Veldventiel

Poperinge, 28 juli 2020

 

Allo allemaal,

De zomer begint stilaan over haar hoogtepunt heen te gaan, en ik begin dat te voelen aan m’n lijf. Het loopt ‘s morgen allemaal net iets vierkanter… Maar het brengt ook een zekere gemoedsrust en tevredenheid mee, het veld staat zo goed als vol, de bloemen bloeien en de gewassen groeien, dat is het enige wat een boer nodig heeft om gelukkig te zijn.

En het samenhorigheidsgevoel. Alle boeren die tegelijk aan ‘t klawieren zijn om hun hooi of stro op tijd binnen te krijgen vóór de volgende regenbui. Daar horen wij ook bij. Al past onze tractor en kar drie keer in die van de buurman, hooi is hooi.

Zomer alom ook in jullie pakket.

Geniet er van want voor je ‘t weet is ‘t weer voorbij. Mogelijks de laatste komkommers en de laatste snijbonen.

Sla en tomaten kunnen natuurlijk niet ontbreken. En een koolrabietje voor de grap!

Fien.

Poperinge, 21 juli 2020

Hopsa,

We vallen van de éne nationale feestdag in de andere. Maar geen knallend vuurwerk gisterenavond. Of toch, een kleintje, toen mijn maaier het begaf bij het maaien van de luzerne…

Het veld heeft tegenwoordig een gouden hart. Echt mooi als je van uit de verte aangefietst komt. In het middelste van m’n 9 teeltvakken staan de goudsbloemen te bloeien da het een lieve lust is. Je hebt bijna een zonnebril nodig om naar deze schitterende vertoning te kijken.

De kippen hebben besloten om er allemaal tegelijk werk van te maken: op 1 dag kwamen er vier verschillende moeders mét kroost tevoorschijn. Dat is een schattig beeld ‘s avonds: onmogelijk brede kippen waar 12 tot 16 kleine pootjes onder uit steken. Terwijl het doorgaans kleine krieltjes zijn.

Wat ons naadloos bij het échte feestelijke nieuws van vandaag brengt: onze eerste eigenste nieuwe patatten zijn er! Het heeft een tijdje geduurd, omdat ik er maar niet aan toe kwam om ze uit te doen, waardoor het voor de meesten onder jullie wellicht al oud nieuws is, maar goed: beter laat dan té laat.

Jullie pakket heeft een thema: bonen in alle gewichten en formaten. ‘t Is de tijd van ‘t jaar waarin op subtiele wijze tot uiting komt dat we een dikke boon voor jullie hebben.

Laatste tuinbonen, eerste snijbonen, courgette en tomaat, omdat de zomer niet zonder kan natuurlijk!

Fien.

Poperinge, 14 juli 2020

Bonjour!

Gisterenavond werd ik uit m’n slaap opgeschrikt door luide knallen. Het leek wel of Frankrijk effectief in oorlog was, maar het bleek voor de nationale feestdag…

‘t Veld is stilaan op kruissnelheid aan ‘t komen. Bijna volledig vol staat het nu. De bloemenranden gonzen van de ijverige insecten, en ook de groenbemester goudsbloemen en zonnebloemen fleuren het geheel op.

De zegen komt van boven, onder de vorm van een gezapig regentje en dan weer milde zonnestralen. Af en toe vallen er ook helpende handen uit de lucht, als een godsgeschenk.

Maar hetgeen jullie wellicht het meest verheugen zal, zijn de eerste boontjes! En of het prinsessen zijn!?! Nog nooit eerder in onze geschiedenis hadden we zulke mooie boontjes.

En onze eerste eigen venkel, onder het motto: beter laat dan nooit… Sla en courgetten à volonté, en de laatste tuinbonen.

Smakelijk!

Fien.

Poperinge, 7 juli 2020

Goedemorge liefste luisteraars,

Je zou het momenteel eventueel een kwakkelzomer kunnen noemen, maar voor de groenten en mezelf is het prima zo. Beetje zon, beetje regen, … En groeien maar. Beetje veel wind af en toe, dat wel. Daar hebben vooral de courgetten last van. Met hun grote bladeren waar ze niet goed weg mee kunnen, die waaien kapot… Desalniettemin zijn hun eerste vruchten oogstbaar, en die willen we jullie niet onthouden.

Op ‘t veld is het wieden al wat de klok slaat, want ook het onkruid houdt van dit weer. Maar je hoort mij absoluut niet klagen. ‘t Is een hobby gelijk een ander.

Ondanks het wisselvallige weer is het pakket lekker zomers getint. Komkommer, tomaat (en basilicum), courgette, de nimmer ontbrekende sla, een busseltje rucola, en… de spitskool die geplant was voor weken geleden al, maar nu pas klaar geraakt is.

Laat het jullie welgevallen!

Fien.

Poperinge, 30 juni 2020

Allez dan,

In een raptje. ‘t Was een hete week. Dat maakt dat we in de serre nu volop komkommers kunnen snijden, en de eerste tomaten een feit zijn! We hebben er nog niet genoeg om jullie allemaal te voorzien, maar ze liggen in ons boerderijwinkeltje, dat we woensdag verhuisd hebben naar een koelere plek in de schuur.

De langste dag van ‘t jaar, die hebben we ook gehad, en dat zullen we geweten hebben… Het zijn tegenwoordig allemaal lange dagen hier, omdat het ‘s morgens vroeg en ‘s avonds laat nu eenmaal het aangenaamst werken is.

Gelukkig loont dat. Het veld ligt er redelijk proper bij. En de prei is geplant!

Gelukkig, want het volgende huzarenwerk staat al op stapel: wortelen wieden, mijn favoriete monnikenwerk.

In jullie pakket tuinbonen à volonté en de eerste bussel rode bietjes.

Smakelijk!

Fien.

Poperinge, 23 juni 2020

Godzijdank,

We krijgen een tweede kans. Terwijl het hopeloos leek en de moed zakkende was. Zeer voorbeeldig en langdurig gedruppeld heeft het hier de afgelopen week,(gelukkig geen wolkbreuk, hoe hadden we dat weer moeten fixen), totdat we 30liter bijeen hadden. En blijkbaar was het precies dat wat nodig was. 7 Weken na het zaaien zijn de witloof, pastinaak en wortelen gekiemd… Ook het onkruid tekent nu massaal present, maar dat nemen we er graag bij.

Het preiplantgoed is op een paar dagen verdubbeld in omvang, zo zijn we toch nog op tijd kunnen beginnen uitplanten. En de bewaarkolen (rood en wit) zitten ook al in de grond.

Boer en veld herrijzen uit de as.

Ook de koeien zijn content. Hun rosse prairie verandert stilaan weer van kleur. Ze vinden naast droge sprietjes nu ook terug frisse groene blaadjes, en dat uit zich in een royale melkgift.

Voor jullie pakket heb ik toch nog wat hulp nodig gehad. Zo komt de mooie venkel van bij Roos en Walter. Maar voor de laatste erwtjes en de eerste tuinbonen hebben we zelf gezorgd.

Ziezo, we zijn weer vertrokken. Wordt vervolgd!

Fien.

Poperinge, 16 juni 2020

Op grootmoeders wijze…

Er waren tijden dat de dingen die je zaaide gewoon kiemden, alsof het niets was, dat de dingen die je plantte groeiden alsof het vanzelfsprekend was. Die tijden heb ik nog meegemaakt, dat het de taak van de boer was om de gewassen gezond en onkruidvrij te houden, en als je daar in slaagde, mooie groenten het resultaat waren. Zo werkte dat vroeger, en er waren momenten dat ik het gevoel had dat ik het min of meer onder de knie begon te krijgen, dat groenten telen…

Tegenwoordig is het anders. Dat maakt me onzeker. Alsof ik het niet meer kan. Alsof m’n magische zaai- en plantvingers kapot zijn. Boer zijn blijkt een flexi-job. Het is een kwestie van je aan te passen aan veranderende omstandigheden. Telkens opnieuw. Ik ben dus aan het bijscholen richting druppeldarmen. Gelukkig kan ik in afwachting van een diploma onder de vorm van mooie groenten, beroep doen op collega’s om jullie pakket aan te vullen. Zo komen de spitskooltjes deze week van Bert. De warmoes is van eigen bodem, evenals de rucola, erwtjes en sla. Er zijn nog zekerheden: Sla!

Fien.

Poperinge, 9 juni 2020

O o o,

Wat heeft de regen deugd gedaan! Gelijk een engelke dat op uw tong pist, zo zeggen ze dat allier… En plotsklaps zijn alle zorgelijke rimpels van m’n gezicht verdwenen. Geen enkel crèmeke dat daar aan tippen kan.

En of het veld dankbaar reageert?! De ajuin kleurt van geel naar groen terwijl ik er op sta te kijken. De sla ontpopt en kropt zich in een uurtje, de warmoes stelt zich terug recht en klopt het stof van hare jas. M’n dappere soldaten, ze hebben het overleefd.

Maar wie echt applaus verdient, en een medaille voor moed en doorzetting, zijn de erwten in jullie pakket. Ze stonden weelderig als nooit tevoren, dromerig aan hun draad, rustig heen en weer te wiegen, toen de ijzige noordooster hun losrukte en op de grond smeet. Ik heb ze voorzichtig opgeraapt en een ondersteunend draadje gegeven. Vervolgens waren de duiven daar. Hele hordes. Ze pikten het weerloze gewas volledig aan flarden. Met de droogte was dit een sappig hapje. En tóch zijn er nog erwten voor jullie.

Ook voor de bloemkool heb ik moeten schermen. Geen vraatzuchtige duiven deze keer, maar verlekkerde kopers. Er was erg veel vraag naar, maar speciaal voor jullie, trouwe pakketvrienden, heb ik ze gespaard. Jullie krijgen altijd voorrang!

Bij de koolrabi is de droogte en ontbering het beste zichtbaar. Het verschil met de luxe editie uit de serre is groot…

Een fleurig busseltje rucola en een fris kropje sla (toch terug…) ter compensatie.

Smakelijk!

Fien.

Poperinge, 2 juni 2020

Amai…

“Het lijkt wel augustus”, zei Eva afgelopen week, en ze heeft gelijk, de warme droogte en rosse weides doen aan augustus denken. Pas op, begrijp me niet verkeerd, niets tegen augustus, in augustus, maar op dit moment mis ik de groeizame meimaand…

Zeer onder de indruk was ik, toen ik vrijdag de pakketten rond voerde, en een enorme zanddraaikolk de weg over stak. Het leek wel een zandstorm, in de Sahara… Gelukkig hebben we dat op ons veld nog niet meegemaakt.

Maar laat ik jullie vooral ook eens de goeie dingen vertellen: de aardappelen staan mooi, de pompoenen gaan het overleven, ook de courgetten zijn vertrokken (enfin, ze staan nog op het veld, maar groeien nu naar behoren), de voederbieten zijn ok en staan proper (hoera voor de koeien), en het wiedwerk is redelijk onder controle, dankzij de hulp van vele handen!

De wortelen probeer ik te reanimeren met druppeldarmen. Voorlopig lijkt het een druppel op een hete plaat, maar we zullen zien of het iets uitmaakt… Het geeft alleszins een fijn gevoel om iets te kunnen ondernemen, en niet lijdzaam toe te moeten kijken. Godzijdank, dat we zulke grote waterreservoirs hebben!

Het pakket geeft me tegenwoordig het gevoel dat ik terug aan ‘t leren autorijden ben, en de gas nog niet goed kan doseren. De éne week hebben we niets, de andere week moeten we keuzes maken… Het is moeilijk om de oogst te spreiden. De droogte zorgt ervoor dat alles tegelijk klaar is, en we vervolgens met een gat zitten omdat de volgende lichting een groeistilstand heeft… De sla is daar een goed voorbeeld van: deze week 2 kroppen, (anders is ze verloren), maar volgende week zullen we het waarschijnlijk zonder moeten doen. Het leven is een beetje schipperen!

Fien.

Poperinge, 26 mei 2020

Allez, vooruit met de geit,

“We zullen dit jaar goed zorg moeten dragen voor de dingen die er wél zijn” zei Dominique afgelopen week, en op één of andere manier raakte dat me. Ze heeft gelijk. Het heeft geen zin om te treuren om alles wat niet kiemt of al doodgegaan is door koude wind en droogte.

Ik werd de volgende dag strijdlustig wakker en heb de knolselder watergegeven met de tuinslang. Voor de rest van het veld zal een doordachtere aanpak nodig zijn, dus daar zit ik nu op te broeden.

Water geven is niet zo vanzelfsprekend als het lijkt, het vraagt extra investeringen, veel tijd, en veel water… Maar het is een noodzaak geworden.

Er zijn ook dingen die me blij en fier maken. Onze eerste bloemkool uit de serre bijvoorbeeld: een echte zondagsgroente! Gedraagt zich als een diva. Hopelijk kunnen we genoeg peultjes plukken om jullie ook met deze primeur te verblijden.

De eerste buitensla is een feit. We zullen ze moeten nemen zoals ze zijn: aan de kleine kant… De koolrabi en groenselder komen respectievelijk van Bert en Dirk. Sjans van de collega’s.

En het grootste nieuws laatst: Anna heeft de eerste vaste kazen aangesneden, en ze zijn HEERLIJK! Mochten jullie hiervan willen meegenieten: je kan ze altijd mee bestellen met het pakket, of terugvinden in ons boerderijwinkeltje.

Smakelijk!

Fien.

Poperinge, 19 mei 2020

Lieve Mensen,

Nooit eerder (sinds het begin van de metingen) was het zó moeilijk om jullie pakket op een aangename manier te vullen zoals nu. De wintervoorraden zijn al lang op, in de serre is al het oogstbare weg (waar blijven die bloemkolen toch?!), en op het veld ligt de groei volledig stil. Hoe kan het toch zo droog zijn… En de zomer moet nog beginnen…

Gelukkig zijn er collega telers, die voor aanvulling kunnen zorgen, zo komen de prachtige busselbietjes van bij Walter en Roos, maar ook bij hen is het aanbod beperkt.

We blijven naarstig zaaien en planten. Voor de toekomst. Gisteren hebben we de pompoenen, butternuts en courgetten geplant. Benieuwd wat die gaan doen. Als warmte-minnaars zouden ze aan hun trekken moeten komen…

De grootste geluksvogels zijn momenteel onze koeien. Voor hen zijn we het mooiste hooi ter wereld aan het maken. Morgen wordt het geperst in kleine baaltjes. Zonnige herinneringen voor op koude winterdagen. Ondertussen grazen ze nietsvermoedend verder tot in de eeuwigheid. Hun dankbaarheid uit zich in een royale melkgift. Zelfs in die mate dat we momenteel vaste kaas kunnen maken, hoera!

Fien.

Poperinge, 12 mei 2020

Pfoe,

Wat was me dat… Ben sowieso geen grote wind-fanaat, maar dat hij deze tijd van ‘t jaar zo hoog van de toren blaast, is echt niet fijn. De erwten, die er zo mooi bij stonden, zijn ruw van hun draad gerukt, en ook de andere gewassen zijn redelijk murw geslagen. Het veld ligt er schraal bij. Weinig groei in de gewassen. Een flinke dosis water en rustig warm weer zou wonderen doen. Helaas staat de directie van de weerfabriek precies niet zo open voor suggesties… Het onkruid heeft daar allemaal geen last van. Dat tiert welig. ‘k Zie soms door het bos de bomen niet meer.

Gelukkig is er de serre nog. Daar regent het wanneer je maar wil. En als er 1 gewas daar dankbaar op reageert, dan is het de bloemkool wel. Nog een beetje geduld, en dan krijgen jullie het bewijs hiervan in jullie pakket geserveerd.

In deze periode, bungelend tussen serre en veld, is het wat zoeken om het pakket te vullen. Gelukkig zijn er de collega-telers. Zo komt de mooie kropsla van bij Bert deze week. De mini-worteltjes zijn nog een product van onze serre. Ik ben ze vergeten dunnen tijdens hun groei, waardoor ze te dicht op elkaar staan en niet groter kunnen worden (sorry daarvoor). De paksoi is een dankbare klant. Water en warmte, en hij doet het. Altijd. De laatste raapsteeltjes (tot vervelens toe, waarvoor excuses). En lente-uitjes à volonté (zelfs in tijden van lock down). Hopelijk kunnen jullie hiermee aan de slag!

Fien.

Poperinge, 5 mei 2020

Olé!

Grootscheepse barbeques mogen dan wel uit den boze zijn dezer dagen, een Aprilse grill mag altijd. Elk plasje dat de hemel doet is meer dan welkom. Klagen doen we zeker niet, wat kiemen moet kiemt, wat groeien moet groeit, dus voilà, meer moet dat niet zijn om een boer tevreden te houden.

Wie tegenwoordig ook zeer tevreden zijn, zijn de koeien. En het enige dat daarvoor nodig is, is een wei vol vers, mals gras. ‘t Zijn precies kinderen in de speeltuin. ‘s Avonds zó rond gegeten dat ik ze bijna naar de stal kan rollen, en zó moe dat ze op het hypnotiserende ritme van de melkmachine staan te knikkebollen.

Het resultaat is heerlijke romige melk, yoghurt, volle platte kaas, en boterbloem gele boter.

In jullie pakket is het restjes-week. Al de kleine verse bladgewasjes zijn uit de serre weg geoogst. Die plaats was nodig want deze week komt het plantgoed van de komkommers, paprika’s en aubergines al toe… De tijd gaat snel gebruik hem wel :)

Fien.

Poperinge, 28 april 2020

Toch wel knap,

Dat wij samen een hele serre kunnen leegeten. Enfin, het is nog niet zo ver, maar we zijn goed bezig. Al die vitaminen, die ijverig aan onze weerstand bouwen, terwijl we nietsvermoedend van het slaatje genieten.

Et voila, de laatste andijvie en sla komen deze week jullie richting uit. Daarna is het weer tijd voor iets anders. Ik denk dat het voor de sla een opluchting is. Eindelijk uit dat hete glazen huis. Hij is daar niet voor gemaakt, krijgt stress, en trekt op die manier bladluizen aan… Dat zullen jullie helaas wel ondervinden vrees ik. ‘k Heb nochtans m’n best gedaan met spoelen… Maar, gelukkig is er de gouden raad van tante Janique: als jullie de sla thuis wassen: gewoon een geutje azijn en een snuifje zout aan het water toevoegen, en je krijgt hem spik en span in een wipje.

Zo ook het veld momenteel. Het naarstige schoffel, hak en wiedwerk werpt vruchten af. Voorlopig alles onder controle.

In jullie pakket, de eerste koolrabi en chinese kool van eigen kweek.

Smullen maar!

Fien.

Poperinge, 21 april 2020

Zal ik u eens iets zeggen,

Het heeft hier zaterdag goud geregend. 18 Liter. Het was een regenzone uit de boekskes. Dé bui waar boeren van dromen. Traag maar gestaag. En of het deugd deed?!

De ajuin staat te lachen op het veld, de erwten kruipen vrolijk tegen hun pas gezette draad op. Spinazie, tuinbonen, preiopkweek, het groeit nu allemaal, en hetgeen gezaaid was, kiemt in 1,2,3…

De serre overdoet zich een beetje. Als wanneer je sneller loopt dan je eigenlijk kan, en dreigt voorover te vallen. Zo zien bijvoorbeeld de radijzen er uit. Groot loof, en knolletjes die het nauwelijks bij kunnen houden. Dat is wat de warmte doet.

In jullie pakket veel groen gebladerte. Ik kan me voorstellen dat het jullie wat overvalt, die bruuske overgang van wintergroenten naar bakken lentegeweld. Het is wat van het éne uiterste in het andere. Geniet er van, want als de serre leeg geoogst is, zou het best kunnen dat we nog wat moeten wachten vooraleer het veld aansluit. We zien wel.

Hou jullie goed!

Fien.

Poperinge, 31 maart 2020

Dubbel…

Terwijl de mensenwereld stilvalt ontluikt de natuur en barst het voorjaar uit haar voegen. Terwijl corona ons naar adem doet happen, hervindt de natuur haar tweede adem. Het lijken tegenstrijdige belangen. En toch hoor je ook mensen die er deugd van hebben dat de dagelijkse (vaak zelfgecreëerde) drukte plots wegvalt. Misschien zijn de belangen toch niet zo tegengesteld als we denken.

Hier op de boerderij, waar leven en werken zo nauw samenhangt met de natuur, zijn we hals over kop in de lente gedoken.

Ik geniet met volle teugen. Het land klaar leggen. Als een onbeschreven blad, klaar voor het meesterwerk. Zaaien en planten. Als de eerste penseelstreken van een kleurrijk tafereel.

In de serre groeit alles nu super snel. Het is er behaaglijk warm door de zon. Soms een beetje té. Ik kan het tempo nauwelijks bijhouden met oogsten. Het resultaat daarvan in jullie pakket: de laatste postelein (die zet vanaf nu de bloemetjes buiten), raapsteeltjes, rucola, peterselie en pijpajuintjes.

Buiten, met de gure wind er bij, groeit alles iets minder snel, maar zaaien en planten kunnen we wel, en dat doen we!

Erwten, peulen, capucijners, ajuin, bloemkool, spitskool, koolrabi en sla zijn geplant. Prei opkweek, tuinbonen en spinazie gezaaid. Alles wel nog onder doek, om ze wat te beschermen tegen de koude.

Ook hier op de boerderij tegenstrijdige gevoelens. Ons Tammie is afgelopen week overleden. 14 Jaar was ze. De oudste koe van Poperinge. Mijn compagnon. Van in het begin van de boerderij was ze er bij. Samen hebben we alles meegemaakt. Ijverig, wilskrachtig en altijd bereid… De dood hoort bij het leven. We koesteren de mooie herinneringen!

Fien.

Poperinge, 17 maart 2020

Het kan verkeren!

Waar de vorige keer bijna letterlijk het water aan onze lippen stond, genieten we vandaag volop van zalig lenteweer.

De vogels doen daar met plezier een schepje bovenop en fluiten dat het een lieve lust is.

Op het veld kunnen we nog niet veel beginnen, omdat het water wat tijd nodig heeft om de bodem te doordringen. Daarom zijn we in de lente schoonmaak gevlogen. Het fruit, klein en groot gesnoeid, vrij gezet, en bemest.

De serre staat vol jong plantgoed. Dat doet al watertanden en wegdromen van lente slaatjes, maar zover is het jammer genoeg nog niet meteen. Hoewel we de eerste verse rucola kunnen oogsten! ‘t Is een begin.

Voor de rest nog steeds voornamelijk eindes: de laatste prei is van het veld gehaald, de laatste witte kolen zijn een feit. De allerlaatste ajuin is aan de orde (laat hem niet te lang liggen, er zit schot in de zaak). Maar dan wel weer de eerste aardpeer knolletjes...

Het is vreemd wat corona met dit voorjaar doet. Het plotse wegvallen van alle activiteiten schept onverwacht tijd en ruimte, waarvan ik moet toegeven dat het eigenlijk deugd doet. Ik besef dat het voor veel mensen bittere ernst is, maar hier op de boerderij is het precies een verre vage dreiging.

Maak van de nood een deugd!

Hamster zo veel als mogelijk zonne-vitamientjes.

Hou jullie haaks!

Fien.

Poperinge, 3 maart 2020

Goed nieuws,

voor het grondwaterpeil. Als er iéts is dat momenteel niet klagen kan, dan is het dat wel. En toegegeven, daar hebben wij allen baat bij. Zonder water geen weelderige groentengroei.

De voorraad vitamine D daarentegen, die is zo goed als uitgeput. Dat valt onmiskenbaar van de sombere gezichten af te lezen. Gelukkig hebben we nog een laatste restje zuurkool. Deze bom van vitaminen en mineralen kan ons hier doorheen helpen.

Ook de andere groenten in het pakket doen hun fris en fruitigste best, maar dat het een beetje déja-vu is, daar kan ik momenteel met de beste wil van de wereld weinig aan doen. Wat ik wél beloven kan is dat het de volgende keer anders zal zijn. Onze serre is zo goed als leeg geoogst. We zijn aan de allerlaatste witloof en de allerlaatste veldsla toe. En hop, alsof het zo moest zijn komt deze week het eerste plantgoed toe. Weerkundige lente onder glas!

Een mens zou spontaan goesting krijgen in een lente-schoonmaakje. En ongelooflijk maar waar, ook daar zijn we op voorzien:

14 maart, van 9u tot 12u trekken we met zoveel mogelijk mooimakers de hort op om ons prachtig landelijke landschap te zuiveren van zwervende vuiltjes. Het zou fijn zijn als jullie ons daarbij helpen. Graag een seintje!

Fien.

Poperinge, 18 februari 2020

Samengevat:

Stormachtig weer en een koe die niet tochtig wordt. Polariteit op de boerderij. Het voorjaar trappelt van ongeduld. Bomen beginnen te botten, de rabarber is bijna oogstbaar. Maar we laten ons niet van de wijs brengen en gaan onverstoorbaar door met winterwerk. Afgelopen week kwamen de jongens van het CLW een handje toesteken met het knotten van de populieren rond de vijver. Voilà, die kunnen al niet meer omwaaien, en we hebben weer hout voor de kachel. Hanne is Valentijnskoekjes komen bakken met de kinderen, en ik heb de stal uitgemest. Moest ook gebeuren. De koeien staan terug een meter lager. Het zal hen worst wezen. Ze herkauwen onverstoorbaar verder, alsof er niets gebeurd is. Geruste zielen!

(Tenzij ze bietjes voorgeschoteld krijgen, daarvoor breken ze met plezier het kot af.)

In jullie pakket speelt de serre een hoofdrol. Flinke porties vers groen. De postelein en veldsla groeien nu super hard. Voor de witloof is het een beetje té (warm). Ook voor de bewaargroenten zit er verschil op. De rode bieten doen het prima, maar de pastinaak heeft het moeilijk. Onze wintervoorraden schuiven verontrustend snel. De prei mindert zienderogen, en het is alweer de laatste rode kool. Ik hou jullie op de hoogte!

Fien.

Poperinge, 4 februari 2020

Tegenstrijdige gevoelens troef,

Als de zon zachtjes schijnt, en de vogels het beste van zichzelf geven, (hun gezang in dit geval, niet eventueel een geroosterd billetje), dan zijn de opborrelende lentekriebels onweerstaanbaar.

Uitlopende vlier, uitlopende verf, uitlopende vergaderingen, werkelijk alles wijst er op dat het einde van de winter nabij is. En dat terwijl we, op de keper beschouwd, helemaal nog geen winter gehad hebben!?!

Ik weet wel, we mogen niet klagen, er zijn immers sneeuwklokjes, maar ik geef het u op een briefje, (een nieuwsbriefje in dit geval), een boer die zijn verkwikkende winterslaap misliep, zorgt een heel seizoen lang voor vervelend ochtendhumeur.

Tegenstrijdigheid troef ook in jullie pakket. Winter, zeker weten, we houden ons aan het boekje, met boerenkool, spruitjes en prei. Maar wat zien we daar nog?! Lente-uitjes, warmoes en knolselder, begod, allemaal rechtstreeks van het veld dat de afgelopen maanden nog geen noemenswaardige vorst (laat staan vorstin) gezien heeft.

Het is te gek voor woorden, maar zalig in de pan!

Wat ook zalig is, is onze allereerste witloof! De uniformiteit en het volume zijn zeker voor verbetering vatbaar, maar van smaak zijn ze heerlijk. Enkel eigenkweekse grondwitloof kan zó smaken.

De zuurkool heeft inmiddels nog een paar weken rijptijd gekregen, en is nu ook zachter van textuur en lichtjes zuurder van smaak, precies zoals het hoort. De ideale smering voor u vertering.

Het kan maar deugd doen!

Fien.

Poperinge, 21 januari 2020

Voilà,

Daar staan ze dan. De drie dozen. In ‘t midden van de kamer. Vol zakjes en zakken kiemkrachtige zaden. Ongelooflijk als je er bij stilstaat. Het potentieel om hectaren vol te zaaien, tonnen groenten te oogsten, en dat allemaal in mijne living. Ze zouden eens moeten weten wat hun allemaal te wachten staat. Zouden ze er al van dromen, van zonnige warme dagen en malse regenbuien, om lekker te groeien? Ik alleszins wel. Hoewel een mens daar realistisch in moet zijn. De kans dat ik op mijn leeftijd nog veel groeien ga, is gering. Soit, we hadden het over het nakende teeltseizoen. Laat dat avontuur maar komen!

Ons Lies haar avontuur is gisteren begonnen. Ze is bevallen van de Joeri. Een flink uit de kluiten gewassen stierkalf. Nog zo’n wonder. De ongelooflijke bereidwilligheid van de natuur ontroert me keer op keer. Het moet u maar overkomen, zo geboren worden! Uit een warme, zachte zak, waar ge van alles voorzien werd, in een koude wereld geperst worden waar ge zelf op zoek moet naar u eten. De kunst is om dan niet volledig verslagen bij de pakken te blijven zitten, maar zo snel mogelijk op uw wiebelige benen te geraken en op zoek te gaan naar de uier met warme biest, die u als een toverdrank groot en sterk zal maken. Hij doet dat, op een halfuur tijd. Alsof het niets is. Chapeau!

Er staat ook een nieuw Stek seizoen voor de deur. Minstens even pril en spannend. Een kwestie van vertrouwen in de kiemkracht, en dan zullen de activiteiten wel groeien...

Alvast op het programma dit voorjaar: maar liefst 2 filmmozaïeken!

29 februari 2020: RAMS en 18 april 2020 MJOLK

Zorg dat je er bij bent!

Fien.

Poperinge, 7 januari 2020

Ziezo,

Het nieuwe jaar is begonnen, de goede voornemens zijn gemaakt, de drie koningen zijn naar huis, terug tot de orde van de dag.

Op het veld beperkt de activiteit zich voorlopig tot spruitjes plukken, prei rooien, boerenkool busselen, en knolselder snijden (wat ongelooflijk is voor deze tijd van het jaar, omdat knolselder doorgaans erg vorstgevoelig is). Maar laten we niet te hard roepen, het zou immers nog flink kunnen winteren, vriezen en sneeuwen. Laat ons hopen!

In de serre begint er al vanalles te wikkelen en te wentelen. Daar start het hoogseizoen nu.

In jullie pakket onze eerste zuurkool. Ideaal om te zuiveren na een stevig feestje. Niets is zo goed voor de darmflora als dit. (Vraag dat maar aan de Duitsers.)

Voorts slinken de voorraden nu zienderogen. Wat enerzijds een goed teken is, want alles wat weg is kan niet meer slecht worden… Anderzijds een beetje verontrustend. De winter is nog lang, wat gaan we over een maand nog eten? Maar dat zijn zorgen voor later. Voorlopig kunnen we genieten van de allerlaatste butternuts, de wortelen en ajuin die op hun einde lopen, en pastinaak.

Op naar een gezond en gezegend 2020!

Fien.

Poperinge, 17 december 2019

Echt waar lievekes…

Het laatste pakket van 2019!? Voorbij gevlogen, alsof het niets was. En toch is alles anders nu. Zoals dat gaat in het leven. Voortdurende beweging. Gelukkig maar! Hoe zouden we anders kunnen ontwikkelen.

Graag wil ik jullie bedanken voor jullie trouwe steun. De continuïteit van de groentepakketten vormt de ruggengraat van het bedrijf. We zorgen voor elkaar. Door jullie engagement geven jullie mij zekerheid, waardoor ik jullie met hart en ziel van vitale voeding voorzien kan.

Het pakket bevat voornamelijk basisgroenten. Een stevige basis om de feestelijkheden op te bouwen. Wortelen, prei, knolselder, ajuin, postelein, spruiten, rode biet, rucola en rode kool. Laat dat oud en nieuw maar komen!

Opgelet, het eerstvolgende pakket komt in de week van 7 januari. De voorraad pompoenen die jullie een tijdje geleden meekregen diende om deze derde week op te vangen.

Zalig Kerstfeest.

Gelukkig Nieuwjaar.

Fien.

Poperinge, 3 december 2019

En ‘t ging vooruit…

Het ging verbazend goed vooruit! Jaja, als er mannen met kranen aan te pas komen, hou u dan maar vast aan de takken van de bomen. De afgelopen week stond volledig in het teken van het optimaliseren der koe-comfort.

We hebben een plateau betonplaten in hun wei gelegd, waardoor ze met droge voeten aan het hek kunnen wachten (in plaats van tot hun oksels in de modder), het pad is geëffend, en we zijn een buitenuitloop aan hun stal aan ‘t maken zodat ze de hele winter volop frisse neuzen kunnen halen en hun beentjes strekken.

Met de jongens van het VTI hebben we een houthakkers dag gehouden.

Zagen naar hartenlust, klieven naar believen, stapelen als gek… Het ging vooruit!

En we hebben nieuwe bewoners op de boerderij. In de eerste plaats Leen en Ludo (de hond). Leen is een zeer bedreven en ervaren kaasmaakster. Ze komt de komende maanden helpen in onze melkverwerking en met de koeien. Ludo is een hoeder in opleiding. Voor mij is het heerlijk om een aantal taken met een gerust hart uit handen te kunnen geven.

En we hebben er twee varkentjes bij. Het was voor hen wel even schrikken zo van een super warme stal met duizenden soortgenootjes, naar een fris stulpje op den buiten met kalfjes die aan u snuffelen. Maar gekookte patatjes en een dik pak stro kunnen wonderen doen. Ze vinden hun draai wel.

Het pakket bevat naast winterpret, boerenkool, pastinaak en knolselder, ook verrassend veel fris groen zoals de eerste winterpostelein, nieuw-zeelandse spinazie en rucola. Jamjamjam.

Vergeet niet om nestkastjes of pannenkoeken te bestellen, hoe gaan u en u vogeltjes anders in godsnaam de winter door komen?! En het is toevallig ook voor een goed doel :)

Fien.

Poperinge, 19 november 2019

Brr,

Die eerste koude grijze dagen kruipen in je kleren, en in je lijf. Koude vingers, koude tenen, maar ook hartverwarmend nieuws: de eerste acties om onze vzw te steunen in het kader van “de warmste week” zijn op touw gezet! Als je zin hebt om mee te doen, neem dan zeker een kijkje op https://dewarmsteweek.be/goede-doelen/stek-vzw er is werkelijk voor elk wat wils: verkoop van de warmste nestkastjes, de warmste motorit in Dranouter, de warmste film in De Barbier, en Nele gaat verse pannenkoeken bakken (joepie!). Help ze mee verkopen aub :) Verpakt per 10 of 20, graag bestellen vóór 9 december. Of je kan ook altijd zelf een actie op touw zetten, dat zou helemaal top zijn!

Ons Rosa is afgelopen donderdag bevallen van het mooiste vaarskalfje ter wereld. Haar bijdrage aan de warmste week…

Het pakket is weer eens iets helemaal anders. Maar zeker ook voor elk wat wils. Van stevige winterkloekte in spruitjes (ze zijn wat klein, maar superlekker, we hebben ze gisteren geproefd), veldsla, prei, en rode kool, naar milde herfstsmaken in venkel, groenselder en de allerlaatste bloemkolen…

Dat is leven met de seizoenen :)

Fien.

Poperinge, 5 november 2019

Hallo,

Ik weet niet precies wat het is, maar de herfst beroert me in m’n ziel.

Het zijn woelige tijden op de boerderij. Zus en ik gaan elk onze eigen weg na jaren aan de zelfde kar te duwen. Het biedt ons beide mogelijkheden en kansen, maar het zoeken naar een nieuw evenwicht is ook spannend en niet gemakkelijk.

Misschien is het dat. Dat de stormachtige dagen overeenstemmen met innerlijke onrust, en de grote mildheid van de stille dagen troost biedt. De prachtige kleurschakeringen van het landschap die voortdurend veranderen in een spel van licht en donker, de genialiteit van zwermen vogels die zich als olympische acrobaten door de lucht bewegen, een volledige driedubbele regenboog over de boerderij… De natuur is onvoorstelbaar indrukwekkend.

En ondertussen gaat het gewone leven z’n gangetje. De koeien melken, wintervoorraden van het veld halen… Er zijn nog zekerheden. Vlug vlug nog ploegen vóór de regen. En als dan al de buurboeren dat ook aan het doen zijn voel je je een vogel in de zwerm :) (Maar dan op de tractor)

De herfst zit natuurlijk ook in jullie pakket. Wortelen en pastinaak, boerenkool voor in de stamppot, butternuts voor de romigste soep ter wereld. De eerste najaarsvenkels, knolselder, prei, en sla die maar niet van ophouden weet…

Laat het jullie welgevallen!

Fien.

Poperinge, 22 oktober 2019

Dag Allemaal,

Een herfst volgens het boekje noemen ze dat. Woelig weer; regen en wind, afgewisseld met dromerige dagen als vandaag waarbij geen zuchtje de bladeren beroert, en de zachte zon je doet wegsoezen.

Vorige week hebben we al de voederbieten van het veld gehaald. We waren nat tot op ons ondergoed. Deze week gaan we de witloofwortelen rooien. Mijn short ligt al klaar :)

Veel kindertjes op het erf de afgelopen weken. De torteltuin, de waaier en binnenkort de ster. De boerderij heeft daar deugd van, af en toe geprikkeld worden door enthousiast gekwetter.

Zaterdag ben ik met Anna naar het toneel “Zwins” gaan kijken van het theatergezelschap “Het eenzame westen”, en daar ben ik nog steeds heel erg van onder de indruk. Ik zou het iedereen aanraden te gaan kijken! Zeer straffe acteerprestaties, zeer realistisch beeld van de landbouw, zeer herkenbare situaties voor iedereen, zeer ontroerend, zeer triest, zeer vrolijk en hoopgevend.

Zoals het leven is…

Fien.

Poperinge, 8 oktober 2019

Wees niet bevreesd!

Het ziet er een hele volle bak uit, en dat is het ook, maar jullie hebben 14 dagen de tijd om van dit alles te genieten. Dit is namelijk het eerste dubbele pakket. De anciens weten dan al hoe laat het is, maar voor de bleutjes leg ik het met veel plezier even uit. In de winter leveren we om de 14 dagen een dubbel pakket in plaats van elke week een enkel. Dat komt omdat de wintergroenten gemakkelijk langere tijd vers te houden zijn, dus het maakt niet zo veel uit of wij ze hier bewaren, of jullie thuis. En dat hoeft zeker niet allemaal in de koelkast. Prei, kolen, wortelen, bieten, enz… Die mogen gerust in de garage of in het tuinhuis. Dan nemen ze niet al te veel plaats in.

Voor ons maakt dit systeem dat we in de winter iets meer ademruimte hebben om het werk te spreiden, en dat doet deugd.

Voor de rest vullen wij hier de dagen met uiterst herfstige activiteiten. We bunkeren (letterlijk) de wintervoorraden, en krijgen daarbij van tijd tot tijd hulp van vele kinderhandjes die op boerderijklas komen.

De koeien slapen nu binnen en nestelen zich behaaglijk in hun stro bed. Ook de boer doet het ‘s avonds deugd om dicht bij de kachel te kruipen. Dit weer vraagt om een stevige stamppot. Wij bezorgen jullie de ingrediënten!

Fien.

PS: opgelet: volgende week dus GEEN pakket. De week erna terug dubbel.

Groeten!

Poperinge, 1 oktober 2019

Ja waarlijks,

Anna zei het nog afgelopen week: het lijkt wel of we geen septembermaand gehad hebben dit jaar. Van een eindeloze warme zomer zijn we rechtstreeks overgestapt op stevig herfstweer. De bomen weten niet wat hun overkomt. Ze hebben hun bladeren nog goed vast, en nu probeert de woeste wind ze er al af te blazen…

Het veld heeft enorm deugd van de regen, en ook al sop in m’n botten, ik ben blij voor de groenten. De spitskool bijvoorbeeld, is een gewas dat zeer dankbaar reageert. Toen ik zaterdag besliste hem aan het pakket toe te voegen, was het zeer de vraag of dat wel zou lukken. En zie: ze zijn prima!

Over het pakket gesproken: het ziet er een beetje een allegaartje uit, en dat is het ook. Een afscheidsgeschenkje van de zomer. De aller allerlaatste tomaten (we hebben de planten nu uitgedaan), paprika, courgette, en sla. Een meloentje krijgen jullie er zomaar bij (omdat ik niet zo goed kan inschatten of ze helemaal rijp zijn. De winterpostelein heeft het te warm gehad, en zet dan maar z’n bloemetjes buiten, maar ook die zijn erg lekker, en fleuren uw slaatje op.

Opgelet! Deze week zit er bij jullie pakket een pompoenpakket. Daar zijn twee redenen voor. 1. Pompoenen bewaren super lang op kamertemperatuur. En onze kamer is simpelweg te klein om de hele voorraad op te slaan, dus dachten we als jullie elk een voorraadje in de woonkamer leggen is dat opgelost. Het is decoratief bovendien! 2. Om kerst en nieuw te overbruggen leveren we drie weken geen pakket in plaats van de gebruikelijke twee. Dit pakket compenseert de derde week.

Ziezo, als jullie nog vragen hebben, weet mij te vinden.

Fien.

Poperinge, 24 september 2019

Woehoe!

Gisteren met de superrooier van Hans, en de super helpende handen van onze trouwe aanhang, al de aardappelen in één keer van het veld gehaald, (waar ons dat andere jaren al bij al weken kost).

De timing kon ook niet beter, ze zitten mooi droog in de bewaring, terwijl vandaag de watermeter vlijtig vult. En of het nodig was die regen?!

We vieren Sint Michaël met de eerste pompoenen. Zulk herfstig weer vraagt om een lekker warme kruidige pompoensoep! Ook de savooien komen nu goed van pas, voor een stevige stamppot, en daar hoort ajuin en wortelen bij. Voorlopig geen sla, maar wel spinazie, die gerust als slaatje kan gegeten worden. En zo komt alles goed.

Fien.

Poperinge, 17 september 2019

Allé dan, in è raptje...

De tijd is weer op mysterieuze wijze verdwenen vandaag. Zoals de truc met de duif.

En zoals de regen. Misschien verstoppen ze zich op de zelfde plek. De groenten wachten geduldig, als op Godot. Ik begin me lichtelijk zorgen te maken. Er zou wel eens schaarste op komst kunnen zijn. Zo als het er nu naar uit ziet, vanaf volgende week geen sla meer (omdat die gestopt is met groeien). Ook bij de venkel en selder zit er geen schot in de zaak. Enfin, gelukkig geen schot. Gezien de bedenkelijke schietkunde van de jagers deze ochtend, had dat zomaar eens gekunnen. Ook met de courgetten en tomaten zou het wel eens afgelopen kunnen zijn. Aan alle mooie liedjes komt er een eind…

De opendeurdag heeft de boerderij en mezelf deugd gedaan. Als een warm bad na een zware dag. Het was fijn om jullie nog eens te zien, en jullie steun te voelen.

Mijn oprechte dank!

Fien.

Poperinge, 10 september 2019

Brr…

Het is terug wennen, dat herfstig weer met die frisse wind, maar jammer genoeg nog steeds geen regen van betekenis.

We zijn hier inmiddels naarstig bezig om alles piekfijn in orde te brengen voor de opendeurdag komend weekend.

Hebben jullie ook zo genoten van het afkluiven van de maïs vorige week? Er is maar één kaar per jaar een korte periode dat dit mogelijk is, dus geniet er met volle teugen van, zou ‘k zeggen.

Waar er verder nog van te genieten valt? Van de sla, warmoes, courgette, rucola en peterselie!

Tot zaterdag!

Fien.

Poperinge, 3 september 2019

‘t Is weer voorbij…

…die mooie zomervakantie… Dus welkom terug! En hartelijk dank om jullie pakket zo massaal door te geven tijdens jullie afwezigheid, en niet af te zeggen! De solidariteit doet me deugd.

Het wordt tijd dat we elkaar nog eens zien, onze opendeurdag op 14 september 2019 is daar een ideale gelegenheid voor :)

Het zou fijn zijn mochten jullie mee reclame willen maken, ik voeg dus bij deze brief een foldertje.

Onze vzw Stek is dit jaar ook geregistreerd als goed doel van de “Warmste Week” van Studio Brussel, als jullie zin hebben om actie te ondernemen: graag!

Op het veld gaat het goed. De groenten groeien plichtsgetrouw verder, en de voornaamste teelten staan behoorlijk proper, maar wat zou alles deugd hebben van een flinke portie water?! Laat ons hopen dat die deze week valt!

Jullie pakket combineert het beste van zomer en herfst, met suikermaïs (joepie!), paprika, wortelen, boontjes, ajuin, sla, en basilicum. Persoonlijk vind ik de kwaliteit goed, maar je proeft de droogte, daar kunnen we niet onderuit. De tomaten zijn helaas een tijdje buiten strijd wegens ziekte, maar ik denkt wel dat er nog komen dit najaar.

Bij deze wil ik ook nog even eraan herinneren dat de prijs van de pakketten vanaf september aangepast is. Een klein pakket kost nu 37euro/maand, een groot 58euro/maand.

Voilà, dat waren veel mededelingen voor 1 brief…

Fien.

Poperinge, 27 augustus 2019

Amaikes!

De zomer wil precies bewijzen dat ze nog lang niet aan het eind van haar latijn is… Een hittegolfke, eind augustus, op de koop toe?! Maar de natte voeten als je ‘s morgens door het gras loopt, en de kruisspinnen die aan je gezicht plakken als je nietsvermoedend de tomaten aan het plukken bent, verraden de in aantocht zijnde herfst. Voor mij is het prima, ik ben fan van benevelde ochtenden :)

Afgelopen week zijn we serieus in het wiedwerk gevlogen. Vastberaden om in die tweede zit een grote onderscheiding te halen. De kolen zijn geschoffeld en aangeaard, de prei gehakt en aangeaard, de laatste lichting wortelen en pastinaak: perfect gewied, en we hebben nog een lading aardappelen uitgedaan.

Voilà!

Fien.

Poperinge, 20 augustus 2019

Ons Miranda zeg altijd…

Een teeltseizoen is als een verkort schooljaar, maar dan sowieso met tweede zit… Februari: beginnen zaaien in de serre, maart: voorzichtig de eerste grondbewerkingen buiten, april: volop zaaien en planten buiten, mei en juni: de opbouw naar een climax aan werk en een explosie aan onkruid. Moeilijk te voorkomen dat er niet hier en daar iets uit de hand loopt. De hitte en droogte van juli geeft meestal wel de kans om terug bij te benen en alles eens mooi proper te zetten. En dan, na de malse buien in augustus, is het onkruid daar weer… De herkansing. Zullen we het deze keer kunnen bijhouden? Dat kunnen jullie zelf komen bekijken op onze opendeurdag 14 september! (meer info volgt later).

En nu jullie toch jullie agenda bij de hand hebben:

helaas GEEN instant kafé 30 augustus…

Verder kan ik jullie vertellen dat ons zelfbedieningswinkeltje aan de straatkant al aardig vorm begint te krijgen. Binnenkort kunnen jullie dus dagelijks naar hartenlust jullie groenten- en zuivelvoorraad aanvullen.

In jullie pakket de eerste keer rode bietjes en ajuin. Heerlijk voor een nazomerslaatje met een verse oogstappel of een zoetzure augurk. En zo lang het nog kan mogen de tomaten en boontjes niet ontbreken natuurlijk.

Laat het jullie welgevallen!

Fien.

Poperinge, 13 augustus 2019

Er was eens…

Fabelachtig weer. Regens van vallende sterren, prachtige wolkenformaties, en zó veel zuurstof in de lucht, dat je bijna ijl in je hoofd wordt.

De groenten zijn nog wat aan het bekomen van de voorbije hitte. Dat is er jammer genoeg een beetje te merken in jullie pakket. De sla is gelukkig bijna uit z’n verbrande randen gegroeid, de boontjes zijn wat aan de droge kant, en dat zijn de eerste wortelen ook. Maar voor de rest gaan het prima!

Fien.

Poperinge, 6 augustus 2019

Gegroet gij allen,

De voorbije week overviel me plots het herfst gevoel. Nog niet de melancholie van het vallende blad, maar de rust en de berusting die volgt op de hevige zomerstrijd. De dagen zijn al een pak korter (dat merk je vooral ‘s morgens vind ik), en het ‘vergaren’ van de wintervoorraden is aangebroken.

