zondag 21 december 2014

Steun Stek, 't is immers de warmste tijd van 't jaar!

Weer een jaar verder en weer wat uitgebreid.
Geen kans zomaar voorbij laten gaan, geen steek laten vallen en niet in de steek gelaten worden. De Queeste is boeiend, de mogelijkheden zijn talrijk de kunst is trouw te blijven aan ons vooropgestelde doel.
Voor welzijn willen we gaan. De nood is hoog, de vraag is groot, en we kunnen helpen. Maar een financieel antwoord vinden op dit vlak is niet vanzelfsprekend . In deze kou willen we hen niet laten staan. We bieden ruimte aan om tot rust te komen, om energie op te doen en terug aansluiting te vinden met de samenleving.
Diverse ateliers, met landbouw gerelateerde activiteiten, en (Instant) Kaffé’s  zijn de manieren waarop.
En hoe alles rondkrijgen?
Samen voor en samen met, daarom vragen we jullie steun.
Dit jaar is anders dan het vorige, we hebben de kans het ingezamelde bedrag te verdubbelen door het indienen van ‘een dossier’, een samenwerking op poten te zetten en te gaan voor duurzaamheid: Lang en gelukkig.
Geef het een kans en brei er met ons een vervolg aan.
Lees meer hierover op www.stekvzw.be
BE08 8918 0402 3613
Vermelding: Kerstschenking

zondag 19 oktober 2014

zondag 20 juli 2014

JNMers zijn helden.

Het was te denken. Na regen komt altijd... heel veel werk. Dat was de voorbije week niet anders. Hoewel... het was wél anders. Er streek een gemotiveerde bende jnm'ers neer, die de hoge temperaturen trotseerden en spontaan de handen uit de mouwen staken. Voor mij alsof de paashaas, de sint én de kerstman dit jaar tegelijk kwamen, in juli, de drukste tijd van 't jaar, dan nog wel. Op korte tijd zag het veld er helemaal anders uit. (Beter, voor alle duidelijkheid). Wieden, schoffelen, preiplantgoed oprooien en terug uitplanten, ze deden het allemaal.
Heden hangt er bij mij boven het bed: als de nood het hoogst is, zijn de jnm'ers nabij!

donderdag 12 juni 2014

dinsdag 10 juni 2014

Niet voor gevoelige lezers.

Boer zijn is een klote job. Eergisteren het gros van de vruchten vernield, vandaag is de veehandelaar ons Jerommeke komen halen. De boerderij blijft verweesd achter. De verslagenheid is groot. Natuurlijk heb ik die man zelf gebeld. Het kon niet anders. We kunnen niet alle stiertjes houden. Er komt zoveel bij kijken. Het stopt ergens. Maar de confrontatie met die grens is hard. Meermaals heb ik gisteren met de telefoon in m'n handen gestaan om het af te bellen. Maar het kan niet.
Het ging allemaal zo snel. Een grote vrachtwagen stopte op de oprit. De vrouw vroeg me om het pasport terwijl de man Jerommeke uit z'n stalletje haalde. Ons kleintje huppelde vrolijk het pad af. Nietsvermoedend. De zon schijnt hartverwarmend. Klote dag.

maandag 9 juni 2014

Warmoes is war-moes.

Het veld past heden perfect in de herdenkings-heisa rond '14-'18. De spitkool aan flarden geschoten, de sla volledig verbrijzeld, alle erwten en peulen tegen de grond. Enfin, reden genoeg om een stevig potje te huilen, want niets is gespaard gebleven. Een slagveld.



 En wat met de pakketten... De eerstkomende weken hoeven we geen fatsoenlijk oogstbare gewassen meer te verwachten. Net nu het de goede kant uit ging. Voor morgen zit er niets anders op dan de enigszins herkenbare restanten van het veld te schrapen, waarvoor excuses, maar het gaat hier om overmacht.

