Droog…
Zo kletsnat als we gisteren waren bij het binnenhalen van de kolen, zo droog is de uitleg die nu volgt, omdat het praktische informatie betreft, die in het beste geval klinkklaar en helder bij jullie over komt.
Bij dit groentenpakket vinden jullie een pompoenpakket, en dat heeft volgende reden: binnenkort starten de dubbelen pakketten. In de winter leveren we om de 14dagen een dubbel pakket ipv wekelijks een enkel, omdat de wintergroenten gemakkelijk 14 vers te houden zijn, en omdat dit voor ons een beetje rust geeft. (de overgang zal ergens in oktober plaats vinden, maar later meer daarover).
Welnu, tussen kerst en nieuw zitten daar zelfs 3 weken tussen, omdat we anders ofwel op kerstmis ofwel op nieuwjaar moeten leveren, en dan staat niemands hoofd daarnaar.
Het is ter compensatie van die derde week dat jullie nu een pompoenpakket krijgen. Waarom nu? De pompoenen komen recht van het veld, en bewaren best bij huiskamer temperatuur. Aangezien onze huiskamer niet zo groot is om de volledige wintervoorraad veilig op te bergen, geven we jullie voorraad al mee. Je kan ze gerust nog maanden bewaren, en af en toe eten als je er zin in hebt, bovendien zijn ze decoratief!
In jullie pakket doet de stevigere kost haar intrede. Zeg nu zelf, met de kilte van de voorbije dagen kan een stevige bouillonsoep met prei, knolselder, rode biet, … al heerlijke smaken!
We nemen afscheid van de tomaten. Vergezeld van een paar takjes basilicum ronden we af in schoonheid.
Op naar een ander seizoen, op naar andere groenten!
Fien.
De mooiste week van ‘t jaar!
En niet alleen omdat de zon alles geeft wat ze heeft, maar vooral omdat we aan de laatste voorbereidingen voor de opendeurdag bezig zijn, en het wordt hier prachtig!
De boerderij zoemt en bromt en gonst van de bedrijvigheid. Het doet m’n hart sneller slaan van blijdschap en ontroering. Al die lieve mensen die hun beste beentje voor zetten om er een onvergetelijk oogstfeest van te maken. In elk hoekje of kantje is er wel iemand druk in de weer. En als we oververhit geraken is er een ijsje en een grote waterput om in te zwemmen!
In jullie pakket groenten die op het eerste zicht misschien een tikkeltje herfstig aandoen, maar die ook perfect voor verfrissing kunnen zorgen in hete tijden. Wat dacht je van een geraspte knolselder met lichte yoghurt/mayo dressing en een finishing toutch van kappertjes. Of een geraspt jong worteltje met venaigrette… Of een sappig tomaatje. we hebben het allemaal al geprobeerd en goed bevonden!
Ook de krielpatatjes komen goed van pas voor een lauwe aardappelsalade om duimen en vingers van af te likken.
Het veld ligt er mooi bij. De boekweit groenbemester staat voor de 2de keer in bloei en zoemt en bromt en gonst van de echte bijtjes. Ook de groenten staan tevreden te soezen in de zon.
Komt dat allen zien, het is jullie laatste kans, want volgend jaar slaan we de opendeurdag een keertje over.
Tot morgen!
Fien.
Plots,
Zijn de dagen korter. Is het donker als je opstaat en zijn je voeten ‘s morgens nat van de dauw. Op 1 september duwt de herfst de deur open en zegt: voilà, hier ben ik!
Maar de mooiste dagen van het jaar moeten nog komen: de zijdezachte zoete zonnige nazomerdagen. Dat zijn mijn lievelingsdagen.
Maar vandaag is het nat… Kletsnat! Wellicht door de tranen van kindertjes en ouders; van vreugde of verdriet, dat laat ik in het midden, maar terug naar school zullen ze gaan, dat staat vast!
Bij deze zou ik jullie hartelijk willen bedanken voor de voorbije zomer. Dat jullie massaal jullie pakket doorgaven aan vrienden en familie, en het niet zomaar stopzetten als jullie op vakantie gingen, dat stak ons hart onder de riem, en maakte dat we ons in het heetst van de strijd niet in de steek gelaten voelden. Het toont aan dat jullie aan ons denken en met ons meeleven, en dat is heel speciaal! Danku!
Wat ook heel speciaal is, is de metamorfose van de serre deze week. Van een oerwoud vol slingerplanten, naar een kale woestijnvlakte, maar wees gerust, lang zal dat niet duren! De snijboon en komkommerplanten maakten immers plaats voor een goede reden: hier komt de winterpostelein en de veldsla.
In jullie pakket nieuw-zeelandse spinazie. Die is nieuw, maar niet uit nieuw-zeeland, gewoon uit onze serre. Heerlijk fijngehakt gestoofd met een ajuintje in de pan. Al dan niet met een eitje erdoor. En het zotte is: dat mag met steel en al. Deze is nog lekker mals en zacht, dus zeker niet wegsmijten.
Wat ook zot en al wordt is ons oogstfeest. Niet alleen met vrolijke muziek, er zal ook een heuse tentoonstelling zijn met Barts micro-macro insectenfotografie zijn.
Allen daarheen! Vandaar nog een flyertje bij deze brief op de koop toe om vrienden en familie te lokken!
Fien.
Olé Hoezé!
Het leek wel een verkleedfeestje op het veld de voorbije week. De éne dag waren we nog in de hitte met brede Mexicaanse hoeden de ajuin in allerijl aan het binnenhalen. De volgende dag waren we als echte zeelui in stevig regenjassen de boontjes aan het plukken.
De rode draad: het oogsten stond centraal deze week. Bijgevolg begint het veld er hier en daar uit te zien als een leeg bord na een feestmaal. Je ziet dat er ajuin gestaan heeft aan de velletjes die achterbleven, je ziet de sporen die achterblijven van de boontjesplukkers… We hebben het kantelpunt bereikt. Het veld dat volledig vol met groenten stond, zal nu beetje bij beetje terug leeg geoogst worden.
In jullie pakket de eerste verse bussel worteltjes! In combinatie met een flinke portie tomaten en de reuze rode zoetpuntpaprika’s blijven we in de sfeer van een pittige Mexicaanse curry, met of zonder tortilla, olé.
We nemen afscheid van de komkommer, geniet er van, nog voor één keer sappig en krokant in een slaatje of gazpacho, olé!
Fien.
Prrr, tara tara tara, djing!
De
voorbereidingen voor ons oogstfeest op 9 september zijn begonnen. En
hoe?! We hebben al een groep topmuzikanten die voor de sfeer komen
zorgen. “Ort en zwiegt” zal van de partij zijn, dus ambiance
verzekerd!
Naar jaarlijkse goede gewoonte worden ook alle
hoekjes en kantjes van de boerderij gepoetst en geblonken, zodat we
jullie glanzend kunnen ontvangen. Op het veld groeit alles gezapig.
Dat resulteert in zomerweelde in jullie pakket. Eigenlijk zit er de
laatste weken telkens een beetje teveel in jullie bak, maar dat valt
onder het delen van de oogst in goede en kwade tijden.
Dat de boontjes
stilaan jullie neus uitkomen, daar kan ik met iets bij voorstellen…
Maar ze lopen op hun laatste beentjes, dus geniet er van, want hierna
zullen we ze een heel jaar moeten missen.
De tomaten gedijen
prima bij deze warmere temperaturen, vandaar dat ik jullie van een
flinke portie kan voorzien.
Nieuwkomer deze week is de
suikermaïs. Een heerlijk kolfje naar mijn hand zeg maar:) Gewoon de
bladeren er rond uit doen, in dikke schijven snijden en kort stomen
of koken. Dan een klontje boter erover laten smelten, een snuifje
zout en kluiven maar!
Fien.
In een raptje,
Ik
zit een beetje in tijdsnood, dus het wordt een korte brief.
Het
herfstige weer begint zich te tonen in de groenten ook. De meesten
gedijen goed met het water en de warmte die ze nu krijgen, maar hier
en daar steekt ook meeldauw vroeger de kop op dan anders. In de
pompoenen bijvoorbeeld, in de courgetten een beetje, en hier en daar
in de warmoes. Daarom hebben we hem volledig geoogst en afgesneden,
zodat het zich niet verspreidt. En dat komt goed uit want het is
perfect warmoes-quiche weer!
De eerste grote voorraadrooi is begonnen. De ajuin is deze week opgerooid, en ligt nu op het veld te drogen voor 2 à 3 weken. Daarna kunnen we hem op een zonnig moment binnenhalen.
De boontjes, daar is geen houden aan… Vandaar de XL portie… Geniet er van zou ‘k zeggen, want voor je het weet is het weer voorbij die mooie zomer!
Laat de zomerweelde jullie welgevallen!
Fien.
Herfstweer en lenteschoonmaak,
We hebben inmiddels wel al weer wat liters regen gekregen, en dat doet de grond en de groenten deugd.
Je ziet nu ook het onkruid massaal terug kiemen. Een groene waas over de bruine grond. Maar vooraleer we kunnen schoffelen zal het toch eerst wat meer moeten drogen.
Het veldwerk moet een beetje tussen de buien door gebeuren want als de aarde nat is kan je niets. Maar dat maakt dat tijd is voor andere dingen. Opruimen bijvoorbeeld. De beregeningsdarmen zullen we niet meer nodig hebben denk ik… De erwtendraad mag terug weg tot volgend jaar. De kooi over de bessen, heeft zijn taak volbracht, want alle bessen zijn geplukt, de kapotte werktuigpalletten zijn hersteld, de koestal hekkens aangepast enz.
Er valt altijd wel iets te doen. We hebben aardappelen uitgedaan, en zijn een graanvijzel aan het aanpassen om ons graan in de opslagsilo te krijgen.
De voorbereidingen voor ons grote oogstfeest op 9 september zijn begonnen. Het servies is opgepoetst en de flyers zijn gedrukt.
Ik steek er een paar bij deze brief. Als jullie ze mee willen helpen verspreiden zou dat heel fijn zijn!
Laat ook gerust iets weten als jullie een poster willen ophangen, die hebben we ook.
In jullie pakket is het één en al boontjes wat de klok slaat. Ik zou zeggen geniet er van, want voor je het weet is het alweer voorbij. Er is ook verse venkel.
Wij hebben hem deze week al voorgeproefd, in een stoofschotel met snijbonen en ajuin. Het was om duimen en vingers af te likken!
Smakelijk!
Fien.
Boontjes en bietjes!
En zakjes allerhande. Een pakket vol verrassingen waar jullie hopelijk blij van worden.
Het kwakkele zomerweertje bevalt de groenten en mezelf eigenlijk prima. Alles groeit gretig, en de boontjes zeker! Ik weet niet of ik al eerder zo’n succesvol bonenjaar geweten heb…
De verse bietjes in jullie pakket, zijn er die zich nog een koud voorjaar herinneren kunnen. Dat zie je, ze zijn klein van stuk gebleven, maar wel lekker smaakvol.
Ook de tomaten hebben de smaak te pakken.
Eigenlijk de enige die momenteel een beetje met lange tanden om zich heen saan te kijken, zijn de koeien. Hun weide is over haar hoogtepunt heen, veel mals gras is er niet meer te vinden, en die droge stoppel is nu niet meteen iets waar ze warm van lopen. De jonge vaarsjes hebben meer geluk. Die heb ik naar de verse weide van mama en paps gebracht. Het voelt een beetje alsof ik m’n kinderen op kamp heb afgezet. Ze waren meteen weg om te gaan grazen, zonder op of om te kijken. Geen kusje of knuffel… dag mama… nee hoor… Herkenbaar?
Fien.
Belgisch zomerweer,
Past prima bij de Belgische feestdag. Al zal er ongetwijfeld hier en daar een boer knarsetanden. Want hoewel we blij zijn met elke druppel water die uit de lucht valt. Als je graan aan het dorsen bent, heb je nu eenmaal liever dat het droog blijft. Gelukkig hebben we de afgelopen week onze graantjes zonder problemen op het droge gekregen. Dat is alweer een zorg minder.
De groenten groeien goed. In de serre hebben we nu volop slanke lange komkommers en de tomaten hangen te blozen aan hun struik. Ook het veld begint er stilaan mooi vol uit te zien. Er is bijna geen bloot stukje aarde meer zichtbaar, en dat is fijn.
In jullie pakket hebben we de eerste boontjes voor jullie, een flinke portie tomaat, de komkommeractie 1+1 gratis, de laatste koolrabi en een frisse krop sla.
Smakelijk!
Fien.
Winterpret,
Te midden alle zomerweelde hebben we de afgelopen week de winterprei geplant… Van een contrast gesproken… Maar het ging vlot. Ondanks het feit dat we het prei plantgoed in het vroege voorjaar twee keer opnieuw hebben moeten zaaien, omdat ze verdronken door de vele regen, zijn het stevige planten geworden, die we nu definitief uitgeplant hebben. De grond lag goed.
Het graan is gedorst, het stro geperst, en zo zijn de koeien alvast verzekerd van een zacht bed de komende winter, en een lekker hapje.
In de aardappelen zijn er coloradokevers neergestreken. Dat is de eerste keer in 11 jaar. Een primeur waar we niet meteen op zaten te wachten. Er zit niets anders op dan consequent de larven plat te knijpen, anders schiet er niets meer van de aardappelen over. Gelukkig was mijn broer een paar dagen met de kinderen op bezoek, en hebben we een flinke duw (haha) kunnen doen.
In jullie pakket alweer de laatste venkeltjes en de eerste lente-bietjes. Een hapje tomaten en een greepje courgettes.
Lang leve de lauwe salades!
Fien.
Vakantie…
Dat betekent voor ons: veel werk op het veld, weinig volk in de winkel, maar wel veel kinderen op de boerderij en dat is fijn.
De kinderen van de Bellewijk waren een paar dagen op kamp en er is geravot en gespeeld dat het een lieve lust was.
We hebben een tiental liter regen gekregen, dat deed deugd, en we zijn niet van onze sokken geblazen zoals de Nederlanders, dus dat was een opluchting.
Voor de rest is het allemaal wiedwerk wat de klok slaat. Kleine wiedjes, grote wiedjes, het moet allemaal gebeuren.
We zijn ook begonnen met de eerste nieuwe aardappelen op te rooien. Ze zijn nog een beetje aan de kleine kant, maar superlekker!
Jullie pakket is gevuld met zomerweelde. De laatste spitskool en de eerste venkeltjes. Komkommer, sla, en de eerste courgetten!
Smakelijk!
Fien.
Spitsbroeders en spitszusters,
Spitst allen uw oren, dan vertel ik u het wonderlijke verhaal van de spitskool die maar niet groot wilde worden. Het lijkt Peter Pan wel… Op 21 maart geplant, een maand bakken water over zich heen gekregen bij frisse temperaturen, daarna een maand geen druppel meer bij een koude strakke wind, en de laatste weken tot 30°C…
De meeste planten gaan bij zulke uitersten dood of schieten door, maar de spitskool niet, langzaam maar zeker vormde hij toch een vast kooltje, en vandaag heb ik dat geoogst voor jullie.
Voorts is de komkommertijd aangebroken. Wat niet wil zeggen dat er niets nieuws te vertellen valt, in tegendeel, het wil zeggen dat er weer wat nieuws in jullie pakket zit, namelijk komkommer!
Omdat die van ons zooo lang op zich laten wachten heb ik de eerste tomaten bij Nicole besteld, maar ook bij haar rijpen ze met dit weer maar langzaam, waardoor dat ze nog niet donkerrood zijn.
Ik voel het aan m’n dikke teen, de overheerlijkste rijpe tomaten zullen voor de thuisblijvers zijn deze zomer.
Bij deze ook al een kleine aankondiging voor na de zomer, neemt allen uw agenda en een dikke rode stift: zaterdag 9 september: opendeurfeest op Stoppel.
Met deze blijde boodschap rond ik af, tot volgende week!
Fien.
Iedereen aan de dop!
Het moment van de capucijners en tuinbonen is eindelijk aangebroken. O wat hebben we hier lang naar uitgekeken! Want zeg nu zelf, wat is er leuker dan erwtjes doppen? Verse erwtjes snoepen natuurlijk :) Wat een wereld van verschil met de erwtjes uit blik of bokaal. Daar doen we het voor! Dat is het uren en uren plukwerk zeker waard.
De koeien kijken al reikhalzend uit naar wanneer de erwtenpluk voorbij zal zijn, want dan krijgen zij de verdroogde planten, en dat vinden ze heerlijk. Vooral nu het gras in hun wei een beetje dor en droog begint te worden.
Het verhoopte water is inmiddels uit de lucht gevallen, al mocht het gerust een tiental liter meer zijn, maar we zijn dankbaar voor hetgeen we gekregen hebben, en de manier waarop.
De groenten staan te blinken in hun vel, en groeien dat het een lieve lust is.
In jullie pakket nog een onverwachte meevaller: broccoli van Nicole. Zelf heb ik dat eigenlijk nog nooit geteeld, omdat het een veeleisende en moeilijke teelt is, maar ik ben blij en dankbaar dat we de gaten in ons aanbod kunnen aanvullen met groenten van collega’s.
Smakelijk!
Fien.
Nederig,
Zo voel ik me nu ik hele dagen zit te zeulen met druppeldarmen om zieltogende kleine plantjes in leven te houden. Al die moeite om een paar liter water bij enkel de hoogstnodige groenten te krijgen. Terwijl een flinke bui op een uurtje met gemak honderden hectaren akkerland 10liter water geeft. Machtig he, de natuur! En hoe nietig zijn wij als mens toch…
Nu beseffen we weer hoe kostbaar water is, terwijl we een paar maand geleden smeekten om een paar droge dagen… Het kan verkeren zei bredero… Wij zijn alleszins uiterst zuinig. Alleen het kleinste plantgoed krijgt een waterduwtje in de rug. De grote planten moeten hun plan trekken. Dat maakt hen weerbaarder, en het is goed dat ze diep in de grond achter water moeten zoeken, zo brengen ze ook mineralen uit de ondergrond naar boven die ons als mens versterken.
Voor het pakket is het een beetje zoeken. Sommige groenten gaan supersnel. Zoals de sla en de peultjes. Vandaar de dubbele portie gebladerte. Gelukkig vraagt dit warme weer ook om frisse salades te eten. Voor de peultjes is het helaas al de laatste keer. Door de warmte verdrogen hun nieuwe bloemetjes, waardoor het afgelopen is…
Andere groenten vallen volledig stil in hun groei… Zo zit ik al weken te wachten op de spitskool en de tuinbonen. Maar ik blijf er in geloven dat ze er aan komen. Wacht maar tot het volgende week geregend heeft, dan gaan we ze nogal zien knallen!
Ondertussen begint de zomervakantie voor velen in zicht te komen. Bij deze zou ik graag een warme oproep doen (hoe kan het ook anders :) om jullie pakket niet op te zeggen als jullie op vakantie gaan. Het zou heel erg fijn zijn mochten jullie het willen doorgeven aan de buurvrouw die de vis komt water geven en de planten kattenvoer :) Op deze manier blijven wij op het toppunt van de groei niet met al onze groenten zitten, en leren nieuwe mensen ons kennen.
Alvast hartelijk dank voor de moeite!
Fien.
Peultjes!
Het mag dan wel het kleinste zakje in jullie pakket zijn, ik ben er apetrots op! Wat een heerlijke plant vol prachtige bloempjes waar de bijen gek op zijn. Ze fleuren het veld en de boer helemaal op! Al is het een hele klus om alles geplukt te krijgen. Je wordt een beetje dromerig van zo lange tijd naar en door het gewas te turen op zoek naar de perfecte peultjes. Vroeger was dit Anna haar vaste werk. Alleen zij had voldoende kennis, ervaring, geduld en respect om deze waardevolle oogstklus tot een goed einde te brengen. We doen ons best om in haar voetsporen te treden. Moge deze eerste peultjes een ode aan haar zijn!
Daarnet, bij het maken van jullie pakket bedacht ik wat een prima handvat een pakket is om in het nu te leven… Al weken krijg ik de vraag of er al tomaten zijn… En ik begrijp dat verlangen volkomen. Ook bij mij leeft dat, des te meer omdat ik ze elke dag zie groeien in de serre. Maar ze zijn nog zo groen als gras… Gelukkig zijn er NU peultjes! En is er koolrabi, die het ontzettend moeilijk gehad heeft, met eerst al die regen en daarna de gure wind. Maar hij heeft niet opgegeven en dat vieren we vandaag.
Verder zijn er de laatste wortelen. Eet ze met smaak, want hierna is het wachten tot september vóór er nieuwe zijn.
Fien.
In goede en kwade dagen.
Door het huwelijk verbonden zijn we niet, maar door jullie groentenpakket des te meer. We delen de oogst in tijden van overvloed en in tijden van schaarste.
Planten zijn een spiegel van hun omgeving. Veel beter dan ik met deze nieuwsbrief, kunnen zij jullie vertellen hoe het hier gaat op de boerderij.
Zo zullen jullie de komende tijd verhalen krijgen van groenten die goesting hebben om te groeien, want vocht zit er voorlopig nog voldoende in de aarde, maar die van hun sokken geblazen worden door de felle gure wind… Ze krijgen het niet cadeau, het zijn vechtersgroenten. Het zijn die groenten die ons voeden en ons vormen.
In jullie pakket vandaag is er nog niet zo veel te merken van die gure wind, omdat de meeste groenten uit de beschutte serre komen. De laatste bloemkool, de paksoi die terug is van weggeweest, en de verse worteltjes die stilaan een gewoonte worden, maar ook bijna aan het einde van hun latijn zijn. De sla komt van buiten, die heeft z’n mannetje moeten staan…
Qua werk draaien we momenteel op volle toeren. Wieden, hakken, maaien, enz. Ook planten en zaaien natuurlijk. Zo hebben we de afgelopen week de pompoenen geplant. In een diepe geul zodat ze een klein beetje uit de wind staan.
Het plantgoed van de kolen en spruiten is ook toegekomen. Moeilijk te bevatten eigenlijk dat we de groenten die we eten op de kortste dag van het jaar, zullen planten op de langste dag van het jaar…
Leven met de seizoenen!
Fien.
Supporters van den Antwerp zijn er niets tegen…
De wijze waarop wij hier al heel de week de bloemkool zitten aan te vuren, te bemoedigen en toe te juichen, is werkelijk ongezien! Het is sowieso een diva-groente die houdt van veel aandacht, (en daar heeft het haar deze week zeker niet aan ontbroken), maar ik wou haar zó graag in jullie pakket, omdat het echt een beetje puzzelen is om er te geraken.