Zo hebben we het stro binnengehaald. Een werk waar ik enorm van genoten heb. Je in het zweet zwoegen om de vorkers bij te kunnen houden, de precisie om een zo mooi vierkant mogelijk vol voer te laden, en dan boven op het voer op je rug de prachtige avond, de ondergaande zon, over je heen laten komen, terwijl je zachtjes gewiegd wordt door de tractor die rustig naar de kopakker rijdt… Meestal is het boerenleven lang niet zo romantisch als ‘men’ denkt, maar soms… Moe maar voldaan noemen ze dat!

Nu zijn we de ajuin aan het oprooien. Die kan nog rustig een week narijpen op het veld, om dan als eerst voorraad de schuur te betreden.

Jullie pakket blijft uiteraard een variatie op het zelfde zomerthema. We zwemmen volop in de tomaten en courgetten, dus als jullie wintervoorraden willen aanleggen, laat maar weten! Er zitten ook ‘einde reeksen’ bij, zo nemen we afscheid van de snijbonen, koolrabi en komkommer. Het is nu aan de nieuwkomer: prinsessenboontjes!

Fien.

Poperinge, 30 juli 2019

Ai caramba,

Wat hebben we het heet gehad! Op het veld zijn er slachtoffers gevallen. Het jonge plantgoed van de boerenkool is er grotendeels onderdoor gegaan, en ook de groenselder is gesneuveld.

Zelfs voor doorwinterde warmteliefhebbers was het té. Courgetten die verbrand zijn tot in hun hart, ik heb het nog nooit meegemaakt. De groenten zullen er elk op hun manier wel nog een tijdje sporen van dragen, maar ze slaan zich er wel door. De natuur is sterk!

Nu de temperaturen terug wat milder zijn, steken ze allemaal een tandje bij. We hebben momenteel superveel tomaten en courgetten. Als jullie graag inmaken: ‘t is ‘t moment!

Wat we ook hebben zijn de eerste patatjes! Ze zijn supermooi en lekker, al zeg ik het zelf. Dus ook deze kunnen lustig bijbesteld worden.

We zijn een kraampje aan de straatkant aan het bouwen, zodat mensen wanneer ze maar willen, zichzelf kunnen bedienen van onze groenten. Ik hoop dat het werkt, alle uitbreiding van afzet is meer dan welkom! Mochten jullie nog suggesties hebben…

Allez vooruit met de geit!

Fien.

Poperinge, 23 juli 2019

Pfoe…

Heet, heter, heetst! 35°C, wat gaat dat geven? Ik hou m’n hart vast, maar zie ook positieve kanten. Groenten die al halve gaar zijn, moet je bijvoorbeeld minder lang koken. Meer tijd om in de hangmat te liggen!

Wie ik tegenwoordig nauwelijks nog kan zien liggen in de wei, is ons Rosa. Het gras rond haar is namelijk net zo rost als zij. Ik voeder hen nu het erwtenstro en verbrande sla, daar zijn ze dol op.

Afgelopen zaterdag hebben we hier een onverhoopte malse bui gevangen waaruit 9 liter water viel. De strohalm waaraan alles wat vers geplant en gezaaid was zich kan vastklampen, hoop ik.

In jullie pakket is het al primeuren wat de klok slaat: de eerste courgetten, eerste paprika, én: snijbonen, joepie!

Hou het hoofd koel!

Fien.

Poperinge, 16 juli 2019

O néé (pistolé)!

Te vroeg gelachen… Na al die jaren zou ik het nu toch al moeten weten. Als Frank belooft dat er malse buien gaan vallen, dan valt er hoogstwaarschijnlijk links of rechts wel een malse bui, maar toch nooit hier?! Ai ai toch. En ik, goedgelovig, met het blijde oog op nakende malse buien, maar volop groenbemesters (boekweit, goudsbloem, haver) zaaien, die de duiven nu blijmoedig en vooral ongegeneerd zitten op te peuzelen. Ook een laattijdig teeltje wortelen en pastinaak geriskeerd, ah ja, want met die malse buien zou dat in 1 2 3 vertrokken zijn. En die vers geplante prei dan, amai die zal deugd hebben van een paar malse buien…

Het plantgoed dat toekwam: herfstbloemkool,romanesco, sptiskool, boerekool, selder en venkel, dat was voor na de malse buien te planten in zachte, vochtige grond…

Maar nu, tja, nu weet ik het niet zo goed meer. Alles dan maar droog de grond in duwen en hopen dat het goed gaat? Er zit niet veel anders op zeker…

Ook jullie pakket weet een beetje van de droogte, maar laat dat vooral de zomerpret niet bederven! De venkeltjes zijn wat aan de kleine kant, maar daarom niet minder smakelijk. De sla is iets minder sappig, maar des te krokanter. Er zijn volop tomaten en komkommers, en we hebben (voor het laatst, hoewel in zekere zin altijd natuurlijk) een dikke (tuin)boon voor jullie!

Geniet van de zon, en laat jullie, als het even kan, eens goed gaan op een regendanske, danku!

Fien.

Poperinge, 9 juli 2019

Olé Pistolé!

De zomer draait op volle toeren, en wij doen daar aan mee.

Door vlijtig te planten (prei) en te zaaien (rode biet), en te wieden natuurlijk… Langzaam maar zeker beginnen we terrein te winnen op het onkruid. Dat geeft me goede moed. Het is een jaar met heel hoge onkruiddruk. Al wat de voorbije twee droge jaren niet kiemde, ziet nu z’n kans schoon. Maar dat deert niet. Zo lang de groenten maar goed gedijen, en dat doen ze. Het is een schoolvoorbeeld van een zomer. Geen al te lange periodes van grote hitte, af en toe wat malse regen, wat kan een mens nog meer wensen? Niets!

Behalve dan misschien malse tomaten, en die hebben we! In jullie pakket, al het voornaamste dat de zomer te bieden heeft: sla, tomaten, komkommer, capucijners (de laatste!), en de eerste venkel.

Laat het jullie welgevallen!

Fien.

Poperinge, 2 juli 2019

Vakantie!

Dat hoor ik aan het vrolijke gekwetter van de boerenzwaluwen en de kindertjes van de boerderij-dagen die hier uitgelaten rondfladderen.

Tijd om te chillen is er voor de boer nu allerminst. Alles groeit en bloeit dat het een lieve lust is. Wat de groenten betreft is dat fijn, maar ook het onkruid rukt zo massaal op dat we het amper de baas kunnen blijven. Alleen kalmte kan je redden op zulke momenten, en gewoon effenaan de belangrijkste dingen eerst aanpakken. Meer kan je niet doen. Het is trouwens heerlijk weer om op het veld te vertoeven. Niet te warm niet te koud, wat een zomer!

Vorige week hebben we het hooi binnengehaald met een kar vol vrolijke sterke mannen en vrouw. De schuur ruikt nu heerlijk! Wat gaan de koeien smullen deze winter.

Hopelijk gaan ook jullie smullen deze week. De eerste komkommers zijn een feit. Het gaat razendsnel, dus geniet er van want voor je ‘t weet is ‘t weer voorbij. Zoals de bloemkool. Voor de allerlaatste keer in het pakket. Er leek geen einde aan te komen, zo veel hadden we er dit jaar. Maar nu is het over.

Komende zaterdag (06/07/2019) staan we op de opendeurdag van Frambiosa y bessos, het gaat sowieso de moeite zijn, allen daarheen!

Fien.

Poperinge, 25 juni 2019

Kort, korter, kortst,

Jullie groententeeltster heeft zich weer vakkundig in tijdsnood gemanoeuvreerd. Vandaar geen nieuws. Wees dus verheugd, want dat is sowieso goed nieuws.

Goed nieuws ook dat het vrijdag Instant Kaffé is! Er kan gezwommen worden tussen 17u en 19u breng dus jullie bikinietjes mee. Er is heerlijke pizza uit de houtoven, live muziek, en nog zoveel meer.

Tot dan!

Fien.

Poperinge, 18 juni 2019

Zalig!

Een zomer naar m’n hart. Een beetje zon een beetje regen. Er is eigenlijk helemaal niet veel nodig om een boer gelukkig te maken. Als de gewassen te velde maar goed gedijen. En dat doen ze.

De teelten komen en gaan. Alleen de sla zal heel de zomer van de partij zijn. Inmiddels lopen de peultjes alweer op hun laatste beentjes. Maar de tuinbonen zijn begonnen, en de erwtjes komen er aan. Ook de spitskool gooit de handdoek in de ring, en wordt opgevolgd door een klein golfje buitenbloemkool.

In de serre beginnen de tomaten te rijpen en zijn de komkommers op komst. Joepie!

En nu vlug gaan schoffelen...

Fien.

PS: niet vergeten: volgende vrijdag (28 juni) Instant Kaffé!!!

Het wordt sowieso weer mega formidastisch leuk, dus zorg dat je er bij bent :)

Poperinge, 11 juni 2019

Regen!

De zegen van boven is over ons nedergedaald. (Het hoeven niet altijd vurige tongen te zijn met Pinksteren). Al tezamen viel er hier om en bij de 30liter, op een zeer verstandige manier.

Geen zondvloed, waarvoor dank. En of het deugd gedaan heeft?! Ik voel me als herboren. Ook de gewassen op het veld zien er uitermate tevreden uit. Nu is het een kwestie van ons schrap te zetten voor het onkruid dat massaal op komst is.

Jullie pakket is voorlopig een variatie op hetzelfde lente-thema. Geniet er van, want vóór je het weet is ‘t weer voorbij. De allerlaatste paksoi en bloemkool uit de serre (al zijn die van buiten ook al op komst), de laatste kervel en spitskool. Rucola en peultjes zullen nog wel een tijdje meegaan. We hebben een beetje moeten combineren, dus het kan zijn dat jullie sommige van de hierboven vermelde groenten wel, en andere niet terugvinden.

Behalve wieden, gaan we deze week ook de bewaarkolen planten. Dat is als winterse plannen maken in de zomer. Wie doet er nu zoiets… Boeren!

Fien.

Poperinge, 4 juni 2019

Hallokes!

Hoewel de komkommertijd nog lang niet aangebroken is, heb ik het gevoel weinig nieuws te vertellen te hebben vandaag. We blijven naarstig in de weer, dat zeker, met planten, zaaien en wieden, maar dit doet wellicht geen wenkbrauwen fronsen.

Ik trof deze ochtend de eerste rijpende tomaat aan. Maakt dat indruk? In mijn hersenpan staat het gelijk aan zomer. En dat doet mij dan weer aan het volgende denken: mochten jullie al wilde vakantieplannen aan het smeden zijn, willen jullie dan zo goed zijn te bekijken of het enigszins mogelijk is jullie pakket door te geven aan mogelijks geïnteresseerde medemensen? Bijvoorbeeld degene die de vis komt uitlaten en de plantjes kattenkorrels geeft tijdens jullie afwezigheid. Bij wijze van dank. Dat zou heel fijn zijn voor ons. Zo blijven wij op het toppunt van het groeiseizoen niet alleen achter met de rijkelijke oogst.

Het pakket van deze week schreeuwt frisse lente-slaatjes uit. Wat dacht je van bloemkool en peultjes met noedels en sla. Geraspte koolrabi of paksoi met een yoghurtsausje.

Jamjamjam!

Fien.

Poperinge, 28 mei 2019

Woep woep…

Wat een pretpakket! De allereerste, mooiste bloemkool uit de serre is een feit en ze doet m’n borst zwellen van trots. Anna heeft gelijk: het is een echte zondaggroente, en verdient respect. Een veeleisende teelt, maar de moeite loont.

Ook het veld begint nu haar vruchten af te werpen. Spitskool, koolrabi, en binnenkort de eerste peultjes!

Ik ben best tevreden. Het seizoen loopt. Gelukkig valt er nog af en toe een beetje regen, want over het algemeen is het weer wat aan de schrale kant. De gewassen zijn mooi, maar missen de weelde, de onstuimige groei, die deze jaargetijde doorgaans zo typeert.

De koeien daarentegen missen juust niks. Die zijn zo rond dat ze elk zwanger lijken van een 5-ling. Laat ons voor alle duidelijkheid hopen dat dit het geval niet is… Het malse gras doet hen goed. Het levert ons een hele sloot melk. Als jullie dus zin hebben in heerlijke verse zuivel, laat jullie vooral volledig gaan. We hebben melk, yoghurt, platte kaas, kruidenkaas, vaste kaas, boter en karnemelk bij de vleet.

Onze stiertjes zijn verhuisd. De komende twee jaar zullen ze instaan voor het beheer van natuurgebied. Ze zijn in goede handen, dat is fijn. Ik ben nu al trots op hen. Ons vaarkalfje blijft wat verweesd achter. Gelukkig vindt ze compagnie bij de varkens.

En over varkens gesproken, vergeet de veggie BBQ van 15 juni niet. Graag een seintje bij Stéphanie, zodat we weten hoeveel volk er komt.

Fien.

Poperinge, 21 mei 2019

Grietjes,

Ik voel me als een paling in het groen. Die malse zondagsregen heeft deugd gedaan! Het was de kers op een gigantisch-drukke-week-waarin-uiteindelijk-toch-alles-goed-kwam-taart.

Het veld blinkt. De groenten glimmen van trots. En ik, tja, ik kan nog van twee walletjes eten, die onder m’n ogen namelijk… Gelukkig is er deze week ruimte voor wat recup.

De eerste snede gras heeft ons 22 grote pakken opgeleverd! In feite hebben we nu al genoeg eten om de winter door te komen. Zoveel te beter.

Voor jullie pakket heb ik deze week de serre volledig leeggehaald.

Paksoi, raapsteel, rucola, radijs, en sla van buiten.

De aansluiting met het veld zal bijna vlekkeloos verlopen.

Laat ons hopen!

Fie.

Poperinge, 14 mei 2019

Ja wadde mannekes!

Zou het door die strakke wind zijn die er alsmaar staat dat het seizoen zo vliegensvlug voorbij raast? Ik vraag het me soms af.

Vorige week kwam blijkbaar niet alleen het serre-plantgoed toe, maar ook venkel, koolrabi en knolselder voor buiten op het veld… Bovendien waren onze zelf opgekweekte sla en batavia ook klaar om hun plantkisten te verlaten.

Oeps, even uit het oog verloren. Dat was dus allemaal niet gepland, doch mits een beetje gefoefel hier en daar inmiddels wel (met een t).

Den akker ligt er momenteel wel mooi bij, maar wat schraal en kluiterig. Ik hoop steeds dat er eens méér regen gaat vallen dan dat er voorspeld wordt, maar besef dat die kans erg klein is.

Voor deze week is dat prima, want ik heb gemaaid. Een dikke eerste snede. Ze gaan weer kunnen smullen, ons koetjes, deze winter.

En jullie ook, deze week, van de laatste koolrabi, de laatste spinazie en prei. Maar er zijn ook nieuwkomers: de eerste paksoi en buitensla. Smakelijk!

Fien.

O ja, nog een paar data voor in het rood op jullie kalender:

15 juni veggie BBQ op Stek, georganiseerd door EVA.

28 juni Instant Kaffé!

14 september langverwachte Open Deur Dag hier op de boerderij.

Poperinge, 7 mei 2019

Zozo,

Missen is niet alleen menselijk, het is blijkbaar ook des koekoek. Ik weet niet wat jullie afgelopen week gedaan hebben, maar ik heb alleszins niet op blote voeten rondgelopen. Integendeel, m’n wollen ondergoed is terug operatief, en zeer gewaardeerd.

Het wiedwerk in de zaaiajuin zit er op. Dat is telkens weer een Huzarenstuk, maar met de vele handen van stagiaires, vrijwilligers, en nietsvermoedende passanten die voor ze het weten mee op hun knieën onkruid zitten uit te peuteren, zijn we er door geraakt.

Opdat we niet in een gat zouden vallen staat het wiedwerk in de plantajuin, prei opkweek, en voederbieten al klaar. Kwestie van in beweging te blijven.

Tussendoor wordt er naarstig geplant en gezaaid. Rode bieten, warmoes, koolopkweek, ik heb me zelfs aan boontjes gewaagd, maar dat zal waarschijnlijk een maat voor niets zijn. Met deze kou gaan die sowieso hun kot niet uitkomen.

Ik kan ze geen ongelijk geven. Als het ons te guur wordt buiten, trekken we ons terug in de serre. Werk genoeg ook daar. Het plantgoed van de komkommer, paprika en aubergine komt overigens toe. Bovendien is het tijd om pompoenen en courgettes voor te zaaien.

Doe koeien laten de kou niet aan hun hart komen. Die grazen alsof hun leven er van af hangt. En eigenlijk is dat ook zo. Als ze niet zouden grazen, gaan ze dood. De waarheid als een koe!

Fien.

Poperinge, 30 april 2019

Koekoek!

Als je dat hoort mag je naar ‘t schijnt gerust op blote voeten lopen omdat de koude dan definitief de deur uit is.

Hoe deze onopvallende, ietwat als een duif ogende, valsspelende vogel dit zo zeker weten kan, is mij ook een raadsel. De barometer ingeslikt?

Hoe dan ook. Het is effectief mooi weer, en dat is aangenaam als je al wiedend op je knieën door de ajuin kruipt.

Veel van de verhoopte regen is er afgelopen weekend niet gevallen, maar het heeft deugd gedaan. Alles wat gezaaid werd kan nu kiemen.

In de serre bereiden we stilaan de zomer voor. Volgende week komt het plantgoed van de komkommers, paprika en aubergine toe. De tomaten zijn inmiddels flink aan de groei. Dat belooft!

In jullie pakket blijft het thema lente-salades. Hoe toepasselijk.

Met sla, andijvie, koolrabi, pijpajuin, bladmosterd en prei.

Voilàzie!

Fien.

Poperinge, 23 april 2019

Gegroet!

Het voorjaar verloopt voorlopig voorbeeldig tot en met! Vorige week patatten geplant, tezamen met alle boeren van West-Vlaanderen en omstreken, zo leek het. Weliswaar op iets andere wijze en kleinere schaal. Ook de luzerne en haver als groenbemester zijn gezaaid. Maar eerst hebben we de landerijen met koemestpreparaat besprenkeld om de bodem te ondersteunen en te prikkelen.

Nu zijn we druk aan het schoffelen en wieden in de ajuin. Een hele klus, maar het loont de moeite!

Jullie pakket is een extreem groen groentenpakket geworden. Alles krakend vers uit onze serre: sla (die ongetwijfeld opgelucht is dat er minder hete temperaturen voorspeld worden), andijvie, chinese kool, pijpajuin en kervel.

Geniet er van en fluit een deuntje!

Fien.

Poperinge, 16 april 2019

‘t Is zo ver(s)…

De eerste sla! En daarmee ook het startschot voor de wekelijkse pakketten. Vanaf nu hebben we dus weer elke week een frisse portie groenten voor jullie. Hoera.

Er is werkelijk geen houden meer aan. De natuur barst uit z’n vel van pure levensvreugde. ‘t Begint al ‘s morgen als je buiten komt: de vogels jubelen dat het een lieve lust is. En even later jubelen de kinderen van de boederij-dagen dat het een lieve lus is. De bomen tooien zich prachtig op in alle tinten groen en trekken hun mooiste bloesems aan. En terwijl de vogels nesten bouwen, timmeren de kinderen naarstig aan hun boomhut.

De lucht zindert van lentespanning. Het gonst van de bedrijvigheid. En wij doen daar met veel plezier aan mee.

De erwtjes hebben we een draad gegeven zodat ze aan de klim van hun leven kunnen beginnen. De tomaten zijn geplant, de allerlaatste prei is uit en het veld meteen geploegd en vervolgens geëgd met ons Karolien.

We mochten vorige week 2 biggetjes verwelkomen op de boerderij en binnenkort de paashaas, het kan niet op!

Geniet er van!

Fien.

Poperinge, 2 april 2019

Altijd lente in de…

Serre! Bijna te mooi om waar te zijn, al dat fris groen. Het water liep me al in de mond bij het oogsten. Wat dacht je van een vers kervelsoepje, een raapsteelslaatje met radijsjes, of een gefruit lente-uitje. En weer spinazie à volonté. Zelf eet ik dat supergraag, dus heb ik er superveel gezaaid…

De winterpostelein loopt op z’n laatste beentjes. Ook van de rode kool en zuurkool nemen we afscheid. Prei zal nog voor een tijdje zijn.

We hebben de afgelopen weken hoegenaamd niet stilgezeten. Het buitenplantgoed is toegekomen en meteen geplant: bloemkool, spitskool, koolrabi, sla, batavia, … Ook alle ajuin, erwtjes, capucijners en peulen zitten al in de grond. Voederbieten, tuinbonen en prei-opkweek zijn gezaaid, en ook buiten spinazie natuurlijk :)

De koeien zitten voor ‘t eerst terug in hun geliefde wei en dat gaat met het nodige vreugdevolle gehuppel gepaard. En van het paard gesproken, dat geniet ook met volle teugen van de zon, om nog maar te zwijgen van ons zotte Betje. En ikzelf dan :)

Fien.

Poperinge, 19 maart 2019

Hehe,

Stilte na de storm… Ze zeggen dat maart zijn staart roert, tja, dat klopt dus. De regen bracht ons het broodnodige water, de wind bracht ons zuivere lucht, waarvoor dank, maar ik ben toch blij dat het voorbij is. Het gewone leven, waarin je je gezaaide teelten afdekt en de plastiek er de volgende dag nog ligt, kan weer hervatten…

We hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt (wat had je anders verwacht :) om de serre barstensvol te planten. Bloemkool, chinese kool, koolrabi, sla, batavia, andijvie, het zit er in, dus het komt er aan!

Ook in dit pakket valt er best al wat vers groen te bespeuren. Reuzenblad spinazie die z’n naam niet gestolen heeft, winterpostelein die met lentekriebels zit, peterselie die z’n tweede adem vindt, en rucola. Deze laatste is nog wat aan de kleine kant, maar over 14dagen is hij wellicht opgeschoten, dus ik heb geen keuze. Dat is het moeilijke aan dubbele pakketten in het voorjaar.

Een laatste beetje van onze eigenste witloof, en ook van de boerenkool nemen we bij deze afscheid. Van prei, aardpeer, spruitjes zullen we wellicht nog even kunnen genieten.

Ik ben blij dat ondanks het moeilijke seizoen, we er toch nog redelijk in slagen het pakket gevarieerd te vullen met eigen groenten.

Voor in de agenda: 27/04 haute culture met Els Dejonghe, poëzie, humor en dans in 1 persoon. Hoe getalenteerd kan een mens zijn!

Fien.

Poperinge, 5 maart 2019

Desalniettemin…

Heb ik getracht het te weerstaan. Doch tegen zulk waanzinnig zonnig lenteweer is geen enkele boer opgewassen. En ja, als je je de kop laat zot maken, dan is het hek van de dam… Mest uitrijden, ploegen, en eggen met ons Karolien (+ Betje natuurlijk), er was geen houden aan. Aanvankelijk was ze een beetje nerveus voor haar eerste opdracht na de winter. Maar uiteindelijk vond ze het heerlijk om buiten te werken in ‘t zonneke.

En gezaaid, (tuinbonen, spinazie, ajuin, prei opkweek), buiten… Eind februari?!?! Het is werkelijk on-ge-zien! Ter vergelijking: de vroegste zaai datum buiten tot nu toe: 1 april.

Het is een risico. Mogelijks wil er nog niets kiemen, of vriest alles kapot, maar ik zeg altijd: wie niet waagt blijft maagd. En met een gaatjesfolieke erover zou dat moeten lukken.

Ook ons Tammie heeft een mooie warme dag uitgekozen. Om tijdens het Kaffé, dus met veel publiek, een flinke zoon ter wereld te brengen. Hij lijkt op een giraf, ons Polleke, als hij zo staat te wiebelen op z’n hoge benen. Maar het is een pareltje. De moeite om drie weken langer dan voorzien te wachten.

Over het pakket niets dan (wit)lof… (o wat heb ik lang uitgekeken naar deze woordspeling :) De eerste witloof van onze eigen teelt! Het is een huzarenwerk. Geen wonder dat de echte grond witloof met uitsterven bedreigd is. Eerst de wortels telen om ze dan op te rooien en in te kuilen. Hierbij is temperatuur de hoofdrolspeler. De bodem moet warm, en de bovenlucht koud zijn, voor de perfecte witloof. Het zag er naar uit dat het heel goed zou lukken… Maar de plotse warmte heeft alles de hoogte in doen gaan. Nu ja, ze blijft gelukkig erg lekker. Voorts nemen we afscheid van de allerlaatste pastinaak, veldsla, en savooi. Met prei en postelein gaan we nog een tijdje door.

Niet te missen!!!

9 Maart om 20u film avond op Stek: “Roma” wordt vertoond. De moeite!

18 Maart in de Ghybe: “Wat hebben we vandaag verdiend” Over wat we wellicht al weten, maar toch best af en toe aan herinnerd worden.

Fien.

Poperinge, 19 februari 2019

Tok tok!

Onrust onder de kippen. Nu de dagen merkelijk langer zijn, de zon zich van haar beste kant laat zien, en de temperatuur belachelijk zacht is voor de tijd van het jaar, moeten zij plots hun ei kwijt.

En ik kan daar in komen. Ook ik voel de sapstromen spontaan terug op gang komen met dit weer. Maar o wat is het nog vroeg. Té vroeg om op het veld al iets te proberen. Gelukkig is er de serre. Die heb ik uiteraard al weer té vol gezaaid (met spinazie, wortelen, radijzen, rucola, raapsteeltjes, kervel, enz), in mijn jeugdig enthousiasme… Dat zal ongetwijfeld nog problemen geven als het eerste plantgoed toekomt (bloemkool, koolrabi, enz), maar dat zullen we dan wel zien.

Ons Lutje blijkt een turbo-kalf te zijn. Aan het tempo dat ze nu groeit zou ze binnen de helft van de normale tijd koe kunnen zijn. Ze is het zonnetje in de stal, en dartelt vrolijk rond tussen haar tantekes. Eerstdaags krijgt ze er een neefje of nichtje bij. Ben benieuwd!

Het veld laat zich niet zo gemakkelijk de kop zot maken door een paar warme zonnestralen. Het neemt de tijd om rustig te ontwaken. En dat is goed.

Zo ook met jullie pakket is het nog even geduld hebben eer de lente losbarst. Maar niets houdt jullie tegen om volop te genieten van de winterkost. Naast de vaste waarden als wortelen, prei, winterpostelein, en de gekende wisselcollectie spruitjes, boerenkool, zuurkool, hebben we ter verrassing een paar ‘speciallekes’: schorseneren (uit de tijd van grootmoe) en aardpeer.

Laat het jullie welgevallen!

Fien.

Opgelet!!! Verstrooid als ik ben gaf ik een verkeerde datum voor de klantenbijeenkomst door… Deze vindt plaats op 28 FEBRUARI. Het zou heel fijn zijn mochten jullie massaal kunnen komen. Graag een seintje vooraf, dat we een idee hebben. Danku!!!

Poperinge, 5 februari 2019

Nee.

Het is niet persoonlijk bedoeld. Doch. Februari ís de moeilijkste maand. Punt. Daar kan ze voor alle duidelijkheid zelf niets aan doen. En. Begrijp me niet verkeerd, ook ik vind een laagje sneeuw, van tijd en stond, wonderschoon. Meer nog, een beetje gevriezel hoort absoluut bij de winter. Maar. Het groenteaanbod slinkt zienderogen en ik moet erg m’n best doen om het pakket spannend te houden.

Anderzijds. Het boerderijleven spannend houden, daar hoef ik niets voor te doen, dat gaat gewoon vanzelf. Onze vaars Lies moest voor de eerste keer kalven. Grote twijfels daaromtrent. (Bij mij, welteverstaan.) Of het haar wel zou lukken. Ze was zo dik, en liep zo moeizaam. De bevalling echter, verliep zo vlot, dat niemand het gezien heeft, ook al waren we thuis. Plots stond het daar, een fris en fruitig vaarskalf, zo rost als een wortel, pienter uit haar oogjes te kijken, verwoed aan de spenen van haar moeder te rukken. Nee, tekst en uitleg bij het functioneren van deze wereld heeft ons Lutje niet nodig. Zij trekt haar plan.

Ze was nog niet geheel en al droog of het FAVV stond hier voor de voedselveiligheid… Nu, het is al bij al vreedzaam verlopen, we doen dan ook ons best om zo goed mogelijk binnen de wettelijke richtlijntjes te kleuren (hoewel het er wel érg veel zijn). Maar het nodige wantrouwen dat onvermijdelijk gepaard gaat met controle, geeft toch een onprettig gevoel in je buik.

Niet te lang bij stilstaan, en vooruit met de geit! In jullie pakket nemen we met pijn in het hart, (en helaas met hier en daar een klein vlekje), afscheid van de aller allerlaatste pompoenen. Het is mooi geweest. Van nu af aan zullen enkel de wortelen nog het kleur oranje vertegenwoordigen. Verder hebben we voor jullie in petto: kleine kleine pastinaakjes en spinazie, verse postelein en veldsla (met dank aan collega Bert voor deze laatste), trouwe savooi en prei, heerlijke rode kool (mijn persoonlijke favoriet), en rode bietjes omdat het zo lang geleden is.

Niet vergeten: 23 februari is er terug haute culture: talent uit onze straat: shady pines! Meer info bij Stek.

Fien.

Poperinge, 22 januari 2019

Beste vorsten en vorstinnen,

De winter gaat beginnen! En zoals dat gaat met winters, weet je waar het begint, maar je weet niet waar het eindigen zal. Vandaar dat we de afgelopen week als gekken prei, pastinaak en wortelen hebben zitten rooien. Die kunnen gerust wat vorst verdragen, maar als ze vastzitten in de grond, dan zitten ze vast… En ‘k Zou niet willen dat het volgende pakket noodgedwongen een lege bak zou zijn.

Gezien we in de serre altijd graag op de feiten vooruit lopen, hebben we er mest gevoerd en gezaaid. Dat lijkt misschien voorbarig, maar zal vermoedelijk nog nodig genoeg blijken, daar de wintervoorraden zienderogen slinken, en we toch o zo voorzichtig moeten zijn met het aanwenden der kolen.

Van de witte kool ontvingen we per ongeluk niet-bewaarkool zaad in een bewaarkool zakje. De enige manier om hem toch de winter door te krijgen was er zuurkool van te maken, en dat hebben we dus gedaan.

Voilà, primeur in jullie pakket: onze eigenste zuurkool! Super rijk aan vitamientjes, vraag het maar aan Christopher, die was zonder zuurkool nooit in Amerika geraakt. (Meer info zoz).

En dan nog een dienstmededelingske: klantenbijeenkomst op 28 maart. Steeds een waardevol uitwisselmoment!

Oet junder kloek.

Fien.

Poperinge, 8 januari 2019

Beste w/mensen!

Die Juul César heeft dat zeker niet slecht bekeken. Nieuwjaar op 1 januari: een strategische keuze.

Ik merk dat deze donkere dagen voor velen behalve de gebruikelijke feestelijkheden ook de nodige melancholie met zich mee brengen. Dan zo’n nieuw begin inplannen is slim. Mij stemt het alleszins hoopvol. Met een schone lei beginnen, een jaar vol nieuwe kansen. Als boer is die schone lei letterlijk: het geploegde land.

Het teeltplan: mijne goede voornemens. Het zaad en plantgoed dat nu besteld wordt: de hoop.

Jullie eerste 2019ns pakket is… laat ons zeggen trendy. Veel mini-groentjes. Nog een erfenis van 2018ns droge zomer, waardoor we in ’t geheel geen wortelen en pastinaak dreigden te hebben. Dankzij het mooie zachte najaar, en het wonder der natuur zijn ze er toch, alleen wat klein van stuk. Ook de prei, andijvie en sla waren ooit groter. Gelukkig is de smaak goed, dat is waar het voornamelijk om draait.

Knolselder en bewaren blijft een moeilijke combinatie. Ze hebben blijkbaar zware feesten achter de rug. Sommige waren bij het sorteren en schoonmaken serieus jammelle (geen idee hoe je dat in godsnaam schrijft…)

De savooikool daarentegen is des te fris en fruitiger.

Voilà, we zijn weer vertrokken…

Op hoop van zege!

Fien.

Poperinge, 18 december 2018

M’n lieve glimmende kerstballen,

Hoe is het toch mogelijk dat dat jaar nu weer bijna voorbij is?! Die jaren van tegenwoordig, ze gaan open en toe in een ademzucht…

Heimelijk slaak ik wel een zucht van verlichting.

Een winterslaapje zou me deugd doen. Het is een heftig jaar geweest, met stevige uitdagingen, en moedeloze momenten, maar uiteindelijk moet alles goedkomen. Zo hoort het!

Graag zou ik jullie willen bedanken, uit de grond van m’n hart, voor jullie trouwe steun! Zonder juli (en mei) (haha) kan de boerderij niet bestaan. Zo simpel is het. Ik mag dan nog zo graag boer zijn, er moeten ook voldoende mensen zijn die graag groenten eten, anders houdt het op… Jullie zijn dus net zo belangrijk als de zon, het zaad, en mijn bedsokken.

Afgelopen week heb ik verschillende stukken geploegd. Het is een beetje als de aarde letterlijk in zichzelf keren. Ook zij maakt zich klaar voor haar winterslaap. Dat is in feite een heel actieve toestand als je bedenkt hoe ongelooflijk regeneratief slapen is. Al die energie die je ‘s nachts opbouwt, om dan overdag weer te kunnen verspillen :) En voor de grond is dat niet anders.

De koeien herkauwen zich onverstoorbaar een weg richting het nieuwe jaar. Hun ongelooflijk rustige en gelijkmatige gemoed, daar valt wat van te leren.

In jullie pakket, het beste van wat de winter te bieden heeft: postelein, rucola, peterselie, spitskool (geniet er van ‘t is de allerlaatste), bietjes, knolselder, spruitjes, enz.

Zoete zonde… aangekochte witloof! Omdat een kerstfeest er echt niet zonder kan. Opgelet: het eerst volgende pakket komt in de week van 8 januari, er zijn nu dus 3 weken tussen.

Geniet van deze zalige tijd!

Fien.

Poperinge, 4 december 2018

 

Waauw… Echt waaauw!

Als boer mag je blik dan wel hoofdzakelijk op de grond gefocust zijn, dezer dagen gaat mijn fascinatie volledig en integraal uit naar het zwermen der vogelen. Sta je daar wel eens bij stil hoe ongelooflijk geniaal het is als je met duizenden tegelijk vliegensvlug en uiterst synchroon de ingewikkeldste manoeuvres uit kan voeren in de lucht?! Het summum van samenhorigheid. Eén zijn. De vogelwolk. Als mens kunnen wij dat natuurlijk niet vatten, omdat we te individualistisch zijn om ooit wolk te worden. Maar goed, dat hoeft ook niet, wij hebben andere kwaliteiten.

Hoewel, afgelopen zondag, de climate clame, vond ik een zeer verdienstelijke wolk poging. Met 75.000 mensen de zelfde bezorgdheid uiten en de bereidwilligheid tonen er iets aan te doen, gaf me een warm samenhorigheidsgevoel in m’n buik.

De samenhorigheid in jullie pakket zal deze week ongetwijfeld blijken in stevige winterkost. Het mag een wonder heten dat we nog steeds mooie wortelen kunnen busselen deze tijd van het jaar. Dat wonder hadden we ook nodig gezien dit het enige aan wortelen is dat ons nog rest. Het jaar van de superprei zal het ook wel niet worden. Ze blijven klein van stuk, maar goed, ik ben blij dat we er in elk geval hebben. Aan de veldsla daarentegen komt geen eind, die blijft echt super talrijk en lekker. Ook de winterpostelein begint zich gelukkig te herpakken nu het minder warm is. Voor de butternuts is dat helaas de doodsteek. Die gaan nu erg snel achteruit. Excuses dus mocht er zich hier en daar een vlekje voordoen. We hebben ze zo goed mogelijk uitgeselecteerd. Maar goed, ze moeten zo snel mogelijk de deur uit.

Aan boerekool alleszins geen gebrek, wat had je dan verwacht van een boer-derij :)

Fien

Poperinge, 20 november 2018

Hoor de wind waait dohoor de bomen…

… hier in huis zelfs waait de wind… Jaja, die Sint liedjes zijn zo dom nog niet, ze vragen zich met recht en rede af of de goede man wel zal komen als hij ‘t weer zo lelijk vindt… Hier is hij alleszins geweest. ‘t Moet zijn dat ik braaf geweest ben. Wellicht té braaf. Hij heeft een kalfje gebracht. Helaas geen vaarsje, waar ik om gevraagd had in mijn brief, maar een stiertje… ‘t Zal zijn dat hij dat passender vond zeker? ‘t Voornaamste is dat het gezond is zeggen ze dan.

Afgelopen week hebben we de witloofwortels opgerooid om in de serre in te kuilen, in de hoop tegen maart witloof te hebben. Ben benieuwd!Voorts is het veld zo goed als leeg, ah ja, ‘t zit allemaal in jullie pakket… Nee, dat is een grapje, we hebben, voorzienig als we zijn, een schuur vol wintervoorraad.

In jullie pakket diversiteit troef. De eerste preitjes, de laatste venkel en paprika, bussel rode biet, pompoen, savooi, knolselder, rammenas, veldsla en winterpostelein.

Een hele mond vol en een hele mand vol.

Smakelijk!

Fien.

Poperinge, 6 november 2018

Hola Pola!

Jullie denken waarschijnlijk: amai, dat is hier vollenbak zeg?!

En dat is zeer scherpzinnig opgemerkt, want de bakken liggen inderdaad goed vol. Maar geen paniek, dit is het eerste dubbele pakket van deze winter. Dat wil zeggen dat jullie vanaf nu 14 dagen de tijd hebben om al deze groenten te verwerken. Het volgende pakket komt er namelijk pas op 20 november aan. Enz.

Twee goede redenen hebben we hiervoor: de wintergroenten blijven gemakkelijk 14 dagen goed, dus of wij ze nu hier bewaren, of jullie thuis op een koele plaats (kan in de garage, of buiten, hoeft zeker niet allemaal in de koelkast), dat maakt geen verschil. En voor ons maakt het een groot verschil. Het geeft ons wat meer ademruimte, dit rustigere winterritme.

Het zal even wennen zijn, maar wees gerust: om de 14dagen een dubbel pakket kan ook voor jullie wat druk van de ketel halen.

Het milde weer maakt dat ons groenteaanbod verbazingwekkend ruim blijft. Zeg nu zelf: sla, boontjes, … begin november?!

Veldsla hebben we nog steeds in overvloed. Gelukkig blijft hij ook goed van kwaliteit. Het zou zo zonde zijn als we hem weg zouden moeten doen. Dus voorlopig flinke porties in jullie pakket.

Ook de groenselder blijft verrassend fruitig en krijgt voorlopig geen roestvlekken op het blad.

De boerenkool is voor sommigen onder jullie misschien minder bekend, maar geen nood, ik zal jullie op de keerzijde van deze brief deskundig proberen begeleiden, en wie weet wordt het nog jullie beste vriend!

Nog steeds geen kalfje voor ons Rosa. Ze is nu 14 dagen over tijd en trekt zich daar niets van aan. Eén ding is zeker (hopelijk), bij het volgende pakket zal er sowieso een blijde boodschap zijn.

Tot dan!

Fien.

Poperinge, 30 oktober 2018 

Het kan snel gaan!

En bovendien blijkt het heel simpel te zijn: ‘s avonds draai je de klok een uur terug, en de volgende ochtend is het winter.

Vorige week was een short nog ruim voldoende, gisteren konden 4 broeken boven elkaar me nauwelijks warm houden bij het snijden van de veldsla. En dan zwijgen we nog over het wollen ondergoed dat doorgaans wonderen doet. Desalniettemin scheelde ‘t geen haar of m’n vingers en tenen waren er af gevroren. Maar hoe fier ben ik wel niet op de grote portie prachtige veldsla in jullie pakket?! En die mooie boontjes dan, hoe zot is dat begin november?! Ook de bloemkool/romanesco, venkel en paprika maken me blij. Ze mogen er zijn.

De koeien slapen sinds kort terug binnen, en ze hebben daar deugd van. Als ik ‘s morgens in de stal kom, liggen ze nog lekker te ronken in hun dik, warm strobed. Als zij gelukkig zijn, dan ik ook. Zo hoort het!

Fien.

Poperinge, 23 oktober 2018

Hola pola!

Wat gaan we nog allemaal meemaken?! Draai ik 5 minuten m’n rug, hebben we ineens reuze grote bloemkolen en prachtige romanesco :)

Ook de worteltjes waar niemand nog in geloofde hebben wraak genomen door tóch nog wat te worden: frisse bussels in jullie pakket. Reuze groenselder op de koop toe, en de allerlaatste sla.

De winterpostelein heeft het moeilijk met de warmte en is massaal aan ’t schieten. Het heeft dus heel wat selectiewerk gekost, maar het is gelukt om hem redelijk in jullie pakket te krijgen.

Het veld loopt stilaan leeg, de schuren lopen vol. De knolselder is binnen. deze week zijn de bewaarkolen aan de beurt (witte en rode).

We kijken uit naar de geboorte van Rosa haar kalf, en zo is het een tijd van blijde verwachtingen.

Fien.

Poperinge, 16 oktober 2018

Laat jullie niet bij de neus nemen!

Het weer doet alsof het nooit meer winter worden zal, alsof Michiel zijn nazomertje hier achtergelaten heeft voor eeuwig en altijd, maar er komt een dag dat de koude terug in je tenen bijt. Ik droom alleszins al van een witte kerst!

In afwachting blijft het uiteraard genieten. We zijn nu volop de voederbieten aan het rooien, en deze week is ook de knolselder aan de beurt. Dat is best hard labeur, daar hoeft zeker geen guur weer bovenop te komen.

Voor de groenten op het veld weet ik niet goed of ik nu blij moet zijn of niet. Als we bloemkool en wortelen willen kunnen oogsten, dan mag het gerust nog lang warm blijven, maar voor de veldsla en winterpostelein is het té. Zoals de naam al doet vermoeden had ik die gezaaid voor de winter, maar die zijn nu dus al klaar, terwijl er nog zoveel ander lekkers is. Ach ja, wat we gehad hebben, hebben we gehad… Geniet er maar van, want ze zullen nog gemist worden. In jullie pakket dus een flinke portie veldsla, een venkeltje (altijd dé ster van het najaar), spitskool (omdat er geen houden aan is!), butternut, en paprika.

Fien.

Poperinge, 9 oktober 2018

M’n liefste krielpatatjes,

De herfst blijft ons voorlopig onwaarschijnlijk goed gezind.

Het is een lieve lust om met zulk schoon weer op het land te werken. Voeg daar nog eens goed gezelschap en helpende handen aan toe, en het kan niet meer stuk!

De pompoenen zijn binnen. We hebben er super veel, dus houd jullie soepsgewijs vooral niet in. Deze week krijgen jullie naast jullie vertrouwde groentenpakket ook een pompoenpakket mee. Daar zijn twee goede redenen voor. 1. Tussen kerst en nieuw leveren we 3 weken geen pakket ipv 2, dus dit pakket vervangt de derde week. En 2. is een praktische reden: pompoenen bewaren het best op kamertemperatuur. Omdat mijn kamer niet groot genoeg is om de hele wintervoorraad te stockeren, is het handig als jullie thuis elk jullie eigen deeltje voorraad hebben. Je kan ze gemakkelijk tot februari-maart bewaren, dus je kiest zelf wanneer je er zin in hebt.

Ook de aardappelen zijn nu allemaal gerooid. Er is genoeg voor iedereen, dus laat gerust iets weten als je er graag wilt.

Het veld ligt er tevreden bij. Als je goed luistert kan je het horen spinnen van contentement.

Er is nu super veel van vanalles. Geniet er van!

Fien.

Poperinge, 2 oktober 2018

Drie, twee, één, …

En we zijn vertrokken! De grote rooiwerkzaamheden zijn aangevat, en nu gaan we door tot het hele veld leeg is. Deze week verzamelen we pompoenen, volgende week beginnen we aan de voederbieten voor de koeien, enz.

Ons meisjes zijn alle vier mooi rond en gezond. Met elk een ander stadium nieuw leven in hun buik. Rosa zal het eerst aan de beurt zijn. Eind oktober wordt haar kalfje verwacht. Het droogzetten van onze gewilligste melkkoe was niet zo vanzelfsprekend. Alleen al bij het horen van de melkmachine begint ze spontaan melk te druppelen, terwijl ze nu al haar energie nodig heeft om voor haar kalf te zorgen, en ze deze dus niet mag verspillen aan melkproductie. Gelukkig heeft ze dat intussen begrepen.

In jullie pakket verse warmoes, die voor de tijd van ‘t jaar bijzonder gaaf is gebleven. De laatste boontjes, geniet er van! Ook tomaten die op hun laatste beentjes lopen. Paprika die nu pas goed en wel in form geraakt, en de eerste knolselder.

Volgende week krijgen jullie jullie wintervoorraad pompoenen mee, zorg dus dat je voorzien bent op wat extra gewicht!

Fien.

Poperinge, 25 september 2018

 

Ja waarlijk,

Deze tijd van het jaar lijken we de hoorn des overvloeds in hoogst eigen persoon op het veld te hebben staan. Het zomeraanbod begint te minderen maar is toch nog prominent aanwezig: zie boontjes tomaten, aubergines, …

De herftcollectie begint duidelijk vorm te krijgen. Zeg nu zelf, door het stormprikje van afgelopen weekend is het verlangen naar stevige kost gewekt, niet?

En omdat wij graag al jullie groenten-verlangens inwilligen, zijn er de eerste savooitjes en pompoenen. Hoe heerlijk is dat!

Het veld ligt voldaan te genieten van de herfstzon, en wij beginnen ons klaar te maken voor dé grote oogst der wintervoorraden. Zoals een visser die zijn netten ophaalt ben ik zeer benieuwd naar de vangst!

Fien.

Poperinge, 18 september 2018

 

Oeps,

Kleine rechtzetting: het nazomerke dat ik vorige week, in een lyrische, doch lichtelijk verwarde bui, aan Sinte-Pieter toedichtte, is natuurlijk van Michiel. Excuses bij deze!

Het gebeurt niet vaak, maar tegenwoordig vallen we slechts een klein beetje uit de toon ten opzichte van de boeren om ons heen. We houden ons namelijk met gelijkaardige activiteiten bezig.

Terwijl zij naarstig rondrijden met zware aardappelrooiers, spring ik van tijd tot tijd met spitvork en kist op de fiets. We hebben hetzelfde doel: aardappelen rooien.

En terwijl ik voor jullie de laatste suikermaïs oogst en de plant daarna afhak voor de koeien, rijdt een grote maïshakselaar voorbij. Het verschil zit hem werkelijk in de details!

De groenten op het veld beleven hun tweede jeugd. Er zit overal terug groei in, en dat is een goede zaak.

De tomaten rijpen vlijtig verder, maar beginnen af en toe een barst of andere oneffenheid te vertonen. Ook in de boontjes sluipt nu hier en daar wat smet. Houd ze dus goed in de gaten!

Geniet van de verse sla en rucola want de zomer is werkelijk bijna voorbij!

Fien.

Poperinge, 11 september 2018

 

Olé!

We genieten momenteel van ‘t Sinte-Pieters-Zomerke, m’n favoriete septembermoment. Alles wat groen was en ook maar enigszins lengte had, is gemaaid en verdwijnt woensdag in pakken opdat ons melkproducentes niets te kort zullen komen deze winter.

Tegenwoordig kunnen we sneller wieden dan het wiedt groeit, wat resulteert in een steeds properder ogend veld, en bijgevolg een steeds breder glimlachende boer :)

Ondertussen krijgt de paarden-schaapjes-kalver-varkensstal even een nieuw dak. Dat wil zeggen dat ons Karolien komende winter geen sterren meer zal kunnen kijken door ontbrekende pannen, maar daartegenover staat het gemak van geen veiligheidshelm meer te moeten dragen uit voorzorg voor diezelfde vallende pannen (vóórafgaande het ontbreken).

In jullie pakket… Hoera terug sla! Een vurig rood zoetpuntpaprikaatje (althans dat pogen we toch). Mo vint toch: karoten. Tomatoes (nu het nog kan). En boontjes, een flinke portie, omdat wij een dikke boon voor jullie hebben!

Fien.