De komende pakketten zullen hoofdzakelijk bestaan uit aangekochte groenten van collega-telers.

Helaas pindakaas, maar ook dat is 't leven.

Alvast bedankt voor jullie begrip!

donderdag 29 mei 2014

't Is gebeurd.

Geduld is een mooie deugd placht men te zeggen. Dat zal wel, maar 't mijne was op vandaag. Dat het weer weze wat het wil, ik heb gemaaid, en probeer daar nu geen wroeging over te hebben... 't Is ten minste van me af.

 Er wordt tegenwoordig niet meer gehooid omdat je alles na een paar dagen in plastiek draaien kan, vrijwel onafhankelijk van 't weer, en dat is nog zo gemakkelijk. Vandaar dat de boeren al maanden aan 't maaien zijn. Wat een opgefokt gevoel van hopeloos verachterd te zijn bezorgt aan degene die wél wachten op m/hooiweer, (we hebben het hier over onszelf).
Eigenlijk is juni de echte hooimaand, dat vertelde Dirk me vanmorgen nog. Vroeger was het de normaalste zaak van de wereld dat je dan pas maaide. Hoewel men naar het begin van de maand streefde, omdat juni ook de grasmaand is, (met het meeste groei), wat de tweede snee dan weer ten goede komt.
Hoe dan ook, 't is hier vandaag gebeurd. Wellicht resulteert dat in de eerst plastiek-stoppel-pakken. En zeggen dat ik me daar nooit ging aan bezondigen...

De werkzaamheden zijn wel volledig in eigen beheer verlopen, en daar gaat de fierheid van een pauw mee gepaard! U ziet het goed, de mooie tractor op de mooie Dieter-foto is de eerste Stoppel-tractor. Deze hebben we te danken aan de super Ezelpadsters die voor ons afstand gedaan hebben van hun juweeltje, waarvoor dank!



dinsdag 20 mei 2014

Het is een kalfje.

Tammie is onze kalfkampioene. Naar goede gewoonte weer 3 weken over tijd, maar als het moment daar is klaart ze de klus in minder dan een half uur. Zonder veel TamTam gelijk ze dat zeggen. Het moederschap bekijkt ze zeer vriendschappelijk. Terwijl zij haar kalf aflikt, mag ik er aan frullen zoveel ik wil. Co-ouderschap is voor haar gerust bespreekbaar.
Evie wist niet wat haar overkwam. Gisteren gedekt, vandaag een kalf. Goh... "De tijd vliegt"... zag ik haar denken." Voor je 't weet... en zonder al te veel moeite... Mmmeuh."
Eerste vraag van de toeschouwers: "en, wat is 't?" Ik, lollig als altijd: "een kalf." (Woehaha). Moet toch niet steeds origineel zijn. Vervolgens was het aan Tammie om te lachen, want ja, wat is het... een stiertje, mét tepeltjes... Er valt een ongemakkelijke stilte bij de omstanders, en vervolgens: "als 't maar gezond is!" Dat vind ik ook. Bovendien weer een reden om te borrelen. Zelfs het kalf was het daar mee eens. Het mag dan een bi-tje zijn, het is verdomd een zuipschuit. Na een paar mislukte opstijgpogingen met onzachte neuslandingen ten gevolge, had het een malse speen beet... om de eerste 5min niet meer los te laten. "Dit pakken ze mij niet meer af" zal het bij zichzelf gedacht hebben, "Santé!"

Schoonbroerdag.

Als een aap uit de mouw stel ik jullie iemand voor die een belangrijke rol speelt voor Stoppel, die altijd nadrukkelijk aanwezig is, en desondanks nooit eerder aan jullie voorgesteld werd (foei fien!): mijn schoonbroer Dieter. Fotograaf van nature en van bijberoep. Boven de vele amateurbeelden waar wij ons hier dagelijks schuldig aan maken, steekt zijn vakmanschap met kop en schouder uit.
Meer van zijn werk valt te bewonderen op facebook: www.facebook.com/pages/Dieter-Procureur_Photography/159433534215451

Komt dat zien!

vrijdag 7 maart 2014

Bezint eer ge begint.

