Poperinge, 13 april 2021
Brr,
Dat van die aprilse grillen is niet gelogen! De short van twee weken geleden ligt terug onder in de kast, en m’n witte benen zitten weer veilig in drie dikke broeken tegelijk.
De teelten op het veld kijken een beetje verbaasd naar de dwarrelende sneeuwvlokken, maar het meeste zit nog geborgen onder plastiek.
Ook in m’n hoofd heerst voornamelijk aprilse grilligheid. De planning wervelt wat rond, en het kost me moeite om een strak plan te vormen. Maar het nodige werk wordt verzet, en hoe! We hebben 100kg ajuintjes geplant op 2 dagen tijd, en in de serre heeft de winterpostelein inmiddels moeten wijken voor de tomaten.
De prei begon aanstalte te maken om te schieten, dus die hebben we in een haastje allemaal tegelijk moeten uitdoen om in de frigo te bewaren. 30 rijen op 1 dag, en dat terwijl ook diezelfde namiddag de patatten de grond in gingen?! Dat was alleen maar mogelijk door de hulp van de fantastische mensen om me heen!
Jullie pakket kwettert en jubelt van het lente-groen. De serre draait op volle toeren. Raapsteeltjes, rucola, lente-uitjes, peterselie, maar ook kervel en de eerste paksoi!
Dat betekent dat dit wellicht het laatste dubbele pakket is.
Vanaf de volgende keer leveren we weer wekelijks jullie verse portie vitamientjes. De bedoeling is om dan ook over te gaan naar alle pakketten op vrijdag, maar ik laat jullie duidelijk weten wanneer het zo ver is. Voorlopig is het nog op dinsdag te doen.
Tot dan!
Fien.
Poperinge, 30 maart 2021
‘t Is waar,
De dagen komen niet all’ gelijk. Maar vorige week kwamen ze wel erg ongelijk. Er viel alleen maar slecht nieuws in de bus, alsof de sterren verkeerd stonden of zo. Hopelijk gaat dat beter nu het uur veranderd is.
Ons Lut zat daar blijkbaar op te wachten. Ze ging een week over tijd, maar gisteren heeft ze een prachtig vaarskalf op de wereld gezet. Ik ben wel opgelucht dat alles goed ging, want het was haar eerste kalf.
Ook op het veld zijn we er in gevlogen. De erwten, capucijners en peultjes zitten in de grond, alsook de bloemkool, spitskool, koolrabi en sla. Met dit zalig zonnig weer zullen ze wel groeien!
In de serre gaat het razendsnel. Een beetje té snel eigenlijk. De kleine bladgewasjes zijn telkens klaar in een week dat het geen pakket is, dus het is wat puzzelen om dat opgelost te krijgen. Het zal waarschijnlijk niet heel lang meer duren vooraleer we terug overschakelen naar wekelijkse levering. Hou de brief dus goed in de gaten, ik zal het tijdig trachten te melden.
Zalig zot nieuws uit de melkverwerking: we hebben voor het eerst ijs gemaakt en het is heerlijk. Met dank aan bakker Hervé Verlet, voor de machine en de hulp! We gaan dus de zomer tegemoet met Stoppel-ijsjes.
Voor nu, in jullie pakket, veel kleine groene serre-teeltjes: rucola, raapstelen, lente-uitjes, en peterselie.
Wellicht de laatste oranje wortelen, van ons zelf. En nog prei à volonté.
Geniet van de zon!
Fien.
Poperinge, 16 maart 2021
Poperinge, 2 maart 2021
Goeiemorge allemaal,
Het verschil kon nauwelijks groter zijn! Van stevige vorst tot zalig zonnig en warm lenteweer. En of het deugd doet! Hoewel het nog vreselijk vroeg is begint de lente al te kriebelen en te jeuken alsof er schurft de ronde doet, maar dan aangenaam en zonder schilfertjes…
Op dat vlak ben ik een vogel voor de kat; ‘k beschik niet eens over het kleinste greintje geduld dat op de proef gesteld kan worden; het was onvermijdelijk: er moest en zou gezaaid worden!
En zo geschiede. We hebben geploegd en de zomergerst gezaaid, en ik denk/hoop dat het wel goed komt.
Ook de serre is ontploft… Op dat vlak lijken we op elkaar. Een beetje zon, en er is geen houden meer aan. Volop winterpostelein, veldsla, peterselie… Weer een portie zalig vers groen. En de eerste eigen witloof! Super lekker vind ik zelf, ‘k geniet er elke dag van, maar aan de vorm is nog veel werk. ‘k Zal eens in de leer moeten gaan bij een echte witloofteler, voor mooie vaste kroppen…
Door de plotse warmte is nu alles tegelijk klaar en dat is ergens ook wel jammer, omdat we er mogelijks geen tweede keer van zullen kunnen oogsten. Laten we er nu dus extra blij om zijn!
En het stopt niet met primeuren: onze eerste zuurkool is ook klaar. Eigenlijk perfect op tijd. Zuurkool is erg gezond voor de darmflora. Ideaal om te zuiveren na de winter.
De wintervoorraad slinkt nu gestaag. De laatste knolselders, de laatste ajuin (die nu snel gaat opschieten). Aan alle mooie liedjes komt een eind… Maar de vogels zingen hier op de boerderij terug uit volle borst, en ze kregen de voorbije weken stevige concurrentie: het enthousiaste gekwetter van de freinetschool-kindertjes. Het is fijn om het lente-enthousiasme te kunnen delen. Hopelijk laadt de zon jullie batterijen ook volledig op. Vitamientjes à volonté!
Fien.
Poperinge, 16 februari 2021
Wat een week…
Helder en zonnig, dat wel, maar koud…. Dat zijn we niet meer gewend. Voor de kletsnatte dichtgeregende grond was het een zegen om langzaam terug open gebroken te worden. En ons vitamine D peil staat terug op punt. Maar schrikken was het wel. Het ging allemaal vlugger en feller dan ik verwacht had, waardoor evacuatie acties te traag op gang kwamen. De aardappelen, kolen en ajuin hebben we hals over kop in huis gedragen. De wortelen, pastinaak en rode bieten in de bunker extra afgedekt, maar of het voldoende was zal nog moeten blijken nu het dooit.
Ook voor de pompen, buitenkraantjes, pompbakken en wc’s is het afwachten hoe ze het er van af gebracht hebben. Op een boerderij staat er verbazend veel in contact met de buitentemperatuur…
Nu besef ik weer hoe belachelijk kwetsbaar we zijn voor een winterprikje, en ben ik me zeer bewust van de luxe van stromend water. Koeien drinken namelijk erg veel als je het in emmers waterdragen uitdrukt…
Ook voor de pakketten was ik net niet voorzienend genoeg. ‘k Was te laat om een voorraad prei uit te doen. Die zit nog vast in de grond… Gelukkig zijn er de collega’s. Veldsla en groene selder komen van bij Nicole. De aligator pompoenen en zoete bataat hebben we te danken aan Kristof. Het is eens wat anders, en zo geraakt jullie bak toch gevuld.
Mijn excuses voor de lichtelijk glazige spuiten. Ik had gehoopt dat ze volledig ontdooit zouden zijn tegen vandaag, maar ze hadden nog wat tijd nodig…
‘k Heb ook veel verdriet gehad de afgelopen week. Karolien, m’n trouwe trekpaard is gestorven. Ze had haar leeftijd, het moest er ooit van komen, maar het viel me toch zwaar.
M’n compagnon van in ‘t begin. Eggen, ploegen, niets was haar te zwaar. Samen uit, samen thuis. Ze stond voor zoveel symbool. Het einde van een tijdperk. Ook dat hoort bij het boerderijleven…
Laten we samen uitkijken naar komend weekend. Ze beloven een lente-voorsmaakje. De vogels bejubelen het lengen van de dagen alvast uit volle borst!
Fien.
Poperinge, 2 februari 2021
“Op 2 februari is geen vrouwtje zo arm, of ze maakt haar pannetje warm”.
“Koning winter heerst nog machtig en de koude kan na de gezellige kerstperiode nog kouder aanvoelen. Toch is er plots dat magische moment in de maand februari: ‘het wordt licht’. Je merkt het voor het eerst als je wakker wordt. Het licht hoeft niet direct aan en iets van de donkere maanden is verdwenen. In vroegere tijden was dit moment waarop de boeren op zoek gingen naar extra hulp. Nieuwe knechten en meiden kwamen naar de boerderij want met de terugkeer van het licht, kon men opnieuw op het land gaan werken. Vóór de tijd van zaaien aanbrak, bakte de boerin pannenkoeken met het meel van de vorige oogst. Na de lange winter zaten ze vaak door hun wintervoorraad heen, maar meel was er meestal genoeg. De ronde vorm van de pannenkoeken doet denken aan de gouden zon die weldra opnieuw een hoofdrol zal spelen.
De grond is nog hard en bevroren maar toch is er diep in de aarde nieuw leven dat langzaam ontwaakt. De eerste sneeuwklokjes en krokussen komen boven.
Met Lichtmis voelen we een verwondering voor dat eerste licht en het nieuwe leven dat onder de diepe aardegrond zich voorbereidt om zich te tonen aan de wereld in al zijn pracht.”
Deze tekst vond ik op de website van de Steinerschool van Lier, en ik wou hem graag met jullie delen omdat het voor mij heel herkenbaar is. Niet dat er nu al nieuwe knechten op de boerderij zijn, maar de eerste hoopgevende tekenen van een nieuw seizoen dienen zich aan.
Het plantgoed is besteld, het eerste zaad komt binnen, de koeien die aan hun tijd waren hebben prachtige kalfjes op de wereld gezet, het blijft wat langer licht, de vogels zingen al terug wat enthousiaster,…
En dat is allemaal nodig, want de dagen zijn nog vaak grijs, koud en nat. Het veld is een moeras, en het is helemaal niet leuk te moeten ploeteren om alles geoogst te krijgen. Bovendien zijn februari en maart de moeilijkste maanden om jullie pakket nog interessant gevuld te krijgen. Omdat de voorraden effectief minderen. Gelukkig is het nog niet zo erg dat we alleen maar meel om pannenkoeken te bakken zouden hebben :)
Mij doet de stevige winterkost deugd om overeind te blijven, maar ik kan me voorstellen dat het voor mensen die niet zo veel fysieke arbeid moeten verrichten wat aan de zware kant is.
Dit is wat het veld en de voorraden momenteel te bieden hebben, en daar ben ik toch ook wel trots op. De prei is dit jaar flink uit de kluiten gewassen. Er is nog frisse veldsla van buiten en rucola uit de serre. De wortelen bewaren erg goed, maar zijn jammer genoeg wat aangetast door de wortelvlieg. De knolselder is nog nooit zo lang meegegaan, en de spruitjes zijn mooi. We hebben afgelopen zomer, als warme herinnering courgetten ingemaakt, en daar kunnen we nu van genieten. De boerekool staat met z’n voeten in het water, maar fleurt het pakket op als groen blaadje tussen de vele zakjes.
Er is hoop want het is lichtmis!
Fien.
Poperinge, 19 januari 2021
‘t Putteke van de winter,
Daar kunnen onze vingertoppen en tenen inmiddels verhalen over vertellen. Van gevoelloos worden bij een prutswerkje als veldsla snijden, pijnlijk ontdooien bij de kachel, en rustig nog een tijdje natintelen. Maar mij hoor je niet klagen, dat hoort er bij!
Het lijkt erger dan het is. Beginnen is het moeilijkst, maar eens je bezig bent en je bent goed ingeduffeld, valt prei rooien, spruiten plukken en wortelen wassen best mee. Zelfs onder gure omstandigheden.
We hebben bovendien sneeuw gehad. Ook al was het maar een beetje, en van korte duur, het maakt me telkens kinderlijk blij.
Het is zó iets bijzonder en mooi, al die kristallen die uit de luchtvallen. Het toppunt van vormkracht, dat is super voor het veld. Dat witte deken dat de wereld bedekt heeft een rustgevende uitwerking. De weerkaatsing zorgt ook dat we extra licht krijgen in deze donkere dagen. Alleen als je met de auto de baan op moet is het wat minder…
Op het erf zijn we met een grote schoonmaak bezig. Hout zagen, klieven en wegstapelen. Hakselen ook en de komposthoop opzetten. (Geen ideaal moment, maar er is nu pas tijd voor.)
De kraamkliniek in gereedheid brengen voor de 2 koeien die deze week gaan kalven, en ons sukkelend Karolientje betuttelen.
In jullie pakket stevige kost. Dat doet deugd, een volle warme buik, als een soort kacheltje als je je in de kou begeeft.
Succes ermee!
Fien.
Poperinge, 5 januari 2021
Dames en Heren, appelen en peren, boeren en boerinnen, laat dat nieuwe jaar maar beginnen!
‘k
Heb er zot veel zin in, en ‘k zal jullie vertellen waarom.
Het afgelopen jaar heeft me moeite gekost om overeind te blijven. Daar zat corona voor niets tussen, (de boerderij is een plek waar de natuur onbekommerd z’n gang gaat), maar er zat gewoon veel hooi op m’n vork, wat maakte dat ik voor ‘t eerst m’n grenzen tegenkwam. Daardoor was 2020 een heel goed jaar. Pas op het moment dat je je grenzen tegenkomt besef je dat er dingen moeten veranderen. Op het moment zelf, in de zomer, het heetst van de strijd, valt er niets te veranderen, dan moet je roeien met de riemen die je hebt, en zien dat je er door geraakt. Maar de winter, dàt is het moment waarop de metamorfose begint. Zoals het lichaam als je slaapt terug op krachten komt om een nieuwe dag aan te vatten.
Dat is precies waar we nu mee bezig zijn. De hele boerderij herzien. Kijken hoe we dingen anders kunnen aanpakken, efficiënter kunnen maken, desnoods uitbesteden, waardoor ze minder energie vragen en ruimte laten om te ademen. Veranderen is spannend, is uitdagend, is moeilijk en zalig tegelijk.
Aangezien jullie deel uitmaken van onze boerderij zou het fijn zijn als jullie mee willen helpen denken/doen, als jullie zin hebben. Daarom laat ik jullie weten waar we nu mee bezig zijn.
Op dit moment zijn er op twee verschillende dagen pakketten(dinsdag en vrijdag), wat maakt dat we voor twee verschillende dagen moeten oogsten, pakketten maken, én rondvoeren. Het zou heel wat werk besparen als we dit naar één dag zouden kunnen herleiden. We denken er dus over om de pakketten van dinsdag ook naar vrijdag te verplaatsen.
Een ander punt is het draagvlak van de boerderij vergroten. Naar de winter toe hebben nogal wat mensen hun pakket stopgezet, waarvoor alle begrip, maar we gaan nu proberen een postkaart te maken, waardoor we terug wat aan bekendheid kunnen winnen.
We zouden graag de afhaalpunten in Watou, Proven en Kemmel wat uitbreiden omdat we het gevoel hebben dat daar meer potentieel zit. We zijn ook op zoek naar andere afhaalpunten, maar alles op z’n tijd. Er zit nog van alles in de pijplijn, maar voorlopig tot zover.
Wat ik jullie nog vertellen kan is dat er half januari 2 koeien hoogst waarschijnlijk in de zelfde week gaan kalven. Amai! En dat ons Karolien op oudejaar door haar benen zakte. Gelukkig is ze nu weer aan de betere hand. Ze mag dan wel een oud paard zijn, ik zou haar nog niet kunnen missen, en Betje ook niet!
Beste wensen voor jullie allen!
Fien.
Poperinge, 15 december 2020
Dierbare duurbare deelgenoten van onze groenten en lotgevallen,
Hier sta ik dan. Hoewel het veel te vroeg is voor een brave nieuwjaarsbrief, wil ik jullie bij dit laatste pakket van het jaar graag mijn grote dank betuigen. En niet eens met een lolletje of kwinkslag, maar gewoon heel serieus en gemeend.
Jullie trouwe steun, onder de vorm van jullie abonnement op een deel van de oogst, vormt de basis van de boerderij die me zo na aan het hart ligt en die ik zo veel mogelijk ten dienste tracht te stellen van mens en milieu. Het engagement van vele mensen (helpers en eters) vormt het draagvlak dat noodzakelijk is voor het voortbestaan.
Het idee dat we op deze manier voor elkaar kunnen zorgen, geeft me een warm gevoel.
Even was ik wat ongerust of dit pakket met ‘gewone groenten’ wel feestelijk genoeg was om kerst en nieuw te vieren, maar Anna wees me er op dat vitale voeding die ons gezond en sterk houdt precies is wat we in deze tijden nodig hebben.
Dus voilà, mijn pakketje voor onder de kerstboom. Er zitten wat mysterieuze zakjes in, dat wel, maar een rode strik hier en daar ontbreekt misschien nog.
Het volgende pakket zal er pas over 3 weken zijn op 5 januari. Het extra pompoenpakket dat jullie een tijdje geleden ontvingen, diende om deze derde week te overbruggen.
Ziezo, klaar voor m’n winterslaap!
Het allerbeste gewenst!
Fien.
Poperinge, 1 december 2020
Als uit de boekskes:
Mistige, loodgrijze, windstille novemberdagen, waarop we met een kleurrijk gezelschap in 7 haasten de knolselder en de laatste verse wortelen binnenhalen om deze te redden van de voorspelde strenge vorst die uiteindelijk niet gekomen is…
Of die zalig zonnige zaterdag, perfect om prei te rooien.
Maar op zondag heb ik de koeien binnengehouden, en de kalfjes naar huis gehaald. Het weer was werkelijk te guur om nog buiten te verblijven. In de stal is het knus en warm, dat doet hen allen zichtbaar deugd.
Voor de postelein was november een beetje te knus en warm in de serre, daar hebben we veel werk aan gehad om de bloei en de bladluizen er uit te selecteren.
Het pakket kan mogelijks een déjà-vuke geven. Voor veel groenten die geen vorst verdragen (spitskool, knolselder, pompoen, … ) was het de laatste kans. Maar wees gerust, het volgende pakket wordt weer iets gloednieuwig!
Fien.
Poperinge, 17 november 2020
Hohoho Lieve kijkbuiskinderen!
Zelf weet ik tegenwoordig niet zo goed meer óf, en van welke Sint er iets te verwachten valt (is het nu Maarten, Klaas of Kevin de Bruyne), doch voor de zekerheid ben ik toch maar flink. Je weet het nooit.
Dat jullie stuk voor stuk braaf geweest zijn, daar getuigt de vollenbak verse groenten van. Bij de anciens rinkelen er wellicht al 165 belletjes, maar voor de kersverse pakketmaagden licht ik dit met plezier even toe:
In de winter leveren we om de 14 dagen een dubbel pakket. Omdat het groenten zijn die je gemakkelijk twee weken kan bewaren. Voor ons geeft dit een beetje meer rust, zodat onze batterijen weer helemaal opgeladen zijn tegen het volgende teeltseizoen.
Dit pakket is dus het eerste dubbele pakket. Volgende week zal er geen zijn, de week erna terug en levende verse lading.
Inmiddels is het veld bijna leeg. De laatste pastinaken zijn we aan het bunkeren, en dan nog enkel de knolselder en de laatste verse wortelen. De winterkolen en prei kunnen gewoon blijven staan.
Jullie pakket is een bonte verzameling van al het verse groen wat we nog vinden konden: spinazie, postelein, groenselder, peterselie, prei wortelen, spitskool, pompoentjes (zijn wat klein dit jaar…) en ajuin.
We hebben hard gewerkt om het allemaal voor elkaar te krijgen: geniet er van en tot binnen 14dagen!
Fien.
Poperinge, 10 november 2020
Wuk?
De kippen hier snappen er niets meer van. Het nachtvorstje van verleden week, was dat de winter dan? En nu weer zo warm… Een tweede meimaand in ‘t najaar van 2020? Maar moderne kippen zijn flexibel, ze leggen zeer bereidwillig en voor de zekerheid eieren gelijk gekken.
Ook de boeren laten deze droge kans niet liggen. En wij doen mee.
Witloofwortels uit: check!
Ook hebben we mest uit gereden en geploegd. Wat gedaan is is gedaan, zegt mijn tante nonneke altijd.
In jullie pakket: de aller allerlaatste buiten salaat, pret, romanesco, reuze knalselders, en venkel.
Vier de wapenstilstand!
En Sinte-Maarten (indien van toepassing) (als je braaf geweest bent :)
Fien.
Poperinge, 3 november 2020
Four seasons in one day,
Dat gevoel hadden crowded house en ik gisteren. De ajuin schiet alsof het lente is. 19°C alsof het zomer is. Regen en wind alsof het herfst is. Om 18u donker alsof het winter is.
Doch weldra zullen we onze zondagse kleren en tafelmanieren echt nodig hebben, want de nachtvorst is op komst!
Gemengde gevoelens over de vordering der werken. Het gaat verbazend goed vooruit, (dat gevoel hebben Raymond en ik), maar er staat ook nog wel erg veel op ‘t veld.
In ieder geval: bewaarwortelen in de bunker: check!
En deze week staat het rooien der witloofwortels op ons menu.
Op jullie menu: crème de la crème van de herfstcollectie.
Romanesco die zo mooi is dat je er uren naar zou kunnen kijken (als je niets beters te doen zou hebben), fiere groenselder, frisse worteltjes, en sla en veldsla tegelijk…
Four seasons in one pakket eigenlijk.
Fien.
Poperinge, 27 oktober 2020
‘t Is gelukt!
De hangaar lijkt wel een versterkte burcht, met hoge voederbieten omwalling, klaar om de bestorming van een vijandelijke koning winter en zijn troepen te weerstaan… (Zou ik te veel ridderverhalen lezen…) Ze zijn in alle geval van ‘t veld, oef!
Heden is de wortelrooi aangevat. Ofschoon we al een paar keer zijknat geweest zijn, verlopen de werkzaamheden voor het overige voorspoedig.
En terwijl wij op het veld aan ‘t wroeten zijn, leven op het erf de aannemers zich uit. Er liggen inmiddels zonnepanelen op het dak, en de gebouwen worden volledig hervoegd. Wat wordt het hier mooi.
In jullie pakket een verrassing (voor mij toch) van formaat: bloemkool! Wie had dat gedacht? Ik niet. Je zit er zo lang op te wachten. En nog eens gaan kijken, en nog eens gaan kijken. En op ‘t moment dat je niet meer gaat gaan kijken zijn ze daar…
De knolselder beleeft een gloriejaar. Zo klein als ze vorig jaar waren, zo uit de kluiten gewassen zijn ze nu. Dat geldt trouwens ook voor de prei: pret verzekerd!
De sla lijkt onverwoestbaar dit jaar, maar aan alles mooie liedjes komt er een einde. Nog een week of twee en ‘t is gepasseerd. Geniet er dus van. En van de eerste venkeltjes.
Fien.
Poperinge, 20 oktober 2020
Awel…
We weten waar we begonnen zijn met de voederbietenoogst, maar waar we gaan uitkomen, dat weet niemand… Met gemak zullen we de volledige koeienpopulatie van hier tot aan Gent-Wevelgem en terug kunnen voeden, maar de vraag is: waar krijgen we dat gestapeld?!
Tja, de combinatie van jeugdige overmoed bij het zaaien, en een vruchtbaar voederbietenjaar. Het zal me leren :)
Voor de rest zitten we de kat uit de boom te kijken. Er moeten nog veel groenten binnengehaald worden, maar het is een beetje te warm. Ik vrees voor de bewaarbaarheid.
In het pakket voor elk wat wils. Sla omdat het deze week zomers 20°C wordt. Prei en rode bieten omdat we moeten toegeven dat het ondanks alles herfst is. Groenselder en boontjes omdat die van alle tijden zijn.
Fien.
Poperinge, 13 oktober 2020
Drupsgewijs,
De pluviometers vullen gewillig. De natuur tankt haar watervoorraden vol. Gelukkig! Maar menige boer lost ongetwijfeld binnensmonds een vloek (of twee), want nog vele vruchten staan te velde, en het is een heel geploeter om ze uit de natte bouwvoor te wroeten.
Voor ons maakt het niet zo veel uit. Met de riek kunnen we ten allen tijde oogsten wat we willen, ‘t is alleen de rug die af en toe wat tegensputtert.
De rode bieten zijn als eerste echte wintervoorraad binnen. Onze bunker is voor hen een ideale bewaarplaats. Omdat hij half in de grond zit heeft hij het stabiele koele klimaat van een hele grote kruipkelder. En veilig bovendien, mocht de vijand het plots op onze oogst gemunt hebben (haha).
Het pakket verwelkomt weer een nieuwtje: de eerste spitskool! Persoonlijk heb ik daar erg naar uitgekeken. Heel fijn gesneden, met appelstukjes, kokosschilfers en een dotje mayonaise, dat is de perfecte herfstsalade (zonder salade :)
Olala, en krielpatatjes op de bakplaat. Gewoon goed wassen en dan met schil en al, veel olijfolie, tijm, laurier, salie en grof zout de oven in, hmmm, het water loopt me al in de mond…
De boontjes weten van geen ophouden… Maar deze keer is toch écht de laatste keer. Dat weet ik zeker want we hebben de planten uitgetrokken.
Laat jullie maar eens goed gaan in heerlijke culinaire laagstand!
Fien.
Poperinge, 6 oktober 2020
Hallo,
Bij nat weer past een droge brief.
Temeer omdat ik kort van stof ben opgestaan deze ochtend.
Er zijn dit jaar opvallend veel paddenstoelen.
Dat is een goed teken.
Er zijn grote zwermen kwetterende vogeltjes die neerstrijken op het veld en zich tegoed doen aan de zonnebloempitten van onze groenbemester.
Dat is een goed teken.
We kregen stoere CLW-jongens en enthousiaste Freinet-kindertjes over de vloer.
Dat is een goed teken.
De zomerse gewassen als tomaten en paprika’s verdwijnen uit de serre, en de wintervoorraden worden verder binnen gehaald.
Dat is een goed teken.
Het pakket is een toonbeeld van klassieke goenten: sla, prei, wortelen, boontjes en een aubergine.
Smakelijk!
Fien.
Poperinge, 29 september 2020
Is het een vogel?
Het is mega windy! Dus als je dezer dagen niet stevig in je schoenen staat, word je van je sokken geblazen.
De bomen schrikken zich een hoedje. Nog volop in blad vangen ze alles wat er te vangen valt.
Het heeft ook een praktische kant: alle okkernoten netjes in 1x naar beneden.
Maar dat de overgang wat bruusk was, daar kunnen we het over eens zijn denk ik. Dinsdag nog in strandtenue de patatten binnen gehaald (wat een geluk!), en een paar dagen later deed de dikste winterjas al deugd.
Water om de groenbemesters te laten kiemen hebben we bij deze ook gehad, check!
En nu verder met de rest van de wintervoorraden. Voederbieten voor de koeien, en rode bieten voor ons, dat is nu het eerst aan de orde om te vergaren.
Maar in jullie pakket is daar nog niets van te merken.
Hoera, er is terug sla :) Een busseltje rucola om de pret compleet te maken, en er zijn zowaar tomaten.
Zet jullie schrap en blaas af en toe eens terug.
Fien.
Poperinge, 22 september 2020
D-Day!
Al veel gevijfd en gezesd over onze patatten, maar vandaag is het van dat: we doen ze uit! Allemaal. In één keer. Enfin, dat is toch de bedoeling… Spannend en leuk tegelijk.
Met de tractor van Rik, de aardappelrooier van Hans, en een hele bende volk. Op een droge zonnige dag. Perfect!
En daarna een flinke klats regen graag, zodat de groenbemesters, die op alle lege stukken gezaaid zijn, kunnen kiemen en nog flink massa maken vóór de winter.
De (g)astronomische herfst is begonnen, dus de eerste savooi in jullie pakket is lang zo gek nog niet. Voeg daar de eerste knolselder bij, en een hutsepot is nooit ver weg.
De boontjes blijven dapper door doen, en Anna, de beste bonenplukker ter wereld, bijgevolg noodgedwongen ook…
Opgelet!!! Bij dit pakket is er voor jullie allemaal ook een pompoenpakket. Daar zijn 2 redenen voor: 1. Pompoenen bewaren het best op huiskamer temperatuur. Hier op de boerderij is geen enkele huiskamer groot genoeg om de volledige wintervoorraad te stockeren, dus is het handig als jullie elk jullie eigen voorraadje kunnen aanleggen. 2. Tussen kerst- en nieuw leveren we drie weken geen pakket, en dit is de compensatie voor de derde week.
Ziezo, pompoensoep à volonté!
Fien.
Poperinge, 15 september 2020
Wat is dit?!
Amai, Sinte Michiel met zijn oude wijven nazomertje, gelijk men dat allier placht te zeggen, die geeft nogal van jetje…
Maar ‘t is zalig he. Wakker worden en zien dat het veld ook nog met haar hoofd in de nevels zit. De ajuinen en pompoenen vergaren in de volle zon, zodat ze de warmte in zich dragen en die gloed kunnen afgeven in de winter als we daar zo naar hunkeren.
En het zou wel eens koud kunnen worden. Nooit eerder zag ik de meidoorn en sleedoorn zo zwaarbeladen met bessen. Alsof ze hun voorzorgen nemen.
Maar dat is voor later. Nu is het stralend weer en liggen de varkens languit in de modder te genieten.
Met het pakket weet ik me de laatste weken niet zo goed raad… Nazomer vraagt om nazomerse groenten, maar het veld begint de herfstkant op te gaan. En we zitten voor ‘t eerst in onze geschiedenis zonder sla. Wel zijn er de laatste kolfjes maïs, courgettes, fijne busselworteltjes, een onverwacht spinazie plukje, en toch weer boontjes, wie had dat gedacht. Daar zijn we hier helemaal verwonderd over.
Voilà, geniet volop van de mooiste avonden van ‘t jaar!
Fien.
Poperinge, 8 september 2020
De herfst,
Heeft twee gezichten. Onstuimig, met regen en wind, geen blijf wetend met zichzelf. Of zijdezacht en rustig zoals de voorbije week. Niet te warm, niet te koud, een beetje zon, geen zuchtje wind. Echt heerlijk. Weer waarmee je alles kan. Ik heb dan ook de neiging om als een kip zonder kop alles tegelijk te willen, omdat er zo veel moet, maar dat gaat niet altijd even vlot…
We hebben de grootste lege velden (waar de gerst stond bvb) ontdaan van het meeste onkruid, zodat het proper klaar ligt om stalmest te ontvangen.
Een deel van de koeienwei is geploegd om opnieuw in te zaaien, maar met een kruidenrijk mengsel deze keer, boeiender én gezonder voor onze dames.
En we zijn de appels aan het plukken.
Het mag dan wel een groentepakket zijn, we hebben er voor jullie een paar bijgevoegd, omdat ze zó lekker zijn. Zeker in combinatie met een paar frisse bietjes.
Verder was er terug een geheel onverwacht plukje boontjes. Een grote golf aubergines, courgettes die bijna voorbij zijn en ajuin.
Controleer deze laatste goed, want het kan dat er hier en daar een slechte bij zit. We kunnen dat heel moeilijk zien. Daarom steken we er voor de zekerheid altijd wat meer in dan het normale gewicht.
Tot slot: dank aan alle ijverige zakjesspaarders!!! We kunnen ze goed gebruiken.
Fien.
Poperinge, 1 september 2020
Sssspannend!
Wat blijkt? Je hoeft geen kind te zijn of te hebben om die eerste schooldag in je buik te voelen. Het hangt gewoon in de lucht, er is geen ontsnappen aan. Zo sprong ik deze ochtend vol blije verwachting uit m’n bed. Blij dat ik niet naar school moest, en in volle verwachting van… een nieuw pakket natuurlijk!
Jullie pakket deze week is een regelrecht gevolg van het voorbije weekend. Zeg nu zelf: hoe herfstig kan een weekend zijn?! Regen, wind, prachtige wolken, en goesting om bij de kachel te kruipen met een tas stevige soep. Wat hebben we daar voor nodig? De eerste prei! Een flinke bos wortelen (eventueel in een ander kleurtje) misstaat nooit. Warmoes voor een hartige taart. Maïs voor een vette kluif. Ik zie het al voor me.
Op het veld staan we voor ‘t begin van ‘t einde. De eerste bewaarteelten worden binnen gehaald, en er komt (groen)bemesting in de plaats. Op die manier geef je de grond rust en dromen voor volgend jaar.
De koeien stellen het goed. Ze hebben een bolle buik (alle vier zwanger) en blinken in hun vel. Met de hitte was hun melkgift wat teruggevallen, en werd het wat krap om nog kaas te kunnen maken, maar nu de temperatuur aangenaam is, en er terug sappig groen gras in hun wei staat, gaat het weer beter.
Voilà, we zijn weer vlotjes vertrokken voor een schooljaar!
Fien.
Poperinge, 25 augustus 2020
Naadloos,
De overgang van zomerse hittegolven naar onstuimig herfstweer. Vivaldi kan daar nog een puntje aan zuigen.
De groenten blijven onverstoorbaar groeien. Het onkruid ook, maar we laten ons niet doen.
De ajuinen zijn opgerooid en liggen nu af te rijpen op het veld. We hebben een flinke duw aardappelen uitgedaan, ik heb de eerste pompoenen geoogst, en we beginnen aan de wortelen. Die zien er wel ok uit, maar je merkt dat ze de droogte van het voorjaar nog in hun genen hebben. Daardoor zijn ze wat harder om te bijten, maar zoeter van smaak!
Tomaten, boontjes en courgetten zullen nog wel een tijdje meegaan, maar je voelt dat ze over hun hoogtepunt heen zijn. In ruil krijgen we nu de eerste zoetpuntpaprika’s hoera!
En omdat een boer graag overdrijft heb ik alvast winterpostelein en veldsla gezaaid…
Laat het niet aan jullie hart komen. We hebben sowieso nog vele mooie, zonnige dagen in ‘t verschiet!
Fien.
Poperinge, 18 augustus 2020
Vallazie,
Twee daken later, terug met beide voeten op de grond. ‘t Is een beetje zoeken om m’n draai terug te vinden, maar dat komt wel.
Het veld heeft een flinke teug water gekregen en de temperaturen zijn weer doenbaar. De groenten reageren dankbaar en groeien zeer voorbeeldig. De prei verdubbelt in omvang, de wortelen beginnen te komen, de sla en boontjes zijn terug vertrokken.
De dagen korten nu snel. Dat merk je vooral ‘s morgens, als je wild beginnen oogsten en het nog donker is. Met een zaklamp lukt dat min of meer, maar je beseft wat een luxe dat het is dat er een superlamp als de zon bestaat.
We zijn de ajuin aan het oprooien. De allereerste wintervoorraad… Er zitten veel slechte bij… ‘k Weet niet zo goed waaraan dat ligt. De voorjaarsdroogte? Hopen maar dat hetgeen overblijft goed bewaart.
In jullie pakket Nieuw-Zeelandse spinazie uit de serre, courgetten (die zijn nu op kruissnelheid), venkeltjes (die een droogteformaat hebben), sla, en voor ‘t eerst een aubergine en suikermaïs.
Laat het jullie smaken!
Fien.
O ja, oproep: zouden jullie willen helpen broodzakken sparen? We zijn bijna door onze voorraad heen. Het zou fijn zijn als we kunnen blijven recycleren, want dat is goed voor het milieu.
Danku!
Poperinge, 11 augustus 2020
Waarschijnlijk,
Wat valt er ook meer te zeggen? Het is heet. Op het dak en op het veld. We werken door, maar alles gaat trager. Dat geldt ook voor de groenten. Kleinere sla en een pauze in de boontjespluk.
Afgelopen week is onze zomergerst gedorst. Het eerste graan van eigen kweek vervult me met vreugde en voldoening. Olé!
Poperinge, 4 augustus 2020
Woesh,
Het komt allemaal in golven tegenwoordig. De corona, de hitte, de boontjes en de tomaten. Een lange luie zomergroentengolf waar we een tijdje van kunnen genieten. Dit pakket is dan ook vrij gelijkaardig aan het vorige. Persoonlijk ben ik de boontjes en tomaten nog lang niet moe, hopelijk geldt dat voor jullie ook…
Het veld vraagt nu voornamelijk onderhoudswerken. Veel zaaien en planten komt er niet meer aan te pas aangezien alles zo goed als vol staat.
Maar ik heb de afgelopen week het veld niet veel gezien, noch met m’n voeten op de grond gestaan. We zijn het dak van de hangaar aan het vervangen. Ook dat hoort er bij op de boerderij. Land- en bouwwerken.
Fien.
Poperinge, 28 juli 2020
Poperinge, 21 juli 2020
Poperinge, 14 juli 2020
Poperinge, 7 juli 2020
Poperinge, 30 juni 2020
Poperinge, 23 juni 2020
Poperinge, 16 juni 2020
Poperinge, 9 juni 2020
Poperinge, 2 juni 2020
Poperinge, 26 mei 2020
Poperinge, 19 mei 2020
Poperinge, 12 mei 2020
Poperinge, 5 mei 2020
Poperinge, 28 april 2020
Poperinge, 21 april 2020
Poperinge, 31 maart 2020
Poperinge, 17 maart 2020
Poperinge, 3 maart 2020
Poperinge, 18 februari 2020
Poperinge, 4 februari 2020
Poperinge, 21 januari 2020
Poperinge, 7 januari 2020
Poperinge, 17 december 2019
Poperinge, 3 december 2019
Poperinge, 19 november 2019
Poperinge, 5 november 2019
Poperinge, 22 oktober 2019
Poperinge, 8 oktober 2019
Poperinge, 1 oktober 2019
Poperinge, 24 september 2019
Poperinge, 17 september 2019
Poperinge, 10 september 2019
Poperinge, 3 september 2019
Poperinge, 27 augustus 2019
Poperinge, 20 augustus 2019
Poperinge, 13 augustus 2019
Poperinge, 6 augustus 2019
Poperinge, 30 juli 2019
Poperinge, 23 juli 2019
Poperinge, 16 juli 2019
Poperinge, 9 juli 2019
Poperinge, 2 juli 2019
Poperinge, 25 juni 2019
Poperinge, 18 juni 2019
Poperinge, 11 juni 2019
Poperinge, 4 juni 2019
Poperinge, 28 mei 2019
Poperinge, 21 mei 2019
Poperinge, 14 mei 2019
Poperinge, 7 mei 2019
Poperinge, 30 april 2019
Poperinge, 23 april 2019
Poperinge, 16 april 2019
Poperinge, 2 april 2019
Poperinge, 19 maart 2019
Poperinge, 5 maart 2019
Poperinge, 19 februari 2019
Poperinge, 5 februari 2019
Poperinge, 22 januari 2019
Poperinge, 8 januari 2019
Poperinge, 18 december 2018
Poperinge, 4 december 2018
Poperinge, 20 november 2018
Poperinge, 6 november 2018
Poperinge, 30 oktober 2018
Poperinge, 23 oktober 2018
Poperinge, 16 oktober 2018
Poperinge, 9 oktober 2018
Poperinge, 2 oktober 2018
Poperinge, 25 september 2018
Allo
allemaal,
De
zomer begint stilaan over haar hoogtepunt heen te gaan, en ik begin
dat te voelen aan m’n lijf. Het loopt ‘s morgen allemaal net iets
vierkanter… Maar het brengt ook een zekere gemoedsrust en
tevredenheid mee, het veld staat zo goed als vol, de bloemen bloeien
en de gewassen groeien, dat is het enige wat een boer nodig heeft om
gelukkig te zijn.
En
het samenhorigheidsgevoel. Alle boeren die tegelijk aan ‘t
klawieren zijn om hun hooi of stro op tijd binnen te krijgen vóór
de volgende regenbui. Daar horen wij ook bij. Al past onze tractor en
kar drie keer in die van de buurman, hooi is hooi.
Zomer
alom ook in jullie pakket.
Geniet
er van want voor je ‘t weet is ‘t weer voorbij. Mogelijks de
laatste komkommers en de laatste snijbonen.
Sla
en tomaten kunnen natuurlijk niet ontbreken. En een koolrabietje voor
de grap!
Fien.
Poperinge, 21 juli 2020
Hopsa,
We
vallen van de éne nationale feestdag in de andere. Maar geen
knallend vuurwerk gisterenavond. Of toch, een kleintje, toen mijn
maaier het begaf bij het maaien van de luzerne…
Het
veld heeft tegenwoordig een gouden hart. Echt mooi als je van uit de
verte aangefietst komt. In het middelste van m’n 9 teeltvakken
staan de goudsbloemen te bloeien da het een lieve lust is. Je hebt
bijna een zonnebril nodig om naar deze schitterende vertoning te
kijken.
De
kippen hebben besloten om er allemaal tegelijk werk van te maken: op
1 dag kwamen er vier verschillende moeders mét kroost tevoorschijn.
Dat is een schattig beeld ‘s avonds: onmogelijk brede kippen waar
12 tot 16 kleine pootjes onder uit steken. Terwijl het doorgaans
kleine krieltjes zijn.
Wat
ons naadloos bij het échte feestelijke nieuws van vandaag brengt:
onze eerste eigenste nieuwe patatten zijn er! Het heeft een tijdje
geduurd, omdat ik er maar niet aan toe kwam om ze uit te doen,
waardoor het voor de meesten onder jullie wellicht al oud nieuws is,
maar goed: beter laat dan té laat.
Jullie
pakket heeft een thema: bonen in alle gewichten en formaten. ‘t Is
de tijd van ‘t jaar waarin op subtiele wijze tot uiting komt dat we
een dikke boon voor jullie hebben.
Laatste
tuinbonen, eerste snijbonen, courgette en tomaat, omdat de zomer niet
zonder kan natuurlijk!
Fien.
Poperinge, 14 juli 2020
Bonjour!
Gisterenavond
werd ik uit m’n slaap opgeschrikt door luide knallen. Het leek wel
of Frankrijk effectief in oorlog was, maar het bleek voor de
nationale feestdag…
‘t
Veld is stilaan op kruissnelheid aan ‘t komen. Bijna volledig vol
staat het nu. De bloemenranden gonzen van de ijverige insecten, en
ook de groenbemester goudsbloemen en zonnebloemen fleuren het geheel
op.