Poperinge, 4 september 2018

 

Wat hoor ik daar?

Niets! Het is oorverdovend stil aan de overkant… omdat alle ‘levenmakerkes’ terug braaf aan hun schoolbanken basiskennis aan ‘t vergaren zijn die hen in dit leven overeind zal moeten houden.

Met dank aan de dappere leerkrachten die ons leeuwkes temmen en leren lezen.

Ik zit tegenwoordig weer hele dagen op m’n knieën. Geen straf van de meester, noch overdreven devote neigingen, nee, het betreft hier precisie-wiedwerk. Dat doe ik met graagte, zeker als er plots versterking uit de lucht gevallen komt, als een donderslag bij heldere hemel, maar dan een blije donderslag.

Het weer kabbelt rustig verder met af en toe een gewillig zonnetje en dan weer wat mottige regen. Wat Instant Kaffé betreft viel ons gelukkig het eerste te beurt, terwijl ik hier zit te schrijven, het tweede. Opletten dus dat de inkt niet uitloopt!

Op het veld gaat het er gezapig aan toe, net als in jullie pakket.

We zijn toe aan de tussenseizoen-collectie. Met courgetten die nu snel achteruit gaan, boontjes die blijven twijfelen, rode bieten die onverstoorbaar zijn en aubergines die hun tweede jeugd beleven. En de maïs niet vergeten. Geniet er van, het is maar voor een paar weken!

Fien.

Poperinge, 28 augustus 2018

Toegegeven,

Heel even heb ik met het idee gespeeld de vorige brief te kopiëren. Wie zou dat merken… Want ja, veel is er niet veranderd. Het is nog steeds herfstig, er zijn nog steeds niet veel boontjes, er is nog steeds geen sla en de koeien zijn nog steeds content.

Het veld lijkt een beetje ingedommeld te zijn. Daar zal ik eens aan moeten schudden want voor een winterslaapje is het nog te vroeg.

En toch is er weer wat nieuws onder de pakkettenzon: suikermaïs!

Een kolfje naar mijn hand zou ‘k zo zeggen :) Het moment waarop het beest in de vegetariër even naar boven komt. Wat is er fijner dan een vette maïskluif afknagen. Hét recept is even simpel als geniaal: de maïs in z’n geheel of grove stukken effe stomen, royaal boerebeuter over smeren, een snifje zout, en knabbelen maar. Je kan het ook in schijfjes bakken in de pan, of de korrels gebruiken in een slaatje. Al die mogelijkheden?!

Over mogelijkheden gesproken: onze eerste aardappelen zijn een feit, laat maar weten als jullie liefhebber zijn!

Allez dan, tot vrijdag?

Fien.

 

Poperinge, 21 augustus 2018

 

Ziezo,

En dan is het plots weer herfst. Niet per se omdat de dagen korter of de ochtenden koeler worden, maar omdat het karakter van de dagen verandert. Herfst heeft van die bedaarde, bedachtzame dagen, alsof er een jaar aan wijsheid in vergaard werd. Heel wat anders dan het jeugdige ongeduld van ‘t voorjaar, wanneer de natuur uit haar vel barst, of de felheid van de zomer.

Herfstdagen zijn mild, daar hou ik wel van.

Ook de groenten op het veld genieten. Zich eens niet moeten weren tegen hitte, vrieskou, felle wind, of hagel. Gewoon lekker rustig groeien.

Ook de koeien zijn content dat er terug mals groen gras in hun (de laatste tijd) rosse wei staat. Alleen is ons Marie de voorbije week erg ziek geweest. Van het ene moment op het andere at ze niet meer, gaf ze nauwelijks melk, en kreunde ze zachtjes van de pijn. De oorzaak is nog steeds niet helemaal duidelijk, maar gelukkig heeft de veearts haar kunnen helpen en is ze nu aan de betere hand.

In jullie pakket deze week vooral veel zakjes (laat dat dus een verrassing zijn :) En geen sla?! Misschien voor sommigen een opluchting. Er zijn 2 generaties sla die de hitte net na het planten niet overleefden, dus we zitten met een ‘gat’. Wel volop tomaten natuurlijk, tot het jullie oren uitkomt, want het is nu ‘t seizoen, en in de winter niet. Voorts een hapje wortelen, die geweten hebben van de warmte. Ajuin, boontjes en warmoes.

Alle gekheid op een stokje: we kunnen heden ook van onze eigenste watermeloenen leveren, dus als jullie zin hebben: laat maar weten!

En als jullie zin hebben in een feestje: Instant Kaffé 31/08/18!!!

Fien.

Poperinge, 14 augustus 2018

Aalloo,

Een tijd van overvloed! Overvloed aan regen, bijgevolg aan onkruid en bijgevolg ook aan werk… Het enige waaraan er een schrijnend tekort blijft, is aan tijd. Maar klagen zal ik zeker niet. Alles groeit nu naarstig. We hebben weer massa’s tomaten, dus laat jullie gerust nog eens goed gaan. In jullie pakket 2 venkeltjes. Het zijn dit jaar geen kanjers, maar het is een fijne afwisseling. Ook een aubergine voor de leuk, en zo is iedereen content.

Ziezo, ik hou het weer kort en bondig om nu vlug naar het patattenveld te hollen om aldaar de eerste patatten te rooien!

Salut!

Fien.

 

Poperinge, 7 augustus 2018

Allez dan,

Een kortje. Omdat het al weer laat is, en het al ettelijke avonden laat is. Kan ook niet anders, ‘s avonds is het koelste en dus het beste moment om stro te vergaren en andere fysieke werk te verrichten.

Ik heb een mooie week achter de rug. De vijverfolie ligt netjes in de vijver dankzij de hulp van vele helpende handen: waarvoor dank!

En onze wintervoorraad stro is binnen. Dat het nu maar regent, ik ben er volledig klaar voor.

In jullie pakket de laatste koolrabi van het jaar. Boontjes die het een beetje gehad hebben met de hitte (kan je ze ongelijk geven?!) Trostomaten (die een beetje kleiner zijn dan de gewone, ik ken dat gevoel), sla, en busselbieten!

Dat was het dan, tot de volgende!

Fien.

 

Poperinge, 31 juli 2018

 

Eindelijk!

De verlossing. Dikke druppels, vele liters, vergezeld van harde windstoten. Maar het was mij inmiddels eender hoe het komen zou. Mijn krijgers waren moegestreden. De dorstigen moesten gelaafd. En dat is gebeurd. Het veld is herboren. Behalve dan de pas geplante sla die doodging, die bleef dood. Een herrijzenis is duidelijk te veel gevraagd, er zijn grenzen.

Klein minpuntje, ons stro was nog net niet vergaard en ligt dus te velde nat te wezen. Maar goed, je kan niet alles willen, daar passen we dan wel een mouw aan.

En er was nog een spanningske: uw kleine boer is weer een groot avontuur in gedoken. We (zijnde de kranenman met zijn kraan) hebben namelijk een diepe put gegraven, ten einde het regenwater van de serre en de hangaar treffelijk op te vangen. Om goed te functioneren hoort daar een lomp, zwaar zeil in te komen. Maar dat was nog niet operationeel toen het water met bakken uit de hemel viel, dus ik vreesde dat de verse put binnen de kortste keren ingekalfd zou zijn. Deze ramp bleef gelukkig uit. Momenteel zijn enkel de koeien ingekalfd…

Het reilen van ons zeil is nu de volgende uitdaging. Daar schijnt in het beste geval veel volk aan te pas te komen. Om de sleur te doorbreken zeg maar. Dus mochten jullie je geroepen voelen aan het langste eind te helpen trekken: graag!

Groeten,

Fien.

Poperinge, 24 juli 2018

Hallo!

Ik mag dan de voorbije brieven een beetje hebben zitten zuchten en puffen, in feite zou ik beter een voorbeeld nemen aan de strijdlust van de groenten hier op het veld. De prei bijvoorbeeld: pas geplant in warme droge omstandig en toch komt hij al flink recht zonder een drup water te hebben gehad. En wat zegt dat over onze grond :)

Ook de sla, die het normaal liefst matig houdt wat temperatuur betreft, groeit gewillig. De courgetten, tomaten en aubergines zijn in hun nopjes natuurlijk. Hoe warmer hoe liever voor hen.

Snijbonen voor de eerste keer in jullie pakket. En aubergines ook.

We hebben dit jaar watermeloenen in de serre staan. Gewoon voor de leuk. Er hangen al meloenen aan de grote van een volleybal. Ben benieuwd!

Waarom zou een mens op vakantie willen als er hier zon, zon, zon, en verse groenten zijn…

Olé!

Fien.

Poperinge, 17 juli 2018

 

Tja…

Wat kan ik jullie vertellen, niets nieuws onder de zon…

De warmte weegt. De uitzichtloze droogte is als verdwalen in de woestijn. Over het veld lopen maakt me moedeloos. Zaaien heeft geen zin, want niets kan nu kiemen. Planten is ook geen pretje, de jonge plantjes gaan meteen plat tegen de grond. Alles heeft dorst. Desondanks handhaven de groenten er staan zich dapper. Grote kroppen sla, zij het met hier en daar een verbrand randje (vergat ze in te smeren met factor 50, sorry). Ook de warmoes heeft nog weelderig blad gezien de omstandigheden, maar is een beetje taai. En ik begrijp dat, we houden ons allemaal taai.

Het scheelt niet veel of de bieten starten een vakbondsactie, en ik kan ze geen ongelijk geven: water is een basisrecht.

Gelukkig doen er veel van jullie moeite om hun pakket door te geven als jullie op vakantie vertrekken, en dat doet me super deugd! Bedankt daarvoor! En er is best veel reactie gekomen op de tomaten oproep, ook dat is fijn! Want voor de tomaten is dit weer top. Laten we dit voor ogen houden. Er is altijd iemand blij.

Fien.

PS: Er komen de laatste tijd erg weinig pakkettenkisten terug.

Willen jullie even nakijken of er nergens gehamsterd wordt? Merci!

Poperinge, 10 juli 2018

Pfff…

Als ik een koe was zou ik met dit weer geen druppel melk kunnen produceren, echt waar! Al een geluk voor de zuivelliefhebbers dat ik geen koe ben dus. Onze dames gaan onverstoorbaar door met de uitvoering van hun job: mest en melk maken. Wat het weer ook moge zijn. Ze worden daar op tijd en stond voor beloond met een opgeschoten sla, daar zijn ze dol op.

Ook ik probeer mijn job zo goed en zo kwaad als dat gaat uit te voeren, zij het dan iets minder onverstoorbaar. De voorbije week onze wintervoorraad wortelen gezaaid, niet in de veronderstelling dat ze zullen kiemen, maar ja, blijven wachten is ook geen optie. Voor de rode biet idem. Ook ben ik de winterprei aan het uitplanten… Ocharme die winterprei.

Maar jullie pakket is deze week 1 groot zomerfeest. Het kan echt niet op: tomaten, courgetten, komkommer, sla en de laatste tuinbonen. Mochten jullie graag tomaten willen inmaken, of opleggen, of uitmaken of bijleggen, dan is het nu het moment, want we hebben er massa’s! Probeer zoveel mogelijk mensen warm te maken, met dit weer kan dat geen probleem zijn. Danku!

Fien.

 

Poperinge, 3 juli 2018

Gegroet gij allen.

Ik moet het u niet vertellen, dat het heet en droog is. Zó heet dat m’n goede moed wegsmelt als sneeuw voor de zon. Zó droog dat het ongeoorloofd is erom te huilen omdat dat waterverspilling is.

Het veld ziet er troosteloos uit. De bewaarkolen liggen plat tegen de grond, alsof ze nooit meer recht gaan komen. Ik mis de zomerse uitbundigheid. Zelfs voorzichtig schoffelen veroorzaakt een gigantische stofwolk. Gelukkig zijn er de koeien, die na het melken enthousiast richting wei huppelen, omdat ze me eerder al voorbij zagen komen met een opengevallen hooibaal. En dan moet ik toch weer lachen om die heen en weer slingerende uiers. Of ons Karolien van om en bij de 800kg die zich van top tot teen probeert te wassen met een halve emmer water... Zuinig!

En tegelijk is het heerlijk, die warmte. Een grote wagen geurend hooi vorken en lossen met 6 straffe madammen en dan stoffig en bezweet de koele vijver in duiken. Heerlijk dus.

In jullie pakket de laatste erwtjes, de voorlaatste tuinbonen, en de komkommer die maar blijft gaan. Tussen het kweekgras nog een frisse generatie spitskool ontdekt. En sla onze vaste waarde in de zomer. Tomaten en courgetten komen er aan, hoezee!

Fien.

Poperinge, 26 juni 2018

Komkommertijd!

Omdat er weinig nieuws te melden valt: we wieden, hakken, planten en zaaien naarstig verder, en omdat er weer gemaaid is en dat gras lekker ligt te stoven in de zon, en omdat er vele mooie komkommers zijn natuurlijk.

Verder in jullie pakket: busselwortelen uit de serre, het is eens iets anders. En hoe perfect past dat niet bij de eerste doperwten?! Sla, omdat die onmisbaar is bij zomerse gerechten. En Tuinbonen. Daar is misschien niet iedereen 100% mee vertrouwd, maar o wat zijn ze lekker.

De laatste schoolweek, en wat voor één?! Zonovergoten. En dan twee maand vakantie. Mochten jullie de wereld in trekken, probeer dan alstublieft een oppas te zoeken voor jullie pakket. Op die manier kunnen andere mensen kennismaken met het systeem, en blijven wij niet zitten met de rijke oogst. Dank dank dank!

Vrijdag vanaf 16u Instant Kaffé. Kom maar massaal af, het gaat de max zijn!

Fien.

 

Poperinge, 19 juni 2018

Et voilà,

Gisteren nog een duim dik, vandaag in jullie pakket: de eerste komkommers! Een perfecte generatie mooie rechte komkommers… Bravo voor de serre. En er zijn nog primeurs van de partij: de eerste warmoes zowaar en de eerste capucijnters. Laat die erwtjes maar rollen :)

Verder niets nieuws onder de zon: wieden, hakken, schoffelen is al wat de klok slaat. En de bewaarkolen planten, dat staat deze week ook op het menu.

Met midzomer in het vooruitzicht hebben we het voorbije weekend met de Steinerschool Sint-Jan z’n feest gevierd hier op de boerderij. En maar springen over ‘t vuur!

Gisteren met Lena naar ‘t slachthuis. Er zijn leukere dingen. Helaas. A man ‘s gotta do what a man’s gotta do…

Fien.

 

Poperinge, 12 juni 2018

 

So far so good,

Op het veld is alles nu flink aan het groeien. Na de moeizame start is dat een opluchting. Er is geen houden aan de erwten, zet jullie maar schrap voor een zondvloed.

Na twee verloren generaties kunnen we de eerste buiten sla snijden: hoera! Het zomergevoel begint te komen. De eerste tomaten beginnen te blozen en de komkommers hebben de dikte van een duim. De serre lijkt bij momenten een voliaire. Mussen en merels vliegen naarstig af en aan om de massa spinnen die er rondhangen op te pikken. Voor mij allemaal prima, zolang ze maar van m’n tomaten blijven.

De spitskool is lekker knapperig, doch helaas een beetje geperforeerd met dank aan de rupsen. De rucola doet het dit jaar super, en ook voor de pijpajuin niets dan lof.

Met de beestjes gaat het beestig. De varkens worden al knorrende vet, en ons betje ook. Karolien is fit, en ook de koeien zijn in vorm. Al vraag ik me soms af of dat van mij is dat ze horens krijgen (haha). Over twee weken wordt er een koe geslacht. Mensen die graag vlees willen: ring my bell.

Fien.

Poperinge, 5 juni 2018

 

Awel merci…

Met alle gok-chinezen maar niet met den dezen blijkbaar. Ik meende vrijdag een juiste gok te wagen door te maaien met redelijk mooi weer in het vooruitzicht, maar dat blijkt dan toch tegen te vallen.

Tja, dan maar weer kuilvoer voor de koeien. Veel langer wachten kon toch niet want er stond een dikke snee op en als die plat valt zijn we nog veel verder van huis.

In jullie pakket begint het veld een steeds grotere rol te spelen. Er is nog bloemkool en paksoi uit de serre, maar de spinazie, koolrabi en peultjes komen van buiten.

De lente-ontbering is er helaas wat aan te zien. De koolrabi’s zijn een stuk minder gaaf dan die uit de serre, en ook de spinazie is lichter van kleur en kleiner van stuk. Maar smaak hebben ze des te meer.

Dé grote uitdaging momenteel is het onkruid onder controle te houden. Ook dat groeit wild enthousiast, en in het vers ondergeploegde grasland rukt het kweekgras massaal op. Tja, relativeren moet je leren. En af en toe een ademhalings-oefeningske, want enkel kalmte kan u redden…

Zolang er maar verse groenten zijn! En de data voor onze Instant Kaffé’s vastliggen, zijnde 29 juni en 31 augustus. Nu zaterdag (9 juni) staan we op ‘Krachtboer on the road’ in Westouter, allen daarheen zou ‘k zeggen!

Fien.

Poperinge, 29 mei 2018

Amaikes!

Waar zijn mijn tropenhelm, muskietennet, en machete. Die zouden bij dit weer wel van pas komen. Als het zo door gaat vallen er in oktober kokosnoten uit de notelaar, en het zou me niet verbazen mochten de populieren binnenkort bananen ontwikkelen; de natuur past zich immers aan.

Enkel nog een bikinietje voor de koeien, een snorkel voor betje, een duikbril voor Karolien en zwemvliezen voor de varkens, zodat ze een frisse duik kunnen nemen, want ook voor hen is het puffen en zweten.

Mij hoor je niet klagen. Geen groeizamer weer dan dit. Het vergt wat kunst en vliegwerk om op de droge momenten het plantgoed de grond in te krijgen, maar eens dat gelukt is, is er geen houden meer aan. Mocht je tijd en zin hebben om op een stoeltje bij de komkommers te gaan zitten, dan zie je ze groeien.

En zo klimmen we langzaam maar zeker uit onze lente-groenten-dip. Met de eerste bloemkolen, hoe heerlijk is dat! Een echte zondagsgroente! Helaas hebben de slakken er hier en daar al een hapje uit genomen, maar dat bevestigt alleen maar dat ze lekker zijn… En de eerste peultjes. Een klein klein beetje voor veel genot :) De allerlaatste prei (gedaan met de pret haha), en de lente-uitjes vervolledigen het pakket. Het ziet er wat kleiner uit dan gewoonlijk, maar dat komt omdat lente-groenten, schaarser, moeilijker te telen en dus wat duurder zijn.

Maar geen nood er komen ook weelderige tijden!

Graag allemaal helpen duimen, eieren naar de Clarissen dragen, kaarsjes branden, enz (wees creatief), dat we gespaard blijven van zware hagel…

Merci!

Fien.

 

Poperinge, 22 mei 2018

 

Dierbare aanwezigen,

We hebben deze week werkelijk het onderste uit onze kan moeten opdiepen.

Voor jullie doen we dat.

Bietjes uit de bunker.

Prei uit de koelcel.

Rucola en raapsteeltjes uit de serre.

Pijpajuin van op het veld.

Dat is echt alles wat we nog hadden.

Op het eerste zicht misschien wat winters, maar een echte keukenprins tovert daarmee een extreem lenterig slaatje tevoorschijn in een handomdraai.

Intussen staan de boontjes boven de grond, zijn de komkommers aan de groei, en hangen er tomaten aan de tomaten. (kwestie van jullie hoop voor de toekomst te geven.

Deze week planten we de pompoenen, en zo zal het veld uiteindelijk toch vol geraken.

Fien.

Poperinge, 15 mei 2018

Alloo,

Een paar graden frisser en terug een dikke jas. Back to reality…

In de serre houden we uitverkoop. Daar waar hij een paar weken geleden nog vol stond, oogt hij nu aan de lege kant. De laatste sla, andijvie, en koolrabi. Tja, ik weet zelf ook nog niet of er volgende week überhaupt iets te oogsten zal zijn voor in het pakket, maar dat zijn zorgen voor later.

Vollevelds blijft het stroef lopen. Er zijn gewoon té veel liefhebbers voor hetgeen ik zaai en plant. En ze laten zich niet weerhouden door een folieke of wildnet.

Ach er komen betere tijden. Dat is die éne zekerheid die je als boer hebt.

Eens zomer, dan laat de groeikracht zich door niets of niemand tegenhouden. Laten we daar dus naar uitkijken.

En naar het komkommer plantgoed dat deze week toekomt!

Fien.

Poperinge, 8 mei 2018

Hooi meiden!

Zoals alle grote boeren hebben we de afgelopen week natuurlijk gemaaid. Aanvankelijk zag het er naar uit in pakken te belanden, maar nee, vandaag is ons geurig hooi klaar om in bollen te persen. De loonwerker barste bijna in tranen uit toen ik belde. Elke Vlaamse vierkante meter gras is gemaaid, ze weten ocharm niet waar eerst gelopen. Het is ook ongezien, hooien begin mei! Daar gaat de reputatie van hooimaand juni.

De lucht hangt met dit warme weer vol zalige geuren: het verse hooi uiteraard, meidoorn bloesems, bedwelmende seringen, en oh ja, die andere bedwelmende geur… aal.

Voor de groenten in de serre is het té. De sla dreigt er nu echt onderdoor te gaan en ook de andijvie moeten we jullie aan verhoogd tempo aanbieden (bladluizen liggen op de loer). De rucola is klaar, zo ook de paksoi en de koolrabi (die dat al was). Het wordt een luxe pakket, met wat meer groenten dan jullie gewend zijn, ook prei hebben we nog overvloedig en moet op. Dus mochten jullie jullie diepvries (of die van iemand anders, voor de grap) willen vullen: doen! Er kan naar hartenlust prei bijbesteld worden. Als ze op is zal er geen meer zijn tot eind oktober!

Geniet maar van deze overvloed want ik vrees dat er nog magere tijden gaan komen. Op het veld wordt effenaan alles opgegeten. Als het niet door de emelten is, dan wel door hazen of duiven. De overgang van grasland naar teeltgrond loopt helaas niet van een leien dakje. Maar we laten ons niet doen. Gisteren heb ik alles voor de derde keer gezaaid, en ik voel het: derde keer goede keer.

Morgen komen de komkommers, paprika’s en aubergines toe. Zij gaan de tomaten vergezellen die al stevig aan het groeien en zelf al aan het bloeien zijn.

Dat doet al een beetje wegdromen richting zomer. Dus mochten jullie vakantieplannen aan het smeden zijn, vergeet dan alstublieft niet ook een oppas voor jullie groenten te voorzien. Bijvoorbeeld de persoon die jullie goudvis uitlaat en het water van de hond ververst als jullie weg zijn? Voor ons is het fijn dat we in de zomer niet alleen achterblijven met onze overvloed aan groenten. Alvast bedankt voor de moeite!

Fien

 
Poperinge  1 mei 2018

Hey you!

Op de valreep nog een fikse aprilse grill, en nu is ‘t aan mei... Ben benieuwd of er van dat ei nog iets in huis zal komen want de vogels hier hebben al alles gelegd wat er te leggen viel, denk ik.

De afgelopen week is de windweg geploegd en geëgd, en al zeg ik het zelf, het resultaat mag er zijn :) Ineens ook een deel gefreesd en een heel vak vol voederbieten gezaaid. De koetjes zullen content zijn komende winter! Dat zijn ze nu trouwens ook al, in hun groene wei. Koetjes hebben niet veel nodig om content te zijn. Op dat vlak zou ik soms een koetje willen zijn.

Deze week gaan ons patatten de grond in, en als ik nijverheid bij de boeren om ons heen zie, vermoed ik dat de onze lang niet de enige zullen zijn. Voorts zal er flink geschoffeld moeten worden want met die regen verschijnt er als bij toverslag een groene schijn op het land.

Ook in jullie pakket vers groen, al kan ik met zekerheid stellen dat dit niet bij toverslag gebeurd is, maar door noeste arbeid. Gelukkig wordt dat vandaag gevierd. En dat niet alleen, we hebben gisteren met glans de bio-controle doorstaan, dus ik ben zo content als een koetje!

Fien.

Poperinge, 24 april 2018

Wees gegroet gij allen,

Met vereende krachten zijn we er door geraakt. ‘t Was warm, en ‘t was veel werk, maar ‘t is gelukt. De afgelopen week hebben we alle prei van het veld gehaald en veilig in de koelcel opgeslagen, zodat hij niet zou gaan schieten. De ajuin is geplant en de erwten hebben een draad waar ze zich aan vast kunnen klampen.

Het is een geheel groen groentenpakket geworden, met het beste van wat onze serre momenteel te bieden heeft. Paksoi, chinese kool, sla, pijpajuintjes, en prei (van buiten he).

Wat volgende week betreft: dinsdag is 1 mei, maar we leveren toch!

Enkel in de Steinerschool (want die is gesloten) en de Pilkemseweg, leveren we op 2 mei.

Verder wil ik jullie graag warm maken (nu het weer wat frisser is) voor het lig-concert van Steven Vrancken op 5 mei. Meer info vinden jullie op de facebook pagina van Stek.

Tot zover.

Fien.

 

Poperinge, 17 april 2018

Amigos!

Het lijkt een eeuwigheid geleden, maar wetenschappelijk gezien zijn de afgelopen 14 dagen exact even lang als de 14 dagen daar voor.

En toch is niets meer hetzelfde. De natuur is ontploft in alle mogelijke tinten groen, en in de serre is die ontploffing x10. Dat zorgde vorige week voor een klein dramaatje toen de raapstelen, spinazie, en radijzen allemaal tegelijk klaar waren, en het geen pakkettenweek was?!

We hebben dus het gemeentelijk rampenplan afgekondigd, de spinazie en radijs vroegtijdig geoogst en in de koelcel bewaard (wat opmerkelijk beter verliep dan verwacht). Voor de vrijdagpakketten is dat pech want zooo lang kunnen we het helaas niet rekken. Gelukkig is er voor hen ander lekkers (zijnde prei, paksoi en sla). Van de raapstelen hebben de koeien genoten. Deze laatsten huppelen tegenwoordig terug vrolijk en vrij rond in de weide. Ik was vergeten hoe perfect ze daar in passen. Het plaatje klopt gewoon, echt mooi om zien. ‘s Avonds in hun stal vallen ze dodelijk vermoeid (door het fanatieke grazen en de euforische gevoelens) meteen in slaap. Vertederend!

De afgelopen weken waren echt alle remmen los. Mesten, ploegen, planten en zaaien, je kan het zo gek niet bedenken, we hebben het gedaan. Zelfs de eerste vijver-dips zijn een feit. In de serre staan de tomaten al te blinken en zo lijkt het of de winter rechtstreeks overgegaan is in de zomer. Lente is voor mietjes!

Ook voor jullie heeft deze zomerse aprilgril grote consequenties:

Aandacht aandacht! Dit is het eerste enkel pakket. Vanaf deze week leveren we terug wekelijks. Volgende week zijn we er dus weer, met meer… verse groenten!

Fien.

 

Poperinge, 3 april 2018

Dag Iedereen!

Dat maart zijn staart roert is dit jaar een eufemisme van het zuiverste water. Zeg maar gerust dat hij serieus met ons voeten heeft gerammeld. Pas op, ik noem het weer niet slecht, maar ‘t is ook verre van prima. We zijn voor onze normale doen al vrij laat in het voorjaar, en ja, we hebben hier en daar al wat mest kunnen uitrijden, wat ploegen, eggen en zaaien (met dank aan onze immer van goede wil zijnde karolien en het lichte paarden-alaam), maar we kunnen er niet aan door doen, en ik moet toegeven dat dat lichtelijk frustrerend begint te worden. Gelukkig lijkt april betere voornemens te hebben. Laat ons daar op hopen want de ajuin, de erwten, peulen, capucijners, bloemkool, spitskool, koolrabi, sla en andijvie staan te popelen om geplant te worden. En dan spreek ik nog niet over alles wat we al zouden kunnen zaaien...

Soit, een dag met een keer.

Ook de koeien zitten verlangend naar buiten te kijken. Zeker als op warme dagen de veelbelovende geur van het verse gras in de lucht hangt loopt het water hen ongetwijfeld in de mond. Maar voorlopig kan ik helaas nog niets voor hen doen. De wei moet nog drogen en het gras harder groeien.

In jullie pakket zorgt de serre weer voor een frisse noot met de laatste postelein, rucola en peterselie. Prei hebben we nu al volonté dus deze is royaal aanwezig. Voor de spruiten is het de laatste keer en ook de rode biet mindert nu zienderogen. De aanvulling komt van bij Dirk. Mooie witloof en rode ajuin.

Geniet van de zalige paastijd!

En voor degene die sjans hebben een weekje of twee vakantie?

Fien.

Poperinge, 20 maart 2018

Hallokes!

Ik zou mezelf niet meteen omschrijven als een extreem ongeduldig persoon, maar nu heb ik het toch stilaan gehad met de koude wind evenals met de regen.

Eerlijk is eerlijk, morgen begint de lente, dus wat mij betreft mag dat gerust meteen ook in de praktijk omgezet worden.

Daar waar we andere jaren nu al volop aan het ploegen zijn, hebben we tot op heden nog niets noemenswaardigs kunnen doen buiten op het veld, en volgende week komt het eerste buitenplantgoed al… Dju toch! Al een geluk van onze super-serre. Die staat plein vol. De bloemkool, koolrabi, sla, paksoi, spinazie enz, zijn allemaal volop aan de groei. En ik juich dat toe. Goed bezig!

Ook ons kalf denkt vermoedelijk dat het een kool is, zo hard groeit hij. Het is een mooi zicht zo met zijn drie moeders in de stal. De eerste stap richting vaste voeding is gezet. Hij likt de voederbieten af terwijl de koeien ze gulzig verorberen.

En dat is zowat de stand van zaken.

In jullie pakket wat verkleumde boerenkool en de voorlaatste spruiten. De wortelen komen van bij Dirk, want zelf hebben we er geen meer. Witte kool hebben we nog bij de vleet, en ook de prei doet het prima. Die heeft totaal geen last gehad van de koude. Voor het frisse groen hebben we beroep gedaan op de serre: postelein, kervel en peterselie, om u te dienen.

En tenslotte aardpeer voor de lol.

Houdt vol, op een dag wordt het lente, ook in jullie pakket!

Fien.

Poperinge, 6 maart 2018

 

Hhhalllo allemaal,

We zijn nog niet tot in de uiterste puntjes ontdooit. Hoe goed we ons ook hebben proberen te wapenen, de ijzige wind heeft hier en daar z’n tol geëist en dat is helaas te zien aan jullie pakket.

Wees dus een beetje lief en zorgzaam voor de verkleumde groenten, ze hebben immers veel doorstaan… Hou ze goed in de gaten.

We zijn aan de allerlaatste wortelen toe. Ondanks het feit dat ze in de bunker lagen en goed ingeduffeld waren is het grootste deel kapot gevroren. We hebben voor jullie getracht de beste uit te sorteren. Zo ook de spruiten. Haal tijdig de buitenste blaadjes er af, dan zal je ze langer kunnen bewaren. Vanbinnen zijn ze nog goed. Ook met de rode kool is het gedaan. Geniet van de laatste exemplaren!

Hoewel ook de boerenkool nog aan het na-rillen is, is hij wel al terug krokant. Met de prei zijn we de vorst vóór geweest. Die hebben we in de koelcel bewaard, het is nog afwachten wat degene die op het veld achterbleven gaan doen.

Er zijn ook een paar wondertjes bij zoals het hapje spinazie en de veldsla. Zij hadden het geluk beschut te worden door de serre, en dat heeft hen duidelijk deugd gedaan.

Enfin, we roeien met de riemen die we hebben. Ze hebben de vasten periode niet voor niets uitgevonden he ;)

Er is ook heuglijk nieuws. Ons Marie heeft gisterenochtend een flinke zoon op de wereld gezet. Dat betekent terug volop leven in de stal, harten die smelten (hoe toepasselijk!), en grote melkplassen.

Deze week komt het eerste plantgoed toe. Juij, laat die slaas en bloemkolen maar komen!

Tot slot: Hou in jullie agenda 30 maart maar vrij: Lenny Crabbe komt hier optreden!

Fien.

Poperinge, 20 februari 2018

Hello Sunshine!

De eerste zalige zon-dagen hebben hun effect niet gemist! M’n handen jeuken om buiten te beginnen zaaien en planten, m’n buik rommelt van de startspanning, en in m’n hoofd vlinderen de gedachten alle kanten uit. Maar het is nog erg vroeg. Ze noemen het jeugdig ongeduld, maar ik geloof er niets van, dit lentegevoel gaat sowieso mee tot aan m’n 83ste.

Gelukkig deelt de serre mijn vreugde. In jullie pakket vinden jullie daar bewijs van: kakelverse spinazie, kervel en witloof van eigen kweek! De witloof ziet er nog een beetje amateuristisch uit met wat losse blaadjes, want alle begin is moeilijk, waarvoor excuses. Maar persoonlijk vind ik de smaak al erg professioneel :)

Verder kunnen jullie genieten van de prei die langzaam maar zeker aandikt, wortelen die nog wat aanmodderen, en knolselder die nu bijna op is. De spruiten blijf ik erg lekker vinden, maar ze hebben door de vorst een beetje aan schoonheid moeten inboeten.

De savooien daarentegen zijn schoon maar bijna op.

Het landbouwcongres was heel bijzonder. 900 boeren van over heel de wereld die hun passie en ervaringen uitwisselen. Onnodig te vermelden dat ik met een valies vol inspiratie en goesting terug thuisgekomen ben.

De boerderij heeft zich onder de deskundige leiding van zus prima kunnen redden. Zo goed zelfs dat onze varkens slachtrijp zijn. Mochten jullie willen delen in de feestvreugde, graag een seintje.

Laat de zon aan je hart komen!

Fien.

Poperinge, 6 februari 2018

Sehr Geerhte Grünselfressers,

Tegen de tijd dat dit verse voedselrantsoen jullie bereikt, zit ik wellicht al ver in de Zwitserse heuvels wijsheid te vergaren op de grote Landwirtschaftliche Tagung in Dornach.

Hoe het zo ver is kunnen komen, begrijp ikzelf ook nog steeds niet precies, maar jullie uiterst grondgebonden boer zal zich een week in het buitenland bevinden. Een week lang krijgen jullie dus de kans om uitgebreid kennis te maken met mijn antwoordapparaat. Doch, geen paniek, de boerderij blijft achter in de uiterst bekwame handen van mijn geliefde zuster en onze trouwe steun en toeverlaten. Bovendien is het zaad en plantgoed voor komend seizoen besteld, dus mocht ik niet meer terugkeren kunnen jullie gemakkelijk zonder mij verder.

Onze groentevoorraden slinken nu snel. Vandaar dat we een beetje aanvullen met groenten van collega-boeren. De veldsla en paksoi komen van bij Dirk. Prei, wortelen, knolselder, witte kool, rode biet en spruitjes hebben we nog steeds zelf. En oh wat staan er jullie, als alles goed gaat, fijne verrassingen te wachten volgend pakket! Maar ik laat jullie met plezier nog even in het ongewisse daarover.

Als je onze kippen geloven mag, dan zal het zeer binnenkort Pasen zijn. Ze zijn als zotten beginnen leggen. Degene die hier stro of hooi uit de hoop haalt moet dus rekening houden met vallende eieren.

Ondertussen zit ik te broeden op de optimalisatie van ons irrigatie systeem in de serre. Waar dient de winter anders voor.

Hou jullie sterk, een week zonder mij is zo voorbij :)

Fien.

 

Poperinge, 23 januari 2018

Hallo!

De serre is tegenwoordig een verwarrende plaats. Hoewel het natuurlijk nog putje winter is voelt het er bij de minste zonnestralen zot lenterig aan. En dus, terwijl de grond buiten nog zompig tot en met is, kan er binnen al gezaaid worden!

Het teeltseizoen is volop begonnen. Binnenskamers dan toch. De teeltplannen worden weer eens geheel overhoop gehaald; zaad, plant- en pootgoed voor het komende jaar worden besteld.

Voorts wordt er gezaagd en gekliefd dat het een lieve lust is. We moeten tenslotte het vuur brandende kunnen houden.

Jullie pakket is een variatie op hetzelfde thema: winter. Stevige kost om jullie te wapenen tegen stevige windstoten. Maar we hebben ook deze keer een verrassing voorzien. Tussen de prei, wortelen, knolselder, spruitjes, rode kool, postelein, en boerekool zit ook een bundeltje schorseneer. Veel kuiswerk… Ik weet het, maar één keer per jaar kan dat wel. Gouden tip van tante Anna: Als je ze schilt, leg ze dan meteen in water met een geutje melk (of azijn), dan worden ze niet bruin.

Er is ook droevig nieuws, uit de koestal. Ons Tammie heeft weer een miskraam gehad, ze was 7 maand ver… Labo onderzoek heeft niets opgeleverd. Het was een prachtig vaarskalfje, helaas niet levensvatbaar. Tammie zelf stelt het gelukkig goed.

Dat is het wel en wee van de boerderij…

Hou jullie warm!

Fien.

Poperinge, 9 januari 2018

Lieve mensen,

We zijn er weer aan begonnen, een nieuw jaar, een onbeschreven blad. Het is fijn om weer met een schone lei te beginnen en tegen een onbekende toekomst aan te kijken waarin alles mogelijk is. Ik ben benieuwd!

Bij deze zou ik jullie graag willen bedanken voor de trouwe steun. Ik hoop dat we nog veel lief en leed mogen delen via de groentenbak.

Het heeft me wat moeite gekost maar deze keer heb ik witloof kunnen bemachtigen: om te vieren dus! Er zit voorts voor elk wat wils bij. Prei en wortelen, (de basis), spruitjes, savooi, knolselder, witte kool, rode biet en postelein, (die zijn inmiddels ook al wel vertrouwd), en aardpeer. Deze knolletjes zorgen voor de afwisseling. Voorlopig gaat het nog goed om alles van eigen teelten te voorzien (behalve de witloof dan). Maar de voorraden minderen gestaag… Wat op zich een goed teken is!

Deze week beginnen we terug met zaaien in de serre. Er zal dus vers groen in de maak zijn.

Ook het weer vond de voorbije weken dat er bij een nieuw jaar ook een forse frisse wind hoort. Reden genoeg om hier collectief ons hart vast en onze adem in te houden. Alle beetjes helpen.

Gelukkig staat de boerderij nog overeind.

Voila, daar gaan we weer!

Fien.

Poperinge, 19 december 2017

Grietjes,

De inkt van de vorige ventiel was nog niet geheel en al koud, of er lag al een dik wit sneeuwtapijt. Niet zo prettig voor degene die er door moesten, maar een streling voor het oog en de beste bemesting voor het veld volgens Anna.

Wat mij vooral opviel was dat er zoveel meer licht was dan anders, door de weerkaatsing. Dat extra licht doet deugd in donkere dagen.

Het veld is momenteel niet bepaald de ‘place to be’. Het was ploeteren om de prei en de laatste buiten-veldsla uit te krijgen.

Graag had ik jullie verrast met witloof, maar helaas is de vraag groter dan het aanbod en heb ik er geen kunnen bemachtigen. Gelukkig zijn er nog veel andere lekkere groenten. De eerste spruitjes bijvoorbeeld! Nog wat aan de kleine kant maar goed van smaak. We hebben ook boerenkool, knolselder, wortelen, pastinaak en peterselie. Voorlopig geen gebrek. De allerlaatste ajuin. Er zit weer wat extra bij voor moesten er slechte tussen zitten.

Je zou denken dat de winterdagen lekker rustig zijn hier op de boerderij, maar niets is minder waar. We hebben afgelopen weekend op een aantal kerstmarkten gestaan om een breder publiek te bereiken, of dat ook gelukt is zal nog moeten blijken…

Nog iets bijzonder. Er is een boek uitgekomen over de geschiedenis van de landbouw in West-Vlaanderen, en wij maken daar deel van uit, samen met onze lieve buurboeren. De boekvoorstelling vond hier plaats. Mochten jullie nog op zoek zijn naar een origineel cadeau dan kunnen wij daar voor zorgen.

En dan nu even opletten: dit is het kerstpakket, dat wil zeggen dat we de komende drie weken geen groenten meer leveren. Hiervoor kregen jullie een tijdje geleden het pompoenpakket al. Het eerste pakket van 2018 zal op 9 (en voor de vrijdagers 12) januari zijn.

We wensen jullie vrede en allegoedse tijden toe!

Fien.

Poperinge, 5 december 2017

Dag Lieve Kindertjes,

Hopelijk zijn jullie net zo braaf geweest als ik en hebben jullie minstens even hard gezongen de voorbije dagen, anders vrees ik dat er hier en daar toch een schoentje leeg zal blijven deze week. Al zal de Sint wel goedgemutst en vergevingsgezind zijn want met dit rustige weer kan hij veilig over de daken rijden met zijn schimmel.

In jullie pakket geen chocoladen mannetjes en niknakjes, maar weer een flinke portie groenten.

Er mag dan wel nog geen dik, wit sneeuwtapijt liggen, de kou bijt af en toe al ferm in mijn wangen, een stevig stoofpotje is dus zeker aan de orde.

Hoewel de wintergroenten het er beter van af gebracht hebben dan aanvankelijk gevreesd (door de grote droogte deze zomer), ziet het er naar uit toch een schaarse winter te worden. We proberen dus creatief te zijn en blij te zijn met hetgeen er is.

De eerste prei bijvoorbeeld: klein van stuk en bescheiden in aantal, maar wel heel lekker. De eerst knolselder ook in jullie pakket en boerenkool, witte kool en pastinaak. Geniet er van voor zo lang het duurt. De laatste pompoenen, en wellicht ook ajuin. We hebben jullie weer wat meer mee gegeven want het kan helaas zijn dat er hier en daar een slechte bij zit. Postelein blijft nog een tijdje, dat is onze fris-groene constante.

In bijlage vinden jullie weer een leuk verhaal uit de keuken (met dan aan Tinne!). Veel plezier ermee en deel gerust jullie eigen ervaringen!

Fien.

Poperinge, 21 november 2017

 

Hélaba!

Is het een beetje gelukt, zo 14 dagen zonder jullie favoriete nieuwsbrief? Hier zijn we weer mét een bak vol verse groenten.

De eerste veldsla, de vertrouwde winterpostelein, een savooitje, de laatste groenselder, worteltjes, bietjes, ajuin, rode kool, pompoen en paprika. Allemaal groenten waar je een warme buik van krijgt. Zó passend bij de winter dat je bijna zou denken dat ze er voor gemaakt zijn… Neem nu de rode kool, die maakt tijdens de groei een duidelijke beweging van buiten naar binnen. Eerst zijn er losse bladeren die langzaam maar zeker een vaste bol gaan vormen. Dat is de beweging die wij ook maken in de winter. De tijd van naar binnen te keren, letterlijk en figuurlijk. Bij de kachel kruipen en bezinnen. En nieuwe teeltplannen te smeden… O wat gaat er mogelijks teelttechnisch veel veranderen volgend jaar… Maar later meer daar over.

Het veld begint er nu erg verlaten er uit te zien. Ook de aarde keert haar activiteit naar binnen. Enkel nog de pastinaak en de witloofwortelen rooien.

Het weer mag dan wel een beetje druilerig zijn van tijd tot tijd, in de stallen is het gezelligheid troef. Karolien en betje zitten samen met de kalfjes, de varkens en de kippen... Al hebben ze elk hun deel, het is er ambiance.

Tot zover!

Fien.

Poperinge, 7 november 2017

Profiterollekes,

Als de velden ‘s morgens wit zien, als uw tenen lichtjes krullen van de kou, en u neus loopt zonder aanwijsbare reden, dan weten onze pakketten-anciens hoe laat het is: winteruur!

In de winter leveren we om de 14dagen een dubbel groentenpakket, in plaats van wekelijks een enkel. Er zijn vanaf nu meer en meer bewaargroenten die u makkelijk 14dagen vers kan houden. Bovendien maakt het geen verschil of ze nu bij ons in de bewaring liggen of bij jullie, en voor ons haalt dit winterritme een beetje druk van de ketel.

Dus aandacht aandacht dit is het eerste dubbele pakket. De eerst volgende levering zal 21 november (en voor de vrijdagers 24nov) zijn.

Verschiet niet van de hoeveelheid groenten, gespreid over 14 dagen zijn ze goed behapbaar. We nemen afscheid van de allerlaatste sla en spitskool. Ook de romanesco loopt ten einde. Maar er is de eerste postelein, en er is ajuin. Deze laatste heeft het wat moeilijk in de bewaring. Het kan zijn dat er hier en daar een minder goede bij zit. Daarom doen we er telkens een paar extra bij.

De wortelrooi is volop begonnen. Jullie zullen zien dat er redelijk wat kleintjes bij zijn, ideaal boterhammendoosformaat eigenlijk :) Helaas zal de bewaring een ander paar mouwen zijn.

In bijlage weer een fijn verhaal uit de keuken van… en het verhaal van onze zuiveltak. Allemaal verhalen voor bij de kachel.

Hou jullie warm!

Fien.

Poperinge, 31 oktober 2017

Hallo-ween,

Het gebeuren zegt me niets, maar de woordspeling kon ik niet laten…

Er is de afgelopen week veel veranderd. De klok een uur achteruit en de temperatuur een paar graden lager. Tijd dus om behalve de groenten nu ook de koeien binnen te halen, ‘s nachts althans. Ze hebben daar deugd van. ‘s Morgens liggen ze nog gezellig te maffen in hun stro-bed als ik de stal binnen kom om te melken. Anders stonden ze al ongeduldig aan de draad de roepen.

De melk verandert nu ook veel door het veranderende rantsoen van de koeien. Ze krijgen ‘s nachts hooi en bieten. Deze laatsten zorgen ervoor dat de melk heerlijk romig wordt.

We hebben hier op de boerderij tegenwoordig thema-weken. Vorige week hebben we alle rode en witte kool binnen gehaald, deze week hopelijk de knolselder, en vanaf volgende week wortelen. Jaja het gaat vooruit.

In jullie pakket de allerlaatste sla, geniet er van want de winter is lang! Dikke spitskool en een klein pompoentje voor de kleur. Rode bietjes, ook voor de kleur, en voor een warme buik. En romanesco. Bewonder zijn schoonheid, maar vergeet er niet van te eten want hij is lekker op de koop toe!

Fien.

Poperinge, 24 oktober 2017

 

Championnekes,

Hoe voorbeeldig kan de herfst eigenlijk zijn?! En beetje wind, een beetje regen, en veel mooie dagen: goed bezig!

En dat zijn we hier ook. Alle voederbieten zijn van het veld, mede dankzij de enthousiaste hulp van de torteltuin-kindertjes. Het is echt een gigantische hoop. Maar liefst 7 volle karren! De koeien zullen smullen.

De rode bieten zitten al knus in de bunker, onder het zand. Deze week zijn de sluitkolen aan de beurt.

Het is een groot werk om al die bewaargroenten op tijd van het veld krijgen, maar we hebben momenteel een top-team bestaande uit stagaire en vrijwilligers. Vele handen maken licht en leuk werk!

Jullie pakket is diversiteit troef. De laatste bloemkolen, en voor sommigen al de eerste romanesco (omdat we niet genoeg bloemkolen meer hadden). Het is een gekkigheidje dat ik graag eens wou proberen omdat het zo ontzettend mooi is. Sam vond het als een optische illusie als je er lang naar kijkt, en Anna vond het net een nieuwsgierige bloemkool die z’n oogjes uitsteekt om bij de buren te kijken… Laat maar horen wat jullie er van vinden (volgende week zal er wellicht voor iedereen zijn).

We nemen deze week afscheid van de venkel. De laatste lichting groenselder is veel sappiger dan de vorige omdat deze van na de droogte dateert. Ideaal voor een ovenschotel met een dikke kaassaus.

En dan zijn daar de eerste wortelen… Met gemengde gevoelens. Het verschil kan nauwelijks groter. Vorig jaar de mooiste wortelen ter wereld, en nu mogen we blij zijn dat we überhaupt iets kunnen oogsten. Het kan verkeren!

Fien.

PS: geniet op de achterzijde van de eerste editie “verhalen uit de keuken” met dank aan Tinne. Aarzel niet om jullie verhalen te sturen.

Poperinge, 17 oktober 2017

 

Alloha!