De nattigheid van de voorbije weken zal nog een tijdje haar sporen nalaten. Bovendien lijkt het om te slaan in gure droogheid, wat ook niet super groeizaam is… Maar we proberen daar mee om te gaan.
In de serre hebben de tomaten het reuze naar hun zin, en ook de komkommers beginnen hun weg te vinden langs de draad omhoog.
Buiten groeien de peultjes en de erwten weelderig, dat belooft voor binnenkort. Koolrabi en spitskool, warmoes en verse bietjes, het zit er allemaal aan te komen, maar nog nét niet…
Naast het wieden, wat we nu vollenbak aan het doen zijn, hebben we ook gemaaid de afgelopen week. Met deze wind erdoor zal het hooi droog zijn in een hip en een knip. Het was een redelijke flinke snede, dus de koetjes zullen kunnen smullen komende winter.
In jullie pakket geen geurig hooi maar verse worteltjes en flinke bloemkool, lente-uitjes omdat die passen bij elk gerecht, en twee frisse kropjes sla. Ik snij ze tegenwoordig graag in fijne reepjes voor tussen een pitabroodje, of om te mengen in een lauwe aardappelsalade. Lichtjes aanstoven met een ajuintje voor in een wokgerecht kan ook of natuurlijk gewoon puur natuur een kommetje sla bij de frietjes.
Smakelijk!
Fien.
Zonnig lente-weer met een muts!
Zalig dat de zon ons vergezelt, maar ook de koude noordenwind is van de partij, dus laat je niet vangen… Ik heb al menigeen horen snotteren en kuchten…
Op het veld kunnen we er nu volop en ongeremd invliegen. Het werk begint zich op te stapelen, maar we kunnen het met beide handen aanpakken en dat is fijn. Je ziet dat de allervroegste teelten nog wat moeten bekomen van de natte en de kou.
Zo zijn er de mini kropjes sla in jullie pakket. Wat een verschil met hun reuze collega’s uit de serre… Maar ze zijn wel stevig en vol van smaak.
Ook de lente-uitjes buiten zijn compacter dan die van in de serre, maar lekker pittig. En een laatste plukje spinazie hebben we kunnen redden, maar ook deze heeft hard moeten vechten.
De mini worteltjes uit de serre worden elke week een stukje groter, maar blijven wel sappige snoepjes.
De ijsheiligen zijn het land uit, de koeien zijn nu dag en nacht buiten, en dat vinden ze heerlijk. Als je naar hun wei gaat kijken, heffen ze even hun hoofd op, met hun mond nog vol vers gras dat er aan beide kanten uithangt (wat een schattig zicht!) en dan eten ze gauw verder. Druk druk druk!
Fien.
Van de regen in de drup…
Aan water geen gebrek op dit moment! Maar het lukt redelijk om de droge momenten te benutten. Zo hebben we deze week de sla, venkel, en koolrabi buiten kunnen planten, en zijn de eerste boontjes gezaaid.
We zijn ook naarstig aan het voorzaaien geweest: er staat een heel leger aan bloempotjes met pompoenpitjes in de serre. Ze kunnen er lekker warm kiemen en groeien tot ze sterk genoeg zijn om zich te weren tegen de buitenwereld.
In jullie pakket bijna de laatste geschenken uit de serre. Paksoi of chinese kool, en een dubbele portie koolrabi. Zo lekker sappig dat je ze bijna als fruit kan eten. We zijn ook begonnen met de allereerste worteltjes te busselen. Voorlopig is het nog maar een klein zoet hapje, maar het is toch al een voorproefje van wat er nog komen gaat!
Tot de volgende!
Fien.
Jabadabadoe!
Van dit pakket word ik helemaal gelukkig! Alles supervers uit onze serre, en allemaal groenten die ik superlekker vind. Bovendien kan je er alle richtingen mee uit. Stuk voor stuk kan je er zowel rauw als gestoofd verschillende gerechten mee maken.
Waar ik ook helemaal gelukkig van word, is het zalige zonnige weer van de voorbije dagen. We zijn weer naarstig aan de slag gegaan. Wieden en schoffelen in de ajuin, aardappelen aanaarden en zo voort. We gonsden bijna even hard als de bijtjes.
De koekoek heeft zich deze week ook al laten horen voor het eerst, dus hou jullie korte broek maar bij de hand, de zon wint aan kracht!
In jullie pakket nemen we alweer afscheid van de allerlaatste andijvie van het jaar. Hij geeft de fakkel door aan de nieuwkomers chinese kool en koolrabi. De pijpajuintjes en de paksoi blijven nog even.
Geniet er van, net als ik!
Fien.
Schijn bedriegt.
Het lijkt alsof we dit voorjaar nog niets anders gedaan hebben dan gewacht op beter weer, maar niets is minder waar… Eigenlijk zijn we tussen de buien door al erg ijverig geweest. Er staat al behoorlijk wat buiten op het veld. Niet alle groenten zijn even gelukkig met de groei-omstandigheden, maar ze doen allemaal hun best, en wij proberen te helpen waar mogelijk.
Wat hebben we inmiddels ook geleerd; dat onkruid, behalve dat het niet vergaat, ook nog eens in alle omstandigheden goed groeit… Dus zijn we deze week in het wiedwerk gevlogen. En de ajuin zag dat het goed was!
We hebben ook de erwten een hoge draad gegeven om tegen te groeien. En we hebben er meteen een heuse constructie van gemaakt om vogelnetten over te spannen zodat de duiven niet alles lekker komen op smikkelen.
In jullie pakket een beetje oud en nieuw. Prei en rode bieten omdat een stevig soepje nog steeds kan smaken, en de eerste lente-uitjes en batavia sla. Niet te verwarren met de eerste andijvie. Die twee lijken een beetje op elkaar, maar qua groente zijn ze erg verschillend. Andijvie kan je lekker warm eten in witte saus, of lauw met slijmsaus (altijd een hit bij kinderen, zie receptje achterkant!) Het kan ook rauw, maar dan heb ik voor jullie volgende gouden tip om de bittere smaak wat weg te nemen: heel fijn snijden, een uitje bij snipperen, twee gekookte eitjes prakken, een lepel mosterd en een lepel mayonaise, en goed roeren. Mmmm!! Bitter is een smaak die bijna niet meer voorkomt in ons eetpatroon, vandaar dat we het niet zo goed meer kennen, maar de oude wijze indianen zeiden altijd: bitter voor de mond is voor het hart gezond! En ons mama zei altijd: in de lente moet je regelmatig een bitter paardenbloembladje in de sla snipperen dat is zuiverend voor het lichaam.
En zo weet iedereen iets om ons gezond te houden :)
Fien.
Groen, groener groentenpakket!
Ik kan me voorstellen dat jullie op dit moment een beetje overdonderd worden door al het frisse lentegroen uit onze serre, maar ik kan jullie enkel aanraden om er volop van te genieten, want de groene golf is in een vingerknip ook weer voorbij…
In jullie pakket de allerlaatste raapsteeltjes, rucola, peterselie en kervel van het jaar… ze geven de fakkel door aan de allereerste sla, en zo zet de lente estafette zich gestaag verder.
Het weer blijft een beetje wiebelig. Het buitenplantgoed staat blauw van de kou om zich heen te kijken. We hebben overal warme doeken over gelegd, meer kunnen we niet doen.
Bovendien moeten we vooruit met de geit want de tijd tikt. We hebben deze week dan ook de laatste ajuin en aardappelen geplant.
Voor de koeien maakt het niets uit welk weer het is. Ze hebben het malse gras geproefd, en dat smaakt naar meer… Ze willen kost wat kost buiten zijn, en dat proef je in de melk. Die smaakt nu zoeter dan voorheen.
Tot volgende week!
Fien.
De Paashaas…
Was in goede doen afgelopen weekend, niet alleen bracht hij chocolade eieren, hij bracht ons ook 2 prachtige kalfjes!
Ze zien er uit als hertjes, en zo gedragen ze zich ook. Ze dartelen door de stal dat het een lieve lust is!
Tussen de aprilse grillen door, proberen we hier en daar al eens iets te zaaien, te planten of te schoffelen op het veld, maar grootse ondernemingen zijn momenteel nog niet aan de orde omdat de buien elkaar nog te frequent opvolgen. Net als de aarde droog genoeg is om er in te vliegen, zien we de volgende bui al hangen…
Met grote ogen vol verwachting kijken we uit naar het voorspelde zonnige en rustige weer van volgende week. Het ziet er naar uit dat we dan compleet en volledig uit onze voegen gaan barsten al uit onze krammen schietende.
En het zijn niet alleen wij, die met grote glazige ogen van verlangen vooruit blikken, ook de koeien staan te popelen. Volgende week is het eindelijk zo ver en kunnen ze terug naar hun geliefde groene wei. We zetten ons al schrap voor de enorme melkplas van blijdschap die daar uit voort zal komen.
In jullie pakket één en al lentegroen wat de klok slaat. De serre gaat compleet uit de bol en daar mogen we allemaal van meegenieten. Raapsteeltjes, rucola, kervel en paksoi, allemaal even fris en fruitig.
Opgelet!!! Het valt jullie waarschijnlijk op dat jullie pakket van deze week er wat kleiner dan anders uitziet… Dat komt omdat we vanaf deze week terug een enkel pakket is (in plaats van een dubbel) We schakelen vanaf nu terug over op wekelijkse levering. Het volgende pakket staat dus volgende week voor jullie klaar.
Tot dan!
Fien.
Vers vers vers!
Buiten mag het regenen en waaien wat het wil, in de serre is het onmiskenbaar en vollenbak lente! Zelfs in die mate dat we er een beetje door overrompelt worden… Het is bijna niet bij te houden, zo snel gaat het allemaal. Mocht je even tijd hebben om op een stoel te gaan zitten kijken, dan kan je ze volgens mij zien groeien, de raapsteeltjes, radijzen, rucola en spinazie.
Dat is heerlijk, want buiten wordt het geduld dat we toch al niet hadden, danig op de proef gesteld… Nochtans, het is eigenlijk een heel normaal voorjaar, en we mogen op ons blote knieën danken voor de regen die we nu nog krijgen. Dat water gaan we deze zomer nog broodnodig hebben. Vroeger konden we nooit vóór 1 april buiten op het veld beginnen. Maar we zijn op dat vlak verwend geweest de laatst jaren…
Tussen de buien door hebben we het uiteraard niet kunnen laten van al links en rechts wat te planten en zaaien. De tijd zal uitwijzen of dat verstandig was… Voor de éne lukt dat, voor de ander niet. De ajuintjes staan al mooi boven, de prei opkweek is verdronken…
In jullie pakket één en al fris lentegroen wat de klok slaat. Raapsteeltjes, rucola, spinazie, … laat die verse slaatjes en lente omeletten maar komen!
De radijsjes met hun blozende wangen zorgen voor een kleurtje.
Tip: met het loof kan je lekkere soep of pesto maken, gooi het dus niet zomaar weg!
En we nemen afscheid van de p’s: de allerlaatste prei, pompoen en postelein.
Geniet van de lentekriebels in jullie pakket, de andere volgen later wel!
Fien.
Maart roert met zijn staart!
Dat deed hij honderd jaar geleden al, en nu nog steeds…
Amai, wat een contrasten. We hebben de voorbije weken droog en nat gehad, sneeuw en 16°C. We hebben zachte stille dagen gehad en harde onstuimige wind.
Het voorjaar is een als een brute chauffeur die het éne moment plankgas geeft, en het volgende moment vol op de rem gaat staan.
Of het ligt aan mij, dat kan ook… Een paar weken geleden enthousiast in het ajuinenplanten gevlogen, en de vroege aardappelen, maar nu ligt alles er toch een beetje nat en klef bij…
In de serre daarentegen is alles mogelijk. Het eerste plantgoed is toegekomen en in 1 klap staat hij volledig vol. Het ziet er prachtig uit! Bloemkool, koolrabi, chinese kool, paksoi, andijvie, sla, ze hebben er allemaal zin in.
In jullie pakket zijn we nog steeds afscheid nemende van de winter. Zoals de professionele afscheidsnemer.
Vandaag de allerlaatste witloof. Ze zeggen wel eens: de laatste loodjes wegen het zwaarst… Maar voor witloof geldt dat helaas niet… Lekker is hij wel, maar gewicht heeft hij nauwelijks… We hebben echt ons best gedaan, maar het mag precies niet zijn…
Ook de aller allerlaatste boerenkool in jullie pakket. Ik vraag me af wat er binnenkort nog overschiet… In het engels hebben ze een woord voor deze tijd van het jaar: the hungry gap… Maar wees niet bevreesd, daar vinden we wel wat op, we laten jullie geen honger lijden!
Verwonderd zullen jullie misschien zijn over het zakje appelen in een groentenpakket. Wel, het zijn onze allerlaatste appelen. Heerlijk om rauw te raspen met de rode biet. Of samen in een salade met de witloof en het potje zoetzure courgetten.
Laat de lente en de schaarste ons creatief maken!
Smakelijk!
Fien.
Luxe,
Nooit eerder heb ik de aarde, zo vroeg op in het voorjaar, zo droog en gemakkelijk bewerkbaar geweten. Dat is voorlopig fijn, omdat we daardoor meer tijd hebben om het seizoen voor te bereiden, en de grond mooi klaar te leggen voor de eerste zaai- en plantwerken. Maar het is ook een beetje beangstigend, omdat we nog veel water zullen nodig hebben, en de voorraden momenteel niet overdreven vol zitten…
Daarom koesteren we het kostbare water! De grond die we begin februari opentrokken om te kunnen ademen, hebben we inmiddels fijner gemaakt en een beetje terug toe gerold, zodat er zo weinig mogelijk water verdampt.
In de serre zit er schot in de zaak. Raapsteeltjes, rucola, spinazie en kervel, het begint stilaan allemaal herkenbare vormen aan te nemen. Als voorproever een busseltje peterselie in jullie pakket.
Voor het overige begin ik wat beroep te moeten doen op collega’s.
Zo was onze witloof, kleiner dan gedacht, dus heb ik die niet kunnen oogsten. Ter vervanging is er zoete bataat van Kristof. Net als pompoen houdt deze vrucht niet van koude, dus best buiten de koelkast bewaren.
De groenselder komt van bij Dirk en Nicole, en de ajuin van bij Kevin. Het is fijn om elkaar te kunnen helpen in tijden van schaarste.
Samen sterk!
O ja, 11 maart doen we met onze vzw mee aan de mooimakers, en steken we tussen 9u en 12.30u de handen uit de mouwen om de buurt op te ruimen. Als jullie een handje willen toesteken, zou dat fijn zijn! Graag een seintje op voorhand, dan weet ik hoeveel soep ik kook voor ‘s middags.
Fien.
“Lachend lachend lachend lachend, komt de lente over het land, ooover ‘t land komt hij lachend hahaha lachend over het land…”
Zo zongen wij dat uit volle borst in kanon op de lagere school…
En nu nog steeds boven het gebrom van de tractor uit, terwijl de meeuwen hahaha rond m’n hoofd cirkelen.
Hoewel het nog erg vroeg is om buiten op het veld al iets te zaaien of te planten, kriebelt het toch om te beginnen, als het zonnetje schijnt en de vogels fluiten. Daarom heb ik overal het land opengetrokken, zodat de aarde en al wat er in leeft eens diep kan ademhalen. Dat deed haar zichtbaar deugd, en mij ook!
Het voorjaar is een tijd van tegenstrijdige gevoelens. Enerzijds de sturm und drang van de op gang komende sapstromen, en de vreugde van de warme zonnestralen.
En anderzijds ook wel een beetje zorgelijk, omdat ik de wintervoorraden zienderogen zie minderen, en omdat ik weet dat alles wat ik vol enthousiasme in de serre gezaaid heb om jullie te verblijden met fris lentegroen, toch nog een tijd zal nodig hebben om te volgroeien.
Ik kan alleen maar hopen dat jullie het nog even volhouden met de groenten die er nu zijn, en dat het lukt om er een lenterige draai aan te geven met een origineel receptje.
In jullie pakket de vaste waarden prei en postelein. Wortelen en pastinaak. En de laatste zuurkool. Ook de rode kool trekt het niet meer. Door de lange droogte vorige zomer, en dan de gulle regen er over in het najaar, knallen de bladeren letterlijk van de stelen los door de spanning, dit maakt dat ze heel moeilijk te bewaren waren. Wat we gelukkig wel nog een tijdje zullen hebben is onze witloof. Daar ben ik blij om. Hoewel de vorm nog wat zoeken blijft, is hij goed van smaak, en dat is waar het uiteindelijk om draait.
Fien.
Gisteren,
Was het Lichtmis. We aten pannenkoeken om te vieren dat het licht herboren wordt! En dat is niet zomaar uit de lucht gegrepen. Deze week waren er de eerste rustig zonnige lenteavonden die bejubeld werden door een enthousiast vogelenkoor. En dat terwijl het nog putteke winter is. Maar de vogels voelen het al aan het puntje van hun staart: de dagen worden langer, de zon wint aan fors, er is nu geen weg terug meer, een nieuw seizoen is met trompetgeschal op komst.
Het zijn trouwens niet alleen de vogelen die het voelen. Ook de sneeuwklokjes steken voorzichtig hun kopjes boven de grond, de vlier begint stilletjes uit te lopen van puur ongeduld, en ik heb vorige week de helft van de serre vol gezaaid met heerlijk lentegroen. Om jullie al wat te laten wegdromen: kervel, raapsteeltjes, rucola, radijsjes, spinazie, … het komt er allemaal aan!
Voor deze week in jullie pakket doen we nog even voort met het lekkers dat de winter ons te bieden heeft. Daar kunnen we maar best nog van genieten, want de voorraden slinken snel. De allerlaatste witte kool staat op het menu, en ook de prei mindert zienderogen. Pompoenen en postelein hebben we gelukkig nog een tijdje, en aan rode bietjes geen gebrek. De spruiten zijn nu goed op dreef. Maar hier en daar hebben we al wat hulp nodig. Zo komen de ajuinen deze week van boer Kevin, en danken we de frisse groenselder aan boer Dirk.
Samen sterk!
Fien.
Regen en wind,
zorgen voor onze winterrust. Ze drijven ons richting de stoof alwaar we op een gedegen manier het nieuwe teeltseizoen kunnen voorbereiden.
Ze hebben ook onverwacht onze Anna meegenomen, waardoor we verweesd achterblijven, maar toch vooral dankbaar dat we haar zo nabij hebben mogen kennen. Dankbaar voor haar raad en daad zonder dewelke deze boerderij niet zou zijn wat het is.
Het veld ligt er koud en nat bij. Maar dat wil zeker niet zeggen dat al onze troeven uitgespeeld zijn. We hebben deze week de eerste witloof gesneden. Het blijft een beetje zoeken naar de goede vorm, maar smaak hebben ze zeker en vast.
Ook van de eerste zuurkool kunnen we jullie laten meegenieten. Ideaal om sterk en gezond overeind te blijven in tijden van griepjes en verkoudheden. Deze gefermenteerde kool barst immers van de probiotica. Het is niet voor niets de de zeelui die maanden van huis waren, uitgerekend dit mee aan boord namen om geen scheurbuik te krijgen. Je kan er ook vanalles mee doen. Op z’n duits, tussen een broodje met weense worst. Lekker fris in een slaatje met postelein, appeltjes en rozijntjes. Of in een stevige ovenschotel met puree, gehakt en ananas/banaan en kaas. Voor elk wat wils.
Voor de rest beginnen de voorraden nu stilaan wel te krimpen. We zijn aan de allerlaatste knolselder (die moest dringend op) en ook de veldsla uit de serre moet wijken voor verse voorjaarsteelten.
Geniet van stevige boerenkool en prei.
En hou jullie warm!
Fien.
Lieve mensen: Beste wensen!
Een onbeschreven blad ligt terug voor ons. Klaar om vervuld te worden van geuren en kleuren. Wat de toekomst brengen zal kan niemand met zekerheid zeggen, maar we hebben altijd elkaar nog, en dat is een geruststellende gedachte.
Mij deed het deze ochtend alleszins deugd om jullie pakket te vullen met de vrolijke winterkleuren die er nog zijn, en de diversiteit die we ondanks de tijd van het jaar nog hebben op het veld en in de schuur. De eerste spruiten, een verse savooi, de eerste rode kool. Een jong bedje postelein en standvastige prei. Een smaakpalet dat nog steeds alle kanten uitgaat.
Ook in de koestal was er de afgelopen tijd veel beweging. Maar liefst 2 nieuwe kalfjes er bij.
De afgelopen weken heb ik vlijtig kunnen smeden aan de teeltplannen voor het komende jaar. Heerlijk om weg te dromen van alle vitale voeding die we terug zullen telen kunnen. Maar het was toch ook even schrikken van de prijzen van het zaad- en plantgoed dat besteld moest worden…
Daarom, met spijt in het hart, ben ik genoodzaakt om vanaf januari de prijs van de pakketten aan te passen. Een klein pakket kost vanaf nu 40euro/maand een groot pakket 60euro/maand. Als jullie reeds het oude bedrag hadden overgeschreven is dat geen probleem. Gelieve gewoon bij de volgende overschrijving het nieuwe bedrag te hanteren. Dank voor jullie begrip alvast!
Fien.
Hij heeft me weer bij de neus,
Koning winter… Hoezeer de vorst ook aangekondigd was… Dat hij het van de eerste keer zo serieus zou menen had ik niet verwacht… De hoop was er dat het overdag nog wel zou dooien, maar dat bleek niet zo te zijn. Dat maakt dat jullie pakket er heel anders uitziet dan voorzien. Dat spijt me zeer, want ik was zo verheugd om jullie te trakteren op de eerste spruitjes, en de prachtige savooikool, maar die zitten dus vastgevroren… Ook de eerste witloof waar ik zo hard voor gesupporterd heb, heeft het niet gehaald…
Anderzijds ben ik wel blij dat we jullie überhaupt een pakket verse groenten aanbieden kunnen. De prei, die hadden we gelukkig op voorhand al uitgedaan, en de boerenkool, dat ging maandag nog net op de valreep… In de serre hebben we alles goed onder extra doeken gestoken, en daardoor ging het gisteren om postelein en veldsla te snijden. Mijn excuses dat de veldsla niet zo mooi gewassen is, maar de kranen zijn hier overal bevroren… De witte kool best niet te lang laten liggen vooraleer te gebruiken, want die is ondanks het afdekken in de schuur een beetje bevroren geweest. Daarom hebben we de voorraden in allerijl naar de woonkamer verhuisd… Je zou het hier eens moeten zien… Aardappelen, ajuin en kolen in de living, en pakketten in de keuken…
Maar! En dat is toch wel heel belangrijk: voor de aarde is deze vorst een zegen! Nadat het de laatste weken allemaal een beetje dichtgeregend was, kan alles nu weer mooi openvriezen, en krijgt de grond weer verse lucht in haar longen. Hoera!