De
zegen komt van boven, onder de vorm van een gezapig regentje en dan
weer milde zonnestralen. Af en toe vallen er ook helpende handen uit
de lucht, als een godsgeschenk.
Maar
hetgeen jullie wellicht het meest verheugen zal, zijn de eerste
boontjes! En of het prinsessen zijn!?! Nog nooit eerder in onze
geschiedenis hadden we zulke mooie boontjes.
En
onze eerste eigen venkel, onder het motto: beter laat dan nooit…
Sla en courgetten à volonté, en de laatste tuinbonen.
Smakelijk!
Fien.
Poperinge, 7 juli 2020
Goedemorge
liefste luisteraars,
Je
zou het momenteel eventueel een kwakkelzomer kunnen noemen, maar voor
de groenten en mezelf is het prima zo. Beetje zon, beetje regen, …
En groeien maar. Beetje veel wind af en toe, dat wel. Daar hebben
vooral de courgetten last van. Met hun grote bladeren waar ze niet
goed weg mee kunnen, die waaien kapot… Desalniettemin zijn hun
eerste vruchten oogstbaar, en die willen we jullie niet onthouden.
Op
‘t veld is het wieden al wat de klok slaat, want ook het onkruid
houdt van dit weer. Maar je hoort mij absoluut niet klagen. ‘t Is
een hobby gelijk een ander.
Ondanks
het wisselvallige weer is het pakket lekker zomers getint. Komkommer,
tomaat (en basilicum), courgette, de nimmer ontbrekende sla, een
busseltje rucola, en… de spitskool die geplant was voor weken
geleden al, maar nu pas klaar geraakt is.
Laat
het jullie welgevallen!
Fien.
Poperinge, 30 juni 2020
Allez
dan,
In
een raptje. ‘t Was een hete week. Dat maakt dat we in de serre nu
volop komkommers kunnen snijden, en de eerste tomaten een feit zijn!
We hebben er nog niet genoeg om jullie allemaal te voorzien, maar ze
liggen in ons boerderijwinkeltje, dat we woensdag verhuisd hebben
naar een koelere plek in de schuur.
De
langste dag van ‘t jaar, die hebben we ook gehad, en dat zullen we
geweten hebben… Het zijn tegenwoordig allemaal lange dagen hier,
omdat het ‘s morgens vroeg en ‘s avonds laat nu eenmaal het
aangenaamst werken is.
Gelukkig
loont dat. Het veld ligt er redelijk proper bij. En de prei is
geplant!
Gelukkig,
want het volgende huzarenwerk staat al op stapel: wortelen wieden,
mijn favoriete monnikenwerk.
In
jullie pakket tuinbonen à volonté en de eerste bussel rode bietjes.
Smakelijk!
Fien.
Poperinge, 23 juni 2020
Godzijdank,
We
krijgen een tweede kans. Terwijl het hopeloos leek en de moed
zakkende was. Zeer voorbeeldig en langdurig gedruppeld heeft het hier
de afgelopen week,(gelukkig geen wolkbreuk, hoe hadden we dat weer
moeten fixen), totdat we 30liter bijeen hadden. En blijkbaar was het
precies dat wat nodig was. 7 Weken na het zaaien zijn de witloof,
pastinaak en wortelen gekiemd… Ook het onkruid tekent nu massaal
present, maar dat nemen we er graag bij.
Het
preiplantgoed is op een paar dagen verdubbeld in omvang, zo zijn we
toch nog op tijd kunnen beginnen uitplanten. En de bewaarkolen (rood
en wit) zitten ook al in de grond.
Boer
en veld herrijzen uit de as.
Ook
de koeien zijn content. Hun rosse prairie verandert stilaan weer van
kleur. Ze vinden naast droge sprietjes nu ook terug frisse groene
blaadjes, en dat uit zich in een royale melkgift.
Voor
jullie pakket heb ik toch nog wat hulp nodig gehad. Zo komt de mooie
venkel van bij Roos en Walter. Maar voor de laatste erwtjes en de
eerste tuinbonen hebben we zelf gezorgd.
Ziezo,
we zijn weer vertrokken. Wordt vervolgd!
Fien.
Poperinge, 16 juni 2020
Op
grootmoeders wijze…
Er
waren tijden dat de dingen die je zaaide gewoon kiemden, alsof het
niets was, dat de dingen die je plantte groeiden alsof het
vanzelfsprekend was. Die tijden heb ik nog meegemaakt, dat het de
taak van de boer was om de gewassen gezond en onkruidvrij te houden,
en als je daar in slaagde, mooie groenten het resultaat waren. Zo
werkte dat vroeger, en er waren momenten dat ik het gevoel had dat ik
het min of meer onder de knie begon te krijgen, dat groenten telen…
Tegenwoordig
is het anders. Dat maakt me onzeker. Alsof ik het niet meer kan.
Alsof m’n magische zaai- en plantvingers kapot zijn. Boer zijn
blijkt een flexi-job. Het is een kwestie van je aan te passen aan
veranderende omstandigheden. Telkens opnieuw. Ik ben dus aan het
bijscholen richting druppeldarmen. Gelukkig kan ik in afwachting van
een diploma onder de vorm van mooie groenten, beroep doen op
collega’s om jullie pakket aan te vullen. Zo komen de spitskooltjes
deze week van Bert. De warmoes is van eigen bodem, evenals de rucola,
erwtjes en sla. Er zijn nog zekerheden: Sla!
Fien.
Poperinge, 9 juni 2020
O
o o,
Wat
heeft de regen deugd gedaan! Gelijk een engelke dat op uw tong pist,
zo zeggen ze dat allier… En plotsklaps zijn alle zorgelijke rimpels
van m’n gezicht verdwenen. Geen enkel crèmeke dat daar aan tippen
kan.
En
of het veld dankbaar reageert?! De ajuin kleurt van geel naar groen
terwijl ik er op sta te kijken. De sla ontpopt en kropt zich in een
uurtje, de warmoes stelt zich terug recht en klopt het stof van hare
jas. M’n dappere soldaten, ze hebben het overleefd.
Maar
wie echt applaus verdient, en een medaille voor moed en doorzetting,
zijn de erwten in jullie pakket. Ze stonden weelderig als nooit
tevoren, dromerig aan hun draad, rustig heen en weer te wiegen, toen
de ijzige noordooster hun losrukte en op de grond smeet. Ik heb ze
voorzichtig opgeraapt en een ondersteunend draadje gegeven.
Vervolgens waren de duiven daar. Hele hordes. Ze pikten het weerloze
gewas volledig aan flarden. Met de droogte was dit een sappig hapje.
En tóch zijn er nog erwten voor jullie.
Ook
voor de bloemkool heb ik moeten schermen. Geen vraatzuchtige duiven
deze keer, maar verlekkerde kopers. Er was erg veel vraag naar, maar
speciaal voor jullie, trouwe pakketvrienden, heb ik ze gespaard.
Jullie krijgen altijd voorrang!
Bij
de koolrabi is de droogte en ontbering het beste zichtbaar. Het
verschil met de luxe editie uit de serre is groot…
Een
fleurig busseltje rucola en een fris kropje sla (toch terug…) ter
compensatie.
Smakelijk!
Fien.
Poperinge, 2 juni 2020
Amai…
“Het
lijkt wel augustus”, zei Eva afgelopen week, en ze heeft gelijk, de
warme droogte en rosse weides doen aan augustus denken. Pas op,
begrijp me niet verkeerd, niets tegen augustus, in augustus, maar op
dit moment mis ik de groeizame meimaand…
Zeer
onder de indruk was ik, toen ik vrijdag de pakketten rond voerde, en
een enorme zanddraaikolk de weg over stak. Het leek wel een
zandstorm, in de Sahara… Gelukkig hebben we dat op ons veld nog
niet meegemaakt.
Maar
laat ik jullie vooral ook eens de goeie dingen vertellen: de
aardappelen staan mooi, de pompoenen gaan het overleven, ook de
courgetten zijn vertrokken (enfin, ze staan nog op het veld, maar
groeien nu naar behoren), de voederbieten zijn ok en staan proper
(hoera voor de koeien), en het wiedwerk is redelijk onder controle,
dankzij de hulp van vele handen!
De
wortelen probeer ik te reanimeren met druppeldarmen. Voorlopig lijkt
het een druppel op een hete plaat, maar we zullen zien of het iets
uitmaakt… Het geeft alleszins een fijn gevoel om iets te kunnen
ondernemen, en niet lijdzaam toe te moeten kijken. Godzijdank, dat we
zulke grote waterreservoirs hebben!
Het
pakket geeft me tegenwoordig het gevoel dat ik terug aan ‘t leren
autorijden ben, en de gas nog niet goed kan doseren. De éne week
hebben we niets, de andere week moeten we keuzes maken… Het is
moeilijk om de oogst te spreiden. De droogte zorgt ervoor dat alles
tegelijk klaar is, en we vervolgens met een gat zitten omdat de
volgende lichting een groeistilstand heeft… De sla is daar een goed
voorbeeld van: deze week 2 kroppen, (anders is ze verloren), maar
volgende week zullen we het waarschijnlijk zonder moeten doen. Het
leven is een beetje schipperen!
Fien.
Poperinge, 26 mei 2020
Allez,
vooruit met de geit,
“We
zullen dit jaar goed zorg moeten dragen voor de dingen die er wél
zijn” zei Dominique afgelopen week, en op één of andere manier
raakte dat me. Ze heeft gelijk. Het heeft geen zin om te treuren om
alles wat niet kiemt of al doodgegaan is door koude wind en droogte.
Ik
werd de volgende dag strijdlustig wakker en heb de knolselder
watergegeven met de tuinslang. Voor de rest van het veld zal een
doordachtere aanpak nodig zijn, dus daar zit ik nu op te broeden.
Water
geven is niet zo vanzelfsprekend als het lijkt, het vraagt extra
investeringen, veel tijd, en veel water… Maar het is een noodzaak
geworden.
Er
zijn ook dingen die me blij en fier maken. Onze eerste bloemkool uit
de serre bijvoorbeeld: een echte zondagsgroente! Gedraagt zich als
een diva. Hopelijk kunnen we genoeg peultjes plukken om jullie ook
met deze primeur te verblijden.
De
eerste buitensla is een feit. We zullen ze moeten nemen zoals ze
zijn: aan de kleine kant… De koolrabi en groenselder komen
respectievelijk van Bert en Dirk. Sjans van de collega’s.
En
het grootste nieuws laatst: Anna heeft de eerste vaste kazen
aangesneden, en ze zijn HEERLIJK! Mochten jullie hiervan willen
meegenieten: je kan ze altijd mee bestellen met het pakket, of
terugvinden in ons boerderijwinkeltje.
Smakelijk!
Fien.
Poperinge, 19 mei 2020
Lieve
Mensen,
Nooit
eerder (sinds het begin van de metingen) was het zó moeilijk om
jullie pakket op een aangename manier te vullen zoals nu. De
wintervoorraden zijn al lang op, in de serre is al het oogstbare weg
(waar blijven die bloemkolen toch?!), en op het veld ligt de groei
volledig stil. Hoe kan het toch zo droog zijn… En de zomer moet nog
beginnen…
Gelukkig
zijn er collega telers, die voor aanvulling kunnen zorgen, zo komen
de prachtige busselbietjes van bij Walter en Roos, maar ook bij hen
is het aanbod beperkt.
We
blijven naarstig zaaien en planten. Voor de toekomst. Gisteren hebben
we de pompoenen, butternuts en courgetten geplant. Benieuwd wat die
gaan doen. Als warmte-minnaars zouden ze aan hun trekken moeten
komen…
De
grootste geluksvogels zijn momenteel onze koeien. Voor hen zijn we
het mooiste hooi ter wereld aan het maken. Morgen wordt het geperst
in kleine baaltjes. Zonnige herinneringen voor op koude winterdagen.
Ondertussen grazen ze nietsvermoedend verder tot in de eeuwigheid.
Hun dankbaarheid uit zich in een royale melkgift. Zelfs in die mate
dat we momenteel vaste kaas kunnen maken, hoera!
Fien.
Poperinge, 12 mei 2020
Pfoe,
Wat
was me dat… Ben sowieso geen grote wind-fanaat, maar dat hij deze
tijd van ‘t jaar zo hoog van de toren blaast, is echt niet fijn. De
erwten, die er zo mooi bij stonden, zijn ruw van hun draad gerukt, en
ook de andere gewassen zijn redelijk murw geslagen. Het veld ligt er
schraal bij. Weinig groei in de gewassen. Een flinke dosis water en
rustig warm weer zou wonderen doen. Helaas staat de directie van de
weerfabriek precies niet zo open voor suggesties… Het onkruid heeft
daar allemaal geen last van. Dat tiert welig. ‘k Zie soms door het
bos de bomen niet meer.
Gelukkig
is er de serre nog. Daar regent het wanneer je maar wil. En als er 1
gewas daar dankbaar op reageert, dan is het de bloemkool wel. Nog een
beetje geduld, en dan krijgen jullie het bewijs hiervan in jullie
pakket geserveerd.
In
deze periode, bungelend tussen serre en veld, is het wat zoeken om
het pakket te vullen. Gelukkig zijn er de collega-telers. Zo komt de
mooie kropsla van bij Bert deze week. De mini-worteltjes zijn nog een
product van onze serre. Ik ben ze vergeten dunnen tijdens hun groei,
waardoor ze te dicht op elkaar staan en niet groter kunnen worden
(sorry daarvoor). De paksoi is een dankbare klant. Water en warmte,
en hij doet het. Altijd. De laatste raapsteeltjes (tot vervelens toe,
waarvoor excuses). En lente-uitjes à volonté (zelfs in tijden van
lock down). Hopelijk kunnen jullie hiermee aan de slag!
Fien.
Poperinge, 5 mei 2020
Olé!
Grootscheepse
barbeques mogen dan wel uit den boze zijn dezer dagen, een Aprilse
grill mag altijd. Elk plasje dat de hemel doet is meer dan welkom.
Klagen doen we zeker niet, wat kiemen moet kiemt, wat groeien moet
groeit, dus voilà, meer moet dat niet zijn om een boer tevreden te
houden.
Wie
tegenwoordig ook zeer tevreden zijn, zijn de koeien. En het enige dat
daarvoor nodig is, is een wei vol vers, mals gras. ‘t Zijn precies
kinderen in de speeltuin. ‘s Avonds zó rond gegeten dat ik ze
bijna naar de stal kan rollen, en zó moe dat ze op het
hypnotiserende ritme van de melkmachine staan te knikkebollen.
Het
resultaat is heerlijke romige melk, yoghurt, volle platte kaas, en
boterbloem gele boter.
In
jullie pakket is het restjes-week. Al de kleine verse bladgewasjes
zijn uit de serre weg geoogst. Die plaats was nodig want deze week
komt het plantgoed van de komkommers, paprika’s en aubergines al
toe… De tijd gaat snel gebruik hem wel :)
Fien.
Poperinge, 28 april 2020
Toch
wel knap,
Dat
wij samen een hele serre kunnen leegeten. Enfin, het is nog niet zo
ver, maar we zijn goed bezig. Al die vitaminen, die ijverig aan onze
weerstand bouwen, terwijl we nietsvermoedend van het slaatje
genieten.
Et
voila, de laatste andijvie en sla komen deze week jullie richting
uit. Daarna is het weer tijd voor iets anders. Ik denk dat het voor
de sla een opluchting is. Eindelijk uit dat hete glazen huis. Hij is
daar niet voor gemaakt, krijgt stress, en trekt op die manier
bladluizen aan… Dat zullen jullie helaas wel ondervinden vrees ik.
‘k Heb nochtans m’n best gedaan met spoelen… Maar, gelukkig is
er de gouden raad van tante Janique: als jullie de sla thuis wassen:
gewoon een geutje azijn en een snuifje zout aan het water toevoegen,
en je krijgt hem spik en span in een wipje.
Zo
ook het veld momenteel. Het naarstige schoffel, hak en wiedwerk werpt
vruchten af. Voorlopig alles onder controle.
In
jullie pakket, de eerste koolrabi en chinese kool van eigen kweek.
Smullen
maar!
Fien.
Poperinge, 21 april 2020
Zal
ik u eens iets zeggen,
Het
heeft hier zaterdag goud geregend. 18 Liter. Het was een regenzone
uit de boekskes. Dé bui waar boeren van dromen. Traag maar gestaag.
En of het deugd deed?!
De
ajuin staat te lachen op het veld, de erwten kruipen vrolijk tegen
hun pas gezette draad op. Spinazie, tuinbonen, preiopkweek, het
groeit nu allemaal, en hetgeen gezaaid was, kiemt in 1,2,3…
De
serre overdoet zich een beetje. Als wanneer je sneller loopt dan je
eigenlijk kan, en dreigt voorover te vallen. Zo zien bijvoorbeeld de
radijzen er uit. Groot loof, en knolletjes die het nauwelijks bij
kunnen houden. Dat is wat de warmte doet.
In
jullie pakket veel groen gebladerte. Ik kan me voorstellen dat het
jullie wat overvalt, die bruuske overgang van wintergroenten naar
bakken lentegeweld. Het is wat van het éne uiterste in het andere.
Geniet er van, want als de serre leeg geoogst is, zou het best kunnen
dat we nog wat moeten wachten vooraleer het veld aansluit. We zien
wel.
Hou
jullie goed!
Fien.
Poperinge, 31 maart 2020
Dubbel…
Terwijl
de mensenwereld stilvalt ontluikt de natuur en barst het voorjaar uit
haar voegen. Terwijl corona ons naar adem doet happen, hervindt de
natuur haar tweede adem. Het lijken tegenstrijdige belangen. En toch
hoor je ook mensen die er deugd van hebben dat de dagelijkse (vaak
zelfgecreëerde) drukte plots wegvalt. Misschien zijn de belangen
toch niet zo tegengesteld als we denken.
Hier
op de boerderij, waar leven en werken zo nauw samenhangt met de
natuur, zijn we hals over kop in de lente gedoken.
Ik
geniet met volle teugen. Het land klaar leggen. Als een onbeschreven
blad, klaar voor het meesterwerk. Zaaien en planten. Als de eerste
penseelstreken van een kleurrijk tafereel.
In
de serre groeit alles nu super snel. Het is er behaaglijk warm door
de zon. Soms een beetje té. Ik kan het tempo nauwelijks bijhouden
met oogsten. Het resultaat daarvan in jullie pakket: de laatste
postelein (die zet vanaf nu de bloemetjes buiten), raapsteeltjes,
rucola, peterselie en pijpajuintjes.
Buiten,
met de gure wind er bij, groeit alles iets minder snel, maar zaaien
en planten kunnen we wel, en dat doen we!
Erwten,
peulen, capucijners, ajuin, bloemkool, spitskool, koolrabi en sla
zijn geplant. Prei opkweek, tuinbonen en spinazie gezaaid. Alles wel
nog onder doek, om ze wat te beschermen tegen de koude.
Ook
hier op de boerderij tegenstrijdige gevoelens. Ons Tammie is
afgelopen week overleden. 14 Jaar was ze. De oudste koe van
Poperinge. Mijn compagnon. Van in het begin van de boerderij was ze
er bij. Samen hebben we alles meegemaakt. Ijverig, wilskrachtig en
altijd bereid… De dood hoort bij het leven. We koesteren de mooie
herinneringen!
Fien.
Poperinge, 17 maart 2020
Het
kan verkeren!
Waar
de vorige keer bijna letterlijk het water aan onze lippen stond,
genieten we vandaag volop van zalig lenteweer.
De
vogels doen daar met plezier een schepje bovenop en fluiten dat het
een lieve lust is.
Op
het veld kunnen we nog niet veel beginnen, omdat het water wat tijd
nodig heeft om de bodem te doordringen. Daarom zijn we in de lente
schoonmaak gevlogen. Het fruit, klein en groot gesnoeid, vrij gezet,
en bemest.
De
serre staat vol jong plantgoed. Dat doet al watertanden en wegdromen
van lente slaatjes, maar zover is het jammer genoeg nog niet meteen.
Hoewel we de eerste verse rucola kunnen oogsten! ‘t Is een begin.
Voor
de rest nog steeds voornamelijk eindes: de laatste prei is van het
veld gehaald, de laatste witte kolen zijn een feit. De allerlaatste
ajuin is aan de orde (laat hem niet te lang liggen, er zit schot in
de zaak). Maar dan wel weer de eerste aardpeer knolletjes...
Het
is vreemd wat corona met dit voorjaar doet. Het plotse wegvallen van
alle activiteiten schept onverwacht tijd en ruimte, waarvan ik moet
toegeven dat het eigenlijk deugd doet. Ik besef dat het voor veel
mensen bittere ernst is, maar hier op de boerderij is het precies een
verre vage dreiging.
Maak
van de nood een deugd!
Hamster
zo veel als mogelijk zonne-vitamientjes.
Hou
jullie haaks!
Fien.
Poperinge, 3 maart 2020
Goed
nieuws,
voor
het grondwaterpeil. Als er iéts is dat momenteel niet klagen kan,
dan is het dat wel. En toegegeven, daar hebben wij allen baat bij.
Zonder water geen weelderige groentengroei.
De
voorraad vitamine D daarentegen, die is zo goed als uitgeput. Dat
valt onmiskenbaar van de sombere gezichten af te lezen. Gelukkig
hebben we nog een laatste restje zuurkool. Deze bom van vitaminen en
mineralen kan ons hier doorheen helpen.
Ook
de andere groenten in het pakket doen hun fris en fruitigste best,
maar dat het een beetje déja-vu is, daar kan ik momenteel met de
beste wil van de wereld weinig aan doen. Wat ik wél beloven kan is
dat het de volgende keer anders zal zijn. Onze serre is zo goed als
leeg geoogst. We zijn aan de allerlaatste witloof en de allerlaatste
veldsla toe. En hop, alsof het zo moest zijn komt deze week het
eerste plantgoed toe. Weerkundige lente onder glas!
Een
mens zou spontaan goesting krijgen in een lente-schoonmaakje. En
ongelooflijk maar waar, ook daar zijn we op voorzien:
14
maart, van 9u tot 12u trekken we met zoveel mogelijk mooimakers
de hort op om ons prachtig landelijke landschap te zuiveren van
zwervende vuiltjes. Het zou fijn zijn als jullie ons daarbij helpen.
Graag een seintje!
Fien.
Poperinge, 18 februari 2020
Samengevat:
Stormachtig
weer en een koe die niet tochtig wordt. Polariteit op de boerderij.
Het voorjaar trappelt van ongeduld. Bomen beginnen te botten, de
rabarber is bijna oogstbaar. Maar we laten ons niet van de wijs
brengen en gaan onverstoorbaar door met winterwerk. Afgelopen week
kwamen de jongens van het CLW een handje toesteken met het knotten
van de populieren rond de vijver. Voilà, die kunnen al niet meer
omwaaien, en we hebben weer hout voor de kachel. Hanne is
Valentijnskoekjes komen bakken met de kinderen, en ik heb de stal
uitgemest. Moest ook gebeuren. De koeien staan terug een meter lager.
Het zal hen worst wezen. Ze herkauwen onverstoorbaar verder, alsof er
niets gebeurd is. Geruste zielen!
(Tenzij
ze bietjes voorgeschoteld krijgen, daarvoor breken ze met plezier het
kot af.)
In
jullie pakket speelt de serre een hoofdrol. Flinke porties vers
groen. De postelein en veldsla groeien nu super hard. Voor de witloof
is het een beetje té (warm). Ook voor de bewaargroenten zit er
verschil op. De rode bieten doen het prima, maar de pastinaak heeft
het moeilijk. Onze wintervoorraden schuiven verontrustend snel. De
prei mindert zienderogen, en het is alweer de laatste rode kool. Ik
hou jullie op de hoogte!
Fien.
Poperinge, 4 februari 2020
Tegenstrijdige
gevoelens troef,
Als
de zon zachtjes schijnt, en de vogels het beste van zichzelf geven,
(hun gezang in dit geval, niet eventueel een geroosterd billetje),
dan zijn de opborrelende lentekriebels onweerstaanbaar.
Uitlopende
vlier, uitlopende verf, uitlopende vergaderingen, werkelijk alles
wijst er op dat het einde van de winter nabij is. En dat terwijl we,
op de keper beschouwd, helemaal nog geen winter gehad hebben!?!
Ik
weet wel, we mogen niet klagen, er zijn immers sneeuwklokjes, maar ik
geef het u op een briefje, (een nieuwsbriefje in dit geval), een boer
die zijn verkwikkende winterslaap misliep, zorgt een heel seizoen
lang voor vervelend ochtendhumeur.
Tegenstrijdigheid
troef ook in jullie pakket. Winter, zeker weten, we houden ons aan
het boekje, met boerenkool, spruitjes en prei. Maar wat zien we daar
nog?! Lente-uitjes, warmoes en knolselder, begod, allemaal
rechtstreeks van het veld dat de afgelopen maanden nog geen
noemenswaardige vorst (laat staan vorstin) gezien heeft.
Het
is te gek voor woorden, maar zalig in de pan!
Wat
ook zalig is, is onze allereerste witloof! De uniformiteit en het
volume zijn zeker voor verbetering vatbaar, maar van smaak zijn ze
heerlijk. Enkel eigenkweekse grondwitloof kan zó smaken.
De
zuurkool heeft inmiddels nog een paar weken rijptijd gekregen, en is
nu ook zachter van textuur en lichtjes zuurder van smaak, precies
zoals het hoort. De ideale smering voor u vertering.
Het
kan maar deugd doen!
Fien.
Poperinge, 21 januari 2020
Voilà,
Daar
staan ze dan. De drie dozen. In ‘t midden van de kamer. Vol zakjes
en zakken kiemkrachtige zaden. Ongelooflijk als je er bij stilstaat.
Het potentieel om hectaren vol te zaaien, tonnen groenten te oogsten,
en dat allemaal in mijne living. Ze zouden eens moeten weten wat hun
allemaal te wachten staat. Zouden ze er al van dromen, van zonnige
warme dagen en malse regenbuien, om lekker te groeien? Ik alleszins
wel. Hoewel een mens daar realistisch in moet zijn. De kans dat ik op
mijn leeftijd nog veel groeien ga, is gering. Soit, we hadden het
over het nakende teeltseizoen. Laat dat avontuur maar komen!
Ons
Lies haar avontuur is gisteren begonnen. Ze is bevallen van de Joeri.
Een flink uit de kluiten gewassen stierkalf. Nog zo’n wonder. De
ongelooflijke bereidwilligheid van de natuur ontroert me keer op
keer. Het moet u maar overkomen, zo geboren worden! Uit een warme,
zachte zak, waar ge van alles voorzien werd, in een koude wereld
geperst worden waar ge zelf op zoek moet naar u eten. De kunst is om
dan niet volledig verslagen bij de pakken te blijven zitten, maar zo
snel mogelijk op uw wiebelige benen te geraken en op zoek te gaan
naar de uier met warme biest, die u als een toverdrank groot en sterk
zal maken. Hij doet dat, op een halfuur tijd. Alsof het niets is.
Chapeau!
Er
staat ook een nieuw Stek seizoen voor de deur. Minstens even pril en
spannend. Een kwestie van vertrouwen in de kiemkracht, en dan zullen
de activiteiten wel groeien...
Alvast
op het programma dit voorjaar: maar liefst 2 filmmozaïeken!
29
februari 2020: RAMS en 18 april 2020 MJOLK
Zorg
dat je er bij bent!
Fien.
Poperinge, 7 januari 2020
Ziezo,
Het
nieuwe jaar is begonnen, de goede voornemens zijn gemaakt, de drie
koningen zijn naar huis, terug tot de orde van de dag.
Op
het veld beperkt de activiteit zich voorlopig tot spruitjes plukken,
prei rooien, boerenkool busselen, en knolselder snijden (wat
ongelooflijk is voor deze tijd van het jaar, omdat knolselder
doorgaans erg vorstgevoelig is). Maar laten we niet te hard roepen,
het zou immers nog flink kunnen winteren, vriezen en sneeuwen. Laat
ons hopen!
In
de serre begint er al vanalles te wikkelen en te wentelen. Daar start
het hoogseizoen nu.
In
jullie pakket onze eerste zuurkool. Ideaal om te zuiveren na een
stevig feestje. Niets is zo goed voor de darmflora als dit. (Vraag
dat maar aan de Duitsers.)
Voorts
slinken de voorraden nu zienderogen. Wat enerzijds een goed teken is,
want alles wat weg is kan niet meer slecht worden… Anderzijds een
beetje verontrustend. De winter is nog lang, wat gaan we over een
maand nog eten? Maar dat zijn zorgen voor later. Voorlopig kunnen we
genieten van de allerlaatste butternuts, de wortelen en ajuin die op
hun einde lopen, en pastinaak.
Op
naar een gezond en gezegend 2020!
Fien.
Poperinge, 17 december 2019
Echt
waar lievekes…
Het
laatste pakket van 2019!? Voorbij gevlogen, alsof het niets was. En
toch is alles anders nu. Zoals dat gaat in het leven. Voortdurende
beweging. Gelukkig maar! Hoe zouden we anders kunnen ontwikkelen.
Graag
wil ik jullie bedanken voor jullie trouwe steun. De
continuïteit van de groentepakketten vormt de ruggengraat van het
bedrijf. We zorgen voor elkaar. Door jullie engagement geven jullie
mij zekerheid, waardoor ik jullie met hart en ziel van vitale voeding
voorzien kan.
Het
pakket bevat voornamelijk basisgroenten. Een stevige basis om de
feestelijkheden op te bouwen. Wortelen, prei, knolselder, ajuin,
postelein, spruiten, rode biet, rucola en rode kool. Laat dat oud en
nieuw maar komen!
Opgelet,
het eerstvolgende pakket komt in de week van 7
januari. De
voorraad pompoenen die jullie een tijdje geleden meekregen diende om
deze derde week op te vangen.
Zalig
Kerstfeest.
Gelukkig
Nieuwjaar.
Fien.
Poperinge, 3 december 2019
En
‘t ging vooruit…
Het
ging verbazend goed vooruit! Jaja, als er mannen met kranen aan te
pas komen, hou u dan maar vast aan de takken van de bomen. De
afgelopen week stond volledig in het teken van het optimaliseren der
koe-comfort.
We
hebben een plateau betonplaten in hun wei gelegd, waardoor ze met
droge voeten aan het hek kunnen wachten (in plaats van tot hun oksels
in de modder), het pad is geëffend, en we zijn een buitenuitloop aan
hun stal aan ‘t maken zodat ze de hele winter volop frisse neuzen
kunnen halen en hun beentjes strekken.
Met
de jongens van het VTI hebben we een houthakkers dag gehouden.
Zagen
naar hartenlust, klieven naar believen, stapelen als gek… Het ging
vooruit!
En
we hebben nieuwe bewoners op de boerderij. In de eerste plaats Leen
en Ludo (de hond). Leen is een zeer bedreven en ervaren kaasmaakster.
Ze komt de komende maanden helpen in onze melkverwerking en met de
koeien. Ludo is een hoeder in opleiding. Voor mij is het heerlijk om
een aantal taken met een gerust hart uit handen te kunnen geven.
En
we hebben er twee varkentjes bij. Het was voor hen wel even schrikken
zo van een super warme stal met duizenden soortgenootjes, naar een
fris stulpje op den buiten met kalfjes die aan u snuffelen. Maar
gekookte patatjes en een dik pak stro kunnen wonderen doen. Ze vinden
hun draai wel.
Het
pakket bevat naast winterpret, boerenkool, pastinaak en knolselder,
ook verrassend veel fris groen zoals de eerste winterpostelein,
nieuw-zeelandse spinazie en rucola. Jamjamjam.
Vergeet
niet om nestkastjes of pannenkoeken te bestellen, hoe gaan u en u
vogeltjes anders in godsnaam de winter door komen?! En het is
toevallig ook voor een goed doel :)
Fien.
Poperinge, 19 november 2019
Brr,
Die
eerste koude grijze dagen kruipen in je kleren, en in je lijf. Koude
vingers, koude tenen, maar ook hartverwarmend nieuws: de eerste
acties om onze vzw te steunen in het kader van “de warmste week”
zijn op touw gezet! Als je zin hebt om mee te doen, neem dan zeker
een kijkje op https://dewarmsteweek.be/goede-doelen/stek-vzw
er is werkelijk voor elk wat wils: verkoop van de warmste
nestkastjes, de warmste motorit in Dranouter, de warmste film in De
Barbier, en Nele gaat verse pannenkoeken bakken (joepie!). Help ze
mee verkopen aub :) Verpakt per 10 of 20, graag bestellen vóór 9
december. Of je kan ook altijd zelf een actie op touw zetten, dat zou
helemaal top zijn!
Ons
Rosa is afgelopen donderdag bevallen van het mooiste vaarskalfje ter
wereld. Haar bijdrage aan de warmste week…
Het
pakket is weer eens iets helemaal anders. Maar zeker ook voor elk wat
wils. Van stevige winterkloekte in spruitjes (ze zijn wat klein, maar
superlekker, we hebben ze gisteren geproefd), veldsla, prei, en rode
kool, naar milde herfstsmaken in venkel, groenselder en de
allerlaatste bloemkolen…
Dat
is leven met de seizoenen :)
Fien.
Poperinge, 5 november 2019
Hallo,
Ik
weet niet precies wat het is, maar de herfst beroert me in m’n
ziel.
Het
zijn woelige tijden op de boerderij. Zus en ik gaan elk onze eigen
weg na jaren aan de zelfde kar te duwen. Het
biedt ons beide mogelijkheden en kansen, maar het zoeken naar een
nieuw evenwicht is ook spannend en niet gemakkelijk.
Misschien
is het dat. Dat de stormachtige dagen overeenstemmen met innerlijke
onrust, en
de grote mildheid van de stille dagen troost biedt. De
prachtige kleurschakeringen van het landschap die
voortdurend veranderen
in een spel van licht en donker, de genialiteit van zwermen vogels
die zich als olympische
acrobaten door de lucht bewegen, een volledige driedubbele regenboog
over de boerderij… De natuur is onvoorstelbaar indrukwekkend.
En
ondertussen gaat het gewone leven z’n gangetje. De koeien melken,
wintervoorraden van het veld halen… Er zijn nog zekerheden.
Vlug
vlug nog ploegen vóór de regen. En
als dan al de buurboeren dat ook aan het doen zijn voel je je een
vogel in de zwerm :) (Maar
dan op de tractor)
De
herfst zit natuurlijk ook in jullie pakket. Wortelen en pastinaak,
boerenkool voor in de stamppot, butternuts voor de romigste soep ter
wereld. De eerste najaarsvenkels, knolselder, prei, en sla die maar
niet van ophouden weet…
Laat
het jullie welgevallen!
Fien.
Poperinge, 22 oktober 2019
Dag
Allemaal,
Een
herfst volgens het boekje noemen ze dat. Woelig weer; regen en wind,
afgewisseld met dromerige dagen als vandaag waarbij geen zuchtje de
bladeren beroert, en de zachte zon je doet wegsoezen.
Vorige
week hebben we al de voederbieten van het veld gehaald. We waren nat
tot op ons ondergoed. Deze week gaan we de witloofwortelen rooien.
Mijn short ligt al klaar :)
Veel
kindertjes op het erf de afgelopen weken. De torteltuin, de waaier en
binnenkort de ster. De boerderij heeft daar deugd van, af en toe
geprikkeld worden door enthousiast gekwetter.
Zaterdag
ben ik met Anna naar het toneel “Zwins” gaan kijken van het
theatergezelschap “Het eenzame westen”, en daar ben ik nog steeds
heel erg van onder de indruk. Ik zou het iedereen aanraden te gaan
kijken! Zeer straffe acteerprestaties, zeer realistisch beeld van de
landbouw, zeer herkenbare situaties voor iedereen, zeer ontroerend,
zeer triest, zeer vrolijk en hoopgevend.
Zoals
het leven is…
Fien.
Poperinge, 8 oktober 2019
Wees
niet bevreesd!
Het
ziet er een hele volle bak uit, en dat is het ook, maar jullie hebben
14 dagen de tijd om van dit alles te genieten. Dit is namelijk het
eerste dubbele pakket. De anciens weten dan al hoe laat het
is, maar voor de bleutjes leg ik het met veel plezier even uit. In de
winter leveren we om de 14 dagen een dubbel pakket in plaats van elke
week een enkel. Dat komt omdat de wintergroenten gemakkelijk langere
tijd vers te houden zijn, dus het maakt niet zo veel uit of wij ze
hier bewaren, of jullie thuis. En dat hoeft zeker niet allemaal in de
koelkast. Prei, kolen, wortelen, bieten, enz… Die mogen gerust in
de garage of in het tuinhuis. Dan nemen ze niet al te veel plaats in.
Voor
ons maakt dit systeem dat we in de winter iets meer ademruimte hebben
om het werk te spreiden, en dat doet deugd.
Voor
de rest vullen wij hier de dagen met uiterst herfstige activiteiten.
We bunkeren (letterlijk) de wintervoorraden, en krijgen daarbij van
tijd tot tijd hulp van vele kinderhandjes die op boerderijklas komen.
De
koeien slapen nu binnen en nestelen zich behaaglijk in hun stro bed.
Ook de boer doet het ‘s avonds deugd om dicht bij de kachel te
kruipen. Dit weer vraagt om een stevige stamppot. Wij bezorgen jullie
de ingrediënten!
Fien.
PS:
opgelet: volgende week dus GEEN pakket. De week erna
terug dubbel.
Groeten!
Poperinge, 1 oktober 2019
Ja
waarlijks,
Anna
zei het nog afgelopen week: het lijkt wel of we geen septembermaand
gehad hebben dit jaar. Van een eindeloze warme zomer zijn we
rechtstreeks overgestapt op stevig herfstweer. De bomen weten niet
wat hun overkomt. Ze hebben hun bladeren nog goed vast, en nu
probeert de woeste wind ze er al af te blazen…
Het
veld heeft enorm deugd van de regen, en ook al sop in m’n botten,
ik ben blij voor de groenten. De spitskool bijvoorbeeld, is een gewas
dat zeer dankbaar reageert. Toen ik zaterdag besliste hem aan het
pakket toe te voegen, was het zeer de vraag of dat wel zou lukken. En
zie: ze zijn prima!
Over
het pakket gesproken: het ziet er een beetje een allegaartje uit, en
dat is het ook. Een afscheidsgeschenkje van de zomer. De aller
allerlaatste tomaten (we hebben de planten nu uitgedaan), paprika,
courgette, en sla. Een meloentje krijgen jullie er zomaar bij (omdat
ik niet zo goed kan inschatten of ze helemaal rijp zijn. De
winterpostelein heeft het te warm gehad, en zet dan maar z’n
bloemetjes buiten, maar ook die zijn erg lekker, en fleuren uw
slaatje op.
Opgelet!
Deze week zit er bij jullie pakket een pompoenpakket. Daar
zijn twee redenen voor. 1. Pompoenen bewaren super lang op
kamertemperatuur. En onze kamer is simpelweg te klein om de hele
voorraad op te slaan, dus dachten we als jullie elk een voorraadje in
de woonkamer leggen is dat opgelost. Het is decoratief bovendien! 2.
Om kerst en nieuw te overbruggen leveren we drie weken geen pakket in
plaats van de gebruikelijke twee. Dit pakket compenseert de derde
week.
Ziezo,
als jullie nog vragen hebben, weet mij te vinden.
Fien.
Poperinge, 24 september 2019
Woehoe!
Gisteren
met de superrooier van Hans, en de super helpende handen van onze
trouwe aanhang, al de aardappelen in één keer van het veld gehaald,
(waar ons dat andere jaren al bij al weken kost).
De
timing kon ook niet beter, ze zitten mooi droog in de bewaring,
terwijl vandaag de watermeter vlijtig vult. En of het nodig was die
regen?!
We
vieren Sint Michaël met de eerste pompoenen. Zulk herfstig weer
vraagt om een lekker warme kruidige pompoensoep! Ook de savooien
komen nu goed van pas, voor een stevige stamppot, en daar hoort ajuin
en wortelen bij. Voorlopig geen sla, maar wel spinazie, die gerust
als slaatje kan gegeten worden. En zo komt alles goed.
Fien.
Poperinge, 17 september 2019
Allé
dan, in è raptje...
De
tijd is weer op mysterieuze wijze verdwenen vandaag. Zoals de truc
met de duif.
En
zoals de regen. Misschien verstoppen ze zich op de zelfde plek. De
groenten wachten geduldig, als op Godot. Ik begin me lichtelijk
zorgen te maken. Er zou wel eens schaarste op komst kunnen zijn. Zo
als het er nu naar uit ziet, vanaf volgende week geen sla meer (omdat
die gestopt is met groeien). Ook bij de venkel en selder zit er geen
schot in de zaak. Enfin, gelukkig geen schot. Gezien de bedenkelijke
schietkunde van de jagers deze ochtend, had dat zomaar eens gekunnen.
Ook met de courgetten en tomaten zou het wel eens afgelopen kunnen
zijn. Aan alle mooie liedjes komt er een eind…
De
opendeurdag heeft de boerderij en mezelf deugd gedaan. Als een warm
bad na een zware dag. Het was fijn om jullie nog eens te zien, en
jullie steun te voelen.
Mijn
oprechte dank!
Fien.
Poperinge, 10 september 2019
Brr…
Het
is terug wennen, dat herfstig weer met die frisse wind, maar jammer
genoeg nog steeds geen regen van betekenis.
We
zijn hier inmiddels naarstig bezig om alles piekfijn in orde te
brengen voor de opendeurdag komend weekend.
Hebben
jullie ook zo genoten van het afkluiven van de maïs vorige week? Er
is maar één kaar per jaar een korte periode dat dit mogelijk is,
dus geniet er met volle teugen van, zou ‘k zeggen.
