Boer zijn is een klote job. Eergisteren het gros van de vruchten vernield, vandaag is de veehandelaar ons Jerommeke komen halen. De boerderij blijft verweesd achter. De verslagenheid is groot. Natuurlijk heb ik die man zelf gebeld. Het kon niet anders. We kunnen niet alle stiertjes houden. Er komt zoveel bij kijken. Het stopt ergens. Maar de confrontatie met die grens is hard. Meermaals heb ik gisteren met de telefoon in m'n handen gestaan om het af te bellen. Maar het kan niet.
Het ging allemaal zo snel. Een grote vrachtwagen stopte op de oprit. De vrouw vroeg me om het pasport terwijl de man Jerommeke uit z'n stalletje haalde. Ons kleintje huppelde vrolijk het pad af. Nietsvermoedend. De zon schijnt hartverwarmend. Klote dag.