Hoewel het nog erg vroeg is, zou ik jullie bij deze al het beste willen wensen voor het einde van het jaar. Dit is namelijk het laatste pakket van december. Voor de feestdagen hebben we onszelf een beetje rust gegund. Er gaat nu de komende drie weken geen pakket meer zijn. Ter compensatie van die derde week ontvingen jullie een aantal weken geleden het pompoenpakket. Opgelet, het eerstvolgende pakket zal op vrijdag 6 januari 2023 zijn. Graag wil ik jullie ook uit de grond van m’n hart bedanken voor jullie steun aan onze boerderij onder de vorm van het groentenabonnement. Zonder daar al te sentimenteel over te willen doen, maar jullie zijn de vaste grond onder mijn voeten. Het engagement van de pakketten vormt de stabiliteit van dit bedrijf, en daar ben ik heel dankbaar voor, omdat ik het gevoel heb dat we op deze manier samen iets positief kunnen bijdragen aan de wereld.
Vrede en alle goeds!
Fien.
‘t Is gelukt,
Alle teelten die vóór de winter binnen moesten, zijn binnen gehaald. De wortelen, waar we erg veel van hebben, en de witloofwortelen waren nog als laatste aan de beurt. Net op tijd… Het begon erg nat te worden om nog veel op het veld te wentelen met machines, en bovendien krijgen we komend weekend vorst.
Het veld ziet er wat verlaten uit. Klaar voor de winterslaap. Enkel de prei, kolen en spruiten blijven de hele winter buiten.
Ook in de serre beginnen er grote lege plekken te komen, waar de grond even mag rusten. Hoewel het in de serre eerder een winterdutje zal zijn, omdat we daar veel vroeger kunnen beginnen.
In onze stal is de eerste koe gekalfd. Jammer genoeg moest er een keizersnede aan te pas komen omdat het een erg groot kalf was. Gelukkig stellen moeder en zoon het prima.
In jullie pakket hebben we ons best gedaan om nog zoveel mogelijk fris groen bijeen te sprokkelen, maar dat begint nu toch echt op z’n laatste beentjes te lopen; een vergeten rijtje rucola, het laatste toefje platte peterselie, en de onuitputtelijke postelein. We rakelen de zomer nog even op met een potje van onze zoetzure courgetten. Verder nog een allerlaatste romanesco kerstboompje, en de allerlaatste spitskool. De volgende keer is het tijd voor een heel ander gamma aan groenten, maar daar ga ik nog niets over verklappen.
Bonne apetit!
Fien.
We waren bijna echt vergeten…
Hoe fris de herfst wel kan zijn… Op een kille mistige dag kan de koude al in je vingers bijten. Of als je de prei aan het kuisen bent terwijl de wind over je natte handen blaast… Maar je hoort me niet klagen, ‘k ben blij dat er seizoenen zijn. Dat ritme past zo wonderwel bij het boerenleven. In de zomer heb je de warme zonne-energie en de lange dagen om het vele werk te doen dat er is. Door de korte koude winterdagen krijg je dan weer de tijd om je innerlijke batterijen op te laden voor een nieuw seizoen. Het zit verdorie knap in elkaar! Bovendien kan je dubbel en dik van de warmte genieten, als je eens goed koud gehad hebt…
De veldwerkzaamheden verlopen prima volgens plan. De pastinaak is nu volledig binnen gehaald. Enkel nog een deel van de wortelen en de witloof wortelen uitdoen, en dan zijn we klaar :)
In jullie pakket voor het eerst veldsla. Dat is winterkost! We zijn aan de laatste bloemkolen, en ook rucola komt er niet meteen weer aan. De prei daarentegen begint op kruissnelheid te komen, en de pastinaak is nog nooit zo mooi dik geweest!
De knolselder heb ik geprobeerd om de laatste keer met loof te doen, omdat ook het groen lekker is in de soep, maar het loof is een beetje op het randje…
Vul jullie buik met warme stevige winterkost zodat je sterk staat voor de kou. Smakelijk!
Fien.
Zo herfst als het maar zijn kan…
Het lijkt wel alsof we met het uur te verzetten tegelijk ook op de herfstknop geduwd hebben. Regen en wind, een graad of 5 minder en een uur vroeger donker… Past wel bij aller heiligen… Alsof de zielen rond je oren vliegen…
Dat is de tijd van het jaar. Lange avonden om gezellig dicht bij elkaar en of de kachel te kruipen.
Op de boerderij zijn we volop aan de wintervoorbereidingen bezig. Deze week halen we de knolselder binnen. Zo wordt het veld week na week een beetje leger en de voorraadschuur week na week een beetje voller. De lege stukken heb ik reeds geploegd, zodat de aarde al aan haar winterslaap beginnen kan.
Ook de koeien kijken ‘s avonds al verlangend naar hun stal. Liefst hou ik ze zo lang mogelijk buiten, de winter duurt nog lang genoeg… Maar het kantelpunt komt in zicht.
Deze week in jullie pakket het beste wat de herfst te bieden heeft. Verse bloemkool, romansco, en een dikke spitskool. Door de regen zijn ze allemaal flink gegroeid. Al hebben ze door de natte ook wel hier en daar een bruin plekje gekregen. De laatste venkel heeft het ook naar z’n zin gehad. Uit de serre komen de groene blaadjes van winterpostelein en rucola (die vonden het een beetje te warm de laatste tijd…)
Deze week bij jullie pakket ook een pompoenpakket. Tussen kerst en nieuw leveren we drie weken geen groenten. Omdat met de feestdagen toch vaak anders gekookt wordt, en het is voor ons ook fijn om rustig te kunnen genieten van de kersttijd. Om die derde week te compenseren dient dit pompoenpakket. Een andere reden is dat pompoenen het best bewaren op minstens 15°C. Liefst op kamertemperatuur. Wij hebben op de boerderij geen enkele kamer die groot genoeg is om al die pompoenen te zetten, vandaar dat we jullie al een voorraadje meegeven. Je kan ze nog maanden laten liggen op de vensterbank, opeten wanneer jullie er zin in hebben, en het is nog decoratief ook!
Fien.
Wees niet bevreesd!
Jullie pakkettenbak ziet er deze week wel erg gevuld uit, maar geen paniek, we schakelen vandaag over op ons winterregime. Dat wil zeggen dat we om de 14 dagen een dubbel pakket leveren in plaats van wekelijks een enkel. Jullie eerstvolgende pakket is dus op vrijdag 4 november. We doen dit omdat dit rustigere leverritme ons in de winter een beetje meer ademruimte geeft. Bovendien zijn de meeste wintergroenten gemakkelijk 14dagen vers te houden. Jullie moeten zeker niet alles in de koelkast proberen te krijgen. Voor veel groenten is een koele berging, of zelfs gewoon buiten leggen perfect(prei, knolselder, kolen, rode biet, wortelen, enz…)
Ondertussen zijn we hier vlijtig de oogst aan ‘t binnenrijven. Deze week hebben we de rode bieten afgerond (allez ja, die waren al rond he, maar we hebben het werk afgewerkt…) 5 Grote palloxen vol… Zoveel hebben we er nog nooit gehad. De regen en het warme weer van dit najaar zijn goud waard voor de boeren. Elke dag komen er ettelijke kilo’s bij. Al de groeistilstand van de lange droogte zijn we langzaam maar zeker aan het inhalen.
In jullie pakket weer wat nieuwe gezichten: de eerste spitskool, die momenteel wat losjes groeit, maar reuzegroot aan het worden is… De romanesco is dan weer eerder klein, maar compact en zwaar. En zo groeit elk op zijn specifieke manier. Voor een dubbel pakket te zijn, hebben we deze week nog relatief veel bladgewassen. Geniet er van want het is de allerlaatste keer spinazie.
Tot over 14 dagen!
Fien.
Biete sehre,
Na vorige week op succesvolle wijze de aardappelen vergaard te hebben, waren deze week de voederbieten aan de beurt. Ik hoor u al denken: wat zou Jeroen Meus voor lekkers daar mee klaarmaken? Maar deze bieten zijn natuurlijk voor onze koetjes ;) Zodat zij ook kunnen smullen deze winter.
Voor jullie zijn we de rode bieten aan het oogsten. Samen met alle kinderen van de freinetschool. Het is een hele klus, maar vele handjes maken licht werk. Aan enthousiasme geen gebrek bovendien!
In jullie pakket deze week een samenwerking tussen het veld buiten en de serre binnen.
De venkel is in zijn nopjes. Herfst is een prima seizoen voor hem. Niet te warm niet te koud, en lekker veel water. Fris en fruitig staat hij op het veld te wuiven met z’n handjes.
We hebben ook een zakje krielpatatjes voor jullie. Normaal steken we geen aardappelen in het pakket, maar deze verse kleine knolletjes willen we jullie niet onthouden omdat ze zo heerlijk zijn op de bakplaat met wat olijfolie, veel tijm en rozemarijn!
De winterpostelein en rucola, die hebben het naar hun zin in de serre. Zij zorgen voor een frisse portie bladgroen. En als je even geen zin hebt in een slaatje, dan kan je er nog altijd pesto van maken!
Fien.
Mee met den hoop,
Als de andere boeren beginnen rondrijden met 2 en 4 rijen-aardappelrooiers, dan kunnen we niet achterblijven. Het heeft voldoende geregend om de grond mooi mul te krijgen, en het is mooi weer: vandaag is onze grote aardappelrooidag!
We moeten zeker niet onder doen voor de anderen. Onze machine kan dan wel maar 1 rij per keer uitdoen, we kunnen er met 4 op staan achteraan om te sorteren! Spannend maar leuk!
In jullie pakket deze week wortelen die super hard aan het groeien zijn! Hun lengte hadden ze al een tijdje, maar nu zijn ze ook dubbel zo dik als een paar weken geleden.
De warmoes staat weelderig in blad. Een laatste moment van glorie vooraleer de herfstschimmels beginnen met hun inval.
De sla moeten we al een tijdje missen, maar deze week als primeur een portie winterpostelein. Wat heeft dat frisse groen me al gesmaakt! En mocht je eerder zin hebben in iets warms, dan kan je er heerlijke soep van maken. Dan is er nog een stevige pompoen, en een busseltje platte peterselie voor de finishing touch :)
Bonne appétit!
Fien.
En ze zag dat het goed was…
Het veld ziet er prachtig uit! Door de broodnodige regen zijn de groenten herrezen als phoenixen uit hun assen na de droogte. Alles staat er fris en groen bij, en in volle groei (na maanden van groeistilstand). Dat is op de eerste plaats een zegen, maar ook een beetje een vloek.
We zijn al oktober, de dagen zijn serieus ingekort, en de nachten flink afgekoeld. Ze kunnen nooit meer de zomergroei evenaren, maar elke gram die er bij komt is meer dan welkom.
Oktober is normaal gezien de tijd dat de gewassen op het veld beginnen afrijpen, en wij de oogsten beginnen binnenhalen voor de winter. En dat is nu net waar het schoentje knelt. Doordat alles nog volop aan het groeien is, zou het zonde zijn om ze al uit te doen. Bovendien, als ze niet afgerijpt zijn, zullen ze ook niet bewaren. Dus moeten we wachten. Maar oogsten vergt tijd, en hoe langer we nu wachten, hoe minder tijd we zullen hebben, dus dat is een beetje spannend.
We zien wel… Nu eerst genieten van het heerlijk rustige zonnige weer bij momenten.
Jullie pakket is een toonbeeld van herfstvoeding. Groenten waar je een gevulde warme buik van krijgt. Met de eerste knolseldertjes.
Nog wat klein van stuk, maar zo jong en fris dat je gerust ook het loof kan gebruiken (in de soep bijvoorbeeld). Rode bieten en savooitjes, en de eerste en laatste butternut (het zijn er niet zo veel dit jaar).
Geniet van de mooie dagen met veel zuurstof in de lucht!
Fien.
Moetjes,
Hoewel we slapen als marmotten zit het seizoen in onze kleren. We genieten van de herfstzon, maar met vermoeide lijven en leden.
Het veld ligt er prachtig bij. De grote bewaarteelten zijn in hun afwerkingsfase. Stilte voor de storm zou je kunnen zeggen. Het vergaren van ‘den oest’ zal een laatste toer de force zijn voor we aan onze winterslaap kunnen beginnen. Het is een kwestie van planning. Oogstplanning. We mogen niet té vroeg beginnen, want met de regen die we gehad hebben, en de zachte herfstzon van de voorbije dagen, kunnen die laatste weken nog heel wat extra kilo’s opleveren. Anderzijds mogen we ook niet te lang meer wachten, anders krijgen we de hele klus niet op tijd geklaard… Wikken en wegen.
In jullie pakket een paar inmiddels vertrouwde gezichten: wortelen die nu flink uit de kluiten gewassen beginnen zijn, een laatste plukje spinazie, pompoen omdat de themakleur deze week oranje is, en een nieuwe smaak: de eerste prei! Ze zijn nog een beetje klein, maar als je ze volledig gebruikt (de meeste vitaminen zitten in het groen!) dan zijn ze perfect voor in de soep.
Smakelijk!
Fien.
Een roze wolk,
Daar zitten we momenteel nog op. Het was een prachtig feest zaterdag! De weergoden waren ons welgezind, en jullie waren massaal aanwezig. De algemene blijheid en het enthousiasme doen me ontzettend deugd, en vervullen me met dankbaarheid dat we na al die jaren nog zo gedragen worden. Een woord van dank is zeker ook gepast naar alle helpers toe. Zonder hen was dit niet mogelijk.
En dan terug tot de orde van de dag. Het binnenhalen van de oogst is begonnen. Met de pompoenen. Het zijn er meer dan ik dacht. Een goed pompoenen jaar. De kolen daarentegen hebben meer moeite om de lange droge warme periode te boven te komen. In jullie pakket een klein savooikooltje omdat en het wellicht niet groter worden zal… Appeltjes en rode bieten omdat het een heerlijke combinatie is, en er veel zijn. En tomaten. Misschien wel de laatste keer…
Laat het jullie smaken!
Fien.
Hiep hiep hoera!
Het naderen van onze boerenkermis voelt als het aftellen naar een echte verjaardag. Met kruisjes zetten op de kalender, blije maar spannende kriebels in je buik en verwachtingsvolle onrustige nachten.
De laatste rechte lijn… De boerderij heeft alvast haar mooiste kleedje aan, en de groenten stralen dankzij de regen van de afgelopen week. Nu enkel nog de koeien hun feesthoedje op en het kan niet meer stuk.
Ik hoop dat jullie er allemaal bij kunnen zijn, want dit speciale moment wil ik graag met jullie delen. Stoppel zou geen 10 jaar kunnen bestaan als jullie er al die tijd niet geweest waren!
In jullie pakket gaan we een beetje de herfstige kant uit, zoals het weer. Zeg nu zelf, een buikverwarmend pompoensoepje met verse peterselie kan al eens deugd doen. Of wat dacht je van het lekker afkluiven van een zonnige suikermaïs waar de smeltende boter van af druipt… Het water loopt me al in de mond! Jonge spinazie, gestoofd met steel en al en een ajuintje erbij. Hmmm!
Tot morgen!
Fien.
De appel valt niet ver van de boom,
Maar ze begonnen wel massaal te vallen, daarom dat we zijn beginnen plukken. Deels als eetappelen in het winkeltje, en deels om een verse lichting fruitsap te persen. Wat zijn het er veel! Ik was een beetje bang dat ze nog niet zo lekker zouden zijn, omdat het nog zo vroeg op het seizoen is. Maar blijkbaar hebben ze zon genoeg gehad, want er zijn al rassen die boordevol heerlijke smaak zitten.
Op het veld leef ik mee met de dorstige groenten… Wat hebben ze nood aan water! Ik weet niet zo goed wat deze groeistilstand teweeg gaat brengen. Gaan we nog bloemkool en romanesco krijgen, of hebben ze het opgegeven?
Wat ik wel weet is dat het een jaar van kleine beetjes zal worden. Blij zijn met hetgeen we hebben. En waarschijnlijk gaan we ook wel één en ander moeten bijkopen.
In jullie pakket courgetten die nu echt op hun laatste beentjes beginnen lopen (wat ontzettend vroeg is!) en tomaten die nu ook ruim over hun hoogtepunt heen zijn (op vlak van productie). De aubergines en paprika’s beginnen het nu beter te doen. Zij houden wel van de herfst heb ik de indruk. Warmoes en ajuin, omdat een stevige groentetaart perfect past bij deze tijd van ‘t jaar.
Hopelijk zijn jullie koters goed vertrokken naar school!
Fien.
Waar gaat dit naar toe?
Veruit de vroegste herfst die ik al geweten heb. De appels vallen massaal van de bomen en het is nog geen september.
Komt er een lange winter aan? We zullen het zien!
Momenteel genieten we van mooie rustige dagen.
Hoewel de droogte het de planten niet gemakkelijk maakt in hun groei, heeft het ook een kwaliteit: smaak.
De frambozen zijn maar klein van stuk, maar echte smaakbommetjes.
Zo ook de wortelen in jullie pakket. Je ziet dat ze zich hebben moeten weren in de droge grond. Ze zijn een beetje droog en taai van structuur, maar de smaak is heel geconcentreerd.
Dat geldt ook voor de venkel. De allereerste maïs daarentegen is lekker sappig en zoet.
Stilaan begint het smaakpalet te veranderen. Er zijn terug andere soorten op komst dan de typische zomertoppers.
Leve de diversiteit!
Fien.
Gemengde gevoelens,
Voor mij is gisteren de herfst begonnen. Tijd om op te staan, terwijl het nog donker was. Stil en mistig weer. Natte schoenen van door het bedauwde gras te lopen. Onverwacht een spinnenweb in je gezicht. En de weemoed die je overvalt.
Bovendien lijkt de hele boerderij mee te doen aan de premature herfstsfeer. De bladeren vallen van de bomen, de bloemborders zijn uitgebloeid, de koeien zijn al dankbaar voor het wintervoer dat ze krijgen, en de groenten gaan vroeger dan voorzien over tot afrijping.
Het ene jaar is het andere niet…
Maar de regen heeft deugd gedaan! Hoewel het een slok op een borrel was, zijn de groenten er erg dankbaar voor.
In jullie pakket is het eens iets anders. Aan de tomatenheerschappij raken we uiteraard niet, boontjes zijn voorlopig de laatste keer, en courgetten is een zomerse gewoonte die we nog niet mogen verbreken, maar de aap in de mouw is de nieuw-zeelandse spinazie. We hebben hem hier deze week gegeten, en het is een heerlijk nieuw smaakje. Gewoon stoven met een ajuintje en look, doe gerust met steel en al, heerlijk!
Geniet van de laatste volle vakantieweek, weldra gaan de kinderen terug naar school en worden ze oud en wijs.
Fien.
Woelige tijden…
Elk jaar heeft zo z’n bijzonderheden. Dit jaar een ongezien hoge activiteit van mollen en woelmuizen. De bodem leeft, zoveel is zeker, en dat hij goed gedraineerd gaat zijn, dat ook, maar de plantjes kunnen er niet mee lachen. Met deze temperaturen geen grond onder je voeten hebben is op z’n zachtst gezegd precair…
Voor de rest biedt het veld dapper het hoofd aan de warmte. De groenten houden voorlopig stand, maar zouden wel blij zijn met een drupje regen, of twee.
Wij zijn deze week begonnen met de afwerking en inrichting van de nieuwe winkel. Wat wordt het mooi! Ik ben er nu al blij mee.
Ook op de rest van het erf wordt er naarstig gepoetst en gemaaid en gewied en geschoren. We steken de boerderij in haar mooiste kleedje voor het grote feest.
In jullie pakket alleen maar zomer wat de klok slaat. Tomaten en courgetten, omdat ze nu eenmaal heerlijk zijn, koolrabi en boontjes, en ajuin omdat dat altijd past.
Laat het jullie welgevallen!
Fien.
Komkommertijd…
De komkommer in jullie pakket lijkt wel symbolisch. Ik weet niet goed wat ik jullie aan nieuws nog vertellen kan… Het blijft voorlopig warm en droog. De groenten op het veld gaan daar redelijk goed mee om maar hebben het niet gemakkelijk… Het onkruid onder de duim houden gaat dan weer behoorlijk goed. De ajuin is opgerooid en ligt af te rijpen en te drogen op het veld. Het zal geen ongelooflijk grote opbrengst zijn, maar goed genoeg. Ik denk dat dat de rode draad wordt. Een middelmatig groentejaar. Met veel courgetten en tomaten, dat wel. Die hebben we nu ruim voldoende dus als jullie extra willen, dan kan dat gerust.
In jullie pakket is koolrabi de nieuwkomer. Ze zijn een beetje klein van stuk, maar gezien de droogte doen ze het verrassend goed. En een zoetpuntpaprikaatje op de koop toe. Vind ik moeilijk om te telen, hoewel ze erg lekker zijn krijgen ze bijna allemaal een bruin puntje. Mijn excuses dus als er een schoonheidsvlekje aan zit.
Ziezo, geniet van de zomerse weelde!
Fien.
‘t Is stil aan de overkant…
Het is bijna fysiek voelbaar in de lucht, dat er veel mensen weg zijn, vind ik. Er hangt een soort leegte. Concreet ook voelbaar in het winkeltje, dat het kalm is… Maar wat een geluk dat jullie er nog zijn! Een klankbord in goede en kwade dagen. En de koeien, die zijn er ook altijd, met hun kalmerende, ritmische herkauwen. We moeten hen al flink bijvoederen, want in hun wei staat er helaas weinig groen gras meer…
Op het veld zijn we momenteel redelijk goed mee met de teelten vrij van onkruid te houden. Behalve de ajuin dan, maar die kan gelukkig spoedig opgerooid worden, om te drogen voor bewaring.
Ook in jullie pakket verse ajuin. Als je hem niet meteen gebruiken kan, best een beetje open leggen, dat hij verder drogen kan.
Voor de rest veel pakjes in jullie pakket. Dat ziet er niet zo feestelijk uit, maar ze zitten vol zomerse verrassingen. Van de vaste waarde tomaten, over de allerlaatste snijbonen, naar de allereerste prinsessenboontjes! Hoera!
Haal de prinses in jullie maar boven!
Fien.
O ja, we verdrinken momenteel in de courgetten, mochten jullie er willen inmaken tegen een inmaakprijsje, dan is het nu het moment. Het heerlijke zoet-zuur recept van Anna krijgen jullie er gratis bij!
Op het nippertje aan de dood ontsnapt…
Ze hielden woord… Het zou warm worden, en dat is het ook geworden!