Waar
er verder nog van te genieten valt? Van de sla, warmoes, courgette,
rucola en peterselie!
Tot
zaterdag!
Fien.
Poperinge, 3 september 2019
‘t
Is weer voorbij…
…die
mooie zomervakantie… Dus welkom terug! En hartelijk dank om jullie
pakket zo massaal door te geven tijdens jullie afwezigheid, en niet
af te zeggen! De solidariteit doet me deugd.
Het
wordt tijd dat we elkaar nog eens zien, onze opendeurdag op 14
september 2019 is daar een ideale gelegenheid voor :)
Het
zou fijn zijn mochten jullie mee reclame willen maken, ik voeg dus
bij deze brief een foldertje.
Onze
vzw Stek is dit jaar ook geregistreerd als goed doel van de “Warmste
Week” van Studio Brussel, als jullie zin hebben om actie te
ondernemen: graag!
Op
het veld gaat het goed. De groenten groeien plichtsgetrouw verder, en
de voornaamste teelten staan behoorlijk proper, maar wat zou alles
deugd hebben van een flinke portie water?! Laat ons hopen dat die
deze week valt!
Jullie
pakket combineert het beste van zomer en herfst, met suikermaïs
(joepie!), paprika, wortelen, boontjes, ajuin, sla, en basilicum.
Persoonlijk vind ik de kwaliteit goed, maar je proeft de droogte,
daar kunnen we niet onderuit. De tomaten zijn helaas een tijdje
buiten strijd wegens ziekte, maar ik denkt wel dat er nog komen dit
najaar.
Bij
deze wil ik ook nog even eraan herinneren dat de prijs van de
pakketten vanaf september aangepast is. Een klein pakket kost nu
37euro/maand, een groot 58euro/maand.
Voilà,
dat waren veel mededelingen voor 1 brief…
Fien.
Poperinge, 27 augustus 2019
Amaikes!
De
zomer wil precies bewijzen dat ze nog lang niet aan het eind van haar
latijn is… Een hittegolfke, eind augustus, op de koop toe?! Maar de
natte voeten als je ‘s morgens door het gras loopt, en de
kruisspinnen die aan je gezicht plakken als je nietsvermoedend de
tomaten aan het plukken bent, verraden de in aantocht zijnde herfst.
Voor mij is het prima, ik ben fan van benevelde ochtenden :)
Afgelopen
week zijn we serieus in het wiedwerk gevlogen. Vastberaden om in die
tweede zit een grote onderscheiding te halen. De kolen zijn
geschoffeld en aangeaard, de prei gehakt en aangeaard, de laatste
lichting wortelen en pastinaak: perfect gewied, en we hebben nog een
lading aardappelen uitgedaan.
Voilà!
Fien.
Poperinge, 20 augustus 2019
Ons
Miranda zeg altijd…
Een
teeltseizoen is als een verkort schooljaar, maar dan sowieso met
tweede zit… Februari: beginnen zaaien in de serre, maart:
voorzichtig de eerste grondbewerkingen buiten, april: volop zaaien en
planten buiten, mei en juni: de opbouw naar een climax aan werk en
een explosie aan onkruid. Moeilijk te voorkomen dat er niet hier en
daar iets uit de hand loopt. De hitte en droogte van juli geeft
meestal wel de kans om terug bij te benen en alles eens mooi proper
te zetten. En dan, na de malse buien in augustus, is het onkruid daar
weer… De herkansing. Zullen we het deze keer kunnen bijhouden? Dat
kunnen jullie zelf komen bekijken op onze opendeurdag 14
september! (meer info volgt
later).
En
nu jullie toch jullie agenda bij de hand hebben:
helaas
GEEN instant kafé 30 augustus…
Verder
kan ik jullie vertellen dat ons zelfbedieningswinkeltje aan de
straatkant al aardig vorm begint te krijgen. Binnenkort kunnen jullie
dus dagelijks naar hartenlust jullie groenten- en zuivelvoorraad
aanvullen.
In
jullie pakket de eerste keer rode bietjes en ajuin. Heerlijk voor een
nazomerslaatje met een verse oogstappel of een zoetzure augurk. En
zo lang het nog kan mogen de tomaten en boontjes niet ontbreken
natuurlijk.
Laat
het jullie welgevallen!
Fien.
Poperinge, 13 augustus 2019
Er
was eens…
Fabelachtig
weer. Regens van vallende sterren, prachtige wolkenformaties, en zó
veel zuurstof in de lucht, dat je bijna ijl in je hoofd wordt.
De
groenten zijn nog wat aan het bekomen van de voorbije hitte. Dat is
er jammer genoeg een beetje te merken in jullie pakket. De sla is
gelukkig bijna uit z’n verbrande randen gegroeid, de boontjes zijn
wat aan de droge kant, en dat zijn de eerste wortelen ook. Maar voor
de rest gaan het prima!
Fien.
Poperinge, 6 augustus 2019
Gegroet
gij allen,
De
voorbije week overviel me plots het herfst gevoel. Nog niet de
melancholie van het vallende blad, maar de rust en de berusting die
volgt op de hevige zomerstrijd. De dagen zijn al een pak korter (dat
merk je vooral ‘s morgens vind ik), en het ‘vergaren’ van de
wintervoorraden is aangebroken.
Zo
hebben we het stro binnengehaald. Een werk waar ik enorm van genoten
heb. Je in het zweet zwoegen om de vorkers bij te kunnen houden, de
precisie om een zo mooi vierkant mogelijk vol voer te laden, en dan
boven op het voer op je rug de prachtige avond, de ondergaande zon,
over je heen laten komen, terwijl je zachtjes gewiegd wordt door de
tractor die rustig naar de kopakker rijdt… Meestal is het
boerenleven lang niet zo romantisch als ‘men’ denkt, maar soms…
Moe maar voldaan noemen ze dat!
Nu
zijn we de ajuin aan het oprooien. Die kan nog rustig een week
narijpen op het veld, om dan als eerst voorraad de schuur te
betreden.
Jullie
pakket blijft uiteraard een variatie op het zelfde zomerthema. We
zwemmen volop in de tomaten en courgetten, dus als jullie
wintervoorraden willen aanleggen, laat maar weten! Er zitten ook
‘einde reeksen’ bij, zo nemen we afscheid van de snijbonen,
koolrabi en komkommer. Het is nu aan de nieuwkomer:
prinsessenboontjes!
Fien.
Poperinge, 30 juli 2019
Ai
caramba,
Wat
hebben we het heet gehad! Op het veld zijn er slachtoffers gevallen.
Het jonge plantgoed van de boerenkool is er grotendeels onderdoor
gegaan, en ook de groenselder is gesneuveld.
Zelfs
voor doorwinterde warmteliefhebbers was het té. Courgetten die
verbrand zijn tot in hun hart, ik heb het nog nooit meegemaakt. De
groenten zullen er elk op hun manier wel nog een tijdje sporen van
dragen, maar ze slaan zich er wel door. De natuur is sterk!
Nu
de temperaturen terug wat milder zijn, steken ze allemaal een tandje
bij. We hebben momenteel superveel tomaten en courgetten. Als jullie
graag inmaken: ‘t is ‘t moment!
Wat
we ook hebben zijn de eerste patatjes! Ze zijn supermooi en lekker,
al zeg ik het zelf. Dus ook deze kunnen lustig bijbesteld worden.
We
zijn een kraampje aan de straatkant aan het bouwen, zodat mensen
wanneer ze maar willen, zichzelf kunnen bedienen van onze groenten.
Ik hoop dat het werkt, alle uitbreiding van afzet is meer dan welkom!
Mochten jullie nog suggesties hebben…
Allez
vooruit met de geit!
Fien.
Poperinge, 23 juli 2019
Pfoe…
Heet,
heter, heetst! 35°C, wat gaat dat geven? Ik hou m’n hart vast,
maar zie ook positieve kanten. Groenten die al halve gaar zijn, moet
je bijvoorbeeld minder lang koken. Meer tijd om in de hangmat te
liggen!
Wie
ik tegenwoordig nauwelijks nog kan zien liggen in de wei, is ons
Rosa. Het gras rond haar is namelijk net zo rost als zij. Ik voeder
hen nu het erwtenstro en verbrande sla, daar zijn ze dol op.
Afgelopen
zaterdag hebben we hier een onverhoopte malse bui gevangen waaruit 9
liter water viel. De strohalm waaraan alles wat vers geplant en
gezaaid was zich kan vastklampen, hoop ik.
In
jullie pakket is het al primeuren wat de klok slaat: de eerste
courgetten, eerste paprika, én: snijbonen, joepie!
Hou
het hoofd koel!
Fien.
Poperinge, 16 juli 2019
O
néé (pistolé)!
Te
vroeg gelachen… Na al die jaren zou ik het nu toch al moeten weten.
Als Frank belooft dat er malse buien gaan vallen, dan valt er
hoogstwaarschijnlijk links of rechts wel een malse bui, maar toch
nooit hier?! Ai ai toch. En ik, goedgelovig, met het blijde oog op
nakende malse buien, maar volop groenbemesters (boekweit, goudsbloem,
haver) zaaien, die de duiven nu blijmoedig en vooral ongegeneerd
zitten op te peuzelen. Ook een laattijdig teeltje wortelen en
pastinaak geriskeerd, ah ja, want met die malse buien zou dat in 1 2
3 vertrokken zijn. En die vers geplante prei dan, amai die zal deugd
hebben van een paar malse buien…
Het
plantgoed dat toekwam: herfstbloemkool,romanesco, sptiskool,
boerekool, selder en venkel, dat was voor na de malse buien te
planten in zachte, vochtige grond…
Maar
nu, tja, nu weet ik het niet zo goed meer. Alles dan maar droog de
grond in duwen en hopen dat het goed gaat? Er zit niet veel anders op
zeker…
Ook
jullie pakket weet een beetje van de droogte, maar laat dat vooral de
zomerpret niet bederven! De venkeltjes zijn wat aan de kleine kant,
maar daarom niet minder smakelijk. De sla is iets minder sappig, maar
des te krokanter. Er zijn volop tomaten en komkommers, en we hebben
(voor het laatst, hoewel in zekere zin altijd natuurlijk) een dikke
(tuin)boon voor jullie!
Geniet
van de zon, en laat jullie, als het even kan, eens goed gaan op een
regendanske, danku!
Fien.
Poperinge, 9 juli 2019
Olé
Pistolé!
De
zomer draait op volle toeren, en wij doen daar aan mee.
Door
vlijtig te planten (prei) en te zaaien (rode biet), en te wieden
natuurlijk… Langzaam maar zeker beginnen we terrein te winnen op
het onkruid. Dat geeft me goede moed. Het is een jaar met heel hoge
onkruiddruk. Al wat de voorbije twee droge jaren niet kiemde, ziet nu
z’n kans schoon. Maar dat deert niet. Zo lang de groenten maar goed
gedijen, en dat doen ze. Het is een schoolvoorbeeld van een zomer.
Geen al te lange periodes van grote hitte, af en toe wat malse regen,
wat kan een mens nog meer wensen? Niets!
Behalve
dan misschien malse tomaten, en die hebben we! In jullie pakket, al
het voornaamste dat de zomer te bieden heeft: sla, tomaten,
komkommer, capucijners (de laatste!), en de eerste venkel.
Laat
het jullie welgevallen!
Fien.
Poperinge, 2 juli 2019
Vakantie!
Dat
hoor ik aan het vrolijke gekwetter van de boerenzwaluwen en de
kindertjes van de boerderij-dagen die hier uitgelaten rondfladderen.
Tijd
om te chillen is er voor de boer nu allerminst. Alles groeit en
bloeit dat het een lieve lust is. Wat de groenten betreft is dat
fijn, maar ook het onkruid rukt zo massaal op dat we het amper de
baas kunnen blijven. Alleen kalmte kan je redden op zulke momenten,
en gewoon effenaan de belangrijkste dingen eerst aanpakken. Meer kan
je niet doen. Het is trouwens heerlijk weer om op het veld te
vertoeven. Niet te warm niet te koud, wat een zomer!
Vorige
week hebben we het hooi binnengehaald met een kar vol vrolijke sterke
mannen en vrouw. De schuur ruikt nu heerlijk! Wat gaan de koeien
smullen deze winter.
Hopelijk
gaan ook jullie smullen deze week. De eerste komkommers zijn een
feit. Het gaat razendsnel, dus geniet er van want voor je ‘t weet
is ‘t weer voorbij. Zoals de bloemkool. Voor de allerlaatste keer
in het pakket. Er leek geen einde aan te komen, zo veel hadden we er
dit jaar. Maar nu is het over.
Komende
zaterdag (06/07/2019) staan we op de opendeurdag van Frambiosa y
bessos, het gaat sowieso de moeite zijn, allen daarheen!
Fien.
Poperinge, 25 juni 2019
Kort,
korter, kortst,
Jullie
groententeeltster heeft zich weer vakkundig in tijdsnood
gemanoeuvreerd. Vandaar geen nieuws. Wees dus verheugd, want dat is
sowieso goed nieuws.
Goed
nieuws ook dat het vrijdag Instant Kaffé is! Er kan gezwommen worden
tussen 17u en 19u breng dus jullie bikinietjes mee. Er is heerlijke
pizza uit de houtoven, live muziek, en nog zoveel meer.
Tot
dan!
Fien.
Poperinge, 18 juni 2019
Zalig!
Een
zomer naar m’n hart. Een beetje zon een beetje regen. Er is
eigenlijk helemaal niet veel nodig om een boer gelukkig te maken. Als
de gewassen te velde maar goed gedijen. En dat doen ze.
De
teelten komen en gaan. Alleen de sla zal heel de zomer van de partij
zijn. Inmiddels lopen de peultjes alweer op hun laatste beentjes.
Maar de tuinbonen zijn begonnen, en de erwtjes komen er aan. Ook de
spitskool gooit de handdoek in de ring, en wordt opgevolgd door een
klein golfje buitenbloemkool.
In
de serre beginnen de tomaten te rijpen en zijn de komkommers op
komst. Joepie!
En
nu vlug gaan schoffelen...
Fien.
PS:
niet vergeten: volgende vrijdag (28 juni) Instant Kaffé!!!
Het
wordt sowieso weer mega formidastisch leuk, dus zorg dat je er bij
bent :)
Poperinge, 11 juni 2019
Regen!
De
zegen van boven is over ons nedergedaald. (Het hoeven niet altijd
vurige tongen te zijn met Pinksteren). Al tezamen viel er hier om en
bij de 30liter, op een zeer verstandige manier.
Geen
zondvloed, waarvoor dank. En of het deugd gedaan heeft?! Ik voel me
als herboren. Ook de gewassen op het veld zien er uitermate tevreden
uit. Nu is het een kwestie van ons schrap te zetten voor het onkruid
dat massaal op komst is.
Jullie
pakket is voorlopig een variatie op hetzelfde lente-thema. Geniet er
van, want vóór je het weet is ‘t weer voorbij. De allerlaatste
paksoi en bloemkool uit de serre (al zijn die van buiten ook al op
komst), de laatste kervel en spitskool. Rucola en peultjes zullen nog
wel een tijdje meegaan. We hebben een beetje moeten combineren, dus
het kan zijn dat jullie sommige van de hierboven vermelde groenten
wel, en andere niet terugvinden.
Behalve
wieden, gaan we deze week ook de bewaarkolen planten. Dat is als
winterse plannen maken in de zomer. Wie doet er nu zoiets… Boeren!
Fien.
Poperinge, 4 juni 2019
Hallokes!
Hoewel
de komkommertijd nog lang niet aangebroken is, heb ik het gevoel
weinig nieuws te vertellen te hebben vandaag. We blijven naarstig in
de weer, dat zeker, met planten, zaaien en wieden, maar dit doet
wellicht geen wenkbrauwen fronsen.
Ik
trof deze ochtend de eerste rijpende tomaat aan. Maakt dat indruk? In
mijn hersenpan staat het gelijk aan zomer. En dat doet mij dan weer
aan het volgende denken: mochten jullie al wilde vakantieplannen aan
het smeden zijn, willen jullie dan zo goed zijn te bekijken of het
enigszins mogelijk is jullie pakket door te geven aan mogelijks
geïnteresseerde medemensen? Bijvoorbeeld degene die de vis komt
uitlaten en de plantjes kattenkorrels geeft tijdens jullie
afwezigheid. Bij wijze van dank. Dat zou heel fijn zijn voor ons. Zo
blijven wij op het toppunt van het groeiseizoen niet alleen achter
met de rijkelijke oogst.
Het
pakket van deze week schreeuwt frisse lente-slaatjes uit. Wat dacht
je van bloemkool en peultjes met noedels en sla. Geraspte koolrabi of
paksoi met een yoghurtsausje.
Jamjamjam!
Fien.
Poperinge, 28 mei 2019
Woep
woep…
Wat
een pretpakket! De allereerste, mooiste bloemkool uit de serre is een
feit en ze doet m’n borst zwellen van trots. Anna heeft gelijk: het
is een echte zondaggroente, en verdient respect. Een veeleisende
teelt, maar de moeite loont.
Ook
het veld begint nu haar vruchten af te werpen. Spitskool, koolrabi,
en binnenkort de eerste peultjes!
Ik
ben best tevreden. Het seizoen loopt. Gelukkig valt er nog af en toe
een beetje regen, want over het algemeen is het weer wat aan de
schrale kant. De gewassen zijn mooi, maar missen de weelde, de
onstuimige groei, die deze jaargetijde doorgaans zo typeert.
De
koeien daarentegen missen juust niks. Die zijn zo rond dat ze elk
zwanger lijken van een 5-ling. Laat ons voor alle duidelijkheid hopen
dat dit het geval niet is… Het malse gras doet hen goed. Het levert
ons een hele sloot melk. Als jullie dus zin hebben in heerlijke verse
zuivel, laat jullie vooral volledig gaan. We hebben melk, yoghurt,
platte kaas, kruidenkaas, vaste kaas, boter en karnemelk bij de
vleet.
Onze
stiertjes zijn verhuisd. De komende twee jaar zullen ze instaan voor
het beheer van natuurgebied. Ze zijn in goede handen, dat is fijn. Ik
ben nu al trots op hen. Ons vaarkalfje blijft wat verweesd achter.
Gelukkig vindt ze compagnie bij de varkens.
En
over varkens gesproken, vergeet de veggie BBQ van 15 juni niet. Graag
een seintje bij Stéphanie, zodat we weten hoeveel volk er komt.
Fien.
Poperinge, 21 mei 2019
Grietjes,
Ik
voel me als een paling in het groen. Die malse zondagsregen heeft
deugd gedaan! Het was de kers op een
gigantisch-drukke-week-waarin-uiteindelijk-toch-alles-goed-kwam-taart.
Het
veld blinkt. De groenten glimmen van trots. En ik, tja, ik kan nog
van twee walletjes eten, die onder m’n ogen namelijk… Gelukkig
is er deze week ruimte voor wat recup.
De
eerste snede gras heeft ons 22 grote pakken opgeleverd! In feite
hebben we nu al genoeg eten om de winter door te komen. Zoveel te
beter.
Voor
jullie pakket heb ik deze week de serre volledig leeggehaald.
Paksoi,
raapsteel, rucola, radijs, en sla van buiten.
De
aansluiting met het veld zal bijna vlekkeloos verlopen.
Laat
ons hopen!
Fie.
Poperinge, 14 mei 2019
Ja
wadde mannekes!
Zou
het door die strakke wind zijn die er alsmaar staat dat het seizoen
zo vliegensvlug voorbij raast? Ik vraag het me soms af.
Vorige
week kwam blijkbaar niet alleen het serre-plantgoed toe, maar ook
venkel, koolrabi en knolselder voor buiten op het veld… Bovendien
waren onze zelf opgekweekte sla en batavia ook klaar om hun
plantkisten te verlaten.
Oeps,
even uit het oog verloren. Dat was dus allemaal niet gepland, doch
mits een beetje gefoefel hier en daar inmiddels wel (met een t).
Den
akker ligt er momenteel wel mooi bij, maar wat schraal en kluiterig.
Ik hoop steeds dat er eens méér regen gaat vallen dan dat er
voorspeld wordt, maar besef dat die kans erg klein is.
Voor
deze week is dat prima, want ik heb gemaaid. Een dikke eerste snede.
Ze gaan weer kunnen smullen, ons koetjes, deze winter.
En
jullie ook, deze week, van de laatste koolrabi, de laatste spinazie
en prei. Maar er zijn ook nieuwkomers: de eerste paksoi en buitensla.
Smakelijk!
Fien.
O
ja, nog een paar data voor in het rood op jullie kalender:
15
juni veggie BBQ op Stek, georganiseerd door EVA.
28
juni Instant Kaffé!
14
september langverwachte Open Deur Dag hier op de boerderij.
Poperinge, 7 mei 2019
Zozo,
Missen
is niet alleen menselijk, het is blijkbaar ook des koekoek. Ik weet
niet wat jullie afgelopen week gedaan hebben, maar ik heb alleszins
niet op blote voeten rondgelopen. Integendeel, m’n wollen ondergoed
is terug operatief, en zeer gewaardeerd.
Het
wiedwerk in de zaaiajuin zit er op. Dat is telkens weer een
Huzarenstuk, maar met de vele handen van stagiaires, vrijwilligers,
en nietsvermoedende passanten die voor ze het weten mee op hun knieën
onkruid zitten uit te peuteren, zijn we er door geraakt.
Opdat
we niet in een gat zouden vallen staat het wiedwerk in de plantajuin,
prei opkweek, en voederbieten al klaar. Kwestie van in beweging te
blijven.
Tussendoor
wordt er naarstig geplant en gezaaid. Rode bieten, warmoes,
koolopkweek, ik heb me zelfs aan boontjes gewaagd, maar dat zal
waarschijnlijk een maat voor niets zijn. Met deze kou gaan die
sowieso hun kot niet uitkomen.
Ik
kan ze geen ongelijk geven. Als het ons te guur wordt buiten, trekken
we ons terug in de serre. Werk genoeg ook daar. Het plantgoed van de
komkommer, paprika en aubergine komt overigens toe. Bovendien is het
tijd om pompoenen en courgettes voor te zaaien.
Doe
koeien laten de kou niet aan hun hart komen. Die grazen alsof hun
leven er van af hangt. En eigenlijk is dat ook zo. Als ze niet zouden
grazen, gaan ze dood. De waarheid als een koe!
Fien.
Poperinge, 30 april 2019
Koekoek!
Als
je dat hoort mag je naar ‘t schijnt gerust op blote voeten lopen
omdat de koude dan definitief de deur uit is.
Hoe
deze onopvallende, ietwat als een duif ogende, valsspelende vogel dit
zo zeker weten kan, is mij ook een raadsel. De barometer ingeslikt?
Hoe
dan ook. Het is effectief mooi weer, en dat is aangenaam als je al
wiedend op je knieën door de ajuin kruipt.
Veel
van de verhoopte regen is er afgelopen weekend niet gevallen, maar
het heeft deugd gedaan. Alles wat gezaaid werd kan nu kiemen.
In
de serre bereiden we stilaan de zomer voor. Volgende week komt het
plantgoed van de komkommers, paprika en aubergine toe. De tomaten
zijn inmiddels flink aan de groei. Dat belooft!
In
jullie pakket blijft het thema lente-salades. Hoe toepasselijk.
Met
sla, andijvie, koolrabi, pijpajuin, bladmosterd en prei.
Voilàzie!
Fien.
Poperinge, 23 april 2019
Gegroet!
Het
voorjaar verloopt voorlopig voorbeeldig tot en met! Vorige week
patatten geplant, tezamen met alle boeren van West-Vlaanderen en
omstreken, zo leek het. Weliswaar op iets andere wijze en kleinere
schaal. Ook de luzerne en haver als groenbemester zijn gezaaid. Maar
eerst hebben we de landerijen met koemestpreparaat besprenkeld om de
bodem te ondersteunen en te prikkelen.
Nu
zijn we druk aan het schoffelen en wieden in de ajuin. Een hele klus,
maar het loont de moeite!
Jullie
pakket is een extreem groen groentenpakket geworden. Alles krakend
vers uit onze serre: sla (die ongetwijfeld opgelucht is dat er minder
hete temperaturen voorspeld worden), andijvie, chinese kool,
pijpajuin en kervel.
Geniet
er van en fluit een deuntje!
Fien.
Poperinge, 16 april 2019
‘t
Is zo ver(s)…
De
eerste sla! En daarmee ook het startschot voor de wekelijkse
pakketten. Vanaf nu hebben we dus weer elke week een
frisse portie groenten voor jullie. Hoera.
Er
is werkelijk geen houden meer aan. De natuur barst uit z’n vel van
pure levensvreugde. ‘t Begint al ‘s morgen als je buiten komt: de
vogels jubelen dat het een lieve lust is. En even later jubelen de
kinderen van de boederij-dagen dat het een lieve lus is. De bomen
tooien zich prachtig op in alle tinten groen en trekken hun mooiste
bloesems aan. En terwijl de vogels nesten bouwen, timmeren de
kinderen naarstig aan hun boomhut.
De
lucht zindert van lentespanning. Het gonst van de bedrijvigheid. En
wij doen daar met veel plezier aan mee.
De
erwtjes hebben we een draad gegeven zodat ze aan de klim van hun
leven kunnen beginnen. De tomaten zijn geplant, de allerlaatste prei
is uit en het veld meteen geploegd en vervolgens geëgd met ons
Karolien.
We
mochten vorige week 2 biggetjes verwelkomen op de boerderij en
binnenkort de paashaas, het kan niet op!
Geniet
er van!
Fien.
Poperinge, 2 april 2019
Altijd
lente in de…
Serre!
Bijna te mooi om waar te zijn, al dat fris groen. Het water liep me
al in de mond bij het oogsten. Wat dacht je van een vers
kervelsoepje, een raapsteelslaatje met radijsjes, of een gefruit
lente-uitje. En weer spinazie à volonté. Zelf eet ik dat
supergraag, dus heb ik er superveel gezaaid…
De
winterpostelein loopt op z’n laatste beentjes. Ook van de rode kool
en zuurkool nemen we afscheid. Prei zal nog voor een tijdje zijn.
We
hebben de afgelopen weken hoegenaamd niet stilgezeten. Het
buitenplantgoed is toegekomen en meteen geplant: bloemkool,
spitskool, koolrabi, sla, batavia, … Ook alle ajuin, erwtjes,
capucijners en peulen zitten al in de grond. Voederbieten, tuinbonen
en prei-opkweek zijn gezaaid, en ook buiten spinazie natuurlijk :)
De
koeien zitten voor ‘t eerst terug in hun geliefde wei en dat gaat
met het nodige vreugdevolle gehuppel gepaard. En van het paard
gesproken, dat geniet ook met volle teugen van de zon, om nog maar te
zwijgen van ons zotte Betje. En ikzelf dan :)
Fien.
Poperinge, 19 maart 2019
Hehe,
Stilte
na de storm… Ze zeggen dat maart zijn staart roert, tja, dat klopt
dus. De regen bracht ons het broodnodige water, de wind bracht ons
zuivere lucht, waarvoor dank, maar ik ben toch blij dat het voorbij
is. Het gewone leven, waarin je je gezaaide teelten afdekt en de
plastiek er de volgende dag nog ligt, kan weer hervatten…
We
hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt (wat had je anders verwacht
:) om de serre barstensvol te planten. Bloemkool, chinese kool,
koolrabi, sla, batavia, andijvie, het zit er in, dus het komt er aan!
Ook
in dit pakket valt er best al wat vers groen te bespeuren. Reuzenblad
spinazie die z’n naam niet gestolen heeft, winterpostelein die met
lentekriebels zit, peterselie die z’n tweede adem vindt, en rucola.
Deze laatste is nog wat aan de kleine kant, maar over 14dagen is hij
wellicht opgeschoten, dus ik heb geen keuze. Dat is het moeilijke aan
dubbele pakketten in het voorjaar.
Een
laatste beetje van onze eigenste witloof, en ook van de boerenkool
nemen we bij deze afscheid. Van prei, aardpeer, spruitjes zullen we
wellicht nog even kunnen genieten.
Ik
ben blij dat ondanks het moeilijke seizoen, we er toch nog redelijk
in slagen het pakket gevarieerd te vullen met eigen groenten.
Voor
in de agenda: 27/04 haute culture met
Els Dejonghe,
poëzie, humor en dans in
1 persoon. Hoe getalenteerd kan een mens zijn!
Fien.
Poperinge, 5 maart 2019
Desalniettemin…
Heb
ik getracht het te weerstaan. Doch tegen zulk waanzinnig zonnig
lenteweer is geen enkele boer opgewassen. En ja, als je je de kop
laat zot maken, dan is het hek van de dam… Mest uitrijden, ploegen,
en eggen met ons Karolien (+ Betje natuurlijk), er was geen houden
aan. Aanvankelijk was ze een beetje nerveus voor haar eerste opdracht
na de winter. Maar uiteindelijk vond ze het heerlijk om buiten te
werken in ‘t zonneke.
En
gezaaid, (tuinbonen, spinazie, ajuin, prei opkweek), buiten… Eind
februari?!?! Het is werkelijk on-ge-zien! Ter vergelijking: de
vroegste zaai datum buiten tot nu toe: 1 april.
Het
is een risico. Mogelijks wil er nog niets kiemen, of vriest alles
kapot, maar ik zeg altijd: wie niet waagt blijft maagd. En met een
gaatjesfolieke erover zou dat moeten lukken.
Ook
ons Tammie heeft een mooie warme dag uitgekozen. Om tijdens het
Kaffé, dus met veel publiek, een flinke zoon ter wereld te brengen.
Hij lijkt op een giraf, ons Polleke, als hij zo staat te wiebelen op
z’n hoge benen. Maar het is een pareltje. De moeite om drie weken
langer dan voorzien te wachten.
Over
het pakket niets dan (wit)lof… (o wat heb ik lang uitgekeken naar
deze woordspeling :) De eerste witloof van onze eigen teelt! Het is
een huzarenwerk. Geen wonder dat de echte grond witloof met
uitsterven bedreigd is. Eerst de wortels telen om ze dan op te rooien
en in te kuilen. Hierbij is temperatuur de hoofdrolspeler. De bodem
moet warm, en de bovenlucht koud zijn, voor de perfecte witloof. Het
zag er naar uit dat het heel goed zou lukken… Maar de plotse warmte
heeft alles de hoogte in doen gaan. Nu ja, ze blijft gelukkig erg
lekker. Voorts nemen we afscheid van de allerlaatste pastinaak,
veldsla, en savooi. Met prei en postelein gaan we nog een tijdje
door.
Niet
te missen!!!
9
Maart om 20u film avond op Stek: “Roma” wordt vertoond. De
moeite!
18
Maart in de Ghybe: “Wat hebben we vandaag verdiend” Over wat we
wellicht al weten, maar toch best af en toe aan herinnerd worden.
Fien.
Poperinge, 19 februari 2019
Tok
tok!
Onrust
onder de kippen. Nu de dagen merkelijk langer zijn, de zon zich van
haar beste kant laat zien, en de temperatuur belachelijk zacht is
voor de tijd van het jaar, moeten zij plots hun ei kwijt.
En
ik kan daar in komen. Ook ik voel de sapstromen spontaan terug op
gang komen met dit weer. Maar o wat is het nog vroeg. Té vroeg om op
het veld al iets te proberen. Gelukkig is er de serre. Die heb ik
uiteraard al weer té vol gezaaid (met spinazie, wortelen, radijzen,
rucola, raapsteeltjes, kervel, enz), in mijn jeugdig enthousiasme…
Dat zal ongetwijfeld nog problemen geven als het eerste plantgoed
toekomt (bloemkool, koolrabi, enz), maar dat zullen we dan wel zien.
Ons
Lutje blijkt een turbo-kalf te zijn. Aan het tempo dat ze nu groeit
zou ze binnen de helft van de normale tijd koe kunnen zijn. Ze is het
zonnetje in de stal, en dartelt vrolijk rond tussen haar tantekes.
Eerstdaags krijgt ze er een neefje of nichtje bij. Ben benieuwd!
Het
veld laat zich niet zo gemakkelijk de kop zot maken door een paar
warme zonnestralen. Het neemt de tijd om rustig te ontwaken. En dat
is goed.
Zo
ook met jullie pakket is het nog even geduld hebben eer de lente
losbarst. Maar niets houdt jullie tegen om volop te genieten van de
winterkost. Naast de vaste waarden als wortelen, prei,
winterpostelein, en de gekende wisselcollectie spruitjes, boerenkool,
zuurkool, hebben we ter verrassing een paar ‘speciallekes’:
schorseneren (uit de tijd van grootmoe) en aardpeer.
Laat
het jullie welgevallen!
Fien.
Opgelet!!!
Verstrooid als ik ben gaf ik een verkeerde datum voor de
klantenbijeenkomst
door… Deze vindt plaats op
28 FEBRUARI. Het zou heel fijn zijn mochten jullie massaal
kunnen komen. Graag een seintje vooraf, dat we een idee hebben.
Danku!!!
Poperinge, 5 februari 2019
Nee.
Het
is niet persoonlijk bedoeld. Doch. Februari ís de moeilijkste maand.
Punt. Daar kan ze voor alle duidelijkheid zelf niets aan doen. En.
Begrijp me niet verkeerd, ook ik vind een laagje sneeuw, van tijd en
stond, wonderschoon. Meer nog, een beetje gevriezel hoort absoluut
bij de winter. Maar. Het groenteaanbod slinkt zienderogen en ik moet
erg m’n best doen om het pakket spannend te houden.
Anderzijds.
Het boerderijleven spannend houden, daar hoef ik niets voor te doen,
dat gaat gewoon vanzelf. Onze vaars Lies moest voor de eerste keer
kalven. Grote twijfels daaromtrent. (Bij mij, welteverstaan.) Of het
haar wel zou lukken. Ze was zo dik, en liep zo moeizaam. De bevalling
echter, verliep zo vlot, dat niemand het gezien heeft, ook al waren
we thuis. Plots stond het daar, een fris en fruitig vaarskalf, zo
rost als een wortel, pienter uit haar oogjes te kijken, verwoed aan
de spenen van haar moeder te rukken. Nee, tekst en uitleg bij het
functioneren van deze wereld heeft ons Lutje niet nodig. Zij trekt
haar plan.
Ze
was nog niet geheel en al droog of het FAVV stond hier voor de
voedselveiligheid… Nu, het is al bij al vreedzaam verlopen, we doen
dan ook ons best om zo goed mogelijk binnen de wettelijke
richtlijntjes te kleuren (hoewel het er wel érg veel zijn). Maar het
nodige wantrouwen dat onvermijdelijk gepaard gaat met controle, geeft
toch een onprettig gevoel in je buik.
Niet
te lang bij stilstaan, en vooruit met de geit! In jullie pakket nemen
we met pijn in het hart, (en helaas met hier en daar een klein
vlekje), afscheid van de aller allerlaatste pompoenen. Het is mooi
geweest. Van nu af aan zullen enkel de wortelen nog het kleur oranje
vertegenwoordigen. Verder hebben we voor jullie in petto: kleine
kleine pastinaakjes en spinazie, verse postelein en veldsla (met dank
aan collega Bert voor deze laatste), trouwe savooi en prei, heerlijke
rode kool (mijn persoonlijke favoriet), en rode bietjes omdat het zo
lang geleden is.
Niet
vergeten: 23 februari is er terug haute culture: talent uit onze
straat: shady pines! Meer info bij Stek.
Fien.
Poperinge, 22 januari 2019
Beste
vorsten en vorstinnen,
De
winter gaat beginnen! En zoals dat gaat met winters, weet je waar het
begint, maar je weet niet waar het eindigen zal. Vandaar dat we de
afgelopen week als gekken prei, pastinaak en wortelen hebben zitten
rooien. Die kunnen gerust wat vorst verdragen, maar als ze vastzitten
in de grond, dan zitten ze vast… En ‘k Zou niet willen dat het
volgende pakket noodgedwongen een lege bak zou zijn.
Gezien
we in de serre altijd graag op de feiten vooruit lopen, hebben we er
mest gevoerd en gezaaid. Dat lijkt misschien voorbarig, maar zal
vermoedelijk nog nodig genoeg blijken, daar de wintervoorraden
zienderogen slinken, en we toch o zo voorzichtig moeten zijn met het
aanwenden der kolen.
Van
de witte kool ontvingen we per ongeluk niet-bewaarkool zaad in een
bewaarkool zakje. De enige manier om hem toch de winter door te
krijgen was er zuurkool van te maken, en dat hebben we dus gedaan.
Voilà,
primeur in jullie pakket: onze eigenste zuurkool! Super rijk aan
vitamientjes, vraag het maar aan Christopher, die was zonder zuurkool
nooit in Amerika geraakt. (Meer info zoz).
En
dan nog een dienstmededelingske: klantenbijeenkomst op 28
maart. Steeds een waardevol uitwisselmoment!
Oet
junder kloek.
Fien.
Poperinge, 8 januari 2019
Beste
w/mensen!
Die
Juul César heeft dat zeker niet slecht bekeken. Nieuwjaar op 1
januari: een strategische keuze.
Ik
merk dat deze donkere dagen voor velen behalve de gebruikelijke
feestelijkheden ook de nodige melancholie met zich mee brengen. Dan
zo’n nieuw begin inplannen is slim. Mij stemt het alleszins
hoopvol. Met een schone lei beginnen, een jaar vol nieuwe kansen. Als
boer is die schone lei letterlijk: het geploegde land.
Het
teeltplan: mijne goede voornemens. Het zaad en plantgoed dat nu
besteld wordt: de hoop.
Jullie
eerste 2019ns pakket is… laat ons zeggen trendy. Veel
mini-groentjes. Nog een erfenis van 2018ns droge zomer, waardoor we
in ’t geheel geen wortelen en pastinaak dreigden te hebben. Dankzij
het mooie zachte najaar, en het wonder der natuur zijn ze er toch,
alleen wat klein van stuk. Ook de prei, andijvie en sla waren ooit
groter. Gelukkig is de smaak goed, dat is waar het voornamelijk om
draait.
Knolselder
en bewaren blijft een moeilijke combinatie. Ze hebben blijkbaar zware
feesten achter de rug. Sommige waren bij het sorteren en schoonmaken
serieus jammelle (geen idee hoe je dat in godsnaam schrijft…)
De
savooikool daarentegen is des te fris en fruitiger.
Voilà,
we zijn weer vertrokken…
Op
hoop van zege!
Fien.
Poperinge, 18 december 2018
M’n
lieve glimmende kerstballen,
Hoe
is het toch mogelijk dat dat jaar nu weer bijna voorbij is?! Die
jaren van tegenwoordig, ze gaan open en toe in een ademzucht…
Heimelijk
slaak ik wel een zucht van verlichting.
Een
winterslaapje zou me deugd doen. Het is een heftig jaar geweest, met
stevige uitdagingen, en moedeloze momenten, maar uiteindelijk moet
alles goedkomen. Zo hoort het!
Graag
zou ik jullie willen bedanken, uit de grond van m’n hart,
voor jullie trouwe steun! Zonder juli (en mei) (haha) kan de
boerderij niet bestaan. Zo simpel is het. Ik mag dan nog zo graag
boer zijn, er moeten ook voldoende mensen zijn die graag groenten
eten, anders houdt het op… Jullie zijn dus net zo belangrijk als de
zon, het zaad, en mijn bedsokken.
Afgelopen
week heb ik verschillende stukken geploegd. Het is een beetje als de
aarde letterlijk in zichzelf keren. Ook zij maakt zich klaar voor
haar winterslaap. Dat is in feite een heel actieve toestand als je
bedenkt hoe ongelooflijk regeneratief slapen is. Al die energie die
je ‘s nachts opbouwt, om dan overdag weer te kunnen verspillen :)
En voor de grond is dat niet anders.
De
koeien herkauwen zich onverstoorbaar een weg richting het nieuwe
jaar. Hun ongelooflijk rustige en gelijkmatige gemoed, daar valt wat
van te leren.
In
jullie pakket, het beste van wat de winter te bieden heeft:
postelein, rucola, peterselie, spitskool (geniet er van ‘t is de
allerlaatste), bietjes, knolselder, spruitjes, enz.
Zoete
zonde… aangekochte witloof! Omdat een kerstfeest er echt niet
zonder kan. Opgelet: het eerst volgende pakket komt
in de week van 8 januari, er zijn nu dus 3 weken tussen.
Geniet
van deze zalige tijd!
Fien.
Poperinge, 4 december 2018
Waauw…
Echt waaauw!
Als
boer mag je blik dan wel hoofdzakelijk op de grond gefocust zijn,
dezer dagen gaat mijn fascinatie volledig en integraal uit naar het
zwermen der vogelen. Sta je daar wel eens bij stil hoe ongelooflijk
geniaal het is als je met duizenden tegelijk vliegensvlug en uiterst
synchroon de ingewikkeldste manoeuvres uit kan voeren in de lucht?!
Het summum van samenhorigheid. Eén zijn. De vogelwolk. Als mens
kunnen wij dat natuurlijk niet vatten, omdat we te individualistisch
zijn om ooit wolk te worden. Maar goed, dat hoeft ook niet, wij
hebben andere kwaliteiten.
Hoewel,
afgelopen zondag, de climate clame, vond ik een zeer verdienstelijke
wolk poging. Met 75.000 mensen de zelfde bezorgdheid uiten en de
bereidwilligheid tonen er iets aan te doen, gaf me een warm
samenhorigheidsgevoel in m’n buik.
De
samenhorigheid in jullie pakket zal deze week ongetwijfeld blijken in
stevige winterkost. Het mag een wonder heten dat we nog steeds mooie
wortelen kunnen busselen deze tijd van het jaar. Dat wonder hadden we
ook nodig gezien dit het enige aan wortelen is dat ons nog rest. Het
jaar van de superprei zal het ook wel niet worden. Ze blijven klein
van stuk, maar goed, ik ben blij dat we er in elk geval hebben. Aan
de veldsla daarentegen komt geen eind, die blijft echt super talrijk
en lekker. Ook de winterpostelein begint zich gelukkig te herpakken
nu het minder warm is. Voor de butternuts is dat helaas de doodsteek.