Het lijkt wel vier seizoenen voor de prijs van één. Als ik ons jongste kalf door de weide zie huppelen zijn daar spontaan de lentekriebels in m’n buik. Door de warmte krijg je een loom zomergevoel. Maar als je het goudgele blad aan de bomen ziet kan dat alleen maar herfst betekenen. Hoewel de groeiende hoop voederbieten vóór de koestal al een beetje winters aandoet.

Hoe het ook zij, voor mij is het prima.

Het is stillekes nu de varkens er niet meer zijn, dus al onze liefdevolle aandacht wordt op Markje gericht. Ik heb hem afgelopen weekend uit een emmer leren drinken in plaats van de fopspeen... Dat was niet zo vanzelfsprekend, maar het is wel vertederend om hem vol enthousiasme in een bodempje melk te zien verdrinken. Het is uiteindelijk gelukt.

Net als de klantenbijeenkomst. Het doet deugd betrokkenheid te voelen, en tips te krijgen van mensen die willen mee helpen denken. Eén van de suggesties was een klantenrubriekje in deze nieuwsbrief, dus mochten jullie interessante weetjes over de groenten hebben, tips voor elkaar, of grappige (kinder)reacties, laat maar komen!

Deze week in jullie pakket blijvende bloemkoolpret, late salaat, een savooitje en venkel. Daarenboven krijgen jullie ook een pompoenpakket mee. Daar hebben we verschillende redenen voor: pompoenen bewaren het best op kamertemperatuur. Daar mijn woonkamer net niet groot genoeg is om de hele wintervoorraad te stockeren lijkt het ons handig dat we jullie zelf jullie voorraad nu al meegeven, het is bovendien decoratief. En je gebruikt ze op het moment dat je er zin in hebt. De andere reden is dat we tussen kerst en nieuw niet leveren, en dit pompoenpakket is hiervoor de compensatie.

Fien.

Poperinge, 10 oktober 2017

 

Hallo!

Geef het maar toe, jullie mond valt spontaan open bij het zien van onze mooie bloemkolen. Ja, ik heb ook moeten oefenen om hem dicht te kunnen houden. Telkens opnieuw ben ik blij verwonderd als ik ze zie. Toch voor de zekerheid even meegeven dat het niet altijd zo zal kunnen zijn. Het afgelopen jaar was voor ons een super bloemkooljaar, maar dat is eerder uitzonderlijk.

Deze diva-groente laat het ook wel eens afweten als ze het niet naar haar zin heeft.

Ook de spitskool is dik in orde, en de andijvie dan… Het najaar biedt een ruim assortiment en dat maakt het niet zo eenvoudig om het pakket samen te stellen, want wie geef je voorrang. Maar mij hoor je niet klagen, het is een heerlijk luxe-probeempje

De spinazie moet sowieso op, want die loopt op z’n laatste beentjes, evenals de boontjes. Geniet er van want jullie zullen ze heel lang moeten missen!

We zijn nu volop aan het hamsteren. Wintervoorraden aanleggen, zowel voor de koeien als voor onszelf. Hooi gaan we door de droge zomer wellicht niet op overschot hebben, maar voederbieten zullen onze beestjes naar hartenlust kunnen eten.

Tot zover!

Fien.

Poperinge, 2 oktober 2017

 

Dag Allemaal!

De herfst is ons werkelijk welgezind. De dagen worden nu snel korter, maar het weer blijft uiterst genietbaar. Het veld brengt momenteel dan ook voornamelijk reuzen voort. Reuze spinazie, reuze spitskool, reuze andijvie, enz. Reuzeleuk.

Het blijft me verbazen hoeveel groeikracht er nog is! Dat zie je aan het onkruid… Maar met het top-team dat hier heden operatief is kunnen we dit wel de baas. Dat bewijst het huzarenstuk dat we de afgelopen week in de prei afgeleverd hebben.

Je zag hem bij aanvang nog nauwelijks staan, en nu is hij perfect schoon en aangeaard.

Hoewel het nog wat aan de vroege kant is zijn we begonnen de wintervoorraden binnen te halen. Rode biet en zo. Je weet immers nooit wanneer het weer omslaat en je kan niet alles tegelijk.

Het zal hier vreemd stil worden volgende week. Kalfje Marc vertrekt op kamp, en de varkens vertrekken ook… Naar de diepvries. Leuk is anders, maar het hoort er bij.

Fien.

Poperinge, 26 september 2017

 

Hallo!

Wegens tijdsgebrek wordt deze editie beperkt tot een opsomming der feiten, vermoedens, pure speculatie en andere nonsens.

Feit 1: klantenbijeenkomst: donderdag 12 oktober om 20u hier op de boerderij, graag massaal afkomen!

Feit 2: een voorbeeldig sneetje gras is gemaaid en zit in pakken, de koeien gaan niets tekort komen deze winter.

Feit 3: het zijde zachte weer van de voorbije en komende dagen is zalig!

Feit 4: het pakket begint er steeds herfster uit te zien, deze week forse andijvie, de eerste savooi, pompoenpret, nieuwzeelandse spinazie, en groenselder.

Feit 5: enthousiaste freinetschool-kindertjes kunnen bergen verzetten: bergen pompoen, aardappel, maïs en rode biet bijvoorbeeld.

Feit 6: er zit nog groeikracht in de grond! Kijk maar naar het onkruid… Gelukkig geldt dat dus vermoedelijk ook voor onze wortelen en prei.

Vermoeden 1: ons kalfje is hyperkinetisch, maar o zo schattig, echt om op te eten...

Nonsens: die zal ik jullie besparen!

Fien.

Poperinge, 19 september 2017

Primeur! Mijn pen neemt een weekje verlof, Anna heeft de ventiel en de heerlijke gerechtjes geschreven.

Zondag 17 september

Zo’n mooie zonnige, rustige herfstdag, als belofte naar een nieuw seizoen. Niet meer dat snelle vluchtige zomerse, maar tijden van keuzes maken en doen.

Fien gaat vandaag voetballen, dus mag ik (Anna) het bericht van het land schrijven.

Ik woon nu ruim vijf jaar in deze streek en ben al aardig gewend en help wat mee op de boerderij met onder andere de zuivel en nu met boontjes plukken (zie recept)

Het glooiende land om mij heen vind ik op dit moment prachtig; de mooie vergezichten naar het heuvelland met z’n prachtige kleuren blauw/grijs vooral in deze tijd van het jaar, het weelderige groen van het najaarsgras, de kale stoppelvelden, de nieuwe ingezaaide velden waar straks volop zonnebloemen en koolzaad staan te bloeien als laatste optreden van de winter.

Het is de moeite waard om in deze tijd af en toe een wandeling te maken, genieten van het veranderen van de kleuren, geuren, temperaturen, de koude ochtenden, de wegtrekkende vogels, de rozebottels en bramen, de steeds kouder wordende stille avonden en mooie luchten. En een beetje de seizoenen meevoelen.

Bij Fien op het land is het nu vooral oogsten van de rijkdom van de zomer, de geweldige uitgesproken smaken van de knolvenkel, groene selder, uien, tomaat, biet, wortel, pompoen, etc…allen gewassen die zonne-energie kunnen omzetten in smaak en ons door de goede zorgen van de bio-dynamische boer ook echt kunnen voeden.

Koken wordt weer echt plezier. Hongerige huisgenoten die gesneden groenten onder je handen weg kapen, nieuwe recepten en geuren in de keuken: gefruite uien, appels met kaneel, specerijen.

Vier de herfst!

Anna

Poperinge, 12 spetember 2017

Halie hallo!

Hier geen Irma, godzijdank, maar de strakke herfstbries zorgde wel dat we ons kraam goed moesten vasthouden afgelopen zondag op Krachtboer, of ons idyllisch decor ging de lucht in. Maar het is allemaal goed verlopen. Fijn initiatief om iedereen die ook maar iets met landbouw te maken heeft te samen te brengen!

Hier op de boerderij zijn de bomen nog niet van plan hun blad te lossen, en ook bij Roza gaat haar kalf er alleszins niet uit waaien. Al de hele week heb ik een het-is-voor-elk-moment-gevoel, maar voorlopig blijft dat kleintje binnen. En je kan het geen ongelijk geven, ‘t is daar warmer dan hier buiten momenteel.

Op het veld kijken we de kat uit de boom. Er is te veel water gevallen om grootse activiteiten te ondernemen. Als we geen al te diepe sporen willen achterlaten, zullen moeten hopen op wat droger weer… Wie zou dat gedacht hebben afgelopen zomer?!

Het is sowieso nog aan de vroege kant om met de bewaarteelten te beginnen.

Het groenten aanbod is nu wel ruim, dat is fijn. De zomergroenten lopen nog wat uit, en de herfstgroenten zijn in aantocht. Het zal niet lang meer duren vooraleer de eerste savooikooltjes terug aan de orde zijn, en bloemkool, en spitskool, en pompoenen, enz.

Deze week is er weer van alles iets. Sla, tomaten, boontjes, venkel, de laatste maïs en de eerste groenselder! De groenselder is een extreem trage groeier. Hij zag afgelopen zomer vele gewassen komen en gaan, en heeft veel te vertellen. Vergeef hem dus mocht hij wat babbelachtig zijn. Hier en daar draagt hij ook nog sporen van de droogte met zich mee, waarvoor excuses!

Fien.

Poperinge, 5 september 2017

Beste mensen,

De herfst is neergestreken op ons veld. Opruimschimmels zijn druk in de weer met het afbreken van gewasresten. Het is erg nuttig dat ze dit doen, ‘t is netjes, en zo kunnen voedingstoffen opgenomen worden in de aarde tijdens de winter, het moment dat er in de bodem de grootste activiteit plaatsvindt.

Wat voor het veld geldt, geldt ook voor ons. Tijd om grote kuis te houden, in het hoofd bijvoorbeeld, en nieuwe plannen te smeden. Daarbij zouden we jullie graag betrekken. We zouden graag een klantenbijeenkomst organiseren, om te horen hoe het met jullie gaat, te vertellen hoe het met ons gaat, en samen te kijken welke dingen er anders of beter kunnen.

We stellen 3 data voor en zullen zien welke het beste uitkomt. Voor de technologisch het meest geavanceerden onder jullie is er de doodle: http://doodle.com/poll/n6uudxdutmu5cu9e

Voor de gewone mensen ziehier de data: 2, 12 en 19 oktober, telkens om 20u. Laat maar weten via mail, post, briefje in de pakkettenkist,… Of wees origineel.

Voor zij die graag aardappelen willen, houd jullie vooral niet in, we hebben er in overvloed, zowel wit als rood.

Ook in jullie pakket ligt de herfst. Sla die over haar grootste groeikracht heen is, maar nu kleine, behapbare, frisse kropjes produceert. Boontjes waar hier en daar de opruimschimmels per ongeluk al aan begonnen zijn, maar die hebben we er uiteraard zo goed mogelijk uit gehaald. Venkel die echt te dik, sappig en smakelijk voor woorden is. Tomaten en paprika die de zon vasthouden, en verse krieltjes, omdat die zo heerlijk zijn op de bakplaat met veel rozemarijn en tijm!

Fien.

Poperinge, 29 augustus 2017

 

Liefste patatjes,

Niets nieuws onder de brandende zon, al maanden zijn er overal te lande “nieuwe aardappelen” verkrijgbaar, maar sinds deze week dus ook bij ons. Sam en ik zijn gisteren begonnen met rooien en het ging prima. De aarde is zacht en kruimelig en de aardappelen zien er erg voorbeeldig uit. Had ik niet verwacht na al die droogte!

Het zal jullie stilaan wel beginnen vervelen, maar ik doe het toch: de zoveelste lofzang over het zalige weer.

Die benevelde ochtenden waaruit een stralende dag ontwaakt, die weerspiegelen zo treffend de toestand van mijn slaapdronken geest als ik ‘s morgens de koeien uit de weide ga halen om te melken.

En dan rustig samen wakker worden, de dag en ik...

Nu, dat is dan ook het enige rustige gegeven want we hebben hoegenaamd niet stilgezeten de afgelopen week. Een fijne editie van Instant Kaffée is opgebouwd en afgebroken. Onze wintervoorraad ajuin is binnengehaald, alle kolen, wortelen, en prei zijn keurig aangeaard, andijvie, sla en andere bladgewassen zijn geschoffeld, zonnebloemen, spinazie en veldsla gezaaid, enfin, er is weer één en ander gebeurd.

Jullie pakket is deze week een beetje van alles. Sla als vaste waarde, maïs, courgette, koolrabi, boontjes en rucola.

Smakelijk!

Fien.

Poperinge, 22 augustus 2017

 

Amaïs!

Of het jullie nu bevreemd of net met grote vreugde vervult, feit is dat er voor het eerst in onze pakketten-geschiedenis suikermaïs geserveerd wordt. Ik heb ze uiteraard afgelopen weekend voorgeproefd (niet die van jullie voor alle duidelijkheid), en het was heerlijk. Lekker afkluiven, vettige vingers, en je tanden zijn meteen geflost!

Laat ze wel niet te lang liggen want met de dag neemt het suikergehalte af.

Verder blijven we de uiterst zomerse kaart trekken met tomaten en boontjes, warmoes wiens blad gigantisch geworden is, en batavia buiten categorie.

Ook het weer is wat mij betreft buiten categorie zalig! De lucht zo zacht als zijde, de wind zo stil als de stille oceaan, de grote kalmte die zelfs de meest rusteloze ziel even tot rust kan brengen.

Maar de gewassen op het veld doen het alles behalve rustig aan. Ook al zijn we over het hoogtepunt van de zomer heen, momenteel is de groeikracht enorm.

Geniet er van!

O ja, en vergeet vooral niet naar instant kafé te komen dit weekend, het belooft weer ontzettend leuk te worden met jou erbij!

Fien.

Poperinge, 15 augustus 2017

 

Lieve mensen,

Weer of geen weer, feestdag of niet, er is minstens één zekerheid in uw leven en dat zijn uw wekelijkse verse groenten!

Het veld herleeft helemaal met dit weer. En zo ook de boer. Warmte en vocht, meer moet dat niet zijn.

We zijn nu volop de wortelen aan het wieden. Een hele klus, maar doordat ze niet zo goed gekiemd zijn moeten we ze alleszins niet dunnen, wat dan weer een groot werk gespaard is.

Ook voor de kippen blijkt dit een vruchtbare periode. Uit allerlei hoeken en kantjes komen er moeders met kleine pluisbolletjes gekropen. Hoe meer zielen hoe meer vreugd zeker…

In jullie pakket weer zonnige tomaatjes, boontjes, sla en koolrabi.

Smakelijk!

Fien.

Poperinge, 8 augustus 2017

 

Wees gegroet!

Vermoedelijk heb ik zonder het te beseffen een hooggeplaatste weermaker tegen de schenen geschopt, want telkens de balenpers mijn hooiland op rijdt, begint het te regenen… Woensdag was dat dus niet anders. Enfin, een dagje (en twee schudbeurten) later hebben we het dan toch kunnen balen, eind goed al goed.

Het zal jullie misschien vreemd in de oren klinken, maar er begint mij stilaan een herfstig gevoel van afronden te bekruipen. Stro en hooi binnenhalen, frissere ochtenden, winterteelten schoffelen, ajuin rooien… Let op mijn woorden, zomer geraakt over haar hoogtepunt heen :) Maar werk is er nog méér dan genoeg, want het wieden der wortelen breekt aan, en dat is telkens een hele klus!

Voorts ziet het er hier tegenwoordig erg netjes uit. De hagen zijn geschoren en het lege hooiland lijkt een perfect golfterrein…

Jullie pakket is weer zomer in zakjes: tomaten, boontjes, courgettes, paprika (met hier en daar een zonnebrand plekje) en sla natuurlijk! We hebben momenteel erg veel tomaten en boontjes, dus mochten jullie er willen bijbestellen dan kan dat zeker en vast!

Fien.

Poperinge, 1 augustus 2017

Halo!

Terwijl ijle nevel een magische cirkel rond de zon schildert en de boerenzwaluwen zó dicht langs de grond scheren dat er sowieso gedonder van komt, heb ik weer een sneetje gras gevloerd. Je kan me lichtelijk gestoord vinden, maar ik heb het gevoel dat ik daar hooi van maken kan, en wel liefst tegen morgen… En nu maar hopen dat de weergoden dat gevoel ook hebben.

Luister eens hier, zonder positiviteit kom je nergens, en hé, het zottenhuis is een bestemming als een ander.

Het veld ziet er tevreden uit, en dat stemt mij uiteraard ook tevreden. Tevens ben ik een tikkeltje op m’n hoede, want iedereen weet: na regen komt… onkruid. Het begint met een nauwelijks zichtbare lichtgroene Waes, en voor je het weet wordt je overwoekerd. Maar we laten ons niet bij de neus nemen, en pogen vroegtijdig paal aan perk te stellen.

In jullie pakket is het al boontjes wat de klok slaat. Heerlijke snijbonen, en prinsessenboontjes om duimen en vingers van af te likken. Vaste waarde tomaten kunnen natuurlijk niet ontbreken… en kijk eens aan de eerste verse busselbietjes. Jabadabadoe!

Fien.

Poperinge, 25 juli 2017

 

Dierbare groentegenoten,

Klein historisch momentje: het heeft zowaar geregend… Heerlijk! De wereld kijkt weer fris uit haar ogen, de groenten blinken in hun vel, en er is zoveel zuurstof in de lucht dat een mens gulzig zou blijven happen. Wat waren we hier aan toe! M’n hersenen die dof piepten en kraakten onder het stof, lopen nu weer dartel als een hinde.

In Brussel heeft de regen blijkbaar ook deugd gedaan, want na veel vijven en zessen hebben we deze week de ‘goedkeuring voor verkorte omschakelingsperiode’ ontvangen. Dat wil zeggen dat vanaf heden onze producten ook officieel als ‘bio’ mogen vermarkt worden.

In wezen is er eigenlijk niets veranderd. Boer en boerderij blijven precies zoals we altijd waren, maar de goedkeuring van een controleur, en het daaraan gekoppelde certificaat, maken dat onze afzetmogelijkheden (hopelijk) vergroten, en dat is erg nodig.

De afgelopen week hebben we weer geplant en gezaaid dat het een lieve lust was! Met het oog op de komende regen, wou ik absoluut alles wat maar enigszins kon, de grond in krijgen. En zie! Wat zullen die plantjes groeien…

Het pakket ziet er op het eerste zicht misschien een beetje minimalistisch uit, maar ik kan jullie verzekeren dat de essentie van de zomer er volledig in vervat zit: sla, tomaat, courgette, jonge ajuinen, en… boontjes! We hebben een dikke boon voor jullie.

Ze worden ook wel eens prinsessenbonen genoemd en terecht. Ze zijn momenteel echt magistraal…

Vier de vruchtbaarheid!

Fien.

Poperinge, 18 juli 2017
 

Hallo!

Zelfs m’n inspiratie geraakt opgedroogd, zo droog is het.

De omgeving nodigt nochtans uit tot vervallen in lyrische gezangen. Het veld ligt er mooi bij met bloemen en gewassen die wonder boven wonder groeikracht blijven vinden.

Aan de winterkolen hebben we wel flink moeten inboeten, en ik vrees dat de eerste lichting prei het niet haalt. Maar gelukkig hebben we onze eieren niet in één mand gelegd.

Wat er wel in één mand ligt is jullie wekelijkse portie groenten.

De grote lente-variatie begint plaats te maken voor de gedegen zomer-toppers, maar ik kan me nauwelijks voorstellen dat jullie iets tegen zouden hebben op een wekelijkse portie tomaten.

Het lijkt het jaar van de bladluis te worden. Op het veld valt dat nog mee, maar in de serre hebben de komkommers, paprika’s en aubergines het erg te pakken… Ik weet zelfs niet of het nog wel goed komt. Het ene jaar is het andere niet hé.

De koeien zijn in vakantie stemming: rond, gezond, en gelukkig.

De kalfjes zijn intussen al flinke pubers, maar ik koester toch nog steeds de kalverliefde…

Geniet van de zomer!

Fien.

Poperinge, 11 juli 2017

 

Ai caramba!

De eerste tomaten in jullie pakket!!! In combinatie met courgettetjes, venkel en sla is dat echt de zomer ten top. Niet dat dit gevoel ooit ver weg was met al dat mooie weer de laatste maanden, maar het is altijd fijn als dat zich ook op het bord weerspiegelt.

Over het algemeen ligt het veld er mooi bij. De bloemen bloeien volop, een lust voor bijen en andere noodzakelijke insecten, en voor al wie daar van genieten kan natuurlijk.

Het onkruid maakt geen schijn van kans. Helaas zijn de overlevingskansen voor onze pas geplante winterkolen en prei ook eerder beperkt. Ze liggen moedeloos plat tegen de grond te wachten op de verlossende regen.

Zelf begin ik stilaan versteld te staan van mijn goedgelovigheid. Na al die tijd geloof ik het nog steeds als de weerman beweert dat er buien komen… Misschien moet ik het bestaan van de Sint ook nog eens heroverwegen.

Hoe dan ook, de thuisblijvers zijn vandaag het beste af want voor hen zijn er verse rijpe tomaten, en dat is het enige dat telt!

Geniet er van!

Fien.

Poperinge, 4 juli 2017

 

Hallokes!

Het is als wachten op Godot. Blijven hopen dat het binnenkort zal regenen. Tegen beter weten in eigenlijk. Ik kan me nog nauwelijks voorstellen hoe een stevige malse bui er uit ziet.

Toegegeven, afgelopen weekend heeft het wat gedruppeld. De spreekwoordelijke druppel op een hete plaat, maar het heeft toch deugd gedaan. Het was een welkome druppel.

Het was een erg drukke week, we zijn dan ook moe maar voldaan.

De wortelen zijn eindelijk gezaaid, en ook de kolen zitten in de grond met dank aan moeder en vader. De plantjes zien er nog wat slapjes uit, maar overleven het hopelijk wel.

Instant Kafé is weer goed geweest. Prachtig weer en toffe mensen, meer moet dat niet zijn!

In jullie pakket vanalles nieuw: de eerste courgetten, venkel, tuinbonen, en malse eikenbladsla, als dat niet zal smaken?!

Fien.

Poperinge, 27 juni 2017

Hélaba,

Wat heeft die frisse wind de voorbije dagen deugd gedaan! Het mag dan wel nog stééds droog zijn, een mens kan ten minste weer goed slapen, en dat komt het humeur ten goede.

De groenten op het veld verdienen één voor één een medaille voor moed en doorzettingsvermogen. Ik kan werkelijk m’n ogen niet geloven, dat er in deze omstandigheden nog iets wil groeien?! En hoe?! De courgetten staan er prima bij, dat zullen jullie binnenkort wel zien. Zelfs de koolrabi, savooi, spruiten, sla en venkel die ik afgelopen weekend in kurkdroge grond geplant heb, staan flink rechtop. Wat mij betreft verdient dit een dikke vette malse bui!

De eerste tomaten zijn een feit. Voorlopig nog niet voldoende om in het pakket te steken, maar wees alvast verheugd, ze komen er aan.

Het onkruid hebben we momenteel goed onder controle, dat is dan weer een fijn voordeel van de droogte. Dat geeft een opgeruimd gevoel. In jullie pakket deze week: de allerlaatste capucijners en koolrabi, volgende week tijd voor wat nieuws. Eerste komkommers en warmoes, en de immer trouwe pijpajuin.

Tot de volgende!

Fien.

Poperinge, 20 juni 2017

Pff,

‘t Lijkt hier wel zomer… in de Sahara. Elke stap die je zet doet stof op waaien, of was dat al zo :) En maar zweten… Het zoutgehalte van de bodem zal in elk geval op punt staan.

Onze groenten op het veld redden zich wonderwel. Ik versta me er niet aan, de courgetten en pompoenen hebben sinds ze geplant zijn geen druppel water meer gehad, en toch groeien ze prima! Ook de bladgewassen houden zich sterk.

Helaas is het onmogelijk om nu nog wat dan ook te zaaien of te planten, en voor de wortelen en bewaarkolen wordt dat stilaan problematisch. En water even is een onbegonnen werk. Het zal van boven moeten komen!

In de serre is het werkelijk te heet voor woorden. De tomaten beginnen te blozen, maar bij de komkommers branden 1 voor 1 de koppen er uit. Vermoedelijk zal de komkommertijd dit jaar niet al te fameus zijn.

We hebben weer een kip met kuikens. Lijkt me een fluitje van een cent met dit warme weer. Die kip heeft dat goed bekeken. Je legt gewoon je eieren in de zon, gaat zelf lekker in de schaduw op je rug liggen en binnen de kortste keren kruipen er donzige kuikentjes uit uw hete broedsel. Of zoiets.

In jullie pakket deze week: kleine buiten bloemkooltjes. Ik weet het, in vergelijking met de kanjers uit de serre stelt dit niets voor, maar het mag bijna een wonder heten dat we met dit weer überhaupt iets van bloemkool snijden kunnen, dus wie het kleine niet eert… Verder verdrinken we in de capucijners, dus wie graag wat extra heeft: ‘t is maar een woord. Voorbeeldige koolrabi en flinke sla maken jullie wekelijkse portie vitamientjes compleet.

Houd jullie hoofd koel!

Fien.

 

Poperinge, 6 juni 2017

Miekes hou jullie vast!

Dit wereldberoemde accordeondeuntje is wel erg toepasselijk bij huidig weertype, want als je je niet vast houdt, dan waai je weg. Daar kunnen de kippen hier van meespreken, ik zie ze van tijd tot tijd voorbij rollen over het erf.

Ik blijf inmiddels op m’n spreekwoordelijke honger zitten. Waarom wil het nu niet even hard regenen als dat het waait, dat zou toch alleen maar eerlijk zijn? Maar voorlopig blijft het bij veel geblaat en weinig wol gelijk ze dat in het vakjargon zeggen…

Het veld ligt er inmiddels vrij proper bij, mede dankzij het wiedwerk van Emiel en Sam afgelopen week. Nu de serre nog, en we zijn helemaal mee.

Het pakket kunnen we nog steeds lekker lenterig vullen met de allerlaatste serre-bloemkool, koolrabi, peultjes en de eerste spitskool. Met een beetje geluk hebben we volgende week ook erwtjes, maar dan mogen ze wel niet van de draad af waaien… Duimen maar.

Ons Tammie zal dan toch geen kalfje op de wereld zetten. De veearts vermoedt dat ze het al in een vrij vroeg stadium verloren heeft. Dat is erg jammer, want dat wil zeggen dat we tot september zullen moeten wachten op weer een klein debbeltje, maar er zit niets anders op. That’s live!

Fien.

poperinge, 30 mei 2017

Dag allemaal,

Het was een rollercoaster aan emoties het afgelopen weekend. Een extreme vorm van hooikoorts. We hadden het mooiste hooi ter wereld liggen. De aanblik van de heerlijk geurende dreggen zachtjes wiegend in de wind was waarlijk ontroerend. Helaas was zaterdag het onweer eerder ter plaatse dan de balenpres… Alles door en door nat. Het was echt verschrikkelijk. Positief ingesteld als ik ben, had ik het gevoel dat alles onherroepelijk verloren was. Doch vier schudbeurten later hebben we op zondag alsnog kunnen pressen en vergaren. Hartverwarmend was het medeleven, de steun en hulp die we kregen.

Dat het erg warm was vorige week hoef ik jullie wellicht niet te vertellen, maar in de serre was het echt wel bakken. Ik ben nog aan het bedenken of ik de hitte op één of andere manier wat kan temperen, maar een zwerm spreeuwen is alvast begonnen met witten…

De groenten groeien nu allemaal erg hard. Veel primeurs in het pakket dus. Een busseltje kervel en de eerste peultjes! De koolrabi’s zijn flink uit de kluiten gewassen, en de bloemkool mag er natuurlijk nog steeds zijn.

Over ons Tammie begin ik wat onzeker te worden. Ze is nu ruim drie weken over tijd en verandert nog niets. Duimen maar dat er wel een kalfje in zit!

Fien.

 

Poperinge, 23 mei 2017

Lieve mensen,

Doe gerust een dwaas huppelsprongetje, waag u eventueel aan een koprol als dat binnen uw fysieke mogelijkheden ligt, of doe desnoods in uw broek van contentement. De immense vreugde die spontaan opkomt bij het aanschouwen van onze prachtige bloemkool zal toch op één of andere manier een uitlaatklep nodig hebben.

Keer op keer als ik er door loop om ze te snijden wordt ik overvallen door een gevoel van immense bewondering en trots. Bloemkool is echt een diva-groente. Veeleisend en beeldschoon.

Anna vindt dat ze eigenlijk alleen op zondag gegeten mag worden, zó bijzonder is het als alles goed gaat bij het telen.

Geniet er van zou ik zeggen, want behalve mooi is ze ook nog heel erg lekker.

We hebben momenteel ruim sla, dus ik stel voor dat jullie jullie eens goed laten gaan. De hazen hebben er hier en daar al een hapje uit genomen, dat wil dus zeggen dat ze smaakt.

Voor de rest is het zomergevoel hier op de boerderij compleet omdat we een eerste snede aan het hooien zijn. Niets ter wereld ruikt zo lekker als drogend gras in de hete zon.

Voor Tammie hoeft het wellicht niet overdreven veel warmer te worden, daar zij hoogzwanger is. Ze mag dan wel 2 weken over tijd zijn, iets zegt me dat ze toch gaat wachten tot de grootste hitte voorbij is om haar kalfjes op de wereld te zetten.

We zullen zien, zei de blinde!

Fien.

 

Poperinge, 16 mei 2017

Dag allemaal,

Het wordt een kort bericht want de boer heeft haast.

Zaaien, planten, schoffelen, wieden, het kan en moet nu allemaal.

Jullie pakket bevat de allerlaatste andijvie en paksoi, en de allereerste sla van buiten! De kropjes zijn maar half zo groot als de serre sla, maar dubbel zo krokant en smaakvol.

Woordoogst het afgelopen weekend was een succes, zelfs de weergoden waren ons goed gezind. Voor herhaling vatbaar.

En nu hop vlug verder!

Fien.

Poperinge, 9 mei 2017

Allé hop,

Daar is de zon en we zijn weer vertrokken! Hou jullie maar vast voor het uitbundigste pakket van het voorjaar. Voor de komende pakketten zal het iets moeilijker worden, want we zijn deze week toe aan de laatste sla uit de serre (en buiten zal het nog wel even duren), en de allerlaatste winterprei (die moest nu toch echt wel dringend op). Gelukkig kunnen we nog een weekje verder met de andijvie, en we hebben de eerste paksoi gesneden. Deze laatste is veruit de snelste groeier die ik ken. Een paar weken geleden geplant, en hop hij is klaar!

Nog een primeur is de spinazie: de allereerste groente die we dit jaar van het veld kunnen oogsten. Je merkt toch dat dat een hele andere kwaliteit is dan uit de serre. Veel steviger. Spinazie met karakter!

Verder gonst de boerderij weer van de bezigheid. Zus en co zijn in volle voorbereiding voor “Woordoogst” komende zaterdag namiddag. Het belooft de moeite te worden. Allen welkom uiteraard!

En ik ben tegenwoordig hele dagen in de weer met planten en zaaien dat het een lieve lust is. De patatjes zitten er in, hopelijk worden de komende nachten niet zo koud als ze zeggen. De voederbieten zijn gezaaid, en nog zoveel meer.

Morgen komt het plantgoed van de komkommers, paprika’s en aubergines: wees alvast verheugd!

Fien.

 


Poperinge, 2 mei 2017

Jawatte mannekes,

Wat gaan we hier nog allemaal meemaken! Deze morgen hebben we in het heetst van de pakkettenstrijd ons schaap moeten gaan redden… Om een nog geheel onbekende reden (zowel voor ons als voor haar) is ze deze nacht terecht gekomen tussen de vleeskoeien van de buren. Na meerdere vruchteloze pogingen om haar te pakken te krijgen, (die zowel bij haar als bij haar nieuwe dikbillige vriendinnen paniek veroorzaakten), zijn we uit pure armoede Karolien moeten gaan halen. Voor hen die de situatie niet kennen is het een uiterst vreemd manoeuvre natuurlijk om met een groot paard een klein schaapje te gaan halen. Maar ons Bettie was dolgelukkig toen ze haar verloren gewaande vriendin in de mot kreeg een huppelde vrolijk mee naar huis. Het scheelde geen haar of ze was onderweg nog overhoop gereden door een automobilist die het grote paard wel gezien had, maar de kleine schaapje niet. Hoe dan ook, haar dag kon niet meer stuk. Nooit of te nooit verliest ze Karolien nog uit het oog.

En dan nu over naar de orde van de dag. Groen groen groen dat pakket! Weer verse sla, koolrabi, pijpajuintjes en andijvie. We genieten met volle teugen van de overvloed uit onze serre. Al beginnen er nu hier en daar leegtes te komen.

De prei begint nu echt op haar laatste beentjes te lopen, wat jammer is, want de moeilijkste periode van het voorjaar moet nog komen. Maar dat zijn zorgen voor later.

Buiten heeft het veld deugd gehad van de enkele vlagen die we hebben kunnen vangen, al mag het altijd een beetje meer zijn natuurlijk. En deze week gaan de patatjes de grond in.

Fien.

 

Poperinge, 25 april 2017

Knal, knal, knal!

Waren jullie verschoten? Een beetje wel zeker… Voor ons Karolien zijn het alleszins super stresserende tijden. Onze buurboer heeft de oorlog verklaard aan de duiven, en dat zullen we geweten hebben. Een enorm kanon naast onze paardenwei. Slecht voor Karoliens’ cholesterol, gelukkig heeft ze Betje om haar te kalmeren.

Het veld ligt er een beetje droogjes en verlaten bij (weinig duiven dit jaar…). Een flinke hoeveelheid water zou wel eens deugd doen. Gelukkig houdt de bodem haar vocht nog goed vast, waardoor de gewassen die buiten staan voorlopig niet in de problemen komen. Van de vorst hebben we ook niet zo veel last gehad aangezien alles nog onder plastiek zit.

In de serre blijft alles volop groeien. Hopelijk genieten jullie van de heerlijk overvloedige lente sla, want eens de serre uitverkocht is zal het nog een tijdje duren eer we van de volle grond kunnen oogsten.

De eerste koolrabi’s zijn nog wat aan de kleine kant, maar als we ze nu niet beginnen oogsten dan krijgen we ze nooit allemaal op tijd gesneden, en dat zou zonde zijn.

De kalfjes lopen tegenwoordig mee buiten bij de koeien, en dat is een lust voor hun en voor het oog. Zo mooi om ze allemaal samen in de wei te zien. Een bonte verzameling van kleuren. Een echte kudde!

Lieve mensen komend weekend ‘haute culture’: Ramona komt, echt een aanrader. Meer info op www.stekvzw.be

Fien.

 

Poperinge, 18 april 2017

Hoera hoera de eerste sla!

Lieve mensen al te gaar, de serre draait echt op volle toeren nu. Het scheelt niet veel of ik zie de groenten groeien terwijl ik er naar kijk. De schoonheid van de eerste sla ontroerd me dan ook.

Het weer mag dan wel wat buiiger en wat koeler geworden zijn, dit is hét moment om de lente te vieren met een overdaad aan fris groen gebladerte.

Hoewel ikzelf er maar niet genoeg van kan krijgen, kan ik me voorstellen dat voor sommige mensen 3 weken raapsteeltjes en rucola een beetje veel van het goede is. Gelukkig kreeg ik vandaag een super lekker receptje van Staphanie (zoz) om met jullie te delen. Geniet er van want jullie zullen weer een heel jaar moeten wachten op de volgende.

Vorige week is het plantgoed van de tomaten toegekomen. Dat doet me al een beetje van de zomer dromen. Ze worden goed gesoigneerd in de hoop dat alles goed gaat. De grond heeft hard te verduren gekregen met de bouw van de serre, het is dus afwachten hoe de ‘gevoeligere’ gewassen hierop zullen reageren.

Mochten jullie ook al aan het dromen zijn van de zomer, en eventueel zelfs al vakantieplannen aan het smeden zijn, zouden jullie dan zo goed willen zijn om ook voor jullie groenten een fijne bestemming te voorzien. Familie/vrienden/vriendelijke vreemden/... Op die manier maken misschien nieuwe enthousiastelingen kennis met ons, en gaat er niet zoveel lekkers verloren als het veld op volle toeren draait.

Alvast heel erg bedankt voor de moeite!

Fien.

Inhoud pakket: rucola, raapsteeltjes, prei, slag

 

Poperinge, 11 april 2017

 

Tja,

Soms blijven mooie liedjes toch duren. Alsmaar vollenbak zon, het lijkt wel zomer. En op zich hebben we natuurlijk niets tegen de zomer, maar voor de bladgewasjes in de serre begint het een beetje veel van het goede te worden. Ook voor het veld zou een spatje regen zeker niet misstaan.

Vrijdag laatst hebben we onze eerste bio-controle gehad. Dat doet misschien hier en daar wenkbrauwen fronsen vandaar dat ik het jullie graag uitleg.

Uiteraard telen wij al sinds jaar en dag op biologische wijze onze groenten, maar tot nu toe was het voor ons bedrijf geen meerwaarde om ons te laten certificeren omdat we enkel rechtstreeks aan jullie, 'particulieren', leveren, die ons door de jaren heen beter kennen dan welke controleur ook.

De laatste tijd echter loopt het aantal groentenabonnementen wat terug, en hebben we het gevoel dat onze afzet vastzit. Vandaar het besluit om over te gaan tot certificering, zodat we in geval van nood, andere uitwegen kunnen zoeken met onze producten, want de composthoop dat is toch liefst de allerlaatste bestemming.

De koeien zitten nu volop in het malse gras, en dat is te merken aan de melk die heerlijk romig is. Geniet er van want dit is de beste periode van het jaar voor de zuivel.

En nu vlug verder ajuin gaan planten.

Tot volgende week!

Fien.

Inhoud van jullie pakket: raapsteeltjes, rucola, spinazie, prei, peterselie.

Poperinge, 4 april 2017

Jabadabadoe!

Super fier stel ik jullie het eerste heuse pretpakket van het voorjaar voor. Enkel en alleen maar kakelverse lentegroentjes uit onze nagelnieuwe serre!

De hoeveelheid is misschien iets kleiner dan jullie verwacht hadden, maar dat komt omdat dit weer het eerste enkel pakket is.

We leveren vanaf nu (vroeger dan verwacht door het prachtige weer) terug wekelijks. Vergeet dus niet dat er volgende week opnieuw verse groentjes op jullie wachten.

Ook zijn de groenten in het voorjaar iets duurder omdat ze veel langer op het veld staan en schaarser zijn. Vandaar ook dat een lentepakket iets minder weelderig is dan een zomer.

De snelheid waarmee overal jonge blaadjes uit de boomknoppen kruipen is vergelijkbaar met de snelheid waarmee alles hier nu verandert op de boerderij.

Het land is geploegd, met dank aan de grote inzet van ons Karolien en haar trouwe vriendin Betje. En op het zelfde elan zijn ineens ook de peulen, capucijners, doperwten, bloemkool, spitskool, koolrabi, sla, batavia en ajuin geplant... Kwestie van er geen gras over te laten groeien!

Ook voor de koeien kan de pret niet op nu ze terug volop van het malse gras in de wei kunnen genieten. Hopelijk kan dit het verdriet een beetje milderen, want ons Marie heeft het afgelopen weekend een miskraam gehad. We waren er allemaal niet goed van. Voor het eerst in al die jaren een dood kalfje op de boerderij.

We keken zo uit naar die eerste geboorte, maar we kunnen er niets aan doen. Jammer genoeg hoort ook dat bij 't leven...

Fien.

Poperinge, 21 maart 2017

Halie hallo!,

Die lentezon doet natuurlijk wonderen. De vogelen gaan uit hun dak, de kippen leggen in het wildeweg, en zo hebben wij het gevoel dat Pasen wel erg vroeg valt dit jaar. Een mens heeft op zulke zonnige dagen energie voor drie, en dat komt goed uit, want er is ook werk voor drie (en meer!)

Vorige week hebben we mest uitgereden en ingewerkt met Karolien. Het is altijd afwachten hoe ze zal reageren na een lange winter op stal, maar ze deed dat prima. Hopelijk blijft ze zo gewillig want er zal deze week hoe dan ook geploegd worden.

In de serre gaat het wat té goed naar mijn gedacht. Alles groeit gelijk gek, maar ik ben bang dat de rucola, raapsteeltjes, radijsjes en spinazie, die nu nog net te klein zijn, over twee weken er misschien al over gaan zijn... Dat wordt goed in de gaten houden.

Ook bij het Stek-team is er tegenwoordig geen houden meer aan. De aanleg van het terras met bloem/kruidenborder vlot vlotjes, en ook het sanitair blok waar we nu al zo lang van dromen (en alle behoeftigen met ons) begint duidelijk vorm te krijgen.

In jullie pakket weer een aantal einde reeksen: de allerlaatste witte kool, en vermoedelijk zal de winterpostelein geen volgende keer meer halen. Gelukkig komt er van alles anders aan. Voor de groenselder zijn we bij collega Hebben aan gaan kloppen.

Allez hop, vooruit met de geit!

Fien.

Poperinge, 7 maart 2017

Lieve mensen,

Het lijkt alsof de lente serieuze buikpijn heeft de laatste tijd, maar we laten het niet aan ons hart komen. In de serre is alles immers ijverig aan het groeien! Bovendien komt deze week het eerste plantgoed toe. Sla, andijvie, bloemkool, koolrabi, …

Op het veld kunnen we voorlopig nog weinig uitrichten, maar dat zal wel veranderen, en werk is er trouwens genoeg.

Het groenteaanbod begint nu vlug kleiner te worden. De spruitjes zijn op, en voor de ajuin is het de laatste keer. Gelukkig geeft de winterpostelein van jetje.

Graag zou ik jullie uitnodigen voor een inspirerende en steengoede documentaire over kleinschalige landbouw. “De liberterres” Nu zaterdag 11 maart om 20u bij ons natuurlijk. Welkom!

Fien.

Ps: willen jullie er nog eens op letten dat alle pakkettenkisten terugkomen. We hebben er momenteel tekort, en dat kan eigenlijk niet. Bedankt!

Poperinge, 21 februari 2017

Dag iedereen,

Vorige dinsdag werd ik 's morgens wakker en wat bleek? Het was lente! Behaaglijk warm, en de vogels maar schuifelen. Dus wat doe je dan onvermijdelijk: zaaien in je serre! Spinazie, rucola, raapsteeltjes, radijzen, … en zeggen dat ik me nog serieus heb moeten inhouden.

De koeien zitten ook al verlangend naar buiten te kijken. Jammer genoeg voor hen duurt het nog wel een tijdje vooraleer het gras snel genoeg groeit om begraasd te kunnen worden.

Bij wijze van lente-schoonmaak heb ik hun stal uitgemest. Laat ons zeggen dat het nodig was... Ze staan nu weer een kleine meter lager.

Ook al zien jullie in je pakket hoofdzakelijk zakjes, toch is er sprake van wat lentegroen. De winterpostelein is de afgelopen dagen namelijk flink gegroeid, waardoor we jullie van een mooie portie kunnen voorzien.

Iets wat ik niet voorzien had is het volgende. Ik had zuurkool besteld, omdat we voor de komende pakketten wel wat zullen moeten aanvullen, en ik ging er van uit dat dit oneindig lang houdbaar is, (wat het in feite ook écht is), maar had niet gezien dat de houdbaarheidsdatum vrij kort bij is. Vandaar dat jullie deze week 2 pakjes in jullie pakket vinden. Maar maak jullie geen zorgen, het hoeft niet allemaal in één keer op. Je kan het gerust nog een tijd bewaren.

Komend weekend hebben we hier Sarah D'hondt te gast. Er zijn nog een aantal plaatsen, wie dus zin heeft in Franse chanson: wees welkom!

Fien.

Poperinge, 7 februari 2017

Hopsa!

De vogels mogen zich dan wel een beetje grieperig voelen, lentedeuntjes fluiten zullen ze! Uit volle borst zelfs. De koolmezen zitten weer lustig het piepschuim tussen m'n deurstijl uit te pikken, en tikken vanop de deurklink vrolijk tegen het raam. Ruikt dit naar de eerste lentekriebels?!

Onze kippen hebben we in de tunnel opgehokt. Ze hadden het zeker slechter kunnen treffen. Het is er ruim, licht, en aangenaam warm. Dat zijn in feite al de kenmerken van een luxeappartement.

Aan zaaien zijn we toch nog niet toegekomen. De grond in de serre is nog koud en nat. Die zal meer tijd nodig hebben om productieklaar te geraken.

Maar we hebben zeker niet stilgezeten in tussentijd. We zijn 'den boven' van de zuivelarij aan het isoleren om toekomstige aangelanden te kunnen laten overnachten, en we hebben een muziekschooltje in huis gehaald. Op woensdag en zaterdag muziekles onder de deskundige leiding van Gudrun Franchois. Een aanrader voor al wie zich graag muzikaal wil uiten.

Nu de kippen een tijdje kort zitten zouden we van de gelegenheid gebruik willen maken om eindelijk een hun perk degelijk af te zetten. Hiertoe (en voor een aantal andere dingen die al zoooo lang op de to do lijst staan) hebben we een werkdag georganiseerd komende zaterdag 11 februari. Al wie zin heeft een handje toe te steken: van harte welkom!

In het pakket nemen we deze week afscheid van de boerenkool. Geniet nog maar eens extra, want jullie zullen weer een heel jaar zonder moeten doen. Ook voor de pompoen is het 'game over'. De vorst is fataal gebleken. Ik had de goede vorige week uitgeselecteerd, maar ook de uitverkorenen hebben deze week vlekjes. Bij gebrek aan alternatief heb ik ze toch in jullie pakket gestoken maar dan aan de helft van de prijs. Excuses voor het ongemak. Voor volgend jaar zet ik nog maar de helft van het aantal pompoen... Beloofd!

Fien.

Poperinge, 24 januari 2017

Hallo!

We hebben een vorstelijke week achter de rug. Koning winter heeft zijn werk gedaan, en hoe! We weten weer dat we tenen/vingers hebben, en dat die het vlugst bevriezen, en we zijn er ons weer van bewust de koeien in feite veel kunnen drinken, als je ze met de hand moet water geven.

De kalfjes zijn twee rosse beren geworden, en ook de poezen zijn drie maten groter met hun dikke wintermantel. Wat doet het deugd als ze besluiten op je voeten te gaan zitten als je spruiten aan het plukken bent, beide partijen hebben daar baat bij!

Het is natuurlijk heerlijkheid alom zo rustig weer en stralende zon. Zeker met ons glazen paleis, daar is het fijn vertoeven. Het werk gaat er dan ook vooruit. Beregening is gehangen, mest open gevoerd, nu nog een manier vinden om te ploegen (met ons Karolien waag ik dat niet...ze zou maar eens ontevreden moeten zijn met haar spiegelbeeld, of een hekel blijken te hebben aan gesloten ruimtes, en dan?!)

Het pakket is deze week een zakjespakket. Het heeft wat moeite gekost om alles vorstvrij te houden, maar we zijn er min of meer in geslaagd. (Dankzij een beetje voorzienigheid, want nu zou het niet meer lukken om nog prei of pastinaak uit de grond te krijgen.)

We hebben voor het eerst veldsla van eigen kweek. Het is maar een proevertje, maar we moesten verdelen wat er was. De pompoenen hebben een flinke tik gekregen door de kou. Best vlug opeten, of goed in de mot houden.

Onze nagelnieuwe zuivelruimte is sinds begin dit jaar in gebruik. Bij deze veldventiel vinden jullie een promobriefje. Helpen jullie het mee bekend maken? Bedankt!

Fien.

Poperinge, 10 januari 2017

Ziezo,

De herders zijn terug naar huis, de drie koningen de deur uit, de goede voornemens gemaakt en alweer vergeten... Het gewone leven kan zich hervatten.

't e pertank schoane ewist! Ik hou van deze tijd van 't jaar. Van melige kerstmuziekjes, lange avonden en knetterende houtkachels. Van achterom kijken en vooruit kijken. Van teeltplannen maken en zaad bestellen.

Eén ding staat vast, 2017 zal sowieso helemaal anders zijn dan 2016, zowel voor ons als voor jullie. Hét serre-tijdperk is namelijk aangebroken. Momenteel zijn we de beregening nog aan het hangen, maar heel binnenkort beginnen we te zaaien, en dan is er geen houden meer aan!