De jonge prei, bloemkool, romanesco en savooi gingen volledig tegen de vlakte, hun bladeren zagen er uit als verfrommeld papier, maar gelukkig kwam daar net op tijd de verlossing. We hebben 27liter regen gekregen, en dat was een levensnoodzakelijk geschenk uit de hemel, dus daar zijn we, de planten, dieren en ik, erg dankbaar voor!
De hitte heeft ook rechtstreeks gevolgen voor jullie pakket. De tomaten rijpten dubbel zo snel, dus jullie krijgen een extra grote portie. Ook de snijbonen gaan nu snel. Zo snel dat Anna er bijna gek van wordt, omdat ze om de dag geplukt moeten worden. Ook hiervan is een royale portie jullie deel.
De sla kon er helaas minder goed mee om. De is een beetje harder, sterker van smaak, en het zou kunnen dat hij hier en daar een bruin verbrand randje heeft, dus maak hem goed schoon. Ook dat is leven met de seizoenen.
Inmiddels is het drukwerk voor onze 10e verjaardag binnengekomen. Ik steek nu alvast een paar flyers bij jullie brief, en als iedereen terug is van vakantie nog eens. Mochten jullie een poster aan jullie raam of in jullie auto of op een drukke plaats willen hangen, zou dat ook heel leuk zijn, geef gerust een seintje, ik heb er liggen.
Alvast bedankt!
Fien.
Zet je schrap!
We zijn de laatste tijd al rijkelijk bediend geweest van mooie warme zomerdagen, maar 35°C en meer op komst… Pff, ben benieuwd wat dat gaat geven.
De groenten op het veld doen het voorlopig goed. Ze sturen hun wortels wat dieper de grond in op zoek naar water, en brengen van daar ook tal van mineralen mee naar boven.
Enkel het jonge plant- en zaaigoed heeft wat extra aandacht nodig. Zo hebben we afgelopen zaterdag prei geplant, en voor de zekerheid meteen ook maar water gegeven. Gelukkig hebben we ons grote regenwaterreservoir, dat is een luxe, maar af en toe ook echt een noodzaak.
In jullie pakket de eerste snijbonen, en meteen een flinke portie, want ze hebben het naar hun zin!
Ook de courgettes zijn in form. Er komt bij hen altijd een moment van grote overvloed, maar dat deert niet, dan maken we ze in voor schaarse tijden.
Verder genieten we van een flinke portie tomaten, de laatste venkeltjes en een de grote constante: sla.
Lang leve de zomer!
Fien.
De afwezigen hebben ongelijk,
De zomer komt stilaan op kruissnelheid. In de serre hebben we steeds meer tomaten, we snijden eindelijk de eerste komkommers, en er komen aubergines, paprika’s en snijbonen aan.
Ook op het veld komt er schot in de zaak. Gelukkig niet letterlijk!
In jullie pakket de eerste venkeltjes. Ze hebben net iets te weinig regen gekregen om echt sappig en dik te zijn, maar we hebben ze gisteren gestoofd met een tomaatje en het is heerlijk om er weer een nieuwe smaak bij te hebben.
Het wiedwerk kunnen we voorlopig redelijk goed bijhouden, en dat is een fijn gevoel.
Het veld begint stilaan vol te staan. We planten morgen de grote partij winterprei, en over een week of twee komt al het laatste plantgoed toe. Wat gaat de tijd toch snel!
De afgelopen week waren de kindertjes van de Bellewijk op kamp op de boerderij en ook dat is leuk. Hun enthousiast gekir en gekwetter brengt terug leven in de brouwerij.
En anderzijds was er deze week ook droevig nieuws, van collega bioboeren die failliet gaan. Het komt beangstigend dicht bij...
Lieve mensen, geniet van de zomer, maar laat ons alstublieft niet in de steek, merci!
Fien.
Voor elk wat wils,
Wat mij betreft, en voor alle groenten met mij denk ik, gaat het goed. Heel wat dagen zon en af en toe een dag regen. De voorraad winterkolen zijn geplant en hop ze krijgen een slok water voor een vlotte start. De wortelen zijn gewied, en voilà, een salavlaagje en ze zijn vertrokken.
De erwten zijn voorbij, en ook voor de tuinbonen is het de laatste keer. Wat er nog rest van de planten voederen we aan de koeien. Die zijn daar zot van. Telkens na het melken leg ik in de wei een hoopje klaar voor elk van hen. En lopen dat ze doen! Echt een grappig zicht.
Ook voor jullie heb ik fijn nieuws: we plukken eindelijk de eerste tomaten! Nog wat schoorvoetend, want ze rijpen nog niet aan 100 per uur, maar wat heerlijk dat ze er zijn! En toevallig juist gepast is ook de basilicum klaar. Een klassieke combinatie waar je niets verkeerd mee kan doen.
Voorts zijn er de eerste bussel rode bietjes. Als je er nog niet zo goed weg mee weet, is de tip om ze te combineren met iets zurig, dat neemt de aardige smaak die ze van nature hebben wat weg. Bijvoorbeeld rauw raspen met een oogstappeltje, Of licht stomen met een geutje appelazijn, of stoven met de lekkere aalbessen die er zijn op dit moment. Er is van alles mogelijk!
Er is inmiddels een datum voor onze opendeurdag. Zaterdag 10 september. Zet het alvast groot omcirkeld in jullie agenda. We bestaan dit jaar 10 jaar, dus we willen er graag een heuse boerenkermis van maken. Iets om naar uit te kijken!
Fien.
Wikken en wieden,
De afgelopen week heb ik getwijfeld of ik niet eens iets moest bijbestellen om jullie blij te maken. Een komkommer of tomaat. Ik kan me voorstellen dat jullie daar met deze zomerse temperaturen erg naar uit kijken, en hier in de serre zijn we er nog net niet… Maar ik heb besloten om het niet te doen. Ons veld biedt momenteel andere lekkernijen, en het zou zonde zij om daar niets mee te doen. De erwten en capucijners bijvoorbeeld lopen op hun laatste beentjes. We kunnen nog één keer genieten en dan is het afgelopen. Ook de tuinboon is iets wat we enkel deze tijd van het jaar hebben, en dan een heel jaar niet meer. De koolrabi zorgt dan weer wat vaker in het jaar voor een fris hapje. Al hebben we dit jaar erg veel last van koolvlieg. De koolplantjes hebben moeite om hun draai te vinden dit seizoen.
De voederbieten voor de koeien daarentegen groeien dat het een lieve lust is, en met de sympathieke wiedhulp die spontaan uit de lucht viel als een geschenk uit de hemel, staat er geen onkruidje meer tussen.
Dat is momenteel onze voornaamste bezigheid, wiede wiede woep!
De grote vakantie komt eraan. Welverdiende rust voor iedereen. Zouden jullie bij afwezigheid eventueel jullie groentepakket kunnen doorgeven aan een lieve buurman of vrouw die jullie vis komt watergeven, de tuinslang eten geeft, en de kamerplanten uitlaat. Het zou zo jammer zijn dat op het moment dat het veld op volle toeren begint te draaien, we blijven zitten met al die weelde.
Bovendien is het een kans voor nieuwe mensen om kennis te maken met onze pakketten.
Bedankt voor de moeite!
Fien.
Zomers!
We naderen stilaan de langste dag van het jaar, en dat doen we met het gepaste weer. Iedereen die nog iets of wat van gras had staan heeft de afgelopen week gehooid, en terecht. Wat een prachtig, geurig wintervoer hebben we kunnen maken! Dat zal de koeien smaken :)
Op het veld is het een kwestie van bij te blijven nu. We schoffelen en wieden er op los, en het lukt voorlopig vrij behoorlijk om het onkruid binnen de perken te houden.
Het groenteaanbod is nog niet superbreed, maar ik ben blij dat ik jullie weer kan verrassen met een nieuwkomer: de spitskool. Hij heeft het niet gemakkelijk gehad. Door de droogte kreeg hij een groeistilstand en was daardoor een gemakkelijke prooi voor de koolvlieg, die zijn wortelgestel aantastte. Toen het dan terug regende had hij geen wortels meer om het vocht op te nemen. Daardoor zijn ze wat aan de kleine kant, en niet zo talrijk. Een reden te meer om er van te genieten.
Bij de erwten en capucijners is het een race tegen de duiven. Om ter snelst plukken… Voorlopig liggen wij op kop, en dat ga ik proberen zo te houden…
De warmoes is nu op z’n best. Jong en fris. Perfect voor een zomerse groentetaart, of licht gestoofd met veel ajuin en kruiden door een aardappel salade.
Laat het jullie smaken, en succes gewenst aan allen die examens hebben!
Fien.
We hebben sjans gehad,
Al bij al 15liter regen, die op een rustige manier naar beneden kwam. Geen koeien die uit de stal dreven of modderstromen die de groenten meesleurden. Gewoon. Genoeg.
De gezaaide worteltjes beginnen te kiemen, en de grond is nu lekker zacht om te schoffelen. In de ajuin, knolselder, goudsbloem en voederbieten was dat al weer nodig.
Doordat we moesten schuilen is de serre nu ook helemaal netjes gezet. De paprika’s, aubergines en komkommers hebben een draad en de eerste tomaten beginnen te blozen.
We hebben gemaaid om hooi te maken voor de koeien. Hopelijk blijft het lang genoeg droog.
De koeien stellen het goed. Er begint terug wat rust in de kudde te komen. Na het toevoegen van de twee jongsten moest iedereen z’n plek precies weer wat vinden.
Het pakket ziet er uit als een hoopje kleine zakjes, maar het zijn in feite parels. De eerste tuinbonen, de eerste erwten. Wat hebben we veel werk gehad om ze te plukken. Maar ze smelten op je tong. Ik vind ze heerlijk!
Fien.
Vrijdag,
Hoewel elke dag van de week z’n kwaliteiten heeft, draagt vrijdag toch mijn lichte voorkeur weg. Het is nochtans de drukste en spannendste dag om alles op tijd rond te krijgen, maar als ik al die groenten, de vruchten van ons werk, in jullie bak zie liggen, dan ben ik tevreden en blij. Dit is waar we het voor doen. Ik probeer me dan voor te stellen hoe al deze groenten in jullie keukens terecht gaan komen, en hoe jullie het omtoveren tot heerlijke gerechten. Vitale voeding.
Het is zo’n fijn gevoel om het vertrouwen en de verantwoordelijkheid te krijgen om mensen te voeden. Maar gemakkelijk is het zeker niet altijd…
Het veld begint stilaan bewoond te geraken. Het is mooi om zien, hoe er stilaan verschillende tinten groen en reliëf begint te ontstaan uit de grote bruine vlakte van voorheen. Maar het is ook veel werk, schoffelen en wieden, om alles onder controle te houden. Gelukkig zijn de dagen lang en licht, zodat onze batterijkes effenaan gevuld kunnen worden met zonne-energie.
Daar waar het najaar doorgaans de tijd van grote overvloed is, is het voorjaar de tijd van kleine kostbare geschenken. Beetje bij beetje worden er nieuwe smaken aan ons pallet worden toegevoegd.
Zo ben ik deze week erg gelukkig dat de eerste peultjes er zijn. Gewoon een beetje beetgaar stoven met wat verse worteltjes en lente ui, dat is het lekkerste wat er bestaat!
En ook de jonge eerste warmoes heeft me al gesmaakt. Hoewel ik merk dat het niet voor iedereen evident is hier mee aan de slag te gaan, is dit broertje van de spinazie best veelzijdig te gebruiken. Je kan hem heel fijn onder de salade snijden, of licht stoven met ajuin en er op het laatste een zacht kaasje door laten smelten, hij is heel geschikt voor groentetaart, of zelfs halvegaar in de puree.
Smakelijk!
Fien.
Hoera!
We hebben water gekregen, en hoe?!?! Het was perfect. Dikke druppels die gezapig naar beneden kwamen. Geen hagel of felle rukwinden. We zijn danig gespaard gebleven. Nu kunnen we weer wat verder. Al is het een kwestie van het hoofd koel te houden, want alles is nu mogelijk én nodig. We hebben pompoenen, courgetten en mais uitgeplant, ajuin gewied en alles geschoffeld alsof ons leven er van af hing.
We hebben ook de eerste snee gras gemaaid voor de koeien, al is de timing voor hooi niet helemaal ideaal…
Jullie pakket wordt nog voor het grootste deel bevoorraad uit de serre. Daar hebben we nog verse worteltjes, bloemkool, en lente uitjes, maar dat begint ook stilaan te minderen. De sla komt van buiten net als de koolrabi. Die is een beetje kleiner en taaier dan z’n serrecollega’s van een tijdje terug. De droogte zal nog een tijdje voelbaar zijn in de eerste buitengroenten… Maar als je hun voet voldoende weg snijdt zijn ze vanbinnen lekker sappig. Ter compensatie krijgen jullie er twee. Leren omgaan met alle omstandigheden, dat is leven met de natuur.
O ja, nog dit. We kregen de vraag om afhaalpunt te worden voor het heerlijke biobrood, op hout gebakken, van calibou.
Als jullie geinteresseerd zouden zijn om mee te bestellen, geef gerust een seintje. Soorten en prijzen kan je bekijken op hun website….
Fien.
Wiede wiede woep,
Waarlijk wonderbaarlijk is het, dat na twee maanden geen druppel regen, er toch nog zo veel wiedwerk is… Gelukkig maar, want dat wil zeggen dat er nog groeikracht is. Ook de groenten weren zich als duiveltjes in weiwatervaten, maar gemakkelijk is het niet… Want er zijn nog andere kapers op de kust. Ook de duiven hebben dorst, en die eten onze sappige erwtenplantjes sneller op dan ze groeien kunnen. En doordat ze naar boven tegen een draad op kruipen kan ik er maar moeilijk een net over leggen om ze te beschermen… Sinds een week staat er op het veld van de buurman een kanon. En ik moet toegeven, hoewel ik me telkens een hoedje schrik, het helpt wel…
In jullie pakket is er nog niet zo veel te merken van de droogte, omdat we nog voornamelijk serregeluk kunnen delen. Enkel de sla komt van buiten op het veld, en dat proef je. Hij is een beetje taai en scherper van smaak. Maar fijngesneden en met een vinaigrette is hij zeker verfrissend bij dit warme weer.
Hoewel het qua kwantiteit niet overdreven is, is dit pakket wat mij betreft qua kwaliteit een pretpakket. Wat zijn die jonge verse worteltjes lekker zoet en sappig! Ik eet ze van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat.
Maar de grootste trots van dit pakket zijn toch wel onze eerste bloemkolen. Door de warmte zijn ze erg vroeg dit jaar. Wat zijn ze mooi. Echt de koningin der groenten.
Bewonder en geniet!
Fien.
Leven met de natuur,
Is ook leren omgaan met het weer dat niet altijd komt zoals je graag zou willen. De natuur zelf lijkt dat wonderwel te kunnen. De bomen en struiken, alles ziet er nog weelderig groen uit, en de vogels zingen er geen noot minder om, nu het wat aan de droge kant is.
Zelfs de groenten op het veld doen dat eigenlijk niet slecht gezien de omstandigheden. Er zit nog voldoende vocht in de grond waarmee ze weg kunnen als ze diep genoeg wortelen. Wat op zich een extra kwaliteit geeft omdat ze uit die diepere lagen mineralen naar boven kunnen hen halen die ze aan het oppervlak niet vinden. De vele uren zon, daar koesteren ze zich ook wel in. Maar de schrale wind, en het gebrek aan regen zorgt dat er geen weelde is. Aan de sla merk je dat goed. Hij is best fris en stevig, maar blijft wat klein van stuk en proeft wat taai.
Ook de spinazie is wat klein van stuk gebleven, en wat licht van kleur, maar ik ben wel content dat er wel voor elk van jullie nog een plukje was.
De serreplanten hebben meer sjans. Die krijgen regen zoveel ze maar willen. Ik ben dan ook erg blij dat we jullie de allereerste verse worteltjes kunnen aanbieden. Ze zijn nog wat aan de kleine kant, maar lekker van smaak en sappig.
Voor de rest in jullie pakket de aller allerlaatste chinese kool, en de aller allerlaatste pastinaak. Ik maakte van deze laatste onlangs chips als aperitiefje, en dat was superlekker.
Succes!
Fien.
Koekoek!
Daar is ie weer, de warmteminnende buitenwipper… We weten bij deze dat het niet meer noemenswaardig vriezen zal. Maar zou er geen andere rare vogel wat regen kunnen voorspellen? Dat zou pas fijn zijn!
De afgelopen week was een spannende week. Het voedselagentschap had een grootscheepse controle van onze melkverwerking aangekondigd. Gelukkig is Janique altijd netjes en proper, dus dat was dik in orde. Enkel met etiketten en staalnamen moeten we wat stipter zijn.
Het wieden in de ajuin leek bijna een onmogelijke taak. Gelukkig kwam Hans op de proppen met een geniale duw-over-de-rij-schoffel-vinger-torsie-wieder. Het is een handwerktuig dat er uit ziet als een ruimteschip, maar ongelooflijk goed werk levert. Zo zien we er weer doen aan.
We zijn ook nieuwe varkentjes gaan halen. Nu de koeien sloten melk produceren, kunnen zij een royaal leven lijden met de overschotten.
En er is weer plantgoed gearriveerd: paprika en aubergine, (de komkommers ontbraken nog) voor in de serre, en knolselder voor buiten.
Voor jullie pakket breken er moeilijke tijden aan. De serre is zo goed als uitverkocht, en buiten wil er nog niet zo veel groeien… En helaas geldt dat voor de collega’s ook, dus het is ook niet zo simpel om bij de kopen. We behelpen ons met de allerlaatste prei. Ajuin ook die ongelooflijk wonderwel bewaart, en de restjes: andijvie, koolrabi, en onuitputtelijke paksoi.
Wonder boven wonder, hebben we ook nog witloof kunnen snijden. Door de droogte zijn de nerven hier en daar een beetje bruin-zwart, maar ik heb ze geproefd, en het doet niets aan de smaak.
Ik hoor hier en daar dat weelderige lentegroen jullie van tijd tot tijd overweldigt, maar probeer dan te bedenken dat paksoi, chinese kool en andijvie enkel bij deze tijd van het jaar horen, en we ze hierna weer een heel jaar zullen missen…
Het handige is dat je ze op heel veel manieren kan klaarmaken. Ik eet ze de ene keer rauw in een slaatje, dan weer licht gestoofd in een omelet, of door de puree. In een ovenschotel met kaassaus, het kan allemaal!
Succes!
Fien.
Op volle toeren,
De koeien zitten nu in de top van het gras, en dat zal ons Janique geweten hebben… Ze geven grote hoeveelheden melk, die zij allemaal te verwerken krijgt. Maar ze doet dat schitterend, want ze maakt de heerlijkste zuivel. Sinds vorige week is er ook terug vaste kaas, wat heb ik die gemist. Hij is nog een beetje aan de jonge kant, maar veelbelovend lekker!
Op het veld groeien de groenten wat zuinig. De zon doet haar best, maar de schrale wind die er steevast aan te pas komt, maakt het oppervlak droog en hard. Een malse bui zou wonderen kunnen doen.
Om het onkruid onder controle te krijgen is dit weer dan wel weer behulpzaam. Het grote wiedwerk in de ajuin is begonnen, en dat zullen wij geweten hebben. Ik hoop maar dat we er door geraken!
Papa en Jan zijn de omheining van de weien aan het nakijken en herstellen. Op dit moment hebben de koeien alleen maar oog voor het malse gras vlak voor hun voeten, maar eens het gras er bij de buren voor hen groener gaat uitzien, moeten we er voor zorgen dat een duidelijke draad de grenzen aangeeft. En zo zijn we dus bezig op alle fronten.
Het pakket heeft voor jullie allemaal nieuwe groenten in petto. Met dank aan de serre, die voorlopig onuitputtelijk lijkt: chinese kool, andijvie, lenteuitjes, koolrabi, het groeit er allemaal weelderig.
Maar ook het veld buiten begint nu schoorvoetend, met de eerste spinazie.
Smakelijk!
Fien.
Stof!
Het zonnige weer en de frisse zeebries zorgen er voor dat alles wat je doet, stof doet opwaaien. Zelfs al is het niets ophefmakend, een banale roering is genoeg. Maar voorlopig hindert het me niet. Er zit nog voldoende vocht in de grond opdat de groenten die op het veld staan rustig verder kunnen groeien.
In de serre daarentegen is er niets rustig aan. Het is nauwelijks bij te houden! Alles groeit daar als gek. Daarom is jullie pakket deze week wat groter dan normaal. Ik kon gewoonweg niet kiezen, alles is even belangrijk. Geniet er maar van, want voor je ‘t weet is ‘t alweer voorbij, dat weelderige lentegroen. De overgang van serreteelten naar volle grond verloopt niet altijd vlekkeloos, maar dat zijn zorgen voor later. We hebben deze week de erwten al een draad gegeven zodat ze kunnen klimmen, dus die zijn alvast vertrokken.
Stof tot nadenken ook. We bestaan dit jaar 10 jaar. Dat zouden we willen vieren met de feestelijke opening van onze nieuwe winkel, 28 mei, en met een extra large opendeurdag begin september. Ik zou ook graag eindelijk eens werk maken van sociale media om wat bekend te geraken bij een breder publiek, maar dat is nog wat schoorvoetend omdat ik nu eenmaal beter ben in koeien melken dan in facebook. Mochten jullie zin hebben om te helpen, da mag altijd :)
Wordt vervolgt!
Fien.
Lentekriebels!
Geen enkel ander seizoen dat zoveel blije opwinding teweegbrengt als de lente. Bomen en struiken barsten uit hun knoppen, de vogels jubelen dat het een lieve lust is, de boeren zaaien en planten er op los, maar hét toppunt van blijheid is toch het moment dat de koeien terug naar buiten gaan! Hun enthousiasme is echt ontroerend. Ze lopen hun dunne beentjes onder dat grote lijf uit, om toch maar zo snel mogelijk de weide te bereiken, terwijl hun uiers vervaarlijk heen en weer slingeren. Wat kennen ze de weg nog goed! Eens ze het gras ruiken en proeven volgen de gekste bokkensprongen. Eerste smijten ze hun poep de lucht in, dan gaan hun voorbenen van de grond en indien mogelijk ook alle vier hun poten tegelijk.
Hun grote gelukzaligheid is zeer aanstekelijk. Doe daar nog al het frisse lentegroen uit de serre bovenop, en ik kan niet anders dan met een grote glimlach rondlopen.
In de serre knalt echt alles uit de grond. Daarom dat we deze week overschakelen op wekelijkse levering. Al die verse groenten kunnen namelijk geen 2 weken wachten om door jullie geproefd te worden. Dat is het jeugdig ongeduld van de lente. Vandaar dat er volgende week, 22 april, al opnieuw een vers pakket voor jullie klaar zal staan.