Jeanneke had vandaag een prachtige nestgelegenheid ontdekt. Heerlijk geurend zacht warm hooi, op een mooie hoogte zodat ze perfect overzicht behield over de situatie in de hangaar. Ze schoof wat heen en weer tot ze helemaal goed zat en begon zich te concentreren op de productie van haar volgende ei.
Wat ze helaas te laat ontdekte was dat ze zich bovenop het voedertransport tussen stek en stoppel bevond, daar kreeg ze pas erg in toen ze al aan hoge snelheid door de helletelweg reed. Er was geen weg terug meer, haar ei was immers al op komst.
Eens de bestemming bereikt, sprong ze verontwaardigd kakelend van de kar, maar het kwaad was reeds geschied. Bij het lossen van het hooi vonden we een gebarsten eitje...
Noodgedwongen scharrelde ze vandaag dus rond op het stoppel-erf, ver weg van al haar stek-vriendinnen. En alsof dat nog niet genoeg was, werd ze van tijd tot tijd achterna gezeten door de boze stoppel-haan die geen vreemdelingen duldt.
Gelukkig kon ze deze avond terug mee naar huis met het groentenpakkettentransport.
Zij zal in 't vervolg wel twee keer nadenken voor ze zich ergens installeert!

maandag 10 februari 2014

Dat komt er van.

opgepast: loslopend wild!
Marie en Roza hadden gisterenavond de lente in hun gat. Ze huppelden in het rond en smeten hun beentjes vrolijk de lucht in. Dat leek leuk voor hen en grappig voor mij. Tot Marie een aanloop nam en hop over het hek sprong. Dat was niet meer grappig voor mij, maar des te leuker voor haar. Tot overmaat van geluk ontdekte ze vervolgens dat het poortje van de koeienstal openstond, waar ze zonder enige aarzeling vliegensvlug binnenvloog, en de uiers van beide koeien, die rustig stonden te wachten tot ik kwam melken, zonder enige schroom aanviel. Tammie en Evie waren zo perplex door deze plotse overrompeling dat ze vergaten te protesteren.
Intussen deed ik verwoede pogingen de wilde zuipschuit een koord om te krijgen, tevergeefs...
Inmiddels was Roza zich zó ontzettend verlaten en eenzaam gaan voelen dat ze op een of andere manier ook over het hek rabbelde. Helaas had zij minder geluk bij het binnenstuiven van een openstaand poortje... Het bleek de stal van Karolien te zijn. Deze kon er absoluut niet om lachen dat haar koninklijke suite zonder kloppen werd betreden, en beet boos naar ons aanstormend talent. Roza schakelde verschrikt in achteruit om vervolgens de ontzettend stomme zet te begaan van Karoliens achterwerk te beroeren, waar onvermijdelijk een flinke smeet op volgde... Die gelukkig niet raak was. Karolien wordt al een dagje ouder, de mikscherpte is er wat af.
Niet goed wetend welk poortje dan wel geschikt was, heb ik haar tenslotte in het bijenweitje geloodst. Om haar aldaar met veel gefleem en worteltjes tot bij mij te lokken. Uiteraard volgde er, eens ze haar koord om had, een flinke tik op haar neus. Laat het duidelijk wezen dat dit ongepast gedrag is.
Marie Houdini
Toen was Marie aan de beurt. Die was intussen zo dronken dat ze maar weinig weerstand meer bood. Haar zwarte smoeltje was helemaal wit van 't melkschuim. Ze zag er volmaakt gelukkig uit, terwijl bij mij de stoom uit m'n oren kwam van boosheid. Zo met m'n voeten spelen, ik zal ze leren! Een flinke rammeling en zonder eten eten naar bed. Paps vond dat ik te streng was: ze begrijpen dat niet. Ze begrepen het verdomd maar al te goed, 'k heb ze de hele avond niet meer gehoord. Ze waren vandaag ontzettend lief en meegaand. Boodschap aangekomen.
Het kot werd inmiddels stevig gebarricadeerd, voor de zekerheid...