Al is het huidige pakket toch ook niet mis. De spruitjes hebben een heuse groeispurt gespurt, en de boerenkool kijkt fris uit haar ogen. De wortelen en ajuin bewaren voorlopig goed, alleen de rode kool laat het afweten. Het is echt géén kooljaar geweest. Het is dan ook al de laatste keer dat er rode kool van onszelf is.

Maak er een lekker potje van!

Fien.

Poperinge, 20 december 2016

Lieve mensen,

Zalig! Kerstmis. De tijd van het jaar dat je koud vanbuiten en warm vanbinnen wordt. Omdat het een tijd van hoop is, van lichtjes in het donker, van zorgen voor elkaar.

Graag wil ik jullie bedanken voor het engagement dat jullie aangaan door te kiezen voor een groenten-abonnement. Bedankt!

Ook jullie betrokkenheid door broodzakken te helpen sparen, enz. Jullie zijn waarlijk het bloed dat door de aderen van onze boerderij stroomt. We hebben elkaar nodig.

Onze boerderij is de afgelopen jaren veel veranderd. Gegroeid, vanbuiten en vanbinnen. Mijn hoop voor de toekomst is een evenwicht te vinden. (In schaal, in afzet, …). Ik zou graag nog beter afgestemd willen geraken. Jullie vraag en onze vraag. Het zou fijn zijn om daarover komend jaar nog eens samen te zitten.

De dieren hier op de boerderij pakken Kerstmis puur praktisch aan. Tammie heeft het gevoel dat als ze maar kribbig genoeg is, dat kindeke Jezus op één of andere manier wel in haar stal belanden zal.

De kans dat Betje het kerstekind ooit vindt is dan weer erg klein omdat ze nooit de ster met de staart zal volgen. Zij volgt immers altijd Karolien (ook met staart weliswaar).

Onze twee donzige rosse kalfjes hebben auditie mogen doen voor het kerstspel in de kappelle. Ben benieuwd, maar realistisch... Vermoedelijk zal het geen oscar nominatie opleveren.

In jullie pakket kunnen de klassiekers niet ontbreken natuurlijk. Witloof, omdat we allen dromen van een witte kerst. Helaas is de kwaliteit niet helemaal dat. Volgend jaar proberen we er zelf te telen! En spruitjes. Ongetwijfeld Jezuke se lievelingskost.

Opgelet!!! Het eerstvolgende pakket is over drie weken, namelijk op 10 januari. (Herinner jullie de reden voor het extra pompoen pakket dat jullie vorige maand ontvingen. Voor nieuwe klanten zullen er nu extra pompoenen klaar staan, ter overbrugging).

Rest er mij nog jullie het allerbeste te wensen zowel voor het einde als voor het begin. Ik kijk al uit naar weer een jaar samen met jullie!

Fien.

Poperinge, 6 december 2016

Hohoho!

De Sint is hier langsgekomen zeg! Wat zijn we dus weer flink geweest. Als jullie pantoffels deze ochtend nog leeg waren, dan weet je het wel he. Maar geen nood, jullie trouwe groentenpakket staat er sowieso, en dat is toch veel gezonder dan al die niknakken en chocolade waar je alleen maar rotte tandjes van krijgt...

Voor ons Evie kwam de Sint te laat. Zij is gisteren naar de eeuwige jachtvelden vertrokken. Hopelijk is ze er gelukkig. Voor ons is de leegte die ze in de stal achterlaat erg onwennig.

Voor mensen die graag rundsvlees willen: we hebben nog pakketten beschikbaar.

Het is de afgelopen week schitterend koud en stralend weer geweest, en we hebben niet bepaald stil gezeten. Ah nee, anders hadden we bervroren tenen gehad.

We hebben de droog-ast zodanig heringericht dat zowel Karolien en Betje, als Liesje en Linda, als de toekomstige varkens een comfortabele en knusse ruimte ter beschikking hebben.

Voorts hebben we de frambozen eens goed verwent. Kort gesneden en een dekentje mest gegeven.

In jullie pakket is het eens wat anders. De eerste keer rode kool. Die hebben het dit jaar moeilijk gehad. Ze zijn wat klein van stuk en niet zo talrijk. Idem voor de knolsleder. De boerenkool heeft het wel naar zin. En zo beleeft elk op zijn beurt een glorie jaar.

Voor de verrassing een pot van onze eigen ingemaakte courgetten. Daar kan de Sint nog een puntje aan zuigen...

Hou jullie warm!

Fien.

Poperinge, 22 november 2016

Oef!

De eerste storm hebben we overleefd... Maar het scheelde geen haar. De serre, die er nog maar nauwelijks volledig staat, was namelijk bijna weer weg met de wind, en wij met hem. De kopgevel kon de druk niet aan en brak onderaan volledig los zodat hij wat hing te bengelen. Als we (papa en ik) op dat moment niet ingegrepen hadden en hem provisoir terug vast gemaakt, terwijl het glas langs alle kanten naar beneden kwam van de klapperende luchtingsramen, dan was al het glas uit de gevel geslagen, had de wind vrij spel gehad, en waren de gevolgen niet te overzien. M'n knieën knikken nog als ik er aan terug denk. En ik was al geen fan van hevige wind.

Deze serre belooft vele heerlijke extra teelten op te leveren, maar ook slapeloze nachten als het stormt dus...

De spreeuwen zijn slimmer, die waren vóór de storm reeds vertrokken. Adembenemend om te zien. Ze hadden allemaal bij ons afgesproken, en zwermden als zwarte kwetterende wolken door de lucht. Als echte kamikazepiloten duizelingwekkende manoeuvres uitvoerend, zonder één keer te botsen!

Het pakket van deze week zal zorgen voor een warme buik bij koud weer. Met de eerste spruitjes. Ze zijn wat aan de kleine kant, maar groter gaan ze dit jaar niet worden vrees ik. Wat een verschil met vorig jaar. De pastinaak daarentegen is prachtig. Misschien omdat hij langs de wortelen stond en het goede voorbeeld heeft gevolgd.

Mochten jullie even genoeg hebben van pompoen, leg ze dan gewoon op een plekje in de woonkamer. Ik geef ze effenaan mee omdat het hier te koud is. Maar jullie kunnen gerust een pompoen eet-stop inlassen om er dan in maart-april terug aan te beginnen.

Hou jullie vast aan de takken van de bomen!

Fien.

Poperinge, 8 november 2016
 

Opgelet beste mensen!

Het is zo ver. Als de herfst haar intrede doet, als de bomen hun prachtigste kleurenpallet tentoon spreiden terwijl de lucht loodgrijs verkiest, dan schakelen wij over op winterritme. Dat wil zeggen dat dit pakket het eerste dubbel pakket is. Van nu af, tot de lente terug haar intrede doet, leveren we niet wekelijks maar om de 14 dagen. Het eerst volgende pakket zal dus 22 november geleverd worden. Voor ons maakt dit systeem de winterperiode iets rustiger, en bewaargroenten blijven gemakkelijk twee weken goed. Je hoeft ze overigens niet noodzakelijk in de koelkast te bewaren: prei, kolen, wortelen, bieten, enz kunnen gerust in de garage of buiten (best in een zak) vers blijven.

Om jullie niet meteen met groenten te overvoeren hebben we voor 1 keer (want meer hebben we niet) van onze eigenste appelen geleverd. Joepie!

Voorts zijn we nog steeds aan het hamsteren. De voederbieten zijn binnen, dankzij de deskundige hulp van Nicky en Bart, nu nog de knolselder en de laatste wortelen, en we zitten safe.

Het ziet er naar uit dat we hier het jaar van oranje gaan beleven. De pompoen- en worteloogst is namelijk waanzinnig goed gelukt. Als jullie liefhebbers kennen: gelieve het voort te zeggen.

Tot over twee weken dan!

Fien.

Poperinge, 1 november 2016

Zalige hoogdag gewenst allemaal,

Werkelijk de mooist denkbare dag die we krijgen konden om onze dierbare overledenen te herdenken. Alsof de hele wereld even stil staat terwijl wij stilstaan.

We hebben de voorbije weken al veel geluk gehad met het weer. Heerlijk oogsten op die manier, zeker als er af en toe enthousiaste helpers opduiken waardoor het werk goed opschiet.

Ongetwijfeld tot jullie grote verbazing weer verse groentjes in jullie pakket, en geen chrysanten zoals verwacht. Deze week is het laatste enkel pakket. Vanaf volgende week schakelen we over op winterschema, en krijgen jullie om de 14dagen een dubbel pakket, maar geen paniek, in de volgende brief doe ik het systeem voor jullie haarfijn uit de doeken.

De koeien hebben zaterdagnacht de bloemetjes buiten gezet. Rosa had ontdekt hoe ze de schuifpoort open krijgen kon, en weg waren ze. Tot hun grote verbazing en vreugde ontdekten ook zij dat er zo laat op het jaar nog sla op het veld staat, en zonder zich daar verder vragen over te stellen hebben ze er kostelijk van genoten. Een heel klein beetje lieten ze over voor jullie. Als dank een dikke vlaai voor de deur bij zus...

De spitskolen beginnen nu serieuze proporties aan te nemen. Van de prei kunnen we enkel hopen dat deze daar een voorbeeld aan neemt. Ook al hebben jullie reeds een pompoenpakket gehad, er zijn er nog op komst van tijd tot tijd, omdat ze nu eenmaal erg goed gelukt zijn... Ideaal voor een verwarmend soepje. En als je daar even geen behoefte aan hebt, leg ze dan gewoon op de vensterbank. Decoratief en de ideale bewaarplaats!

Fien.

 

Poperinge, 25 oktober 2016

Bonjorno principessa!

Hard gewerkt de voorbije week, maar weinig nieuws... De serre is nog steeds niet af, en met het rooien van de wortelen en voederbieten zijn we halverwege. Het weer tart alle verbeelding. Zalig gewoon. Eén en al verstilling.

In jullie pakket ontzettend uitzonderlijke sla (eind oktober nota bene!). En de eerste kleine knolseldertjes zijn een feit.

In jullie agenda hopelijk: 'haute culture' komend weekend, met Nele needs a holiday!

Fien.

Poperinge, 18 oktober 2016

Dag iedereen,

Tip: mocht er toevallig iemand op zoek zijn naar een alarmsysteem of bezoekmelder: overweeg misschien een kalfje (of twee)! Die zijn voorzien van zeer gevoelige sensoren. Hoe stil ik ook op de toppen van m'n tenen voorbij sluip als ik 's morgens in het donker de koeien uit de wei ga halen, steevast verschijnen er vier gespitste oortjes boven de halve deur van hun stalletje, gevolgd door een klagelijk beuh (vrij vertaald: wij willen cornflakes). En hop, daar smelt dat moederhart weer...

Het verhaal van de serre is als een soapserie, maar het einde lijkt nu (eindelijk) in zicht. Enkel nog de gevels beglazen en klaar is kees :)

Het veld begint stilaan leeg te lopen, en de schuren vol. Gisteren kregen we hulp van de jongens en meisjes van de freinetschool bij het rooien van de voederbieten. Dat was erg fijn. Maar er is nog veel te doen, en het weer begint nu (logisch) te veranderen. Mochten jullie tijd en zin hebben om een handje toe te steken bij het rooien van de wortelen: steeds welkom!

Het pakket van vandaag maken was een waar genoegen: de wortelen zijn super goed gelukt, de spitskool is erg mooi, en de andijvie is uit de kluiten gewassen. Voor de warmoes is het wellicht de laatste keer. Van de prei is dit maar een voorproefje!

En dan nu aandacht aandacht! Bij dit pakket zit er voor ieder van jullie een pompoenpakket. Vergeet het niet mee te nemen! Dit heeft twee redenen. 1. Ter vervanging van een pakket dat we tussen kerst en nieuw niet leveren. 2. Pompoenen bewaren het best op kamertemperatuur, en mijn huiskamer is niet groot genoeg om een wintervoorraad voor jullie allemaal te stockeren...

Fien.

Hello!

We kunnen er dan wel grapjes over maken, maar het moet gezegd dat de redding hier weer van de Nederlanders moest komen... Nadat de serre-werf vorige week de hele week stil gelegen heeft, kwam gisterenochtend de verlossing onder leiding van Kees. Met als gevolg dat vandaag het volledige dak beglaasd zal zijn. Jeuj.

Wij hebben vorige week uiteraard niet stilgezeten, we zijn begonnen de wintervoorraden te bunkeren. Witte en rode kool: check!

Gisteren hebben de enthousiaste helpertjes van de freinetschool dan weer geholpen met het binnendoen van de pompoenen, en een begin van de rode bieten.

Deze rooimanoeuvres zijn alleszins geen haar te vroeg zo bleek deze morgen toen tot mijn verrassing de andijvie bevroren was... Gelukkig kan die wel wat hebben.

Ik weet niet hoe dat bij jullie zit, maar die koude tenen en vingers doen mij verlangen naar een stevige savooikool-stampot, en laat dat nu net zijn wat er in het pakket zit!

Geniet van de heerlijke herfstdagen!

Fien.

Poperinge, 4 oktober 2016

Goedemorgen!

Hebben jullie het ook gemerkt? Dat de zon zich deze ochtend serieus overslapen heeft? Ik was daar uitermate verbaasd over. Klaar met melken, en nog steeds donker buiten... Nu ja, het overkomt iedereen wel eens, en een zon is ook maar een zon he. Voor het overige krijgt ze trouwens al haar punten, want het weer is voor deze tijd van 't jaar echt uit-zon-derlijk...

En dat is maar goed ook, want onze serre heeft de slepende ziekte. Alé ja, de aanslepende ziekte... De prognose was: een dikke week werk. We zitten in week 3 en het einde is bijlange nog niet in zicht. Het einde van m'n latijn daarentegen... Maar het tussentijdse resultaat mag er zijn! Nooit gedacht dat ik een metalen constructie zo mooi zou vinden.

Het veld wordt tegenwoordig stiefmoederlijk behandelt, en dat spijt me zeer. Maar ik kan me, na al dat oefenen, nog steeds niet in tweeën delen...

De tijd drinkt nochtans. We zijn begin oktober, tijd om alles van het veld te beginnen halen vooraleer de herfst in volle hevigheid losbreekt. Ik zie dat ook aan de boeren rondom ons: iedereen geeft nu sjette wi!

Maar goed, een dag met een keer, en we zien wel hoe we er geraken.

In jullie pakket een paar primeurtjes: spitskool is terug van weg geweest en geen herfst zonder andijvie natuurlijk.

Geniet ervan!

Fien.

 

Poperinge, 27 september 2016

Hallo!

Een week later. Een wereld van verschil... Allez ja, qua uitzicht verschilt de wereld toch weer een beetje want het skelet van onze serre staat er. Het heeft al wat voeten in de aarde gehad, maar als dat betekent dat hij minder vlug omver waait, voor mij niet gelaten.

Ook de JNMers hebben een wereld van verschil gemaakt. Een wereldverschil in mijn werkwereld, en dat is heel erg fijn!

De jongens en meisjes van 'De waaier' uit Watou hebben dan weer met veel enthousiasme gezorgd voor de eerste pompoenen in jullie pakket.

De nieuwe kalfjes stellen het goed, en de zo schijnt, wat wil een mens nog meer?

Fien.

Poperinge, 20 september 2016

Waarde pakketgenoten,

Deze week zou wel eens de stoppel-geschiedenisboeken in kunnen gaan als de 'week waarin alles gebeurde' (of toch veel).

We zijn begonnen aan de serre-opbouw, en dat ziet er veel belovend uit. Zijnde: het belooft veel werk te worden, maar het belooft ook de moeite waard te zijn!

Als alles goed gaat komt de schrijnwerker met ramen en deuren voor de zuivelverwerkingsruimte, en de elektricien met elektriciteit voor diezelfde plek.

Verder is er een toffe bende JNMers neergestreken op de kamping, en komt de lagere school van Watou voor het eerst op bezoek.

We sluitende week af in schoonheid met zaterdag 'haute culture'-dag!

Bij onze beestenbende is het een komen en gaan... Het fijne nieuws is dat we twee roestbruine kalfjes erbij hebben gekocht, het jammere nieuws is dat we Evie, onze ''rooie' gaan moeten slachten, omdat ze door hormonale problemen onvruchtbaar is geworden. Ook onze varkens zijn klaar om naar de eeuwige 'wroed-velden' te vertrekken. Een aandenken is verkrijgbaar onder de vorm van vleespakketten. Meer info volgt via mail. Afscheid nemen is nooit fijn maar hoort bij het (boederij)leven.

In jullie pakket begint een beetje herfst te sluipen met een eerste klein savooitje. De wortelen hebben deugd gehad van de regen. Het ziet er naar uit dat we een goed wortel jaar gaan hebben. De sla loopt op z'n laatste beentjes, maar je zou er van verschieten hoe ver die laatste beentjes nog lopen kunnen. En de boontjes lopen op hun laatste boontjes...

Geniet van de prachtige 'rustige' herfstdagen!

Fien.

Poperinge, 13 september 2016

Amai das heet!

Ik zou niet graag een groentje zijn met dit warme weer... Chance dat ik de boer ben dus. Al moet ik het hen nageven: ze doen dat nog super goed gezien de omstandigheden. De laatste selder begint wat gevlekt blad te krijgen, de eerste wortels(!) zijn een beetje aan de droge kant. Maar de boontjes blijven knapperig, en de sla krokant.

De serrebouw werd met een week uitgesteld. Vergissing van de aannemer... Op zich is het momenteel natuurlijk warm genoeg zonder serre, maar als we volgende week tot ons knieën in de modder staan, zullen we wel anders piepen. Enfin, het is zo ver nog niet. We zullen zien, zei de blinde.

Het belooft trouwens een geanimeerde week te worden, die volgende. Duurzaam landbouwkamp van JNM over de vloer, en alweer de eerste haute culture van het seizoen met Reena Riot op zaterdag 24/09 om 19.30u. Niet vergeten reserveren als je er bij wil zijn!

En mochten jullie dit weekend niet weten waar naar toe: ambachtenmarkt op het Ezelpad. Wij zullen daar ook zijn. Als dat geen extra reden is :)

Fien.

Poperinge, 6 september 2016

Aaah,

Ik mag dan wel geboren zijn op het toppunt van de zomer, voor de septembermaand zal ik altijd een zwak hebben... Geen enkele andere maand kan zulke zijdezachte dagen produceren. De immense stilte die zo een vredevol gevoel meebrengt.

Kleine kanttekening: de beloofde regen van het voorbije weekend had wel een ietsie meer dan twee druppels mogen wezen. Het veld begint een zeker gemis te voelen. Stel je voor, enkel nog zongedroogde groentjes in jullie pakket.

Anderzijds, nu we aan de opbouw van de serre gaan beginnen, kunnen we best nog wat mooie dagen gebruiken... En eventueel wat hulp :)

Mochten jullie de komende week toevallig een paar handige handen, en een dagje tijd op overschot hebben: graag!

In het pakket is de boontjes-leute nog lang niet over. Geniet er maar van want als het voorbij is zal het weer een heel jaar wachten zijn. We beginnen nu weer iets ruimer sla te hebben, en de warmoes is ook weer van de partij. Courgetten lopen op hun einde, maar we hebben tomatjes als toemaatjes.

Laat het jullie smaken!

Fien.

Poperinge, 30 augustus 2016

Hallo daar!

't Zal de warmte zijn die m'n inkt doet opdrogen... Lange dagen, korte brieven. Het veld stelt het goed. Het onkruid is onder controle, en vele gewassen beginnen af te ronden. Voor de verandering hebben we nog maar eens gemaaid. De koetjes zullen alleszins niets tekort komen deze winter. Deze week verdwijnen de komkommers en de snijbonen uit de tunnels. Tijd en plaats voor iets anders. Wat had je gedacht van de eerste winterpostelein en peterselie.

In het pakket voor het laatst venkel en groenselder. Boontjes zijn er nu volop. Jullie mogen er zelfs gerust bijbestellen :)

De paprika heeft wat last van de zon. Een brandplekje hier en daar kunnen jullie hopelijk door de vingers zien.

Een goede start van het scholjaar gewenst, vergeet de opendeurdag niet 3 september!

Tot dan!

Fien.

Poperinge, 23 augustus 2016

Ja wadde dadde!

De tijd vliegt! (Hopelijk niet met een wingsuit, want daar gebeuren er te veel vreselijke ongevallen mee).

Half 'oest' is gepasseerd, en het hamsteren voor de winter (?!) is, ongelooflijk maar waarlijk, begonnen. Hooi en stro zijn binnen, en de ajuinen liggen goudbruin af te drogen in de zon.

Het einde van de vakantie nadert, helaas, voor de meesten. Wij sluiten af met een feestje, namelijk een instant kafféestje. Allen zeer welkom nu vrijdag (26/08) vanaf 16u tot...

En nu jullie toch jullie agenda bij de hand hebben: 3 september gooien we nog eens de deuren open voor een open deur dag.

Tot binnenkort!

Fien.

 

Poperinge, 16 augustus 2016

Aah hooi!

Met enige trots kan ik jullie melden dat we morgen een bescheiden maar zeer kwalitatieve snede hooi kunnen binnenhalen. Hoera! En dat ons Rosa is bevallen van een flinke zoon. Hoera! En dat de bouwvergunning voor de serre is goedgekeurd. Hoera!

De stemming is dus lichtelijk euforisch. Bovendien hebben we boontjes voor jullie, en de eerste groenselder. Hoera! De komkommer loopt op z'n einde, maar wil niet afgeven. De koolrabi is geëindigd in schoonheid. Nu is het weer wachten tot volgend jaar. Hoera! En nu het hooi vlug op dreggen leggen. Hoera!

Fien.

Poperinge, 9 augustus 2016

Hehe,

Gisteren tot een gat in de nacht stro vergaard. Gevolg: vandaag pijnlijke spieren, kleine oogjes en een korte nieuwsbrief.

Enfin, de koeien hebben nu tenminste weer beddengoed voor een hele winter. Binnenkort zullen we trouwens weer over koetjes en kalfjes kunnen praten, want ons Rosa is aan haar tijd. Al ziet het er naar uit dat haar kalf nog ruim een week, of zelfs twee, extra congé pakt. De baarmoeder heeft veel weg van een tropisch kuuroord, voor zover ik me dat herinneren kan.

Het veld ligt er echt te voorbeeldig bij. Onkruid onder controle hebben is altijd maar een momentopname, maar het is een heerlijk moment.

In het pakket mooie koolrabi, maar je zal er moeten bij nemen dat de rupsen hun deel opeisen en alvast aan het blad begonnen zijn...

Snijbonen zijn er nu à volonté. Nog even geduld en ook de prinsessenboontjes zijn daar. Haal jullie gouden kroontje en glazen muiltjes maar al boven!

Fien.

Poperinge, 2 augustus 2016

Serre-ieus?!

Ja, echt serre-ieus! De plannen om onze grote glazen serre op te zetten, lijken nu, na vijf jaar toch concreet te worden. Het materiaal hebben we de voorbije week verhuisd (met dank aan Doom), en de over de bouwvergunning zal het schepencollege zich morgen buigen... Duimen maar! Als alles goed gaat kunnen we dan in september bouwen. En dan de hele winter beschut groentjes 'verbouwen'.

De regen die vannacht gevallen is heeft deugd gedaan. De grond en de gewassen waren er aan toe. Hopelijk weet het nu nog van stoppen...

Qua werk zitten we eigenlijk wel goed. De grootste wiedwerkzaamheden (wortelen, rode bieten, kolen, …) zijn achter de rug. We kunnen het momenteel redelijk proper houden, maar met de regen zal er wel weer één en ander komen.

Het pakket zomert er heerlijk op los met de eerste snijbonen, koolrabi die blinkt in z'n vel, courgettetjes, en sla. De tomaten laten het wat afweten, maar we willen ze jullie niet geheel onthouden. Ze zijn een beetje gebarsten, maar wel lekker. (Best niet al te lang laten liggen).

Fien.

Poperinge, 26 juli 2016

 

Jaja,

Na regen komt zonneschijn! En na zonneschijn komt... nog meer zonneschijn. En het veld en ikzelf, wij koesteren ons in de warmte. Het enige verschil is dat de groentjes nu ontzettend hard groeien, en ik niet (enkel m'n teennagels misschien).

Lange dagen, maar aangenaam werken. Trachten het onkruid zo goed mogelijk onder controle te houden. Gelukkig krijg ik hulp van tijd tot tijd. Dat is gezellig, en doet het werk goed opschieten.

De pas geplante prei heeft het niet gemakkelijk, maar weigert er zich bij neer te leggen. Alvast diep respect van mijnentwege voor de manier waarop ze dapper overeind blijven, zonder water, in de hitte.

De aardappelen zijn nu bijna allemaal gerooid... Iets wat andere jaren in oktober gebeurt, maar om te voorkomen dat de fytophtora zich naar de knollen zou begeven, hebben we een reddingsactie ondernomen.

In het pakket weer een paar nieuwe gezichten. De eerste verse bietjes, een tussentijds rucolabusseltje, en de eerste courgetten die zich nu ongeremd, volledig laten gaan. Al een paar weken op rij denk ik dat we aan de laatste komkommers zitten, maar ook daar is momenteel geen houden aan!

Laat jullie maar eens goed gaan!

Fien.

Poperinge, 19 juli 2016

Ai caramba!

Feeling hot hot hot... En ik niet alleen, de groentjes te velde en de koetjes in de weide met mij. Ons Marie zelfs in die mate dat het tijd was om haar te dekken. Rosa zocht dan weer verkoeling door met haar twee voorpoten in de drinkwaterbassin te gaan staan.

En wat doet een mens zoal als 't heet is? Prei planten... Toegegeven ideaal is dat niet, het houdt zelfs een zeker risico in, maar veel langer wachten kunnen we ook niet, dus duimen maar. Een klein zacht buitje misschien?

Er is nu erg veel werk, schoffelen, wieden, aanaarden, en aardappelen beginnen rooien... Een beetje vroegtijdig, maar er hangt toch al wat aan, dus als jullie willen: nieuwe patatjes verkrijgbaar! In het pakket hebben we uitgesorteerde krielpatatjes gestoken, heerlijk op de bakplaat met olijfolie en veel rozemarijn en tijm. Even afschrobben, maar niet schillen want het is net die verse schil die een lekkere smaak geeft!

Verder hebben we nu veel venkel, en de eerste warmoes.

Laat het jullie smaken!

Fien.

Poperinge, 12 juli 2016

Allez vooruit,

Het eerste hooi is binnen! En hoe... We hebben 2 tractoren voor elkaar moeten hangen omdat de balenpres wegzakte in de natte ondergrond. Het laden en lossen van de balen was een vrouwenaangelegenheid, girlpower zeg maar: Tinne, zus, ik en een hele hoop kindertjes. Het was bovendien heet, maar het is gelukt, hoera!

Wat doet die zon deugd, ook de groenten op het veld genieten er van. Voor enkelen is het jammer genoeg te laat. Het loof van de aardappelen gaat er deze week af. We zullen ze rooien als krielpatatjes. Ook de ajuin gaat nu snel achteruit, en de tomatenbladeren beginnen vlekken te krijgen. Maar goed, wat we gehad hebben, hebben we gehad, nietwaar?

Laten we dus het pakket van deze week eens bekijken, en het water in de mond krijgen: volop tomaten, de laatste tuinbonen, komkommer, de eerste venkel, en de trouwe sla die ons nooit in de steek laat.

Geniet van de vakantie, en laat je niet van streek brengen door het vele onkruid dat er aan komt... Dat proberen wij ook!

Fien.

Poperinge, 5 juli 2016

Hola Pola,

Er worden zowaar een paar mooie zomerdagen voorspeld! Hadden we daar effe nood aan?! We zullen dat onkruid eens te lijf gaan onder de stralende zon... Houd moed beste wortelen: de redding is nabij!

De afgelopen week hebben we spruitjes, boerenkool en savooien geplant tussen de buien door, onder het motto: moeilijk gaat ook. Samen met stagiaire Jana is namelijk alles mogelijk. Jammer genoeg was het haar laatste week. We zullen haar missen! Ook voor Willem is het aftellen nu. Het zal wennen zijn zo weer op m'n eendje.

In jullie pakket bloemkool van eigen teelt! Ik had de moed al laten varen (anders verzoop ze met al dat water). Begin april geplant... Maar kijk, drie maand later kunnen we ze dan toch oogsten, en mooi dat ze zijn! (Een paar slakken- en of rupsenhapjes buiten beschouwing gelaten).

En de eerst tuinbonen! Langzaam maar zeker geraken we uit het lastige 'te kort aan groenten' -parket.

Zoals gevreesd beginnen er wel ziektes nu de kop op te steken. Meeldauw in de ajuin, phytophthora in de aardappelen... Hoe kon het ook anders met zulk vochtig weer.

Niets aan te doen.

Tijd om onze batterijen op te laden aan de zon!

Fien.

Poperinge, 28 juni 2016

Yoyoyo,

Met tractor, maaier en schudder het rallyparcours rijden klinkt misschien stoer, maar in praktijk blijkt dat eerder bangelijk te zijn en niet in dank te worden afgenomen. A man 's gotta do what 's gotta do he. De Hooikansen zijn dit jaar eerder beperkt, dus elke maaikans moet met beide handen gegrepen worden. Nu ja, hooi is het evenwel niet geworden, maar het zit veilig in pakken en dat is ook al wat.

Hier en daar kunnen we genieten van een kleine zomerse overvloed. De komkommers hebben de voorbije week goed gegeven en ook de tomaten doen er nu aan door. Voor de capucijners is het afgelopen. Zij zitten voor het eerst en het laatst in het pakket.

Met zulk onzeker weer is het niet een kwestie van dag tot dag te leven, het is elk moment afwachten en zaaien en planten wanneer het maar kan.

Jaja, zo leer je flexibel zijn.

Komende vrijdag instant kaffé: welkom!

Fien.

Poperinge, 21 juni 2016

Dag allemaal,

Het weer begint serieus op m'n systeem te werken. De zomer is dit jaar een evenement waar iedereen op zit te wachten, maar dat maar niet van start gaat. Het veld is ongelukkig en het gras ligt al te composteren terwijl ik de kans nog niet gehad heb om het te maaien.

Ook het pakket mist zomerse uitbundigheid. Door de schaarste zijn groenten duur, waardoor de omvang van jullie wekelijkse portie kleiner wordt. Het enige wat we kunnen doen is hopen op beterschap.

Maar met fierheid presenteer ik jullie wel de eerste komkommers van eigen kweek! Er zijn er momenteel nog onvoldoende om iedereen te voorzien, maar geen paniek, jullie komen allemaal aan de beurt. Bovendien kleuren de eerste tomaten hier rood, dus ook die zijn op komst. In afwachting zorgen zus haar aardbeitjes voor een vrolijke noot.

Een heleboel vrolijke noten zullen op 1 juli van de partij zijn op ons eerste instant kaffé van het seizoen. Maar eer het zo ver is moet er nog hard gewerkt worden, vandaar dat we op 25 juni de handen nog eens in elkaar slaan op de open werkdag. Alle hulp is heel erg welkom!

Fien.

Poperinge, 14 juni 2016

Dag allen,

Het weer vindt z'n draai maar niet. Het rolt onrustig van het ene uiterste in het andere. En hoewel de groenten doorgaans erg meegaand zijn, hebben ze het momenteel toch kwaad. De peulen en erwten staan geel en dragen weinig vruchten. De spitskool wordt paars en groeit nog nauwelijks. De enige die het helemaal naar hun zin hebben zijn de slakken. Zij aten reeds met plezier m'n eerste twee lichtingen boontjes integraal op.

Maar in feite mogen we niet klagen. Als je de nieuws- en weerberichten hoort dan blijven onze contreien nog behoorlijk gespaard gebleven.

In de tunnels gaat het vrij goed. De komkommers zijn erg gelukkig, en komen weldra in jullie pakket. Ook de paprika's hebben het wel naar hun zin. Enkel de tomaten krullen hun blad door één of ander gebrek. Alleszins niet aan liefde en zorg, dat kan ik verzekeren!

De droge warme dagen van vorige week hebben we goed benut. Met m'n super-stagaire-team (Manon, Jana, en Willem) hebben we de rode en witte kool uitgeplant, wortelen en pastinaak zijn gezaaid, voederbieten, knolselder, en ajuin zijn geschoffeld.

De eerste snede gras zit in plastiek pakken. Hooi hadden we uiteraard liever gezien, maar zoals de loonwerker troostend zei: “he hoat hoe teete en wi joenk”. En dat is natuurlijk het voornaamste.

En dan hebben we nog een blijde boodschap van zuster Stek: er zijn aardbeien à volonté! Jeuj! Bestellen kan bij info@stek.be 4euro/bakje (We leveren ze mee met de groentenpakketten).

Santé!

Fien.

 

Poperinge, 7 juni 2016

Aloha,

Ik voel me soms meer gokchinees dan boer. Gisteren na lang twijfelen besloten om dan toch het gras dat het platst lag te maaien. Toegegeven, het is een gok met vrij hoog risico. Hooi zullen we er wellicht niet van kunnen maken, maar ik hoop het dan toch ten minste vrijdag veilig in pakken te krijgen.

Het veld begint te bekomen van haar 'bijna-verdronken-ervaring'. Onvermijdelijk krijgen een aantal gewassen door het geleden gebrek aan zuurstof geel blad, en staan ze er wat slapjes bij maar al bij al lijkt het nog mee te vallen.

In jullie pakket deze week: wederom frisse busselwortel van Walter en Roos, spinazie van collega Bert, en de rest van onze eigen bodem. De koolrabi heeft te lijden gehad onder veel enthousiaste slakken, daardoor heeft z'n huidje ruwe plekken, maar de inhoud is gelukkig nog ok.

En dan nog dit: de vakantiemeldingen beginnen stilaan binnen te lopen. Graag zou ik jullie willen vragen het pakket door te geven aan mogelijks geïnteresseerde mensen als jullie op vakantie zijn. Het is voor ons erg belangrijk dat we in het hoogseizoen niet blijven zitten met onze groentjes, bovendien zijn een paar pakketten extra zeer welkom :)

Alvast bedankt voor de moeite!

Geniet van de warmte zolang het niet dondert!

Fien.

Poperinge, 31 mei 2016

Ahoi scheepskamaraden!

't Zal wel zijn dat zwembanden en opblaaseendjes 's zomers bij de boerderij horen, maar dan toch op een lichtelijk andere manier dan momenteel het geval is.

Na het uitplanten van de pompoenen en courgetten was een beetje water wel aan de orde, maar ik heb het niet durven denken, laat staan onder woorden brengen, omdat ik dat al ken, die gasten van hierboven: ah gij vraagt regen? Hier se!

Het veld zag er deze ochtend uit als een broedgebied voor watervogels, de koeien hebben een verdronken weide, en het gras dat op het punt stond hooi te worden plakt tegen de grond... Enfin, voor de rest zijn er geen potten gebroken, al heeft het striemen van regen en wind de groenten, die net goed aan de groei zijn, geen deugd gedaan.

Krachtboer-festival het voorbije weekend, dat het op wonderbaarlijke wijze droog gehouden heeft, en het weerzien van zoveel mooie mensen en initiatieven daarentegen heeft de boer deugd gedaan!

Het veld mag er dan erg verregend bij liggen, de pakketten zien er wel blij uit, vind ik. Met verse busselwortel van Walter en Roos, het prille begin van onze peultjes, en de allereerste spitskooltjes.

Laat het jullie smaken!

Fien.

Poperinge, 24 mei 2016

Beste allen,

Excuses voor de slechte kwaliteit van de bloemkool. Ik weet niet wat ik met de situatie moet aanvangen. Het gaat om overmacht in zekere zin. Doordat we zelf momenteel nog onvoldoende groenten hebben om het pakket te vullen, zijn we genoodzaakt aan te vullen met het aanbod van anderen. Helaas laat de kwaliteit vaak te wensen over, wat ik erg moeilijk te verantwoorden vind ten aanzien van jullie. Frustrerend!

Ik spreek het veld en de tunnels dagelijks bemoedigend toe, maar verder valt daar niets aan te forceren.

Een beetje warmte zou al wonderen kunnen doen. Het wonder dat we volgende week spitskool en peultjes zouden kunnen oogsten bijvoorbeeld. Laten we hopen!

Aan de plant- en zaai ijver kan het alleszins niet liggen. De pompoenen en courgetten gaan deze week de grond in, de prei en kool- opkweek staat al boven, evenals de boontjes, warmoes, patatjes, bieten, venkel, selder, koolrabi, enz. Het komt er aan!

Fien.

Poperinge, 17 mei 2016

Hallokes!

Hoe toepasselijk, dat kan geen toeval zijn: de groenten in het pakket zijn deze week allemaal effectief groen(te). Met sla, andijvie, raapsteeltjes en rucola van eigen kweek.

De gezapige zondagsregen heeft deugd gedaan. Het veld begint er stilaan bewoond uit te zien, en dat is fijn.

Ook op en rond het erf is er steeds meer roering. De koeien lopen buiten, Karolien en Betje zitten in de peloese, we hebben een kip met kuikentjes die zich vrijelijk in het ronde beweegt, en binnenkort komen er nieuwe bewoners: 2 biggen.

Momenteel zijn we redelijk goed mee met het werk, al begint het onkruid nu fel te steken. Wiede wiede woep wil dat zeggen. Op de knietjes.

In de tunnels is er ook vanalles gaande. We hebben komkommer en paprika geplant, en aan de tomatenplanten hangen de eerste tomaten. Alles groeit en bloeit, wees verheugd!

Fien.

Poperinge, 10 mei 2016

Wees gegroet gij goede groenteneters!

De regen valt druppelsgewijs, en dat zou gerust wat meer mogen zijn. De afgelopen week hebben we geplant en gezaaid gelijk gek, en al die tere plantjes zouden erg gediend zijn met een flinke slok water, de knolselder niet in het minst.

Behalve druk, was het ook een pech week om u tegen te zeggen. Alles wat maar enigszins kon mislukken of in panne vallen heeft dat gretig gedaan. Maar we hebben prachtig weer gehad en dat maakt veel goed.

Veel volk hebben we overigens ook over de vloer gehad. Momenteel logeren hier 2 stagiaires van de Steinerschool van Gent, Landwijzer (de landbouwopleiding die ik gevolgd heb) is op bezoek geweest, en de Freinetschool kindertjes zijn ook nog eens langs gekomen. De blijheid en het enthousiasme dat zij meebrengen is fijn.

Het pakket samenstellen vraagt tegenwoordig het uiterste van mijn creativiteit. Alles heeft z'n tijd nodig. De overvloed zal dus nog een tijdje uit blijven, maar we oogsten de allereerste sla van het veld, en dat is toch al iets. Je zal merken dat de kropjes nog klein zijn en veel hebben meegemaakt (koude, natte, wind en slakken), maar dat maakt hen des te karakteristieker. Uit de tunnel hebben we terug rucola, en uit een veldhoekje hebben we kruidenbusseltjes getoverd. De koolrabi van Hebben ziet er maar triestig uit. Onze excuses daarvoor. Ik veronderstel dat het voor hem ook niet gemakkelijk is.

Vier de lente met salades en rauwkostjes!

Fien.

Poperinge, 3 mei 2016

 

Het kan verkeren!

Vorige week winters, deze week zomers. Het liefst hebben we dat in die volgorde natuurlijk. De koeien kunnen nu naar buiten, en de vreugde die daar gepaard mee gaat is ontroerend. Eerst is er ongeloof: ze waren door de lange winter helemaal vergeten dat de achterpoort van hun stal open kan. Maar als de geur van vers gras hun neus prikkelt, zijn ze niet meer te houden. Elegant kan je hun huppelpasjes nauwelijks noemen, maar schattig zijn ze des te meer.

Het wordt een drukke tijd. Nu we wat achter zitten op schema is een serieus inhaalmanoeuvre aan de orde. Planten en zaaien à volonté dus. Maar de doeken kunnen nu van de vollegrondsteelten af gehaald worden, en dat is een mooi zicht.

De erwten, peulen en capucijners hebben draad gekregen, en zijn daar blij om. Ze kunnen nu beginnen klimmen, elke dag een stukje dichter bij de zon.

Voor het pakket moeten we voorlopig nog beroep doen op collega's. Koolrabi, sla en andijvie (voor de grote pakketten) hebben we uit eigen tunnels, paksoi komt van bij Walter Cambi. Voor de prei is het nu echt de allerlaatste keer. Geniet er dus maar van, want het zal tot eind oktober zijn.

En wat mij betreft is het tot volgende week.

Laat de zon in je hart!

Fien.

Poperinge, 26 april 2016

Awel merci,

't Gaat nu nog een beetje beginnen winteren ook verzekers! We kijken al tegen mei aan... Met dikke muts, wollen sjaal, en koude tenen. Maar dat kan ons er niet van weerhouden de aller allereerste sla uit eigen tunnel te oogsten?! En daar zijn we fier op! De 'lente-uitjes' begrijpen er natuurlijk niets van: lente? Groene selder en wortelen komen van bij Hebben. Als we een beetje samenleggen krijgen we het pakket gevuld.

De prei gaat nu snel achteruit. We geven telkens een beetje meer mee, ter compensatie van eventuele schieters die we over het hoofd zouden zien.

Al te gaar kijken we uit naar warmte. De koeien (+kalfjes) blijven in afwachting liever nog wat in de stal, de aardappelen staan nog niet te popelen om geplant te worden, en de erwten liggen liever nog even onder doek dan in weer en wind aan een klimdraad te staan.

Maar in weer en wind is er wel gewerkt op de werkdag afgelopen zaterdag. We kregen hulp van onze trouwe helpers en zijn er samen nog eens in gevlogen. Het erf is weer wat toonbaarder, de melkverwerkingsruimte begint vorm te krijgen, en de hoge bomen vangen nu ze geknot zijn minder wind.

Als je je komend weekend warm wil lachen, dan kan dat met Steven Mahieu die zaterdag naar haute culture komt.

Als je je warm wilt koken dan kan dat met Anna: op 18/05 'seizoensgebonden koken' en op 15/06 'koken zonder vlees' telkens van 19u30-21u30. Je kan je inschrijven op info@stekvzw.be, 15€pps.

Ziezo.

Fien.

Poperinge, 19 april 2016

Hali halo,

Op geheel eigen wijze geeft ieder hier uiting aan z'n lentekriebels. De kippen zijn fanatiek aan het broeden geslagen op de meest onmogelijke plaatsen, maar ze nemen de competitie bloedserieus. De kalfjes nemen het leven veel luchtiger op en huppelen onbekommerd en vrolijk door de stal. En de katten lijken wel hangbuikvarkens. Dik en loom bewegen ze zich voort. Dat belooft!

Desondanks komt de landbouwlente dit jaar maar traag op gang. Het blijft wat te fris en aan de natte kant om er volledig in te vliegen. We laten alles onder doek, en gaan erg omzichtig te werk als we ons op het land begeven.

Geduld is een mooie deugd, maar moeilijk op te brengen als veel te doen is.

Aan de geringe omvang van het pakket is het nog even wennen. In vergelijking met het dubbele winterpakket, ziet het er weinig uit. Dat komt ook omdat voorjaarsgroenten duurder zijn. Ze groeien langzamer en hebben meer zorg nodig.

We slaan ons samen door de voorjaarsschaarste heen. Met energie van de zon, en de weelde van de zomer in het vooruitzicht lukt dat wel. We hebben immers al verse rabarber en bieslook, en zo komt er elke week wat nieuws bij!

Fien.

Poperinge, 12 april 2016

Hola!

Er zit schot in de zaak, dat is het minste wat je zeggen kan! Op vlak van werk is dat positief. Er is veel werk, er wordt hard gewerkt, dus op korte tijd is er weer veel gebeurd. Maar het is niet gemakkelijk om het hoofd koel te houden en de kalmte te bewaren als eigenlijk alles tegelijk moet. Op vlak van groenten zie ik het uiteraard minder graag opschieten. We hebben nu alle prei gerooid en in de frigo gestoken om er nog zo lang mogelijk mee verder te kunnen, want hij was tegen het opschieten aan. Ook de rucola, raapstelen en postelein gaan nu snel erop en erover. Voor de winterpostelein en de witte kool is het trouwens de laatste keer. De winter is nu écht voorbij. Vorige week hebben zowel Tammie als Marie een kalfje op de wereld gezet, en wij hebben ze gedoopt: Ludo en Léon.

De liefde in de stal is erg groot, er wordt bekept en geknuffeld. Alle koeien zorgen mee voor de twee pagadders, elk om beurt.

De kippen kijken tegen ophokplicht aan. Ze hebben mijn groentenveld ontdekt waar ze lustig alles uitdabben wat ik net geplant heb, en dat kan uiteraard niet zijn. Zus en Babaï hebben het mooiste kippenhok ooit gemaakt van onze oude driewielkar, en het voorste fruitweitje is best gezellig, bij Karolien en Betje, dus ze zullen het zo kwaad nog niet hebben.

En dan heb ik nog een aantal boodschappen van algemeen nut:

Opgelet: dit is terug het eerste wekelijkse pakket. Er liggen dus wat minder groentjes in jullie bak, maar geen nood, volgende week zijn er weer verse! Voor degene die hun zomervakantie al aan het plannen zijn: probeer alsjeblief ook een bestemming te vinden voor jullie pakket. Geef het bvb door aan degene die de hond komt eten geven en de vis uitlaat. 's Zomers draaien onze groenten op volle toeren, en het zou erg jammer zijn mocht iedereen dan afzeggen. Bovendien kunnen er op deze manier nieuwe mensen kennismaken met onze groentjes, en elke uitbreiding is erg welkom. Voor hen die benieuwd zijn hoe zus het heeft gesteld op weg naar Compostella: nu vrijdag 15 april om 20u doet zij haar verhaal hier in de Helleketelweg 15, Poperinge. Zaterdag 16 april van 9u tot 13u kan je op diezelfde locatie een wilgenhut leren bouwen. Grijp je kans! 9euro pps, kinderen gratis, per volwassene max 1 kind. Woensdag 20 april: koken met Anna, 19.30u-21.30u, 15euro pps. Zaterdag 23 april: werkdag op Stek, 9u – 17u, gratis :) Zaterdag 30 april: Haute Culture: Steven Mahieu, 20.30u, 7euro pps

Je ziet: voor elk wat wils. Hopelijk tot gauw op 1 van onze activiteiten!

Fien.

Poperinge, 29 maart 2016

't Is gebeurd!

Geploegd, geplant, gezaaid, de tunnels vastgehouden toen het gisteren vreselijk hard waaide uit de verkeerde richting, en eitjes gezocht natuurlijk. Hier zijn het niet de hazen, maar onze kippen die het verschrikkelijk lollig vinden om hun eieren op de meest excentrieke plaatsen te deponeren.

Het lijkt eigenlijk wel of al onze dieren prettig gestoord zijn. Zo heeft Betje beslist dat ze kost wat kost mee wil gaan ploegen met Karolien. En dat kunnen we met man en macht niet voorkomen. Het levert ons wel de meest vertederende momenten ooit op...

We zijn vrijdag de prei beginnen rooien en in de frigo steken omdat ze anders zou kunnen beginnen opschieten. En wat bleek? Pret verzekerd! Dus als jullie graag extra prei hebben voor in de diepvriezer laat gerust wat weten, dan maken we een koud preisje.

Eindelijk is het zo ver, we hebben de eerste raapsteeltjes (een absolute hit in Nederland) en rucola uit eigen tunnel kunnen oogsten! Wat een heerlijk lentegevoel. Dat is natuurlijk nog maar een pril begin, maar ik zeg altijd: alle begin is pril.

Smakelijk!

Fien.

Poperinge, 15 maart 2016

Olé olé,

Ik voel zowaar een zonneslagske! Dit prachtige lenteweer is dé natte/droge droom van elke boer. Er is geen houden meer aan. Ik heb dus ons Karolien van stal gehaald, en we zijn het land beginnen opentrekken zodat het wat kan luchten. Als alles volgens plan gaat kunnen we overmorgen ploegen. Voor Betje, ons mini haarschaap is dat slecht nieuws, want zij wijkt doorgaans geen 10cm (letterlijk) van Karoliens zijde, en moet haar dikke (letterlijk) vriendin nu hele dagen missen. Ze loopt dan ongerust blatend heen en weer langs de draad tot we terug zijn. Zo komt elke avond alles gelukkig goed.

