Het veld past heden perfect in de herdenkings-heisa rond '14-'18. De spitkool aan flarden geschoten, de sla volledig verbrijzeld, alle erwten en peulen tegen de grond. Enfin, reden genoeg om een stevig potje te huilen, want niets is gespaard gebleven. Een slagveld.
En wat met de pakketten... De eerstkomende weken hoeven we geen fatsoenlijk oogstbare gewassen meer te verwachten. Net nu het de goede kant uit ging. Voor morgen zit er niets anders op dan de enigszins herkenbare restanten van het veld te schrapen, waarvoor excuses, maar het gaat hier om overmacht.
De komende pakketten zullen hoofdzakelijk bestaan uit aangekochte groenten van collega-telers.
Helaas pindakaas, maar ook dat is 't leven.
Alvast bedankt voor jullie begrip!