Zalig Paasfeest gewenst, en tot volgende week!
Fien.
Grapje?
De
voorbije maand was natuurlijk te mooi om waar te zijn. Terwijl maart
onstuimig zijn staart hoort te roeren was het heerlijk rustig en
zonnig. Deze ochtend was wel even anders… Hoewel het eigenlijk wel
leuk is om alsnog een beetje sneeuw te zien, weten m’n koude
vingers en tenen niet wat hun overkomt.
En ook het
groentenpakket dat blaakt van fris en fruitig lentegroen, valt
eigenlijk een beetje uit de toon met dit winterse weer. Maar we laten
het niet aan ons hart komen. Ook met radijzenloof kan je een lekker
buikverwarmend soepje maken. Kervel en peterselie opbakken met
patatjes. Raapsteeltjes rauw mengen door een stevig roerei, het kan
alle kanten uit! Er is nog volop prei, en we zijn aan de laatste
pompoenen, dat schreeuwt groententaart :) Hoewel de gele wortelen
bekend staan als een bewaarsoort, blijkt dat toch een beetje tegen te
vallen. De kwaliteit is niet schitterend, waarvoor mijn excuses, maar
ik vond het te jammer om echt alles weg te gooien, dus ik heb m’n
best gedaan voor een redelijke selectie.
De boerderij dieren
doen alsof er niets aan de hand is. De kippen leggen er naarstig op
los, de kalfjes dartelen speels door de stal.
Ook op het veld
is er geen weg terug. De ajuinen, de aardappelen, bloemkool,
spitskool, koolrabi en sla, het is al allemaal geplant. Maar heel erg
is dat niet. We hebben ze goed afgedekt met warme vliesdoek.
Bovendien begon er terug nood te zijn aan wat vocht, en de krijgen we
nu onder de vormkracht van witte vlokken.
Kruip
maar dicht bij elkaar en bij de kachel!
De paasvakantie komt er
aan!
En o ja, dit is waarschijnlijk het laatste dubbele pakket. Binnen 14 dagen schakelen we terug over op wekelijkse levering. Maar geen paniek, ik laat het nog wel weten als het zo ver is.
Fien.
Blij blij blij!
Met het pakket van vandaag, dat voor mij lente uitschreeuwt.
Verse rucola voor in een frisse pasta, frisse peterselie voor in een lauwe
eiersalade (want de kippen leggen er nu op los), maar het meest fier ben ik op
de spinazie. Heerlijk roergebakken in een omelet. Wat heb ik daar al van
genoten! Zelfs de winterse groenten proberen zich lenterig te gedragen. Zo kan
je ook met witte kool een lekkere salade maken. Heel fijn gesneden met een
appeltje er bij, wat kokospulver, een flinke lepel yoghurt, mayonaise en peper
en zout. Of een rauwkostje met winterpostelein en witloof. Gewoon een
vinaigrette er bij en er is verkwikkend eten.
De lente barst langs alle kanten uit haar voegen, en dat
doet ontzettend deugd. De vogels jubelen van ’s morgens vroeg dat het een lieve
lust is. De bomen en struiken lopen uit met zo een snelheid alsof ze echt
kunnen lopen. Ik had gisterenavond moeite om vlot door het donker naar huis te
fietsen door de massaal overstekende padden. Klein of groot, iedereen voelt het
in z’n buik, de lentezon en de warmte. Alleen onze Marie voelt het nu iets
minder in haar buik… Zij zette de afgelopen week een vinnig kalfje op de
wereld. Een kers op de lentetaart!
Ook de grote lenteschoonmaak is weer van de partij. Niet alleen
omdat we de recyclebare landbouwfolie gratis naar de gemeente mochten brengen,
maar vooral omdat we de buurt weer voor even zwerfvuilvrij gemaakt hebben met
de mooimakers.
Ook de boeren komen stilaan in beweging. We hebben afgelopen
week ajuin geplant. En volgende week komt het eerste buitenplantgoed met
bloemkool en sla! We gaan ook de erwten planten, en zo geraakt het grotendeels
lege veld beetje bij beetje weer bewoond.
We gaan ook terug een grootscheepse prei actie doen, omdat we er zo veel hebben.
Dus als jullie vrienden of familie hebben die geïnteresseerd zouden zijn: bij
het volgende pakket leverbaar aan 2euro per kilo vanaf 5kg en aan 1,5euro per
kilo vanaf 10kg.
Men zegge het voort en laat gerust iets weten!
Ik ben sowieso gevoelig aan kriebels, maar lentekriebels
spannen toch de kroon!
Fien.
Oei oei oei,
Zelfs de woorden die ik tot jullie probeer te richten moeten zich krampachtig vasthouden aan het blad om niet weggeblazen te worden.
En ik hou m’n hart vast: ik hoop maar dat de groenten goed en wel bij jullie terecht komen!
Nochtans heeft de zon de afgelopen weken al af en toe in de verleiding gebracht om de vroege patatjes te planten… Maar ach, het is nog zo vroeg…
In de stal dartelen inmiddels twee kalfjes rond, het is werkelijk leuk om zien!
Voor de pakketten breekt nu wel de moeilijkste periode aan. Ik doe m’n best om het aanbod spannend te houden, maar de variatie aan soorten waaruit ik kiezen kan slinkt zienderogen. Ook bij collega’s. Het is nu eenmaal putje winter, ook al zou je dat aan de temperatuur nauwelijks merken.
Onze appelen hebben ook het uiterste punt van hun bewaarmogelijkheden bereikt. Het mag dan wel een groentenpakket zijn, ik heb ze toch toegevoegd omdat ze evenwel een gerecht kunnen opfleuren. Ik denk bijvoorbeeld aan een frisse rode bietensalade met appeltjes.
Ik zou nog uren met jullie kunnen praten, maar ik moet nu gauw de boerderij gaan vasthouden dat die niet gaat vliegen…
O ja, nog dit: in maart gaan we met onze vzw Stek naar goede gewoonte weer de buurt mooimaken. Als jullie zin hebben om mee te helpen: heel graag! We vertrekken op de boerderij op 12 maart om 9u en we zijn tegen de middag terug voor een warme tas soep of chocomelk. Graag een seintje als je komt.
Danke, en voorzichtig met dit stormweer he!
Fien.
Hallo allemaal,
Ik wou jullie graag van alles vertellen, maar ik ben het een beetje kwijt. M’n hoofd zit vol met snot, dus de woorden vloeien niet zo vlot als anders uit m’n pen, waarvoor excuses.
De lente begint nochtans te kriebelen. Het lengen van de dagen, het jubelen van de vogels, het verschijnen van de sneeuwklokjes…
In de stal huppelt ons eerste kalfje vrolijk tussen de grote koeien, en een tweede is op komst. Het is me al een paar keer opgevallen, nooit eerder was er zo een harmonie in de stal. De koeien zijn rustig en tevreden.
Aan jullie pakket begin ik te merken hoezeer de wintervoorraden slinken. De allerlaatste knolselder en oranje pompoenen zijn een feit. De witloof is al ietsjes beter gelukt dan de vorige keer. Ze hebben wat meer water gekregen, en hebben daar dankbaar op gereageerd.
Er zit ook een soort grapje in. Een hapje sla in de winter… Die plantjes had ik over, en ik heb ze in de serre uitgeplant, zo krijgen jullie nu een fris groen blaadje.
Hoe jullie goed en warm, ik probeer hier hetzelfde te doen!
Fien.
Je weet pas wat je hebt als het er niet meer is,
Stil en grijs weer is lekker rustig om in te werken, maar ik heb de afgelopen weken toch echt de zon gemist! Wat heerlijk nu ze er terug is!
We zijn volop aan de winterse knot activiteiten bezig, en proberen ook aan aantal infrastructurele zaken aan te pakken, die de werking in het algemeen zouden vergemakkelijken. Zo hebben we de kalverstal heringericht, opdat deze met de bull uitgemest kan worden. We gaan de wasplaats aanpakken, zodat het schrobben van de wortelen en het spoelen van de prei vlotter gaat. En we willen onze boerderijwinkel graag wat ruimer maken, maar daar ga ik nog niet te veel over verklappen.
Aan de groenten die deze week in het pakket zitten was best wat uren oogstwerk, dat geeft je tijd om stil te staan, je te verbinden met hetgeen je doet, en te mijmeren. Het rooien van de prei bijvoorbeeld, daarbij sta je temidden het veld, met je botten vast in de grond, en terwijl je handen het werk doen dat ze blindelings kunnen, overschouw je de akker. Of op je knieën de hele dag veldsla snijden in de serre, zet je aan het denken over op welke manier de bodem en de gewassen er het komende seizoen het best zouden gedijen.
Bij de witloof ging het twee richtingen uit. Enerzijds ben ik fier dat we onze eigen grondwitloof telen, van begin tot eind (ook de trekwortels), anderzijds kan er nog veel verbeteren. De kropjes zijn nog een beetje klein, dat komt omdat de wortelw wat dikker hadden moeten kunnen worden, maar ook omdat ze te weinig water kregen. Aan dit laatste kan ik meteen iets doen, dus hopelijk is de volgende keer het verschil al te merken. Gelukkig zit de smaak wel goed, daar ben ik blij om!
En op de valreep nog heuglijk nieuws: onze eerste koe is deze voormiddag bevallen van een flinke zoon, ze stellen het beide prima!
Fien.
Weer een nieuw begin,
Hoewel de seizoenen ononderbroken in elkaar overvloeien, en het leven in één grote spanningsboog doorgaat, is het fijn dat het éne jaar eindigt, en een ander begint.
Op de boerderij is dat heel letterlijk. Elke lente is een nieuwe kans. En hoewel het veld er nu nog koud en nat bij ligt, gloeit vanbinnen al het enthousiasme voor wat komen gaat. De meest concrete uiting daarvan is het maken van de teeltplannen en de bestellingen van het zaad en plantgoed.
En als ik me echt niet inhouden kan, is er altijd de serre nog. Daar, beschermd onder het glas, mogen de eerste vroege teelten al gezaaid worden.
Maar er zijn nog dingen om enthousiast van te worden. Onze eerste zuurkool is klaar! Je proeft dat hij nog jong is (aan de zure kant), maar er zit potentieel in, en met wat rozijntjes of ander fruit er bij is het erg lekker. Het is precies wat ons lichaam in donkere dagen nodig heeft: de beste ondersteuning voor onze darmflora. Het is niet voor niets dat zeelui uitgerekend dit meenamen op hun eindeloze tochten.
Verder zijn we camembert aan het proberen maken, hij is echt super lekker! We zijn nog op zoek naar een originele naam. Suggesties zijn welkom! De winnaar krijgt een camembert :)
Komende week kalft normaal gezien de eerste koe van het jaar, en zo zijn we weer vertrokken.
In jullie pakket de winterklassiekers als wortelen en prei, de laatste rode kooltjes en de voorlaatste knolseldertjes, maar ook de eerste boerenkool. Gewoon krokant stoven in wat olijfolie en dan een kruidenkaasje over laten smelten, heerlijk! Of ovengedroogde chips van maken met een snuifje zout :)
Lang leve de seizoensgroenten!
Gelukkig nieuw jaar!
Fien.
Lieve
mensen,
Het is al weer zo ver… Het laatste pakket van
2021…
Ik hou van deze tijd van ‘t jaar. Het vervult me
steeds met een mengeling van weemoed, vreugde en dankbaarheid. Weer
een jaar voorbij… Een bewogen jaar, op persoonlijk vlak, en
daarnaast niet zo evident om de boerderij overeind te houden. Maar
moeilijke tijden hebben ook een mooie kant. Je bent je heel bewust
van de warmte en liefde van de mensen om je heen die je overeind
houden. En daartoe behoren ook jullie. Ik zou jullie oprecht
willen bedanken voor het engagement dat jullie aangaan met jullie te
abonneren op onze groenten. Jullie helpen de boerderij dragen en
dat doet ontzettend deugd!
Jullie pakket is gevuld met heerlijk
gewone groenten. Om de dagen tussen de zware feesten door te komen
:)
Mijn favoriet van het moment is ‘minute made’
posteleinsoep. Gewoon een ajuintje braden, postelein heel even mee
stoven, een broodkorstje er bij om in te dikken, een beetje water en
bouillon, mixen en klaar!
Maar ook de spruiten zijn top
momenteel. In de pan karameliseren met een ajuintje… Zalig! En zo
kan ik nog wel even doorgaan, maar we gaan het hier bij laten.
Tijd voor de winterrust!
Tussen de pakketten rond kerst en nieuw zitten altijd 3 weken. Ter compensatie van die 3de week kregen jullie een tijdje geleden een pompoenpakket mee. Opgelet dus het eerstvolgende pakket zal 7 januari 2022 zijn!
Ik
wens jullie een hartverwarmende kersttijd toe!
Fien.
De natuur zoekt haar evenwicht,
Dat was wat papa altijd tegen me zei toen ik nog een klein meisje was. En nu, zoveel jaren later, wat blijkt, er zijn nog zekerheden. Ik ben nog steeds een klein meisje, en het klopt ook dat er naar een evenwicht gezocht wordt. Na de droogte van de afgelopen jaren, hebben we het de laatste tijd ruim voldoende water gehad. De voorbije dagen zelfs meer dan 100 liter!
Het is een uitdaging, terwijl je laarzen zich vastzuigen in de modder, de pastinaken uit de grond proberen trekken. Maar moeilijk gaat ook! En met vereende krachten gaat dat eens zo goed.
Het pakket zit weer in een overgang. De laatste kleine worteltjes, de laatste romanesco, de laatste butternuts. Maar ook heerlijk stevige nieuwkomers als spruitjes en pastinaak.
De prei blijft onverdroten dikker worden, ik vraag me af waar dat ooit eindigen zal.
Nu er door de koude wat minder mensen in de winkel geraken, hebben we wat melk over om heerlijk te experimenteren. Zo kunnen jullie vanaf nu de lekkerste cheesecake ter wereld bestellen, gemaakt door Janique, en we hebben terug ijs voor de feestdagen. Nieuw: ook yoghurt ijs!
Met deze fijne vooruitzichten, ga ik jullie laten.
Hou jullie warm, en tot de volgende!
Fien.
Dag iedereen,
De tijd vliegt tegenwoordig. De korte dagen gaan open en toe. Maar het weer is zalig om in te werken. Rustig en windstil. Ideaal om te knotten, zo weet je tenminste waar de takken vallen gaan. Enfin, meestal toch…
Op het veld hebben we de grote voederbietenvoorraad binnengehaald. Wat zullen de koeien weer kunnen smullen deze winter. Voor het eerst met behulp van een machientje uit de jaren stillekes, dat prima dienst deed! Een hele ontlasting voor onze rug.
In jullie pakket weer lekker veel nieuwigheden. De serre doet het erg goed momenteel. We hebben nog nooit zo mooie winterpostelein gehad, en ook de rucola mag er zijn.
Buiten op het veld oogsten we momenteel stevige, mooie bloemkolen, en de prei is dikker dan ooit.
Maar er zijn ook keerzijden. De kleine worteltjes, daar gaan we nog even mee moeten leven… Hoewel ik die zelf best handig vind in de keuken, van zo’n klein rolletje kan je gewoon schijfjes snijden. En de ajuin wil maar moeilijk bewaren. Het kan zijn dat jullie hier en daar één met een zachte plek tegenkomen. Het is niet zo gemakkelijk om ze te sorteren. Daarom geven we jullie voor de zekerheid een beetje meer mee. Ook de butternuts beginnen hier en daar een schoonheidsvlekje te vertonen, vandaar dat we er zo vlug mogelijk lekkere soep van maken.
Amai, dit is alweer het laatste pakket van november. Voor we het weten zal het kerst zijn.
Kleed jullie warm en verzorg jullie goed, bijvoorbeeld met gezonde groentenvitamientjes…
Tot de volgende!
Fien.
Hallo allemaal,
Hier zijn we weer. Het lijkt al een tijdje geleden, en dat is
het ook. Inmiddels zijn allerheiligen en allerzielen gepasseerd en is het
winteruur ingetreden. Vroeg donker! Regenweer, om pannenkoeken te eten, bij het
houtvuur te zitten en vroeg te gaan slapen.
Maar we doen beslist meer dan slapen alleen! We zitten volop in
het graven en betonstorten: Zo kreeg de groentenbewaarschuur een nieuwe vloer,
de jongveestal ook (zodat de kalfjes terug droge voeten hebben), en we zijn een
nieuwe wasplaats aan het maken. Voor de groenten he!
Momenteel lijken de werken nog het meest op WO I, met modderige
loopgraven en doffe ellende, maar het wordt een hele verbetering normaal gezien…
Van de droge dagen hebben we op de valreep nog gebruik gemaakt om
al een deel van het veld te bemesten en te ploegen. Ik ben blij dat dat nog
gelukt is. Zo kan de bodem zich deze winter rustig voorbereiden op een nieuw
seizoen, en ligt de grond goed grof om al de regen die valt te absorberen.
Jullie pakket is een combinatie van klassiekers en nieuwkomers.
Vaste waarden als wortelen en prei mogen niet ontbreken, maar we hebben voor
jullie ook de eerste veldsla, uit de serre. Het is echt de mooiste veldsla die
we al gehad hebben! Uit diezelfde serre komen ook de laatste paprika’s, en daarmee
is de zomer officieel afgerond.
Ik had nog maar net beweerd dat rode biet een teelt is die nooit
mislukt, en hop daar gebeurt het… Door het natte seizoen kiemden ze maar moeizaam,
en ook de grote groei heeft er niet in gezeten. We gaan genoegen moeten nemen
met het beetje dat er is…
Voor de derde (en laatste keer) romanesco in jullie pakket, die
heeft het reuze naar zijn zin, en zo zie je maar, elk jaar is anders.
Tot over twee weken!
Fien.
Wees niet bevreesd!
De aanblik van zo een volle bak groenten is misschien even schrikken, maar alweer hebben de anciens hier een streepje voor. Die beseffen namelijk dat het weer tijd is voor de dubbele pakketten. In de winter leveren we om de 14 dagen een dubbel pakket. Omdat bewaargroenten gemakkelijk langere tijd houdbaar zijn. Dat hoeft jullie koelkast zeker niet te belasten! De bewaring kan gerust in de garage of buiten. Voor ons geeft deze lagere leveringsfrequentie een beetje meer ademruimte. Het eerstvolgende pakket zal 5 november geleverd worden.
Het weer gaat een beetje alle kanten uit. Van zomerse temperaturen naar herfstige regen en wind. Het werk gaat onverdroten voort. Maandag hebben de kinderen van de torteltuin geholpen met het plukken en meteen ook snoeien van de laatste frambozen, en we hebben de serre bemest. Dinsdag hebben we de bewaarkolen (witte en rode) binnengehaald. Woensdag hebben de jongens en meisjes van het clw geholpen. We hebben zuurkool gemaakt en de voorste stal ontruimt, want het zal niet zo lang meer duren vooraleer de dieren terug binnen zullen komen, en dan moeten we zorgen dat hun bedjes gespreid zijn.
Gisteren zijn we begonnen met de voorbereidingen voor het pakket. Vandaag komt de kraanman graven, en zo is de week om voor je het beseft!
Geniet van de grote groenten keuzemogelijkheid en tot over 14 dagen!
Fien
Pompoenen bij de vleet!
De anciens onder jullie weten inmiddels al wat dit betekent, maar ik leg het graag nog eens uit voor de nieuwtjes. Bij dit pakket hoort voor jullie allemaal een extra pompoenpakket. Vergeet het niet mee te nemen! Hiervoor zijn er twee redenen. Tussen kerst en nieuw is er een extra week dat we niet leveren, en dit pakket dient ter compensatie. De tweede reden is dat pompoenen het beste bewaren bij kamertemperatuur. Omdat het voor ons moeilijk is om een grote voorraad zo warm te houden, is het handiger en bovendien decoratief als jullie elk jullie voorraad al in de woonkamer kunnen bewaren.
Verder kunnen jullie in het pakket nog genieten van de laatste venkels die op het einde super dik geworden zijn. Er is voor de laatste keer sla, en er zijn een paar nieuwkomers. Zo duiken de eerste rode bietjes op, die mij al doen wegdromen van heerlijke lauwe aardappelsalades met zoetzuur. Of een lekkere dikke soep in combinatie met knolselder. Hmmm! En de eerste romanesco’s. Die hebben iets hypnotiserend vind ik. Je kan er blijven naar kijken!
Voor mij gevoel gaat het nu erg snel. De dagen worden zienderogen korter. De nachten flirten hier en daar al met een vorstje aan de grond. De vogels troepen samen in wolken. De winter komt met rasse schreden naderbij, en ik kijk daar eerlijk gezegd naar uit. Rust, bezinning, en warmte van de kachel…
Maar eerst nog de volledige oogst heelhuids binnenkrijgen!
Fien.
Kalm,
Ook dat kan het weer in de herfst zijn. Met immens stille ingetogen dagen die ontwaken uit de ochtendlijke nevels. Met zon die nog voldoende warmte geeft om je in te koesteren.
In deze heerlijke omstandigheden verliep deze voormiddag het oogsten voor jullie pakket.
Maar kalm in het werk is het allesbehalve! We oogsten er op los dat het een lieve lust is om de volledige wintervoorraad binnen te krijgen. Van tijd tot tijd bijgestaan door het enthousiasme van de torteltuinkinderen. Zo heeft het eerste leerjaar geholpen met de rode bieten, en hielp het derde leerjaar de laatste zomerteelten uit de serre opruimen zodat er plaats komt voor de winterpostelein en veldsla.
Zelf ben ik er een paar dagen tussenuit geknepen om wat uit te waaien in de Ardennen, maar de boerderij is ongelooflijk goed verdergezet door de enorme zorg, toewijding, en hard werk van degene die achterbleven. Waarvoor mijn grote dank!
Hetgeen in jullie pakket zit zijn de perfecte ingrediënten voor een stevige soep. Dat ruik ik aan mijn vingers, van het oogsten (haha). De sla is bijna ten einde, de groenselder ook, maar wat komt er nog van alles lekkers in de plaats. Dat hou ik ter verrassing…
Tot de volgende!
Fien.
Woelig,
Zo kan je het herfstige weer van de voorbije dagen wel noemen. Dat voel je in je buik, en aan de kinderen die op boerderijklas komen, de wind brengt onrust mee. Gelukkig kan die onrust op de boerderij omgezet worden in daadkracht. Samen hebben we 3 grote houten palloxen rode en 3 palloxen groene pompoenen binnengehaald.