Deze week komt het eerste plantgoed voor de tunnel toe: sla, andijvie, koolrabi, bloemkool en chinese kool. Allemaal erg beloftevol. Jammer genoeg gaan jullie nog een beetje geduld moeten hebben eer dit zich ook in het pakket weerspiegelt, maar geloof me, het komt er aan.

In dit pakket zorgt Nicole voor de vrolijke noot met een bosje kervel. Heerlijk voor een lente-soepje. Onze winterpostelein gaat ook helemaal uit haar dak, dus we delen in deze vreugde met een extra grote portie. Aardpeer zit voor het eerst dit jaar in het pakket. Hier zijn de kinderen dol op deze 'kabouterknolletjes'. Als jullie er niet zo goed weg mee weten kan het receptje in bijlage misschien helpen.

De witte kooltjes lijken misschien winters, maar er valt zo een heerlijk lente-slaatje mee te maken dat ik het elke dag eet.

Aardappelen hadden jullie misschien niet verwacht in een groentenpakket, maar ze hebben het vorig jaar zo goed gedaan dat we er nog in overvloed hebben. Ik zorg wel voor enkele tips.

En dan nog een boodschap van algemeen nut. In het vorige pakket zat er hier en daar een rode kool die vanbinnen niet goed meer was, zo hoorde ik achteraf. Als jullie ooit groenten tegenkomen waar iets aan scheelt, laat het me dan alstublieft weten! Van buitenaf is dat niet altijd te zien. En het is uiteraard belangrijk dat de geleverde kwaliteit in orde is. Jullie bewijzen ons een grote dienst door open te communiceren over dingen die goed of niet goed gaan. Alleen zo kan het systeem optimaal functioneren en verbeteren.

Geniet van het prachtige ontwaken der natuur!

Fien.

Poperinge, 1 maart 2016

Kadékes,

Als er in mijn buik de afgelopen dagen beweging zat, dan is dat niet van een kalfje, of twee, maar van overduidelijke lentekriebels. En net als die lelijke vreemde katers die hier het erf belegeren, en onze snoezepoezen beloeren, (en bespringen), voel ik de drang om te zaaien. Spinazie, raapsteeltjes, radijzen, rucola, … Ik heb me uit alle macht moeten bedwingen om niet in 1x alle drie de tunnels vol te zaaien.

Dat om jullie maar te zeggen dat hier wel degelijk werk wordt gemaakt van een heerlijk lente-alternatief ter vervanging van de winterkost. Maar het zal er om spannen, want vroeger dan andere jaren beginnen we nu al serieus door onze voorraden heen te geraken. Rode kool is op, wortelen zijn de laatste, spruitjes ook, pastinaak mindert zienderogen.

In dit pakket hebben we dus voor de verrassing schorseneren gestoken. Voor hen die niet weten wat ze daar nu weer mee moeten aanvangen kunnen de receptjes op de ommezijde misschien raad brengen.

Succes ermee!

Fien.

Poperinge, 16 februari 2016

Lieve stormvogels,

Wat een stralende lentedag vandaag. De zon die behaaglijke warmte geeft, de vogels die hun lenteliedjes met volle borsten repeteren, de krokussen die ontdooien uit de nachtvorst... Wat een verschil met deze tijd vorige week, toen de wind nog rond het huis gierde, en ik 's nachts bang m'n hart vast hield. Gek eigenlijk he, dat een mens z'n hart vasthoudt. Alsof dat het eerste zou zijn dat gaat waaien.

M'n grootste bezorgdheid betrof natuurlijk de vers opgezette tunnels, maar die hebben gelukkig goed stand gehouden.

We zijn bijna klaar met spitten. De grond nog een beetje laten drogen en dan kunnen we beginnen zaaien. Wat een heerlijk moment. Hét startschot. 't Is te zeggen, één van de vele startschoten die gelost worden in de loop van het voorjaar. Want voor alles is er een eerste keer.

Zo ook de eerste keer veldsla in het pakket. Mooie kwaliteit, afkomstig van collega Hebben. En paksoy. Die heeft het blijkbaar iets moeilijker gehad, maar het is eens wat anders. De postelein in onze tunnel groeit nu gelijk gek. Mooi om zien. Af en toe loop ik hobbymatig door de tunnel om de enorme groeiste te voelen.

Zus is nu ruim halverwege op haar staptocht naar Compostella. Al bij al stelt ze het goed, maar de last van haar zware rugzak begint haar parten te spelen. Haar kennende zal ze niet plooien. We hopen alleen dat ze ook voldoende kan genieten van deze unieke ervaring!

Hier thuis missen we haar uiteraard, maar gelukkig word ik bijgestaan door een zeer deskundig en fijn team van pakketten-makers: Els en Stien, en m'n twee trouwe stagiaires: Manon en Willem.

En zo bereiden we ons hier op de boerderij stilaan voor op op het nieuwe teeltjaar.

Geniet van de zon!

Fien.

Poperinge, 2 februari 2016

Hali halo,

Hoewel zelfs degene die al het verst is nog twee maand te gaan heeft, is het toch al goed voelbaar, dat prille leven in hun buik. Vooral 's morgens, als ik tijdens het melken nog dromend tussen hen in sta, krijg ik af en toe een por uit onverwachte hoek. De koe in kwestie kauwt onverstoorbaar door en doet alsof haar neus bloed. Per slot van rekening kan ze er niets aan doen dat het kleintje in haar buik een huppelpasje maakt.

En dat zelfde gevoel bekruipt me als ik naar het veld en de natuur om me heen kijk: de lente is nog niet geboren, maar vanuit moeder's buik geeft ze af en toe een speelse duw. Dat uit zich in de vogels die terug frivoler fluiten, sneeuwklokjes die hun kopjes boven steken, knoppen die zwellen enz.

Om van pure vreugde te beginnen zaaien is het nog wat voorbarig, maar Willem (onze Landwijzer-stagiair) en ik zijn alvast de tunnel beginnen spitten.

Aangezien onze eigen voorraden beginnen slinken (ajuin en knolselder zijn op), hebben we het pakket wat opgevrolijkt met het aanbod van collega telers. Zo is er nog eens witloof bij, rucola van Dirk Hebben, en appeltjes omdat het lichtmis is!

Fien.

Poperinge, 19 januari 2016

Ja lap zeg,

Overvallen door de vorst in hoogsteigen persoon. Het was nochtans ruimschoots voorspeld, maar je denkt nogal graag dat het zo'n vaart niet lopen zal... Nu, we waren wel enigszins voorbereid, de prei was netjes optijd gerooid, en ook de pastinaak was al uit. Enkel de spruitjes zijn diepvries-spruitjes geworden... Wat op zich niet zo'n ramp is, alleen kan je ze best niet te lang laten liggen eens ze ontdooit zijn.

Het veld heeft hier deugd van. Het ligt er vorstelijk en vredevol bij. De wereld wordt er stil van, alsof alles wat enigszins bewegen kon vastvroor. Prachtig weer, zij het dan een beetje koud voor tenen en vingertoppen. De boerderijdieren hebben er geen last van, ze hebben immers een dikke vacht en een warme stal. Enkel de ganzen zijn wat van hun melk (of van hun eiwit) nu hun overstrominsgebiedje een schaatspiste geworden is.

En hoe gaat het met jullie, lukt het een beetje met de wintergroenten? Ik weet het, dit is geen gemakkelijke periode. We doen dan ook ons best zo veel mogelijk variatie te bieden, maar ik kan me ook maar bewegen binnen het eerder beperkte aanbod dat er 's winters is, en trachten creatief te wezen. Hopelijk houden jullie vol. De twee extra tunnels zijn opgezet, zij beloven beterschap!

Fien.

Anna is niet meer te houden, ze schreef nog een vervolg aan haar kolen-special: Anna's kolen-special deel 2

Ik moet bekennen dat ik een fan ben van Jeroen Meus. Hij brengt me vaak op ideeën hoewel ik het lang niet altijd eens ben met z'n kookmethodes.

Vorige week kookte hij de savooikool papgaar in veel water en roerde daardoor een grote hoeveelheid melksaus. Dit kan absoluut beter: snijdt de savooi dun, fruit een gesnipperde ui in boter en meng er de savooi onder. Blijf er de eerste 5min bij en schep voortdurend om, laat daarna nog 5min nagaren in de pan met het deksel erop. Geen water toevoegen! Kruiden met peper en zout. Eventueel een saus bijvoegen met kurry op pindakaas.

Koolsla voor bij de frieten: witte kool en ajuin raspen, yoghurt en of mayonaise toevoegen, kappertjes of augurk-stukjes onder mengen.

Boerekool op z'n hollands: de nerven eruit halen en meekoken met de aardappelen, puree van maken en dan met kaas of rookworst.

Een goede tip voor boerenkool kreeg ik van Filip: de boerenkool drogen in de oven (niet hoger dan 40°C), en eventueel besprenkelen met olijfolie en zout. Is knapperig als chips!

Poperinge, 5 januari 2016

 

Hopsa,

Daar zijn we weer, een jaar later. Putje winter, al is er niets dat dat laat vermoeden. Het veld doet een poging tot winterslaap, maar zonder zacht wit dekentje, en met het water aan je lippen, is dat niet zo evident.

De koeien en ikzelf daarentegen hebben absoluut geen probleem met eender welk slaapje. We genieten met volle teugen van de lange avonden, zij in hun stal, ik bij de kachel.

De bewaargroenten hebben door de warmte besloten hun slaapje over te slaan. De wortelen en rode bieten lopen al volop uit, en ook de aardappelen openen hun oogjes.

Buiten op het veld nemen de spruiten stilaan buitengewone proporties aan, en onder de savooien bevinden zich exemplaren die ongetwijfeld in aanmerking komen voor een plaatsje in het guiness book of records... De grote-gezinnen-kool.

De slakken vinden het allemaal prima, en beleven de tijd van hun leven. Van postelein tot spruitjes, ze vinden het allemaal even lekker. En zo heeft ieder diertje zijn pleziertje.

Over het algemeen mogen we niet klagen, en zeker niet met een fonkelnieuw teeltjaar in het vooruitzicht. Het opmaken van het teeltplan, en het bestellen van zaad- en plantgoed, was alleszins veelbelovend. Met twee extra tunnels erbij kunnen we komkommers, tomaten, en paprika's telen: een nieuwe uitdaging!

En zo zijn er nog. Zus bijvoorbeeld is, zo mag ik wel zeggen, aan de uitdaging van haar leven begonnen. Te voet van hier thuis naar Compostella. Al het materiaal zelf dragen en slapen in een tentje. Met het weer van de afgelopen dagen lijkt me dat... een uitdaging.

En dan nog twee varia puntjes:

-Graag wil ik een woordje van dank placeren voor alle trouwe broodzakken-spaarders. Zeer fijn dat we op deze manier kunnen recycleren!

En graag laat ik het woord nu aan Anna, die een lofzang voor de kolen geschreven heeft. Haar stukje duiding bij deze niet altijd even geliefde groente, vinden jullie op de keerzijde van deze brief.

Fien.

 

Kolen-special, geschreven door Anna.

De kolen, ofwel de brassica-familie, behorende tot de kruisbloemigen, kennen we in heel veel verschillende verschijningsvormen nl spruitjes, savooikool, rode kool, witte kool, boerekool, bloemkool, broccoli, chinese kool, paksoi, raapstelen, rucola, radijs, rettich, zo heb ik ze geloof ik allemaal.

De kolen komen niet alleen in onze omgeving voor, maar ook in andere klimaten zoals Spanje,Egypte, Turkije, omdat ze zich goed kunnen handhaven onder warme omstandigheden, maar ook lang bewaarbaar zijn zodat het ook in de heetste periodes, als niets anders wil groeien door de droogte, gegeten kan worden.

In koudere gebieden zoals Noorwegen, Polen, en de Sovjet-Unie, is witte kool, naast uien de belangrijkste groente. En wist je dat er in vele Amerikaanse streken er dagelijks koolsla op tafel staat?

Als je naar het uiterlijk kijkt van bijvoorbeeld de meest voorkomende kool, witte kool, dan zie je een mooie vaste vorm, middenin, een sterke pit vanwaaruit de bladeren zeer harmonisch en dicht op elkaar zijn gegroeid, als een omhulling vanuit een centrum, als laagjes rond een warme buik. Maar ook met een stevige korte steel, fier opgericht, als een ruggengraat.

Vergelijk dat eens met een krop sla. Een heel ander gevoel. Het helpt om naar de gestalte van de groente te kijken om de “waarde” die het in onze voeding heeft te leren zien.

Met de bereiding van de kool bepaal je veel van de verteerbaarheid. Vroeger, en nu soms nog, werd kool heel lang gekookt, waardoor het papgaar werd, maar erg moeilijk verteerbaar. Nu weten we dat kort roerbakken in de wok, of met wat boter en een uitje kort stoven de smaak beter maakt, en ook de verteerbaarheid.

Zelfs kleine kinderen kunnen kool goed eten, zeker als we de smaak wat opleuken bijvoorbeeld door de witte kool wat curry, stukjes wortel, prei, enz te mengen, of spruitjes met een sausje met kokos of pindakaas enz.

Maar net as bij alle smaken moeten kinderen ook aan de koolsmaken wennen.

Zoek eens nieuwe combinaties:

-Op zondag een quiche met witte kool, wortel, en ui. Kort stoven met boter, vorm bekleden met deeg, vullen met groentemengsel, overgieten met los geklopt ei en room, en een half uur in de oven.

-Stoofpotje met stoofvlees en uien, daarbij aardappelpuree en gestoofde rode kool met stukjes appel.

-Ovenschotel met gehakt, savooikool met curry, en daarop aardappelpuree.

-Amerikaanse koolsla: witte kool raspen, mengen met geraspte ui, yoghurt of platte kaas, eventueel mayonaise, tuinkruiden enz.

-Rode koolsla: geraspte rode kool mengen met geraspte appel, stukjes appelsien, eventueel gember, rozijnen, kaneel, enz.

En als je thuis lastige pubers hebt, of zelf de hele dag doorbrengt op kantoor, dan kan een beetje rauwkost van kool je wat te verstouwen geven. Probeer het maar eens!

Anna.

Poperinge, 15 december 2015

 

Liefste schaapjes,

Ik weet niet hoe dat bij jullie zit, maar ik heb zo het gevoel dat hier op de boerderij de rolverdeling voor het kerstspel al lang heeft plaatsgevonden. In de koestal rommelt Marie verwoed in de voederbak. “Waar is dat kerstekind nu gebleven?”, terwijl Rosa aan het timmerwerk rammelt als een echte Josef. Tammie vertoont duidelijk de gedragingen van een engel, en Evie die van een os.

De rol van ezel lieten ze voor mij.

Het veld ligt er koud en nat bij. Hoewel de temperatuur nog verre van winters is, voelen we het toch al af en toe aan onze tenen en vingertoppen bijten bij het oogsten van de prei en spruiten. De warmte van de kachel 's avonds krijgt daardoor des te meer appreciatie.

En in het kader van het naderende jaareinde past natuurlijk ook de uiting van onze grote appreciatie ten aanzien van jullie. Het engagement dat jullie aangaan door te abonneren op een groentenpakket is voor ons van levensbelang. Jullie steun betekent dan ook erg veel, waarvoor dank!

Dit is het laatste pakket van het jaar. Het eerste van volgend jaar zal zijn op 12 januari 2016. Er zitten dus drie weken tussen, daarvoor diende het pompoenpakket van een paar maand terug.

We hebben getracht deze editie een beetje feestelijk te maken met witoof (klein maar fijn), en ingezuurde courgetten. Voor de boerenkool, die misschien iets minder gekend is, heb ik een paar tips. Bewaren kan je gemakkelijk door hem buiten met z'n steel in de grond te steken, en er een plastiek zak over te trekken. Wat ook handig is, is van de bladeren er al af te halen en ze in een zak in de diepvriezer te steken. Bij het uithalen kan je ze in bevroren toestand fijnkloppen, zo hoef je het niet meer te snijden. Bovendien wordt hij iets zoeter van smaak door de vorst.

Ziezo, rest mij nog jullie een gezellige kersttijd te wensen en het nodige geluk voor het nieuwe jaar!

Fien.

PS: Bij deze brief vinden jullie het verhaal van zus, zij zal het

jaar beginnen met te voet naar Compostella te gaan.

Poperinge, 1 december 2015

 

Bonjour!

Dat is zowat het enige gereedschap ter mijner beschikking om mezelf in geuren en kleuren op Franstalige wijze uit te drukken. Daarmee, en met een brede glimlach zijn we de voorbije week met 250 fietsers van de climate express naar Parijs getrokken om vriendelijk doch vastberaden onze dringende vraag voor een degelijk klimaatakkoord te laten weerklinken. We trotseerden zware hellingen, lange afstanden, weer en wind, omdat na de afgelasting van de geplande historische klimaatmars waarop 1.000.000 mensen verwacht werden, alle kleinere acties des te belangrijker worden.

Vandaar een warme oproep om aanstaande zondag 6 december massaal aan de verplaatste mars in Oostende deel te nemen.

En intussen heeft een klein maar dapper leger, bestaande uit zus + kids, vrienden en stagiaires de boerderij overeind gehouden.

Een heel gerust gevoel om alles in goede handen te kunnen achterlaten voor een tijdje, maar toch ook wel fijn om terug thuis te zijn, zij het een beetje ziek.

De prei begint met al die regen een wat te roesten, maar ze is nu wel mooi dik, daar ben ik blij om. De spruitjes zijn gigantisch omdat ze met de warmte blijven groeien, net als de postelein die ook van geen ophouden weet.

Voorlopig gaat het nog redelijk, maar ook voor de bewaring van de wortelen, rode biet, en kolen is het wat aan de warme kant. Hier en daar beginnen ze al wat te schieten.

Voor de rest gaat het prima!

Fien.

PS: Niet vergeten: 10 december klantenbijeenkomst. Mensen die graag willen kennismaken met onze groentjes of wat meer uitleg wensen, zijn natuurlijk ook van harte welkom!

Poperinge, 17 november 2015

Lieve mensen,

Onstuimig weer, woelige tijden. Vraagt om dicht bij elkaar en bij de kachel te kruipen. Vraagt ook om stevige kost, groenten die je met je voeten op de grond houden als de wind je van je sokken dreigt te blazen.

Het pakket zit in de overgang (verschiet dus niet als het je blozend aankijkt...) De laatste pompoentjes, de laatste kleine preitjes (we vatten vanaf nu een groter stuk aan), een klein knolseldertje (die zijn nu eenmaal niet verder geraakt dan dit), een halve rode kool om jullie niet te bruuskeren, en veel postelein. Daar is werkelijk geen rem op te zetten, die groeit razendsnel. Bij de bewaarbaarheid van de groenten heb ik m'n vraagtekens. De ajuin doet het alleszins niet goed. We geven jullie telkens wat meer mee om te compenseren mochten er slechte tussen zitten. Ik weet niet waar het aan ligt, de groei-omstandigheden waren nochtans perfect...

Dat waren de omstandigheden voor de varkens ook, vandaar dat hun tijd om te gaan gekomen is. Mochten jullie graag één of meerdere vleespakketten bestellen, gelieve een mailtje te sturen naar info@stoppel.be.

Dan is er ook nog opbeurender nieuws: er zijn nog plaatsen voor haute culture: 28 november: Kris Dane. Als je zin hebt in een gezellige avond kom gerust langs! Wel graag een seintje vooraf.

En dat geldt ook voor onze jaarlijkse klantenbijeenkomst. Donderdag 10 december om 20u, verwelkomen we jullie graag in grote getalen in de helleketelweg 15, om samen het voorbije jaar te evalueren en ervaringen uit te wisselen in de hoop nog beter op elkaar afgestemd te geraken.

Tot binnenkort!

Fien.

Poperinge, 3 november 2015


 

Beste begenadigden,

Hoe herfstig kan de herfst zijn. De bomen eerst in vuur en vlam, vervolgens vormt hun gebladerte een gouden tapijt op de grond. Een adembenemend kleurenpalet waarmee de zon een spel speelt.

Het uur is niet meer wat het was, maar de haantjes hier laten zich zomaar niet van de wijs brengen. Voor de zekerheid kukelen ze dag en nacht tegen elkaar opbiedend. De kippen beleven de tijd van hun leven. Onder de notelaar zitten ze gespannen te wachten tot er een auto voorbij rijdt. Krak krak krak, er sneuvelen een paar noten, en de hele meute stuift er op af.

Voor de koeien is het een periode van rustig soezen in de stal, en me telkens ik passeer zeer nadrukkelijk nakijken, opdat ik toch zeker niet zou vergeten hun op regelmatige tijdstippen van lekkers te voorzien.

De boerderij lijkt zich stilaan klaar te maken voor haar winterslaap, maar zo ver zijn we nog niet. De grote rooiwerkzaamheden zijn nog volop aan de gang. Wortelen bijvoorbeeld, een werk van lange adem.

En tussen twee partijen door mest uitrijden zodat het grasland voor de koeien zich kan voeden. Een parcours met meerdere hindernissen. Aan een mestkar kan er blijkbaar heel wat breken...

Het pakket kunnen we blijvend voorzien van sla. Te gek voor woorden eigenlijk. Begin november... Desondanks zijn we gestart met het snijden van de winterpostelein. Die heeft intussen niet stil gezeten. De winterprei blijft een beetje aan de kleine kant. Die voelt natuurlijk ook aan dat het nog vroeg is om te winteren.

Spitskool is de laatste keer. Laat ons zeggen dat het welletjes wegeest is.

Fien.

Poperinge, 20 oktober 2015
 

Aandacht aandacht!

Dit is een dubbel pakket. Dat wil zeggen dat de eerstvolgende levering 3 november zal zijn. Mocht het angstzweet u al uitbreken bij het gedacht dat een 2de koelkast aanschaffen onvermijdelijk wordt ter overbrugging van deze periode, dan kan ik u geruststellen: de meeste van deze groenten kan je gemakkelijk vers houden in een kelder, berghok, of zelfs buiten. Let wel: probeer ervoor te zorgen dat er geen tocht of wind aan kan, want dan drogen ze snel uit. Best afdekken met wat plastiek (vb prei, wortelen, spitskool, venkel...). Ajuin kan je best niet te koud leggen en goed droog bewaren. Er zijn er hier en daar reeds gedetecteerd met bruine ringen aan de binnenkant. Dat kunnen we aan de buitenkant onmogelijk zien, daarom geven we jullie telkens wat meer ajuin mee, voor het geval jullie uitval zouden hebben.

De bladgewassen lopen nu écht op hun laatste beentjes. Wacht dus niet te lang met het klaarmaken van de andijvie.

De dagen korten razendsnel, en ze doen dat niet eens op subtiele wijze. Zomaar van de éne dag op de ander gebeurt het. Maandag werd ik wakker, het was nog donker, ik was nog moe, en tóch was het tijd om op te staan en de koeien te melken. Deze laatsten blijven vanaf nu binnen. In de weide valt nauwelijks nog wat te grazen,en ze stonden er maar wat kouwelijk bij te kijken.

Op dit moment zijn we volop wortelen aan het rooien. Veel werk met weinig resultaat, want ze zijn er echt erg aan toe. Dat zal hier en daar in het pakket ook wel te merken zijn, waarvoor excuses. Waar is de tijd dat we geen blijf wisten met ál die mooie wortelen... Maar ach, we mogen niet klagen. Al bij al heeft het veld mooie gewassen voortgebracht het afgelopen jaar.

Tot binnen 14 dagen, en veel succes ermee!

Fien.

O ja, vergeet niet naar Piv Huvluv te komen. 31 oktober om 21u, lachen is gezond!

Poperinge, 13 oktober 2015

 

Lieve mensen,

Je zou toch voor minder fluitend over de velden lopen. Zulk prachtig stil weer om de oogst te vergaren! Dezer dagen is het een lieve lust om boer te zijn.

Even een stand van zaken: de voederbieten voor de koeien zijn binnen, met dank aan de ijverige jongens en meisjes van de freinetschool. En ook de witte- en rode kool zijn bijna gebunkerd. We genieten dezer weken de hulp van een paar ijverige stagiairen. Rest ons nog het binnendoen der knolselderen en het gewortel. Voorbije vrijdag zijn we twee tunnels gaan afbreken. Dat kwam zomaar uit het niets op ons pad. Dit opent naar volgend jaar toe (en in afwachting van de grote glazen serre) weer heel wat mogelijkheden in de zin van alvast tomaten en paprika's telen, ik zeg zo maar wat...

De komende tijd zal voor de recentere volgelingen mogelijks lichtelijk verwarrend zijn, maar ik zal trachten het plan helder toe te lichten. Dit groentenpakket is het laatste enkel pakket. Vanaf volgende week schakelen we weer over op wintermodus wat wil zeggen dat we om de 14 dagen een dubbel pakket bewaargroenten leveren. We doen dat omdat deze groenten gemakkelijk langere tijd goed blijven, en het voor ons dan 's winters iets rustiger is. De betaling blijft gewoon hetzelfde omdat de hoeveelheid groenten ongewijzigd blijft, enkel de leveringsfrequentie daalt.

Geen paniek, volgende week, als we effectief van start gaan, zal ik het nog eens uitleggen.

Er is deze week echter iets wat voor iedereen nieuw is: we proberen het pompoenpakket uit. Omdat: pompoenen bewaren het beste bij kamertemperatuur, en mijn huiskamer is niet groot genoeg om een 1000tal pompoenen te stockeren, daarom leveren we ze nu in één pakket, zodat jullie ze elk in jullie huiskamer bewaren kunnen.

Wederom verandert er voor de betaling niets omdat we tussen kerst en nieuw 3 weken niet leveren, en dit is de invulling van die éne extra week bovenop het dubbel pakket. Voor de mensen die eerder hun pakket zouden stopzetten, bekijken we dit dan apart.

Ziezo. Blijf vooral kalm, het klinkt ingewikkelder op papier dan het in werkelijkheid is, laat het u gewoon overkomen, en dan komt alles goed!

Fien.

Poperinge, 6 oktober 2015

 

Hallo!

De dagen mogen dan wel snel korten nu, er blijft toch nog meer groei in de gewassen zitten dan je denken zou. Zie de mooie dikke venkel, de groote (haha) savooi, en de gigantische andijvie.

Me dunkt dat het heerlijke najaarszonnetje van de voorbije week daar wel voor iets zal tussen zitten, toch kan ik me niet van de indruk ontdoen dat ook het vrolijke gekwebbel van de freinetschoolklasjes die we op bezoek hadden, een positieve invloed heeft op de groei. Positief was ongetwijfeld ook de enorme vlijt waarmee ze aan de slag gingen. In een mum van tijd waren de pompoenen en de rode bieten van het veld gehaald!

We zijn dit jaar begonnen met het maken en gebruiken van biologisch-dynamische preparaten. Geen paniek dus mocht je me ooit met een rugsproeier over het land zien lopen, of mochten er jullie wilde sproeiverhalen ter oren komen. Ze zijn gemaakt van kruiden en mineralen, en je kan het vergelijken met voedingssupplementen of homeopathische middelen. Het is mijlenver verwijderd van chemische producten ter bestrijding van ziektes of plagen, integendeel, het dient ter ondersteuning en ter stimulering van de levenskracht van de gewassen.

De stiertjes hebben daar alleszins geen ondersteuning bij nodig, die huppelen naarstig in het ronde en breken van tijd tot tijd uit voor de fun. Compleet overweldigd door de vrijheid komen ze vervolgens angstig, en met hun staart tussen hun benen achter me aan geslopen, om zich dan gedwee terug in hun weitje te laten lokken. Tja, een mens moet zich ergens mee bezig houden...

Fien.

Poperinge, 29 september 2015

 

Oh oh oh,

Wat een zaligheid! Volle zon, volle maan, volle kisten aardappelen en volle goesting om op het veld te wrochten. Bovendien heb ik tegen alle verwachtingen in nog kunnen maaien ook, wat uitzonderlijk is deze tijd van 't jaar. M'n geluk kan niet op.

Het pakket is eens iets anders. De eerste krokante spitskooltjes, radijsjes bij wijze van najaarsgrapje, een pompoentje omdat dat zo past bij de herfst, en andijvie omdat deze teelt zo ontzettend voorbeeldig groeit. De boontjes blijven er voor gaan, maar de aftakeling is toch onvermijdelijk begonnen. De courgetten hebben deze strijd reeds verloren. Voor hen is het voorbij.

Deze week nemen we afscheid van Katrien en Kristien. Onze twee vaarskalfjes gaan naar “De Zwaluw”, het bedrijf waar onze stam-moeder-koeien van afkomstig zijn. Vier jaar geleden kregen we als startend bedrijf 2 koeien, met als voorwaarde dat er eens als we de ruimte daartoe hadden koeien terug zouden keren. Wel, vandaag is het zover. Afscheid nemen is nooit fijn, maar het is een hele troost te weten dat ze daar erg goed gaan zitten (en staan en zo, natuurlijk)...

Haute Culture is in eerste positie uit de startblokken geschoten met een zeer goed optreden van een zeer virtuoos duo: de groote-faes. Maar niet getreurd, er zijn nog hoogvliegers op komst. Begin uw lachspieren maar alvast te trainen: 31 oktober piv huvluv.

Laat de zon in je haart!

Fien.

Poperinge, 22 september 2015

 

Brrr,

wat een weertje. Het veld ligt er kouwelijk bij, en zelf heb ik m'n wollen hemden en truien ook al binnen handbereik gelegd. Tussen de vlagen door zijn we begonnen met het rooien van de aardappelen, maar wat zonniger weer zou wel aangenaam zijn.

De inhoud van het pakket wordt stilaan steviger. Selder voor de soep. Savooi voor de stamppot. En de eerste andijvie omdat we in een sla-gat zitten. De vorige lichting is op, en de volgende is nog niet klaar. Maar het past wel, andijvie is echt een herfst-ambassadeur.

Met veel toeters en bellen ben ik begonnen met het busselen van de eerste wortelen, maar ik moet toegeven toch enigszins op een ontgoocheling gestoten te zijn. Zeer veel uitval wegens gebarsten (hoe kan het ook anders, eerst zo droog en dan zo nat), maar ook kleine dikskes en fel gestoken exemplaren door de maden van de wortelvlieg. Dat is wat anders dan vorig jaar...

De andere boerderijbewoners lijken weinig last te hebben van de regen. De varkens hebben zich fanatiek op de archeologie geworpen. Verwoed graven ze de ene krater na de andere in hun uitloopje. Voorlopig is er nog geen melding van spectaculaire vondsten. Hun site is met dit weer een vijvercomplex geworden, maar dat deert hen niet. Ik heb me al lopen afvragen hoe ik hen zou kunnen inschakelen voor het rooien van de aardappelen. Het zou alleszins vooruit gaan, helaas zouden ze wellicht ook direct geconsumeerd worden, wat dan weer niet de bedoeling is. In ieder geval: als jullie patatjes kunnen gebruiken, geef gerust een seintje, we hebben er à volonté!

Betje is een cursus zelfverdediging begonnen in afstandsonderwijs. Ze heeft besloten geen meter te wijken als koen de stier op haar afstormt, en af en toe slaagt ze erin voet bij stuk te houden...

Nu vrijdag gaan we van start met 'haute culture'. Het 'de groote en faes-duo' geeft de aftrap en het belooft de moeite te zijn, mis het dus niet!

Tot vrijdag!

Fien.

Poperinge, 15 september 2015

 

Jo de manne!

Woehoehoe, wat zijn we winderig vandaag... 's Morgens vroeg als ik uit m'n dakvensterken kijk en de kippen over het erf zie rollen, dan weet ik het al: 't is weer van dat. Opletten geblazen (ha!), dat 'k niet met m'n appartementsdeur en al ben gaan vliegen als ik hem te enthousiast open zwier.

Ook het oogsten vergt aangepaste technieken dezer dagen. Zo moet je de sla met je rug naar de wind snijden anders wordt ie aan flarden geblazen. En voor je er erg in hebt is de wind er met je warmoes bussels vandoor. De preitjes zijn een beetje van hun apropos. Maar in een warm bouillonsoepke komen ze vast terug op hun positieve.

Afgelopen weekend was het hier opendeurdag. Tof om al die bekende en onbekende gezichten te zien. Het weer keek een beetje grijs, maar we hebben het grotendeels droog gehouden. Dankzij heel wat helpende handen was het erf op korte tijd piekfijn in orde gebracht, waarvoor vielen dank!

We hebben afgelopen week ook een paar zonnige dagen gehad die ons in staat stelden de ajuinen binnen te halen, en zo is het hamsteren van de wintervoorraad begonnen. Nu moeten we onverminderd voort. Deze week rooien we de aardappelen. Hopelijk verloopt dat zonder al te veel rooie...

Fien.

Poperinge, 8 september 2015

 

Ziezo!

De regenwaterputten zijn weer tot de rand gevuld, laat dat nazomertje nu maar komen!

De groenten geraken hier in hun afwerkingsfase en zouden daarbij deugd hebben van een streepje najaarszon. Zo liggen de ajuinen al een paar weken in de regen te drogen en zouden we de aardappelen gemakkelijker uit kunnen rijden mocht het minder modderig zijn. De pompoenen- en courgetteplanten ogen een beetje triest, maar de boontjes gaan onverstoorbaar voort. De savooien zien er zelfs erg gelukkig uit. Ze zitten dus in het pakket als primeur en als vrolijke frits. Voor een stevige verwarmende soep zijn de groenselder en minipreis tot uw dienst.

Wij zijn intussen druk in de weer om de boerderij piekfijn in orde te krijgen tegen de opendeurnamiddag nu zaterdag 12 september van 14u-18u. Kom zeker een kijkje nemen!

De koeien hanteren tegenwoordig de nonnentechniek en worden allemaal tegelijk tochtig. Tammie en Marie waren al gedekt, Rosa en Evie vielen vrijdag in de prijzen.

Kleine Kevin heeft ondervonden dat hij op z'n hoede moet zijn voor onverwachte aanvallen van zijn melkemmer. Het éne moment is hij rustig aan het drinken, en dan net als hij het onderste uit de kan probeert te halen, wordt het plots donker en zit de emmer over zijn hoofd. Even is hij dan de kluts kwijt, maar eens hij zichzelf heeft weten te bevrijden springt hij uitdagend heen en weer voor zijn tegenstander: aha, gaan we vechten ja?! 't Is een mannetje...

Fien.

Poperinge, 1 september 2015

 

Jaja,

Zelfs ik kan er niet omheen. 1 September. Daar gaan ze dan, onze toekomst, terug naar school. Een beetje melancholisch maakte ik er deze morgen tijdens het melken onze Tammie attent op. Zij was bereid de mededeling te herkauwen, maar was voor het overige weinig onder de indruk. Het weer is zeer behulpzaam bij het benadrukken van de boodschap: 't is voorbij die mooie zomer...

Zeg nu zelf bij zulk regenweer schuif je met plezier je benen onder de schoolbank in een warm klaslokaal, niet?

Hoe dan ook, zus en ik hebben deze morgen warm-oes gebusseld in de regen (wetende dat het voor jullie is, doen we dat met plezier). En de sla gesneden die schaars begint te worden. Ook de courgetten gaan nu snel achteruit. Er begint dus een kanteling te komen in het pakket, richting andere groenten die klaar geraken. Bij het overbruggen kopen we nu af en toe groenten van collega's in, en ik meen hier en daar te hebben opgevangen dat een keertje tomaten in het pakket jullie deugd doet. Al kunnen we dat ook niet zo vaak doen als we zelf van alles anders staan hebben.

We hebben een heerlijk Instant Kaféestje achter de rug, op de enige mooie dag tussen al dat regenweer, en proberen nu te focussen op de komende opendeur-nammiddag 12 september (gelieve het nieuws zoveel mogelijk te verspreiden). In voorbereiding is er nog heel wat werk, mochten jullie tijd en zin hebben, alle hulp is welkom! Wel graag een seintje op voorhand. Nu zaterdag is er een collectief werkmoment voorzien.

Hou het droog!

Fien.

Poperinge, 25 augustus 2015

 

Hello kitties!

De natuur zoekt z'n evenwicht. Zo zeggen ze dat, en zo doet ze dat dus. Hadden we last van de droogte? Dan volgt er nu water tot het aan onze lippen staat. Maar zo ver zijn we nog niet. Voorlopig heeft het veld er deugd van. Ikzelf begin lichtelijk nerveus te worden, want de grote vraag is of we het onkruid onder controle gaan kunnen blijven houden. Dat is groententeelt: één langgerekte krachtmeting met het 'kruid'. Uiteindelijk verlies je sowieso altijd, omdat het tegen de herfst nauwelijks houdbaar is, maar we trachten natuurlijk zo lang mogelijk bij te blijven.

Het pakket van deze week is een variatie op hetzelfde thema. Sla, courgetten en boontjes als vaste waarden. (Als jullie boontjes willen wekken of inmaken, 't is 't moment, we hebben er gigantisch veel!). Het busseltje prei is onze manier van het teveel aan plantgoed te recupereren. Ideaal voor een juliennesoepje. De tomaten komen van Hebben, laat dat de zon in jullie pakket dan zijn.

Ons Rosa en Kevin 't kalf stellen het goed. Melken is nog spannend. Ze staat stokstijf met haar benen groot open en angstige ogen, maar ze laat me erg voorbeeldig doen.

Haal die agenda's nu maar eens boven want oh wat staat er weer veel te gebeuren: aanstaande vrijdag, weer of geen weer, een knal-editie Instant Kafé. 15 september gooien we de deuren open in de hoop door te breken bij het grote publiek, en 25 september is er de aftrap van een winter vol 'haute culture': concerten, comedy, enz op zolder. De aftrap belooft meteen een schot in de roos te worden want met het “de groote en faes duo” kan je niet missen. Gelieve op voorhand te reserveren. (meer info op www.stekvzw.be)

Tot binnenkort!

Fien.

Poperinge, 18 augustus 2015

Hallokes!

Zeg 'ns eerlijk: wie heeft er de kachel al aangestoken?

Jaja, bij momenten voelt het behoorlijk herfstig. Wat gaat het snel dit jaar. 'Half oest' is amper gepasseerd en alle graan is al van de velden. Wij zijn de ajuin aan het rooien om dan op 't veld te laten nadrogen... Maar daarvoor zullen we toch een ietsie meer zon van doen hebben.

Ons hooi heeft het niet gehaald. Dat is jammergenoeg in plastiek pakken beland. We kunnen geen risico's nemen want er is zó weinig gras dat het sowieso zal spannen komende winter met al die eters hier. En er is er nog eentje bij gekomen. Ons Rosa is donderdag (en het was een zeer uitgesproken donder-dag), bevallen van een flinke zoon. Ons kleinste koe, voor de eerste keer gekalfd van het grootste kalf. Ze was er niet goed van, en wij die heel hard moesten trekken ook niet helemaal. 't Was een spannertje. Gelukkig stellen moeder en zoon het nu goed. We hebben hem Kevin gedoopt.

Ons Karolien is ook nog 'ns gedoopt. Haar zelf uitgestippelde hindernissenparcours als ontsnapping uit de kamping eindigde ongewild in de vijver. Ze kwam er met de schrik van af.

Het veld heeft deugd gehad van de regen. Het levert ons een gigantische hoeveelheid prinsessenboontjes op. Zet jullie schrap!

Fien.

Poperinge, 11 augustus 2015

 

Beste achterban,

Het veld en ikzelf zijn zeer blij dat jullie er nog steeds bij zijn in deze tijden van collectieve uittocht. Of dat jullie in geval van vertrek een oplossing zochten voor jullie pakket.

De groenten lijken relaxed. De explosieve groei is er uit. Doch voor oprukkend onkruid blijft waakzaamheid geboden. We zijn door de wortelen heen, en de pastinaak is ook al goed gevorderd. In de prei begint er kruid te komen. De grote wiedklussen sluiten naadloos aan elkaar.

De sla dreigt te verbroeien, vandaar de extra portie. Ik heb ze zo nauwkeurig mogelijk onderzocht maar schiet me niet dood als er hier en daar toch een onopgemerkte plek aan zit. Alvast excuses.

Vorige week heb ik het er op gewaagd om te maaien, maar het begint nu toch te nijpen. Vóór donderdag moet het hooi sowieso weg zijn maar momenteel, mét wolken en zonder wind droogt het voor geen meter. Het is nochtans maar een haar van droog zijn verwijderd. Duimen dat het goed gaat!

Rosa doet alsof ze helemaal niet zwanger is, maar als ik haar zie waggelen met haar dikker wordende uier, dan weet ik het wel zeker.

Karolien heeft een vakantiejob gevonden op de kamping. Ze houdt er het gras kort en blust van tijd tot tijd het kampvuur dat niet brandt... Voor de zekerheid. En af en toe een diepe zucht. Wat heb ik toch een zwaar leven.

Vader en moeder zijn ook al een paar weken druk in de weer hier op de boerderij. Alle klusjes die al heel lang liggen te wachten geraken één voor één van de baan, en dat is fijn!

Fien.

Poperinge, 4 augustus 2015

Lieve schavuiten,

Wat volgt lijkt misschien een dagboekfragment, maar blijkt uiteindelijk toch de vertrouwde nieuwsbrief te zijn.

Jullie boerin heeft zich de afgelopen week niet enkel volledig laten gaan in de wortelen (waardoor bijna alles gewied is?!), ze is ook compleet uit haar dak gegaan op Bal-à-deuse, het vetste festival met enkel de tofste mensen van de gehele west-hoek en verre omstreken. Doch klokslag 12u is ze plichtsgetrouw huiswaarts gekeerd, voor de zekerheid. Stel je toch eens voor dat haar stalen ros onderweg in een pompoen zou veranderen, en dan?! Ja, in deze branche is het opletten geblazen.

Het weer voorziet tegenwoordig een natje en een droogje. Regen als je op je knieën over het veld kruipt, en hitte als er 5 grote voers stro geladen moeten worden... Maar in goed gezelschap hindert dat gelukkig allemaal niet. Bovendien geniet het veld met volle teugen, en groeit nu alles gelijk gek.

Eindelijk zijn er de eerste boontjes, maar het is nog slechts een ieniemienie plukje. Wees niet bevreesd de grote massa volgt sowieso nog. De knolseldertjes moeten uit de tunnel weg omdat ik er winterpostelein zaaien wil, en ook de venkeltjes moeten dringend geoogst omdat ze schieten en toch niet dikker meer worden. Het pakket is dus van moetes.

Wie er zich tot helemaal niets laat verplichten is ons Roza. Ze had al gekalfd moeten zijn,, maar zal zeker een paar weken over gaan. Zo doen ze dat hier allemaal.

Ziezo, volgende week zijn we er weer met meer... nieuws!

Fien.

Poperinge, 28 juli 2015

Hallo,

Dit herfstige weer mag dan bij weinigen in de smaak vallen, de regen doet het veld enorm deugd. De pas geplante prei staat fier rechtop en ook de andere gewassen staan te blinken. Uiteraard groeit het onkruid nu ook goed, maar dat nemen we er bij.

De laatste lichting tuinbonen zijn niet zo mooi als de vorige, gelukkig zijn ze goed van smaak, het is dat wat telt.

De courgetten draaien op volle toeren. Ik heb m'n rug nog niet gedraaid, of er zijn er weer klaar. Ook koolrabi hebben we nu volop.

De grote wiedwerkzaamheden verlopen traag maar gestaag. Gelukkig is er van tijd tot tijd de hulp van goede vrienden.

En dan heb ik nog een aantal aankondigingen: 28 augustus Instant Kafé en 12 september Opendeurdag Stek en Stoppel. Nadere toelichting volgt later.

Het viel u vast al op dat de lengte van de brief omgekeerd evenredig is aan de lengte van de dagen. Ik merk dat dat buiten m'n machte ligt, vast een natuurwet.

Fien.

Poperinge, 21 juli 2015

Hola!

Kortzichtigheid is een goede eigenschap voor een boer. Sterker nog, het is van levensbelang. Als je verder durft kijken dan die éne rij wortelen die je aan het wieden bent, dan krijg je sowieso een hartaanval of op z'n minst een zenuwinzinking. Kortom, op dit moment is het zeer ongezond om te bedenken wat er allemaal nog dringend gebeuren moet. Een opsomming voor u maken is dus totaal uit den boze.

Anderzijds kan het deugd doen zo gedetailleerd mogelijk te omschrijven wat er allemaal al gebeurd is. De volledige wintervoorraad prei is de voorbije week geplant bijvoorbeeld. Dat dat 51 rijen van 50m zijn maakt misschien niet zo'n diepe indruk, maar als je becijfert dat dit grofweg 17000 planten zijn, dan geeft dat een voldaan 'goed gewerkt'-gevoel.

De bouworde is een weekje neergestreken op stek, en ook zij hebben bergen verzet. Letterlijk. Ze hebben een volledig nieuw rioleringsstelsel aangelegd, en dat was nodig want een oud was zo goed als onbestaande. Aanvankelijk leek het of er oorlog op komst was: overal loopgraven, maar nu ligt alles netjes terug dicht.

Ziezo, tot zover de korte briefing,

vlug terug naar het veld,

tot de volgende!

Fien.

Poperinge, 14 juli 2015

 

Dierbare thuisblijvers,

Het is zover. De spannendste weken van het jaar zijn aangebroken. Dit is het moment waarop alles samenkomt. Pittige prei-planting, waanzinnig wortel-wiedwerk, en rode bieten dunning. We trachten het hoofd koel te houden (een emmer koud water kan wonderen doen), en krijgen gelukkig hulp.

Het veld ligt er netjes bij, dat is het voordeel van de droogte: onkruid maakt geen schijn van kans. De groenten (behalve de knolselder) hebben er niet al te veel last van.

Hier op het erf lijkt het of er oorlog op komst is. Eén en al loopgracht. Dat kan enkel het vakmanschap van Doom zijn. Gelukkig waren het geen vijandelijke troepen die neerstreken; integendeel, het is de bouworde! Vijf straffe mannen die op een week tijd de riolering pogen te leggen. Aan- en afvoer van water op de plaatsen waar het nodig is, wat een luxe!

En nu vrijdag vertel-avond, hopelijk zien we jullie dan!

Groeten,

Fien.

Poperinge, 7 juli 2015

 

Dag allemaal,

Dat de tijd 's zomers vlugger vooruit gaat dan 's winters staat wat mij betreft met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid vast. Het veld vult razendsnel, en we hebben alweer een snede hooi binnen. De dagen zijn op hun langst en toch steeds veel te kort.

Capucijners en doperwten hebben we nu overvloedig. Als jullie er graag willen doppen om in de vriezer te steken, laat dan gauw wat weten, want volgende week is het voorbij. Enkel de peultjes kunnen eventueel nog wat nazinderen.

De courgetten zijn in aantocht. Vermoedelijk zal het volgende week zo ver zijn. Bij de venkel zit er wat schot in de zaak. Met de voorbije droogte kon dat ook niet anders. Toch zijn ze mooi dik geworden, daar ben ik blij om.

In de windweg, waar de bewaarteelten groeien, beginnen de wortelen boven te geraken. Als het weer een beetje mee wil planten we er deze week voor 't eerst prei.

We hebben nieuwe bewoners op de boerderij: Julie en Doortje. Twee alleraardigste gevlekte biggen. Die zullen de komende tijd de reststromen verwerken opdat er niets verloren gaat.

Karolien is met vakantie. Teensleffers en een zonnebril zouden in haar geval een beetje belachelijk zijn, maar de kampingplaats mooi kort houden doet ze met plezier.

Groeten!

Fien.

PS: Willen jullie eens allemaal goed kijken of er geen pakkettenkisten thuis achterblijven, we kampen namelijk al een tijdje met tekort.

Merci!

Poperinge, 30 juni 2015

 

Haloha!

't Belooft een zweetse week te worden, we gaan dus voor een tropische aanspreking.

Qua zomerse feestjes hebben we ons deel wel gehad de voorbije week. Enerzijds was er een zalige editie “instant kafé”, anderzijds namen we met spijt in het hart afscheid van Branco, (de pleegboy), die hier een kleine twee maand verbleef.