Die gaan nu erg snel achteruit. Excuses dus mocht er zich hier en
daar een vlekje voordoen. We hebben ze zo goed mogelijk
uitgeselecteerd. Maar goed, ze moeten zo snel mogelijk de deur uit.
Aan
boerekool alleszins geen gebrek, wat had je dan verwacht van een
boer-derij :)
Fien
Poperinge, 20 november 2018
Hoor
de wind waait dohoor de bomen…
… hier
in huis zelfs waait de wind… Jaja, die Sint liedjes zijn zo dom nog
niet, ze vragen zich met recht en rede af of de goede man wel zal
komen als hij ‘t weer zo lelijk vindt… Hier is hij alleszins
geweest. ‘t Moet zijn dat ik braaf geweest ben. Wellicht té braaf.
Hij heeft een kalfje gebracht. Helaas geen vaarsje, waar ik om
gevraagd had in mijn brief, maar een stiertje… ‘t Zal zijn dat
hij dat passender vond zeker? ‘t Voornaamste is dat het gezond is
zeggen ze dan.
Afgelopen
week hebben we de witloofwortels opgerooid om in de serre in te
kuilen, in de hoop tegen maart witloof te hebben. Ben benieuwd!Voorts
is het veld zo goed als leeg, ah ja, ‘t zit allemaal in jullie
pakket… Nee, dat is een grapje, we hebben, voorzienig als we zijn,
een schuur vol wintervoorraad.
In
jullie pakket diversiteit troef. De eerste preitjes, de laatste
venkel en paprika, bussel rode biet, pompoen, savooi, knolselder,
rammenas, veldsla en winterpostelein.
Een
hele mond vol en een hele mand vol.
Smakelijk!
Fien.
Poperinge, 6 november 2018
Hola
Pola!
Jullie
denken waarschijnlijk: amai, dat is hier vollenbak zeg?!
En
dat is zeer scherpzinnig opgemerkt, want de bakken liggen inderdaad
goed vol. Maar geen paniek, dit is het eerste dubbele pakket van
deze winter. Dat wil zeggen dat jullie vanaf nu 14 dagen
de tijd hebben om al deze groenten te verwerken. Het volgende pakket
komt er namelijk pas op 20 november aan. Enz.
Twee
goede redenen hebben we hiervoor: de wintergroenten blijven
gemakkelijk 14 dagen goed, dus of wij ze nu hier bewaren, of jullie
thuis op een koele plaats (kan in de garage, of buiten, hoeft zeker
niet allemaal in de koelkast), dat maakt geen verschil. En voor ons
maakt het een groot verschil. Het geeft ons wat meer ademruimte, dit
rustigere winterritme.
Het
zal even wennen zijn, maar wees gerust: om de 14dagen een dubbel
pakket kan ook voor jullie wat druk van de ketel halen.
Het
milde weer maakt dat ons groenteaanbod verbazingwekkend ruim blijft.
Zeg nu zelf: sla, boontjes, … begin november?!
Veldsla
hebben we nog steeds in overvloed. Gelukkig blijft hij ook goed van
kwaliteit. Het zou zo zonde zijn als we hem weg zouden moeten doen.
Dus voorlopig flinke porties in jullie pakket.
Ook
de groenselder blijft verrassend fruitig en krijgt voorlopig geen
roestvlekken op het blad.
De
boerenkool is voor sommigen onder jullie misschien minder bekend,
maar geen nood, ik zal jullie op de keerzijde van deze brief
deskundig proberen begeleiden, en wie weet wordt het nog jullie beste
vriend!
Nog
steeds geen kalfje voor ons Rosa. Ze is nu 14 dagen over tijd en
trekt zich daar niets van aan. Eén ding is zeker (hopelijk), bij het
volgende pakket zal er sowieso een blijde boodschap zijn.
Tot
dan!
Fien.
Poperinge, 30 oktober 2018
Het
kan snel gaan!
En
bovendien blijkt het heel simpel te zijn: ‘s avonds draai je de
klok een uur terug, en de volgende ochtend is het winter.
Vorige
week was een short nog ruim voldoende, gisteren konden 4 broeken
boven elkaar me nauwelijks warm houden bij het snijden van de
veldsla. En dan zwijgen we nog over het wollen ondergoed dat
doorgaans wonderen doet. Desalniettemin scheelde ‘t geen haar of
m’n vingers en tenen waren er af gevroren. Maar hoe fier ben ik wel
niet op de grote portie prachtige veldsla in jullie pakket?! En die
mooie boontjes dan, hoe zot is dat begin november?! Ook de
bloemkool/romanesco, venkel en paprika maken me blij. Ze mogen er
zijn.
De
koeien slapen sinds kort terug binnen, en ze hebben daar deugd van.
Als ik ‘s morgens in de stal kom, liggen ze nog lekker te ronken in
hun dik, warm strobed. Als zij gelukkig zijn, dan ik ook. Zo hoort
het!
Fien.
Poperinge, 23 oktober 2018
Hola
pola!
Wat
gaan we nog allemaal meemaken?! Draai ik 5 minuten m’n rug, hebben
we ineens reuze grote bloemkolen en prachtige romanesco :)
Ook
de worteltjes waar niemand nog in geloofde hebben wraak genomen door
tóch nog wat te worden: frisse bussels in jullie pakket. Reuze
groenselder op de koop toe, en de allerlaatste sla.
De
winterpostelein heeft het moeilijk met de warmte en is massaal aan ’t
schieten. Het heeft dus heel wat selectiewerk gekost, maar het is
gelukt om hem redelijk in jullie pakket te krijgen.
Het
veld loopt stilaan leeg, de schuren lopen vol. De knolselder is
binnen. deze week zijn de bewaarkolen aan de beurt (witte en rode).
We
kijken uit naar de geboorte van Rosa haar kalf, en zo is het een tijd
van blijde verwachtingen.
Fien.
Poperinge, 16 oktober 2018
Laat
jullie niet bij de neus nemen!
Het
weer doet alsof het nooit meer winter worden zal, alsof Michiel zijn
nazomertje hier achtergelaten heeft voor eeuwig en altijd, maar er
komt een dag dat de koude terug in je tenen bijt. Ik droom alleszins
al van een witte kerst!
In
afwachting blijft het uiteraard genieten. We zijn nu volop de
voederbieten aan het rooien, en deze week is ook de knolselder aan de
beurt. Dat is best hard labeur, daar hoeft zeker geen guur weer
bovenop te komen.
Voor
de groenten op het veld weet ik niet goed of ik nu blij moet zijn of
niet. Als we bloemkool en wortelen willen kunnen oogsten, dan mag het
gerust nog lang warm blijven, maar voor de veldsla en winterpostelein
is het té. Zoals de naam al doet vermoeden had ik die gezaaid voor
de winter, maar die zijn nu dus al klaar, terwijl er nog zoveel ander
lekkers is. Ach ja, wat we gehad hebben, hebben we gehad… Geniet er
maar van, want ze zullen nog gemist worden. In jullie pakket dus een
flinke portie veldsla, een venkeltje (altijd dé ster van het
najaar), spitskool (omdat er geen houden aan is!), butternut, en
paprika.
Fien.
Poperinge, 9 oktober 2018
M’n
liefste krielpatatjes,
De
herfst blijft ons voorlopig onwaarschijnlijk goed gezind.
Het
is een lieve lust om met zulk schoon weer op het land te werken. Voeg
daar nog eens goed gezelschap en helpende handen aan toe, en het kan
niet meer stuk!
De
pompoenen zijn binnen. We hebben er super veel, dus houd jullie
soepsgewijs vooral niet in. Deze week krijgen jullie naast jullie
vertrouwde groentenpakket ook een pompoenpakket mee. Daar zijn
twee goede redenen voor. 1. Tussen kerst en nieuw leveren we 3 weken
geen pakket ipv 2, dus dit pakket vervangt de derde week. En 2. is
een praktische reden: pompoenen bewaren het best op kamertemperatuur.
Omdat mijn kamer niet groot genoeg is om de hele wintervoorraad te
stockeren, is het handig als jullie thuis elk jullie eigen deeltje
voorraad hebben. Je kan ze gemakkelijk tot februari-maart bewaren,
dus je kiest zelf wanneer je er zin in hebt.
Ook
de aardappelen zijn nu allemaal gerooid. Er is genoeg voor iedereen,
dus laat gerust iets weten als je er graag wilt.
Het
veld ligt er tevreden bij. Als je goed luistert kan je het horen
spinnen van contentement.
Er
is nu super veel van vanalles. Geniet er van!
Fien.
Poperinge, 2 oktober 2018
Drie,
twee, één, …
En
we zijn vertrokken! De grote rooiwerkzaamheden zijn aangevat, en nu
gaan we door tot het hele veld leeg is. Deze week verzamelen we
pompoenen, volgende week beginnen we aan de voederbieten voor de
koeien, enz.
Ons
meisjes zijn alle vier mooi rond en gezond. Met elk een ander stadium
nieuw leven in hun buik. Rosa zal het eerst aan de beurt zijn. Eind
oktober wordt haar kalfje verwacht. Het droogzetten van onze
gewilligste melkkoe was niet zo vanzelfsprekend. Alleen al bij het
horen van de melkmachine begint ze spontaan melk te druppelen,
terwijl ze nu al haar energie nodig heeft om voor haar kalf te
zorgen, en ze deze dus niet mag verspillen aan melkproductie.
Gelukkig heeft ze dat intussen begrepen.
In
jullie pakket verse warmoes, die voor de tijd van ‘t jaar bijzonder
gaaf is gebleven. De laatste boontjes, geniet er van! Ook tomaten die
op hun laatste beentjes lopen. Paprika die nu pas goed en wel in form
geraakt, en de eerste knolselder.
Volgende
week krijgen jullie jullie wintervoorraad pompoenen mee, zorg dus dat
je voorzien bent op wat extra gewicht!
Fien.
Poperinge, 25 september 2018
Ja
waarlijk,
Deze
tijd van het jaar lijken we de hoorn des overvloeds in hoogst eigen
persoon op het veld te hebben staan. Het zomeraanbod begint te
minderen maar is toch nog prominent aanwezig: zie boontjes tomaten,
aubergines, …
De
herftcollectie begint duidelijk vorm te krijgen. Zeg nu zelf, door
het stormprikje van afgelopen weekend is het verlangen naar stevige
kost gewekt, niet?
En
omdat wij graag al jullie groenten-verlangens inwilligen, zijn er de
eerste savooitjes en pompoenen. Hoe heerlijk is dat!
Het
veld ligt voldaan te genieten van de herfstzon, en wij beginnen ons
klaar te maken voor dé grote oogst der wintervoorraden. Zoals een
visser die zijn netten ophaalt ben ik zeer benieuwd naar de vangst!
Fien.
Poperinge, 18 september 2018
Oeps,
Kleine
rechtzetting: het nazomerke dat ik vorige week, in een lyrische, doch
lichtelijk verwarde bui, aan Sinte-Pieter toedichtte, is natuurlijk
van Michiel. Excuses bij deze!
Het
gebeurt niet vaak, maar tegenwoordig vallen we slechts een klein
beetje uit de toon ten opzichte van de boeren om ons heen. We houden
ons namelijk met gelijkaardige activiteiten bezig.
Terwijl
zij naarstig rondrijden met zware aardappelrooiers, spring ik van
tijd tot tijd met spitvork en kist op de fiets. We hebben hetzelfde
doel: aardappelen rooien.
En
terwijl ik voor jullie de laatste suikermaïs oogst en de plant
daarna afhak voor de koeien, rijdt een grote maïshakselaar voorbij.
Het verschil zit hem werkelijk in de details!
De
groenten op het veld beleven hun tweede jeugd. Er zit overal terug
groei in, en dat is een goede zaak.
De
tomaten rijpen vlijtig verder, maar beginnen af en toe een barst of
andere oneffenheid te vertonen. Ook in de boontjes sluipt nu hier en
daar wat smet. Houd ze dus goed in de gaten!
Geniet
van de verse sla en rucola want de zomer is werkelijk bijna voorbij!
Fien.
Poperinge, 11 september 2018
Olé!
We
genieten momenteel van ‘t Sinte-Pieters-Zomerke, m’n favoriete
septembermoment. Alles wat groen was en ook maar enigszins lengte
had, is gemaaid en verdwijnt woensdag in pakken opdat ons
melkproducentes niets te kort zullen komen deze winter.
Tegenwoordig
kunnen we sneller wieden dan het wiedt groeit, wat resulteert in een
steeds properder ogend veld, en bijgevolg een steeds breder
glimlachende boer :)
Ondertussen
krijgt de paarden-schaapjes-kalver-varkensstal even een nieuw dak.
Dat wil zeggen dat ons Karolien komende winter geen sterren meer zal
kunnen kijken door ontbrekende pannen, maar daartegenover staat het
gemak van geen veiligheidshelm meer te moeten dragen uit voorzorg
voor diezelfde vallende pannen (vóórafgaande het ontbreken).
In
jullie pakket… Hoera terug sla! Een vurig rood zoetpuntpaprikaatje
(althans dat pogen we toch). Mo vint toch: karoten. Tomatoes (nu het
nog kan). En boontjes, een flinke portie, omdat wij een dikke boon
voor jullie hebben!
Fien.
Poperinge, 4 september 2018
Wat
hoor ik daar?
Niets!
Het is oorverdovend stil aan de overkant… omdat alle
‘levenmakerkes’ terug braaf aan hun schoolbanken basiskennis aan
‘t vergaren zijn die hen in dit leven overeind zal moeten houden.
Met
dank aan de dappere leerkrachten die ons leeuwkes temmen en leren
lezen.
Ik
zit tegenwoordig weer hele dagen op m’n knieën. Geen straf van de
meester, noch overdreven devote neigingen, nee, het betreft hier
precisie-wiedwerk. Dat doe ik met graagte, zeker als er plots
versterking uit de lucht gevallen komt, als een donderslag bij
heldere hemel, maar dan een blije donderslag.
Het
weer kabbelt rustig verder met af en toe een gewillig zonnetje en dan
weer wat mottige regen. Wat Instant Kaffé betreft viel ons gelukkig
het eerste te beurt, terwijl ik hier zit te schrijven, het tweede.
Opletten dus dat de inkt niet uitloopt!
Op
het veld gaat het er gezapig aan toe, net als in jullie pakket.
We
zijn toe aan de tussenseizoen-collectie. Met courgetten die nu snel
achteruit gaan, boontjes die blijven twijfelen, rode bieten die
onverstoorbaar zijn en aubergines die hun tweede jeugd beleven. En de
maïs niet vergeten. Geniet er van, het is maar voor een paar weken!
Fien.
Poperinge, 28 augustus 2018
Toegegeven,
Heel
even heb ik met het idee gespeeld de vorige brief te kopiëren. Wie
zou dat merken… Want ja, veel is er niet veranderd. Het is nog
steeds herfstig, er zijn nog steeds niet veel boontjes, er is nog
steeds geen sla en de koeien zijn nog steeds content.
Het
veld lijkt een beetje ingedommeld te zijn. Daar zal ik eens aan
moeten schudden want voor een winterslaapje is het nog te vroeg.
En
toch is er weer wat nieuws onder de pakkettenzon: suikermaïs!
Een
kolfje naar mijn hand zou ‘k zo zeggen :) Het moment waarop het
beest in de vegetariër even naar boven komt. Wat is er fijner dan
een vette maïskluif afknagen. Hét recept is even simpel als
geniaal: de maïs in z’n geheel of grove stukken effe stomen,
royaal boerebeuter over smeren, een snifje zout, en knabbelen maar.
Je kan het ook in schijfjes bakken in de pan, of de korrels gebruiken
in een slaatje. Al die mogelijkheden?!
Over
mogelijkheden gesproken: onze eerste aardappelen zijn een feit, laat
maar weten als jullie liefhebber zijn!
Allez
dan, tot vrijdag?
Fien.
Poperinge, 21 augustus 2018
Ziezo,
En
dan is het plots weer herfst. Niet per se omdat de dagen korter of de
ochtenden koeler worden, maar omdat het karakter van de dagen
verandert. Herfst heeft van die bedaarde, bedachtzame dagen, alsof er
een jaar aan wijsheid in vergaard werd. Heel wat anders dan het
jeugdige ongeduld van ‘t voorjaar, wanneer de natuur uit haar vel
barst, of de felheid van de zomer.
Herfstdagen
zijn mild, daar hou ik wel van.
Ook
de groenten op het veld genieten. Zich eens niet moeten weren tegen
hitte, vrieskou, felle wind, of hagel. Gewoon lekker rustig groeien.
Ook
de koeien zijn content dat er terug mals groen gras in hun (de
laatste tijd) rosse wei staat. Alleen is ons Marie de voorbije week
erg ziek geweest. Van het ene moment op het andere at ze niet meer,
gaf ze nauwelijks melk, en kreunde ze zachtjes van de pijn. De
oorzaak is nog steeds niet helemaal duidelijk, maar gelukkig heeft de
veearts haar kunnen helpen en is ze nu aan de betere hand.
In
jullie pakket deze week vooral veel zakjes (laat dat dus een
verrassing zijn :) En geen sla?! Misschien voor sommigen een
opluchting. Er zijn 2 generaties sla die de hitte net na het planten
niet overleefden, dus we zitten met een ‘gat’. Wel volop tomaten
natuurlijk, tot het jullie oren uitkomt, want het is nu ‘t
seizoen, en in de winter niet. Voorts een hapje wortelen, die geweten
hebben van de warmte. Ajuin, boontjes en warmoes.
Alle
gekheid op een stokje: we kunnen heden ook van onze eigenste
watermeloenen leveren, dus als jullie zin hebben: laat maar weten!
En
als jullie zin hebben in een feestje: Instant Kaffé 31/08/18!!!
Fien.
Poperinge, 14 augustus 2018
Aalloo,
Een
tijd van overvloed! Overvloed aan regen, bijgevolg aan onkruid en
bijgevolg ook aan werk… Het enige waaraan er een schrijnend tekort
blijft, is aan tijd. Maar klagen zal ik zeker niet. Alles groeit nu
naarstig. We hebben weer massa’s tomaten, dus laat jullie gerust
nog eens goed gaan. In jullie pakket 2 venkeltjes. Het zijn dit jaar
geen kanjers, maar het is een fijne afwisseling. Ook een aubergine
voor de leuk, en zo is iedereen content.
Ziezo,
ik hou het weer kort en bondig om nu vlug naar het patattenveld te
hollen om aldaar de eerste patatten te rooien!
Salut!
Fien.
Poperinge, 7 augustus 2018
Allez
dan,
Een
kortje. Omdat het al weer laat is, en het al ettelijke avonden laat
is. Kan ook niet anders, ‘s avonds is het koelste en dus het beste
moment om stro te vergaren en andere fysieke werk te verrichten.
Ik
heb een mooie week achter de rug. De vijverfolie ligt netjes in de
vijver dankzij de hulp van vele helpende handen: waarvoor dank!
En
onze wintervoorraad stro is binnen. Dat het nu maar regent, ik ben er
volledig klaar voor.
In
jullie pakket de laatste koolrabi van het jaar. Boontjes die het een
beetje gehad hebben met de hitte (kan je ze ongelijk geven?!)
Trostomaten (die een beetje kleiner zijn dan de gewone, ik ken dat
gevoel), sla, en busselbieten!
Dat
was het dan, tot de volgende!
Fien.
Poperinge, 31 juli 2018
Eindelijk!
De
verlossing. Dikke druppels, vele liters, vergezeld van harde
windstoten. Maar het was mij inmiddels eender hoe het komen zou. Mijn
krijgers waren moegestreden. De dorstigen moesten gelaafd. En dat is
gebeurd. Het veld is herboren. Behalve dan de pas geplante sla die
doodging, die bleef dood. Een herrijzenis is duidelijk te veel
gevraagd, er zijn grenzen.
Klein
minpuntje, ons stro was nog net niet vergaard en ligt dus te velde
nat te wezen. Maar goed, je kan niet alles willen, daar passen we dan
wel een mouw aan.
En
er was nog een spanningske: uw kleine boer is weer een groot avontuur
in gedoken. We (zijnde de kranenman met zijn kraan) hebben namelijk
een diepe put gegraven, ten einde het regenwater van de serre en de
hangaar treffelijk op te vangen. Om goed te functioneren hoort daar
een lomp, zwaar zeil in te komen. Maar dat was nog niet operationeel
toen het water met bakken uit de hemel viel, dus ik vreesde dat de
verse put binnen de kortste keren ingekalfd zou zijn. Deze ramp bleef
gelukkig uit. Momenteel zijn enkel de koeien ingekalfd…
Het
reilen van ons zeil is nu de volgende uitdaging. Daar schijnt in het
beste geval veel volk aan te pas te komen. Om de sleur te doorbreken
zeg maar. Dus mochten jullie je geroepen voelen aan het langste eind
te helpen trekken: graag!
Groeten,
Fien.
Poperinge, 24 juli 2018
Hallo!
Ik
mag dan de voorbije brieven een beetje hebben zitten zuchten en
puffen, in feite zou ik beter een voorbeeld nemen aan de strijdlust
van de groenten hier op het veld. De prei bijvoorbeeld: pas geplant
in warme droge omstandig en toch komt hij al flink recht zonder een
drup water te hebben gehad. En wat zegt dat over onze grond :)
Ook
de sla, die het normaal liefst matig houdt wat temperatuur betreft,
groeit gewillig. De courgetten, tomaten en aubergines zijn in hun
nopjes natuurlijk. Hoe warmer hoe liever voor hen.
Snijbonen
voor de eerste keer in jullie pakket. En aubergines ook.
We
hebben dit jaar watermeloenen in de serre staan. Gewoon voor de leuk.
Er hangen al meloenen aan de grote van een volleybal. Ben benieuwd!
Waarom
zou een mens op vakantie willen als er hier zon, zon, zon, en verse
groenten zijn…
Olé!
Fien.
Poperinge, 17 juli 2018
Tja…
Wat
kan ik jullie vertellen, niets nieuws onder de zon…
De
warmte weegt. De uitzichtloze droogte is als verdwalen in de
woestijn. Over het veld lopen maakt me moedeloos. Zaaien heeft geen
zin, want niets kan nu kiemen. Planten is ook geen pretje, de jonge
plantjes gaan meteen plat tegen de grond. Alles heeft dorst.
Desondanks handhaven de groenten er staan zich dapper. Grote kroppen
sla, zij het met hier en daar een verbrand randje (vergat ze in te
smeren met factor 50, sorry). Ook de warmoes heeft nog weelderig blad
gezien de omstandigheden, maar is een beetje taai. En ik begrijp dat,
we houden ons allemaal taai.
Het
scheelt niet veel of de bieten starten een vakbondsactie, en ik kan
ze geen ongelijk geven: water is een basisrecht.
Gelukkig
doen er veel van jullie moeite om hun pakket door te geven als jullie
op vakantie vertrekken, en dat doet me super deugd! Bedankt daarvoor!
En er is best veel reactie gekomen op de tomaten oproep, ook dat is
fijn! Want voor de tomaten is dit weer top. Laten we dit voor ogen
houden. Er is altijd iemand blij.
Fien.
PS:
Er komen de laatste tijd erg weinig pakkettenkisten terug.
Willen
jullie even nakijken of er nergens gehamsterd wordt? Merci!
Poperinge, 10 juli 2018
Pfff…
Als
ik een koe was zou ik met dit weer geen druppel melk kunnen
produceren, echt waar! Al een geluk voor de zuivelliefhebbers dat ik
geen koe ben dus. Onze dames gaan onverstoorbaar door met de
uitvoering van hun job: mest en melk maken. Wat het weer ook moge
zijn. Ze worden daar op tijd en stond voor beloond met een
opgeschoten sla, daar zijn ze dol op.
Ook
ik probeer mijn job zo goed en zo kwaad als dat gaat uit te voeren,
zij het dan iets minder onverstoorbaar. De voorbije week onze
wintervoorraad wortelen gezaaid, niet in de veronderstelling dat ze
zullen kiemen, maar ja, blijven wachten is ook geen optie. Voor de
rode biet idem. Ook ben ik de winterprei aan het uitplanten…
Ocharme die winterprei.
Maar
jullie pakket is deze week 1 groot zomerfeest. Het kan echt niet op:
tomaten, courgetten, komkommer, sla en de laatste tuinbonen. Mochten
jullie graag tomaten willen inmaken, of opleggen, of uitmaken of
bijleggen, dan is het nu het moment, want we hebben er massa’s!
Probeer zoveel mogelijk mensen warm te maken, met dit weer kan dat
geen probleem zijn. Danku!
Fien.
Poperinge, 3 juli 2018
Gegroet
gij allen.
Ik
moet het u niet vertellen, dat het heet en droog is. Zó heet dat m’n
goede moed wegsmelt als sneeuw voor de zon. Zó droog dat het
ongeoorloofd is erom te huilen omdat dat waterverspilling is.
Het
veld ziet er troosteloos uit. De bewaarkolen liggen plat tegen de
grond, alsof ze nooit meer recht gaan komen. Ik mis de zomerse
uitbundigheid. Zelfs voorzichtig schoffelen veroorzaakt een
gigantische stofwolk. Gelukkig zijn er de koeien, die na het melken
enthousiast richting wei huppelen, omdat ze me eerder al voorbij
zagen komen met een opengevallen hooibaal. En dan moet ik toch weer
lachen om die heen en weer slingerende uiers. Of ons Karolien van om
en bij de 800kg die zich van top tot teen probeert te wassen met een
halve emmer water... Zuinig!
En
tegelijk is het heerlijk, die warmte. Een grote wagen geurend hooi
vorken en lossen met 6 straffe madammen en dan stoffig en bezweet de
koele vijver in duiken. Heerlijk dus.
In
jullie pakket de laatste erwtjes, de voorlaatste tuinbonen, en de
komkommer die maar blijft gaan. Tussen het kweekgras nog een frisse
generatie spitskool ontdekt. En sla onze vaste waarde in de zomer.
Tomaten en courgetten komen er aan, hoezee!
Fien.
Poperinge, 26 juni 2018
Komkommertijd!
Omdat
er weinig nieuws te melden valt: we wieden, hakken, planten en zaaien
naarstig verder, en omdat er weer gemaaid is en dat gras lekker ligt
te stoven in de zon, en omdat er vele mooie komkommers zijn
natuurlijk.
Verder
in jullie pakket: busselwortelen uit de serre, het is eens iets
anders. En hoe perfect past dat niet bij de eerste doperwten?! Sla,
omdat die onmisbaar is bij zomerse gerechten. En Tuinbonen. Daar is
misschien niet iedereen 100% mee vertrouwd, maar o wat zijn ze
lekker.
De
laatste schoolweek, en wat voor één?! Zonovergoten. En dan twee
maand vakantie. Mochten jullie de wereld in trekken, probeer dan
alstublieft een oppas te zoeken voor jullie pakket. Op die manier
kunnen andere mensen kennismaken met het systeem, en blijven wij niet
zitten met de rijke oogst. Dank dank dank!
Vrijdag
vanaf 16u Instant Kaffé. Kom maar massaal af, het gaat de max zijn!
Fien.
Poperinge, 19 juni 2018
Et
voilà,
Gisteren
nog een duim dik, vandaag in jullie pakket: de eerste komkommers! Een
perfecte generatie mooie rechte komkommers… Bravo voor de serre. En
er zijn nog primeurs van de partij: de eerste warmoes zowaar en de
eerste capucijnters. Laat die erwtjes maar rollen :)
Verder
niets nieuws onder de zon: wieden, hakken, schoffelen is al wat de
klok slaat. En de bewaarkolen planten, dat staat deze week ook op het
menu.
Met
midzomer in het vooruitzicht hebben we het voorbije weekend met de
Steinerschool Sint-Jan z’n feest gevierd hier op de boerderij. En
maar springen over ‘t vuur!
Gisteren
met Lena naar ‘t slachthuis. Er zijn leukere dingen. Helaas. A man
‘s gotta do what a man’s gotta do…
Fien.
Poperinge, 12 juni 2018
So
far so good,
Op
het veld is alles nu flink aan het groeien. Na de moeizame start is
dat een opluchting. Er is geen houden aan de erwten, zet jullie maar
schrap voor een zondvloed.
Na
twee verloren generaties kunnen we de eerste buiten sla snijden:
hoera! Het zomergevoel begint te komen. De eerste tomaten beginnen te
blozen en de komkommers hebben de dikte van een duim. De serre lijkt
bij momenten een voliaire. Mussen en merels vliegen naarstig af en
aan om de massa spinnen die er rondhangen op te pikken. Voor mij
allemaal prima, zolang ze maar van m’n tomaten blijven.
De
spitskool is lekker knapperig, doch helaas een beetje geperforeerd
met dank aan de rupsen. De rucola doet het dit jaar super, en ook
voor de pijpajuin niets dan lof.
Met
de beestjes gaat het beestig. De varkens worden al knorrende vet, en
ons betje ook. Karolien is fit, en ook de koeien zijn in vorm. Al
vraag ik me soms af of dat van mij is dat ze horens krijgen (haha).
Over twee weken wordt er een koe geslacht. Mensen die graag vlees
willen: ring my bell.
Fien.
Poperinge, 5 juni 2018
Awel
merci…
Met
alle gok-chinezen maar niet met den dezen blijkbaar. Ik meende
vrijdag een juiste gok te wagen door te maaien met redelijk mooi weer
in het vooruitzicht, maar dat blijkt dan toch tegen te vallen.
Tja,
dan maar weer kuilvoer voor de koeien. Veel langer wachten kon toch
niet want er stond een dikke snee op en als die plat valt zijn we nog
veel verder van huis.
In
jullie pakket begint het veld een steeds grotere rol te spelen. Er is
nog bloemkool en paksoi uit de serre, maar de spinazie, koolrabi en
peultjes komen van buiten.
De
lente-ontbering is er helaas wat aan te zien. De koolrabi’s zijn
een stuk minder gaaf dan die uit de serre, en ook de spinazie is
lichter van kleur en kleiner van stuk. Maar smaak hebben ze des te
meer.
Dé
grote uitdaging momenteel is het onkruid onder controle te houden.
Ook dat groeit wild enthousiast, en in het vers ondergeploegde
grasland rukt het kweekgras massaal op. Tja, relativeren moet je
leren. En af en toe een ademhalings-oefeningske, want enkel kalmte
kan u redden…
Zolang
er maar verse groenten zijn! En de data voor onze Instant Kaffé’s
vastliggen, zijnde 29 juni en 31 augustus. Nu zaterdag (9 juni) staan
we op ‘Krachtboer on the road’ in Westouter, allen daarheen zou
‘k zeggen!
Fien.
Poperinge, 29 mei 2018
Amaikes!
Waar
zijn mijn tropenhelm, muskietennet, en machete. Die zouden bij dit
weer wel van pas komen. Als het zo door gaat vallen er in oktober
kokosnoten uit de notelaar, en het zou me niet verbazen mochten de
populieren binnenkort bananen ontwikkelen; de natuur past zich immers
aan.
Enkel
nog een bikinietje voor de koeien, een snorkel voor betje, een
duikbril voor Karolien en zwemvliezen voor de varkens, zodat ze een
frisse duik kunnen nemen, want ook voor hen is het puffen en zweten.
Mij
hoor je niet klagen. Geen groeizamer weer dan dit. Het vergt wat
kunst en vliegwerk om op de droge momenten het plantgoed de grond in
te krijgen, maar eens dat gelukt is, is er geen houden meer aan.
Mocht je tijd en zin hebben om op een stoeltje bij de komkommers te
gaan zitten, dan zie je ze groeien.
En
zo klimmen we langzaam maar zeker uit onze lente-groenten-dip. Met de
eerste bloemkolen, hoe heerlijk is dat! Een echte zondagsgroente!
Helaas hebben de slakken er hier en daar al een hapje uit genomen,
maar dat bevestigt alleen maar dat ze lekker zijn… En de eerste
peultjes. Een klein klein beetje voor veel genot :) De allerlaatste
prei (gedaan met de pret haha), en de lente-uitjes vervolledigen het
pakket. Het ziet er wat kleiner uit dan gewoonlijk, maar dat komt
omdat lente-groenten, schaarser, moeilijker te telen en dus wat
duurder zijn.
Maar
geen nood er komen ook weelderige tijden!
Graag
allemaal helpen duimen, eieren naar de Clarissen dragen, kaarsjes
branden, enz (wees creatief), dat we gespaard blijven van zware
hagel…
Merci!
Fien.
Poperinge, 22 mei 2018
Dierbare
aanwezigen,
We
hebben deze week werkelijk het onderste uit onze kan moeten opdiepen.
Voor
jullie doen we dat.
Bietjes
uit de bunker.
Prei
uit de koelcel.
Rucola
en raapsteeltjes uit de serre.
Pijpajuin
van op het veld.
Dat
is echt alles wat we nog hadden.
Op
het eerste zicht misschien wat winters, maar een echte keukenprins
tovert daarmee een extreem lenterig slaatje tevoorschijn in een
handomdraai.
Intussen
staan de boontjes boven de grond, zijn de komkommers aan de groei, en
hangen er tomaten aan de tomaten. (kwestie van jullie hoop voor de
toekomst te geven.
Deze
week planten we de pompoenen, en zo zal het veld uiteindelijk toch
vol geraken.
Fien.
Poperinge, 15 mei 2018
Alloo,
Een
paar graden frisser en terug een dikke jas. Back to reality…
In
de serre houden we uitverkoop. Daar waar hij een paar weken geleden
nog vol stond, oogt hij nu aan de lege kant. De laatste sla,
andijvie, en koolrabi. Tja, ik weet zelf ook nog niet of er volgende
week überhaupt iets te oogsten zal zijn voor in het pakket, maar dat
zijn zorgen voor later.
Vollevelds
blijft het stroef lopen. Er zijn gewoon té veel liefhebbers voor
hetgeen ik zaai en plant. En ze laten zich niet weerhouden door een
folieke of wildnet.
Ach
er komen betere tijden. Dat is die éne zekerheid die je als boer
hebt.
Eens
zomer, dan laat de groeikracht zich door niets of niemand
tegenhouden. Laten we daar dus naar uitkijken.
En
naar het komkommer plantgoed dat deze week toekomt!
Fien.
Poperinge, 8 mei 2018
Hooi
meiden!
Zoals
alle grote boeren hebben we de afgelopen week natuurlijk gemaaid.
Aanvankelijk zag het er naar uit in pakken te belanden, maar nee,
vandaag is ons geurig hooi klaar om in bollen te persen. De
loonwerker barste bijna in tranen uit toen ik belde. Elke Vlaamse
vierkante meter gras is gemaaid, ze weten ocharm niet waar eerst
gelopen. Het is ook ongezien, hooien begin mei! Daar gaat de
reputatie van hooimaand juni.
De
lucht hangt met dit warme weer vol zalige geuren: het verse hooi
uiteraard, meidoorn bloesems, bedwelmende seringen, en oh ja, die
andere bedwelmende geur… aal.
Voor
de groenten in de serre is het té. De sla dreigt er nu echt
onderdoor te gaan en ook de andijvie moeten we jullie aan verhoogd
tempo aanbieden (bladluizen liggen op de loer). De rucola is klaar,
zo ook de paksoi en de koolrabi (die dat al was). Het wordt een luxe
pakket, met wat meer groenten dan jullie gewend zijn, ook prei hebben
we nog overvloedig en moet op. Dus mochten jullie jullie diepvries
(of die van iemand anders, voor de grap) willen vullen: doen! Er kan
naar hartenlust prei bijbesteld worden. Als ze op is zal er geen meer
zijn tot eind oktober!
Geniet
maar van deze overvloed want ik vrees dat er nog magere tijden gaan
komen. Op het veld wordt effenaan alles opgegeten. Als het niet door
de emelten is, dan wel door hazen of duiven. De overgang van grasland
naar teeltgrond loopt helaas niet van een leien dakje. Maar we laten
ons niet doen. Gisteren heb ik alles voor de derde keer gezaaid, en
ik voel het: derde keer goede keer.
Morgen
komen de komkommers, paprika’s en aubergines toe. Zij gaan de
tomaten vergezellen die al stevig aan het groeien en zelf al aan het
bloeien zijn.
Dat
doet al een beetje wegdromen richting zomer. Dus mochten jullie
vakantieplannen aan het smeden zijn, vergeet dan alstublieft niet ook
een oppas voor jullie groenten te voorzien. Bijvoorbeeld de persoon
die jullie goudvis uitlaat en het water van de hond ververst als
jullie weg zijn? Voor ons is het fijn dat we in de zomer niet alleen
achterblijven met onze overvloed aan groenten. Alvast bedankt voor de
moeite!
Fien
Poperinge 1 mei 2018
Hey
you!
Op
de valreep nog een fikse aprilse grill, en nu is ‘t aan mei... Ben
benieuwd of er van dat ei nog iets in huis zal komen want de vogels
hier hebben al alles gelegd wat er te leggen viel, denk ik.
De
afgelopen week is de windweg geploegd en geëgd, en al zeg ik het
zelf, het resultaat mag er zijn :) Ineens ook een deel gefreesd en
een heel vak vol voederbieten gezaaid. De koetjes zullen content zijn
komende winter! Dat zijn ze nu trouwens ook al, in hun groene wei.
Koetjes hebben niet veel nodig om content te zijn. Op dat vlak zou ik
soms een koetje willen zijn.
Deze
week gaan ons patatten de grond in, en als ik nijverheid bij de
boeren om ons heen zie, vermoed ik dat de onze lang niet de enige
zullen zijn. Voorts zal er flink geschoffeld moeten worden want met
die regen verschijnt er als bij toverslag een groene schijn op het
land.
Ook
in jullie pakket vers groen, al kan ik met zekerheid stellen dat dit
niet bij toverslag gebeurd is, maar door noeste arbeid. Gelukkig
wordt dat vandaag gevierd. En dat niet alleen, we hebben gisteren met
glans de bio-controle doorstaan, dus ik ben zo content als een
koetje!
Fien.
Poperinge, 24 april 2018
Wees
gegroet gij allen,
Met
vereende krachten zijn we er door geraakt. ‘t Was warm, en ‘t was
veel werk, maar ‘t is gelukt. De afgelopen week hebben we alle prei
van het veld gehaald en veilig in de koelcel opgeslagen, zodat hij
niet zou gaan schieten. De ajuin is geplant en de erwten hebben een
draad waar ze zich aan vast kunnen klampen.
Het
is een geheel groen groentenpakket geworden, met het beste van wat
onze serre momenteel te bieden heeft. Paksoi, chinese kool, sla,
pijpajuintjes, en prei (van buiten he).
Wat
volgende week betreft: dinsdag is 1 mei, maar we leveren toch!
Enkel
in de Steinerschool (want die is gesloten) en de Pilkemseweg, leveren
we op 2 mei.
Verder
wil ik jullie graag warm maken (nu het weer wat frisser is) voor het
lig-concert van Steven Vrancken op 5 mei. Meer info vinden jullie op
de facebook pagina van Stek.
Tot
zover.
Fien.
Poperinge, 17 april 2018
Amigos!
Het
lijkt een eeuwigheid geleden, maar wetenschappelijk gezien zijn de
afgelopen 14 dagen exact even lang als de 14 dagen daar voor.
En
toch is niets meer hetzelfde. De natuur is ontploft in alle mogelijke
tinten groen, en in de serre is die ontploffing x10. Dat zorgde
vorige week voor een klein dramaatje toen de raapstelen, spinazie, en
radijzen allemaal tegelijk klaar waren, en het geen pakkettenweek
was?!
We
hebben dus het gemeentelijk rampenplan afgekondigd, de spinazie en
radijs vroegtijdig geoogst en in de koelcel bewaard (wat opmerkelijk
beter verliep dan verwacht). Voor de vrijdagpakketten is dat pech
want zooo lang kunnen we het helaas niet rekken. Gelukkig is er voor
hen ander lekkers (zijnde prei, paksoi en sla). Van de raapstelen
hebben de koeien genoten. Deze laatsten huppelen tegenwoordig terug
vrolijk en vrij rond in de weide. Ik was vergeten hoe perfect ze daar
in passen. Het plaatje klopt gewoon, echt mooi om zien. ‘s Avonds
in hun stal vallen ze dodelijk vermoeid (door het fanatieke grazen en
de euforische gevoelens) meteen in slaap. Vertederend!
De
afgelopen weken waren echt alle remmen los. Mesten, ploegen, planten
en zaaien, je kan het zo gek niet bedenken, we hebben het gedaan.
Zelfs de eerste vijver-dips zijn een feit. In de serre staan de
tomaten al te blinken en zo lijkt het of de winter rechtstreeks
overgegaan is in de zomer. Lente is voor mietjes!
Ook
voor jullie heeft deze zomerse aprilgril grote consequenties:
Aandacht
aandacht! Dit is het eerste enkel pakket. Vanaf deze week leveren we
terug wekelijks. Volgende week zijn we er dus weer, met meer… verse
groenten!
Fien.
Poperinge, 3 april 2018
Dag
Iedereen!
Dat
maart zijn staart roert is dit jaar een eufemisme van het zuiverste
water. Zeg maar gerust dat hij serieus met ons voeten heeft
gerammeld. Pas op, ik noem het weer niet slecht, maar ‘t is ook
verre van prima. We zijn voor onze normale doen al vrij laat in het
voorjaar, en ja, we hebben hier en daar al wat mest kunnen uitrijden,
wat ploegen, eggen en zaaien (met dank aan onze immer van goede wil
zijnde karolien en het lichte paarden-alaam), maar we kunnen er niet
aan door doen, en ik moet toegeven dat dat lichtelijk frustrerend
begint te worden. Gelukkig lijkt april betere voornemens te hebben.
Laat ons daar op hopen want de ajuin, de erwten, peulen, capucijners,
bloemkool, spitskool, koolrabi, sla en andijvie staan te popelen om
geplant te worden. En dan spreek ik nog niet over alles wat we al
zouden kunnen zaaien...