woensdag 5 februari 2014

Nieuws:



Vanaf vrijdag 5 februari gaat een nieuw afhaalpunt van start aan de voet van de West-Vlaamse heuvels.
Meer bepaald in Nieuwkerke (vlakbij Kemmel) in
  't Groen Blad.
Ben jij ook geïnteresseerd in een groenten abonnement  van Stoppel
woon jij in de buurt...
Ken jij andere geïnteresseerden...

Lees meer op de pakketten-pagina.

Nog vragen?
info@stoppel.be

PS: Wil jij ook in je buurt een afhaalpunt dan kan dit. 
Zoek 6 personen die een groenten abonnement willen en een plaats(je)
waar deze geleverd en afgehaald worden. 
meer info: 0476/57 48 61

zondag 26 januari 2014

Dank aan alle Stoppel-stemmers!

Liefste verwoedste stemmers! Ondanks jullie massale respons op onze valreep-oproep, hebben we de Groene Pluim 2014 niet in de wacht kunnen slepen, deze eer viel Loca Labora te beurt. Maar wat zouden we daar rouwig om zijn, we genieten immers jullie trouwe steun en een laureatenprijs ter waarde van 250euro. Dat is de moeite!

vrijdag 24 januari 2014

Stem voor Stoppel!

Stoppel is genomineerd voor de Groene Pluim. Helaas wisten we pas vandaag dat daar voor gestemd moest worden, en morgen is de uitreiking al... Gelieve dus massaal NU HIER te stemmen, en het nieuws te verspreiden.

Hartelijk dank!

vrijdag 17 januari 2014

Waarom praten over koetjes en kalfjes gemakkelijker is dan er mee omgaan.

Koeien zijn het beste wat een boerderij overkomen kan. Hun eindeloos herkauwen van de situatie lijkt te garanderen dat uiteindelijk álles goedkomt. De rust die ze uitstralen is weldadig. En tegelijk zorgt hun aanwezigheid voor ongemakkelijke confrontaties met de realiteit.

Koeien zijn een onmisbare link in het boerensysteem. Ze produceren de mest die nodig is om de bodem te voeden opdat deze vruchten voortbrengen kan. Hun hoofdberoep is dus mestproductie, maar daarnaast kan je ze houden voor melk of vlees. Dit bijberoep is noodzakelijk omdat ze heel wat tijd en energie vergen, dus daar moet wat tegenover staan. Wij kozen voor melkvee opdat vlees geen doel op zich zou zijn, maar een bijproduct. Maar ook op dit pad kom je het snel genoeg tegen: een melkkoe moet elk jaar een kalf krijgen opdat de melkproductie niet zou stilvallen. Wat ze ter wereld brengt is de helft van de keren vrouwelijk, maar de kans op mannelijke nakomelingen is net zo groot. Het eerste jaar al schoten we de hoofdvogel met twee stiertjes. Ze konden niet blijven omdat ze te weinig functioneel zijn en gevaarlijk worden vanaf dat hun hormonen beginnen spelen.
We hebben dus besloten ze een jaar te houden (omdat wij hen per slot van rekening veroorzaakt hebben), ze een goed leven te geven, en daarna te slachten.
Jaar twee hadden we dan weer wind in de zeilen, en kregen we twee vaarskalfjes, die kunnen blijven.

De geboorte van Ilja heeft me met andere ogen doen kijken naar melkveehouderij; waarom deze is zoals ze is. Kalfjes worden niet zómaar weggenomen bij de moeder. Boeren zien hun dieren graag, en zorgen er heel goed voor, maar het systeem moet ook werkbaar zijn, en moeder en kalf samen zijn dat niet.