En vanaf nu gaan we op die manier verder. Elke week leggen we de focus op een andere groente die we binnenhalen. Tot het veld nagenoeg leeg is… Maar zo ver zijn we nog lang niet.
In jullie pakket nemen we afscheid van de boontjes. Ze hebben het niet zo gemakkelijk gehad het afgelopen seizoen, maar we hebben er toch een tijdje van kunnen genieten.
De venkel staat nu in volle glorie mee te wiegen in de wind. De herfst is echt een periode waarin hij goed gedijt en sappige dikke knollen maakt.
Voor het overige rollen we terug wat in de prei, kunnen we de peterselie nauwelijks bijhouden, zo snel groeit ie, en de sla is ook bijna voorbij.
Geniet van de warmte van de kachel!
Fien.
Er zijn nog zekerheden,
Sinte Michiel met zijn nazomertje daar kan je op rekenen! Of er nu een hoofdzomertje geweest is of niet…
We genieten van het zijdezachte weer terwijl de herfstactiviteiten zich stilaan beginnen te ontplooien. Gisteren viel het me plots op; het was stil, ik hoorde kalfjes door de bladeren ritselen en dacht: amai, wat is er al veel blad van de bomen gevallen?!
Op mistige maandag heb ik een deel van de koeienweide geploegd om opnieuw in te zaaien met een kruidenrijk mengsel. Daar hebben ze meer deugd van dan eenzijdig gras. En gisteren hebben we dan gezaaid.
Voorts hebben we een laatste sneetje gras binnengehaald, de lege stukken nog eens opengetrokken om in te zaaien met groenbemester voor de winter, en een grote reddingsactie ondernomen om de prei proper te zetten.
In jullie pakket de eerste pompoen. Ook dat is Sinte Michiel. Een flinke groenselder voor de soep, de voorlaatste boontjes en een zakje zoete worteltjes. Meer moet dat niet zijn.
Fien.
Het heeft ontzettend veel deugd gedaan!
De opendeurdag was perfect… Het weer was prachtig, en de opkomst groot. Wat kan een mens meer wensen. Interesse in, en appreciatie voor hetgeen je doet… Hoewel ik nog steeds klein van gestalte ben, doet dat je groeien als persoon. Ook de boerderij zelf, waar we een hele week aan gepoetst en gewreven hadden, de groenten op het veld, de dieren in de weide, de ambachtslieden op de ambachtsmarkt, de taartenbakkers en pizzadraaiers,… Alles en iedereen straalde van contentement.
En nu weer terug tot de orde van de dag. Dat is een beetje wennen, moet ik toegeven. Waar waren we ook al weer gebleven?
Het rustige, zonnige, warme weer is behulpzaam bij het opnieuw vinden van den draai.
Voor het vullen van jullie pakket beginnen we steeds ruimere keuze te hebben, en dat is fijn. Zo kunnen we de eerste prei busselen, en waren de eerste savooikolen te snijden. In de serre is het dan weer bijna gepasseerd. We genieten van de laatste grote tomatengolf, daarna komen waarschijnlijk enkel nog wat naplukjes. Dat is leven met de seizoenen…
Ook voor de maïs is het de laatste keer. Waar is m’n Mexicaanse hoed, denk ik dan.
Alle gekheid op een stokje, olé
Fien.
Beter laat dan nooit,
Zomerdagen in september, wat mij betreft prima! Aangenaam voor de voorbereidingen van de opendeurdag, en van groot belang voor de binnen te halen ajuin. Want die was eigenlijk nog niet volledig droog, en voor een goede bewaring is dat nodig. Het is gelukt. Een grote lege plek op het veld, en 8 volle boxen in de schuur. Als alle oogsten zo succesvol zullen zijn is het een boerenjaar! Het enige grote vraagteken is de bewaring. Met al die nattigheid in zich, hoe gaan de groenten zich deze winter gedragen, maar goed, dat zullen we dan wel zien.
Met het rooien van de aardappelen zijn we ook al halverwege. Op zich een beetje vroeg misschien, maar we durven niet te lang wachten, want als het weer terug omslaat en het nat wordt, dan kunnen we niet meer met de rooimachine op het land. Qua hoeveelheid is het zeker niet als andere jaren, maar de kwaliteit is mooi.
En we zijn eindelijk aan stro geraakt! In een nat jaar als dit was dat geen lachertje. Maar nu kunnen we met een gerust hart de winter in. De koeien zullen een zacht en droog bed hebben.
Jullie pakket begint te veranderen. De herfst biedt een ruime variatie aan groenten. Het is prettig om jullie zoveel mogelijk afwisseling te kunnen bezorgen. Zo hebben we de eerste wortelen gebusseld, en is er knolselder! Een busseltje peterselie misstaat nooit, en tomaten kunnen altijd. De komkommers zijn hét fenomeen van dit jaar. Nog nooit, maar echt nooit meegemaakt dat we zo laat op het jaar nog komkommers hebben, en veel, en mooi!
‘k
Ga jullie laten, en de vlaggetjes gaan ophangen.
Hopelijk tot
zaterdag, het wordt een feest!
Fien.
Netjes!
We komen stilaan in de laatste rechte lijn richting opendeurdag, en de sfeer zit er goed in. Het doet deugd om de boerderij waar we fier op zijn zo mooi mogelijk te maken, zodat ze zaterdag kan stralen voor het grote publiek. Want we hopen echt dat er veel volk komt!
Er is geen hoekje of kantje of kotje of stalletje dat aan onze aandacht ontsnapt. Zo hebben we deze week de schuur aan de straatkant uitgemest (letterlijk), tot groot jolijt van de varkens en de kalfjes.
Maar ook het veld blijft onze toewijding genieten. Zo hebben we de prei proper gezet, en zijn we begonnen met het binnenhalen van de ajuin.
In jullie pakket de perfecte ingrediënten voor een lauwe nazomersalade. De maïs kan je niet alleen lekker afkluiven, je kan ook de korrels er gemakkelijk afhalen om te mengen onder pasta met stukjes groenselder, tomaat, komkommer, enz…
Laat jullie fantasie maar de vrije loop!
Fien.
Traditiegetrouw!
Al eeuwenlang vieren boeren feest in september (en niet alleen omdat de kinderen terug naar school gaan ;). Hoewel het binnenhalen van de oogst hier nog grotendeels beginnen moet, zouden we toch graag deze goede gewoonte verder zetten, en van de opendeurdag een groot boerenfeest maken. Het zou fijn zijn mochten jullie hiertoe de bijgevoegde flyers mee willen helpen verspreiden.
Als voorproefje zijn we dit weekend present op het biobierenfestival bij Joris Cambi (op zaterdag én zondag van 13u tot 19u), ook daar van harte welkom!
We hebben de afgelopen week tussen de buien door nogmaals gemaaid. Jaja, laat dat gras maar groeien! We hebben inmiddels genoeg voordroog om een kudde olifanten te overwinteren… Maar dat is op zich niet slecht, een beetje voorraad aanleggen voor moeilijke tijden.
Op het veld beginnen de meeste groenten aan de afrijpingsfase. De wortelen, knolselder, pompoenen, het zit er allemaal aan te komen. In afwachting proberen wij hen onkruidvrij te houden, dat is de taakverdeling.
In jullie pakket de eerste suikermaïs! In grote stukken gestoomd of gekookt, en dan boter over laten smelten. Mmm, letterlijk en figuurlijk een vette kluif :)
Verder doen we dan maar alsof het zomer is. Er zijn nu volop tomaten, de boontjes doen hun best, en de komkommers en courgetten blijven in roulatie.
Tot spoedig!
Fien.
‘t Is gelukt!
We hebben het graan tijdig en droog binnengekregen. Dat is een hele opluchting, want in een jaar als dit allesbehalve evident…
Voor de rest laat het weer ons redelijk toe om onze gang te gaan en het veld mooi proper te zetten.
En toch hangt er een zekere melancholie in de lucht. De dagen worden al merkelijk korter, de ochtenden voelen herfstig, en we zijn begonnen met de eerste wintervoorraden op te rooien.
Hoewel er nog vele zalige zonnige dagen komen kunnen, is de zomer stilaan voorbij.
Het is fijn om de brede rijen dikke glanzende ajuin op het veld te zien liggen. Misschien wel de mooiste ajuinoogst die we in jaren al gehad hebben… Maar ik hou m’n hart vast voor de bewaring. Ze hebben wel erg veel water gehad, wat zal dat geven…
Om diezelfde reden moet ik jullie waarschuwen voor de boontjes. Het is fijn dat we jullie deze keer een flinke portie kunnen geven, maar houdt ze goed in de gaten, of gebruik ze zo snel mogelijk want ze bewaren echt niet lang!
Voorts in jullie pakket een zakje krieltjes. Mijn persoonlijke favoriet! Gewoon goed wassen, op de bakplaat in de oven met olijfolie, veel tijm en rozemarijn, goed kruiden en laten bakken tot ze gaar en krokant zijn mmm…
En tomaten natuurlijk, courgette en komkommer. Komen altijd van pas. Misschien wel bij een bbq’tje nu het einde van de vakantie in zicht komt?
Smakelijk!
Fien.
Wachten op Godot,
Zo voelt het deze zomer als je het juiste moment zoekt om graan te dorsen… De loonwerker zou woensdag komen, maar het was nog te nat, en gisteren ook, dus ik hoop dat het vandaag lukt, want morgen is het rally en dan lopen ze het plat…
Gelukkig kunnen we ons in afwachting goed bezighouden. Het veld wordt elke dag mooier, en dat doet deugd!
We hebben de afgelopen week de prei, spruiten, savooi, romanesco en rode kool volledig proper gezet. En ook de serre is volledig spik en span omdat we een paar keer moesten schuilen.
We hebben een flinke duw aardappelen uitgedaan. Het loof sterft dit jaar sneller af dan gewoonlijk, dus ik vrees dat de bewaring moeilijk wordt. We zullen ze best zo snel mogelijk opeten. Dat zal wel lukken denk ik, want ze zijn niet zo talrijk, maar wel lekker!
We nemen deze week afscheid van Kurt, en dat is met pijn in het hart. Hij deed hier het afgelopen jaar stage. Zijn aanwezigheid voelt aangenaam en vertrouwt, we gaan hem missen!
In jullie pakket doen we moeite om te zomeren met de eerste prinsessenboontjes. Ze hebben last gehad van het overvloedige water, waardoor ze laat zijn. Maar ze zijn er geraakt, dat is het voornaamste. De tomaten heb ik deze keer aangekocht bij Dirk Hebben, zodat ik jullie eens op een mooie hoeveelheid zachte vleestomaten kan trakteren. In onze serre zijn het voornamelijk de trostomaten die gezond blijven en veel vruchten dragen. Maar deze zijn iets harder en minder zoet. Daar hoor ik hier en daar verzuchtingen over. De vleestomaten en coeur de boeufs hebben het moeilijker. Ze worden sneller ziek, en dragen minder, waardoor ik er zelf niet genoeg heb om jullie in het pakket te voorzien… Hopelijk kunnen jullie er begrip voor opbrengen… Volgend jaar beter!
Fien.
Ze is terug!
Ons Evy. Ze deed hier in het voorjaar stage, en nu komt ze het team weer een maandje versterken. En of dat goed nieuws is! Het veld verandert zienderogen. Het onkruid kreunt, want dit is een ongelijke strijd, in ons voordeel :)
In die mate dat we pardoes een opendeurdag geprikt hebben. Neemt dus allen uw agenda ter hand, want zaterdag 11 september is het van dat, dan zwieren we hier de poorten open en kunnen we jullie eindelijk terug welkom heten! (meer details volgen later)
Qua wiedwerk waren het de afgelopen week voornamelijk de bewaarteelten waar we ons op gefocust hebben, de knolselder staat volledig proper, de pastinaak, wortelen, en witloof ook bijna.
Voorts hebben we in de serre schoon schip gemaakt. De Snijbonen zijn afgelopen, en die hebben we er dus uitgehaald. Er is één helft helemaal leeg. Daar hebben we mest op gevoerd, en ingewerkt. De grond mag nu even rusten alvorens we er met de winterteelten aankomen.
In jullie pakket blijft het een beetje komkommer en tomaten tijd… Met de laatste snijbonen, in afwachting van de eerste prinsessenboontjes. Voorts is het een beetje de kat uit de boom kijken, er komt terug venkel, en de eerste suikermaïs, maar ik ben niet helemaal zeker of dat vandaag al wel gaat lukken…
De vakantie is al weer halverwege, maar het glas is nog halfvol. Ze geven voor volgende week mooi weer, dus we hopen eindelijk de zomergerst in goede omstandigheden te kunnen dorsen. Duim maar met ons mee!
Fien.
Van het zelfde laken een broek,
Zo een zomer lijkt het te worden. Regen afgewisseld met buien… Daardoor gaan we de schaarse zonnige momenten extra waarderen, wat wel goed is. Het kan bovendien altijd erger. Ik zag in Dranouter aardappelen en spruiten die volledig verdwenen in het water.
Bij ons valt het dan allemaal nog wel mee.
Naast het feit dat we geluk hebben van niet in overstromingsgebied gelegen te zijn, is de grond door het bewerken met licht alaam en door de overvloedige aanwezigheid van bodemleven dat allerhande drainerende gangen graaft, vrij doorlaatbaar, waardoor het water relatief vlot wegtrekt.
De schaal waarop we telen maakt ook dat we met de hand kunnen blijven werken, daar waar het voor machines nog te nat is. Moeilijk gaat ook. Helemaal onkruidvrij zal dit jaar niet lukken, maar de teelten zijn nog niet volledig overwoekerd.
Daarnaast houden we ons hart vast voor schimmels en ziekten, maar voorlopig zijn er nog geen al te zware problemen gerapporteerd…
Slechts kleine schermutselingen met avontuurlijke en herhaaldelijk uitbrekende kalfjes. Maar daar is inmiddels een stokje voor gestoken. Tis te zeggen een prachtige gloednieuwe en bovendien van elentriek voorziene draad, met dank aan Hans!
En nog goed nieuws: De eerste nieuwe aardappelen zijn klaar en ze zijn super mooi en lekker! Jullie kunnen er gerust bestellen als jullie graag mee genieten.
De tomaten zijn nu goed op gang, de komkommers ook en de snijbonen ook. Zelf eet ik ze al de hele week, zo lekker vind ik ze.
Ter afwisseling zijn er even terug koolrabi’s. Perfect aanvullend in frisse salades.
Fien.
Zoals beloofd,
Hebben we zonnig weer gekregen, en of dat zalig is?! Het voelt als vakantie. Ook al zit je de hele dag pastinaak te wieden. Want vergis je niet, werk is er meer dan genoeg.
Maar er wordt vlijtig gezocht naar rugvriendelijke en tijdsbesparende oplossingen. Zo hebben we voor het eerst prei kunnen planten met de tractor, en dat ging wonderwel :)
Het was een week van vanalles en nog wat. Van zaaien en oogsten, van hooi uit het bos halen en wieden.
Bovendien kwam er hulp uit onverwachte hoeken. Haagscherende en bosmaaiende mannen hebben het erf opgeknapt. Wat ziet het er hier nu prachtig uit! Was het morgen maar opendeurdag, dan zouden jullie allemaal kunnen meegenieten. Maar uitstel is geen afstel. Hopelijk kunnen we jullie gauw met open armen op de boerderij ontvangen, wat kijk ik daar naar uit!
De groenten in jullie pakket variëren wat rond het zelfde zomerse thema van de vorige keer. Persoonlijk ben ik de tomaten, courgetten en sla nog lang niet moe, dus ik hoop dat dat voor jullie ook zo is. Een warmoes quiche past bij elk seizoen, en er zijn per verrassing de eerste snijbonen!
Smakelijk!
Fien.
Bijna,
Was er de afgelopen week het verlangen om kastanjes in het vuur te steken en warme chocomelk te drinken, zo herfstig voelt het weer…
Maar klagen daarover zal ik zeker niet, er zijn momenteel immers mensen die tot hun middel in het water staan; in hun woonkamer…
Wat ik alleen maar zeggen wil, is dat ook het veld zich wat herfstig begint te gedragen. De courgetten sterven af, het loof van de wortelen en rode bieten krijgt allerlei herfstkleuren, en ja, nog steeds die tomaten he, die de grootste moeite hebben om te rijpen. Het is een kwestie van wel willen maar niet kunnen. Want ze hangen er wel, maar blijven groen…
Toch het is gelukt. Met een beetje te hopen, te bidden en te sparen heb ik voor jullie in dit pakket de eerste tomaten! Ze zijn wat aan de kleine en harde kant, maar het is een begin. Verder zijn er courgetten en komkommers. Die kan je best goed in de gaten houden omdat de bewaarbaarheid door het natte weer niet zo goed is. De eerste bussel rode bietjes zien er wat herfstig uit, maar lenen zich perfect voor een zomerse salade. Want er is zon op komst, Frank heeft het gezegd!
Fien.
Tsjielp tsjielp suskewiet roekoekoe!
Aan het enthousiasme van de vogels om 5u ‘s morgens zal het alleszins niet liggen. En aan het onze ook niet denk ik. Al heeft mijn enthousiasme de neiging van pas iets later op de dag te ontwaken… Hoe dan ook, we doen er aan door en het veld verandert zienderogen, dat is het voornaamste.
Ik merk dat met het korten van de dagen ook de aard van de werkzaamheden begint te verschuiven. In de lente is het vollenbak zaaien en planten, om het grote lege veld vol te krijgen. Nu het veld stilaan vol begint te staan verlegt het zwaartepunt van onze hoofdtaak zich naar onderhoudswerken: schoffelen en wieden, om de groenten maximale groeikansen te geven.
Dat is in een weelderig jaar als dit geen lachertje, maar moeilijk gaat ook, dat hangt zo boven ons bed.
Tussen de buien door zijn we de grote wintervoorraad prei aan het uitplanten, en dan is ook de laatste lege plek op het veld gevuld.
Jullie pakket loopt een beetje achter op het zomerschema, omdat de tomaten de zon zo missen. Maar wees niet bevreesd, ze komen er echt aan, beloofd!
Intussen genieten we van de stevige venkels, voor wie dit vochtige weer perfect is. We doppen de laatste tuinbonen. Een knapperig slaatje met een forse ajuin kan niet ontbreken. En ja waarlijks, daar zijn de eerste courgetten!
Fien.
Un oeuf is un oeuf,
Zeg ik altijd. ‘t Is niet dat we nooit meer regen willen, maar een paar droge dagen achter elkaar zouden wel heel welkom zijn op dit moment, omdat schoffelen en aanaarden in natte grond nu eenmaal onmogelijk is, en met wieden alleen kunnen we het onkruid niet de baas blijven. Daarvoor is het te massaal aanwezig…
Ook zaaien gaat momenteel niet op het veld, daardoor zullen er bijvoorbeeld minder boontjes zijn…
Dat is de situatie zoals ze is, maar verder geen klachten, want alles groeit voorbeeldig. Het afrijpen verloopt dan weer iets moeizamer dan andere jaren. De vraag die op ieders lippen brandt: zijn er nog geen tomaten? Tja, die zijn er wel, maar ze hebben wat meer zon nodig om rood te worden…
Hopelijk kan ik jullie blij maken met wat er wél is: de eerste komkommers! Ze zijn nog wat klein en hebben een beetje een dunne punt, maar dat zal er hopelijk geleidelijk aan uit groeien. Ook kan ik jullie de eerste venkel aanbieden. De sla is inmiddels al lang geen onbekende meer, maar wat is ze super sappig en boterzacht momenteel! Dankzij de regen :) Van de spitskool nemen we al weer afscheid, maar van de tuinbonen kunnen we nog even verder genieten. Het doppen is een beetje werk, maar ze zijn heerlijk, zo lichtjes gestoofd in een slaatje, in de soep of in de humus.
Hmmm!
En dat terwijl de zomervakantie begonnen is, wat zullen de kinderen weer blij zijn :)
Fien.
We waren bijna echt vergeten…
Hoe Belgisch een zomer wel kan zijn! Zonnige dagen afgewisseld met regen. Dat is uitstekend voor de groei van de groenten, en ons werk mikken we daar wel tussendoor.
Zo waren we aan het begin van de week behoorlijk nat na het plukken van de doperwten, maar gelukkig is er ook een serre waar we kunnen schuilen. In die serre beginnen de eerste tomaten te blozen, en kunnen we de eerste komkommers oogsten (al zijn het er voorlopig nog niet genoeg voor in jullie pakket).
Voorts lag de focus deze week op het fijne wiedwerk in de ruggenteelten (witloof, wortelen, en pastinaak). Met man en macht ging dan vlotter dan verwacht!
In jullie pakket misschien een paar minder gekende veldbewoners: warmoes en tuinbonen. Het doppen van deze laatste vergt een beetje geduld, maar de smaak is zeer de moeite waard.
Laat het jullie welgevallen!
Fien.
Puf,
We zaten er warmpjes in de voorbije week… Met 25 a 30 graden is het een kwestie van je krachten wat te doseren op het heetst van de dag, maar ‘s morgens en ‘s avonds was het heerlijk.
Het onkruid lijkt momenteel min of meer onder controle, maar het is een kwestie van waakzaam te zijn want dat kan elk moment weer keren. Teelt per teelt krijgt de specifieke aandacht en zorg die nodig is. Zo stond vorige week in het teken van het redden der ajuin en voederbieten, en hebben we deze week de pompoenen en knolselder spik en span proper gezet.
Ook kwam er een grote lading winterplantgoed toe. Het blijft een beetje vreemd voelen om nu al aan spruitjes en rode kool te denken… Maar dat is je taak als boer: de toekomst tijdig voorbereiden.
Het was een kwestie van balanceren tussen de buien door, dat planten en zaaien, maar de omstandigheden kunnen nauwelijks beter. Vocht en warmte, meer moet dat niet zijn!
Het pakket is een heel groen groentenpakket met nu echt de aller allerlaatste keer bloemkool, paksoi en peultjes. Sla die het reuze naar z’n zin heeft, en de eerste spitskolen.
Laat de zomer jullie hart verwarmen!
Fien.
Waarlijk wonderbaarlijk!
Wat is de natuur toch indrukwekkend… De groeikracht die zich momenteel op het veld ontplooit is ongezien. Het heeft hier vorige vrijdag op een zeer gezapige doch vastberaden manier 27liter geregend (wat perfect is!), en sindsdien is er geen houden meer aan. Je hebt je rug nog niet gedraaid of de groenten zijn al dubbel zo groot. Zo vanzelfsprekend, alsof het niets is. Terwijl ik me maar al te goed de moeite herinner die het vorig jaar kostte om met druppeldarmen en sprinklers ook maar iets te doen kiemen.