Soit,
een dag met een keer.
Ook
de koeien zitten verlangend naar buiten te kijken. Zeker als op warme
dagen de veelbelovende geur van het verse gras in de lucht hangt
loopt het water hen ongetwijfeld in de mond. Maar voorlopig kan ik
helaas nog niets voor hen doen. De wei moet nog drogen en het gras
harder groeien.
In
jullie pakket zorgt de serre weer voor een frisse noot met de laatste
postelein, rucola en peterselie. Prei hebben we nu al volonté dus
deze is royaal aanwezig. Voor de spruiten is het de laatste keer en
ook de rode biet mindert nu zienderogen. De aanvulling komt van bij
Dirk. Mooie witloof en rode ajuin.
Geniet
van de zalige paastijd!
En
voor degene die sjans hebben een weekje of twee vakantie?
Fien.
Poperinge, 20 maart 2018
Hallokes!
Ik
zou mezelf niet meteen omschrijven als een extreem ongeduldig
persoon, maar nu heb ik het toch stilaan gehad met de koude wind
evenals met de regen.
Eerlijk
is eerlijk, morgen begint de lente, dus wat mij betreft mag dat
gerust meteen ook in de praktijk omgezet worden.
Daar
waar we andere jaren nu al volop aan het ploegen zijn, hebben we tot
op heden nog niets noemenswaardigs kunnen doen buiten op het veld, en
volgende week komt het eerste buitenplantgoed al… Dju toch! Al een
geluk van onze super-serre. Die staat plein vol. De bloemkool,
koolrabi, sla, paksoi, spinazie enz, zijn allemaal volop aan de
groei. En ik juich dat toe. Goed bezig!
Ook
ons kalf denkt vermoedelijk dat het een kool is, zo hard groeit hij.
Het is een mooi zicht zo met zijn drie moeders in de stal. De eerste
stap richting vaste voeding is gezet. Hij likt de voederbieten af
terwijl de koeien ze gulzig verorberen.
En
dat is zowat de stand van zaken.
In
jullie pakket wat verkleumde boerenkool en de voorlaatste spruiten.
De wortelen komen van bij Dirk, want zelf hebben we er geen meer.
Witte kool hebben we nog bij de vleet, en ook de prei doet het prima.
Die heeft totaal geen last gehad van de koude. Voor het frisse groen
hebben we beroep gedaan op de serre: postelein, kervel en peterselie,
om u te dienen.
En
tenslotte aardpeer voor de lol.
Houdt
vol, op een dag wordt het lente, ook in jullie pakket!
Fien.
Poperinge, 6 maart 2018
Hhhalllo
allemaal,
We
zijn nog niet tot in de uiterste puntjes ontdooit. Hoe goed we ons
ook hebben proberen te wapenen, de ijzige wind heeft hier en daar z’n
tol geëist en dat is helaas te zien aan jullie pakket.
Wees
dus een beetje lief en zorgzaam voor de verkleumde groenten, ze
hebben immers veel doorstaan… Hou ze goed in de gaten.
We
zijn aan de allerlaatste wortelen toe. Ondanks het feit dat ze in de
bunker lagen en goed ingeduffeld waren is het grootste deel kapot
gevroren. We hebben voor jullie getracht de beste uit te sorteren. Zo
ook de spruiten. Haal tijdig de buitenste blaadjes er af, dan zal je
ze langer kunnen bewaren. Vanbinnen zijn ze nog goed. Ook met de rode
kool is het gedaan. Geniet van de laatste exemplaren!
Hoewel
ook de boerenkool nog aan het na-rillen is, is hij wel al terug
krokant. Met de prei zijn we de vorst vóór geweest. Die hebben we
in de koelcel bewaard, het is nog afwachten wat degene die op het
veld achterbleven gaan doen.
Er
zijn ook een paar wondertjes bij zoals het hapje spinazie en de
veldsla. Zij hadden het geluk beschut te worden door de serre, en dat
heeft hen duidelijk deugd gedaan.
Enfin,
we roeien met de riemen die we hebben. Ze hebben de vasten periode
niet voor niets uitgevonden he ;)
Er
is ook heuglijk nieuws. Ons Marie heeft gisterenochtend een flinke
zoon op de wereld gezet. Dat betekent terug volop leven in de stal,
harten die smelten (hoe toepasselijk!), en grote melkplassen.
Deze
week komt het eerste plantgoed toe. Juij, laat die slaas en
bloemkolen maar komen!
Tot
slot: Hou in jullie agenda 30 maart maar vrij: Lenny Crabbe komt hier
optreden!
Fien.
Poperinge, 20 februari 2018
Hello
Sunshine!
De
eerste zalige zon-dagen hebben hun effect niet gemist! M’n handen
jeuken om buiten te beginnen zaaien en planten, m’n buik rommelt
van de startspanning, en in m’n hoofd vlinderen de gedachten alle
kanten uit. Maar het is nog erg vroeg. Ze noemen het jeugdig
ongeduld, maar ik geloof er niets van, dit lentegevoel gaat sowieso
mee tot aan m’n 83ste.
Gelukkig
deelt de serre mijn vreugde. In jullie pakket vinden jullie daar
bewijs van: kakelverse spinazie, kervel en witloof van eigen kweek!
De witloof ziet er nog een beetje amateuristisch uit met wat losse
blaadjes, want alle begin is moeilijk, waarvoor excuses. Maar
persoonlijk vind ik de smaak al erg professioneel :)
Verder
kunnen jullie genieten van de prei die langzaam maar zeker aandikt,
wortelen die nog wat aanmodderen, en knolselder die nu bijna op is.
De spruiten blijf ik erg lekker vinden, maar ze hebben door de vorst
een beetje aan schoonheid moeten inboeten.
De
savooien daarentegen zijn schoon maar bijna op.
Het
landbouwcongres was heel bijzonder. 900 boeren van over heel de
wereld die hun passie en ervaringen uitwisselen. Onnodig te vermelden
dat ik met een valies vol inspiratie en goesting terug thuisgekomen
ben.
De
boerderij heeft zich onder de deskundige leiding van zus prima kunnen
redden. Zo goed zelfs dat onze varkens slachtrijp zijn. Mochten
jullie willen delen in de feestvreugde, graag een seintje.
Laat
de zon aan je hart komen!
Fien.
Poperinge, 6 februari 2018
Sehr
Geerhte Grünselfressers,
Tegen
de tijd dat dit verse voedselrantsoen jullie bereikt, zit ik wellicht
al ver in de Zwitserse heuvels wijsheid te vergaren op de grote
Landwirtschaftliche Tagung in Dornach.
Hoe
het zo ver is kunnen komen, begrijp ikzelf ook nog steeds niet
precies, maar jullie uiterst grondgebonden boer zal zich een week in
het buitenland bevinden. Een week lang krijgen jullie dus de kans om
uitgebreid kennis te maken met mijn antwoordapparaat. Doch, geen
paniek, de boerderij blijft achter in de uiterst bekwame handen van
mijn geliefde zuster en onze trouwe steun en toeverlaten. Bovendien
is het zaad en plantgoed voor komend seizoen besteld, dus mocht ik
niet meer terugkeren kunnen jullie gemakkelijk zonder mij verder.
Onze
groentevoorraden slinken nu snel. Vandaar dat we een beetje aanvullen
met groenten van collega-boeren. De veldsla en paksoi komen van bij
Dirk. Prei, wortelen, knolselder, witte kool, rode biet en spruitjes
hebben we nog steeds zelf. En oh wat staan er jullie, als alles goed
gaat, fijne verrassingen te wachten volgend pakket! Maar ik laat
jullie met plezier nog even in het ongewisse daarover.
Als
je onze kippen geloven mag, dan zal het zeer binnenkort Pasen zijn.
Ze zijn als zotten beginnen leggen. Degene die hier stro of hooi uit
de hoop haalt moet dus rekening houden met vallende eieren.
Ondertussen
zit ik te broeden op de optimalisatie van ons irrigatie systeem in de
serre. Waar dient de winter anders voor.
Hou
jullie sterk, een week zonder mij is zo voorbij :)
Fien.
Poperinge, 23 januari 2018
Hallo!
De
serre is tegenwoordig een verwarrende plaats. Hoewel het natuurlijk
nog putje winter is voelt het er bij de minste zonnestralen zot
lenterig aan. En dus, terwijl de grond buiten nog zompig tot en met
is, kan er binnen al gezaaid worden!
Het
teeltseizoen is volop begonnen. Binnenskamers dan toch. De
teeltplannen worden weer eens geheel overhoop gehaald; zaad, plant-
en pootgoed voor het komende jaar worden besteld.
Voorts
wordt er gezaagd en gekliefd dat het een lieve lust is. We moeten
tenslotte het vuur brandende kunnen houden.
Jullie
pakket is een variatie op hetzelfde thema: winter. Stevige kost om
jullie te wapenen tegen stevige windstoten. Maar we hebben ook deze
keer een verrassing voorzien. Tussen de prei, wortelen, knolselder,
spruitjes, rode kool, postelein, en boerekool zit ook een bundeltje
schorseneer. Veel kuiswerk… Ik weet het, maar één keer per jaar
kan dat wel. Gouden tip van tante Anna: Als je ze schilt, leg ze dan
meteen in water met een geutje melk (of azijn), dan worden ze niet
bruin.
Er
is ook droevig nieuws, uit de koestal. Ons Tammie heeft weer een
miskraam gehad, ze was 7 maand ver… Labo onderzoek heeft niets
opgeleverd. Het was een prachtig vaarskalfje, helaas niet
levensvatbaar. Tammie zelf stelt het gelukkig goed.
Dat
is het wel en wee van de boerderij…
Hou
jullie warm!
Fien.
Poperinge, 9 januari 2018
Lieve
mensen,
We
zijn er weer aan begonnen, een nieuw jaar, een onbeschreven blad. Het
is fijn om weer met een schone lei te beginnen en tegen een onbekende
toekomst aan te kijken waarin alles mogelijk is. Ik ben benieuwd!
Bij
deze zou ik jullie graag willen bedanken voor de trouwe steun. Ik
hoop dat we nog veel lief en leed mogen delen via de groentenbak.
Het
heeft me wat moeite gekost maar deze keer heb ik witloof kunnen
bemachtigen: om te vieren dus! Er zit voorts voor elk wat wils bij.
Prei en wortelen, (de basis), spruitjes, savooi, knolselder, witte
kool, rode biet en postelein, (die zijn inmiddels ook al wel
vertrouwd), en aardpeer. Deze knolletjes zorgen voor de afwisseling.
Voorlopig gaat het nog goed om alles van eigen teelten te voorzien
(behalve de witloof dan). Maar de voorraden minderen gestaag… Wat
op zich een goed teken is!
Deze
week beginnen we terug met zaaien in de serre. Er zal dus vers groen
in de maak zijn.
Ook
het weer vond de voorbije weken dat er bij een nieuw jaar ook een
forse frisse wind hoort. Reden genoeg om hier collectief ons hart
vast en onze adem in te houden. Alle beetjes helpen.
Gelukkig
staat de boerderij nog overeind.
Voila,
daar gaan we weer!
Fien.
Poperinge, 19 december 2017
Grietjes,
De
inkt van de vorige ventiel was nog niet geheel en al koud, of er lag
al een dik wit sneeuwtapijt. Niet zo prettig voor degene die er door
moesten, maar een streling voor het oog en de beste bemesting voor
het veld volgens Anna.
Wat
mij vooral opviel was dat er zoveel meer licht was dan anders, door
de weerkaatsing. Dat extra licht doet deugd in donkere dagen.
Het
veld is momenteel niet bepaald de ‘place to be’. Het was
ploeteren om de prei en de laatste buiten-veldsla uit te krijgen.
Graag
had ik jullie verrast met witloof, maar helaas is de vraag groter dan
het aanbod en heb ik er geen kunnen bemachtigen. Gelukkig zijn er nog
veel andere lekkere groenten. De eerste spruitjes bijvoorbeeld! Nog
wat aan de kleine kant maar goed van smaak. We hebben ook boerenkool,
knolselder, wortelen, pastinaak en peterselie. Voorlopig geen gebrek.
De allerlaatste ajuin. Er zit weer wat extra bij voor moesten er
slechte tussen zitten.
Je
zou denken dat de winterdagen lekker rustig zijn hier op de
boerderij, maar niets is minder waar. We hebben afgelopen weekend op
een aantal kerstmarkten gestaan om een breder publiek te bereiken, of
dat ook gelukt is zal nog moeten blijken…
Nog
iets bijzonder. Er is een boek uitgekomen over de geschiedenis van de
landbouw in West-Vlaanderen, en wij maken daar deel van uit, samen
met onze lieve buurboeren. De boekvoorstelling vond hier plaats.
Mochten jullie nog op zoek zijn naar een origineel cadeau dan kunnen
wij daar voor zorgen.
En
dan nu even opletten: dit is het kerstpakket, dat wil zeggen dat we
de komende drie weken geen groenten meer leveren. Hiervoor
kregen jullie een tijdje geleden het pompoenpakket al. Het eerste
pakket van 2018 zal op 9 (en voor de vrijdagers 12) januari zijn.
We
wensen jullie vrede en allegoedse tijden toe!
Fien.
Poperinge, 5 december 2017
Dag
Lieve Kindertjes,
Hopelijk
zijn jullie net zo braaf geweest als ik en hebben jullie minstens
even hard gezongen de voorbije dagen, anders vrees ik dat er hier en
daar toch een schoentje leeg zal blijven deze week. Al zal de Sint
wel goedgemutst en vergevingsgezind zijn want met dit rustige weer
kan hij veilig over de daken rijden met zijn schimmel.
In
jullie pakket geen chocoladen mannetjes en niknakjes, maar weer een
flinke portie groenten.
Er
mag dan wel nog geen dik, wit sneeuwtapijt liggen, de kou bijt af en
toe al ferm in mijn wangen, een stevig stoofpotje is dus zeker aan de
orde.
Hoewel
de wintergroenten het er beter van af gebracht hebben dan
aanvankelijk gevreesd (door de grote droogte deze zomer), ziet het er
naar uit toch een schaarse winter te worden. We proberen dus creatief
te zijn en blij te zijn met hetgeen er is.
De
eerste prei bijvoorbeeld: klein van stuk en bescheiden in aantal,
maar wel heel lekker. De eerst knolselder ook in jullie pakket en
boerenkool, witte kool en pastinaak. Geniet er van voor zo lang het
duurt. De laatste pompoenen, en wellicht ook ajuin. We hebben jullie
weer wat meer mee gegeven want het kan helaas zijn dat er hier en
daar een slechte bij zit. Postelein blijft nog een tijdje, dat is
onze fris-groene constante.
In
bijlage vinden jullie weer een leuk verhaal uit de keuken (met dan
aan Tinne!). Veel plezier ermee en deel gerust jullie eigen
ervaringen!
Fien.
Poperinge, 21 november 2017
Hélaba!
Is
het een beetje gelukt, zo 14 dagen zonder jullie favoriete
nieuwsbrief? Hier zijn we weer mét een bak vol verse groenten.
De
eerste veldsla, de vertrouwde winterpostelein, een savooitje, de
laatste groenselder, worteltjes, bietjes, ajuin, rode kool, pompoen
en paprika. Allemaal groenten waar je een warme buik van krijgt. Zó
passend bij de winter dat je bijna zou denken dat ze er voor gemaakt
zijn… Neem nu de rode kool, die maakt tijdens de groei een
duidelijke beweging van buiten naar binnen. Eerst zijn er losse
bladeren die langzaam maar zeker een vaste bol gaan vormen. Dat is de
beweging die wij ook maken in de winter. De tijd van naar binnen te
keren, letterlijk en figuurlijk. Bij de kachel kruipen en bezinnen.
En nieuwe teeltplannen te smeden… O wat gaat er mogelijks
teelttechnisch veel veranderen volgend jaar… Maar later meer daar
over.
Het
veld begint er nu erg verlaten er uit te zien. Ook de aarde keert
haar activiteit naar binnen. Enkel nog de pastinaak en de
witloofwortelen rooien.
Het
weer mag dan wel een beetje druilerig zijn van tijd tot tijd, in de
stallen is het gezelligheid troef. Karolien en betje zitten samen met
de kalfjes, de varkens en de kippen... Al hebben ze elk hun deel, het
is er ambiance.
Tot
zover!
Fien.
Poperinge, 7 november 2017
Profiterollekes,
Als
de velden ‘s morgens wit zien, als uw tenen lichtjes krullen van de
kou, en u neus loopt zonder aanwijsbare reden, dan weten onze
pakketten-anciens hoe laat het is: winteruur!
In
de winter leveren we om de 14dagen een dubbel groentenpakket, in
plaats van wekelijks een enkel. Er zijn vanaf nu meer en meer
bewaargroenten die u makkelijk 14dagen vers kan houden. Bovendien
maakt het geen verschil of ze nu bij ons in de bewaring liggen of bij
jullie, en voor ons haalt dit winterritme een beetje druk van de
ketel.
Dus
aandacht aandacht dit is het eerste dubbele pakket. De
eerst volgende levering zal 21 november (en voor de vrijdagers
24nov) zijn.
Verschiet
niet van de hoeveelheid groenten, gespreid over 14 dagen zijn ze
goed behapbaar. We nemen afscheid van de allerlaatste sla en
spitskool. Ook de romanesco loopt ten einde. Maar er is de eerste
postelein, en er is ajuin. Deze laatste heeft het wat moeilijk in de
bewaring. Het kan zijn dat er hier en daar een minder goede bij zit.
Daarom doen we er telkens een paar extra bij.
De
wortelrooi is volop begonnen. Jullie zullen zien dat er redelijk wat
kleintjes bij zijn, ideaal boterhammendoosformaat eigenlijk :) Helaas
zal de bewaring een ander paar mouwen zijn.
In
bijlage weer een fijn verhaal uit de keuken van… en het verhaal van
onze zuiveltak. Allemaal verhalen voor bij de kachel.
Hou
jullie warm!
Fien.
Poperinge, 31 oktober 2017
Hallo-ween,
Het
gebeuren zegt me niets, maar de woordspeling kon ik niet laten…
Er
is de afgelopen week veel veranderd. De klok een uur achteruit en de
temperatuur een paar graden lager. Tijd dus om behalve de groenten nu
ook de koeien binnen te halen, ‘s nachts althans. Ze hebben daar
deugd van. ‘s Morgens liggen ze nog gezellig te maffen in hun
stro-bed als ik de stal binnen kom om te melken. Anders stonden ze al
ongeduldig aan de draad de roepen.
De
melk verandert nu ook veel door het veranderende rantsoen van de
koeien. Ze krijgen ‘s nachts hooi en bieten. Deze laatsten zorgen
ervoor dat de melk heerlijk romig wordt.
We
hebben hier op de boerderij tegenwoordig thema-weken. Vorige week
hebben we alle rode en witte kool binnen gehaald, deze week hopelijk
de knolselder, en vanaf volgende week wortelen. Jaja het gaat
vooruit.
In
jullie pakket de allerlaatste sla, geniet er van want de winter is
lang! Dikke spitskool en een klein pompoentje voor de kleur. Rode
bietjes, ook voor de kleur, en voor een warme buik. En romanesco.
Bewonder zijn schoonheid, maar vergeet er niet van te eten want hij
is lekker op de koop toe!
Fien.
Poperinge, 24 oktober 2017
Championnekes,
Hoe
voorbeeldig kan de herfst eigenlijk zijn?! En beetje wind, een beetje
regen, en veel mooie dagen: goed bezig!
En
dat zijn we hier ook. Alle voederbieten zijn van het veld, mede
dankzij de enthousiaste hulp van de torteltuin-kindertjes. Het is
echt een gigantische hoop. Maar liefst 7 volle karren! De koeien
zullen smullen.
De
rode bieten zitten al knus in de bunker, onder het zand. Deze week
zijn de sluitkolen aan de beurt.
Het
is een groot werk om al die bewaargroenten op tijd van het veld
krijgen, maar we hebben momenteel een top-team bestaande uit stagaire
en vrijwilligers. Vele handen maken licht en leuk werk!
Jullie
pakket is diversiteit troef. De laatste bloemkolen, en voor sommigen
al de eerste romanesco (omdat we niet genoeg bloemkolen meer hadden).
Het is een gekkigheidje dat ik graag eens wou proberen omdat het zo
ontzettend mooi is. Sam vond het als een optische illusie als je er
lang naar kijkt, en Anna vond het net een nieuwsgierige bloemkool die
z’n oogjes uitsteekt om bij de buren te kijken… Laat maar horen
wat jullie er van vinden (volgende week zal er wellicht voor iedereen
zijn).
We
nemen deze week afscheid van de venkel. De laatste lichting
groenselder is veel sappiger dan de vorige omdat deze van na de
droogte dateert. Ideaal voor een ovenschotel met een dikke kaassaus.
En
dan zijn daar de eerste wortelen… Met gemengde gevoelens. Het
verschil kan nauwelijks groter. Vorig jaar de mooiste wortelen ter
wereld, en nu mogen we blij zijn dat we überhaupt iets kunnen
oogsten. Het kan verkeren!
Fien.
PS:
geniet op de achterzijde van de eerste editie “verhalen uit de
keuken” met dank aan Tinne. Aarzel niet om jullie verhalen te
sturen.
Poperinge, 17 oktober 2017
Alloha!
Het
lijkt wel vier seizoenen voor de prijs van één. Als ik ons jongste
kalf door de weide zie huppelen zijn daar spontaan de lentekriebels
in m’n buik. Door de warmte krijg je een loom zomergevoel. Maar als
je het goudgele blad aan de bomen ziet kan dat alleen maar herfst
betekenen. Hoewel de groeiende hoop voederbieten vóór de koestal al
een beetje winters aandoet.
Hoe
het ook zij, voor mij is het prima.
Het
is stillekes nu de varkens er niet meer zijn, dus al onze liefdevolle
aandacht wordt op Markje gericht. Ik heb hem afgelopen weekend uit
een emmer leren drinken in plaats van de fopspeen... Dat was niet zo
vanzelfsprekend, maar het is wel vertederend om hem vol enthousiasme
in een bodempje melk te zien verdrinken. Het is uiteindelijk gelukt.
Net
als de klantenbijeenkomst. Het doet deugd betrokkenheid te voelen, en
tips te krijgen van mensen die willen mee helpen denken. Eén van de
suggesties was een klantenrubriekje in deze nieuwsbrief, dus mochten
jullie interessante weetjes over de groenten hebben, tips voor
elkaar, of grappige (kinder)reacties, laat maar komen!
Deze
week in jullie pakket blijvende bloemkoolpret, late salaat, een
savooitje en venkel. Daarenboven krijgen jullie ook een pompoenpakket
mee. Daar hebben we verschillende redenen voor: pompoenen bewaren het
best op kamertemperatuur. Daar mijn woonkamer net niet groot genoeg
is om de hele wintervoorraad te stockeren lijkt het ons handig dat we
jullie zelf jullie voorraad nu al meegeven, het is bovendien
decoratief. En je gebruikt ze op het moment dat je er zin in hebt. De
andere reden is dat we tussen kerst en nieuw niet leveren, en dit
pompoenpakket is hiervoor de compensatie.
Fien.
Poperinge, 10 oktober 2017
Hallo!
Geef
het maar toe, jullie mond valt spontaan open bij het zien van onze
mooie bloemkolen. Ja, ik heb ook moeten oefenen om hem dicht te
kunnen houden. Telkens opnieuw ben ik blij verwonderd als ik ze zie.
Toch voor de zekerheid even meegeven dat het niet altijd zo zal
kunnen zijn. Het afgelopen jaar was voor ons een super bloemkooljaar,
maar dat is eerder uitzonderlijk.
Deze
diva-groente laat het ook wel eens afweten als ze het niet naar haar
zin heeft.
Ook
de spitskool is dik in orde, en de andijvie dan… Het najaar biedt
een ruim assortiment en dat maakt het niet zo eenvoudig om het pakket
samen te stellen, want wie geef je voorrang. Maar mij hoor je niet
klagen, het is een heerlijk luxe-probeempje
De
spinazie moet sowieso op, want die loopt op z’n laatste beentjes,
evenals de boontjes. Geniet er van want jullie zullen ze heel lang
moeten missen!
We
zijn nu volop aan het hamsteren. Wintervoorraden aanleggen, zowel
voor de koeien als voor onszelf. Hooi gaan we door de droge zomer
wellicht niet op overschot hebben, maar voederbieten zullen onze
beestjes naar hartenlust kunnen eten.
Tot
zover!
Fien.
Poperinge, 2 oktober 2017
Dag
Allemaal!
De
herfst is ons werkelijk welgezind. De dagen worden nu snel korter,
maar het weer blijft uiterst genietbaar. Het veld brengt momenteel
dan ook voornamelijk reuzen voort. Reuze spinazie, reuze spitskool,
reuze andijvie, enz. Reuzeleuk.
Het
blijft me verbazen hoeveel groeikracht er nog is! Dat zie je aan het
onkruid… Maar met het top-team dat hier heden operatief is kunnen
we dit wel de baas. Dat bewijst het huzarenstuk dat we de afgelopen
week in de prei afgeleverd hebben.
Je
zag hem bij aanvang nog nauwelijks staan, en nu is hij perfect schoon
en aangeaard.
Hoewel
het nog wat aan de vroege kant is zijn we begonnen de wintervoorraden
binnen te halen. Rode biet en zo. Je weet immers nooit wanneer het
weer omslaat en je kan niet alles tegelijk.
Het
zal hier vreemd stil worden volgende week. Kalfje Marc vertrekt op
kamp, en de varkens vertrekken ook… Naar de diepvries. Leuk is
anders, maar het hoort er bij.
Fien.
Poperinge, 26 september 2017
Hallo!
Wegens
tijdsgebrek wordt deze editie beperkt tot een opsomming der feiten,
vermoedens, pure speculatie en andere nonsens.
Feit
1: klantenbijeenkomst: donderdag 12 oktober om 20u hier op de
boerderij, graag massaal afkomen!
Feit
2: een voorbeeldig sneetje gras is gemaaid en zit in pakken, de
koeien gaan niets tekort komen deze winter.
Feit
3: het zijde zachte weer van de voorbije en komende dagen is zalig!
Feit
4: het pakket begint er steeds herfster uit te zien, deze week forse
andijvie, de eerste savooi, pompoenpret, nieuwzeelandse spinazie, en
groenselder.
Feit
5: enthousiaste freinetschool-kindertjes kunnen bergen verzetten:
bergen pompoen, aardappel, maïs en rode biet bijvoorbeeld.
Feit
6: er zit nog groeikracht in de grond! Kijk maar naar het onkruid…
Gelukkig geldt dat dus vermoedelijk ook voor onze wortelen en prei.
Vermoeden
1: ons kalfje is hyperkinetisch, maar o zo schattig, echt om op te
eten...
Nonsens:
die zal ik jullie besparen!
Fien.
Poperinge, 19 september 2017
Primeur!
Mijn pen neemt een weekje verlof, Anna heeft de ventiel en de
heerlijke gerechtjes geschreven.
Zo’n
mooie zonnige, rustige herfstdag, als belofte naar een nieuw seizoen.
Niet meer dat snelle vluchtige zomerse, maar tijden van keuzes maken
en doen.
Fien
gaat vandaag voetballen, dus mag ik (Anna) het bericht van het land
schrijven.
Ik
woon nu ruim vijf jaar in deze streek en ben al aardig gewend en help
wat mee op de boerderij met onder andere de zuivel en nu met boontjes
plukken (zie recept)
Het
glooiende land om mij heen vind ik op dit moment prachtig; de mooie
vergezichten naar het heuvelland met z’n prachtige kleuren
blauw/grijs vooral in deze tijd van het jaar, het weelderige groen
van het najaarsgras, de kale stoppelvelden, de nieuwe ingezaaide
velden waar straks volop zonnebloemen en koolzaad staan te bloeien
als laatste optreden van de winter.
Het
is de moeite waard om in deze tijd af en toe een wandeling te maken,
genieten van het veranderen van de kleuren, geuren, temperaturen, de
koude ochtenden, de wegtrekkende vogels, de rozebottels en bramen, de
steeds kouder wordende stille avonden en mooie luchten. En een beetje
de seizoenen meevoelen.
Bij
Fien op het land is het nu vooral oogsten van de rijkdom van de
zomer, de geweldige uitgesproken smaken van de knolvenkel, groene
selder, uien, tomaat, biet, wortel, pompoen, etc…allen gewassen die
zonne-energie kunnen omzetten in smaak en ons door de goede zorgen
van de bio-dynamische boer ook echt kunnen voeden.
Koken
wordt weer echt plezier. Hongerige huisgenoten die gesneden groenten
onder je handen weg kapen, nieuwe recepten en geuren in de keuken:
gefruite uien, appels met kaneel, specerijen.
Vier
de herfst!
Anna
Poperinge, 12 spetember 2017
Halie
hallo!
Hier
geen Irma, godzijdank, maar de strakke herfstbries zorgde wel dat we
ons kraam goed moesten vasthouden afgelopen zondag op Krachtboer, of
ons idyllisch decor ging de lucht in. Maar het is allemaal goed
verlopen. Fijn initiatief om iedereen die ook maar iets met landbouw
te maken heeft te samen te brengen!
Hier
op de boerderij zijn de bomen nog niet van plan hun blad te lossen,
en ook bij Roza gaat haar kalf er alleszins niet uit waaien. Al de
hele week heb ik een het-is-voor-elk-moment-gevoel, maar voorlopig
blijft dat kleintje binnen. En je kan het geen ongelijk geven, ‘t
is daar warmer dan hier buiten momenteel.
Op
het veld kijken we de kat uit de boom. Er is te veel water gevallen
om grootse activiteiten te ondernemen. Als we geen al te diepe sporen
willen achterlaten, zullen moeten hopen op wat droger weer… Wie zou
dat gedacht hebben afgelopen zomer?!
Het
is sowieso nog aan de vroege kant om met de bewaarteelten te
beginnen.
Het
groenten aanbod is nu wel ruim, dat is fijn. De zomergroenten lopen
nog wat uit, en de herfstgroenten zijn in aantocht. Het zal niet lang
meer duren vooraleer de eerste savooikooltjes terug aan de orde zijn,
en bloemkool, en spitskool, en pompoenen, enz.
Deze
week is er weer van alles iets. Sla, tomaten, boontjes, venkel, de
laatste maïs en de eerste groenselder! De groenselder is een extreem
trage groeier. Hij zag afgelopen zomer vele gewassen komen en gaan,
en heeft veel te vertellen. Vergeef hem dus mocht hij wat
babbelachtig zijn. Hier en daar draagt hij ook nog sporen van de
droogte met zich mee, waarvoor excuses!
Fien.
Poperinge, 5 september 2017
Beste
mensen,
De
herfst is neergestreken op ons veld. Opruimschimmels zijn druk in de
weer met het afbreken van gewasresten. Het is erg nuttig dat ze dit
doen, ‘t is netjes, en zo kunnen voedingstoffen opgenomen worden in
de aarde tijdens de winter, het moment dat er in de bodem de grootste
activiteit plaatsvindt.
Wat
voor het veld geldt, geldt ook voor ons. Tijd om grote kuis te
houden, in het hoofd bijvoorbeeld, en nieuwe plannen te smeden.
Daarbij zouden we jullie graag betrekken. We zouden graag een
klantenbijeenkomst organiseren, om te horen hoe het met jullie gaat,
te vertellen hoe het met ons gaat, en samen te kijken welke dingen er
anders of beter kunnen.
We
stellen 3 data voor en zullen zien welke het beste uitkomt. Voor de
technologisch het meest geavanceerden onder jullie is er de doodle:
http://doodle.com/poll/n6uudxdutmu5cu9e
Voor
de gewone mensen ziehier de data: 2, 12 en 19 oktober, telkens om
20u. Laat maar weten via mail, post, briefje in de pakkettenkist,…
Of wees origineel.
Voor
zij die graag aardappelen willen, houd jullie vooral niet in, we
hebben er in overvloed, zowel wit als rood.
Ook
in jullie pakket ligt de herfst. Sla die over haar grootste
groeikracht heen is, maar nu kleine, behapbare, frisse kropjes
produceert. Boontjes waar hier en daar de opruimschimmels per ongeluk
al aan begonnen zijn, maar die hebben we er uiteraard zo goed
mogelijk uit gehaald. Venkel die echt te dik, sappig en smakelijk
voor woorden is. Tomaten en paprika die de zon vasthouden, en verse
krieltjes, omdat die zo heerlijk zijn op de bakplaat met veel
rozemarijn en tijm!
Fien.
Poperinge, 29 augustus 2017
Liefste
patatjes,
Niets
nieuws onder de brandende zon, al maanden zijn er overal te lande
“nieuwe aardappelen” verkrijgbaar, maar
sinds deze week dus ook bij ons. Sam
en ik zijn gisteren begonnen met rooien en het ging prima. De aarde
is zacht en kruimelig en de aardappelen zien er erg voorbeeldig uit.
Had ik niet verwacht
na al die droogte!
Het
zal jullie stilaan wel beginnen vervelen, maar ik doe het toch: de
zoveelste lofzang over het zalige weer.
Die
benevelde ochtenden waaruit een stralende dag ontwaakt, die
weerspiegelen zo treffend de toestand van mijn slaapdronken geest als
ik ‘s morgens de koeien uit de weide ga halen om te melken.
En
dan rustig samen wakker worden, de dag en ik...
Nu,
dat is dan ook het enige rustige gegeven
want we hebben hoegenaamd niet stilgezeten de afgelopen week. Een
fijne editie van Instant Kaffée is opgebouwd en afgebroken. Onze
wintervoorraad ajuin is binnengehaald, alle kolen, wortelen, en prei
zijn keurig aangeaard,
andijvie, sla en andere bladgewassen zijn geschoffeld, zonnebloemen,
spinazie en veldsla gezaaid, enfin, er is weer één en ander
gebeurd.
Jullie
pakket is deze week een beetje van alles. Sla
als vaste waarde, maïs, courgette, koolrabi, boontjes en rucola.
Smakelijk!
Fien.
Poperinge, 22 augustus 2017
Amaïs!
Of
het jullie nu bevreemd of net met grote vreugde vervult, feit is dat
er voor het eerst in onze pakketten-geschiedenis suikermaïs
geserveerd wordt. Ik heb ze uiteraard afgelopen weekend voorgeproefd
(niet die van jullie voor alle duidelijkheid), en het was heerlijk.
Lekker afkluiven, vettige vingers, en je tanden zijn meteen geflost!
Laat
ze wel niet te lang liggen want met de dag neemt het suikergehalte
af.
Verder
blijven we de uiterst zomerse kaart trekken met tomaten en boontjes,
warmoes wiens blad gigantisch geworden is, en batavia buiten
categorie.
Ook
het weer is wat mij betreft buiten categorie zalig! De lucht zo zacht
als zijde, de wind zo stil als de stille oceaan, de grote kalmte die
zelfs de meest rusteloze ziel even tot rust kan brengen.
Maar
de gewassen op het veld doen het alles behalve rustig aan. Ook al
zijn we over het hoogtepunt van de zomer heen, momenteel is de
groeikracht enorm.
Geniet
er van!
O
ja, en vergeet vooral niet naar instant kafé te komen dit weekend,
het belooft weer ontzettend leuk te worden met jou erbij!
Fien.
Poperinge, 15 augustus 2017
Lieve
mensen,
Weer
of geen weer, feestdag of niet, er is minstens één zekerheid in uw
leven en dat zijn uw wekelijkse verse groenten!
Het
veld herleeft helemaal met dit weer. En zo ook de boer. Warmte en
vocht, meer moet dat niet zijn.
We
zijn nu volop de wortelen aan het wieden. Een hele klus, maar doordat
ze niet zo goed gekiemd zijn moeten we ze alleszins niet dunnen, wat
dan weer een groot werk gespaard is.
Ook
voor de kippen blijkt dit een vruchtbare periode. Uit allerlei hoeken
en kantjes komen er moeders met kleine pluisbolletjes gekropen. Hoe
meer zielen hoe meer vreugd zeker…
In
jullie pakket weer zonnige tomaatjes, boontjes, sla en koolrabi.
Smakelijk!
Fien.
Poperinge, 8 augustus 2017
Wees
gegroet!
Vermoedelijk
heb ik zonder het te beseffen een hooggeplaatste weermaker tegen de
schenen geschopt, want telkens de balenpers mijn hooiland op rijdt,
begint het te regenen… Woensdag was dat dus niet anders. Enfin, een
dagje (en twee schudbeurten) later hebben we het dan toch kunnen
balen, eind goed al goed.
Het
zal jullie misschien vreemd in de oren klinken, maar er begint mij
stilaan een herfstig gevoel van afronden te bekruipen. Stro en hooi
binnenhalen, frissere ochtenden, winterteelten schoffelen, ajuin
rooien… Let op mijn woorden, zomer geraakt over haar hoogtepunt
heen :) Maar werk is er nog méér dan genoeg, want het wieden der
wortelen breekt aan, en dat is telkens een hele klus!
Voorts
ziet het er hier tegenwoordig erg netjes uit. De hagen zijn geschoren
en het lege hooiland lijkt een perfect golfterrein…
Jullie
pakket is weer zomer in zakjes: tomaten, boontjes, courgettes,
paprika (met hier en daar een zonnebrand plekje) en sla natuurlijk!
We hebben momenteel erg veel tomaten en boontjes, dus mochten jullie
er willen bijbestellen dan kan dat zeker en vast!
Fien.
Poperinge, 1 augustus 2017
Halo!
Terwijl
ijle nevel een magische cirkel rond de zon schildert en de
boerenzwaluwen zó dicht langs de grond scheren dat er sowieso
gedonder van komt, heb ik weer een sneetje gras gevloerd. Je kan me
lichtelijk gestoord vinden, maar ik heb het gevoel dat ik daar hooi
van maken kan, en wel liefst tegen morgen… En nu maar hopen dat de
weergoden dat gevoel ook hebben.
Luister
eens hier, zonder positiviteit kom je nergens, en hé, het zottenhuis
is een bestemming als een ander.
Het
veld ziet er tevreden uit, en dat stemt mij uiteraard ook tevreden.
Tevens ben ik een tikkeltje op m’n hoede, want iedereen weet: na
regen komt… onkruid. Het begint met een nauwelijks zichtbare
lichtgroene Waes, en voor je het weet wordt je overwoekerd. Maar we
laten ons niet bij de neus nemen, en pogen vroegtijdig paal aan perk
te stellen.
In
jullie pakket is het al boontjes wat de klok slaat. Heerlijke
snijbonen, en prinsessenboontjes om duimen en vingers van af te
likken. Vaste waarde tomaten kunnen natuurlijk niet ontbreken… en
kijk eens aan de eerste verse busselbietjes. Jabadabadoe!
Fien.
Poperinge, 25 juli 2017
Dierbare
groentegenoten,
Klein
historisch momentje: het heeft zowaar geregend… Heerlijk! De wereld
kijkt weer fris uit haar ogen, de groenten blinken in hun vel, en er
is zoveel zuurstof in de lucht dat een mens gulzig zou blijven
happen. Wat waren we hier aan toe! M’n hersenen die dof piepten en
kraakten onder het stof, lopen nu weer dartel als een hinde.
In
Brussel heeft de regen blijkbaar ook deugd gedaan, want na veel
vijven en zessen hebben we deze week de ‘goedkeuring voor verkorte
omschakelingsperiode’ ontvangen. Dat wil zeggen dat vanaf heden
onze producten ook officieel als ‘bio’ mogen vermarkt worden.
In
wezen is er eigenlijk niets veranderd. Boer en boerderij blijven
precies zoals we altijd waren, maar de goedkeuring van een
controleur, en het daaraan gekoppelde certificaat, maken dat onze
afzetmogelijkheden (hopelijk) vergroten, en dat is erg nodig.
De
afgelopen week hebben we weer geplant en gezaaid dat het een lieve
lust was! Met het oog op de komende regen, wou ik absoluut alles wat
maar enigszins kon, de grond in krijgen. En zie! Wat zullen die
plantjes groeien…
Het
pakket ziet er op het eerste zicht misschien een beetje
minimalistisch uit, maar ik kan jullie verzekeren dat de essentie van
de zomer er volledig in vervat zit: sla, tomaat, courgette, jonge
ajuinen, en… boontjes! We hebben een dikke boon voor jullie.
Ze
worden ook wel eens prinsessenbonen genoemd en terecht. Ze zijn
momenteel echt magistraal…
Vier
de vruchtbaarheid!
Fien.
Poperinge, 18 juli 2017
Hallo!
Zelfs
m’n inspiratie geraakt opgedroogd, zo droog is het.
De
omgeving nodigt nochtans uit tot vervallen in lyrische gezangen. Het
veld ligt er mooi bij met bloemen en gewassen die wonder boven wonder
groeikracht blijven vinden.
Aan
de winterkolen hebben we wel flink moeten inboeten, en ik vrees dat
de eerste lichting prei het niet haalt. Maar gelukkig hebben we onze
eieren niet in één mand gelegd.
Wat
er wel in één mand ligt is jullie wekelijkse portie groenten.
De
grote lente-variatie begint plaats te maken voor de gedegen
zomer-toppers, maar ik kan me nauwelijks voorstellen dat jullie iets
tegen zouden hebben op een wekelijkse portie tomaten.
Het
lijkt het jaar van de bladluis te worden. Op het veld valt dat nog
mee, maar in de serre hebben de komkommers, paprika’s en aubergines
het erg te pakken… Ik weet zelfs niet of het nog wel goed komt. Het
ene jaar is het andere niet hé.
De
koeien zijn in vakantie stemming: rond, gezond, en gelukkig.
De
kalfjes zijn intussen al flinke pubers, maar ik koester toch nog
steeds de kalverliefde…
Geniet
van de zomer!
Fien.
Poperinge, 11 juli 2017
Ai
caramba!