De avond waarop Evie kalfde was heel bijzonder. De boer, die zijn dieren door en door kent, had een voorgevoel, en was afgekomen met zijn vrouw. Hun aanwezigheid stelde Evie op haar gemak, (en mij ook!). Zonder hen was het wellicht niet goed afgelopen. Hij legde alles goed uit en liet me voelen of het kalf goed lag, of het plaats genoeg had om te passeren, enz. Toen Evie neerlag hebben we samen helpen trekken op het moment dat zij perste en zo kwam Ilja ter wereld.
De eerste week was moeilijk. Evie schermde enorm voor haar kalf (wat normaal is). Je kon de stal niet in zonder haar vast te zetten, en ze sprong alle kanten op en sloeg als ik probeerde melken. Ik ben een concurrent van haar kalf, bovendien stond haar uier na de bevalling  gespannen wat waarschijnlijk pijn deed. Ze was ook gewoon om met de melkmachine gemolken te worden, en plots melk ik haar met de hand.
Anderzijds baarde het me zorgen als ik haar niet goed kon uitmelken omdat ik bang was voor uierontsteking. Een melkkoe is door selectie zo gemaakt dat ze veel meer melk geeft dan een kalf gedronken krijgt. Als het kalf bij de koe loopt zuigt het de hele dag door kleine beetjes. Telkens het kalf zuigt echter, komt de hele hormoonhandel van de koe op gang, en laat ze al haar melk komen, waarop hij er maar een tas uit drinkt. De rest blijft zitten, lekker warm in de uier, een ideale broeihaard... Dit deed me inzien waarom een kalf wordt weggehaald bij de geboorte. Je hebt de situatie op die manier veel beter in handen, en je voorkomt problemen. De koe wordt twee keer per dag aan de melkmachine gelegd, op dat moment laat ze haar melk komen, en wordt ze volledig leeg gemolken.
Ik heb overwogen om Ilja weg te doen, omdat ik het op een bepaald moment niet meer zag zitten telkens weer het gevecht te moeten aangaan met Evie, ook al had ze gelijk...
Maar de tijd heeft raad gebracht. Inmiddels is de rust in de stal weergekeerd. We zijn overeengekomen dat Ilja 's nachts apart zit (in een zijstalletje van de grote stal), dat ik 's morgens melk, en dat hij de rest van de dag kan drinken.
Ik ben blij dat wij het zo kunnen doen, maar begrijp ook dat dit op grotere schaal niet haalbaar is.

Ik vind het belangrijk deze ervaring te delen omdat ik hoop er begrip mee te creëren voor veehouders in het algemeen. Het is moeilijk een goed compromis te vinden tussen natuur en cultuur. Je moet dieren zoveel mogelijk respecteren in hun zijn, maar het moet ook haalbaar zijn.
   





donderdag 2 januari 2014

We danken de vele mensen die ons dagelijks steunen, en wensen iedereen het beste voor 2014!

Diep in onszelf dragen wij de hoop.
Als dat niet het geval is, is er geen hoop meer.
Hoop is een kwaliteit van de ziel,
en hangt niet af van wat er in de wereld gebeurt.
Hoop is niet voorspellen of vooruitzien,
het is een gerichtheid van de geest, een gerichtheid van het hart,
voorbij de horizon verankerd.
Hoop in deze diepe en krachtige betekenis is niet hetzelfde als vreugde omdat alles goed gaat, of bereidheid je in te zetten voor wat succes heeft.
Hoop is ergens voor werken omdat het goed is,
niet alleen omdat het kans van slagen heeft.
Hoop is niet hetzelfde als optimisme,
evenmin de overtuiging dat iets goed zal aflopen.
Wel de overtuiging dat iets zinvol is, ongeacht de afloop, het resultaat.

- Vaclav Havel -