Helaas gelden diezelfde regels voor het onkruid, en dat is momenteel niet gelachen… Ik moet m’n uiterste best doen om het hoofd koel te houden, en de bomen door het bos te blijven zien, want er is nu overal werk, en het lijkt allemaal even dringend…
Hoe wel de langste dag van het jaar in zicht komt, is jullie pakket nog eerder lenterig.
Hoewel we nog een volledig pallet prei hebben staan, zal het na deze week toch afgelopen zijn, omdat de kwaliteit te slecht wordt. Dat is jammer, komend jaar wat minder planten is de boodschap… De laatste bloemkool en paksoi uit de serre daarentegen zijn nog altijd mooi.
De koolrabi van op het veld heeft tijdens de groei wat moeten knokken en dat proef je.
Waar ik het meeste blij om ben: de eerste peultjes zijn er!!
Geniet van de prachtige zomerse dagen en het gejubel van de vogels.
Fien.
‘t Leven…
Te midden de eerste zalig warme zomerweek met heerlijk geurig hooi afscheid moeten nemen van m’n jongste broer. Het contrast kon nauwelijks groter zijn. Terwijl de groenten volop groeien en het onkruid fors oprukt. Het vele werk duwt me vooruit, de vele lieve mensen om me heen houden me overeind.
Een boerderij is ondanks alle wispelturige weersafhankelijkheid iets heel standvastig. Zaaien en oogsten, de koeien eten geven en melken. Er zijn nog zekerheden.
Jullie pakket zit eigenlijk weer overvol, omdat het moeilijk kiezen is… De prei loopt op haar laatste benen, op het veld zijn de sla en koolrabi klaar, en uit de serre komen de eerste bloemkolen! De mooie busselwortelen komen van bij Roos en Walter.
Laat het jullie smaken!
Fien.
Ha, die boeren toch…
Het vermoeden van een beetje zon en warmte moet nog maar gefluisterd worden, of ze zitten al op hun tractor om te maaien. En jazeker, deze keer heb ik meegedaan. Maai mei niet, het zal wel wezen, maar de koeien verwachten komende winter geurig hooi in hun ruif, en dit is hét moment om daar voor te zorgen.
Het weer is momenteel uitermate groeizaam, en dat geldt zowel voor groenten als voor onkruid. Dat wil zeggen dat het lange dagen zullen worden, want om 22.30u is er nog steeds licht genoeg buiten om te schoffelen, en om 5.u de volgende ochtend ook…
Maar dat geeft niet, mijn batterij werkt op zonne-energie, en wordt dus effenaan opgeladen dezer dagen.
Het pakket blijft nog even bestaan uit voornamelijk groene groenten. Stilaan maken we de overgang van de serre naar het veld. Het is niet zo eenvoudig om dat naadloos te laten verlopen, maar we doen ons best, met de laatste koolrabi uit de serre, prei uit de frigo, lente-uitjes à volonté, de eerste sla van buiten op het veld, en… busselworteltjes! (uit de serre). Gezaaid op 1 januari, en nu pas oogstbaar… Ze nemen hun tijd, die wortelen.
Ziezo, ik ga het hooi gaan keren.
Geniet van de heerlijke zonnewarmte, en van de vitamientjes die een fris groen slaatje bieden kan!
Fien.
Tussen de buien door,
Proberen we het veldwerk te schikken, en dat gaat lang niet slecht. Met dank aan de trouwe helpers die voor me klaar staan in nood! Dinsdag hebben we de pompoenen geplant. Het wordt een bonte verzameling van allerlei kleuren en formaten.
Gisteren hebben we met de jongens van het CLW (centrum leren en werken) tunnelbogen over het kleinfruit gezet, zodat we de bessen en konsoorten kunnen beschermen tegen de vogels door er netten over te leggen. Het was een fijne samenwerking en een mooie realisatie.
In jullie pakket is het restjesdag. De allerlaatste sla uit de serre, evenals de allerlaatste paksoi en voor sommige chinese kool omdat we niet genoeg hebben.
Verder biedt de serre koolrabi en andijvie. Naar deze laatste kijk is steeds uit om het familie recept met ‘slijmsaus’ nog eens boven te halen (zie achterkant).
Van het veld hebben we de allerlaatste spinazie en lente-uitjes à volonté!
Smakelijk!
Fien.
Als een trein!
Zo dendert het seizoen voort. Waar de tijd naartoe vliegt, het is me een raadsel. Hoe dan ook, voor je het weet is het al half mei?! De wisselvalligheid van het weer maakt dat we de droge momenten optimaal moeten benutten, en dat doen we ook! De knolselder is geplant, evenals de sla en de bloemetjes. Al de ajuin (en dat is een hele oppervlakte) is gewied, evenals de prei opkweek. De patatjes zijn aangeaard evenals de bloemkolen en de spitskool.
Het water dat valt evenals de mildere temperaturen doen de groenten zichtbaar deugd. De erwten hebben bijvoorbeeld erg lang staan bibberen aan hun draad, maar zijn nu vertrokken. Ze groeien en glunderen! Voor de aanstaande wortelen hebben we al ruggen getrokken, maar met het zaaien wachten we nog even tot de vlucht van de wortelvlieg voorbij is.
Het is mooi om zien dat het veld stilaan bewoond geraakt, en steeds minder slechts een grote bruine vlakte is.
Ik ben tevreden over de gang van zaken, en voor een boer is dat naar ‘t schijnt hoogst uitzonderlijk.
Ook de koeien zijn uitermate tevreden, en daar hebben ze alle redenen toe. Het gras is groen en sappig. Bovendien heb ik hun stal volledig uitgemest en slapen ze weer op een proper zacht stro bed.
In jullie pakket blijft het lentegroen jubelen. Voorlopig nog voornamelijk uit de serre, maar het veld doet haar best. We hebben superveel spinazie, die zal hierna een heel seizoen niet meer terugkomen (kan niet tegen warmte), dus geniet er van! We snijden de eerste chinese kolen, wat een kanjers, en ook de laatste serresla’s zijn reuze. Al beginnen ze hier en daar last te hebben van een bladluisje door de warmte. De eerste koolrabi’s blinken in hun vel en smaken heerlijk.
Het enige droeve nieuws is dat het Evy haar laatste week hier op de boerderij was… 12 weken heeft ze hier stage gedaan. Een grote hulp en fijn gezelschap. We zullen haar missen!
Fien.
Volgens mei…
Zou het gerust een ietsje warmer kunnen zijn… Maar eigenlijk mogen we absoluut niet klagen. De groenten op het veld groeien goed genoeg en in de serre al helemaal uitbundig. We kunnen dus nog even blijven genieten van fris bladgroen, terwijl er al van alles nieuw op komst is.
Een tijdelijke overvloed aan prei, sla, spinazie en paksoi, waarvan ik hoop dat ze allemaal hun bestemming gaan vinden, maar dat is nog wat onzeker.
Wat zeker is, is dat het plantgoed van de komkommers, aubergines en paprika’s toegekomen en zorgzaam geplant is zodat we kunnen beginnen dromen.
Het deed wel raar, afgelopen dinsdag, dat er geen pakketten waren, en ook organisatorisch is het nog een beetje wennen zo alles op één dag. Maar ik denk dat het een vooruitgang is.
Geniet van de weldadige warmte die ons voor de komende dagen voorspeld wordt, vergeet de mama niet, en goed weekend gewenst!
Fien.
Historisch…
Na 9 jaar pakketten leveren op dinsdag is het vandaag de laatste keer. Vanaf volgende week leveren we namelijk alle pakketten op vrijdag. Amai, wat zal dat wennen zijn! Maar het gaat ons hopelijk ook heel wat tijd besparen. In plaats van twee dagen in de week oogsten, maken en rondrijden, wordt het nu één. Benieuwd!
Ik vat het nog eens samen want er veranderen twee dingen tegelijk:
we gaan over van tweewekelijkse levering naar wekelijkse levering, en het volgende pakket is voor iedereen op vrijdag 7 mei.
Omdat dit iets langer dan een week is, heb ik ook voor wat meer groenten gezorgd, opdat jullie zeker toekomen :)
Aan groenten geen gebrek momenteel. De serre draait op volle toeren! Raapsteeltjes, rucola, radijsjes, pijpajuintjes, sla en paksoi à volonté. Zalig. Het is er ook zalig warm. Terwijl je buiten nog een dikke jas gebruiken kan met die schrale noord-ooster steeds. En toch is ook daar de lente niet te houden. De koeien dartelen terug zielsgelukkig rond in hun weide. De eerste zwaluwen zijn gearriveerd, en twee verse biggen ook. Schattig!
We hebben deze week voor de eerste keer terug vaste kaas gemaakt, en vanaf volgende week ligt er van ons eigenste heerlijk vanille room-ijs in de winkel. Je kan ze ook altijd bestellen: 9euro voor een liter doos, 5euro voor een halve liter doos.
We gaan ook nog eens een poging doen om wat meer mensen te bereiken met onze pakketten. Vandaar dat jullie bij deze brief een bon aantreffen. Het zou fijn zijn als jullie die willen uitdelen, zodat mensen die daar voor openstaan eens kunnen proeven.
Verder gaan we terug foldertjes verdelen en posters ophangen. Als jullie daarbij willen helpen, heel graag :)
Danku!
Fien.
Brr,
Dat van die aprilse grillen is niet gelogen! De short van twee weken geleden ligt terug onder in de kast, en m’n witte benen zitten weer veilig in drie dikke broeken tegelijk.
De teelten op het veld kijken een beetje verbaasd naar de dwarrelende sneeuwvlokken, maar het meeste zit nog geborgen onder plastiek.
Ook in m’n hoofd heerst voornamelijk aprilse grilligheid. De planning wervelt wat rond, en het kost me moeite om een strak plan te vormen. Maar het nodige werk wordt verzet, en hoe! We hebben 100kg ajuintjes geplant op 2 dagen tijd, en in de serre heeft de winterpostelein inmiddels moeten wijken voor de tomaten.
De prei begon aanstalte te maken om te schieten, dus die hebben we in een haastje allemaal tegelijk moeten uitdoen om in de frigo te bewaren. 30 rijen op 1 dag, en dat terwijl ook diezelfde namiddag de patatten de grond in gingen?! Dat was alleen maar mogelijk door de hulp van de fantastische mensen om me heen!
Jullie pakket kwettert en jubelt van het lente-groen. De serre draait op volle toeren. Raapsteeltjes, rucola, lente-uitjes, peterselie, maar ook kervel en de eerste paksoi!
Dat betekent dat dit wellicht het laatste dubbele pakket is.
Vanaf de volgende keer leveren we weer wekelijks jullie verse portie vitamientjes. De bedoeling is om dan ook over te gaan naar alle pakketten op vrijdag, maar ik laat jullie duidelijk weten wanneer het zo ver is. Voorlopig is het nog op dinsdag te doen.
Tot dan!
Fien.
‘t Is waar,
De dagen komen niet all’ gelijk. Maar vorige week kwamen ze wel erg ongelijk. Er viel alleen maar slecht nieuws in de bus, alsof de sterren verkeerd stonden of zo. Hopelijk gaat dat beter nu het uur veranderd is.
Ons Lut zat daar blijkbaar op te wachten. Ze ging een week over tijd, maar gisteren heeft ze een prachtig vaarskalf op de wereld gezet. Ik ben wel opgelucht dat alles goed ging, want het was haar eerste kalf.
Ook op het veld zijn we er in gevlogen. De erwten, capucijners en peultjes zitten in de grond, alsook de bloemkool, spitskool, koolrabi en sla. Met dit zalig zonnig weer zullen ze wel groeien!
In de serre gaat het razendsnel. Een beetje té snel eigenlijk. De kleine bladgewasjes zijn telkens klaar in een week dat het geen pakket is, dus het is wat puzzelen om dat opgelost te krijgen. Het zal waarschijnlijk niet heel lang meer duren vooraleer we terug overschakelen naar wekelijkse levering. Hou de brief dus goed in de gaten, ik zal het tijdig trachten te melden.
Zalig zot nieuws uit de melkverwerking: we hebben voor het eerst ijs gemaakt en het is heerlijk. Met dank aan bakker Hervé Verlet, voor de machine en de hulp! We gaan dus de zomer tegemoet met Stoppel-ijsjes.
Voor nu, in jullie pakket, veel kleine groene serre-teeltjes: rucola, raapstelen, lente-uitjes, en peterselie.
Wellicht de laatste oranje wortelen, van ons zelf. En nog prei à volonté.
Geniet van de zon!
Fien.
Goeiemorge allemaal,
Het verschil kon nauwelijks groter zijn! Van stevige vorst tot zalig zonnig en warm lenteweer. En of het deugd doet! Hoewel het nog vreselijk vroeg is begint de lente al te kriebelen en te jeuken alsof er schurft de ronde doet, maar dan aangenaam en zonder schilfertjes…
Op dat vlak ben ik een vogel voor de kat; ‘k beschik niet eens over het kleinste greintje geduld dat op de proef gesteld kan worden; het was onvermijdelijk: er moest en zou gezaaid worden!
En zo geschiede. We hebben geploegd en de zomergerst gezaaid, en ik denk/hoop dat het wel goed komt.
Ook de serre is ontploft… Op dat vlak lijken we op elkaar. Een beetje zon, en er is geen houden meer aan. Volop winterpostelein, veldsla, peterselie… Weer een portie zalig vers groen. En de eerste eigen witloof! Super lekker vind ik zelf, ‘k geniet er elke dag van, maar aan de vorm is nog veel werk. ‘k Zal eens in de leer moeten gaan bij een echte witloofteler, voor mooie vaste kroppen…
Door de plotse warmte is nu alles tegelijk klaar en dat is ergens ook wel jammer, omdat we er mogelijks geen tweede keer van zullen kunnen oogsten. Laten we er nu dus extra blij om zijn!
En het stopt niet met primeuren: onze eerste zuurkool is ook klaar. Eigenlijk perfect op tijd. Zuurkool is erg gezond voor de darmflora. Ideaal om te zuiveren na de winter.
De wintervoorraad slinkt nu gestaag. De laatste knolselders, de laatste ajuin (die nu snel gaat opschieten). Aan alle mooie liedjes komt een eind… Maar de vogels zingen hier op de boerderij terug uit volle borst, en ze kregen de voorbije weken stevige concurrentie: het enthousiaste gekwetter van de freinetschool-kindertjes. Het is fijn om het lente-enthousiasme te kunnen delen. Hopelijk laadt de zon jullie batterijen ook volledig op. Vitamientjes à volonté!
Fien.
Wat een week…
Helder en zonnig, dat wel, maar koud…. Dat zijn we niet meer gewend. Voor de kletsnatte dichtgeregende grond was het een zegen om langzaam terug open gebroken te worden. En ons vitamine D peil staat terug op punt. Maar schrikken was het wel. Het ging allemaal vlugger en feller dan ik verwacht had, waardoor evacuatie acties te traag op gang kwamen. De aardappelen, kolen en ajuin hebben we hals over kop in huis gedragen. De wortelen, pastinaak en rode bieten in de bunker extra afgedekt, maar of het voldoende was zal nog moeten blijken nu het dooit.
Ook voor de pompen, buitenkraantjes, pompbakken en wc’s is het afwachten hoe ze het er van af gebracht hebben. Op een boerderij staat er verbazend veel in contact met de buitentemperatuur…
Nu besef ik weer hoe belachelijk kwetsbaar we zijn voor een winterprikje, en ben ik me zeer bewust van de luxe van stromend water. Koeien drinken namelijk erg veel als je het in emmers waterdragen uitdrukt…
Ook voor de pakketten was ik net niet voorzienend genoeg. ‘k Was te laat om een voorraad prei uit te doen. Die zit nog vast in de grond… Gelukkig zijn er de collega’s. Veldsla en groene selder komen van bij Nicole. De aligator pompoenen en zoete bataat hebben we te danken aan Kristof. Het is eens wat anders, en zo geraakt jullie bak toch gevuld.
Mijn excuses voor de lichtelijk glazige spuiten. Ik had gehoopt dat ze volledig ontdooit zouden zijn tegen vandaag, maar ze hadden nog wat tijd nodig…
‘k Heb ook veel verdriet gehad de afgelopen week. Karolien, m’n trouwe trekpaard is gestorven. Ze had haar leeftijd, het moest er ooit van komen, maar het viel me toch zwaar.
M’n compagnon van in ‘t begin. Eggen, ploegen, niets was haar te zwaar. Samen uit, samen thuis. Ze stond voor zoveel symbool. Het einde van een tijdperk. Ook dat hoort bij het boerderijleven…
Laten we samen uitkijken naar komend weekend. Ze beloven een lente-voorsmaakje. De vogels bejubelen het lengen van de dagen alvast uit volle borst!
Fien.
“Op 2 februari is geen vrouwtje zo arm, of ze maakt haar pannetje warm”.
“Koning winter heerst nog machtig en de koude kan na de gezellige kerstperiode nog kouder aanvoelen. Toch is er plots dat magische moment in de maand februari: ‘het wordt licht’. Je merkt het voor het eerst als je wakker wordt. Het licht hoeft niet direct aan en iets van de donkere maanden is verdwenen. In vroegere tijden was dit moment waarop de boeren op zoek gingen naar extra hulp. Nieuwe knechten en meiden kwamen naar de boerderij want met de terugkeer van het licht, kon men opnieuw op het land gaan werken. Vóór de tijd van zaaien aanbrak, bakte de boerin pannenkoeken met het meel van de vorige oogst. Na de lange winter zaten ze vaak door hun wintervoorraad heen, maar meel was er meestal genoeg. De ronde vorm van de pannenkoeken doet denken aan de gouden zon die weldra opnieuw een hoofdrol zal spelen.
De grond is nog hard en bevroren maar toch is er diep in de aarde nieuw leven dat langzaam ontwaakt. De eerste sneeuwklokjes en krokussen komen boven.
Met Lichtmis voelen we een verwondering voor dat eerste licht en het nieuwe leven dat onder de diepe aardegrond zich voorbereidt om zich te tonen aan de wereld in al zijn pracht.”
Deze tekst vond ik op de website van de Steinerschool van Lier, en ik wou hem graag met jullie delen omdat het voor mij heel herkenbaar is. Niet dat er nu al nieuwe knechten op de boerderij zijn, maar de eerste hoopgevende tekenen van een nieuw seizoen dienen zich aan.
Het plantgoed is besteld, het eerste zaad komt binnen, de koeien die aan hun tijd waren hebben prachtige kalfjes op de wereld gezet, het blijft wat langer licht, de vogels zingen al terug wat enthousiaster,…
En dat is allemaal nodig, want de dagen zijn nog vaak grijs, koud en nat. Het veld is een moeras, en het is helemaal niet leuk te moeten ploeteren om alles geoogst te krijgen. Bovendien zijn februari en maart de moeilijkste maanden om jullie pakket nog interessant gevuld te krijgen. Omdat de voorraden effectief minderen. Gelukkig is het nog niet zo erg dat we alleen maar meel om pannenkoeken te bakken zouden hebben :)
Mij doet de stevige winterkost deugd om overeind te blijven, maar ik kan me voorstellen dat het voor mensen die niet zo veel fysieke arbeid moeten verrichten wat aan de zware kant is.
Dit is wat het veld en de voorraden momenteel te bieden hebben, en daar ben ik toch ook wel trots op. De prei is dit jaar flink uit de kluiten gewassen. Er is nog frisse veldsla van buiten en rucola uit de serre. De wortelen bewaren erg goed, maar zijn jammer genoeg wat aangetast door de wortelvlieg. De knolselder is nog nooit zo lang meegegaan, en de spruitjes zijn mooi. We hebben afgelopen zomer, als warme herinnering courgetten ingemaakt, en daar kunnen we nu van genieten. De boerekool staat met z’n voeten in het water, maar fleurt het pakket op als groen blaadje tussen de vele zakjes.
Er is hoop want het is lichtmis!
Fien.
‘t Putteke van de winter,
Daar kunnen onze vingertoppen en tenen inmiddels verhalen over vertellen. Van gevoelloos worden bij een prutswerkje als veldsla snijden, pijnlijk ontdooien bij de kachel, en rustig nog een tijdje natintelen. Maar mij hoor je niet klagen, dat hoort er bij!
Het lijkt erger dan het is. Beginnen is het moeilijkst, maar eens je bezig bent en je bent goed ingeduffeld, valt prei rooien, spruiten plukken en wortelen wassen best mee. Zelfs onder gure omstandigheden.
We hebben bovendien sneeuw gehad. Ook al was het maar een beetje, en van korte duur, het maakt me telkens kinderlijk blij.
Het is zó iets bijzonder en mooi, al die kristallen die uit de luchtvallen. Het toppunt van vormkracht, dat is super voor het veld. Dat witte deken dat de wereld bedekt heeft een rustgevende uitwerking. De weerkaatsing zorgt ook dat we extra licht krijgen in deze donkere dagen. Alleen als je met de auto de baan op moet is het wat minder…
Op het erf zijn we met een grote schoonmaak bezig. Hout zagen, klieven en wegstapelen. Hakselen ook en de komposthoop opzetten. (Geen ideaal moment, maar er is nu pas tijd voor.)
De kraamkliniek in gereedheid brengen voor de 2 koeien die deze week gaan kalven, en ons sukkelend Karolientje betuttelen.
In jullie pakket stevige kost. Dat doet deugd, een volle warme buik, als een soort kacheltje als je je in de kou begeeft.
Succes ermee!
Fien.
Het afgelopen jaar heeft me moeite gekost om overeind te blijven. Daar zat corona voor niets tussen, (de boerderij is een plek waar de natuur onbekommerd z’n gang gaat), maar er zat gewoon veel hooi op m’n vork, wat maakte dat ik voor ‘t eerst m’n grenzen tegenkwam. Daardoor was 2020 een heel goed jaar. Pas op het moment dat je je grenzen tegenkomt besef je dat er dingen moeten veranderen. Op het moment zelf, in de zomer, het heetst van de strijd, valt er niets te veranderen, dan moet je roeien met de riemen die je hebt, en zien dat je er door geraakt. Maar de winter, dàt is het moment waarop de metamorfose begint. Zoals het lichaam als je slaapt terug op krachten komt om een nieuwe dag aan te vatten.
Dat is precies waar we nu mee bezig zijn. De hele boerderij herzien. Kijken hoe we dingen anders kunnen aanpakken, efficiënter kunnen maken, desnoods uitbesteden, waardoor ze minder energie vragen en ruimte laten om te ademen. Veranderen is spannend, is uitdagend, is moeilijk en zalig tegelijk.
Aangezien jullie deel uitmaken van onze boerderij zou het fijn zijn als jullie mee willen helpen denken/doen, als jullie zin hebben. Daarom laat ik jullie weten waar we nu mee bezig zijn.