De
eerste tomaten in jullie pakket!!! In combinatie met courgettetjes,
venkel en sla is dat echt de zomer ten top. Niet dat dit gevoel ooit
ver weg was met al dat mooie weer de laatste maanden, maar het is
altijd fijn als dat zich ook op het bord weerspiegelt.
Over
het algemeen ligt het veld er mooi bij. De bloemen bloeien volop, een
lust voor bijen en andere noodzakelijke insecten, en voor al wie daar
van genieten kan natuurlijk.
Het
onkruid maakt geen schijn van kans. Helaas zijn de overlevingskansen
voor onze pas geplante winterkolen en prei ook eerder beperkt. Ze
liggen moedeloos plat tegen de grond te wachten op de verlossende
regen.
Zelf
begin ik stilaan versteld te staan van mijn goedgelovigheid. Na al
die tijd geloof ik het nog steeds als de weerman beweert dat er buien
komen… Misschien moet ik het bestaan van de Sint ook nog eens
heroverwegen.
Hoe
dan ook, de thuisblijvers zijn vandaag het beste af want voor hen
zijn er verse rijpe tomaten, en dat is het enige dat telt!
Geniet
er van!
Fien.
Poperinge, 4 juli 2017
Hallokes!
Het
is als wachten op Godot. Blijven hopen dat het binnenkort zal
regenen. Tegen beter weten in eigenlijk. Ik kan me nog nauwelijks
voorstellen hoe een stevige malse bui er uit ziet.
Toegegeven,
afgelopen weekend heeft het wat gedruppeld. De spreekwoordelijke
druppel op een hete plaat, maar het heeft toch deugd gedaan. Het was
een welkome druppel.
Het
was een erg drukke week, we zijn dan ook moe maar voldaan.
De
wortelen zijn eindelijk gezaaid, en ook de kolen zitten in de grond
met dank aan moeder en vader. De plantjes zien er nog wat slapjes
uit, maar overleven het hopelijk wel.
Instant
Kafé is weer goed geweest. Prachtig weer en toffe mensen, meer moet
dat niet zijn!
In
jullie pakket vanalles nieuw: de eerste courgetten, venkel,
tuinbonen, en malse eikenbladsla, als dat niet zal smaken?!
Fien.
Poperinge, 27 juni 2017
Hélaba,
Wat
heeft die frisse wind de voorbije dagen deugd gedaan! Het mag dan wel
nog stééds droog zijn, een mens kan ten minste weer goed slapen, en
dat komt het humeur ten goede.
De
groenten op het veld verdienen één voor één een medaille voor
moed en doorzettingsvermogen. Ik kan werkelijk m’n ogen niet
geloven, dat er in deze omstandigheden nog iets wil groeien?! En
hoe?! De courgetten staan er prima bij, dat zullen jullie binnenkort
wel zien. Zelfs de koolrabi, savooi, spruiten, sla en venkel die ik
afgelopen weekend in kurkdroge grond geplant heb, staan flink
rechtop. Wat mij betreft verdient dit een dikke vette malse bui!
De
eerste tomaten zijn een feit. Voorlopig nog niet voldoende om in het
pakket te steken, maar wees alvast verheugd, ze komen er aan.
Het
onkruid hebben we momenteel goed onder controle, dat is dan weer een
fijn voordeel van de droogte. Dat geeft een opgeruimd gevoel. In
jullie pakket deze week: de allerlaatste capucijners en koolrabi,
volgende week tijd voor wat nieuws. Eerste komkommers en warmoes, en
de immer trouwe pijpajuin.
Tot
de volgende!
Fien.
Poperinge, 20 juni 2017
Pff,
‘t
Lijkt hier wel zomer… in de Sahara. Elke stap die je zet doet stof
op waaien, of was dat al zo :) En maar zweten… Het zoutgehalte van
de bodem zal in elk geval op punt staan.
Onze
groenten op het veld redden zich wonderwel. Ik versta me er niet aan,
de courgetten en pompoenen hebben sinds ze geplant zijn geen druppel
water meer gehad, en toch groeien ze prima! Ook de bladgewassen
houden zich sterk.
Helaas
is het onmogelijk om nu nog wat dan ook te zaaien of te planten, en
voor de wortelen en bewaarkolen wordt dat stilaan problematisch. En
water even is een onbegonnen werk. Het zal van boven moeten komen!
In
de serre is het werkelijk te heet voor woorden. De tomaten beginnen
te blozen, maar bij de komkommers branden 1 voor 1 de koppen er uit.
Vermoedelijk zal de komkommertijd dit jaar niet al te fameus zijn.
We
hebben weer een kip met kuikens. Lijkt me een fluitje van een cent
met dit warme weer. Die kip heeft dat goed bekeken. Je legt gewoon je
eieren in de zon, gaat zelf lekker in de schaduw op je rug liggen en
binnen de kortste keren kruipen er donzige kuikentjes uit uw hete
broedsel. Of zoiets.
In
jullie pakket deze week: kleine buiten bloemkooltjes. Ik weet het, in
vergelijking met de kanjers uit de serre stelt dit niets voor, maar
het mag bijna een wonder heten dat we met dit weer überhaupt iets
van bloemkool snijden kunnen, dus wie het kleine niet eert… Verder
verdrinken we in de capucijners, dus wie graag wat extra heeft: ‘t
is maar een woord. Voorbeeldige koolrabi en flinke sla maken jullie
wekelijkse portie vitamientjes compleet.
Houd
jullie hoofd koel!
Fien.
Poperinge, 6 juni 2017
Miekes
hou jullie vast!
Dit
wereldberoemde accordeondeuntje is wel erg toepasselijk bij huidig
weertype, want als je je niet vast houdt, dan waai je weg. Daar
kunnen de kippen hier van meespreken, ik zie ze van tijd tot tijd
voorbij rollen over het erf.
Ik
blijf inmiddels op m’n spreekwoordelijke honger zitten. Waarom wil
het nu niet even hard regenen als dat het waait, dat zou toch alleen
maar eerlijk zijn? Maar voorlopig blijft het bij veel geblaat en
weinig wol gelijk ze dat in het vakjargon zeggen…
Het
veld ligt er inmiddels vrij proper bij, mede dankzij het wiedwerk van
Emiel en Sam afgelopen week. Nu de serre nog, en we zijn helemaal
mee.
Het
pakket kunnen we nog steeds lekker lenterig vullen met de
allerlaatste serre-bloemkool, koolrabi, peultjes en de eerste
spitskool. Met een beetje geluk hebben we volgende week ook erwtjes,
maar dan mogen ze wel niet van de draad af waaien… Duimen maar.
Ons
Tammie zal dan toch geen kalfje op de wereld zetten. De veearts
vermoedt dat ze het al in een vrij vroeg stadium verloren heeft. Dat
is erg jammer, want dat wil zeggen dat we tot september zullen
moeten wachten op weer een klein debbeltje, maar er zit niets anders
op. That’s live!
Fien.
poperinge, 30 mei 2017
Dag
allemaal,
Het
was een rollercoaster aan emoties het afgelopen weekend. Een extreme
vorm van hooikoorts. We hadden het mooiste hooi ter wereld liggen. De
aanblik van de heerlijk geurende dreggen zachtjes wiegend in de wind
was waarlijk ontroerend. Helaas was zaterdag het onweer eerder ter
plaatse dan de balenpres… Alles door en door nat. Het was echt
verschrikkelijk. Positief ingesteld als ik ben, had ik het gevoel dat
alles onherroepelijk verloren was. Doch vier schudbeurten later
hebben we op zondag alsnog kunnen pressen en vergaren. Hartverwarmend
was het medeleven, de steun en hulp die we kregen.
Dat
het erg warm was vorige week hoef ik jullie wellicht niet te
vertellen, maar in de serre was het echt wel bakken. Ik ben nog aan
het bedenken of ik de hitte op één of andere manier wat kan
temperen, maar een zwerm spreeuwen is alvast begonnen met witten…
De
groenten groeien nu allemaal erg hard. Veel primeurs in het pakket
dus. Een busseltje kervel en de eerste peultjes! De koolrabi’s zijn
flink uit de kluiten gewassen, en de bloemkool mag er natuurlijk nog
steeds zijn.
Over
ons Tammie begin ik wat onzeker te worden. Ze is nu ruim drie weken
over tijd en verandert nog niets. Duimen maar dat er wel een kalfje
in zit!
Fien.
Poperinge, 23 mei 2017
Lieve
mensen,
Doe
gerust een dwaas huppelsprongetje, waag u eventueel aan een koprol
als dat binnen uw fysieke mogelijkheden ligt, of doe desnoods in uw
broek van contentement. De immense vreugde die spontaan opkomt bij
het aanschouwen van onze prachtige bloemkool zal toch op één of
andere manier een uitlaatklep nodig hebben.
Keer
op keer als ik er door loop om ze te snijden wordt ik overvallen door
een gevoel van immense bewondering en trots. Bloemkool is echt een
diva-groente. Veeleisend en beeldschoon.
Anna
vindt dat ze eigenlijk alleen op zondag gegeten mag worden, zó
bijzonder is het als alles goed gaat bij het telen.
Geniet
er van zou ik zeggen, want behalve mooi is ze ook nog heel erg
lekker.
We
hebben momenteel ruim sla, dus ik stel voor dat jullie jullie eens
goed laten gaan. De hazen hebben er hier en daar al een hapje uit
genomen, dat wil dus zeggen dat ze smaakt.
Voor
de rest is het zomergevoel hier op de boerderij compleet omdat we een
eerste snede aan het hooien zijn. Niets ter wereld ruikt zo lekker
als drogend gras in de hete zon.
Voor
Tammie hoeft het wellicht niet overdreven veel warmer te worden, daar
zij hoogzwanger is. Ze mag dan wel 2 weken over tijd zijn, iets zegt
me dat ze toch gaat wachten tot de grootste hitte voorbij is om haar
kalfjes op de wereld te zetten.
We
zullen zien, zei de blinde!
Fien.
Poperinge, 16 mei 2017
Dag
allemaal,
Het
wordt een kort bericht want de boer heeft haast.
Zaaien,
planten, schoffelen, wieden, het kan en moet nu allemaal.
Jullie
pakket bevat de allerlaatste andijvie en paksoi, en de allereerste
sla van buiten! De kropjes zijn maar half zo groot als de serre sla,
maar dubbel zo krokant en smaakvol.
Woordoogst
het afgelopen weekend was een succes, zelfs de weergoden waren ons
goed gezind. Voor herhaling vatbaar.
En
nu hop vlug verder!
Fien.
Poperinge, 9 mei 2017
Allé hop,
Daar
is de zon en we zijn weer vertrokken! Hou jullie maar vast voor het
uitbundigste pakket van het voorjaar. Voor de komende pakketten zal
het iets moeilijker worden, want we zijn deze week toe aan de laatste
sla uit de serre (en buiten zal het nog wel even duren), en de
allerlaatste winterprei (die moest nu toch echt wel dringend op).
Gelukkig kunnen we nog een weekje verder met de andijvie, en we
hebben de eerste paksoi gesneden. Deze laatste is veruit de snelste
groeier die ik ken. Een paar weken geleden geplant, en hop hij is
klaar!
Nog
een primeur is de spinazie: de allereerste groente die we dit jaar
van het veld kunnen oogsten. Je merkt toch dat dat een hele andere
kwaliteit is dan uit de serre. Veel steviger. Spinazie met karakter!
Verder
gonst de boerderij weer van de bezigheid. Zus en co zijn in volle
voorbereiding voor “Woordoogst” komende zaterdag namiddag. Het
belooft de moeite te worden. Allen welkom uiteraard!
En
ik ben tegenwoordig hele dagen in de weer met planten en zaaien dat
het een lieve lust is. De patatjes zitten er in, hopelijk worden de
komende nachten niet zo koud als ze zeggen. De voederbieten zijn
gezaaid, en nog zoveel meer.
Morgen
komt het plantgoed van de komkommers, paprika’s en aubergines: wees
alvast verheugd!
Fien.
Poperinge, 2 mei 2017
Jawatte
mannekes,
Wat
gaan we hier nog allemaal meemaken! Deze morgen hebben we in het
heetst van de pakkettenstrijd ons schaap moeten gaan redden… Om een
nog geheel onbekende reden (zowel voor ons als voor haar) is ze deze
nacht terecht gekomen tussen de vleeskoeien van de buren. Na meerdere
vruchteloze pogingen om haar te pakken te krijgen, (die zowel bij
haar als bij haar nieuwe dikbillige vriendinnen paniek
veroorzaakten), zijn we uit pure armoede Karolien moeten gaan halen.
Voor hen die de situatie niet kennen is het een uiterst vreemd
manoeuvre natuurlijk om met een groot paard een klein schaapje te
gaan halen. Maar ons Bettie was dolgelukkig toen ze haar verloren
gewaande vriendin in de mot kreeg een huppelde vrolijk mee naar huis.
Het scheelde geen haar of ze was onderweg nog overhoop gereden door
een automobilist die het grote paard wel gezien had, maar de kleine
schaapje niet. Hoe dan ook, haar dag kon niet meer stuk. Nooit of te
nooit verliest ze Karolien nog uit het oog.
En
dan nu over naar de orde van de dag. Groen groen groen dat pakket!
Weer verse sla, koolrabi, pijpajuintjes en andijvie. We genieten met
volle teugen van de overvloed uit onze serre. Al beginnen er nu hier
en daar leegtes te komen.
De
prei begint nu echt op haar laatste beentjes te lopen, wat jammer is,
want de moeilijkste periode van het voorjaar moet nog komen. Maar dat
zijn zorgen voor later.
Buiten
heeft het veld deugd gehad van de enkele vlagen die we hebben kunnen
vangen, al mag het altijd een beetje meer zijn natuurlijk. En deze
week gaan de patatjes de grond in.
Fien.
Poperinge, 25 april 2017
Knal,
knal, knal!
Waren
jullie verschoten? Een beetje wel zeker… Voor ons Karolien zijn het
alleszins super stresserende tijden. Onze buurboer heeft de oorlog
verklaard aan de duiven, en dat zullen we geweten hebben. Een enorm
kanon naast onze paardenwei. Slecht voor Karoliens’ cholesterol,
gelukkig heeft ze Betje om haar te kalmeren.
Het
veld ligt er een beetje droogjes en verlaten bij (weinig duiven dit
jaar…). Een flinke hoeveelheid water zou wel eens deugd doen.
Gelukkig houdt de bodem haar vocht nog goed vast, waardoor de
gewassen die buiten staan voorlopig niet in de problemen komen. Van
de vorst hebben we ook niet zo veel last gehad aangezien alles nog
onder plastiek zit.
In
de serre blijft alles volop groeien. Hopelijk genieten jullie van de
heerlijk overvloedige lente sla, want eens de serre uitverkocht is
zal het nog een tijdje duren eer we van de volle grond kunnen
oogsten.
De
eerste koolrabi’s zijn nog wat aan de kleine kant, maar als we ze
nu niet beginnen oogsten dan krijgen we ze nooit allemaal op tijd
gesneden, en dat zou zonde zijn.
De
kalfjes lopen tegenwoordig mee buiten bij de koeien, en dat is een
lust voor hun en voor het oog. Zo mooi om ze allemaal samen in de wei
te zien. Een bonte verzameling van kleuren. Een echte kudde!
Lieve
mensen komend weekend ‘haute culture’: Ramona komt, echt een
aanrader. Meer info op www.stekvzw.be
Fien.
Poperinge, 18 april 2017
Hoera
hoera de eerste sla!
Lieve
mensen al te gaar, de serre draait echt op volle toeren nu. Het
scheelt niet veel of ik zie de groenten groeien terwijl ik er naar
kijk. De schoonheid van de eerste sla ontroerd me dan ook.
Het
weer mag dan wel wat buiiger en wat koeler geworden zijn, dit is hét
moment om de lente te vieren met een overdaad aan fris groen
gebladerte.
Hoewel
ikzelf er maar niet genoeg van kan krijgen, kan ik me voorstellen dat
voor sommige mensen 3 weken raapsteeltjes en rucola een beetje veel
van het goede is. Gelukkig kreeg ik vandaag een super lekker receptje
van Staphanie (zoz) om met jullie te delen. Geniet er van want jullie
zullen weer een heel jaar moeten wachten op de volgende.
Vorige
week is het plantgoed van de tomaten toegekomen. Dat doet me al een
beetje van de zomer dromen. Ze worden goed gesoigneerd in de hoop dat
alles goed gaat. De grond heeft hard te verduren gekregen met de bouw
van de serre, het is dus afwachten hoe de ‘gevoeligere’ gewassen
hierop zullen reageren.
Mochten
jullie ook al aan het dromen zijn van de zomer, en eventueel zelfs al
vakantieplannen aan het smeden zijn, zouden jullie dan zo goed willen
zijn om ook voor jullie groenten een fijne bestemming te voorzien.
Familie/vrienden/vriendelijke vreemden/... Op die manier maken
misschien nieuwe enthousiastelingen kennis met ons, en gaat er niet
zoveel lekkers verloren als het veld op volle toeren draait.
Alvast
heel erg bedankt voor de moeite!
Fien.
Inhoud
pakket: rucola, raapsteeltjes, prei, slag
Poperinge, 11 april 2017
Tja,
Soms
blijven mooie liedjes toch duren. Alsmaar vollenbak zon, het lijkt
wel zomer. En op zich hebben we natuurlijk niets tegen de zomer, maar
voor de bladgewasjes in de serre begint het een beetje veel van het
goede te worden. Ook voor het veld zou een spatje regen zeker niet
misstaan.
Vrijdag
laatst hebben we onze eerste bio-controle gehad. Dat doet misschien
hier en daar wenkbrauwen fronsen vandaar dat ik het jullie graag
uitleg.
Uiteraard
telen wij al sinds jaar en dag op biologische wijze onze groenten,
maar tot nu toe was het voor ons bedrijf geen meerwaarde om ons te
laten certificeren omdat we enkel rechtstreeks aan jullie,
'particulieren', leveren, die ons door de jaren heen beter kennen dan
welke controleur ook.
De
laatste tijd echter loopt het aantal groentenabonnementen wat terug,
en hebben we het gevoel dat onze afzet vastzit. Vandaar het besluit
om over te gaan tot certificering, zodat we in geval van nood, andere
uitwegen kunnen zoeken met onze producten, want de composthoop dat is
toch liefst de allerlaatste bestemming.
De
koeien zitten nu volop in het malse gras, en dat is te merken aan de
melk die heerlijk romig is. Geniet er van want dit is de beste
periode van het jaar voor de zuivel.
En
nu vlug verder ajuin gaan planten.
Tot
volgende week!
Fien.
Inhoud
van jullie pakket: raapsteeltjes, rucola, spinazie, prei, peterselie.
Poperinge, 4 april 2017
Jabadabadoe!
Super
fier stel ik jullie het eerste heuse pretpakket van het voorjaar
voor. Enkel en alleen maar kakelverse lentegroentjes uit onze
nagelnieuwe serre!
De
hoeveelheid is misschien iets kleiner dan jullie verwacht hadden,
maar dat komt omdat dit weer het eerste enkel pakket is.
We
leveren vanaf nu (vroeger dan verwacht door het prachtige weer) terug
wekelijks. Vergeet dus niet
dat er volgende week
opnieuw verse groentjes op jullie wachten.
Ook
zijn de groenten in het voorjaar iets duurder omdat ze veel langer op
het veld staan en schaarser zijn. Vandaar ook dat een lentepakket
iets minder weelderig is dan een zomer.
De
snelheid waarmee overal jonge blaadjes uit de boomknoppen kruipen is
vergelijkbaar met de snelheid waarmee alles hier nu verandert op de
boerderij.
Het
land is geploegd, met dank aan de grote inzet van ons Karolien en
haar trouwe vriendin Betje. En op het zelfde elan zijn ineens ook de
peulen, capucijners, doperwten, bloemkool, spitskool, koolrabi, sla,
batavia en ajuin geplant... Kwestie van er geen gras over te laten
groeien!
Ook
voor de koeien kan de pret niet op nu ze terug volop van het malse
gras in de wei kunnen genieten. Hopelijk kan dit het verdriet een
beetje milderen, want ons Marie heeft het afgelopen weekend
een miskraam gehad. We waren er allemaal niet goed van. Voor het
eerst in al die jaren een dood kalfje op de boerderij.
We
keken zo uit naar die eerste geboorte, maar we kunnen er niets aan
doen. Jammer genoeg hoort ook dat bij 't leven...
Fien.
Poperinge, 21 maart 2017
Halie
hallo!,
Die
lentezon doet natuurlijk wonderen. De vogelen gaan uit hun dak, de
kippen leggen in het wildeweg, en zo hebben wij het gevoel dat Pasen
wel erg vroeg valt dit jaar. Een mens heeft op zulke zonnige dagen
energie voor drie, en dat komt goed uit, want er is ook werk voor
drie (en meer!)
Vorige
week hebben we mest uitgereden en ingewerkt met Karolien. Het is
altijd afwachten hoe ze zal reageren na een lange winter op stal,
maar ze deed dat prima. Hopelijk blijft ze zo gewillig want er zal
deze week hoe dan ook geploegd worden.
In
de serre gaat het wat té goed naar mijn gedacht. Alles groeit gelijk
gek, maar ik ben bang dat de rucola, raapsteeltjes, radijsjes en
spinazie, die nu nog net te klein zijn, over twee weken er misschien
al over gaan zijn... Dat wordt goed in de gaten houden.
Ook
bij het Stek-team is er tegenwoordig geen houden meer aan. De aanleg
van het terras met bloem/kruidenborder vlot vlotjes, en ook het
sanitair blok waar we nu al zo lang van dromen (en alle behoeftigen
met ons) begint duidelijk vorm te krijgen.
In
jullie pakket weer een aantal einde reeksen: de allerlaatste witte
kool, en vermoedelijk zal de winterpostelein geen volgende keer meer
halen. Gelukkig komt er van alles anders aan. Voor de groenselder
zijn we bij collega Hebben aan gaan kloppen.
Allez
hop, vooruit met de geit!
Fien.
Poperinge, 7 maart 2017
Lieve
mensen,
Het
lijkt alsof de lente serieuze buikpijn heeft de laatste tijd, maar we
laten het niet aan ons hart komen. In de serre is alles immers
ijverig aan het groeien! Bovendien komt deze week het eerste
plantgoed toe. Sla, andijvie, bloemkool, koolrabi, …
Op
het veld kunnen we voorlopig nog weinig uitrichten, maar dat zal wel
veranderen, en werk is er trouwens genoeg.
Het
groenteaanbod begint nu vlug kleiner te worden. De spruitjes zijn op,
en voor de ajuin is het de laatste keer. Gelukkig geeft de
winterpostelein van jetje.
Graag
zou ik jullie uitnodigen voor een inspirerende en steengoede
documentaire over kleinschalige landbouw. “De liberterres” Nu
zaterdag 11 maart om 20u bij ons natuurlijk. Welkom!
Fien.
Ps:
willen jullie er nog eens op letten dat alle pakkettenkisten
terugkomen. We hebben er momenteel tekort, en dat kan eigenlijk niet.
Bedankt!
Poperinge, 21 februari 2017
Dag
iedereen,
Vorige
dinsdag werd ik 's morgens wakker en wat bleek? Het was lente!
Behaaglijk warm, en de vogels maar schuifelen. Dus wat doe je dan
onvermijdelijk: zaaien in je serre! Spinazie, rucola, raapsteeltjes,
radijzen, … en zeggen dat ik me nog serieus heb moeten inhouden.
De
koeien zitten ook al verlangend naar buiten te kijken. Jammer genoeg
voor hen duurt het nog wel een tijdje vooraleer het gras snel genoeg
groeit om begraasd te kunnen worden.
Bij
wijze van lente-schoonmaak heb ik hun stal uitgemest. Laat ons zeggen
dat het nodig was... Ze staan nu weer een kleine meter lager.
Ook
al zien jullie in je pakket hoofdzakelijk zakjes, toch is er sprake
van wat lentegroen. De winterpostelein is de afgelopen dagen namelijk
flink gegroeid, waardoor we jullie van een mooie portie kunnen
voorzien.
Iets
wat ik niet voorzien had is het volgende. Ik had zuurkool besteld,
omdat we voor de komende pakketten wel wat zullen moeten aanvullen,
en ik ging er van uit dat dit oneindig lang houdbaar is, (wat het in
feite ook écht is), maar had niet gezien dat de houdbaarheidsdatum
vrij kort bij is. Vandaar dat jullie deze week 2 pakjes in jullie
pakket vinden. Maar maak jullie geen zorgen, het hoeft niet allemaal
in één keer op. Je kan het gerust nog een tijd bewaren.
Komend
weekend hebben we hier Sarah D'hondt te gast. Er zijn nog een aantal
plaatsen, wie dus zin heeft in Franse chanson: wees welkom!
Fien.
Poperinge, 7 februari 2017
Hopsa!
De
vogels mogen zich dan wel een beetje grieperig voelen, lentedeuntjes
fluiten zullen ze! Uit volle borst zelfs. De koolmezen zitten weer
lustig het piepschuim tussen m'n deurstijl uit te pikken, en tikken
vanop de deurklink vrolijk tegen het raam. Ruikt dit naar de eerste
lentekriebels?!
Onze
kippen hebben we in de tunnel opgehokt. Ze hadden het zeker slechter
kunnen treffen. Het is er ruim, licht, en aangenaam warm. Dat zijn in
feite al de kenmerken van een luxeappartement.
Aan
zaaien zijn we toch nog niet toegekomen. De grond in de serre is nog
koud en nat. Die zal meer tijd nodig hebben om productieklaar te
geraken.
Maar
we hebben zeker niet stilgezeten in tussentijd. We zijn 'den boven'
van de zuivelarij aan het isoleren om toekomstige aangelanden te
kunnen laten overnachten, en we hebben een muziekschooltje in huis
gehaald. Op woensdag en zaterdag muziekles onder de deskundige
leiding van Gudrun Franchois. Een aanrader voor al wie zich graag
muzikaal wil uiten.
Nu
de kippen een tijdje kort zitten zouden we van de gelegenheid gebruik
willen maken om eindelijk een hun perk degelijk af te zetten. Hiertoe
(en voor een aantal andere dingen die al zoooo lang op de to do lijst
staan) hebben we een werkdag georganiseerd komende zaterdag
11 februari. Al wie zin heeft een handje toe te steken: van harte
welkom!
In
het pakket nemen we deze week afscheid van de boerenkool. Geniet nog
maar eens extra, want jullie zullen weer een heel jaar zonder moeten
doen. Ook voor de pompoen is het 'game over'. De vorst is fataal
gebleken. Ik had de goede vorige week uitgeselecteerd, maar ook de
uitverkorenen hebben deze week vlekjes. Bij gebrek aan alternatief
heb ik ze toch in jullie pakket gestoken maar dan aan de helft van de
prijs. Excuses voor het ongemak. Voor volgend jaar zet ik nog maar de
helft van het aantal pompoen... Beloofd!
Fien.
Poperinge, 24 januari 2017
Hallo!
We
hebben een vorstelijke week achter de rug. Koning winter heeft zijn
werk gedaan, en hoe! We weten weer dat we tenen/vingers hebben, en
dat die het vlugst bevriezen, en we zijn er ons weer van bewust de
koeien in feite veel kunnen drinken, als je ze met de hand moet water
geven.
De
kalfjes zijn twee rosse beren geworden, en ook de poezen zijn drie
maten groter met hun dikke wintermantel. Wat doet het deugd als ze
besluiten op je voeten te gaan zitten als je spruiten aan het plukken
bent, beide partijen hebben daar baat bij!
Het
is natuurlijk heerlijkheid alom zo rustig weer en stralende zon.
Zeker met ons glazen paleis, daar is het fijn vertoeven. Het werk
gaat er dan ook vooruit. Beregening is gehangen, mest open gevoerd,
nu nog een manier vinden om te ploegen (met ons Karolien waag ik dat
niet...ze zou maar eens ontevreden moeten zijn met haar spiegelbeeld,
of een hekel blijken te hebben aan gesloten ruimtes, en dan?!)
Het
pakket is deze week een zakjespakket. Het heeft wat moeite gekost om
alles vorstvrij te houden, maar we zijn er min of meer in geslaagd.
(Dankzij een beetje voorzienigheid, want nu zou het niet meer lukken
om nog prei of pastinaak uit de grond te krijgen.)
We
hebben voor het eerst veldsla van eigen kweek. Het is maar een
proevertje, maar we moesten verdelen wat er was. De pompoenen hebben
een flinke tik gekregen door de kou. Best vlug opeten, of goed in de
mot houden.
Onze
nagelnieuwe zuivelruimte is sinds begin dit jaar in gebruik. Bij deze
veldventiel vinden jullie een promobriefje. Helpen jullie het mee
bekend maken? Bedankt!
Fien.
Poperinge, 10 januari 2017
Ziezo,
De
herders zijn terug naar huis, de drie koningen de deur uit, de goede
voornemens gemaakt en alweer vergeten... Het gewone leven kan zich
hervatten.
't
e pertank schoane ewist! Ik hou van deze tijd van 't jaar. Van melige
kerstmuziekjes, lange avonden en knetterende houtkachels. Van
achterom kijken en vooruit kijken. Van teeltplannen maken en zaad
bestellen.
Eén
ding staat vast, 2017 zal sowieso helemaal anders zijn dan 2016,
zowel voor ons als voor jullie. Hét serre-tijdperk is namelijk
aangebroken. Momenteel zijn we de beregening nog aan het hangen, maar
heel binnenkort beginnen we te zaaien, en dan is er geen houden meer
aan!
Al
is het huidige pakket toch ook niet mis. De spruitjes hebben een
heuse groeispurt gespurt, en de boerenkool kijkt fris uit haar ogen.
De wortelen en ajuin bewaren voorlopig goed, alleen de rode kool laat
het afweten. Het is echt géén kooljaar geweest. Het is dan ook al
de laatste keer dat er rode kool van onszelf is.
Maak
er een lekker potje van!
Fien.
Poperinge, 20 december 2016
Lieve
mensen,
Zalig!
Kerstmis. De tijd van het jaar dat je koud vanbuiten en warm
vanbinnen wordt. Omdat het een tijd van hoop is, van lichtjes in het
donker, van zorgen voor elkaar.
Graag
wil ik jullie bedanken voor het engagement dat jullie aangaan door te
kiezen voor een groenten-abonnement. Bedankt!
Ook
jullie betrokkenheid door broodzakken te helpen sparen, enz. Jullie
zijn waarlijk het bloed dat door de aderen van onze boerderij
stroomt. We hebben elkaar nodig.
Onze
boerderij is de afgelopen jaren veel veranderd. Gegroeid, vanbuiten
en vanbinnen. Mijn hoop voor de toekomst is een evenwicht te vinden.
(In schaal, in afzet, …). Ik zou graag nog beter afgestemd willen
geraken. Jullie vraag en onze vraag. Het zou fijn zijn om daarover
komend jaar nog eens samen te zitten.
De
dieren hier op de boerderij pakken Kerstmis puur praktisch aan.
Tammie heeft het gevoel dat als ze maar kribbig genoeg is, dat
kindeke Jezus op één of andere manier wel in haar stal belanden
zal.
De
kans dat Betje het kerstekind ooit vindt is dan weer erg klein omdat
ze nooit de ster met de staart zal volgen. Zij volgt immers altijd
Karolien (ook met staart weliswaar).
Onze
twee donzige rosse kalfjes hebben auditie mogen doen voor het
kerstspel in de kappelle. Ben benieuwd, maar realistisch...
Vermoedelijk zal het geen oscar nominatie opleveren.
In
jullie pakket kunnen de klassiekers niet ontbreken natuurlijk.
Witloof, omdat we allen dromen van een witte kerst. Helaas is de
kwaliteit niet helemaal dat. Volgend jaar proberen we er zelf te
telen! En spruitjes. Ongetwijfeld Jezuke se lievelingskost.
Opgelet!!!
Het eerstvolgende
pakket is over drie weken,
namelijk op 10 januari.
(Herinner jullie de reden voor het extra pompoen pakket dat jullie
vorige maand ontvingen. Voor nieuwe klanten zullen er nu extra
pompoenen klaar staan, ter overbrugging).
Rest
er mij nog jullie het allerbeste te wensen zowel voor het einde als
voor het begin. Ik kijk al uit naar weer een jaar samen met jullie!
Fien.
Poperinge, 6 december 2016
Hohoho!
De
Sint is hier langsgekomen zeg! Wat zijn we dus weer flink geweest.
Als jullie pantoffels deze ochtend nog leeg waren, dan weet je het
wel he. Maar geen nood, jullie trouwe groentenpakket staat er
sowieso, en dat is toch veel gezonder dan al die niknakken en
chocolade waar je alleen maar rotte tandjes van krijgt...
Voor
ons Evie kwam de Sint te laat.
Zij is gisteren naar de eeuwige jachtvelden vertrokken. Hopelijk is
ze er gelukkig. Voor ons is de leegte die ze in de stal achterlaat
erg onwennig.
Voor
mensen die graag rundsvlees willen: we hebben nog pakketten
beschikbaar.
Het
is de afgelopen week schitterend koud en stralend weer geweest, en we
hebben niet bepaald stil gezeten. Ah nee, anders hadden we bervroren
tenen gehad.
We
hebben de droog-ast zodanig heringericht dat zowel Karolien en Betje,
als Liesje en Linda, als de toekomstige varkens een comfortabele en
knusse ruimte ter beschikking hebben.
Voorts
hebben we de frambozen eens goed verwent. Kort gesneden en een
dekentje mest gegeven.
In
jullie pakket is het eens wat anders. De eerste keer rode kool. Die
hebben het dit jaar moeilijk gehad. Ze zijn wat klein van stuk en
niet zo talrijk. Idem voor de knolsleder. De boerenkool heeft het wel
naar zin. En zo beleeft elk op zijn beurt een glorie jaar.
Voor
de verrassing een pot van onze eigen ingemaakte courgetten. Daar kan
de Sint nog een puntje aan zuigen...
Hou
jullie warm!
Fien.
Poperinge, 22 november 2016
Oef!
De
eerste storm hebben we overleefd... Maar het scheelde geen haar. De
serre, die er nog maar nauwelijks volledig staat, was namelijk bijna
weer weg met de wind, en wij met hem. De kopgevel kon de druk niet
aan en brak onderaan volledig los zodat hij wat hing te bengelen. Als
we (papa en ik) op dat moment niet ingegrepen hadden en hem provisoir
terug vast gemaakt, terwijl het glas langs alle kanten naar beneden
kwam van de klapperende luchtingsramen, dan was al het glas uit de
gevel geslagen, had de wind vrij spel gehad, en waren de gevolgen
niet te overzien. M'n knieën knikken nog als ik er aan terug denk.
En ik was al geen fan van hevige wind.
Deze
serre belooft vele heerlijke extra teelten op te leveren, maar ook
slapeloze nachten als het stormt dus...
De
spreeuwen zijn slimmer, die waren vóór de storm reeds vertrokken.
Adembenemend om te zien. Ze hadden allemaal bij ons afgesproken, en
zwermden als zwarte kwetterende wolken door de lucht. Als echte
kamikazepiloten duizelingwekkende manoeuvres uitvoerend, zonder één
keer te botsen!
Het
pakket van deze week zal zorgen voor een warme buik bij koud weer.
Met de eerste spruitjes. Ze zijn wat aan de kleine kant, maar groter
gaan ze dit jaar niet worden vrees ik. Wat een verschil met vorig
jaar. De pastinaak daarentegen is prachtig. Misschien omdat hij langs
de wortelen stond en het goede voorbeeld heeft gevolgd.
Mochten
jullie even genoeg hebben van pompoen, leg ze dan gewoon op een
plekje in de woonkamer. Ik geef ze effenaan mee omdat het hier te
koud is. Maar jullie kunnen gerust een pompoen eet-stop inlassen om
er dan in maart-april terug aan te beginnen.
Hou
jullie vast aan de takken van de bomen!
Fien.
Poperinge, 8 november 2016
Opgelet
beste mensen!
Het
is zo ver. Als de herfst haar intrede doet, als de bomen hun
prachtigste kleurenpallet tentoon spreiden terwijl de lucht loodgrijs
verkiest, dan schakelen wij over op winterritme. Dat wil zeggen dat
dit pakket het eerste dubbel pakket is. Van nu af, tot de
lente terug haar intrede doet, leveren we niet wekelijks maar
om de 14 dagen. Het eerst
volgende pakket zal dus 22
november geleverd worden. Voor
ons maakt dit systeem de winterperiode iets rustiger, en
bewaargroenten blijven gemakkelijk twee weken goed. Je hoeft ze
overigens niet noodzakelijk in de koelkast te bewaren: prei, kolen,
wortelen, bieten, enz kunnen gerust in de garage of buiten (best in
een zak) vers blijven.
Om
jullie niet meteen met groenten te overvoeren hebben we voor 1 keer
(want meer hebben we niet) van onze eigenste appelen geleverd.
Joepie!
Voorts
zijn we nog steeds aan het hamsteren. De voederbieten zijn binnen,
dankzij de deskundige hulp van Nicky en Bart, nu nog de knolselder en
de laatste wortelen, en we zitten safe.
Het
ziet er naar uit dat we hier het jaar van oranje gaan beleven. De
pompoen- en worteloogst is namelijk waanzinnig goed gelukt. Als
jullie liefhebbers kennen: gelieve het voort te zeggen.
Tot
over twee weken dan!
Fien.
Poperinge, 1 november 2016
Zalige
hoogdag gewenst allemaal,
Werkelijk
de mooist denkbare dag die we krijgen konden om onze dierbare
overledenen te herdenken. Alsof de hele wereld even stil staat
terwijl wij stilstaan.
We
hebben de voorbije weken al veel geluk gehad met het weer. Heerlijk
oogsten op die manier, zeker als er af en toe enthousiaste helpers
opduiken waardoor het werk goed opschiet.
Ongetwijfeld
tot jullie grote verbazing weer verse groentjes in jullie pakket, en
geen chrysanten zoals verwacht. Deze week is het laatste enkel
pakket. Vanaf volgende week schakelen we over op winterschema, en
krijgen jullie om de 14dagen een dubbel pakket, maar geen paniek, in
de volgende brief doe ik het systeem voor jullie haarfijn uit de
doeken.
De
koeien hebben zaterdagnacht de bloemetjes buiten gezet. Rosa had
ontdekt hoe ze de schuifpoort open krijgen kon, en weg waren ze. Tot
hun grote verbazing en vreugde ontdekten ook zij dat er zo laat op
het jaar nog sla op het veld staat, en zonder zich daar verder vragen
over te stellen hebben ze er kostelijk van genoten. Een heel klein
beetje lieten ze over voor jullie. Als dank een dikke vlaai voor de
deur bij zus...
De
spitskolen beginnen nu serieuze proporties aan te nemen. Van de prei
kunnen we enkel hopen dat deze daar een voorbeeld aan neemt. Ook al
hebben jullie reeds een pompoenpakket gehad, er zijn er nog op komst
van tijd tot tijd, omdat ze nu eenmaal erg goed gelukt zijn... Ideaal
voor een verwarmend soepje. En als je daar even geen behoefte aan
hebt, leg ze dan gewoon op de vensterbank. Decoratief en de ideale
bewaarplaats!
Fien.
Poperinge, 25 oktober 2016
Bonjorno
principessa!
Hard
gewerkt de voorbije week, maar weinig nieuws... De serre is nog
steeds niet af, en met het rooien van de wortelen en voederbieten
zijn we halverwege. Het weer tart alle verbeelding. Zalig gewoon. Eén
en al verstilling.
In
jullie pakket ontzettend uitzonderlijke sla (eind oktober nota
bene!). En de eerste kleine knolseldertjes zijn een feit.
In
jullie agenda hopelijk: 'haute culture' komend weekend, met Nele
needs a holiday!
Fien.
Poperinge, 18 oktober 2016
Dag
iedereen,
Tip:
mocht er toevallig iemand op zoek zijn naar een alarmsysteem of
bezoekmelder: overweeg misschien een kalfje (of twee)! Die zijn
voorzien van zeer gevoelige sensoren. Hoe stil ik ook op de toppen
van m'n tenen voorbij sluip als ik 's morgens in het donker de koeien
uit de wei ga halen, steevast verschijnen er vier gespitste oortjes
boven de halve deur van hun stalletje, gevolgd door een klagelijk
beuh (vrij vertaald: wij willen cornflakes). En hop, daar smelt dat
moederhart weer...
Het
verhaal van de serre is als een soapserie, maar het einde lijkt nu
(eindelijk) in zicht. Enkel nog de gevels beglazen en klaar is kees
:)
Het
veld begint stilaan leeg te lopen, en de schuren vol. Gisteren kregen
we hulp van de jongens en meisjes van de freinetschool bij het rooien
van de voederbieten. Dat was erg fijn. Maar er is nog veel te doen,
en het weer begint nu (logisch) te veranderen. Mochten jullie tijd en
zin hebben om een handje toe te steken bij het rooien van de
wortelen: steeds welkom!
Het
pakket van vandaag maken was een waar genoegen: de wortelen zijn
super goed gelukt, de spitskool is erg mooi, en de andijvie is uit de
kluiten gewassen. Voor de warmoes is het wellicht de laatste keer.
Van de prei is dit maar een voorproefje!
En
dan nu aandacht aandacht! Bij dit pakket zit er voor ieder
van jullie een pompoenpakket. Vergeet
het niet mee te nemen! Dit heeft twee redenen. 1. Ter vervanging van
een pakket dat we tussen kerst en nieuw niet leveren. 2. Pompoenen
bewaren het best op kamertemperatuur, en mijn huiskamer is niet groot
genoeg om een wintervoorraad voor jullie allemaal te stockeren...
Fien.
Hello!
We
kunnen er dan wel grapjes over maken, maar het moet gezegd dat de
redding hier weer van de Nederlanders moest komen... Nadat de
serre-werf vorige week de hele week stil gelegen heeft, kwam
gisterenochtend de verlossing onder leiding van Kees. Met als gevolg
dat vandaag het volledige dak beglaasd zal zijn. Jeuj.