De vakantie is begonnen. Een relatief begrip op de boerderij, maar met de zon op ons gezicht zit de sfeer wel goed. De bouworde komt een duwtje geven aan de verbouwing van de melkverwerkingsruimte, en er staat een vertelavond op het menu: 17 juli 2015 om 20u. (Er bevindt zich een uitnodiging bij jullie brief, gelieve het nieuws te verspreiden!)

Het veld is in goede doen. De kolen groeien gelijk kolen, de sla slaat op hol, en de courgetten zijn courageus. Voor het eerst beginnen er keuzemogelijkheden te zijn voor de samenstelling van het pakket en dat is fijn. De peulen en erwten zijn er nu in grotere getalen, en de tuinbonen en bussel rode bieten zijn nieuwkomers.

Hitte betekent hooien. Er is weer gemaaid dus er komt weer een moment aan het einde van deze week dat de krachten gebundeld zullen moeten worden voor het vergaren. Als iemand zich geroepen voelt, laat u vooral niet weerhouden!

Zonnige groeten!

Fien.

Poperinge, 23 juni 2015

 

Dierbare doeners,

Had ik geweten dat jullie zulke doorwinterde dansers waren, ik had al veel eerder om een regendansje gevraagd. Een onverhoopt succes! De perfecte hoeveelheid en ideale dosering. Over timing valt te discuteren. Wat mij betreft sloot alles naadloos aan elkaar: het frezen van de grond, ruggen trekken met Karolien (die ontzettend voorbeeldig meewerkte!), wortelen, pastinaak en wortelpeterselie zaaien, en vervolgens de regen. Doch de doop van camping stek, het voorbije weekend, onderging daardoor een echte zegening. Niet dat iemand het aan z'n hart liet komen, integendeel, het was weer onvermijdelijk gezellig! Dat belooft voor het nakende instant kaffé...

Maar als er iemand écht gevoel voor timing heeft, dan is het ons Evie. Van voorbije donderdag, de mooiste dag van de week, koos ze de zonnige namiddag als moment om een flinke zoon op de wereld te zetten: Koen. Zo hebben we er weer een klein debbeltje bij.

Op het veld groeit alles voor het eerst dit jaar gelijk gek. Aan dit pakket is dat nog niet echt te zien (kleine beetjes doperwten en/of peultjes), maar de komende weken zal er vermoedelijk/hopelijk geen houden meer aan zijn. De bloemkool hebben we aangekocht bij Dirk Hebben omdat de onze uit de tunnel op is, en die van op het veld noodgedwongen onder gefreesd. Maar dit is dé tijd van 't jaar om bloemkool te eten, dus wouden we dat jullie niet ontzeggen. Jullie zullen merken dat de pakketten op dit moment niet overdreven groot zijn. Dat heeft te maken met het feit dat voorjaarsgroenten in verhouding vrij duur zijn omdat het lang duurt tegen dat ze klaar zijn en er bijgevolg meer werk in kruipt. Maar geen nood, de overvloed is op komst. Een goede reden om deze zomer bij ons te blijven...

Fien.

Poperinge, 16 juni 2015

 

Jeuj,

De eerste snee is binnen! En wat voor een snee... 618 Baaltjes geurig hooi. De koeien gaan koninklijk kunnen kauwen en herkauwen komende winter. Ons heeft het bloed, zweet en tranen gekost om dat allemaal te vergaren, maar het is gelukt. Hooi is altijd een huzarenwerk. Grote inspanning bij warm weer. Al een geluk dat we konden rekenen op trouwe vrienden en de verkoeling van de vijver.

Ook de gewassen snakken naar water. Ik zie de boeren rondom ons uitrukken met grote aalkartelen om hun dorstige velden te laven. Ze kunnen niet anders, de vruchten dreigen verloren te gaan. We zitten allemaal in hetzelfde schuitje. Een gestrand schuitje.

Voorlopig zijn wij nog niet aan het bewateren. 'k Zou begod niet weten hoe. Dus bij deze een warme oproep aan jullie allen om een regendansje te plasseren. Alvast bedankt!

Een blijde boodschap uit het pakket: onze eerste eigenste bloemkool! Uit de tunnel. Dé koninginneteelt van het voorjaar. Slakken hebben al een paar hapjes genomen, maar ik ben toch wel fier op het resultaat. En dat is niet de enige primeur. De eerste peultjes zijn er ook. Al is het maar een handvol, ik hoop dat jullie er van genieten. Het is een voorsmaakje. Als alles goed gaat volgt er spoedig meer van dat.

De worteltjes van Walter en Roos zijn wat gehavend, maar ze zijn nog goed van smaak en heerlijk in combinatie met.

Uit Evie haar bloemkool is nog steeds geen kalfje gekomen. We blijven in blijde verwachting. Haar vriendinnen waren dat deze morgen ook. Ze sprongen allemaal op elkaar, en ik moet dan proberen uitvlooien wie er nu precies tochtig is... Heb sowieso de veearts gebeld. Vanavond zal niet alleen de tafel gedekt worden.

Fien.

Poperinge, 9 juni 2015

Ho(o)i!

Of toch bijna. Het droogt alleszins aan een recordtempo. Die koude noordooster mag dan wel een ellende zijn voor de groenten, voor het hooi in wording is het een zegen. Bovendien zijn we vrijdag op miraculeuze wijze door het oog van de naald gekropen. Terwijl een groot deel van de westhoek zwaar bestormd werd, vingen wij slechts enkele druppels. Chance!

Het is een uitgelezen moment om het veld proper te zetten want met dergelijk weer is onkruid een makkelijke prooi. Alles wat gewied of omver geschoffeld wordt is sowieso eraan voor de moeite. Dat is fijn want op die manier heb je eer van je werk.

Minder fijn was de beslissing om de bloemkool, spitskool en koolrabi onder te frezen. Deze teelten waren te fel aangetast door de koolvlieg, waardoor we er niet van konden oogsten. Enigszins een streep door onze voorjaarsrekening. Ook de radijzen weten er van maar daar heb ik toch nog het beste van proberen maken. Er waren er niet genoeg voor iedereen, dus degene die deze keer lente-uitjes in de plaats kregen komen de volgende radijzen-keer op de eerste plaats.

Voorts hebben we een eerste sneetje warmoes, en de sla die trouw op post blijf, zij het wat aangetast door de slakken.

Bij de koeien is het Evie haar beurt om te kalven, maar ze neemt rustig haar tijd om weer een paar weken over te gaan. Zeer benieuwd wanneer we dat kleintje te zien gaan krijgen.

En hoezee er is weer een instant kaffé! Twee zelfs! Schrijf allen in jullie agenda: 26/06 en 28/08 vrijhouden voor de tofste feestjes in de wijde omgeving! Meer info op www.stekvzw.be

Fien.

Poperinge, 2 juni 2015

 

Hallo,

Het verwondert me steeds opnieuw hoezeer het welbevinden van het veld verbonden is met dat van mij. Het schrale weer, de droogte en koude wind maakt dat de gewassen het moeilijk hebben. Het land ligt er ruig bij, weinig aantrekkelijk om in te planten of te zaaien, en toch loopt het seizoen verder. De pas uitgeplante rode en witte kolen liggen uitgeput plat tegen de grond, de sfeer is bedrukt.

Zo was het vorige week. Op zondag kwam de verlossing. Dikke druppels. Ik heb m'n zetel onder het veluxvenster gezet, en met vochtige ogen genoten van het getik. Nu nog een beetje warmte en dan zijn we vertrokken. Deze week wil ik maaien. De voorspellingen zijn twijfelachtig maar de tijd dringt. Het gaat dus hoe dan ook gebeuren.

In het pakket nemen we definitief afscheid van de prei. Wat is ze lang goed gebleven! Maar nu is het over. De witte kool (die wel een eeuwigheid lijkt mee te gaan!) is 'stand in' voor de volledige oogst verse spitskool die vernield is door maden van de koolvlieg. En de laatste andijvie wordt zijn we aan het snijden. Het zal weer wachten zijn tot volgend jaar voor meer van dat. Vooraleer we aan de nieuwe courgettes toe zijn kunnen we nog eens genieten van een pot in gemaakte exemplaren. Heeft voor mij een beetje het effect van vakantiefoto's. Weet je nog vorige zomer...

Dat doet er me aan denken dat de komende zomervakantie alweer op til is. Willen jullie alsjeblieft zoeken naar oppas voor jullie pakket tijdens de zomerse afwezigheid? Dat is zeer belangrijk voor ons bestaan, omdat we op dat moment op het hoogtepunt van onze productie zitten en het erg jammer is als er massaal afgehaakt wordt. Het doorgeven van het pakket aan degene die de bloemetjes komt uitlaten of de hond water geeft, kan er misschien voor zorgen dat er nieuwe mensen geïnteresseerd geraken in onze groentjes en dat zou zeer welkom zijn. Alvast bedankt voor de moeite!

Fien.

Poperinge, 26 mei 2015

Héla!

Het begint hier stilaan op een crèche te lijken. Kleine kuikentjes, kleine katjes, kleine kalfjes, en heel veel kinderen. De Freinetschool komt op boerderijklasse, de Steinerschool op schoolreis, de graad van enthousiasme is buiten categorie.

Om deze uitgelaten sfeer kracht bij te zetten, streek er gisteren een zwerm spreeuwen neer die het equivalent aan decibels van een stadion vol AA-Gent supporters produceert.

Als tegenwicht is er de rust van het veld en van de koeien die onverstoorbaar blijven herkauwen tot in het oneindige. Hun boodschap is duidelijk: alleen kalmte kan u redden.

De laatste prei is de deur nog niet uit, of we zijn al bezig voor volgende winter. De pompoenen zijn geplant, en de rode en witte kool zijn morgen aan de beurt.

Het pakket bevat een beetje van alles. Net als je denkt dat we de laatste raapsteeltjes gehad hebben, blijken er nog te zijn. Ook de andijvie gaat nog even door. Na de tunnel, zijn we nu op het veld aan het snijden. Dit is de tijd van het jaar om er van de genieten want daarna een heel jaar lang geen meer. Als special act is er rabarber. Heerlijk voor dessertjes allerhande. De koolrabi is er last-minute bijgekomen omdat Hebben er van af moest. Wat zijn ze mooi van kwaliteit en groot. Dat doet me dan toch weer wegdromen van en grote glazen serre.

Fien.
Poperinge, 19 mei 2015

Beste al te gaar,

En hop, daar staat dan plots een tweede vaarskalfje. Kristien. Met de evidentie van het ter wereld komen als dagelijkse kost. Voor moederkoe Marie valt er een enorme druk van haar... Uier. 15 Liter per melkbeurt, stel je toch eens voor dat je dat hele dagen meezeult. Nu ligt die melkdruk bij mij. En wat erger is: Marie heeft extreem kleine speentjes, waar je geen pak aan hebt. 15 Liter er druppelsgewijs uitnijpen, twee keer per dag, is geen sinecure. Vandaar dat er overgegaan is op de aanschaffing van een melkmachine. Met vier te melken koeien in het vooruitzicht zat dat er sowieso aan te komen. Maar ook dit is geen lolletje. Het lawaai dat zo bruusk de idyllische morgenstemming verstoort, en de hardhandigheid van de zuigers maken Tammie helemaal van haar melk. We zullen er beide aan moeten wennen.

Er is hier op de boerderij altijd wel wemel, maar deze week gonst het echt van de bedrijvigheid. Twee vrolijke meiden van de Gentse Steinerschool, onze vier Poperingse anciens, en een kerel van Knokke. Ambiance.

Met het veld is het niet zo goed gesteld. De geleden dorst en koude eisen nu toch hun tol. De stressgeur heeft koolvliegen aangetrokken waarvan de maden zich te goed doen aan de wortels van bloemkool, spitskool, koolrabi enz. Het lijkt wel of er een epidemie uitgebroken is. Eén voor één leggen ze allemaal het loodje. Ook de peulen en erwten hebben het hard te verduren. De duiven zijn er op geen enkele manier weg te houden.

Maar de spinazie gaat het voor de wind . Degene die we nu oogsten is mooier dan ooit tevoren. Ook hetgeen uit de tunnel komt heeft niets tekort gehad. De andijvie is daar het levende bewijs van. We snijden de eerste buiten sla. Die is veel steviger en krokanter dan 'kasplanten', alleen een beetje kleiner van stuk. En de laatste raapsteeltjes zitten in het pakket.

Laat het jullie smaken!

Fien.

Poperinge, 12 mei 2015

 

Hallo!

De boerderij is in speelse vorm. De tunnel doet aan 1 2 3 piano. Telkens ik me omdraai is er weer wat anders klaar. De samenstelling van het pakket is bijgevolg zeer veranderlijk. Aanvankelijk ging er andijvie en rabarber in zitten, maar toen puntje bij paaltje kwam, waren de rucola en koolrabi eerder aan oogsten toe. Laat iets 1 dag langer staan en het is te ver.

De koeien spelen tegenwoordig graag tikkertje. Ik ben dan nietsvermoedend op het veld bezig als ik in de verte vertrouwde silhouetten in onvertrouwde omgeving waarneem. Tegen de tijd dat ik ter plaatse ben hebben ze al vrolijk hun kar gekeerd en schommelen schuldbewust weer weiwaarts met volle slingerende uiers. Hoe ze het doen is me een raadsel. De draad staat overal nog netjes overeind. Voor Evie is het duidelijk ook een mysterie. Zij is degene die steeds verweesd achterblijft in de wei. Rosa, ons jongste sprot, is de aanvoerder als het op ontsnappen aankomt. Volgens mij doet ze het gewoon voor de sport. Marie is volgzaam. Te zwanger om haar eigen weg te gaan. Ze is echt meelijwekkend met die veel te zware uier. Waar blijft dat kalf toch?

Na al de smeekbeden om water, is er nu de vraag naar een stabiele warme periode. Het gras is namelijk klaar om te hooien. Voor de weergoden is deze verandering van vraag blijkbaar verwarrend. Ze worden er wat wisselvallig van.

Het veld begint er mooi uit te zien. Elke dag een beetje groener.

Fien.

Watou, 5 mei 2015

 

Oef...

Eindelijk regen gekregen die regen is. En of het nodig was... Je zou het veld eens moeten horen slurpen! Wat waren we daar aan toe.

Hopelijk kunnen de erwten nu sneller groeien dan dat ze afgegeten worden door de duiven, want het zag er niet al te best uit. Gelukkig staan de andere groenten netjes onder net. Over hun groeigewilligheid valt er niet te klagen. De spinazie is goed van kwaliteit. Zeker als je bedenkt dat het het eerste gewas is dat we buiten kunnen oogsten. In de tunnel is de sla nu volledig weg, en beginnen we aan de batavia. Ook de eerste pijpajuintjes zijn een feit.

De koeien hebben de tijd van hun leven. Ze zitten nu hele dagen buiten, en dat uit zich in de prachtige volle gelige kleur van de melk.

Het nieuwe seizoen is in gang geschoten, met volop zaaien, planten, wieden enz.

In het pakket nog een paar laatste wintersporen (we kunnen nog niet zonder) wortelen die erg hun best doen om er nog vrolijk uit te zien, prei en een grote witte kool (zo zijn ze nu eenmaal). Als je deze laatste niet in je eentje meester kan, probeer hem dan te zien in het kader van broederlijk delen. Misschien is de buurman of -vrouw wel heel blij met een stukje.

Fien.

Watou, 28 april 2015

Lieve luisteraars,

Het nieuwe ochtendlijke geluid hier op de boerderij: verwoed gerammel, zacht geërgerd gemompel: “is die drankautomaat nu weer defect”, en als ze me de poort van koestal hoort openschuiven een klaaglijke meuh: “voor mij een emmer warme melk aub”. Katrientje is echt het schattigste kalf ooit, net als alle andere kalfjes dat ook altijd zijn. En als de kinderen met haar gaan wandelen zie je menig voorbijganger verward denken: “wuk ne schoane grote labrador...”

Inmiddels is Marie zich aan het klaarmaken om haar eerste kalf op de wereld te zetten. Ik vraag me af wie dat het spannendst vindt: zij of ik.

Op en rond het veld verandert alles nu vlug. De groente van bomen en struiken neemt razendsnel toe, en het plant- en zaaigoed wordt nu razendsnel groente. In de tunnel hoor en zie je alles groeien terwijl je er bij staat. Zo komt het dat de eerste sla een feit is. Het zalige startschot van een nieuw seizoen, en van de wekelijkse levering. De groentenbak is deze week iets minder gevuld dan anders, maar geen nood volgende week is er weer verse toevoer.

De aanblik van het veld dat meer en meer gevuld begint te geraken is mooi, maar voor de plantjes is het niet gemakkelijk om te groeien met dit schrale weer. Van de massa's regen die er al voorspeld geweest zijn, vingen we slechts enkele druppels, en dat is niet veel op een hete plaat.

De wortelen gaan er snel op achteruit. Dat is jammer want we hebben er nog veel, maar ergens houdt het op. De koeien zullen hun tanden bloot lachen, en de composthoop zal er wel bij varen. Voor het pakket doen we de selectie zo streng mogelijk, maar nieuwe kunnen we er niet meer van maken.

En we zijn helaas pindakaas al toe aan de laatste rode bietjes: laat het jullie dubbel en dik smaken!

Fien.

Watou, 14 april 2015

Goede zon-daars,

De éne zondag na de andere zeg! Al een geluk dat Pasen gepasseerd is, want met deze temperaturen zou menig ei gesmolten zijn. Momenteel zijn het de moederharten die massaal aan 't smelten gaan door al die huppelende lammetjes overal te velde. Hier op de boerderij is het een muisgrijs kalfje dat iedereen met haar grote donkere ogen, zachte roze oortjes en onverantwoord lange benen inpakt. Ze heet Katrien en is door onze Tammie in een recordtempo op de wereld gezet.

En er is nog vrouwelijk schoon dat van zich laat spreken. Karolien is tegenwoordig de held van het veld. Dagelijks ga ik met haar ploegen, en het gaat vooruit! Tot ze helemaal in schuim en zweet staat.

In de tunnel groeit alles aan overdreven snelheid. We kunnen nu volop rucola en raapstelen oogsten. Pijpajuin en sla zijn in aantocht. Ook buiten zouden er bij snelheidscontroles heel wat bloemkolen geflitst worden, want het gaat vooruit. Inmiddels is bijna alles wat ik maar bedenken kon geplant en gezaaid. We zijn werkelijk niet meer te houden.

De laatste preien en pastinaken wordt van het veld gehaald voor ze opschieten en gaan de frigo in opdat we er nog even van kunnen genieten. Dit is het laatste 14daags pakket. Binnen 14 dagen schakelen we weer over op wekelijkse levering van een enkel pakket.

Ook voor Ilja begint het te korten. Ongeveer alles wat er aan zijn stal te slopen viel is gesloopt. Volgende week vertrekt hij naar de eeuwige jachtvelden. Wij blijven achter met gemengde gevoelens maar ook dat hoort bij het boerenleven.

En afsluiten doen we met een vrolijke noot: nu zaterdag: instant kaffé! Het belooft weer onvergetelijk te worden.

Tot dan!

Fien.

Watou, 31 maart 2015

 

Hallokes!

Wat heb ik de voorbije dagen (en nachten) al vaak m'n hart vastgehouden. Niet dat ik bang was dat ook dat zou gaan waaien, maar voor al het andere dat misschien minder degelijk verankerd zou kunnen zitten, de tunnel bijvoorbeeld. Niet dat ik twijfel aan het pure vakmanschap waarmee hij overeind gezet is... Doch de wind is een geduchte tegenstander. Er doekjes om winden heeft geen zin, al de doeken die ter bescherming over het pas geplante buitenplantgoed liggen zijn al tig keren gaan waaien.

Wat wil je, de weken vóór Pasen zijn de weken van de rosse maan. Het weer kan niet anders dan onstuimig zijn. En ach, een mens moet wat over hebben voor het Paasfeest. Zolang het me maar geen windeieren legt, denk ik dan...

Ok, terug ter zake. De lente is ver zoek en we geraken stilaan achter op schema. Buiten kan er voorlopig niet geplant noch gezaaid worden. Gelukkig gaat in de natuur alles onverstoorbaar verder. Het gras is nu duidelijk in gang geschoten, en de bomen en struiken krijgen een lichtgroene schijn.

De zon die af en toe door het wolkendek piept begint behaaglijk warm aan te voelen en doet verlangen naar meer.

Mochten jullie heimelijk al een vakantie aan het plannen zijn, gelieve dan ook voor jullie pakket een fijne besteming te zoeken. Dat hoeft niet per se Barcelona of Madrid te zijn, een buurman of buurvrouw is nog des te beter. Voor ons is het gewoon aangenamer als in het hoogseizoen de groenten niet bestemming koeien of composthoop hoeven te hebben omdat iedereen op reis is, maar mogelijks geïnteresseerden kunnen kennismaken met de vruchten van het land.

En nu we het toch over heuglijke vooruitzichten hebben: er komt weer een instantkaffé aan. Hoera! Hou zaterdag 18 april alvast vrij. Meer informatie kunnen jullie terugvinden op www.stekvzw.be.

Voor hen die op baby-nieuws zitten te wachten: nog even geduld. Tammie is gewend van haar tijd te nemen. Ze is nu ruim een week te ver, maar de zal haar worst wezen.

Het pakket bevat heerlijk vers groen, dankzij Nicole die speciaal voor (o.a.) ons prachtig kervel en spinazie gezet heeft in de serre.

Laat het smaken!

Fien.

Watou, 17 maart 2015

Mo vint toch!

Wie had er gedacht dat het allemaal zou beginnen met een verzetje op de werkdag. Alé ja, een serieus verzet. De tunnel (25mx5m) van de Stoppelweg naar de Helleketerlweg. Daartoe stond er ons ter beschikking: een klein maar onoverwinnelijk leger stoere mannen en vrouwen. Het had bij momenten iets van piramidebouw. Enkel het uitzetten van een rechte hoek in open veld was... een uitdaging. Bij gebrek aan navigerende sterren moesten we ons behelpen met de stelling van Pythagoras. Dat is gewoon iets met de zijden van een driehoek of zo, en hop dan heb je een rechte hoek. Maar voor de rest was het een fluitje van een cent... Er zijn ook bomen geknot, verzaagd en versleurd dat het een lieve lust was. Enfin, we waren collectief moe maar tevreden! En achteraf: “kem pertank ni zere zere, ma kzin agelik stief stief...”

En toen was het hek van de dam. Joël is een stuk grasland komen omploegen (te zwaar voor één paard alleen). Vervolgens heb ik dat geëgd met ons Karolien, nog even het land laten bekomen en dan planten en zaaien maar!

Intussen is ook de vers verzette tunnel gespit en gefreesd, en daarin reeds geplant: bloemkool, koolrabi, sla, batavia en andijvie, en pijpajuin, en gezaaid: spinazie, rucola en raapsteeltjes. Wees dus allen hoopvol: het komt er aan!

Deze zonnige dagen zijn te heerlijke voor woorden. Net als de lammetjes neig ik meer en meer naar het maken van gekke blijheidssprongen.

In het pakket weer een paar “einde reeks”en. We snijden onze laatste winterpostelein (het woord zegt het in feite zelf dat het passé is) en we serveren de laatste spruiten. De overige groenten lijken misschien wel winters, maar ze kunnen ook lekker lentes klaargemaakt worden. Neem nu een frisse groententaart met witte kool en wortel, of zoete pastinaaksoep à la Jeroen Meus.

Geniet van de zonne-energie!

Fien.

Watou, 3 maart 2015

Liefste lenteklokjes,

Ik bevind me in de zelfde wisselvallige stemming als het weer. 't Ene moment overmand door voorjaarsvreugde, 't andere moment ondermijnd door telertwijfels. 't Is als aan de start van een loopwedstrijd staan: besmet met groepsadrenaline, maar sterven van schrik om over je veters te vallen en de start te missen.

Doordat we verhuisd zijn en een vers stuk land aanspreken in de Helleketelweg voelt alles weer als de eerste keer. Met veel vragen. Hoe zal het seizoen praktisch verlopen, hoe zal de grond reageren, enz. Gelukkig blijft het plan en de volgorde der teelten grotendeels hetzelfde. Vandaag worden er dus hoe dan ook erwten, peulen en capucijners voorgezaaid. De eerste voorbereiding voor de buitenteelten! En daar zal het niet bij blijven. Als het weer een beetje mee wil zou ik volgende week graag mest uitrijden en beginnen ploegen. Karolien zal haar kitn mogen smoetn!

Ook in de koestal zijn er grootse gebeurtenissen til. Binnen een week of vier gaat Tammie kalven, een maand later volgt Marie, en de maand daarop is Evie aan de beurt. Dat wordt weer kalverliefde à volonté! Dit maakt wel dat we op dit moment heel weinig melk hebben aangezien Tammie droog staat en Evie's productie op z'n laatste beentjes loopt. De liefhebbers zullen bijgevolg even op hun honger (dorst) moeten blijven zitten.

Zuster Stek zit ook niet stil. Er is de voorbije weken naarstig aan dossiers getimmerd, maar nu roept het buitenwerk. Vandaar dat we komende zaterdag (7 maart) tot open werkdag gebombardeerd hebben. Wie zin heeft om met een gezellige bende de handen uit de mouwen te steken is van harte welkom! (meer info vind je op www.stekvzw.be).

Met het groentenpakket is het tegenwoordig wat zoeken om nog voldoende afwisseling te kunnen bieden. Het winteraanbod slinkt nu snel. Doch aan volume geen gebrek, de spruiten worden bij gebrek aan koude gigantisch, en de witte kool is ook uit de kluiten gewassen. Misschien kan je hem broederlijk delen. Gelukkig zijn er nu fijne bladgewasjes als rucola om het geheel wat op te leuken.

Geniet van het voorjaar!

Fien.

Watou, 17 februari 2015

Ssshhh...

Hadden jullie het ook al in 't snotje? De vogelen hebben een andere plaat op gelegd. Ze draaien tegenwoordig de ene lente-hit na de andere, en dat werkt in die mate aanstekelijk dat de krokussen massaal de grond uit gekropen komen.

De zalige zonnestralen laten ook ons' Karolien niet koud. Ze heeft van pure lentezotheid de planken uit haar staldeur geslagen. Zus opperde dat ze er misschien een porte-fenêtre van aan 't maken was... Dat lijkt me zeer waarschijnlijk.

Ook bij mij begint het tintelen van koude vingers steeds meer op het jeuken van ongeduldige vingers te lijken. Zeker nu het zaad pakjesgewijs binnendruppelt. De eerste zaaïng is een feit. Spinazie, rucola en raapsteeltjes, meer is er niet nodig om de kleine tunnel gevuld te krijgen. Nu, ik hoop dat het water u niet al te overvloedig de mond in stroomt want het zal nog een heel aantal weken duren tegen dat ze oogstbaar zullen zijn.

In afwachting kunnen we gelukkig rustig verder genieten van de rijkdom die onze wintervoorraad te bieden heeft. Al begint er hier en daar één en ander op te geraken. Door de voorraad pompoen en knolselder zijn we nu onherroepelijk heen. Gelukkig hadden we nog wat achter de hand. Gelijk een duveltje uit een doosje hebben we voor u zoetzure courgetten in een potje. Onze eigenste inmaak met andere woorden. Heerlijk fris bij een posteleinslaatje.

Of bij een rode kool rauwkostje met feta! Hmmm. De lekkere smaak van de boerenkool kunt u ook best zo lang mogelijk vasthouden, want het is de laatste.

Wat we wel nog zeer overvloedig hebben, zijn wortelen. Laat jullie dus gerust volledig gaan in het bijbestellen en vrienden aanzetten tot wortelgulzigheid. Het zou heel fijn zijn mochten onze karoten een goede nieuwe thuis vinden eerder dan op de composthoop te belanden. Dat zou zonde zijn van de grote gezamenlijke inspanning, enni. Ik beloof bij deze plechtig er nooit meer zoveel te zetten.

Fien.

Watou, 3 februari 2015

Goedendag!

Zo is dat. Er lag vanmorgen zéker 1cm sneeuw, de kinderen door het dolle heen, en wie ben ik dan om dat niet te zijn. De wereld is immers 't mooist in 't wit. Wel biekan de ganzen overhoop gereden. Was dat effe schrikken. Ik had hen niet gezien omdat hun zwarte kraaloogjes nog sliepen en ze daardoor volledig wit waren, en zij hadden mij niet gezien omdat ik met een witte camionette reed, en omdat ze nog sliepen natuurlijk. Soit, er is niets gebeurd.

Voor de varkens is dat anders. (Bent u een gevoelige lezer, ga dan meteen door naar de volgende alinea). Thomas heeft ze vandaag Chantelle en Chantal gedoopt. Ze waren weinig onder de indruk, en in feite doet dat er ook niet zo veel toe, want eind deze week veranderen ze toch van eigenaar (in kleinere eenheden weliswaar) en krijgen ze wellicht namen als worst en kotelet... Leuk is anders, maar dat is 't landbouwleven.

Over naar het pakket. Met een bekentenis: kem de pret bedorven. Een beetje maar. Dat is het moederhart dat spreekt met dit barre weer. 'k Zeg tegen m'n eigen: kgoan de pret uut doen en in plastiek wikkelen, da se azoa ni afziet. En toen ik dan toch troetelend bezig was, heb 'k de wortelen gezellig tezamen in bad gezet. Eerst wat onwennig, maar het ijs was algauw gebroken. Ook spruitjes plukken met z'n allen deze morgen was maxi cosie. Alleen een beetje koud aan de tenen en aan de spruitjes.

De winterpostelein in de tunnel stond er fris en fruitig bij, klaar om uw bord op te vrolijken als groene groente.

En zo leefden we nog lang en gelukkig.

Tot de volgende!

Fien.

Watou, 20 januari 2015

Goede verstaanders,

U zal het vandaag met een half woord moeten doen. M'n neus zit verstopt, de inspiratie bijgevolg ook. Het veld ligt er koud en nat bij, daar moeten we zoveel mogelijk van blijven. Maar plannen maken kan natuurlijk altijd, en dat is dus gebeurd. We hebben een strak (teelt)plan en het zaad is reeds besteld. Laat dat voorjaar nu maar komen!

Op het erf is er uiteraard altijd wel wat te doen. Zo is vorige week de semi-potstal tussentijds uitgemest. Dat was nodig want de mest kwam zo hoog dat de koeien bijna door de open venstergaten naar buiten wandelen konden. De nieuwe mestput is gezegend, en de maagdelijk onbevlekte betonvloer is bevlekt. De dames hebben geduldig gewacht in het voederhek en een oogje in het zeil gehouden opdat de werkzaamheden vlekkeloos zouden verlopen. Ze waren tevreden over de room-service en het verse strobed.

Op dit moment zijn de Stoppel-mannen hét machine-afdak aan 't verwezenlijken. Dat is niet eenvoudig, maar wel belangrijk, want op die manier krijgen we terug manoeuvreerruimte in den hangaar.

Het pakket van deze week zit vol speciallekes. Maar geen paniek, we zorgen voor de nodige professionele recepten-begeleiding om dit tot een goed einde te brengen.

De boerenkool heeft vorst over zich gehad, waardoor hij zoeter van smaak geworden is. Klaar om in uw patattenpuree te belanden. We hebben er een stuk stengel aan gelaten, als jullie hem willen bewaren, steek hem dan gewoon in de grond. En we hebben de eerste aardperen opgedolven. Niet overdreven groot maar mooi van kleur en goed van smaak. Voor de pompoenen zijn het de laatste loodjes, zij hebben een zeer moeizame bewaring gehad, je zal dus hier en daar een vlekje aantreffen. We hebben ons best gedaan. De groene selder komt uit Hebben z'n serres en zijn klein maar fijn.

Hou jullie warm!

Fien.

Watou, 6 januari 2015

Et voilà!

Een nagelnieuw jaar, een onbeschreven blad, een verse onderbroek, en we zijn weer vertrokken. We hopen dat jullie de feestelijkheden net zo heelhuids doorgekomen zijn als wij, en dat jullie hét jaar van jullie leven tegemoet gaan. Gewapend met goede voornemens en zwaarbeladen met beste wensen zou dat geen probleem mogen vormen.

Het veld is weinig onder de indruk. In feite laat het haar koud. In die mate zelfs dat de savooikool deze morgen lichtelijk krokant bevroren was. Ik op mijn beurt was daar niet echt op voorzien waardoor ik als eerste zonde van het jaar een belangrijke tuindersregel overtreden heb: “oogst nooit bevroren groenten”... Laten we het een beginnersfoutje noemen. Aan het begin van het jaar kan dat gebeuren. Eens de savooi in jullie pakket ontdooit, zal hij er wat slapjes uitzien, maar verder is er niets mis mee. En hop daar zijn mijn eerste verontschuldigingen dus al.

De koeien hebben een vredige kerst gehad. Zij kijken er al lang niet meer van op als er weer eens een kind in hun kribbe ligt. Zolang er hooi is en af en toe een biet, is het hen allemaal om het even. Het feesten houden ze huiselijk. Ze vieren in besloten kring. Met oudejaar stonden er mosselen op het menu, dat meende ik te kunnen concluderen toen ik een schelp in hun voederbak aantrof, maar dat bleek een stukje van Tammie haar horen-stompje te zijn.

Voor mij veel pakjes dit jaar. Enfin, dozen eigenlijk. Ben de boerderij aan 't verhuizen. Weinig werk met de pyjamaatjes van de koeien doch m'n persoonlijke garderobe had iets meer om het lijf.

Laat me jullie afsluitend nog een vriendschappelijke raad geven: opgelet als je vandaag taart gepresenteerd krijgt, daar zit sowieso een boon in. Als die tussen uw nietsvermoedende kiezen beland is daar gegarandeerd een stuk af, én dan zijt ge weer “den uul” want dat zwart is er na een week schrobben nog niet af. Wat zouden ze daar in Nederland eigenlijk van zeggen.

Het pakket voorziet jullie van stevige kost. Niets heerlijker dan het jaar te beginnen met een voedzame hutsepot!

Fien.

Watou, 16 december 2014

Beste kerstballen en ballerina's,

Wie heden nog hardnekkig droomt van een witte kerst op de taart zal spoedig geconfronteerd worden met de harde realiteit dat dromen bedrog zijn. Het zit er niet in, en kan er dus niet uit vallen ook. Het enige dat er eventueel uitvallen kan is de elektriciteit. Voorzichtig als we zijn hebben we daarom na wijs beraad besloten geen vrolijke kerstverlichting in de koestal te hangen. Stel je toch eens voor dat net dat de druppel zou zijn... Al die mensen die dan rauwe raclette moeten eten op 's werelds grootste geboortefeest. Nee, dat willen we niet op ons geweten hebben.

En dan zou ik het nu graag even stil willen maken voor een emotioneel moment. Toepasselijk voor de tijd van 't jaar. Een moment van dankbaarheid. Van mijnentwege naar jullieëntwege. Voor de trouwe steun onder alle mogelijke vormen. Het engagement dat jullie aangaan door een pakket te nemen, een bemoedigend woord af en toe, de steun die we kregen op moeilijke momenten (zoals de verwoestende hagelstorm dit voorjaar), het sparen van broodzakken, het helpen wieden en rooien van de wortelen, enz. Allemaal tekenen van betrokkenheid. Het sterkt ons in onze overtuiging dat er samen zoveel mogelijk is, en geeft ons kracht om het elke dag weer waar te maken... Ho-ho-ho, gaan we daar even stevig uit de bocht. 't Is misschien wat zeemzoeterig en roezemoezerig geformuleerd, maar in essentie wel gemeend!

U weet wellicht niet wat u ziet als u in uw pakkettenbak kijkt. Ik zal het u zeggen: het is een driedubbel pakket, om de feestdagen door te komen. We een beetje moeten duwen om alle groenten erin te krijgen, maar het is gelukt. Opgelet de eerstvolgende levering is 6 januari 2015.

We wensen jullie een gezellige toekomende tijd toe.

Fien.

Aandacht aandacht. Belangrijke mededeling. Bij deze brief bevindt zich de kerstactie van zuster vzw Stek. Jullie steun is cruciaal. Gelieve dit een ze breed mogelijk draagvlak te geven!

Watou, 2 december 2014

Halloha,

In deze tijd van 't jaar kunnen ook niet-rokers witte wolkjes uitwasemen en is “cold feet” behalve een tv-serie ook “dagelijkse kost”. We wanen ons in de stille Kempen want drie weken geen zuchtje wind, dat is hier in de far West ongezien, doch buitengewoon aangenaam. Het blijft me verbazen hoe stil de wereld nog kan zijn, en hoe ver je stem dragen kan in de mist... Dames, opletten bij het roddelen!

Het gevogelte troept samen. En hop, daar is mijn verbazing weer: ongelooflijk hoe zo'n zwerm voortdurend van richting veranderen kan zonder dat de hele meute tegen elkaar knalt. Welk een immense besparing van verkeersellende! Niet dat we daar ook maar het minste last van hebben op het veld. Een beetje vertraagd verkeer in de wortelen misschien. Maar ook daar is er licht aan het einde van de tunnel. Het zijn de laatste loodjes. Weldra kan er weer over wat anders gedacht en gesproken worden dan enkel over wortelen.

Slecht nieuws voor rode bietenfans (mochten die er al zijn). Er waren er dit jaar al weinig, maar nu muizen de hoop ontdekt hebben slinkt de voorraad helemaal zienderogen. In het pakket zitten de overlevers. Samen met een pannenkoekenrecept om duimen en vingers af te likken!

En daar zijn de eerste spruitjes! Flink uit de kluiten gewassen. Omdat de sint op komst is, en omdat we de vorst net voor zijn, zit er als toemaatje een bussel platte peterselie in jullie kist. De Meusfans onder jullie (wie behoort daar niet toe denk ik dan) zullen wel weten hoe vaak dat van pas kan komen.

En het is groentetaarttijd. Heerlijk met witte kool, prei of selder!

De klantenbijeenkomst was gezellig, helaas wat weinig rondgebazuind van mijnentwege, waardoor een aantal mensen niet op de hoogte waren. Eén van de dingen die ik er van opstak is dat het voor jullie handig zou zijn mocht de inhoud van het pakket wat vroeger bekend zijn op de website... Oepsie, ben 't vergeten. Komt in orde!

Fien.

Watou, 18 november 2014

Hé daar,

'k Heb ze de voorbije week zien vliegen: vriezeganzen. Zuid-Westwaarts. “Ah-ha, koude op komst”, denk je dan spontaan. Maar blijkbaar zagen zij ze ook vliegen, want even later vlogen ze in tegenovergestelde richting. Nu, daar kunnen tal van goede redenen voor zijn: wegomlegging bijvoorbeeld. Ze vliegen per slot van rekening over West-Vlaanderen. Het kan ook de aanhoudende tegenwind in die hogere regionen zijn, die hen deed besluiten hun kar te keren, of, en dat is nog het meest waarschijnlijke, hun gps: “omkeren, indien mogelijk”. We kunnen in ieder geval met zekerheid stellen dat er koude op komst is of misschien ook niet.

Hier op Stoppel heerst er wortelmanie, (nauwelijks besmettelijk, helaas). Elk moment dat niet gevuld is met enig andere levensnoodzakelijke activiteit, wordt wortelend benut. Balans na 14 dagen: bijna halverwege... Deert niet, van tijd tot tijd krijgen we hulp van super sympathieke helpers, en dat is steevast zeer gezellig.

De koeien verblijven sinds enkele dagen voltijds in hun nieuwe stal en amuseren er zich kostelijk. Tegen iedere melkbeurt is er wel weer wat anders gemolesteerd. De voederbak versplinterd door het enthousiaste schurken met hun kop, het drinkbad rondgesmeten omdat er iets lekkers onder verzeild geraakt was, de poort geforceerd omdat ze daar achter voederbieten vermoedden... Enfin, ik durf de stal nauwelijks meer te betreden uit vrees voor verdere ravage. En het strafst van al is dat ze steevast onschuldig liggen te herkauwen als ik binnenkom.

Ilja hebben we terug van Stek naar Stoppel verhuisd. Met de camionette. Hij vond dat reuze gezellig, en wij ook. Het bewasemen van de ruiten en het bewateren van de vloer nemen we er bij. Hier lijdt hij alleszins een paradijselijk bestaan. Bekept en beknuffeld en bovendien zijn alle restjes voor hem alleen.

Nog even dit: de klantenbijeenkomst gaat door op woensdag 26 november 2014.

En een warme oproep om massaal te stemmen op Stek!

https://promo2.ing.be/solidarityAward/index.aspx Onder West-Vlaanderen - categorie sociale integratie. Merci!

Fien.

Watou, 4 november 2014

Herfst-dag!

We gaan op dit moment door de puberteit der seizoenen. Woelig weer. Onrust en uitersten. Van storm tot onwezenlijke stilte. Gisteren nog regen en wind bij het oogsten van de prei, deze morgen geen zuchtje. Enkel koude vingertoppen en een loopneus. Het veld begint er verlaten uit te zien. De voederbieten en kolen zijn eraf. Enkel de wortelen nog. Aangezien ze goed gelukt zijn belooft dat een huzarenwerk te worden. Mochten jullie zin hebben om te helpen: heel graag! Morgen beginnen we er aan.

Het pakket heeft deze week iets van een wollen muts. Dat komt goed van pas. Groenten die je behaaglijk warm houden. Onder de vorm van dikke soep bijvoorbeeld. Ze ruiken ook zo lekker. Knolselder, prei, … Veel meer geur dan zomergroenten.

De dagen korten nu snel. Zo ook de afstand tot de stoof. Elke dag een stukje dichter. Tijd voor een klantenbijeenkomst dus. Samen terugblikken op het afgelopen teeltseizoen. Hoe was het voor jullie, hoe was het voor ons. Ervaringen en tips uitwisselen. Om een datum te vinden die voor zoveel mogelijk mensen past, hebben we een doodle opgesteld: http://doodle.com/5pb3a5p5x7fxas85 gelieve deze massaal in te vullen, danku.

Tegen alle verwachtingen in hebben we nog bladgewassen. Al zijn de laatste kropjes sla niet van de grootste, en durft de warmoes hier en daar wat vlekjes krijgen, het is toch wel uitzonderlijk dat dit begin november nog kan, buiten. Zelfs de koeien staan nog niet op stal, al zit het er nu wel tegenaan.

Fien.

Watou, 21 oktober 2014

(k)Uch,

Jep, 't is weer dubbel. Vanaf deze week een dubbele portie groenten. Omdat jullie het dubbel en dik verdienen. Gelijk tea for two, maar dan een deux-chevaux-pakket. Voor honger als een paard... Gelukkig kunnen we behalve klinkklare onzin ook klinkklare wijn schenken. Wat wil ik nu precies zeggen: we schakelen over op winterregime. Dat betekent dat er om de twee weken een dubbel pakket bewaargroenten geleverd wordt. Deze groenten kan je gemakkelijk twee weken goedhouden in de garage of in een zak buiten, ze vragen geen extra frigoruimte. Wintergroenten worden allemaal binnengehaald om de winter door te komen, dus of ze nu hier in de bunker liggen of bij jullie, dat maakt geen verschil (enkel in geval van oorlog liggen ze hier misschien een ietsie veiliger). Voor ons maakt het een heel groot verschil als we slechts om de 14dagen een pakket moeten leveren. Dat haalt wat druk van de ketel en het geeft ons meer ademruimte voor andere werkzaamheden. Concreet: volgende week leveren we niet. Het eerstvolgende pakket is voorzien op 4 november. Enzovoort.

Aan de betaling verandert er niets gezien het geheel kwantitatief ongewijzigd blijft, enkel de leverfrequentie verandert... Geef toe, dat ik zo droog en technisch kon zijn hadden jullie niet verwacht.

Intussen is de grote volksverhuizing volop aan de gang. Van de Stoppels was ik de eerste die in het stek-nest sliep, maar de koeien volgden op de voet. Niet in het zelfde nest, gelukkig. Met de bulckaerts-beestenkar meegaan was geen probleem. Evie hoopte dat ze terug mee naar huis mocht, en Tammie was er van overtuigt dat ze op vakantie ging. Beide hadden ze het aan het verkeerde eind, maar de alternatieve bestemming was voor hen net zo wel: een verse stek-wei. Van de hereniging met hun kroost (inmiddels adolescenten) waren ze niet onder de indruk. Gras is het enige dat telt. Maar ik ben wel blij. Het ziet er mooi uit, vier koeien in één wei. Een kudde. Net echt.

Fien.

Watou, 14 oktober 2014

Alö,

We zijn wat kort van stof vandaag omdat de voorbije nacht dat ook was. Gisteren naar Aalter gereden achter een nieuwe tweedehans éénwielige agria-motoculteur. Ons vorige heeft weer eens een fataal attaksje gedaan, en leven zonder is onmogelijk.

Bleek Aalter toch niet het einde van de wereld te zijn zeker?! Ze hebben daar geen licht en alleen maar kleine betonbaantjes die plots in een karrenspoor overgaan. 'k Heb ze verzekerst allemaal gezien in 't donker. Schoon streek. Blij dat ik terug thuis geraakt ben, want even zag het er naar uit dat er 'no way back' was.

Stand van de veldzaken? Knolselder is binnen. Rode biet is binnen. Nu ik nog. (flauw Fien). We lijken een rijke oogst tegemoet te gaan. Prei, kolen, wortelen, ze zien er veelbelovend uit.

De sla is stilaan uitgeteld. Vanaf volgende week schakelen we dus terug over op tweewekelijkse levering. De anciens weten wellicht dondersgoed waar het over gaat, de nieuwe lichting hoort het nu waarschijnlijk donderen... bij de anciens. Wees niet bevreesd, gij onwetenden, in de komende correspondentie zal ik deze methodologie haarfijn uit de doeken doen.

Haar-fijn was ook de Stek-werkdag. Met vele handen hebben we het werk weer een tikkeltje lichter gemaakt. De zuivelarij is geplafonneerd, de peilers van het afdak zijn gebetoneerd, de oude frambozen zijn geëlimineerd, en de cavia's zijn em gesmeerd.

Ook de overige verbouwwerkzaamheden vorderen aan onverantwoorde snelheid dankzij de hulp onze vele broeders van liefde. De boerderij-verhuis komt in zicht!

Fien.

Watou, 7 oktober 2014

Forellekes,

De jacht is weer open. De jacht van de wind op de wolken, de jacht op m'n geruste gemoedsgesteldheid die door het dromerige weer van de voorbije weken zachtjes ingedommeld was. Zaterdag al voelde ik het aan m'n varissen dat het weer veranderen zou. En Karolien voelde het ook aan de hare, want waar ze voorheen zo ontzettend voorbeeldig ploegde in de Windweg (ha!), ging het zaterdag in de Helleketelweg voor geen meter. Nu ja, dat had ook andere oorzaken, oa de droogte, waardoor de grond hard was als beton, en de ploeg er zichzelf voortdurend uittrok; en het feit dat dit grasland voor het eerst sinds lang gescheurd wordt, en danig aangereden is van 't maaien.

Maar het is ongepast om op dit voorspoedig verlopende moment te mopperen. Als ik zie hoe vlotjes de maïs er overal af gaat, en hoe gezellig de aardappelrooiers 's nachts, als grote kerststallen verlicht, zich over de velden voortbewegen, dan kan ik enkel blij zijn voor hen die een goed najaar hebben. Het gemeenschappelijk klawieren om de oogst binnen te krijgen bezorgt me een warm samenhorigheidsgevoel.

“Alleen delen kan een mens gelukkig maken”. Dat zeggen ons moe en Sinte Maarten altijd. Vandaar een halve witte kool in jullie pakket. Nee, serieus, de reden daarvoor is dat ze nogal uit de kluiten gewassen zijn, en we jullie niet willen overdoseren alvorens de winter zelfs nog maar begonnen is.

Wij zijn trouwens wel al begonnen, met bunkeren. Letterlijk. De wintervoorraad binnenhalen, en bewaren in de bunker. Het zal niet al te lang meer duren vooraleer het er vol met kolen, knolselder, bietjes en wortelen ligt. De pompoenen hebben we een warmer onderkomen gegeven.

Wat ook dringend een nieuw onderkomen krijgen moet, is de melkverwerking. Vandaar dat we komende zaterdag (11 oktober) nog eens gezamenlijk de handen uit de mouwen steken op de Stek open werkdag. Iedereen is ontzettend welgekome! Meer info vind je op www.stekvzw.be

Fien.