Op dit moment zijn er op twee verschillende dagen pakketten(dinsdag en vrijdag), wat maakt dat we voor twee verschillende dagen moeten oogsten, pakketten maken, én rondvoeren. Het zou heel wat werk besparen als we dit naar één dag zouden kunnen herleiden. We denken er dus over om de pakketten van dinsdag ook naar vrijdag te verplaatsen.
Een ander punt is het draagvlak van de boerderij vergroten. Naar de winter toe hebben nogal wat mensen hun pakket stopgezet, waarvoor alle begrip, maar we gaan nu proberen een postkaart te maken, waardoor we terug wat aan bekendheid kunnen winnen.
We zouden graag de afhaalpunten in Watou, Proven en Kemmel wat uitbreiden omdat we het gevoel hebben dat daar meer potentieel zit. We zijn ook op zoek naar andere afhaalpunten, maar alles op z’n tijd. Er zit nog van alles in de pijplijn, maar voorlopig tot zover.
Wat ik jullie nog vertellen kan is dat er half januari 2 koeien hoogst waarschijnlijk in de zelfde week gaan kalven. Amai! En dat ons Karolien op oudejaar door haar benen zakte. Gelukkig is ze nu weer aan de betere hand. Ze mag dan wel een oud paard zijn, ik zou haar nog niet kunnen missen, en Betje ook niet!
Beste wensen voor jullie allen!
Fien.
Dierbare duurbare deelgenoten van onze groenten en lotgevallen,
Hier sta ik dan. Hoewel het veel te vroeg is voor een brave nieuwjaarsbrief, wil ik jullie bij dit laatste pakket van het jaar graag mijn grote dank betuigen. En niet eens met een lolletje of kwinkslag, maar gewoon heel serieus en gemeend.
Jullie trouwe steun, onder de vorm van jullie abonnement op een deel van de oogst, vormt de basis van de boerderij die me zo na aan het hart ligt en die ik zo veel mogelijk ten dienste tracht te stellen van mens en milieu. Het engagement van vele mensen (helpers en eters) vormt het draagvlak dat noodzakelijk is voor het voortbestaan.
Het idee dat we op deze manier voor elkaar kunnen zorgen, geeft me een warm gevoel.
Even was ik wat ongerust of dit pakket met ‘gewone groenten’ wel feestelijk genoeg was om kerst en nieuw te vieren, maar Anna wees me er op dat vitale voeding die ons gezond en sterk houdt precies is wat we in deze tijden nodig hebben.
Dus voilà, mijn pakketje voor onder de kerstboom. Er zitten wat mysterieuze zakjes in, dat wel, maar een rode strik hier en daar ontbreekt misschien nog.
Het volgende pakket zal er pas over 3 weken zijn op 5 januari. Het extra pompoenpakket dat jullie een tijdje geleden ontvingen, diende om deze derde week te overbruggen.
Ziezo, klaar voor m’n winterslaap!
Het allerbeste gewenst!
Fien.
Als uit de boekskes:
Mistige, loodgrijze, windstille novemberdagen, waarop we met een kleurrijk gezelschap in 7 haasten de knolselder en de laatste verse wortelen binnenhalen om deze te redden van de voorspelde strenge vorst die uiteindelijk niet gekomen is…
Of die zalig zonnige zaterdag, perfect om prei te rooien.
Maar op zondag heb ik de koeien binnengehouden, en de kalfjes naar huis gehaald. Het weer was werkelijk te guur om nog buiten te verblijven. In de stal is het knus en warm, dat doet hen allen zichtbaar deugd.
Voor de postelein was november een beetje te knus en warm in de serre, daar hebben we veel werk aan gehad om de bloei en de bladluizen er uit te selecteren.
Het pakket kan mogelijks een déjà-vuke geven. Voor veel groenten die geen vorst verdragen (spitskool, knolselder, pompoen, … ) was het de laatste kans. Maar wees gerust, het volgende pakket wordt weer iets gloednieuwig!
Fien.
Hohoho Lieve kijkbuiskinderen!
Zelf weet ik tegenwoordig niet zo goed meer óf, en van welke Sint er iets te verwachten valt (is het nu Maarten, Klaas of Kevin de Bruyne), doch voor de zekerheid ben ik toch maar flink. Je weet het nooit.
Dat jullie stuk voor stuk braaf geweest zijn, daar getuigt de vollenbak verse groenten van. Bij de anciens rinkelen er wellicht al 165 belletjes, maar voor de kersverse pakketmaagden licht ik dit met plezier even toe:
In de winter leveren we om de 14 dagen een dubbel pakket. Omdat het groenten zijn die je gemakkelijk twee weken kan bewaren. Voor ons geeft dit een beetje meer rust, zodat onze batterijen weer helemaal opgeladen zijn tegen het volgende teeltseizoen.
Dit pakket is dus het eerste dubbele pakket. Volgende week zal er geen zijn, de week erna terug en levende verse lading.
Inmiddels is het veld bijna leeg. De laatste pastinaken zijn we aan het bunkeren, en dan nog enkel de knolselder en de laatste verse wortelen. De winterkolen en prei kunnen gewoon blijven staan.
Jullie pakket is een bonte verzameling van al het verse groen wat we nog vinden konden: spinazie, postelein, groenselder, peterselie, prei wortelen, spitskool, pompoentjes (zijn wat klein dit jaar…) en ajuin.
We hebben hard gewerkt om het allemaal voor elkaar te krijgen: geniet er van en tot binnen 14dagen!
Fien.
Wuk?
De kippen hier snappen er niets meer van. Het nachtvorstje van verleden week, was dat de winter dan? En nu weer zo warm… Een tweede meimaand in ‘t najaar van 2020? Maar moderne kippen zijn flexibel, ze leggen zeer bereidwillig en voor de zekerheid eieren gelijk gekken.
Ook de boeren laten deze droge kans niet liggen. En wij doen mee.
Witloofwortels uit: check!
Ook hebben we mest uit gereden en geploegd. Wat gedaan is is gedaan, zegt mijn tante nonneke altijd.
In jullie pakket: de aller allerlaatste buiten salaat, pret, romanesco, reuze knalselders, en venkel.
Vier de wapenstilstand!
En Sinte-Maarten (indien van toepassing) (als je braaf geweest bent :)
Fien.
Four seasons in one day,
Dat gevoel hadden crowded house en ik gisteren. De ajuin schiet alsof het lente is. 19°C alsof het zomer is. Regen en wind alsof het herfst is. Om 18u donker alsof het winter is.
Doch weldra zullen we onze zondagse kleren en tafelmanieren echt nodig hebben, want de nachtvorst is op komst!
Gemengde gevoelens over de vordering der werken. Het gaat verbazend goed vooruit, (dat gevoel hebben Raymond en ik), maar er staat ook nog wel erg veel op ‘t veld.
In ieder geval: bewaarwortelen in de bunker: check!
En deze week staat het rooien der witloofwortels op ons menu.
Op jullie menu: crème de la crème van de herfstcollectie.
Romanesco die zo mooi is dat je er uren naar zou kunnen kijken (als je niets beters te doen zou hebben), fiere groenselder, frisse worteltjes, en sla en veldsla tegelijk…
Four seasons in one pakket eigenlijk.
Fien.
‘t Is gelukt!
De hangaar lijkt wel een versterkte burcht, met hoge voederbieten omwalling, klaar om de bestorming van een vijandelijke koning winter en zijn troepen te weerstaan… (Zou ik te veel ridderverhalen lezen…) Ze zijn in alle geval van ‘t veld, oef!
Heden is de wortelrooi aangevat. Ofschoon we al een paar keer zijknat geweest zijn, verlopen de werkzaamheden voor het overige voorspoedig.
En terwijl wij op het veld aan ‘t wroeten zijn, leven op het erf de aannemers zich uit. Er liggen inmiddels zonnepanelen op het dak, en de gebouwen worden volledig hervoegd. Wat wordt het hier mooi.
In jullie pakket een verrassing (voor mij toch) van formaat: bloemkool! Wie had dat gedacht? Ik niet. Je zit er zo lang op te wachten. En nog eens gaan kijken, en nog eens gaan kijken. En op ‘t moment dat je niet meer gaat gaan kijken zijn ze daar…
De knolselder beleeft een gloriejaar. Zo klein als ze vorig jaar waren, zo uit de kluiten gewassen zijn ze nu. Dat geldt trouwens ook voor de prei: pret verzekerd!
De sla lijkt onverwoestbaar dit jaar, maar aan alles mooie liedjes komt er een einde. Nog een week of twee en ‘t is gepasseerd. Geniet er dus van. En van de eerste venkeltjes.
Fien.
Awel…
We weten waar we begonnen zijn met de voederbietenoogst, maar waar we gaan uitkomen, dat weet niemand… Met gemak zullen we de volledige koeienpopulatie van hier tot aan Gent-Wevelgem en terug kunnen voeden, maar de vraag is: waar krijgen we dat gestapeld?!
Tja, de combinatie van jeugdige overmoed bij het zaaien, en een vruchtbaar voederbietenjaar. Het zal me leren :)
Voor de rest zitten we de kat uit de boom te kijken. Er moeten nog veel groenten binnengehaald worden, maar het is een beetje te warm. Ik vrees voor de bewaarbaarheid.
In het pakket voor elk wat wils. Sla omdat het deze week zomers 20°C wordt. Prei en rode bieten omdat we moeten toegeven dat het ondanks alles herfst is. Groenselder en boontjes omdat die van alle tijden zijn.
Fien.
Drupsgewijs,
De pluviometers vullen gewillig. De natuur tankt haar watervoorraden vol. Gelukkig! Maar menige boer lost ongetwijfeld binnensmonds een vloek (of twee), want nog vele vruchten staan te velde, en het is een heel geploeter om ze uit de natte bouwvoor te wroeten.
Voor ons maakt het niet zo veel uit. Met de riek kunnen we ten allen tijde oogsten wat we willen, ‘t is alleen de rug die af en toe wat tegensputtert.
De rode bieten zijn als eerste echte wintervoorraad binnen. Onze bunker is voor hen een ideale bewaarplaats. Omdat hij half in de grond zit heeft hij het stabiele koele klimaat van een hele grote kruipkelder. En veilig bovendien, mocht de vijand het plots op onze oogst gemunt hebben (haha).
Het pakket verwelkomt weer een nieuwtje: de eerste spitskool! Persoonlijk heb ik daar erg naar uitgekeken. Heel fijn gesneden, met appelstukjes, kokosschilfers en een dotje mayonaise, dat is de perfecte herfstsalade (zonder salade :)
Olala, en krielpatatjes op de bakplaat. Gewoon goed wassen en dan met schil en al, veel olijfolie, tijm, laurier, salie en grof zout de oven in, hmmm, het water loopt me al in de mond…
De boontjes weten van geen ophouden… Maar deze keer is toch écht de laatste keer. Dat weet ik zeker want we hebben de planten uitgetrokken.
Laat jullie maar eens goed gaan in heerlijke culinaire laagstand!
Fien.
Hallo,
Bij nat weer past een droge brief.
Temeer omdat ik kort van stof ben opgestaan deze ochtend.
Er zijn dit jaar opvallend veel paddenstoelen.
Dat is een goed teken.
Er zijn grote zwermen kwetterende vogeltjes die neerstrijken op het veld en zich tegoed doen aan de zonnebloempitten van onze groenbemester.
Dat is een goed teken.
We kregen stoere CLW-jongens en enthousiaste Freinet-kindertjes over de vloer.
Dat is een goed teken.
De zomerse gewassen als tomaten en paprika’s verdwijnen uit de serre, en de wintervoorraden worden verder binnen gehaald.
Dat is een goed teken.
Het pakket is een toonbeeld van klassieke goenten: sla, prei, wortelen, boontjes en een aubergine.
Smakelijk!
Fien.
Is het een vogel?
Het is mega windy! Dus als je dezer dagen niet stevig in je schoenen staat, word je van je sokken geblazen.
De bomen schrikken zich een hoedje. Nog volop in blad vangen ze alles wat er te vangen valt.
Het heeft ook een praktische kant: alle okkernoten netjes in 1x naar beneden.
Maar dat de overgang wat bruusk was, daar kunnen we het over eens zijn denk ik. Dinsdag nog in strandtenue de patatten binnen gehaald (wat een geluk!), en een paar dagen later deed de dikste winterjas al deugd.
Water om de groenbemesters te laten kiemen hebben we bij deze ook gehad, check!
En nu verder met de rest van de wintervoorraden. Voederbieten voor de koeien, en rode bieten voor ons, dat is nu het eerst aan de orde om te vergaren.
Maar in jullie pakket is daar nog niets van te merken.
Hoera, er is terug sla :) Een busseltje rucola om de pret compleet te maken, en er zijn zowaar tomaten.
Zet jullie schrap en blaas af en toe eens terug.
Fien.
D-Day!
Al veel gevijfd en gezesd over onze patatten, maar vandaag is het van dat: we doen ze uit! Allemaal. In één keer. Enfin, dat is toch de bedoeling… Spannend en leuk tegelijk.
Met de tractor van Rik, de aardappelrooier van Hans, en een hele bende volk. Op een droge zonnige dag. Perfect!
En daarna een flinke klats regen graag, zodat de groenbemesters, die op alle lege stukken gezaaid zijn, kunnen kiemen en nog flink massa maken vóór de winter.
De (g)astronomische herfst is begonnen, dus de eerste savooi in jullie pakket is lang zo gek nog niet. Voeg daar de eerste knolselder bij, en een hutsepot is nooit ver weg.
De boontjes blijven dapper door doen, en Anna, de beste bonenplukker ter wereld, bijgevolg noodgedwongen ook…
Opgelet!!! Bij dit pakket is er voor jullie allemaal ook een pompoenpakket. Daar zijn 2 redenen voor: 1. Pompoenen bewaren het best op huiskamer temperatuur. Hier op de boerderij is geen enkele huiskamer groot genoeg om de volledige wintervoorraad te stockeren, dus is het handig als jullie elk jullie eigen voorraadje kunnen aanleggen. 2. Tussen kerst- en nieuw leveren we drie weken geen pakket, en dit is de compensatie voor de derde week.
Ziezo, pompoensoep à volonté!
Fien.
Wat is dit?!
Amai, Sinte Michiel met zijn oude wijven nazomertje, gelijk men dat allier placht te zeggen, die geeft nogal van jetje…
Maar ‘t is zalig he. Wakker worden en zien dat het veld ook nog met haar hoofd in de nevels zit. De ajuinen en pompoenen vergaren in de volle zon, zodat ze de warmte in zich dragen en die gloed kunnen afgeven in de winter als we daar zo naar hunkeren.
En het zou wel eens koud kunnen worden. Nooit eerder zag ik de meidoorn en sleedoorn zo zwaarbeladen met bessen. Alsof ze hun voorzorgen nemen.
Maar dat is voor later. Nu is het stralend weer en liggen de varkens languit in de modder te genieten.
Met het pakket weet ik me de laatste weken niet zo goed raad… Nazomer vraagt om nazomerse groenten, maar het veld begint de herfstkant op te gaan. En we zitten voor ‘t eerst in onze geschiedenis zonder sla. Wel zijn er de laatste kolfjes maïs, courgettes, fijne busselworteltjes, een onverwacht spinazie plukje, en toch weer boontjes, wie had dat gedacht. Daar zijn we hier helemaal verwonderd over.
Voilà, geniet volop van de mooiste avonden van ‘t jaar!
Fien.
De herfst,
Heeft twee gezichten. Onstuimig, met regen en wind, geen blijf wetend met zichzelf. Of zijdezacht en rustig zoals de voorbije week. Niet te warm, niet te koud, een beetje zon, geen zuchtje wind. Echt heerlijk. Weer waarmee je alles kan. Ik heb dan ook de neiging om als een kip zonder kop alles tegelijk te willen, omdat er zo veel moet, maar dat gaat niet altijd even vlot…
We hebben de grootste lege velden (waar de gerst stond bvb) ontdaan van het meeste onkruid, zodat het proper klaar ligt om stalmest te ontvangen.
Een deel van de koeienwei is geploegd om opnieuw in te zaaien, maar met een kruidenrijk mengsel deze keer, boeiender én gezonder voor onze dames.
En we zijn de appels aan het plukken.
Het mag dan wel een groentepakket zijn, we hebben er voor jullie een paar bijgevoegd, omdat ze zó lekker zijn. Zeker in combinatie met een paar frisse bietjes.
Verder was er terug een geheel onverwacht plukje boontjes. Een grote golf aubergines, courgettes die bijna voorbij zijn en ajuin.
Controleer deze laatste goed, want het kan dat er hier en daar een slechte bij zit. We kunnen dat heel moeilijk zien. Daarom steken we er voor de zekerheid altijd wat meer in dan het normale gewicht.
Tot slot: dank aan alle ijverige zakjesspaarders!!! We kunnen ze goed gebruiken.
Fien.
Sssspannend!
Wat blijkt? Je hoeft geen kind te zijn of te hebben om die eerste schooldag in je buik te voelen. Het hangt gewoon in de lucht, er is geen ontsnappen aan. Zo sprong ik deze ochtend vol blije verwachting uit m’n bed. Blij dat ik niet naar school moest, en in volle verwachting van… een nieuw pakket natuurlijk!
Jullie pakket deze week is een regelrecht gevolg van het voorbije weekend. Zeg nu zelf: hoe herfstig kan een weekend zijn?! Regen, wind, prachtige wolken, en goesting om bij de kachel te kruipen met een tas stevige soep. Wat hebben we daar voor nodig? De eerste prei! Een flinke bos wortelen (eventueel in een ander kleurtje) misstaat nooit. Warmoes voor een hartige taart. Maïs voor een vette kluif. Ik zie het al voor me.
Op het veld staan we voor ‘t begin van ‘t einde. De eerste bewaarteelten worden binnen gehaald, en er komt (groen)bemesting in de plaats. Op die manier geef je de grond rust en dromen voor volgend jaar.
De koeien stellen het goed. Ze hebben een bolle buik (alle vier zwanger) en blinken in hun vel. Met de hitte was hun melkgift wat teruggevallen, en werd het wat krap om nog kaas te kunnen maken, maar nu de temperatuur aangenaam is, en er terug sappig groen gras in hun wei staat, gaat het weer beter.
Voilà, we zijn weer vlotjes vertrokken voor een schooljaar!
Fien.
Naadloos,
De overgang van zomerse hittegolven naar onstuimig herfstweer. Vivaldi kan daar nog een puntje aan zuigen.
De groenten blijven onverstoorbaar groeien. Het onkruid ook, maar we laten ons niet doen.
De ajuinen zijn opgerooid en liggen nu af te rijpen op het veld. We hebben een flinke duw aardappelen uitgedaan, ik heb de eerste pompoenen geoogst, en we beginnen aan de wortelen. Die zien er wel ok uit, maar je merkt dat ze de droogte van het voorjaar nog in hun genen hebben. Daardoor zijn ze wat harder om te bijten, maar zoeter van smaak!
Tomaten, boontjes en courgetten zullen nog wel een tijdje meegaan, maar je voelt dat ze over hun hoogtepunt heen zijn. In ruil krijgen we nu de eerste zoetpuntpaprika’s hoera!
En omdat een boer graag overdrijft heb ik alvast winterpostelein en veldsla gezaaid…
Laat het niet aan jullie hart komen. We hebben sowieso nog vele mooie, zonnige dagen in ‘t verschiet!
Fien.
Vallazie,
Twee daken later, terug met beide voeten op de grond. ‘t Is een beetje zoeken om m’n draai terug te vinden, maar dat komt wel.
Het veld heeft een flinke teug water gekregen en de temperaturen zijn weer doenbaar. De groenten reageren dankbaar en groeien zeer voorbeeldig. De prei verdubbelt in omvang, de wortelen beginnen te komen, de sla en boontjes zijn terug vertrokken.
De dagen korten nu snel. Dat merk je vooral ‘s morgens, als je wild beginnen oogsten en het nog donker is. Met een zaklamp lukt dat min of meer, maar je beseft wat een luxe dat het is dat er een superlamp als de zon bestaat.
We zijn de ajuin aan het oprooien. De allereerste wintervoorraad… Er zitten veel slechte bij… ‘k Weet niet zo goed waaraan dat ligt. De voorjaarsdroogte? Hopen maar dat hetgeen overblijft goed bewaart.
In jullie pakket Nieuw-Zeelandse spinazie uit de serre, courgetten (die zijn nu op kruissnelheid), venkeltjes (die een droogteformaat hebben), sla, en voor ‘t eerst een aubergine en suikermaïs.
Laat het jullie smaken!
Fien.
O ja, oproep: zouden jullie willen helpen broodzakken sparen? We zijn bijna door onze voorraad heen. Het zou fijn zijn als we kunnen blijven recycleren, want dat is goed voor het milieu.
Danku!
Waarschijnlijk,
Wat valt er ook meer te zeggen? Het is heet. Op het dak en op het veld. We werken door, maar alles gaat trager. Dat geldt ook voor de groenten. Kleinere sla en een pauze in de boontjespluk.
Afgelopen week is onze zomergerst gedorst. Het eerste graan van eigen kweek vervult me met vreugde en voldoening. Olé!
Woesh,
Het komt allemaal in golven tegenwoordig. De corona, de hitte, de boontjes en de tomaten. Een lange luie zomergroentengolf waar we een tijdje van kunnen genieten. Dit pakket is dan ook vrij gelijkaardig aan het vorige. Persoonlijk ben ik de boontjes en tomaten nog lang niet moe, hopelijk geldt dat voor jullie ook…
Het veld vraagt nu voornamelijk onderhoudswerken. Veel zaaien en planten komt er niet meer aan te pas aangezien alles zo goed als vol staat.
Maar ik heb de afgelopen week het veld niet veel gezien, noch met m’n voeten op de grond gestaan. We zijn het dak van de hangaar aan het vervangen. Ook dat hoort er bij op de boerderij. Land- en bouwwerken.
Fien.
Poperinge, 21 juli 2020
Poperinge, 14 juli 2020
Poperinge, 7 juli 2020
Poperinge, 30 juni 2020
Poperinge, 23 juni 2020
Poperinge, 16 juni 2020
Poperinge, 9 juni 2020
Poperinge, 2 juni 2020
Poperinge, 26 mei 2020
Poperinge, 19 mei 2020
Poperinge, 12 mei 2020
Poperinge, 5 mei 2020
Poperinge, 28 april 2020
Poperinge, 21 april 2020
Poperinge, 31 maart 2020
Poperinge, 17 maart 2020
Poperinge, 3 maart 2020
Poperinge, 18 februari 2020
Poperinge, 4 februari 2020
Poperinge, 21 januari 2020
Poperinge, 7 januari 2020
Poperinge, 17 december 2019