Wij
hebben vorige week uiteraard niet stilgezeten, we zijn begonnen de
wintervoorraden te bunkeren. Witte en rode kool: check!
Gisteren
hebben de enthousiaste helpertjes van de freinetschool dan weer
geholpen met het binnendoen van de pompoenen, en een begin van de
rode bieten.
Deze
rooimanoeuvres zijn alleszins geen haar te vroeg zo bleek deze morgen
toen tot mijn verrassing de andijvie bevroren was... Gelukkig kan die
wel wat hebben.
Ik
weet niet hoe dat bij jullie zit, maar die koude tenen en vingers
doen mij verlangen naar een stevige savooikool-stampot, en laat dat
nu net zijn wat er in het pakket zit!
Geniet
van de heerlijke herfstdagen!
Fien.
Poperinge, 4 oktober 2016
Goedemorgen!
Hebben
jullie het ook gemerkt? Dat de zon zich deze ochtend serieus
overslapen heeft? Ik was daar uitermate verbaasd over. Klaar met
melken, en nog steeds donker buiten... Nu ja, het overkomt iedereen
wel eens, en een zon is ook maar een zon he. Voor het overige krijgt
ze trouwens al haar punten, want het weer is voor deze tijd van 't
jaar echt uit-zon-derlijk...
En
dat is maar goed ook, want onze serre heeft de slepende ziekte. Alé
ja, de aanslepende ziekte... De prognose was: een dikke week werk. We
zitten in week 3 en het einde is bijlange nog niet in zicht. Het
einde van m'n latijn daarentegen... Maar het tussentijdse resultaat
mag er zijn! Nooit gedacht dat ik een metalen constructie zo mooi zou
vinden.
Het
veld wordt tegenwoordig stiefmoederlijk behandelt, en dat spijt me
zeer. Maar ik kan me, na al dat oefenen, nog steeds niet in tweeën
delen...
De
tijd drinkt nochtans. We zijn begin oktober, tijd om alles van het
veld te beginnen halen vooraleer de herfst in volle hevigheid
losbreekt. Ik zie dat ook aan de boeren rondom ons: iedereen geeft
nu sjette wi!
Maar
goed, een dag met een keer, en we zien wel hoe we er geraken.
In
jullie pakket een paar primeurtjes: spitskool is terug van weg
geweest en geen herfst zonder andijvie natuurlijk.
Geniet
ervan!
Fien.
Poperinge, 27 september 2016
Hallo!
Een
week later. Een wereld van verschil... Allez ja, qua uitzicht
verschilt de wereld toch weer een beetje want het skelet van onze
serre staat er. Het heeft al wat voeten in de aarde gehad, maar als
dat betekent dat hij minder vlug omver waait, voor mij niet gelaten.
Ook
de JNMers hebben een wereld van verschil gemaakt. Een wereldverschil
in mijn werkwereld, en dat is heel erg fijn!
De
jongens en meisjes van 'De waaier' uit Watou hebben dan weer met veel
enthousiasme gezorgd voor de eerste pompoenen in jullie pakket.
De
nieuwe kalfjes stellen het goed, en de zo schijnt, wat wil een mens
nog meer?
Fien.
Poperinge, 20 september 2016
Waarde
pakketgenoten,
Deze
week zou wel eens de stoppel-geschiedenisboeken in kunnen gaan als de
'week waarin alles gebeurde' (of toch veel).
We
zijn begonnen aan de serre-opbouw, en dat ziet er veel belovend uit.
Zijnde: het belooft veel werk te worden, maar het belooft ook de
moeite waard te zijn!
Als
alles goed gaat komt de schrijnwerker met ramen en deuren voor de
zuivelverwerkingsruimte, en de elektricien met elektriciteit voor
diezelfde plek.
Verder
is er een toffe bende JNMers neergestreken op de kamping, en komt de
lagere school van Watou voor het eerst op bezoek.
We
sluitende week af in schoonheid met zaterdag 'haute culture'-dag!
Bij
onze beestenbende is het een komen en gaan... Het fijne nieuws is dat
we twee roestbruine kalfjes erbij hebben gekocht, het jammere nieuws
is dat we Evie, onze ''rooie' gaan moeten slachten, omdat ze door
hormonale problemen onvruchtbaar is geworden. Ook onze varkens zijn
klaar om naar de eeuwige 'wroed-velden' te vertrekken. Een aandenken
is verkrijgbaar onder de vorm van vleespakketten. Meer info volgt via
mail. Afscheid nemen is nooit fijn maar hoort bij het
(boederij)leven.
In
jullie pakket begint een beetje herfst te sluipen met een eerste
klein savooitje. De wortelen hebben deugd gehad van de regen. Het
ziet er naar uit dat we een goed wortel jaar gaan hebben. De sla
loopt op z'n laatste beentjes, maar je zou er van verschieten hoe ver
die laatste beentjes nog lopen kunnen. En de boontjes lopen op hun
laatste boontjes...
Geniet
van de prachtige 'rustige' herfstdagen!
Fien.
Poperinge, 13 september 2016
Amai
das heet!
Ik
zou niet graag een groentje zijn met dit warme weer... Chance dat ik
de boer ben dus. Al moet ik het hen nageven: ze doen dat nog super
goed gezien de omstandigheden. De laatste selder begint wat gevlekt
blad te krijgen, de eerste wortels(!) zijn een beetje aan de droge
kant. Maar de boontjes blijven knapperig, en de sla krokant.
De
serrebouw werd met een week uitgesteld. Vergissing van de aannemer...
Op zich is het momenteel natuurlijk warm genoeg zonder serre, maar
als we volgende week tot ons knieën in de modder staan, zullen we
wel anders piepen. Enfin, het is zo ver nog niet. We zullen zien, zei
de blinde.
Het
belooft trouwens een geanimeerde week te worden, die volgende.
Duurzaam landbouwkamp van JNM over de vloer, en alweer de eerste
haute culture van het seizoen met Reena Riot op zaterdag 24/09 om
19.30u. Niet vergeten reserveren als je er bij wil zijn!
En
mochten jullie dit weekend niet weten waar naar toe: ambachtenmarkt
op het Ezelpad. Wij zullen daar ook zijn. Als dat geen extra reden is
:)
Fien.
Poperinge, 6 september 2016
Aaah,
Ik
mag dan wel geboren zijn op het toppunt van de zomer, voor de
septembermaand zal ik altijd een zwak hebben... Geen enkele andere
maand kan zulke zijdezachte dagen produceren. De immense stilte die
zo een vredevol gevoel meebrengt.
Kleine
kanttekening: de beloofde regen van het voorbije weekend had wel een
ietsie meer dan twee druppels mogen wezen. Het veld begint een zeker
gemis te voelen. Stel je voor, enkel nog zongedroogde groentjes in
jullie pakket.
Anderzijds,
nu we aan de opbouw van de serre gaan beginnen, kunnen we best nog
wat mooie dagen gebruiken... En eventueel wat hulp :)
Mochten
jullie de komende week toevallig een paar handige handen, en een
dagje tijd op overschot hebben: graag!
In
het pakket is de boontjes-leute nog lang niet over. Geniet er maar
van want als het voorbij is zal het weer een heel jaar wachten zijn.
We beginnen nu weer iets ruimer sla te hebben, en de warmoes is ook
weer van de partij. Courgetten lopen op hun einde, maar we hebben
tomatjes als toemaatjes.
Laat
het jullie smaken!
Fien.
Poperinge, 30 augustus 2016
Hallo
daar!
't
Zal de warmte zijn die m'n inkt doet opdrogen... Lange dagen, korte
brieven. Het veld stelt het goed. Het onkruid is onder controle, en
vele gewassen beginnen af te ronden. Voor de verandering hebben we
nog maar eens gemaaid. De koetjes zullen alleszins niets tekort komen
deze winter. Deze week verdwijnen de komkommers en de snijbonen uit
de tunnels. Tijd en plaats voor iets anders. Wat had je gedacht van
de eerste winterpostelein en peterselie.
In
het pakket voor het laatst venkel en groenselder. Boontjes zijn er nu
volop. Jullie mogen er zelfs gerust bijbestellen :)
De
paprika heeft wat last van de zon. Een brandplekje hier en daar
kunnen jullie hopelijk door de vingers zien.
Een
goede start van het scholjaar gewenst, vergeet de opendeurdag niet 3
september!
Tot
dan!
Fien.
Poperinge, 23 augustus 2016
Ja
wadde dadde!
De
tijd vliegt! (Hopelijk niet met een wingsuit, want daar gebeuren er
te veel vreselijke ongevallen mee).
Half
'oest' is gepasseerd, en het hamsteren voor de winter (?!) is,
ongelooflijk maar waarlijk, begonnen. Hooi en stro zijn binnen, en de
ajuinen liggen goudbruin af te drogen in de zon.
Het
einde van de vakantie nadert, helaas, voor de meesten. Wij sluiten af
met een feestje, namelijk een instant kafféestje. Allen zeer welkom
nu vrijdag (26/08) vanaf 16u tot...
En
nu jullie toch jullie agenda bij de hand hebben: 3 september gooien
we nog eens de deuren open voor een open deur dag.
Tot
binnenkort!
Fien.
Poperinge, 16 augustus 2016
Aah
hooi!
Met
enige trots kan ik jullie melden dat we morgen een bescheiden maar
zeer kwalitatieve snede hooi kunnen binnenhalen. Hoera! En dat ons
Rosa is bevallen van een flinke zoon. Hoera! En dat de bouwvergunning
voor de serre is goedgekeurd. Hoera!
De
stemming is dus lichtelijk euforisch. Bovendien hebben we boontjes
voor jullie, en de eerste groenselder. Hoera! De komkommer loopt op
z'n einde, maar wil niet afgeven. De koolrabi is geëindigd in
schoonheid. Nu is het weer wachten tot volgend jaar. Hoera! En nu het
hooi vlug op dreggen leggen. Hoera!
Fien.
Poperinge, 9 augustus 2016
Hehe,
Gisteren
tot een gat in de nacht stro vergaard. Gevolg: vandaag pijnlijke
spieren, kleine oogjes en een korte nieuwsbrief.
Enfin,
de koeien hebben nu tenminste weer beddengoed voor een hele winter.
Binnenkort zullen we trouwens weer over koetjes en kalfjes kunnen
praten, want ons Rosa is aan haar tijd. Al ziet het er naar uit dat
haar kalf nog ruim een week, of zelfs twee, extra congé pakt. De
baarmoeder heeft veel weg van een tropisch kuuroord, voor zover ik me
dat herinneren kan.
Het
veld ligt er echt te voorbeeldig bij. Onkruid onder controle hebben
is altijd maar een momentopname, maar het is een heerlijk moment.
In
het pakket mooie koolrabi, maar je zal er moeten bij nemen dat de
rupsen hun deel opeisen en alvast aan het blad begonnen zijn...
Snijbonen
zijn er nu à volonté. Nog even geduld en ook de prinsessenboontjes
zijn daar. Haal jullie gouden kroontje en glazen muiltjes maar al
boven!
Fien.
Poperinge, 2 augustus 2016
Serre-ieus?!
Ja,
echt serre-ieus! De plannen om onze grote glazen serre op te zetten,
lijken nu, na vijf jaar toch concreet te worden. Het materiaal hebben
we de voorbije week verhuisd (met dank aan Doom), en de over de
bouwvergunning zal het schepencollege zich morgen buigen... Duimen
maar! Als alles goed gaat kunnen we dan in september bouwen. En dan
de hele winter beschut groentjes 'verbouwen'.
De
regen die vannacht gevallen is heeft deugd gedaan. De grond en de
gewassen waren er aan toe. Hopelijk weet het nu nog van stoppen...
Qua
werk zitten we eigenlijk wel goed. De grootste wiedwerkzaamheden
(wortelen, rode bieten, kolen, …) zijn achter de rug. We kunnen het
momenteel redelijk proper houden, maar met de regen zal er wel weer
één en ander komen.
Het
pakket zomert er heerlijk op los met de eerste snijbonen, koolrabi
die blinkt in z'n vel, courgettetjes, en sla. De tomaten laten het
wat afweten, maar we willen ze jullie niet geheel onthouden. Ze zijn
een beetje gebarsten, maar wel lekker. (Best niet al te lang laten
liggen).
Fien.
Poperinge, 26 juli 2016
Jaja,
Na
regen komt zonneschijn! En na zonneschijn komt... nog meer
zonneschijn. En het veld en ikzelf, wij koesteren ons in de warmte.
Het enige verschil is dat de groentjes nu ontzettend hard groeien, en
ik niet (enkel m'n teennagels misschien).
Lange
dagen, maar aangenaam werken. Trachten het onkruid zo goed mogelijk
onder controle te houden. Gelukkig krijg ik hulp van tijd tot tijd.
Dat is gezellig, en doet het werk goed opschieten.
De
pas geplante prei heeft het niet gemakkelijk, maar weigert er zich
bij neer te leggen. Alvast diep respect van mijnentwege voor de
manier waarop ze dapper overeind blijven, zonder water, in de hitte.
De
aardappelen zijn nu bijna allemaal gerooid... Iets wat andere jaren
in oktober gebeurt, maar om te voorkomen dat de fytophtora zich naar
de knollen zou begeven, hebben we een reddingsactie ondernomen.
In
het pakket weer een paar nieuwe gezichten. De eerste verse bietjes,
een tussentijds rucolabusseltje, en de eerste courgetten die zich nu
ongeremd, volledig laten gaan. Al een paar weken op rij denk ik dat
we aan de laatste komkommers zitten, maar ook daar is momenteel geen
houden aan!
Laat
jullie maar eens goed gaan!
Fien.
Poperinge, 19 juli 2016
Ai
caramba!
Feeling
hot hot hot... En ik niet alleen, de groentjes te velde en de koetjes
in de weide met mij. Ons Marie zelfs in die mate dat het tijd was om
haar te dekken. Rosa zocht dan weer verkoeling door met haar twee
voorpoten in de drinkwaterbassin te gaan staan.
En
wat doet een mens zoal als 't heet is? Prei planten... Toegegeven
ideaal is dat niet, het houdt zelfs een zeker risico in, maar veel
langer wachten kunnen we ook niet, dus duimen maar. Een klein zacht
buitje misschien?
Er
is nu erg veel werk, schoffelen, wieden, aanaarden, en aardappelen
beginnen rooien... Een beetje vroegtijdig, maar er hangt toch al wat
aan, dus als jullie willen: nieuwe patatjes verkrijgbaar! In het
pakket hebben we uitgesorteerde krielpatatjes gestoken, heerlijk op
de bakplaat met olijfolie en veel rozemarijn en tijm. Even
afschrobben, maar niet schillen want het is net die verse schil die
een lekkere smaak geeft!
Verder
hebben we nu veel venkel, en de eerste warmoes.
Laat
het jullie smaken!
Fien.
Poperinge, 12 juli 2016
Allez
vooruit,
Het
eerste hooi is binnen! En hoe... We hebben 2 tractoren voor elkaar
moeten hangen omdat de balenpres wegzakte in de natte ondergrond. Het
laden en lossen van de balen was een vrouwenaangelegenheid, girlpower
zeg maar: Tinne, zus, ik en een hele hoop kindertjes. Het was
bovendien heet, maar het is gelukt, hoera!
Wat
doet die zon deugd, ook de groenten op het veld genieten er van. Voor
enkelen is het jammer genoeg te laat. Het loof van de aardappelen
gaat er deze week af. We zullen ze rooien als krielpatatjes. Ook de
ajuin gaat nu snel achteruit, en de tomatenbladeren beginnen vlekken
te krijgen. Maar goed, wat we gehad hebben, hebben we gehad,
nietwaar?
Laten
we dus het pakket van deze week eens bekijken, en het water in de
mond krijgen: volop tomaten, de laatste tuinbonen, komkommer, de
eerste venkel, en de trouwe sla die ons nooit in de steek laat.
Geniet
van de vakantie, en laat je niet van streek brengen door het vele
onkruid dat er aan komt... Dat proberen wij ook!
Fien.
Poperinge, 5 juli 2016
Hola
Pola,
Er
worden zowaar een paar mooie zomerdagen voorspeld! Hadden we daar
effe nood aan?! We zullen dat onkruid eens te lijf gaan onder de
stralende zon... Houd moed beste wortelen: de redding is nabij!
De
afgelopen week hebben we spruitjes, boerenkool en savooien geplant
tussen de buien door, onder het motto: moeilijk gaat ook. Samen met
stagiaire Jana is namelijk alles mogelijk. Jammer genoeg was het haar
laatste week. We zullen haar missen! Ook voor Willem is het aftellen
nu. Het zal wennen zijn zo weer op m'n eendje.
In
jullie pakket bloemkool van eigen teelt! Ik had de moed al laten
varen (anders verzoop ze met al dat water). Begin april geplant...
Maar kijk, drie maand later kunnen we ze dan toch oogsten, en mooi
dat ze zijn! (Een paar slakken- en of rupsenhapjes buiten beschouwing
gelaten).
En
de eerst tuinbonen! Langzaam maar zeker geraken we uit het lastige
'te kort aan groenten' -parket.
Zoals
gevreesd beginnen er wel ziektes nu de kop op te steken. Meeldauw in
de ajuin, phytophthora in de aardappelen... Hoe kon het ook anders
met zulk vochtig weer.
Niets
aan te doen.
Tijd
om onze batterijen op te laden aan de zon!
Fien.
Poperinge, 28 juni 2016
Yoyoyo,
Met
tractor, maaier en schudder het rallyparcours rijden klinkt misschien
stoer, maar in praktijk blijkt dat eerder bangelijk te zijn en niet
in dank te worden afgenomen. A man 's gotta do what 's gotta do he.
De Hooikansen zijn dit jaar eerder beperkt, dus elke maaikans moet
met beide handen gegrepen worden. Nu ja, hooi is het evenwel niet
geworden, maar het zit veilig in pakken en dat is ook al wat.
Hier
en daar kunnen we genieten van een kleine zomerse overvloed. De
komkommers hebben de voorbije week goed gegeven en ook de tomaten
doen er nu aan door. Voor de capucijners is het afgelopen. Zij zitten
voor het eerst en het laatst in het pakket.
Met
zulk onzeker weer is het niet een kwestie van dag tot dag te leven,
het is elk moment afwachten en zaaien en planten wanneer het maar
kan.
Jaja,
zo leer je flexibel zijn.
Komende
vrijdag instant kaffé: welkom!
Fien.
Poperinge, 21 juni 2016
Dag
allemaal,
Het
weer begint serieus op m'n systeem te werken. De zomer is dit jaar
een evenement waar iedereen op zit te wachten, maar dat maar niet van
start gaat. Het veld is ongelukkig en het gras ligt al te composteren
terwijl ik de kans nog niet gehad heb om het te maaien.
Ook
het pakket mist zomerse uitbundigheid. Door de schaarste zijn
groenten duur, waardoor de omvang van jullie wekelijkse portie
kleiner wordt. Het enige wat we kunnen doen is hopen op beterschap.
Maar
met fierheid presenteer ik jullie wel de eerste komkommers van eigen
kweek! Er zijn er momenteel nog onvoldoende om iedereen te voorzien,
maar geen paniek, jullie komen allemaal aan de beurt. Bovendien
kleuren de eerste tomaten hier rood, dus ook die zijn op komst. In
afwachting zorgen zus haar aardbeitjes voor een vrolijke noot.
Een
heleboel vrolijke noten zullen op 1 juli van de partij zijn op
ons eerste instant kaffé van het seizoen. Maar eer het zo ver
is moet er nog hard gewerkt worden, vandaar dat we op 25 juni
de handen nog eens in elkaar slaan op de open werkdag. Alle hulp is
heel erg welkom!
Fien.
Poperinge, 14 juni 2016
Dag
allen,
Het
weer vindt z'n draai maar niet. Het rolt onrustig van het ene
uiterste in het andere. En hoewel de groenten doorgaans erg meegaand
zijn, hebben ze het momenteel toch kwaad. De peulen en erwten staan
geel en dragen weinig vruchten. De spitskool wordt paars en groeit
nog nauwelijks. De enige die het helemaal naar hun zin hebben zijn de
slakken. Zij aten reeds met plezier m'n eerste twee lichtingen
boontjes integraal op.
Maar
in feite mogen we niet klagen. Als je de nieuws- en weerberichten
hoort dan blijven onze contreien nog behoorlijk gespaard gebleven.
In
de tunnels gaat het vrij goed. De komkommers zijn erg gelukkig, en
komen weldra in jullie pakket. Ook de paprika's hebben het wel naar
hun zin. Enkel de tomaten krullen hun blad door één of ander
gebrek. Alleszins niet aan liefde en zorg, dat kan ik verzekeren!
De
droge warme dagen van vorige week hebben we goed benut. Met m'n
super-stagaire-team (Manon, Jana, en Willem) hebben we de rode en
witte kool uitgeplant, wortelen en pastinaak zijn gezaaid,
voederbieten, knolselder, en ajuin zijn geschoffeld.
De
eerste snede gras zit in plastiek pakken. Hooi hadden we uiteraard
liever gezien, maar zoals de loonwerker troostend zei: “he hoat hoe
teete en wi joenk”. En dat is natuurlijk het voornaamste.
En
dan hebben we nog een blijde boodschap van zuster Stek: er zijn
aardbeien à volonté! Jeuj! Bestellen kan bij info@stek.be
4euro/bakje (We leveren ze mee met de groentenpakketten).
Santé!
Fien.
Poperinge, 7 juni 2016
Aloha,
Ik
voel me soms meer gokchinees dan boer. Gisteren na lang twijfelen
besloten om dan toch het gras dat het platst lag te maaien.
Toegegeven, het is een gok met vrij hoog risico. Hooi zullen we er
wellicht niet van kunnen maken, maar ik hoop het dan toch ten minste
vrijdag veilig in pakken te krijgen.
Het
veld begint te bekomen van haar 'bijna-verdronken-ervaring'.
Onvermijdelijk krijgen een aantal gewassen door het geleden gebrek
aan zuurstof geel blad, en staan ze er wat slapjes bij maar al bij al
lijkt het nog mee te vallen.
In
jullie pakket deze week: wederom frisse busselwortel van Walter en
Roos, spinazie van collega Bert, en de rest van onze eigen bodem. De
koolrabi heeft te lijden gehad onder veel enthousiaste slakken,
daardoor heeft z'n huidje ruwe plekken, maar de inhoud is gelukkig
nog ok.
En
dan nog dit: de vakantiemeldingen beginnen stilaan binnen te lopen.
Graag zou ik jullie willen vragen het pakket door te geven aan
mogelijks geïnteresseerde mensen als jullie op vakantie zijn. Het is
voor ons erg belangrijk dat we in het hoogseizoen niet blijven zitten
met onze groentjes, bovendien zijn een paar pakketten extra zeer
welkom :)
Alvast
bedankt voor de moeite!
Geniet
van de warmte zolang het niet dondert!
Fien.
Poperinge, 31 mei 2016
Ahoi
scheepskamaraden!
't
Zal wel zijn dat zwembanden en opblaaseendjes 's zomers bij de
boerderij horen, maar dan toch op een lichtelijk andere manier dan
momenteel het geval is.
Na
het uitplanten van de pompoenen en courgetten was een beetje water
wel aan de orde, maar ik heb het niet durven denken, laat staan onder
woorden brengen, omdat ik dat al ken, die gasten van hierboven: ah
gij vraagt regen? Hier se!
Het
veld zag er deze ochtend uit als een broedgebied voor watervogels, de
koeien hebben een verdronken weide, en het gras dat op het punt stond
hooi te worden plakt tegen de grond... Enfin, voor de rest zijn er
geen potten gebroken, al heeft het striemen van regen en wind de
groenten, die net goed aan de groei zijn, geen deugd gedaan.
Krachtboer-festival
het voorbije weekend, dat het op wonderbaarlijke wijze droog gehouden
heeft, en het weerzien van zoveel mooie mensen en initiatieven
daarentegen heeft de boer deugd gedaan!
Het
veld mag er dan erg verregend bij liggen, de pakketten zien er wel
blij uit, vind ik. Met verse busselwortel van Walter en Roos, het
prille begin van onze peultjes, en de allereerste spitskooltjes.
Laat
het jullie smaken!
Fien.
Poperinge, 24 mei 2016
Beste
allen,
Excuses
voor de slechte kwaliteit van de bloemkool. Ik weet niet wat ik met
de situatie moet aanvangen. Het gaat om overmacht in zekere zin.
Doordat we zelf momenteel nog onvoldoende groenten hebben om het
pakket te vullen, zijn we genoodzaakt aan te vullen met het aanbod
van anderen. Helaas laat de kwaliteit vaak te wensen over, wat ik erg
moeilijk te verantwoorden vind ten aanzien van jullie. Frustrerend!
Ik
spreek het veld en de tunnels dagelijks bemoedigend toe, maar verder
valt daar niets aan te forceren.
Een
beetje warmte zou al wonderen kunnen doen. Het wonder dat we volgende
week spitskool en peultjes zouden kunnen oogsten bijvoorbeeld. Laten
we hopen!
Aan
de plant- en zaai ijver kan het alleszins niet liggen. De pompoenen
en courgetten gaan deze week de grond in, de prei en kool- opkweek
staat al boven, evenals de boontjes, warmoes, patatjes, bieten,
venkel, selder, koolrabi, enz. Het komt er aan!
Fien.
Poperinge, 17 mei 2016
Hallokes!
Hoe
toepasselijk, dat kan geen toeval zijn: de groenten in het pakket
zijn deze week allemaal effectief groen(te). Met sla, andijvie,
raapsteeltjes en rucola van eigen kweek.
De
gezapige zondagsregen heeft deugd gedaan. Het veld begint er stilaan
bewoond uit te zien, en dat is fijn.
Ook
op en rond het erf is er steeds meer roering. De koeien lopen buiten,
Karolien en Betje zitten in de peloese, we hebben een kip met
kuikentjes die zich vrijelijk in het ronde beweegt, en binnenkort
komen er nieuwe bewoners: 2 biggen.
Momenteel
zijn we redelijk goed mee met het werk, al begint het onkruid nu fel
te steken. Wiede wiede woep wil dat zeggen. Op de knietjes.
In
de tunnels is er ook vanalles gaande. We hebben komkommer en paprika
geplant, en aan de tomatenplanten hangen de eerste tomaten. Alles
groeit en bloeit, wees verheugd!
Fien.
Poperinge, 10 mei 2016
Wees
gegroet gij goede groenteneters!
De
regen valt druppelsgewijs, en dat zou gerust wat meer mogen zijn. De
afgelopen week hebben we geplant en gezaaid gelijk gek, en al die
tere plantjes zouden erg gediend zijn met een flinke slok water, de
knolselder niet in het minst.
Behalve
druk, was het ook een pech week om u tegen te zeggen. Alles wat maar
enigszins kon mislukken of in panne vallen heeft dat gretig gedaan.
Maar we hebben prachtig weer gehad en dat maakt veel goed.
Veel
volk hebben we overigens ook over de vloer gehad. Momenteel logeren
hier 2 stagiaires van de Steinerschool van Gent, Landwijzer (de
landbouwopleiding die ik gevolgd heb) is op bezoek geweest, en de
Freinetschool kindertjes zijn ook nog eens langs gekomen. De blijheid
en het enthousiasme dat zij meebrengen is fijn.
Het
pakket samenstellen vraagt tegenwoordig het uiterste van mijn
creativiteit. Alles heeft z'n tijd nodig. De overvloed zal dus nog
een tijdje uit blijven, maar we oogsten de allereerste sla van het
veld, en dat is toch al iets. Je zal merken dat de kropjes nog klein
zijn en veel hebben meegemaakt (koude, natte, wind en slakken), maar
dat maakt hen des te karakteristieker. Uit de tunnel hebben we terug
rucola, en uit een veldhoekje hebben we kruidenbusseltjes getoverd.
De koolrabi van Hebben ziet er maar triestig uit. Onze excuses
daarvoor. Ik veronderstel dat het voor hem ook niet gemakkelijk is.
Vier
de lente met salades en rauwkostjes!
Fien.
Poperinge, 3 mei 2016
Het
kan verkeren!
Vorige
week winters, deze week zomers. Het liefst hebben we dat in die
volgorde natuurlijk. De koeien kunnen nu naar buiten, en de vreugde
die daar gepaard mee gaat is ontroerend. Eerst is er ongeloof: ze
waren door de lange winter helemaal vergeten dat de achterpoort van
hun stal open kan. Maar als de geur van vers gras hun neus prikkelt,
zijn ze niet meer te houden. Elegant kan je hun huppelpasjes
nauwelijks noemen, maar schattig zijn ze des te meer.
Het
wordt een drukke tijd. Nu we wat achter zitten op schema is een
serieus inhaalmanoeuvre aan de orde. Planten en zaaien à volonté
dus. Maar de doeken kunnen nu van de vollegrondsteelten af gehaald
worden, en dat is een mooi zicht.
De
erwten, peulen en capucijners hebben draad gekregen, en zijn daar
blij om. Ze kunnen nu beginnen klimmen, elke dag een stukje dichter
bij de zon.
Voor
het pakket moeten we voorlopig nog beroep doen op collega's.
Koolrabi, sla en andijvie (voor de grote pakketten) hebben we uit
eigen tunnels, paksoi komt van bij Walter Cambi. Voor de prei is het
nu echt de allerlaatste keer. Geniet er dus maar van, want het zal
tot eind oktober zijn.
En
wat mij betreft is het tot volgende week.
Laat
de zon in je hart!
Fien.
Poperinge, 26 april 2016
Awel
merci,
't
Gaat nu nog een beetje beginnen winteren ook verzekers! We kijken al
tegen mei aan... Met dikke muts, wollen sjaal, en koude tenen. Maar
dat kan ons er niet van weerhouden de aller allereerste sla uit eigen
tunnel te oogsten?! En daar zijn we fier op! De 'lente-uitjes'
begrijpen er natuurlijk niets van: lente? Groene selder en wortelen
komen van bij Hebben. Als we een beetje samenleggen krijgen we het
pakket gevuld.
De
prei gaat nu snel achteruit. We geven telkens een beetje meer mee,
ter compensatie van eventuele schieters die we over het hoofd zouden
zien.
Al
te gaar kijken we uit naar warmte. De koeien (+kalfjes) blijven in
afwachting liever nog wat in de stal, de aardappelen staan nog niet
te popelen om geplant te worden, en de erwten liggen liever nog even
onder doek dan in weer en wind aan een klimdraad te staan.
Maar
in weer en wind is er wel gewerkt op de werkdag afgelopen zaterdag.
We kregen hulp van onze trouwe helpers en zijn er samen nog eens in
gevlogen. Het erf is weer wat toonbaarder, de melkverwerkingsruimte
begint vorm te krijgen, en de hoge bomen vangen nu ze geknot zijn
minder wind.
Als
je je komend weekend warm wil lachen, dan kan dat met Steven Mahieu
die zaterdag naar haute culture komt.
Als
je je warm wilt koken dan kan dat met Anna: op 18/05
'seizoensgebonden koken' en op 15/06 'koken zonder
vlees' telkens van 19u30-21u30. Je
kan je inschrijven op info@stekvzw.be,
15€pps.
Ziezo.
Fien.
Poperinge, 19 april 2016
Hali
halo,
Op
geheel eigen wijze geeft ieder hier uiting aan z'n lentekriebels. De
kippen zijn fanatiek aan het broeden geslagen op de meest onmogelijke
plaatsen, maar ze nemen de competitie bloedserieus. De kalfjes nemen
het leven veel luchtiger op en huppelen onbekommerd en vrolijk door
de stal. En de katten lijken wel hangbuikvarkens. Dik en loom bewegen
ze zich voort. Dat belooft!
Desondanks
komt de landbouwlente dit jaar maar traag op gang. Het blijft wat te
fris en aan de natte kant om er volledig in te vliegen. We laten
alles onder doek, en gaan erg omzichtig te werk als we ons op het
land begeven.
Geduld
is een mooie deugd, maar moeilijk op te brengen als veel te doen is.
Aan
de geringe omvang van het pakket is het nog even wennen. In
vergelijking met het dubbele winterpakket, ziet het er weinig uit.
Dat komt ook omdat voorjaarsgroenten duurder zijn. Ze groeien
langzamer en hebben meer zorg nodig.
We
slaan ons samen door de voorjaarsschaarste heen. Met energie van de
zon, en de weelde van de zomer in het vooruitzicht lukt dat wel. We
hebben immers al verse rabarber en bieslook, en zo komt er elke week
wat nieuws bij!
Fien.
Poperinge, 12 april 2016
Hola!
Er
zit schot in de zaak, dat is het minste wat je zeggen kan! Op vlak
van werk is dat positief. Er is veel werk, er wordt hard gewerkt, dus
op korte tijd is er weer veel gebeurd. Maar het is niet gemakkelijk
om het hoofd koel te houden en de kalmte te bewaren als eigenlijk
alles tegelijk moet. Op vlak van groenten zie ik het uiteraard minder
graag opschieten. We hebben nu alle prei gerooid en in de frigo
gestoken om er nog zo lang mogelijk mee verder te kunnen, want hij
was tegen het opschieten aan. Ook de rucola, raapstelen en postelein
gaan nu snel erop en erover. Voor de winterpostelein en de witte kool
is het trouwens de laatste keer. De winter is nu écht voorbij.
Vorige week hebben zowel Tammie als Marie een kalfje op de wereld
gezet, en wij hebben ze gedoopt: Ludo en Léon.
De
liefde in de stal is erg groot, er wordt bekept en geknuffeld. Alle
koeien zorgen mee voor de twee pagadders, elk om beurt.
De
kippen kijken tegen ophokplicht aan. Ze hebben mijn groentenveld
ontdekt waar ze lustig alles uitdabben wat ik net geplant heb, en dat
kan uiteraard niet zijn. Zus en Babaï hebben het mooiste kippenhok
ooit gemaakt van onze oude driewielkar, en het voorste fruitweitje is
best gezellig, bij Karolien en Betje, dus ze zullen het zo kwaad nog
niet hebben.
En
dan heb ik nog een aantal boodschappen van algemeen nut:
Opgelet:
dit is terug het eerste wekelijkse pakket. Er liggen dus wat
minder groentjes in jullie bak, maar geen nood, volgende week zijn er
weer verse! Voor degene die hun zomervakantie al aan het
plannen zijn: probeer alsjeblief ook een bestemming te vinden voor
jullie pakket. Geef het bvb door aan degene die de hond komt eten
geven en de vis uitlaat. 's Zomers draaien onze groenten op volle
toeren, en het zou erg jammer zijn mocht iedereen dan afzeggen.
Bovendien kunnen er op deze manier nieuwe mensen kennismaken met onze
groentjes, en elke uitbreiding is erg welkom. Voor hen die benieuwd
zijn hoe zus het heeft gesteld op weg naar Compostella: nu
vrijdag 15 april om 20u doet zij haar verhaal hier in de
Helleketelweg 15, Poperinge. Zaterdag 16 april van 9u tot 13u
kan je op diezelfde locatie een wilgenhut leren bouwen. Grijp
je kans! 9euro pps, kinderen gratis, per volwassene max 1 kind.
Woensdag 20 april: koken met Anna, 19.30u-21.30u,
15euro pps. Zaterdag 23 april: werkdag op Stek, 9u –
17u, gratis :) Zaterdag 30 april: Haute Culture: Steven
Mahieu, 20.30u, 7euro pps
Je
ziet: voor elk wat wils. Hopelijk tot gauw op 1 van onze
activiteiten!
Fien.
Poperinge, 29 maart 2016
't
Is gebeurd!
Geploegd, geplant, gezaaid, de tunnels vastgehouden toen het gisteren vreselijk hard waaide uit de verkeerde richting, en eitjes gezocht natuurlijk. Hier zijn het niet de hazen, maar onze kippen die het verschrikkelijk lollig vinden om hun eieren op de meest excentrieke plaatsen te deponeren.
Het
lijkt eigenlijk wel of al onze dieren prettig gestoord zijn. Zo heeft
Betje beslist dat ze kost wat kost mee wil gaan ploegen met Karolien.
En dat kunnen we met man en macht niet voorkomen. Het levert ons wel
de meest vertederende momenten ooit op...
We
zijn vrijdag de prei beginnen rooien en in de frigo steken omdat ze
anders zou kunnen beginnen opschieten. En wat bleek? Pret verzekerd!
Dus als jullie graag extra prei hebben voor in de diepvriezer
laat gerust wat weten, dan maken we een koud preisje.
Eindelijk
is het zo ver, we hebben de eerste raapsteeltjes (een absolute hit in
Nederland) en rucola uit eigen tunnel kunnen oogsten! Wat een
heerlijk lentegevoel. Dat is natuurlijk nog maar een pril begin, maar
ik zeg altijd: alle begin is pril.
Smakelijk!
Fien.
Poperinge, 15 maart 2016
Olé
olé,
Ik
voel zowaar een zonneslagske! Dit prachtige lenteweer is dé
natte/droge droom van elke boer. Er is geen houden meer aan. Ik heb
dus ons Karolien van stal gehaald, en we zijn het land beginnen
opentrekken zodat het wat kan luchten. Als alles volgens plan gaat
kunnen we overmorgen ploegen. Voor Betje, ons mini haarschaap is dat
slecht nieuws, want zij wijkt doorgaans geen 10cm (letterlijk) van
Karoliens zijde, en moet haar dikke (letterlijk) vriendin nu hele
dagen missen. Ze loopt dan ongerust blatend heen en weer langs de
draad tot we terug zijn. Zo komt elke avond alles gelukkig goed.
Deze
week komt het eerste plantgoed voor de tunnel toe: sla, andijvie,
koolrabi, bloemkool en chinese kool. Allemaal erg beloftevol. Jammer
genoeg gaan jullie nog een beetje geduld moeten hebben eer dit zich
ook in het pakket weerspiegelt, maar geloof me, het komt er aan.
In
dit pakket zorgt Nicole voor de vrolijke noot met een bosje kervel.
Heerlijk voor een lente-soepje. Onze winterpostelein gaat ook
helemaal uit haar dak, dus we delen in deze vreugde met een extra
grote portie. Aardpeer zit voor het eerst dit jaar in het pakket.
Hier zijn de kinderen dol op deze 'kabouterknolletjes'. Als jullie er
niet zo goed weg mee weten kan het receptje in bijlage misschien
helpen.
De
witte kooltjes lijken misschien winters, maar er valt zo een heerlijk
lente-slaatje mee te maken dat ik het elke dag eet.
Aardappelen
hadden jullie misschien niet verwacht in een groentenpakket, maar ze
hebben het vorig jaar zo goed gedaan dat we er nog in overvloed
hebben. Ik zorg wel voor enkele tips.
En
dan nog een boodschap van algemeen nut. In het vorige pakket zat er
hier en daar een rode kool die vanbinnen niet goed meer was, zo
hoorde ik achteraf. Als jullie ooit groenten tegenkomen waar iets aan
scheelt, laat het me dan alstublieft weten! Van buitenaf is dat niet
altijd te zien. En het is uiteraard belangrijk dat de geleverde
kwaliteit in orde is. Jullie bewijzen ons een grote dienst door open
te communiceren over dingen die goed of niet goed gaan. Alleen zo kan
het systeem optimaal functioneren en verbeteren.
Geniet
van het prachtige ontwaken der natuur!
Fien.
Poperinge, 1 maart 2016
Kadékes,
Als
er in mijn buik de afgelopen dagen beweging zat, dan is dat niet van
een kalfje, of twee, maar van overduidelijke lentekriebels. En net
als die lelijke vreemde katers die hier het erf belegeren, en onze
snoezepoezen beloeren, (en bespringen), voel ik de drang om te
zaaien. Spinazie, raapsteeltjes, radijzen, rucola, … Ik heb me uit
alle macht moeten bedwingen om niet in 1x alle drie de tunnels vol te
zaaien.
Dat
om jullie maar te zeggen dat hier wel degelijk werk wordt gemaakt van
een heerlijk lente-alternatief ter vervanging van de winterkost. Maar
het zal er om spannen, want vroeger dan andere jaren beginnen we nu
al serieus door onze voorraden heen te geraken. Rode kool is op,
wortelen zijn de laatste, spruitjes ook, pastinaak mindert
zienderogen.
In
dit pakket hebben we dus voor de verrassing schorseneren gestoken.
Voor hen die niet weten wat ze daar nu weer mee moeten aanvangen
kunnen de receptjes op de ommezijde misschien raad brengen.
Succes
ermee!
Fien.
Poperinge, 16 februari 2016
Lieve
stormvogels,
Wat
een stralende lentedag vandaag. De zon die behaaglijke warmte geeft,
de vogels die hun lenteliedjes met volle borsten repeteren, de
krokussen die ontdooien uit de nachtvorst... Wat een verschil met
deze tijd vorige week, toen de wind nog rond het huis gierde, en ik
's nachts bang m'n hart vast hield. Gek eigenlijk he, dat een mens
z'n hart vasthoudt. Alsof dat het eerste zou zijn dat gaat waaien.
M'n
grootste bezorgdheid betrof natuurlijk de vers opgezette tunnels,
maar die hebben gelukkig goed stand gehouden.
We
zijn bijna klaar met spitten. De grond nog een beetje laten drogen en
dan kunnen we beginnen zaaien. Wat een heerlijk moment. Hét
startschot. 't Is te zeggen, één van de vele startschoten die
gelost worden in de loop van het voorjaar. Want voor alles is er een
eerste keer.
Zo
ook de eerste keer veldsla in het pakket. Mooie kwaliteit, afkomstig
van collega Hebben. En paksoy. Die heeft het blijkbaar iets
moeilijker gehad, maar het is eens wat anders. De postelein in onze
tunnel groeit nu gelijk gek. Mooi om zien. Af en toe loop ik
hobbymatig door de tunnel om de enorme groeiste te voelen.