Watou, 30 september 2014

Hallokes,

We hebben een serieuze vernissing begaan. Ongeveer 109,2357m2 om precies te zijn. Twee lagen dan nog wel?! Al een geluk dat zus zo courageus was of ik had de borstel er na anderhalve plank al bij neer gelegd. Geen slechte wil, gewoonweg niet gemaakt voor dit schilderachtige karwei.

Laat mij maar mest uitrijden. Alhoewel, als de mestkar z'n dag niet heeft en alles handmatig gelost moet worden, is dat in feite ook een str.-job. Nu ja, wat moet moet.

Zo dacht ons Karolien er ook over toen we in de windweg de grond gingen opentrekken ter voorbereiding van het ploegen: liever niet, maar als 't moet graag. Ze was deze keer vrij gewillig.

Zaterdag is Patrick Doom een duwtje komen doen. Die man verzet hemel en aarde (vooral aarde) met zijn kraan. De snelheid en precisie van zijn werk zijn ongezien. Tegen de avond was elk hoekje van onze boerderij in wording wel op een of andere manier beroerd. De riolering ligt er nu volledig, de waterzuivering is gegraven, het materiaalafdak heeft een verharde vloer, de mestplaat is uitgekofferd, enz. Het ging verbazend goed vooruit...

Zo ook de veearts met het insemineren van ons Roza. In een twee drie was ze bezaaid. Ik stond er wat verstrooid bij: “wat worden ze vlug groot” te denken.

Ook vlug gegroeid zijn de andijvie's. Grote groene rakkers in jullie pakket. En dikke venkels. Dat is echt dé herfstteelt bij uitstek. Voldoende vocht en tijd om zich volledig te ontplooien in al hun glorie. En wat te zeggen van de eerste savooien? Die mogen er ook wezen, niet? Alleszins een tevreden boer deze week!

Fien.

Watou, 23 september 2014

Waarde fijnbesnaarde,

Oorspronklijk had ik gedacht dat een streepje Poëzei, als ode aan onze eerste wortelen waar ik zo verschrikkelijk fier op ben, (en ter compensatie van de mij op dit moment ontbrekende inspiratie), hier ontzettend passend zou zijn geweest. Helaas blijkt het de gehele wereld op dit moment aan inspiratie te ontbreken, gezien het magere resultaat van de zoektocht naar een heldhaftig wortelgedicht:

Wees wijs als een wortel
houd altijd je mond
Eet elke dag eikels
dan blijf je gezond
Was je met water
slaap op je zij
Denk aan de lente
en droom maar van mij

Auteur: anoniem. Begrijpelijk. Toch bedankt voor het intermezzo. Verdienstelijke poging. Blijven proberen. Oefening baart kunst.

Laten we dan nu ter zake komen. Het is officieel; herfst. De 21ste is immers gepasseerd. De activiteiten op de boerderij passen zich aan. Het scheelt geen haar of we beginnen de wintervoorraden binnen te halen, maar deze week nog niet. Het is de bedoeling om morgen gecomposteerde stalmest van de vorige 'winter' uit te rijden op het stuk in Stek waar we volgend jaar voor het eerst groenten gaan telen, zodat dit nog vóór de komende winter ondergeploegd kan worden door Karolien (onder leiding van mezelf). En daarnaast blijven de bouwwerkzaamheden aan onverminderde vaart verder gaan.

Uw pakket begint zich meer en meer te lenen voor een stevige stamppot (met wortelen en ajuin). Dat kan zo deugd doen bij dalende temperatuur. En wat gedacht van een heerlijk rode bietensoepje. Daar zat iedereen toch op te wachten zeker?!

Afscheid van de zomer nemen we met een dubbele portie sla. Dat was eigenlijk niet voorzien. Maar dat de boontjes te ver zouden zijn was ook niet voorzien, vandaar.

Fien.

Watou, 16 september 2014

Beste bendeleden,

Perfectie bestaat. Vandaag bijvoorbeeld. Met een licht benevelde ochtend waarin de zon verzonken zit. Geen zuchtje wind, enkel weldadige warmte. Herfst alleen is hiertoe in staat.

De laatste snede hooi is binnengehaald. Een moment dat altijd spannend en feestelijk tegelijk is. Jong en oud op de hooiwagen. Stoere mannen en vrouwen die nog echte balen kunnen vorken, en kinderen die er vrolijk tussendoor fladderen.

In feite zouden de heroïsche wintervoorraad-rooi-werkzaamheden hier perfect kunnen op aansluiten, maar daarvoor is het nog iets te warm.

Wie ook iets te warm was gisteren, was ons Evie. 41.8 koorts... Daar moest een veearts aan te pas komen. Hij gaf haar een spuit en gaf het fenomeen een naam: virale infectie. Of nog: ze et etwoasten e ploagsje ip-errapt. Toegegeven, ze zag er al een paar dagen droepie uit, was slomer dan anders, en lag veel neer. Maar wat echt compleet indruiste tegen haar normale gang van zaken, was het knuffelachtig zijn. Ware dat praktisch haalbaar geweest, ze was bij mij op schoot gekropen. Gelukkig heeft ze zich ingehouden. Inmiddels is ze er weer door. Wel heb ik haar verzocht die aanhankelijke attitude te behouden al gezond-wezende. Of ze er gehoor aan geeft valt nog af te wachten.

Ook de camionette was wat ziekjes de voorbije week. (Vandaar de latere levering op dinsdag waarvoor excuses.) De startmotor had het begeven waardoor hij niet meer in gang geraakte. Zeer herkenbaar. Ik vraag mij 's morgens ook soms af of mijn startmotor nog wel werkt.

Wat schaft het pakket deze week: meer en meer herfstige groenten. De laatste warmoes, want hij begint er gepokt en gemazeld uit te zien. Batavia die wat aan de kleine kant is, want de groei begint er uit te geraken. Pompoen! Hoe kan je anders pompoensoep maken?! Prei, die hoort er vanaf nu ook terug bij. En waarschijnlijk de laatste gele boontjes, helemaal assortie met de eerste vallende bladeren.

Ik kan jullie ook nog meegeven dat de open monumentendag op Stek zeer gezellig en dus geslaagd was!

Fien.

Watou, 9 september 2014

M'n beste planchetjes,

We hebben hier de voorbije week nogal hout vastgehouden! De ene plank na de andere. M'n toekomstige woonst is namelijk gevloerd. Zowel boven als beneden. En geïsoleerd. Met houtwolplaten.

De camionette zouden we als volgt beletteren: algemene land- en bouwwerken, gezusters stek & stoppel nv. De dakvensters zitten er in (met dank aan Joris) en morgen plakken we de planken tegen het plafond. Vervolgens leem aan de muren, en ik kan verhuizen.

Er zit vaart achter, en dat moet ook, want over een paar weken begint de grote winterrooi en dan is er nergens nog tijd voor. Het land lijkt inmiddels wat te liggen soezen. Dit rustige weer is ideaal voor de afrijping van bewaargroenten. Maar de sla krijgt het lastig. Botritis is er neergestreken, waardoor we nogal veel buitenblad hebben moeten afpellen, waarvoor excuses. De zomer loopt op z'n einde, maar we hebben nog wat zon kunnen vangen in jullie pakket: de laatste snijbonen (die hebben moeten plaatsmaken in de tunnel voor winterpostelein), de laatste courgetten, en tomaten op de koop toe. Voor de lol heb ik dit jaar ook boterboontjes gezet: zo geel en zacht als boter...

Het hooi droogt uiterst langzaam, maar het droogt. Wellicht gaan we eind deze week onze spierballen nog eens mogen laten rollen met het vorken.

En om het te hebben over koetjes en kalfjes: die stellen het goed. Ze zijn allen in zeer vredevolle stemming. De varkens zijn rond en gezond. En bruin zonder zon. Zij genieten van hun dagelijkse modderbaden.

Laat ons maar genieten van de zon!

Fien.

Watou, 2 september 2014

Allo allo,

Hebben jullie dat ook gehoord; sprake van een nazomertje!? M'n oren begonnen spontaan te flapperen en ik ben van pure alteratie op de tractor gesprongen om te maaien. Helaas blijkt dat zomertje er niet al te veel goesting in te hebben, en heeft het de grootste moeite om 's morgens uit z'n wolkenbed te geraken. Slechts af en toe zien we in de late namiddag zon. Maar goed, met een beetje meer te schudden aan dat hooi zal 't ook wel gaan.

Evie heeft het weer goed zitten. En maar roepen naar die dikke stier van de buren. Hij daarentegen heeft enkel oog voor zijn persoonlijke harem. Beetje sneu voor Evie, gelukkig voor ons. Stel je toch voor dat die bull-dozer in een vlaag van nietsontziende verliefdheid door de draad zou stormen... Ik heb het haar al meermaals gezegd: 't is beter zo. De veearts gaat immers veel voorzichtiger te werk.

Op het veld is het schimmeltijd. Wat wil je, vochtig en warm. Vooral de spinazie heeft er hard van. In die mate zelfs dat de eerste lichting niet oogstbaar is. De sla begint er ook van te weten, maar dat valt voorlopig mee.

De bewaarteelten zien er goed uit, en oh wat heb ik veel zin om daar aan te beginnen oogsten. Stel je toch eens voor: verse wortelen, pompoenen, knolselders, kolen allerlei en prei! Maar het is verstandiger om daar tot het uiterste mee te wachten, de winter duurt immers van nature al lang genoeg.

Het vakantie-afsluitend instant-kafféestje op Stek was er weer boenk op. Wij hebben er ontzettend van genoten. Jullie hopelijk ook. Voorlopig de eerstkomende tijd geen feestjes meer want we zijn volop aan 't verbouwen voor de grote verhuis van Stoppel naar Stek. Maar kleinschalige evenementjes tussendoor zullen wellicht onvermijdelijk zijn. We houden jullie op de hoogte. Zet alvast 14 september, open monumentendag, maar op de kalender.

Fien.

Watou, 26 augustus 2014

Beste regendropkes,

Ze zijn hierboven duidelijk met administratieve vereenvoudiging bezig. In 't begin van 't jaar gingen ze zomaar zonder winter over tot de lente en nu laten ze de zomer voor wat het is om meteen in herfst te vervallen. En ze zijn er goed in gevlogen. 'k Zie die weermannekes al zitten op hun grote donkergrijze regenwolk, met een grijns van oor tot oor: moet er nog water zijn? Voor mij niet alleszins. Gisteren 3x van kleren gewisseld. Niet omdat ik vrouw ben en kleren wisselen dus per definitie een hobby is, nee, omdat ik nat was tot op m'n vel. Vandaag begonnen met een goede regenjas, dat scheelt ook al natuurlijk.

Het tractormysterie is ontrafeld. Hoe blij en tevreden we er ook mee zijn, hij wou al geruime tijd niet starten zonder startkabels. In de garage was alles nauwkeurig uitgeplozen zonder een mogelijke oorzaak te detecteren. Zoals altijd lag de oorzaak te dichtbij. Het lag namelijk aan mij... Wat was er gebeurd: ten tijde dat de tractor wél nog zelfstandig startte, brandde er een lampje met bliksemschicht op het dashboard. Een man zou weten dat dat vanzelf uitgaat na een tijdje, of hij zou zich afvragen wat zijn goede vriend de tractor hem daarmee zeggen wou, of hij zou er gewoon gerust in zijn. Ik, vrouw zijnde, dacht meteen: lap 'k heb hier weer iets mispeuterd. En vervolgens: hoe moet ik nu dat lampje uit krijgen. Vrij vlug ontdekt dat door de sleutel een tandje terug te draaien, alle lampjes uitgingen. En zo was 'k weer op m'n gemak. Wist ik veel dat de batterij daardoor niet meer opladen kon... Enfin, er zijn geen doden gevallen, en we hebben weer wat bijgeleerd. Vrouwen en techniek!?

Het veld ziet er dezer dagen mooier uit dan ooit. In de windweg althans, daar waar de bewaarteelten staan. Kon ik het jullie maar laten zien. Kraaknette wortelen, voorbeeldige kolen en propere prei. Ondanks de natte hebben we daar alles onder controle weten te houden. Mede dankzij de hulp van vele vlijtige wieders, waarvoor mijn oneindige erkentelijkheid.

Niet vergeten: vrijdag het voorlopig laatste instant kaffé. 't Zal hoe dan weer de moeite zijn! Als mijn zus iets doet, dan doet ze 't meer dan goed.

Fien

Watou, 19 augustus 2014

Zij die het bijna bestierven groeten u,

Zaterdag aardappelen gerooid. Een gevecht op leven en dood. Karolien wou absoluut niet, en ik wou absoluut niet opgeven. Het betrof immers de strijd om het leiderschap. Van een berustende meegaande houding die zo passend zou zijn bij haar pensioengerechtigde leeftijd was er in de verste verte geen sprake. Zowel voor- als achterbenen gingen wild in het ronde maaiend de lucht in. Mocht ze deze explosieve energie in trekkracht omgezet hebben, hadden we nog 10x zoveel kunnen uitrijden, maar zij dacht daar anders over. Duidelijk een principekwestie. Uiteindelijk was ik genoodzaakt hulplijn Dirk te bellen, die kwam gelukkig meteen ter plaatse, en hij kreeg de situatie min of meer onder controle, maar het bleef een precaire affaire.

Enfin, ze zijn uit, en we hebben het niet met de hand moeten doen, dat is het voornaamste. Geen al te grote, maar wel een mooie opbrengst. Lekker vers van de pers. Ze zouden nu zo snel mogelijk verdeeld moeten geraken, want bewaarbaar zullen ze niet zijn, vrees ik. Daarvoor zijn ze na de hagel te vlug ziek geworden. Ik stel dus voor er een hype van te maken. Gelieve jullie massaal als nieuwe-aardappel-trendzetters te profileren en deze blijde boodschap zo weid mogelijk te verspreiden. Dank u.

Het herfstige weer creëert een herfstige sfeer op het land. Bladgewassen als warmoes beginnen vlekjes te krijgen (vandaar dat het wellicht voor 't laatst in het pakket zit). En er zijn bewaarteelten (als knolselder) die zowaar al beginnen afrijpen.

De courgetten en boontjes minderen snel, maar we beginnen snijbonen (lange platte) te oogsten in de tunnel, en dat is wel fijn. Bovendien is het een prachtig zicht, die langgerekte groene pergola, volhangend met bonen. Het is ook iets heel anders om boven je hoofd te oogsten in plaats van voorovergebogen naar de grond gericht.

Walter en Roos hadden weer veel kleine bloemkooltjes over. Die voor de veiling te min zijn, weet je nog wel... Het leek mij een leuke afwisseling.

Fien.

Watou, 12 augustus 2014

Hallo daar!

't Is hier weer mega windy. Net herfst. Zoveel lucht in eens. Maar het doet wel deugd om diep in te ademen. De lucht voelt zijdezacht en helder aan.

Evie heeft het gevoel dat ze met dit weer tochtig hoort te zijn, ook al is ze drie maand geleden al gedekt, vanmorgen sprak ze de stier van de buren herhaaldelijk aan... Ik hoop maar dat het vals alarm is, want anders wordt de kalvingsplanning weer op z'n kop gezet. Tammie blijft haar onverstoorbare zelf. Zeer gedienstig en zorgvuldig likt ze Evie's kop, en houdt ze de vliegen van me af tijdens 't melken. Het striemen van haar zweepstaart moet ik er maar bij nemen.

Het veld heeft inmiddels water gehad. Al te geweldige hagel is gelukkig uitgebleven. De courgetten zijn over hun hoogste punt heen. De boontjes gaan er nog even mee door. Daar ben ik blij om, want ik ben dol op verse boontjes in de zomer. De wortelen doen het goed. Ook de pastinaak en wortelpeterselie zijn blij van het onkruid verlost te zijn.

Het pakket dezer dagen heeft wat van een variatie op hetzelfde thema. Dit zijn de groenten die hier nu volop op 't veld staan, en ik zou het zonde vinden van ze aan de koeien te moeten voederen om tomaten en paprika's bij te bestellen, maar ik zou graag horen hoe dat voor jullie is. Het zou fijn zijn mochten jullie via mail of per briefje in de retourbak, kort laten weten of er inhoudelijk met het pakket te leven valt.

En driewerf hoera, zus en co zijn terug van vakantie. De opbouw van het derde instant kaffé kan beginnen. 29 Augustus 2014, schrijf deze datum alvast in jullie agenda.

Fien.

Watou, 5 augustus 2014

Aah Marie-louiske!

Ieder die al een voet op stoppel-bodem gezet heeft weet dat je steevast op deze manier begroet wordt door ons grootmoeke. Ze is hier nu een jaar 'in dienst' en goed op weg voor een vaste benoeming. De ijver waarmee zij groenten snijden kan is namelijk ongezien. Daarnaast behoudt ze overzicht over de werkzaamheden door zich in 't lang en 't breed te laten informeren, en ook als telefoniste levert ze puik werk. Met andere woorden, we houden haar met plezier nog even hier!

Na twee weken non-stop wortelen wieden zitten we even over halverwege. Tijd om conclusies te trekken... Misschien was 60 ruggen wat ambitieus. Wellicht zal ik toch een deel moeten onderfrezen, het onkruid haalt ons namelijk in. Ondanks de vele helpende handen. De voorbije weken heb ik nauwelijks alleen op 't veld gezeten. Het was plezant om met verschillende mensen te keuvelen. Mijn soort vakantie. Het geeft immers enorm op als het werk wat vooruit gaat.

Maar nu is het tijd om ook de rest van het veld terug aandacht te geven. De laatste lichting prei moet dringend geplant worden en ook voor het zaaien van spinazie, veldsla, raapjes en rammenas is nu het laatste moment.

Het hooi is binnen. Ik hoopte op een serieuze plens water zaterdag, maar we hebben ons moeten tevreden stellen met een paar druppels. De venkel krijgt het lastig, en ook de andere gewassen zouden deugd hebben van een flinke slok.

De courgetten gaan volledig uit de bol, zoals ze dat elk jaar even moeten doen, dus zijn we overgegaan tot de inmaak. Onder de deskundige leiding van Anna, hebben de buurvrouwen (en ons grootmoeke natuurlijk) het beste van zichzelf gegeven en 120 potten courgette in gezuurd. Als dat niet straf is!

Marie, ons oudste jaarling is vrijdag geïnsemineerd. Een grote opluchting dat ik haar tochtigheid toch heb kunnen vaststellen want het heeft een hele tijd geduurd. Het is belangrijk voor de spreiding van de kalvingen (en dus ook de melkproductie) dat het nu gebeurt, want als ze te dicht op elkaar volgen zitten we met te hoge pieken en dalen in de zuivel.

Fien.

Watou, 29 juli 2014

Aan ieder een zonnige vakantiegroet!

De wortelweken zijn weer aangebroken. Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat wieden tot je er scheel van kijkt. Gelukkig sta 'k er niet alleen voor. Van tijd tot tijd dienen zich helpende handen aan, en daar ben ik zeer dankbaar voor, want behalve functioneel, is het ook steevast gezellig om met meerderen op het veld te zitten! Zaterdag was er een 8-jarige moppentapper van de partij met de beste groentenmoppen ooit. Die kan ik u uiteraard niet onthouden, vandaar dat ik m'n uiterste best gedaan heb om er minstens 1 te onthouden... 't is groen en 't zegt broem broem, wat is het? Iemand een idee? Een bromkommer! Als je al niet plat lag van het wieden, dan toch tenminste van het grinniken. Wie bedenkt nu zoiets. (Onzin uitkramen is een neveneffect van te lang op je knieën te zitten, dat staat in de bijsluiter).

Tussen twee partijen door heb ik een weinig succesvolle poging tot hooien ondernomen. Van dinsdag tot zondag ging het wonderwel. Warm en winderig zowaar, zonder ook maar één bui te vangen. Gisteren is er dan toch 14liter gevallen. Dat valt nog reuze mee als je hoort wat ze in Roeselare mochten slikken. Hoe dan ook 't hooi was bijna hooi, en is nu weer nat. Hopelijk lukt het om daar de komende dagen verandering in te brengen zodat we vóór het weekend kunnen pressen.

De koeien zijn volledig in vakantiestemming. Dagelijks ondernemen ze minstens 1 poging om de weide wereld in te trekken. Evie ontpopt zich daarbij tot een padvindster van de bovenste plank. Je sloft 's morgens nog half soezend en volledig één met de vredevolle rust van de ontwakende natuur achter hen aan, in de overtuiging dat er toch niets verkeerd kan lopen wegens de grachten aan weerszijde van de weg, en dan uit het niets, met maar een heel klein aanloopje, springt Evie plots belachelijk elegant over de gracht, het veld in. Tegen de tijd dat ik haar vloekend en zwetend terug ter plekke heb, ben ik klaarwakker en ontstemd. Een ochtendhumeur heet dat dan...

Voor het overige zitten we met wat krap-sla. De laatste generaties zijn door de warmte sneller gaan schieten dan bedoeld, en de volgende hebben nog een weekje tijd nodig. Door de droogte is het ook mogelijk dat er hier en daar een bruin randje aan zit, hoewel ik dat zo goed mogelijk heb proberen te vermijden. Zowel de boontjes als de ajuin zijn vochtig van het veld gekomen. Best niet te lang in het zakje laten dus.

Fien.

Watou, 22 juli 2014

M'n zoete profiterollekes,

Het veld verviel de afgelopen week van het ene uiterste in het andere. Van heel heel warm tot heel hevig onweer. Van heel alleen bezig zijn tot heel veel helpende handen. Dit laatste was een fijne bijkomstigheid van het gewemel op stek. Naast de bouworde die er hard gewerkt heeft aan de dakconstructies van melkverwerking en koestal, had een bende JNMers er hun tenten opgeslagen. Zij waren zo uiterst sympathiek om ook hun diensten aan te bieden, en zo komt het dat er op korte tijd enorm veel veldklussen geklaard zijn. De erwtendraad is weer netjes opgeborgen tot volgend jaar, er is gewied, geschoffeld, preiplantgoed gerooid, en geplant. En ter afwisseling is er uiteraard heftig gezwommen in de stek-poel.

Het veld ondergaat met enige gelatenheid de wispelturigheid der weergoden. Maar klagen doen ze nooit, die groentjes van ons. Ze maken er het beste van.

Vandaar dat we deze keer een serieus boontje voor u hebben. Omdat jullie dat verdienen. In vergelijking tot andere jaren zeggen veel minder mensen hun pakket nu tijdens de zomer af. Dat wil zeggen dat er wellicht duchtig doorgegeven wordt, waarvoor dank! Dit verschil is voor ons van levensbelang.

Jullie pakket wordt gekleurd door tomaten van Hebben en rode bietjes van ons. Ook de eerste ajuinen hebben een plekje veroverd in de bak die jullie richting uitgaat. Op zich stellen ze 't niet slecht, maar hun hagelgeschiedenis maakt dat ze niet lang houdbaar zullen zijn, dus krijgen jullie de komende tijd een flinke portie.

Intussen zijn de wortelen groot genoeg om ze gemakkelijk te onderscheiden van het onkruid. Dit impliceert dat er als gek gewied moet worden. 60 ruggen van 50m. Neem van mij aan dat je daar even zoet mee bent. Mocht er iemand nog een gaatje hebben. Samen wieden kan heel gezellig zijn... En het is weer hooitijd. Jaja de zomer draait op volle toeren. Vraag me af wie er ooit bedacht heeft om deze tijd “vakantie” te noemen.

Geniet er alleszins van!

Fien.

Watou, 15 juli 2014

Dierbare thuisblijvers,

Zelfs ons Evie heeft er haar buik van vol. Zodra er druppels dreigen te vallen, hobbelt ze verontrust naar de uitgang van de weide als om te zeggen: “weer nat worden zeker? Mooi niet, ik ga naar m'n stal!” Helaas moet ze telkens opnieuw vaststellen dat de draad nog dicht is... Vervolgens een betekenisvolle blik in mijn richting: “ben je niet iets vergeten?” Maar als er geen reactie komt van mijnentwege draait ze zich met haar kont in de richting van de wind en begint verongelijkt te herkauwen: “'t is hier ook altijd 't zelfde.” Tammie heeft er doorgaans geen erg in dat het regent, zo uiterst geconcentreerd is ze aan het grazen. Als Zwitserse koe is ze natuurlijk sneeuwstormen gewoon.

Het veld is van vocht verzadigd en verlangt terug naar de koesterende warmte van de zon. Tot mijn grote opluchting staan de gezaaide winterwortelen nu boven. Het onkruid jammer genoeg ook, maar daar zullen we de komende hete dagen eens een mauw aan passen.

Het pakket is wederom volledig in eigen regie. De aanblik daarvan vervult me met fierheid. Van eigen kweek én levende vers. Maar soms knaagt de twijfel wel een beetje. Worden jullie net zo blij als ik van de venkel en de warmoes? Ik had het er deze week met Anna over. Zitten onze mensen niet te wachten op tomaten en paprika's? Haar antwoord klonk als volgt: “zolang we geen grote serre hebben behoort dit niet tot de mogelijkheden. Wees blij met de rijkdom van het veld. Het pakket is maar een basis en laat voldoende ruimte om daarnaast nog tomaten naar hartenlust bij te kopen.” Daar kan ik haar wel in volgen. Hopelijk lukt het jullie om creatief te koken met de groenten van het moment.

Tenslotte nog een vraagje: de mensen van ons afhaalpunt in Kemmel gaan verhuizen. Mochten jullie ergens in centraal heuvelland wonen, of er mensen kennen die bereid zouden zijn om hun tuinhuis of afdak ter onzer beschikking te stellen, dan zouden we daar heel erg mee geholpen zijn. Alvast bedankt om mee te denken!

Fien.

Watou, 8 juli 2014

Patatjes,

Het bestaat al jaren, en we hebben er hier zelfs een naam voor: restjesdag. Een dag zoals vandaag, waarop jullie pakket samengesteld is uit de restjes van de lente. Wat absoluut niet zeggen wil dat we daarvoor aan kwaliteit hebben ingebonden, integendeel. Het is een geheel groen groentenpakket geworden met 100% op en top Stoppel-groentjes.

Water hebben we intussen ruim voldoende gekregen. Ongenuanceerd als ze zijn lieten de weergoden weer alles in eens naar beneden storten, maar gelukkig waren de hagelstenen deze keer niet zo groot. Toch is het veld er van geschrokken, en dichtgeklapt. Ik hou dus lichtjes gespannen m'n schoffel in de aanslag om, van zodra het kan, alles terug open te schoffelen en alzo lucht in de bodem te brengen, vooraleer het 'kwaad droogt' zoals men dat hier placht te zeggen. Daar heb je vaak maar een paar dagen tijd voor, want het kan heel snel gaan.

Regen biedt tijd voor dingen die al veel te lang zijn blijven liggen. Het opbinden van de snijbonen in de tunnel bijvoorbeeld. Uit pure armoede waren ze alvast over de grond beginnen kruipen, steunzoekend bij elkaar. Maar nu hebben ze dus elk hun eigen draad om langs omhoog te klimmen, naar de zon toe. Het ziet er feestelijk uit, met blauwe linten. Een levendig prieeltje.

En we hebben sinds gisteren nog levendig gepriegel op de boerderij: twee gevlekte biggetjes. Echte monsters zijn het. Eigenlijk is dat elk jaar hetzelfde, en toch vergeet ik het keer op keer. Ze zien er o zo schattig uit, maar slopen elke goedbedoelde constructie in een mum van tijd en zijn 't gat in van zodra je je rug gekeerd hebt. Ik kijk alweer verlangend uit naar de dag waarop ze te dik zijn om door elk muizengaatje te ontsnappen...

Op Stek wordt er inmiddels weer noest gewrocht door een hele bende volk. De bouworde is er neergestreken, en de werkzaamheden vorderen vliegensvlug. Zalig!

Fien.

Watou, 1 juli 2014

Senioren en Senioritas,

De buurman heeft z'n gerst gedesjd. Nu is 't zomer. Het goudgele stro als de zon op aarde. En de zalig zomerse temperaturen spelen dat spelleke mee.

Bovendien is de vakantie van start gegaan. Dat betekent dat jullie natuurlijk wanhopig op zoek zijn naar een zinvolle dagbesteding? Weet dat ik jullie altijd uit de nood wil helpen met één of andere wiedklus. Het veld voorziet, royaal als het is, werk voor velen.

We bevinden ons in een periode van sla-hoogconjunctuur. De groei gaat zo ontzettend snel dat verschillende generaties samen beginnen vallen. Maar dat hindert niet, wat smaakt er op dit moment immers beter dan fris gebladerte? Niets!

Ondanks de droogte (het weinige hemelwater dat we vingen was in een oogwenk weer verdwenen) staat het veld in vuur en vlam. Ze hebben er allemaal zoveel zin in. Mooi om zien. Vandaar dat de natuur er sinds kort een nieuwe rare vogelsoort bij heeft: moi! Aan het vliegen is er nog wat werk, maar fluiten gaat vanzelf.

In de tunnel zal het weldra te heet worden voor de meeste teelten, maar op dit moment oogsten we de mooiste groenselder die ik ooit gezien heb. Hij is natuurlijk ook flink bepamperd geweest, met op tijd z'n natje en z'n droogje, en zonder bekogeld te worden door dikke hagelstenen, doch dat doet niets af aan de puike prestatie: applaus voor de groenselder!

De busselbietjes hebben wat harder hun best moeten doen, dat maakt dat hun buitenkant iets minder gaaf uitgevallen is, maar karakter hebben ze des te meer: applaus voor de busselbiet.

Enkel voor de paksoi moesten we nog aankloppen bij Hebben. Hopelijk de volgende keer weer een volledig Stoppels pakket.

Lang niets meer gehoord van de koeien? Ik ook niet. Ze zitten nu dag en nacht buiten en hebben zoveel graaswerk dat er geen tijd rest voor lange loei-verhalen.

Fien.

Watou, 24 juni 2014

Elk zinne goeiendag,

Leven met het land en tussen de elementen, es nie geweune wi!

Je hebt te maken met krachten die boven je machte gaan, die zowel vernietigend als ongelooflijk opbouwend zijn. Het leidt tot bescheidenheid en is een toonbeeld van nimmer opgeven. Het veld ziet er terug goed uit. Waar het de kracht vandaan haalt is me een raadsel maar alles is weer volop aan de groei.

Zo zijn we vroeger dan verwacht toch terug aan het oogsten. Zowel sla als batavia waren snijdbaar, ze zitten dus in het pakket omdat ik geen risico wou lopen dat ze er de volgende keer over zouden zijn. De venkel komt uit onze tunnel, en de tuinbonen komen van het veld. Deze laatste waren zwaar toegetakeld. De meeste koppen eruit en de plant zelf doorzeefd. Maar de bonen die er nog aan hingen zijn blijven doorgaan, en vindt u dus in uw pakket.

Gelijklopend met het zonnige weer hebben we de zomer in huis gehaald met komkommers van Hebben.

Eergisteren hebben we ruggen getrokken met Karolien. Het ging wonderwel. Ze was ontzettend gehoorzaam. Vervolgens hebben we de hele voorraad winterwortelen, pastinaak en wortelpeterselie gezaaid. Of het ook effectief allemaal goed zal kiemen valt nog af te wachten, het is namelijk wat aan de droge kant.

En vrijdag is het weer zover: Instant Kaffé 2 op Stek. Jullie zijn van harte welkom. Meer info: www.stekvzw.be

Fien.

Watou, 17 juni 2014

Lieve vrienden,

Alles heeft twee kanten. Enerzijds was er de voorbije week het verdriet om de verloren vruchten van het veld, anderzijds konden we weer warme betrokkenheid en medeleven ervaren onder de vorm van bemoedigende woorden, helpende handen, en financiële steun (van klein tot groot), waarvoor onze oprechte dank!

Aanvankelijk was ik vooral de kluts kwijt. Plan A lag aan diggelen en plan B was niet bestaande. Maar inmiddels begin ik er min of meer terug vat op te krijgen. De toestand van het veld blijft moeilijk in te schatten. Van de erwten en capucijners had ik gedacht dat ze wel rustig zouden verder groeien eens ze terug aan de draad hingen, maar dat blijkt niet zo te zijn. De struiken vergelen, en ik denk dat het bij een paar kleine na-plukjes blijven zal, daar waar de grote pluk eigenlijk nog beginnen moest. De sla daarentegen is misschien toch niet helemaal verloren. De latere lichtingen gaan terug aan de groei, maar of ze ook effectief een krop vormen zullen, of gewoon gaan schieten, dat zullen we moeten afwachten. Ook van de ajuin weet ik niet wat het zal worden. Voor de zekerheid probeer ik nu zoveel mogelijk te busselen. Als er schimmels toeslaan, dat we toch niet de volledige teelt kwijt zijn.

Voor het overige bestaat jullie pakket uit groenten van Roos en Walter. Zij leveren steeds mooie kwaliteit, waar ik zeer blij om ben, maar zelfs dan nog krijgen ze af en toe het deksel op hun neus. Zo waren de bloemkooltjes uit jullie pakket afgekeurd door de veiling wegens niet de juiste maatsortering, en moesten ze de courgetten om dezelfde reden maar op de composthoop gooien. We hebben deze laatste meegekregen en delen ze graag met jullie ter compensatie van het triestige pakket de vorige keer.

En we hebben gehooid. Verschillende kleine broks her en der, wat veel gerij betekent voor het maaien en schudden, maar alles tezamen toch goed voor 268 heurige hooibaaltjes. Onze veestapel zal haar kitn mogen smoetn om dat allemaal verwerkt te krijgen komende winter.

En we zijn volop aan 't planten. De rode en witte kool, spruiten en savooien en boerenkool, allemaal aan de lopende band de grond in. Resultaat: tevreden boer!

Fien.

Watou, 10 juni 2014

Kijk nu...

Slechts een paar minuten heeft het geduurd. Meer was er niet nodig om de boel kort en klein en bond en blauw te slaan. Met hagelstenen zo groot als de eieren van een Mechelse koekoek. De ravage op het veld is groot. Moeilijk voor te stellen als je 't niet gezien hebt. Moeilijk te vatten als je 't wel ziet. Moeilijk te aanvaarden na al de moeite die het gekost heeft om het veld zo mooi te krijgen als het was. Moeilijk.

De pakketvooruitzichten waren zo rooskleurig: knapperige spitskool, sappige warmoes, malse sla... Er schiet nauwelijks iets van over. Niet alleen de kersvers oogstbare kroppen, maar ook alle lichtingen voor de komende vijf weken, tot de pas geplante plantjes toe, zijn volledig verbrijzeld. Het lof van de ajuin aan frut geslagen. Een ideale invalspoort voor bacteriën en schimmels. De doperwten, peulen en capucijners, plakken allen gebroken tegen de grond in plaats van aan de draad te hangen.

Voor het pakket van vandaag hebben we moeten oogsten wat nog min of meer herkenbaar was. Er zat niets anders op. Onze excuses voor de zwaar gehavende spitskool, de kortgewiekte lente-uitjes en de geblutste doperwten. Hopelijk kunnen we rekenen op jullie begrip voor deze overmacht. De rode bieten van vorig jaar liggen nog steeds veilig in de bunker zó lekker knapperig te wezen dat het onnozel is, maar ze komen nu wel goed van pas.

De komende weken beloven lastig te worden. Bijna alle groenten zullen moeten worden aangekocht. Een streep door de rekening.

Het is nu afwachten of en hoe het veld zich zal herpakken. De natuur is sterk, maar er zijn grenzen.

Mocht u deze berichtgeving wat deprimerend vinden, dan hebben we nog altijd de ontzettend opbeurende leuze: onkruid vergaat niet.

Fien.

PS: Komende zaterdag (14 juni) is er werkdag op Stek (info: www.stekvzw.be). Alle helpende handen zijn zeer welgekomen.

Watou, 3 juni 2014

Beste pakketpakkers,

Sterk vertraagd verkeer in de Helleketelweg afgelopen donderdag. Allemaal boeren die hun ogen niet konden geloven. Moh... Es zezie nu ant moaien? Zelfs voor een niet al te verstandig iemand als ik, was dat toch wel een heel onverstandig idee. Want als het iets niet was, dan was het hooiweer: lange natte ochtenden, weinig wind, geen temperatuur... Wat het dan wel was? Mijn geduld was op. Gelukkig, bijgestaan door de beste hooikundigen van groot-Poperinge en verre omstreken, is het uiteindelijk toch goed gekomen. Hooi kon het niet worden, maar met 71 geurende graspakken hebben we voor de komende winter alleszins voedselzekerheid. Desalniettemin ligt die plastiek me op de maag. Als het enigszins kan toch liever hooien.

De groenten groeien nu terwijl je er naar kijkt. Een streepje zon, een spatje regen, en vooruit met de geit. Toch zitten we met een dipje in het aanbod. De eerste plantingen sla hebben elkaar niet sluitend genoeg opgevolgd waardoor het nu even op is. Maar er zijn een heel aantal bijna's: spitskool, warmoes, venkel, … die komen eraan.

Intussen beginnen de eerste vakantiemeldingen binnen te lopen, waarvoor alle begrip. Maar sta mij toe nog één keer te vragen of het alstublieft niet enigszins mogelijk is je pakket door te geven of een andere ontzettend creatieve oplossing te vinden. We hebben via dit medium geen hartverscheurende puppie-oogjes ter onzer beschikking, maar het zou toch triestig zijn mochten we hier moederzielsalleen achterblijven.

Alvast een warme dankjewel voor de moeite!

Wij zien jullie ook graag.

Fien.

Oei, vergeet ik nu met al die emo-praat het heugelijke nieuws nog te vermelden: de datum voor het volgende instant kaffé ligt vast: 27 juni 2014. Alle info op www.stekvzw.be

Watou, 27 mei 2014

Hola pola,

De inkt van de vorige ventiel was nog niet droog of daar begon ons Tammie al te persen. Deze timing was overduidelijk ter omzeiling van de media-aandacht, die gezien de oplage van onze brief niet te onderschatten is, doch wat ze over het hoofd zag was dat het kalf ter wereld kwam temidde de openingsuren van onze drukbezochte boerderijwinkel... Ze had met andere woorden toch wel wat bekijks.

Evie begreep niet goed wat er gaande was en slurpte verward het gebroken vruchtwater op. Een beetje onthutst: Heb ik dat verloren?

De bevalling verliep uitermate vlot. Dat het kalf drie weken extra gehad heeft is er niet aan te zien. Echt een klein drebbeltje. Na democratische stemming heeft het de naam “Jerôme” gekregen. “Bart” heeft niet op de lijst gestaan.

Een paar dagen later moest hij oormerken in. Dat voelt altijd als hoogverraad. Niet alleen het pijn doen van een wezentje dat je vertrouwt, maar het dan nog eens moeten aangeven ook. Zoiets doe je niet!

Een ander tragisch element in zijn jonge leventje (en in dat van ons) is dat we hem niet kunnen houden. We bereiken stilaan de uiterste grenzen van onze capaciteit wat veebezetting betreft. In vroegere tijden zou hij te vondeling zijn gelegd, maar tegenwoordig werkt dat zo niet meer. Met die barcodes in z'n oren zou hij hier binnen de kortste keren terug staan.

Hij drinkt nu als een echt Jerommeke een volle zuigemmer per dag. Hoe modern... Zoveel liever zou 'k hem gewoon bij de moeder zien natuurlijk, maar over twee weken moet hij met de veehandelaar mee, en dan hoort hij zelfstandig te kunnen functioneren... Dat is 't leven.

Het veld geniet met volle teugen van het mals geregen. Alles groeit nu heel gewillig. Onkruid incluis.

Bij de bloemkool die we uit de tunnel oogsten zitten heel mooie exemplaren, maar oh wat zijn het er weer weinig... En ook van het veld verwacht ik niet zoveel. Het zal een bloemkoolarm jaar worden. Gelukkig is er ander lekkers.

Fien.

Watou, 20 mei 2014

Beste bruiners,

“Ze stoat heet” zei de veearts gisteren toen hij Evie dekte. Ik had zoiets van: “wie niet met zo'n weer”. Maar ik was toch wel blij dat hij er een goed gevoel bij had. Ik had haar 's morgens nog gezegd: “Luister eens hier Evie, als gij niet beter communiceert, dan zult ge steekproefgewijs besprongen moeten worden tot we prijs hebben. Dat is 't leven”. En zo geschiede het.

Tammie kan inmiddels nog slechts waggelen als een eend omdat de gigantische omvang van haar uier een normale gang van zaken belemmert. 'k Heb met haar te doen. Ze wacht natuurlijk op verkoeling alvorens de arbeid aan te vatten. Kon ik haar maar mee zwemmen nemen in de Stek-poel, dat zou haar zo deugd doen. Misschien behoorde een onderwaterkalving dan wel tot de mogelijkheden. Helaas staan er praktische bezwaren tussen droom en werkelijkheid.

De andijvie staat droog. Doorgaans is dat mijn favoriete humor, maar deze keer kan ik er niet om lachen. We zijn nu genoodzaakt kleine krokante kropjes te oogsten, en dat geeft minder voldoening dan een sappige vette andijf.

Het goede nieuws is dat er merkelijk minder slakken zijn, de andere kant is dan weer dat er dorstige duiven aan de sla zitten. Voor jullie komt dat wellicht op het zelfde neer: nooit een gave sla voor u alleen, altijd moeten delen met de voorproevers. Maar er wordt aan gewerkt. Vader Stoppel heeft een heuse vogelverschrikker gefabriceerd. Helaas ben ik de enige die er van schrikt als hij tijdens het wieden plots begint te kletteren door een windstoot. De duiven hebben daar al lang geen last meer van. Die zijn kanonschoten gewoon. Volgens mij worden moderne duiven met oordopjes geboren, tegen geluidsoverlast. We gaan dus over tot het leggen van vogelnetten.

Dat we het er niet op gewaagd hebben met maaien, daar heb ik nu natuurlijk dik spijt van. Hopen dus op een dikke onweersbui, zodat het toch verstandig blijkt... Maar die mag dan niet op zaterdag vallen, want dan is 't café open. Niet vergeten: vanaf 19u is Stek de plees toe bie. Meer info op www.stekvzw.be

Fien.

Watou, 13 mei 2014

Jo de manne!

Net als het weer is ons Karolien een beetje winderig. Telkens ik haar achterhoeven proper aan 't uitpeuteren ben, gaat haar staart omhoog en ontsnapt er een stevige rukwind. Aangenaam is anders (voor mij althans), maar ik ben blij dat er geen brokstukken meekomen.

In tegenstelling tot het weer, wil ons Evie maar niet tochtig worden. Of ze doet het heel subtiel, wat me in haar geval erg onverstandig lijkt; ze zou toch moeten weten dat mannen duidelijke taal nodig hebben. Misschien rekent ze op de fijngevoeligheid van haar baasje, maar dat schat ze dan toch verkeerd in. Tot nu toe is de boodschap nog niet overgekomen.

Het veld vindt al dat getrek maar niets. De peultjes klampen zich wanhopig vast aan hun draad, maar worden hardhandig door elkaar geschud. Ook de bloemkool doet haar uiterste best om niet weg te waaien, maar ze wordt tegelijkertijd aan haar wortelen belaagd door de maden van de koolvlieg, waardoor ze nog maar erg weinig houvast heeft. De sla heeft dan weer op haar dak gekregen van een losgeslagen vliesdoek dat wild in 't rond flapperde (vandaar de bruine randen, waarvoor excuses).

Maar over de regen zijn we allemaal wél heel tevreden. Even vreesde ik dat het bij een paar druppels blijven zou, maar zaterdag heeft het heel voorbeeldig gebuid. Je kon de gewassen op 't veld zomaar gulzig horen slurpen, en ze blonken in hun vel van contentement.

Stek evolueert dezer dagen aan overdreven snelheid. We mogen van geluk spreken dat hetgeen er tot nu toe geflitst is nog niet tot een boete leidde. De ontmoetingsruimte is nog maar net geplafonneerd, en hop daar is er al een gat gekapt naar de keuken in spe. Maar wat helemaal te gek is: zaterdag 24 mei 2014 opent het eerste “instant kaffé” haar deuren. Allen daarheen zou 'k zeggen!

Fien.

Watou, 6 mei 2014

Hooi,

Het scheelde geen haar of ik had vorige donderdag gemaaid. Het is ontzettend verleidelijk want alle boeren hier in 't ronde hebben het al gedaan, maar bij hen steekt het zo nauw niet omdat het ingekuild wordt, terwijl wij er hooi van proberen maken. Ik ben dus blij dat ik het niet gedaan heb, gezien de wisselvalligheid van het huidige weertype.

Op het veld hebben we het onkruid netjes onder controle, maar de droogte begint z'n tol te eisen. De spinazie is aan't vergelen net als de ajuin, en de gezaaide gewassen komen nogal onregelmatig op.

De pompoenen en courgetten die voorgezaaid zijn en water krijgen naar hartenlust, gaan ontzettend snel. 't Is als bij 1 2 3 piano, je draait je om en hop alles staat boven.

Nog zoiets zijn de peulen. De ene dag in bloei, de volgende dag hangen er al ieniemienie peultjes aan. Je kan ze haast horen groeien, en met een beetje geduld ook zien lengen.

In de windweg is de knolselder geplant. De cirkel is rond, de laatste gaan de deur uit en de nieuwe gaan de grond in.

In de Helleketelweg hebben Rosa en Marie de grote weide ter beschikking gekregen. De hele dag hoor of zie je ze niet meer. Het enige waaraan je gerustgesteld kan vaststellen dat ze er weldegelijk nog zijn, is aan hun flapperende oren en horentjes die af en toe boven het maaiveld uitsteken.

Hier op het thuisfront nog geen heuglijk nieuws te melden van ons Tammie. Ze houdt haar kalf nog even voor zich.

Wel heuglijk nieuws van Karolien. Haar hoeven zijn gekapt het voorbije weekend, en ze ziet er echt beeldig uit. Ze blinkt trouwens mooi in haar vel. Als ze maar buiten kan zijn.

Het pakket is deze week volledig in eigen beheer. Dat impliceert een zekere tevredenheid, doch de geperforeerde chinese kool, waarvan de slakken de veroorzakers zijn, is niet helemaal wat ik ervan gehoopt had.

Fien.

Watou, 29 april 2014

Koekoe!

Wat ik fijn vind aan de lente, is dat de lucht terug gevuld is met geluiden. Niet elk gerucht is aangenaam natuurlijk, een brullende tractor langs uw oren als ge meditatief wiedwerk aan 't uitvoeren zijt, brengt me niet meteen in vervoering (desalniettemin alle begrip voor de tractor op wiens diensten wij ook soms beroep moeten doen), maar het gegons van hommelen en bietjes, en het gezang van gevogelte 's morgens vroeg, kan me ten zeerste bekoren. Er houdt zich de laatste tijd trouwens een vreemde vogel schuil in het struikgewas, één die precies hetzelfde geluid produceert als onze buurman die zijn hond fluit. Menigmaal heb ik me afgevraagd hoe vaak die hond al voor schut gestaan heeft als hij dacht z'n baasje gehoorzaam tegemoet te huppelen...

Genoeg gefilosofeerd. Terug tot de orde van de dag. De lentepakketten gaan gepaard met gemengde gevoelens. Enerzijds de oneindige fierheid over de prachtige gewassen die onze tunnel produceert, anderzijds het ongemakkelijke gevoel van elke keer de eindjes aan elkaar te moeten knopen, omdat er zoveel uitval is en we nooit genoeg voor iedereen hebben. Gelukkig kunnen we via Hebben groenten bij bestellen, maar dat is toch niet hetzelfde.

Ook het prachtige lenteweer blijkt een dubbeltje op z'n kant. Enerzijds blijven de emelten het geweldig naar hun zin hebben, en belagen ze de gewassen, anderzijds begint het wat aan de droge kant te worden, waardoor de uitbundige groei wat stilvalt.

De spinazie is daar een voorbeeld van. Deze was goed begonnen, maar hebben we nu vrij klein moeten oogsten omdat ze na de groeistop zou gaan opschieten. Toch ben ik wel content over de eerste buiten-spinazie, die is zoveel steviger en krokanter dan de kas(tunnel)-plantjes.

Ons Tammie is uitgerekend om de 1ste mei te kalven, maar naar goede gewoonte veegt ze daar vierkant haar voeten aan. Nog niets van voorbereidende maatregelen heeft ze getroffen, het zal dus nog enkele weken duren. Wel is ze bijna zo breed als ze lang is. We noemen haar tegenwoordig Tonnie.

Fien.