Zus
is nu ruim halverwege op haar staptocht naar Compostella. Al bij al
stelt ze het goed, maar de last van haar zware rugzak begint haar
parten te spelen. Haar kennende zal ze niet plooien. We hopen alleen
dat ze ook voldoende kan genieten van deze unieke ervaring!
Hier
thuis missen we haar uiteraard, maar gelukkig word ik bijgestaan door
een zeer deskundig en fijn team van pakketten-makers: Els en Stien,
en m'n twee trouwe stagiaires: Manon en Willem.
En
zo bereiden we ons hier op de boerderij stilaan voor op op het nieuwe
teeltjaar.
Geniet
van de zon!
Fien.
Poperinge, 2 februari 2016
Hali
halo,
Hoewel
zelfs degene die al het verst is nog twee maand te gaan heeft, is het
toch al goed voelbaar, dat prille leven in hun buik. Vooral 's
morgens, als ik tijdens het melken nog dromend tussen hen in sta,
krijg ik af en toe een por uit onverwachte hoek. De koe in kwestie
kauwt onverstoorbaar door en doet alsof haar neus bloed. Per slot van
rekening kan ze er niets aan doen dat het kleintje in haar buik een
huppelpasje maakt.
En
dat zelfde gevoel bekruipt me als ik naar het veld en de natuur om me
heen kijk: de lente is nog niet geboren, maar vanuit moeder's buik
geeft ze af en toe een speelse duw. Dat uit zich in de vogels die
terug frivoler fluiten, sneeuwklokjes die hun kopjes boven steken,
knoppen die zwellen enz.
Om
van pure vreugde te beginnen zaaien is het nog wat voorbarig, maar
Willem (onze Landwijzer-stagiair) en ik zijn alvast de tunnel
beginnen spitten.
Aangezien
onze eigen voorraden beginnen slinken (ajuin en knolselder zijn op),
hebben we het pakket wat opgevrolijkt met het aanbod van collega
telers. Zo is er nog eens witloof bij, rucola van Dirk Hebben, en
appeltjes omdat het lichtmis is!
Fien.
Poperinge, 19 januari 2016
Ja
lap zeg,
Overvallen
door de vorst in hoogsteigen persoon. Het was nochtans ruimschoots
voorspeld, maar je denkt nogal graag dat het zo'n vaart niet lopen
zal... Nu, we waren wel enigszins voorbereid, de prei was netjes
optijd gerooid, en ook de pastinaak was al uit. Enkel de spruitjes
zijn diepvries-spruitjes geworden... Wat op zich niet zo'n ramp is,
alleen kan je ze best niet te lang laten liggen eens ze ontdooit
zijn.
Het
veld heeft hier deugd van. Het ligt er vorstelijk en vredevol bij. De
wereld wordt er stil van, alsof alles wat enigszins bewegen kon
vastvroor. Prachtig weer, zij het dan een beetje koud voor tenen en
vingertoppen. De boerderijdieren hebben er geen last van, ze hebben
immers een dikke vacht en een warme stal. Enkel de ganzen zijn wat
van hun melk (of van hun eiwit) nu hun overstrominsgebiedje een
schaatspiste geworden is.
En
hoe gaat het met jullie, lukt het een beetje met de wintergroenten?
Ik weet het, dit is geen gemakkelijke periode. We doen dan ook ons
best zo veel mogelijk variatie te bieden, maar ik kan me ook maar
bewegen binnen het eerder beperkte aanbod dat er 's winters is, en
trachten creatief te wezen. Hopelijk houden jullie vol. De twee extra
tunnels zijn opgezet, zij beloven beterschap!
Fien.
Anna
is niet meer te houden, ze schreef nog een vervolg aan haar
kolen-special: Anna's kolen-special deel 2
Ik
moet bekennen dat ik een fan ben van Jeroen Meus. Hij brengt me vaak
op ideeën hoewel ik het lang niet altijd eens ben met z'n
kookmethodes.
Vorige
week kookte hij de savooikool papgaar in veel water en roerde
daardoor een grote hoeveelheid melksaus. Dit kan absoluut beter:
snijdt de savooi dun, fruit een gesnipperde ui in boter en
meng er de savooi onder. Blijf er de eerste 5min bij en schep
voortdurend om, laat daarna nog 5min nagaren in de pan met het deksel
erop. Geen water toevoegen! Kruiden met peper en zout. Eventueel een
saus bijvoegen met kurry op pindakaas.
Koolsla
voor bij de frieten: witte kool en ajuin raspen, yoghurt en of
mayonaise toevoegen, kappertjes of augurk-stukjes onder mengen.
Boerekool
op z'n hollands: de nerven eruit halen en meekoken met de
aardappelen, puree van maken en dan met kaas of rookworst.
Een
goede tip voor boerenkool kreeg ik van Filip: de boerenkool
drogen in de oven (niet hoger dan 40°C), en eventueel besprenkelen
met olijfolie en zout. Is knapperig als chips!
Poperinge, 5 januari 2016
Hopsa,
Daar
zijn we weer, een jaar later. Putje winter, al is er niets dat dat
laat vermoeden. Het veld doet een poging tot winterslaap, maar zonder
zacht wit dekentje, en met het water aan je lippen, is dat niet zo
evident.
De
koeien en ikzelf daarentegen hebben absoluut geen probleem met eender
welk slaapje. We genieten met volle teugen van de lange avonden, zij
in hun stal, ik bij de kachel.
De
bewaargroenten hebben door de warmte besloten hun slaapje over te
slaan. De wortelen en rode bieten lopen al volop uit, en ook de
aardappelen openen hun oogjes.
Buiten
op het veld nemen de spruiten stilaan buitengewone proporties aan, en
onder de savooien bevinden zich exemplaren die ongetwijfeld in
aanmerking komen voor een plaatsje in het guiness book of records...
De grote-gezinnen-kool.
De
slakken vinden het allemaal prima, en beleven de tijd van hun leven.
Van postelein tot spruitjes, ze vinden het allemaal even lekker. En
zo heeft ieder diertje zijn pleziertje.
Over
het algemeen mogen we niet klagen, en zeker niet met een fonkelnieuw
teeltjaar in het vooruitzicht. Het opmaken van het teeltplan, en het
bestellen van zaad- en plantgoed, was alleszins veelbelovend. Met
twee extra tunnels erbij kunnen we komkommers, tomaten, en paprika's
telen: een nieuwe uitdaging!
En
zo zijn er nog. Zus bijvoorbeeld is, zo mag ik wel zeggen, aan de
uitdaging van haar leven begonnen. Te voet van hier thuis naar
Compostella. Al het materiaal zelf dragen en slapen in een tentje.
Met het weer van de afgelopen dagen lijkt me dat... een uitdaging.
En
dan nog twee varia puntjes:
-Graag
wil ik een woordje van dank placeren voor alle trouwe
broodzakken-spaarders. Zeer fijn dat we op deze manier kunnen
recycleren!
En
graag laat ik het woord nu aan Anna, die een lofzang voor de kolen
geschreven heeft. Haar stukje duiding bij deze niet altijd even
geliefde groente, vinden jullie op de keerzijde van deze brief.
Fien.
Kolen-special,
geschreven door Anna.
De
kolen, ofwel de brassica-familie, behorende tot de kruisbloemigen,
kennen we in heel veel verschillende verschijningsvormen nl
spruitjes, savooikool, rode kool, witte kool, boerekool, bloemkool,
broccoli, chinese kool, paksoi, raapstelen, rucola, radijs, rettich,
zo heb ik ze geloof ik allemaal.
De
kolen komen niet alleen in onze omgeving voor, maar ook in andere
klimaten zoals Spanje,Egypte, Turkije, omdat ze zich goed kunnen
handhaven onder warme omstandigheden, maar ook lang bewaarbaar zijn
zodat het ook in de heetste periodes, als niets anders wil groeien
door de droogte, gegeten kan worden.
In
koudere gebieden zoals Noorwegen, Polen, en de Sovjet-Unie, is witte
kool, naast uien de belangrijkste groente. En wist je dat er in vele
Amerikaanse streken er dagelijks koolsla op tafel staat?
Als
je naar het uiterlijk kijkt van bijvoorbeeld de meest voorkomende
kool, witte kool, dan zie je een mooie vaste vorm, middenin, een
sterke pit vanwaaruit de bladeren zeer harmonisch en dicht op elkaar
zijn gegroeid, als een omhulling vanuit een centrum, als laagjes rond
een warme buik. Maar ook met een stevige korte steel, fier
opgericht, als een ruggengraat.
Vergelijk
dat eens met een krop sla. Een heel ander gevoel. Het helpt om naar
de gestalte van de groente te kijken om de “waarde” die het in
onze voeding heeft te leren zien.
Met
de bereiding van de kool bepaal je veel van de verteerbaarheid.
Vroeger, en nu soms nog, werd kool heel lang gekookt, waardoor het
papgaar werd, maar erg moeilijk verteerbaar. Nu weten we dat kort
roerbakken in de wok, of met wat boter en een uitje kort stoven de
smaak beter maakt, en ook de verteerbaarheid.
Zelfs
kleine kinderen kunnen kool goed eten, zeker als we de smaak wat
opleuken bijvoorbeeld door de witte kool wat curry, stukjes wortel,
prei, enz te mengen, of spruitjes met een sausje met kokos of
pindakaas enz.
Maar
net as bij alle smaken moeten kinderen ook aan de koolsmaken wennen.
Zoek
eens nieuwe combinaties:
-Op
zondag een quiche met witte kool, wortel, en ui. Kort stoven met
boter, vorm bekleden met deeg, vullen met groentemengsel, overgieten
met los geklopt ei en room, en een half uur in de oven.
-Stoofpotje
met stoofvlees en uien, daarbij aardappelpuree en gestoofde rode kool
met stukjes appel.
-Ovenschotel
met gehakt, savooikool met curry, en daarop aardappelpuree.
-Amerikaanse
koolsla: witte kool raspen, mengen met geraspte ui, yoghurt of platte
kaas, eventueel mayonaise, tuinkruiden enz.
-Rode
koolsla: geraspte rode kool mengen met geraspte appel, stukjes
appelsien, eventueel gember, rozijnen, kaneel, enz.
En
als je thuis lastige pubers hebt, of zelf de hele dag doorbrengt op
kantoor, dan kan een beetje rauwkost van kool je wat te verstouwen
geven. Probeer het maar eens!
Anna.
Poperinge, 15 december 2015
Liefste
schaapjes,
Ik
weet niet hoe dat bij jullie zit, maar ik heb zo het gevoel dat hier
op de boerderij de rolverdeling voor het kerstspel al lang heeft
plaatsgevonden. In de koestal rommelt Marie verwoed in de voederbak.
“Waar is dat kerstekind nu gebleven?”, terwijl Rosa aan het
timmerwerk rammelt als een echte Josef. Tammie vertoont duidelijk de
gedragingen van een engel, en Evie die van een os.
De
rol van ezel lieten ze voor mij.
Het
veld ligt er koud en nat bij. Hoewel de temperatuur nog verre van
winters is, voelen we het toch al af en toe aan onze tenen en
vingertoppen bijten bij het oogsten van de prei en spruiten. De
warmte van de kachel 's avonds krijgt daardoor des te meer
appreciatie.
En
in het kader van het naderende jaareinde past natuurlijk ook de
uiting van onze grote appreciatie ten aanzien van jullie. Het
engagement dat jullie aangaan door te abonneren op een groentenpakket
is voor ons van levensbelang. Jullie steun betekent dan ook erg veel,
waarvoor dank!
Dit
is het laatste pakket van het jaar. Het eerste van volgend jaar
zal zijn op 12 januari 2016. Er
zitten dus drie weken tussen, daarvoor diende het pompoenpakket van
een paar maand terug.
We
hebben getracht deze editie een beetje feestelijk te maken met witoof
(klein maar fijn), en ingezuurde courgetten. Voor de boerenkool, die
misschien iets minder gekend is, heb ik een paar tips. Bewaren kan je
gemakkelijk door hem buiten met z'n steel in de grond te steken, en
er een plastiek zak over te trekken. Wat ook handig is, is van de
bladeren er al af te halen en ze in een zak in de diepvriezer te
steken. Bij het uithalen kan je ze in bevroren toestand fijnkloppen,
zo hoef je het niet meer te snijden. Bovendien wordt hij iets zoeter
van smaak door de vorst.
Ziezo,
rest mij nog jullie een gezellige kersttijd te wensen en het nodige
geluk voor het nieuwe jaar!
Fien.
PS:
Bij deze brief vinden jullie het verhaal van zus, zij zal het
jaar
beginnen met te voet naar Compostella te gaan.
Poperinge, 1 december 2015
Bonjour!
Dat
is zowat het enige gereedschap ter mijner beschikking om mezelf in
geuren en kleuren op Franstalige wijze uit te drukken. Daarmee, en
met een brede glimlach zijn we de voorbije week met 250 fietsers van
de climate express naar Parijs getrokken om vriendelijk doch
vastberaden onze dringende vraag voor een degelijk klimaatakkoord te
laten weerklinken. We trotseerden zware hellingen, lange afstanden,
weer en wind, omdat na de afgelasting van de geplande historische
klimaatmars waarop 1.000.000 mensen verwacht werden, alle kleinere
acties des te belangrijker worden.
Vandaar
een warme oproep om aanstaande zondag 6 december massaal aan de
verplaatste mars in Oostende deel te nemen.
En
intussen heeft een klein maar dapper leger, bestaande uit zus + kids,
vrienden en stagiaires de boerderij overeind gehouden.
Een
heel gerust gevoel om alles in goede handen te kunnen achterlaten
voor een tijdje, maar toch ook wel fijn om terug thuis te zijn, zij
het een beetje ziek.
De
prei begint met al die regen een wat te roesten, maar ze is nu wel
mooi dik, daar ben ik blij om. De spruitjes zijn gigantisch omdat ze
met de warmte blijven groeien, net als de postelein die ook van geen
ophouden weet.
Voorlopig
gaat het nog redelijk, maar ook voor de bewaring van de wortelen,
rode biet, en kolen is het wat aan de warme kant. Hier en daar
beginnen ze al wat te schieten.
Voor
de rest gaat het prima!
Fien.
PS:
Niet vergeten: 10 december klantenbijeenkomst. Mensen die graag
willen kennismaken met onze groentjes of wat meer uitleg wensen, zijn
natuurlijk ook van harte welkom!
Poperinge, 17 november 2015
Lieve
mensen,
Onstuimig
weer, woelige tijden. Vraagt om dicht bij elkaar en bij de kachel te
kruipen. Vraagt ook om stevige kost, groenten die je met je voeten op
de grond houden als de wind je van je sokken dreigt te blazen.
Het
pakket zit in de overgang (verschiet dus niet als het je blozend
aankijkt...) De laatste pompoentjes, de laatste kleine preitjes (we
vatten vanaf nu een groter stuk aan), een klein knolseldertje (die
zijn nu eenmaal niet verder geraakt dan dit), een halve rode kool om
jullie niet te bruuskeren, en veel postelein. Daar is werkelijk geen
rem op te zetten, die groeit razendsnel. Bij de bewaarbaarheid van de
groenten heb ik m'n vraagtekens. De ajuin doet het alleszins niet
goed. We geven jullie telkens wat meer mee om te compenseren mochten
er slechte tussen zitten. Ik weet niet waar het aan ligt, de
groei-omstandigheden waren nochtans perfect...
Dat
waren de omstandigheden voor de varkens ook, vandaar dat hun tijd om
te gaan gekomen is. Mochten jullie graag één of meerdere
vleespakketten bestellen, gelieve een mailtje te sturen naar
info@stoppel.be.
Dan
is er ook nog opbeurender nieuws: er zijn nog plaatsen voor haute
culture: 28 november: Kris Dane. Als je zin hebt in een gezellige
avond kom gerust langs! Wel graag een seintje vooraf.
En
dat geldt ook voor onze jaarlijkse klantenbijeenkomst.
Donderdag 10 december om 20u, verwelkomen we jullie graag in
grote getalen in de helleketelweg 15, om samen het voorbije jaar te
evalueren en ervaringen uit te wisselen in de hoop nog beter op
elkaar afgestemd te geraken.
Tot
binnenkort!
Fien.
Poperinge, 3 november 2015
Beste
begenadigden,
Hoe
herfstig kan de herfst zijn. De bomen eerst in vuur en vlam,
vervolgens vormt hun gebladerte een gouden tapijt op de grond. Een
adembenemend kleurenpalet waarmee de zon een spel speelt.
Het
uur is niet meer wat het was, maar de haantjes hier laten zich zomaar
niet van de wijs brengen. Voor de zekerheid kukelen ze dag en nacht
tegen elkaar opbiedend. De kippen beleven de tijd van hun leven.
Onder de notelaar zitten ze gespannen te wachten tot er een auto
voorbij rijdt. Krak krak krak, er sneuvelen een paar noten, en de
hele meute stuift er op af.
Voor
de koeien is het een periode van rustig soezen in de stal, en me
telkens ik passeer zeer nadrukkelijk nakijken, opdat ik toch zeker
niet zou vergeten hun op regelmatige tijdstippen van lekkers te
voorzien.
De
boerderij lijkt zich stilaan klaar te maken voor haar winterslaap,
maar zo ver zijn we nog niet. De grote rooiwerkzaamheden zijn nog
volop aan de gang. Wortelen bijvoorbeeld, een werk van lange adem.
En
tussen twee partijen door mest uitrijden zodat het grasland voor de
koeien zich kan voeden. Een parcours met meerdere hindernissen. Aan
een mestkar kan er blijkbaar heel wat breken...
Het
pakket kunnen we blijvend voorzien van sla. Te gek voor woorden
eigenlijk. Begin november... Desondanks zijn we gestart met het
snijden van de winterpostelein. Die heeft intussen niet stil gezeten.
De winterprei blijft een beetje aan de kleine kant. Die voelt
natuurlijk ook aan dat het nog vroeg is om te winteren.
Spitskool
is de laatste keer. Laat ons zeggen dat het welletjes wegeest is.
Fien.
Poperinge, 20 oktober 2015
Aandacht
aandacht!
Dit
is een dubbel pakket. Dat wil zeggen dat de eerstvolgende
levering 3 november zal zijn. Mocht het angstzweet u al uitbreken
bij het gedacht dat een 2de koelkast aanschaffen onvermijdelijk wordt
ter overbrugging van deze periode, dan kan ik u geruststellen: de
meeste van deze groenten kan je gemakkelijk vers houden in een
kelder, berghok, of zelfs buiten. Let wel: probeer ervoor te zorgen
dat er geen tocht of wind aan kan, want dan drogen ze snel uit. Best
afdekken met wat plastiek (vb prei, wortelen, spitskool, venkel...).
Ajuin kan je best niet te koud leggen en goed droog bewaren. Er zijn
er hier en daar reeds gedetecteerd met bruine ringen aan de
binnenkant. Dat kunnen we aan de buitenkant onmogelijk zien, daarom
geven we jullie telkens wat meer ajuin mee, voor het geval jullie
uitval zouden hebben.
De
bladgewassen lopen nu écht op hun laatste beentjes. Wacht dus niet
te lang met het klaarmaken van de andijvie.
De
dagen korten razendsnel, en ze doen dat niet eens op subtiele wijze.
Zomaar van de éne dag op de ander gebeurt het. Maandag werd ik
wakker, het was nog donker, ik was nog moe, en tóch was het tijd om
op te staan en de koeien te melken. Deze laatsten blijven vanaf nu
binnen. In de weide valt nauwelijks nog wat te grazen,en ze stonden
er maar wat kouwelijk bij te kijken.
Op
dit moment zijn we volop wortelen aan het rooien. Veel werk met
weinig resultaat, want ze zijn er echt erg aan toe. Dat zal hier en
daar in het pakket ook wel te merken zijn, waarvoor excuses. Waar is
de tijd dat we geen blijf wisten met ál die mooie wortelen... Maar
ach, we mogen niet klagen. Al bij al heeft het veld mooie gewassen
voortgebracht het afgelopen jaar.
Tot
binnen 14 dagen, en veel succes ermee!
Fien.
O
ja, vergeet niet naar Piv Huvluv te komen. 31 oktober om 21u, lachen
is gezond!
Poperinge, 13 oktober 2015
Lieve
mensen,
Je
zou toch voor minder fluitend over de velden lopen. Zulk prachtig
stil weer om de oogst te vergaren! Dezer dagen is het een lieve lust
om boer te zijn.
Even
een stand van zaken: de voederbieten voor de koeien zijn binnen, met
dank aan de ijverige jongens en meisjes van de freinetschool. En ook
de witte- en rode kool zijn bijna gebunkerd. We genieten dezer weken
de hulp van een paar ijverige stagiairen. Rest ons nog het binnendoen
der knolselderen en het gewortel. Voorbije vrijdag zijn we twee
tunnels gaan afbreken. Dat kwam zomaar uit het niets op ons pad. Dit
opent naar volgend jaar toe (en in afwachting van de grote glazen
serre) weer heel wat mogelijkheden in de zin van alvast tomaten en
paprika's telen, ik zeg zo maar wat...
De
komende tijd zal voor de recentere volgelingen mogelijks lichtelijk
verwarrend zijn, maar ik zal trachten het plan helder toe te lichten.
Dit groentenpakket is het laatste enkel pakket. Vanaf volgende
week schakelen we weer over op wintermodus wat wil zeggen dat we om
de 14 dagen een dubbel pakket bewaargroenten leveren. We doen dat
omdat deze groenten gemakkelijk langere tijd goed blijven, en het
voor ons dan 's winters iets rustiger is. De betaling blijft gewoon
hetzelfde omdat de hoeveelheid groenten ongewijzigd blijft, enkel de
leveringsfrequentie daalt.
Geen
paniek, volgende week, als we effectief van start gaan, zal ik het
nog eens uitleggen.
Er
is deze week echter iets wat voor iedereen nieuw is: we proberen het
pompoenpakket uit. Omdat: pompoenen bewaren het beste bij
kamertemperatuur, en mijn huiskamer is niet groot genoeg om een
1000tal pompoenen te stockeren, daarom leveren we ze nu in één
pakket, zodat jullie ze elk in jullie huiskamer bewaren kunnen.
Wederom
verandert er voor de betaling niets omdat we tussen kerst en nieuw 3
weken niet leveren, en dit is de invulling van die éne extra week
bovenop het dubbel pakket. Voor de mensen die eerder hun pakket
zouden stopzetten, bekijken we dit dan apart.
Ziezo.
Blijf vooral kalm, het klinkt ingewikkelder op papier dan het in
werkelijkheid is, laat het u gewoon overkomen, en dan komt alles
goed!
Fien.
Poperinge, 6 oktober 2015
Hallo!
De
dagen mogen dan wel snel korten nu, er blijft toch nog meer groei in
de gewassen zitten dan je denken zou. Zie de mooie dikke venkel, de
groote (haha) savooi, en de gigantische andijvie.
Me
dunkt dat het heerlijke najaarszonnetje van de voorbije week daar wel
voor iets zal tussen zitten, toch kan ik me niet van de indruk
ontdoen dat ook het vrolijke gekwebbel van de freinetschoolklasjes
die we op bezoek hadden, een positieve invloed heeft op de groei.
Positief was ongetwijfeld ook de enorme vlijt waarmee ze aan de slag
gingen. In een mum van tijd waren de pompoenen en de rode bieten van
het veld gehaald!
We
zijn dit jaar begonnen met het maken en gebruiken van
biologisch-dynamische preparaten. Geen paniek dus mocht je me ooit
met een rugsproeier over het land zien lopen, of mochten er jullie
wilde sproeiverhalen ter oren komen. Ze zijn gemaakt van kruiden en
mineralen, en je kan het vergelijken met voedingssupplementen of
homeopathische middelen. Het is mijlenver verwijderd van chemische
producten ter bestrijding van ziektes of plagen, integendeel, het
dient ter ondersteuning en ter stimulering van de levenskracht van de
gewassen.
De
stiertjes hebben daar alleszins geen ondersteuning bij nodig, die
huppelen naarstig in het ronde en breken van tijd tot tijd uit voor
de fun. Compleet overweldigd door de vrijheid komen ze vervolgens
angstig, en met hun staart tussen hun benen achter me aan geslopen,
om zich dan gedwee terug in hun weitje te laten lokken. Tja, een mens
moet zich ergens mee bezig houden...
Fien.
Poperinge, 29 september 2015
Oh
oh oh,
Wat
een zaligheid! Volle zon, volle maan, volle kisten aardappelen en
volle goesting om op het veld te wrochten. Bovendien heb ik tegen
alle verwachtingen in nog kunnen maaien ook, wat uitzonderlijk is
deze tijd van 't jaar. M'n geluk kan niet op.
Het
pakket is eens iets anders. De eerste krokante spitskooltjes,
radijsjes bij wijze van najaarsgrapje, een pompoentje omdat dat zo
past bij de herfst, en andijvie omdat deze teelt zo ontzettend
voorbeeldig groeit. De boontjes blijven er voor gaan, maar de
aftakeling is toch onvermijdelijk begonnen. De courgetten hebben deze
strijd reeds verloren. Voor hen is het voorbij.
Deze
week nemen we afscheid van Katrien en Kristien. Onze twee
vaarskalfjes gaan naar “De Zwaluw”, het bedrijf waar onze
stam-moeder-koeien van afkomstig zijn. Vier jaar geleden kregen we
als startend bedrijf 2 koeien, met als voorwaarde dat er eens als we
de ruimte daartoe hadden koeien terug zouden keren. Wel, vandaag is
het zover. Afscheid nemen is nooit fijn, maar het is een hele troost
te weten dat ze daar erg goed gaan zitten (en staan en zo,
natuurlijk)...
Haute
Culture is in eerste positie uit de startblokken geschoten met een
zeer goed optreden van een zeer virtuoos duo: de groote-faes. Maar
niet getreurd, er zijn nog hoogvliegers op komst. Begin uw
lachspieren maar alvast te trainen: 31 oktober piv huvluv.
Laat
de zon in je haart!
Fien.
Poperinge, 22 september 2015
Brrr,
wat
een weertje. Het veld ligt er kouwelijk bij, en zelf heb ik m'n
wollen hemden en truien ook al binnen handbereik gelegd. Tussen de
vlagen door zijn we begonnen met het rooien van de aardappelen, maar
wat zonniger weer zou wel aangenaam zijn.
De
inhoud van het pakket wordt stilaan steviger. Selder voor de soep.
Savooi voor de stamppot. En de eerste andijvie omdat we in een
sla-gat zitten. De vorige lichting is op, en de volgende is nog niet
klaar. Maar het past wel, andijvie is echt een herfst-ambassadeur.
Met
veel toeters en bellen ben ik begonnen met het busselen van de eerste
wortelen, maar ik moet toegeven toch enigszins op een ontgoocheling
gestoten te zijn. Zeer veel uitval wegens gebarsten (hoe kan het ook
anders, eerst zo droog en dan zo nat), maar ook kleine dikskes en fel
gestoken exemplaren door de maden van de wortelvlieg. Dat is wat
anders dan vorig jaar...
De
andere boerderijbewoners lijken weinig last te hebben van de regen.
De varkens hebben zich fanatiek op de archeologie geworpen. Verwoed
graven ze de ene krater na de andere in hun uitloopje. Voorlopig is
er nog geen melding van spectaculaire vondsten. Hun site is met dit
weer een vijvercomplex geworden, maar dat deert hen niet. Ik heb me
al lopen afvragen hoe ik hen zou kunnen inschakelen voor het rooien
van de aardappelen. Het zou alleszins vooruit gaan, helaas zouden ze
wellicht ook direct geconsumeerd worden, wat dan weer niet de
bedoeling is. In ieder geval: als jullie patatjes kunnen gebruiken,
geef gerust een seintje, we hebben er à volonté!
Betje
is een cursus zelfverdediging begonnen in afstandsonderwijs. Ze heeft
besloten geen meter te wijken als koen de stier op haar afstormt, en
af en toe slaagt ze erin voet bij stuk te houden...
Nu
vrijdag gaan we van start met 'haute culture'. Het 'de groote en
faes-duo' geeft de aftrap en het belooft de moeite te zijn, mis het
dus niet!
Tot
vrijdag!
Fien.
Poperinge, 15 september 2015
Jo
de manne!
Woehoehoe,
wat zijn we winderig vandaag... 's Morgens vroeg als ik uit m'n
dakvensterken kijk en de kippen over het erf zie rollen, dan weet ik
het al: 't is weer van dat. Opletten geblazen (ha!), dat 'k niet met
m'n appartementsdeur en al ben gaan vliegen als ik hem te enthousiast
open zwier.
Ook
het oogsten vergt aangepaste technieken dezer dagen. Zo moet je de
sla met je rug naar de wind snijden anders wordt ie aan flarden
geblazen. En voor je er erg in hebt is de wind er met je warmoes
bussels vandoor. De preitjes zijn een beetje van hun apropos. Maar in
een warm bouillonsoepke komen ze vast terug op hun positieve.
Afgelopen
weekend was het hier opendeurdag. Tof om al die bekende en onbekende
gezichten te zien. Het weer keek een beetje grijs, maar we hebben het
grotendeels droog gehouden. Dankzij heel wat helpende handen was het
erf op korte tijd piekfijn in orde gebracht, waarvoor vielen dank!
We
hebben afgelopen week ook een paar zonnige dagen gehad die ons in
staat stelden de ajuinen binnen te halen, en zo is het hamsteren van
de wintervoorraad begonnen. Nu moeten we onverminderd voort. Deze
week rooien we de aardappelen. Hopelijk verloopt dat zonder al te
veel rooie...
Fien.
Poperinge, 8 september 2015
Ziezo!
De
regenwaterputten zijn weer tot de rand gevuld, laat dat
nazomertje nu maar komen!
De
groenten geraken hier in hun afwerkingsfase en zouden daarbij deugd
hebben van een streepje najaarszon. Zo liggen de ajuinen al een paar
weken in de regen te drogen en zouden we de aardappelen gemakkelijker
uit kunnen rijden mocht het minder modderig zijn. De pompoenen- en
courgetteplanten ogen een beetje triest, maar de boontjes gaan
onverstoorbaar voort. De savooien zien er zelfs erg gelukkig uit. Ze
zitten dus in het pakket als primeur en als vrolijke frits. Voor
een stevige verwarmende soep zijn de groenselder en minipreis tot uw
dienst.
Wij
zijn intussen druk in de weer om de boerderij piekfijn in orde te
krijgen tegen de opendeurnamiddag nu zaterdag 12 september van
14u-18u. Kom zeker een kijkje nemen!
De
koeien hanteren tegenwoordig de nonnentechniek en worden allemaal
tegelijk tochtig. Tammie en Marie waren al gedekt, Rosa en Evie
vielen vrijdag in de prijzen.
Kleine
Kevin heeft ondervonden dat hij op z'n hoede moet zijn voor
onverwachte aanvallen van zijn melkemmer. Het éne moment is hij
rustig aan het drinken, en dan net als hij het onderste uit de kan
probeert te halen, wordt het plots donker en zit de emmer over zijn
hoofd. Even is hij dan de kluts kwijt, maar eens hij zichzelf heeft
weten te bevrijden springt hij uitdagend heen en weer voor zijn
tegenstander: aha, gaan we vechten ja?! 't Is een mannetje...
Fien.
Poperinge, 1 september 2015
Jaja,
Zelfs
ik kan er niet omheen. 1 September. Daar gaan ze dan, onze toekomst,
terug naar school. Een beetje melancholisch maakte ik er deze morgen
tijdens het melken onze Tammie attent op. Zij was bereid de
mededeling te herkauwen, maar was voor het overige weinig onder de
indruk. Het weer is zeer behulpzaam bij het benadrukken van de
boodschap: 't is voorbij die mooie zomer...
Zeg
nu zelf bij zulk regenweer schuif je met plezier je benen onder de
schoolbank in een warm klaslokaal, niet?
Hoe
dan ook, zus en ik hebben deze morgen warm-oes gebusseld in de regen
(wetende dat het voor jullie is, doen we dat met plezier). En de sla
gesneden die schaars begint te worden. Ook de courgetten gaan nu snel
achteruit. Er begint dus een kanteling te komen in het pakket,
richting andere groenten die klaar geraken. Bij het overbruggen kopen
we nu af en toe groenten van collega's in, en ik meen hier en daar te
hebben opgevangen dat een keertje tomaten in het pakket jullie deugd
doet. Al kunnen we dat ook niet zo vaak doen als we zelf van alles
anders staan hebben.
We
hebben een heerlijk Instant Kaféestje achter de rug, op de enige
mooie dag tussen al dat regenweer, en proberen nu te focussen op de
komende opendeur-nammiddag 12 september (gelieve het nieuws zoveel
mogelijk te verspreiden). In voorbereiding is er nog heel wat werk,
mochten jullie tijd en zin hebben, alle hulp is welkom! Wel graag een
seintje op voorhand. Nu zaterdag is er een collectief werkmoment
voorzien.
Hou
het droog!
Fien.
Poperinge, 25 augustus 2015
Hello
kitties!
De
natuur zoekt z'n evenwicht. Zo zeggen ze dat, en zo doet ze dat dus.
Hadden we last van de droogte? Dan volgt er nu water tot het aan onze
lippen staat. Maar zo ver zijn we nog niet. Voorlopig heeft het veld
er deugd van. Ikzelf begin lichtelijk nerveus te worden, want de
grote vraag is of we het onkruid onder controle gaan kunnen blijven
houden. Dat is groententeelt: één langgerekte krachtmeting met het
'kruid'. Uiteindelijk verlies je sowieso altijd, omdat het tegen de
herfst nauwelijks houdbaar is, maar we trachten natuurlijk zo lang
mogelijk bij te blijven.
Het
pakket van deze week is een variatie op hetzelfde thema. Sla,
courgetten en boontjes als vaste waarden. (Als jullie boontjes willen
wekken of inmaken, 't is 't moment, we hebben er gigantisch veel!).
Het busseltje prei is onze manier van het teveel aan plantgoed te
recupereren. Ideaal voor een juliennesoepje. De tomaten komen van
Hebben, laat dat de zon in jullie pakket dan zijn.
Ons
Rosa en Kevin 't kalf stellen het goed. Melken is nog spannend. Ze
staat stokstijf met haar benen groot open en angstige ogen, maar ze
laat me erg voorbeeldig doen.
Haal
die agenda's nu maar eens boven want oh wat staat er weer veel te
gebeuren: aanstaande vrijdag, weer of geen weer, een knal-editie
Instant Kafé. 15 september gooien we de deuren open in de hoop door
te breken bij het grote publiek, en 25 september is er de aftrap van
een winter vol 'haute culture': concerten, comedy, enz op zolder. De
aftrap belooft meteen een schot in de roos te worden want met het
“de groote en faes duo” kan je niet missen. Gelieve op voorhand
te reserveren. (meer info op www.stekvzw.be)
Tot
binnenkort!
Fien.
Poperinge, 18 augustus 2015
Hallokes!
Zeg
'ns eerlijk: wie heeft er de kachel al aangestoken?
Jaja,
bij momenten voelt het behoorlijk herfstig. Wat gaat het snel dit jaar. 'Half oest' is amper gepasseerd en alle graan is al van de velden. Wij zijn de ajuin aan het
rooien om dan op 't veld te laten nadrogen... Maar daarvoor zullen we
toch een ietsie meer zon van doen hebben.
Ons
hooi heeft het niet gehaald. Dat is jammergenoeg in plastiek pakken
beland. We kunnen geen risico's nemen want er is zó weinig gras dat
het sowieso zal spannen komende winter met al die eters hier. En er
is er nog eentje bij gekomen. Ons Rosa is donderdag (en het was een
zeer uitgesproken donder-dag), bevallen van een flinke zoon. Ons
kleinste koe, voor de eerste keer gekalfd van het grootste kalf. Ze
was er niet goed van, en wij die heel hard moesten trekken ook niet
helemaal. 't Was een spannertje. Gelukkig stellen moeder en zoon het
nu goed. We hebben hem Kevin gedoopt.
Ons
Karolien is ook nog 'ns gedoopt. Haar zelf uitgestippelde
hindernissenparcours als ontsnapping uit de kamping eindigde ongewild
in de vijver. Ze kwam er met de schrik van af.
Het
veld heeft deugd gehad van de regen. Het levert ons een gigantische
hoeveelheid prinsessenboontjes op. Zet jullie schrap!
Fien.
Poperinge, 11 augustus 2015
Beste
achterban,
Het
veld en ikzelf zijn zeer blij dat jullie er nog steeds bij zijn in
deze tijden van collectieve uittocht. Of dat jullie in geval van
vertrek een oplossing zochten voor jullie pakket.
De
groenten lijken relaxed. De explosieve groei is er uit. Doch voor
oprukkend onkruid blijft waakzaamheid geboden. We zijn door de
wortelen heen, en de pastinaak is ook al goed gevorderd. In de prei
begint er kruid te komen. De grote wiedklussen sluiten naadloos aan
elkaar.
De
sla dreigt te verbroeien, vandaar de extra portie. Ik heb ze zo
nauwkeurig mogelijk onderzocht maar schiet me niet dood als er hier
en daar toch een onopgemerkte plek aan zit. Alvast excuses.
Vorige
week heb ik het er op gewaagd om te maaien, maar het begint nu toch
te nijpen. Vóór donderdag moet het hooi sowieso weg zijn maar
momenteel, mét wolken en zonder wind droogt het voor geen meter. Het
is nochtans maar een haar van droog zijn verwijderd. Duimen dat het
goed gaat!
Rosa
doet alsof ze helemaal niet zwanger is, maar als ik haar zie waggelen
met haar dikker wordende uier, dan weet ik het wel zeker.
Karolien
heeft een vakantiejob gevonden op de kamping. Ze houdt er het gras
kort en blust van tijd tot tijd het kampvuur dat niet brandt... Voor
de zekerheid. En af en toe een diepe zucht. Wat heb ik toch een zwaar
leven.
Vader
en moeder zijn ook al een paar weken druk in de weer hier op de
boerderij. Alle klusjes die al heel lang liggen te wachten geraken
één voor één van de baan, en dat is fijn!
Fien.
Poperinge, 4 augustus 2015
Lieve
schavuiten,
Wat
volgt lijkt misschien een dagboekfragment, maar blijkt uiteindelijk
toch de vertrouwde nieuwsbrief te zijn.
Jullie
boerin heeft zich de afgelopen week niet enkel volledig laten gaan in
de wortelen (waardoor bijna alles gewied is?!), ze is ook compleet
uit haar dak gegaan op Bal-à-deuse, het vetste festival met enkel de
tofste mensen van de gehele west-hoek en verre omstreken. Doch
klokslag 12u is ze plichtsgetrouw huiswaarts gekeerd, voor de
zekerheid. Stel je toch eens voor dat haar stalen ros onderweg in een
pompoen zou veranderen, en dan?! Ja, in deze branche is het opletten
geblazen.
Het
weer voorziet tegenwoordig een natje en een droogje. Regen als je op
je knieën over het veld kruipt, en hitte als er 5 grote voers stro
geladen moeten worden... Maar in goed gezelschap hindert dat gelukkig
allemaal niet. Bovendien geniet het veld met volle teugen, en groeit
nu alles gelijk gek.
Eindelijk
zijn er de eerste boontjes, maar het is nog slechts een ieniemienie
plukje. Wees niet bevreesd de grote massa volgt sowieso nog. De
knolseldertjes moeten uit de tunnel weg omdat ik er winterpostelein
zaaien wil, en ook de venkeltjes moeten dringend geoogst omdat ze
schieten en toch niet dikker meer worden. Het pakket is dus van
moetes.
Wie
er zich tot helemaal niets laat verplichten is ons Roza. Ze had al
gekalfd moeten zijn,, maar zal zeker een paar weken over gaan. Zo
doen ze dat hier allemaal.
Ziezo,
volgende week zijn we er weer met meer... nieuws!
Fien.
Poperinge, 28 juli 2015
Hallo,
Dit
herfstige weer mag dan bij weinigen in de smaak vallen, de regen doet
het veld enorm deugd. De pas geplante prei staat fier rechtop en ook
de andere gewassen staan te blinken. Uiteraard groeit het onkruid nu
ook goed, maar dat nemen we er bij.
De
laatste lichting tuinbonen zijn niet zo mooi als de vorige, gelukkig
zijn ze goed van smaak, het is dat wat telt.
De
courgetten draaien op volle toeren. Ik heb m'n rug nog niet gedraaid,
of er zijn er weer klaar. Ook koolrabi hebben we nu volop.
De
grote wiedwerkzaamheden verlopen traag maar gestaag. Gelukkig is er
van tijd tot tijd de hulp van goede vrienden.
En
dan heb ik nog een aantal aankondigingen: 28 augustus Instant Kafé
en 12 september
Opendeurdag Stek en Stoppel. Nadere
toelichting volgt later.
Het viel u vast al
op dat de lengte van de brief omgekeerd evenredig is aan de lengte
van de dagen. Ik merk dat dat buiten m'n machte ligt, vast een
natuurwet.
Fien.
Poperinge, 21 juli 2015
Hola!
Kortzichtigheid
is een goede eigenschap voor een boer. Sterker nog, het is van
levensbelang. Als je verder durft kijken dan die éne rij wortelen
die je aan het wieden bent, dan krijg je sowieso een hartaanval of op
z'n minst een zenuwinzinking. Kortom, op dit moment is het zeer
ongezond om te bedenken wat er allemaal nog dringend gebeuren moet.
Een opsomming voor u maken is dus totaal uit den boze.
Anderzijds
kan het deugd doen zo gedetailleerd mogelijk te omschrijven wat er
allemaal al gebeurd is. De volledige wintervoorraad prei is de
voorbije week geplant bijvoorbeeld. Dat dat 51 rijen van 50m zijn
maakt misschien niet zo'n diepe indruk, maar als je becijfert dat dit
grofweg 17000 planten zijn, dan geeft dat een voldaan 'goed
gewerkt'-gevoel.
De
bouworde is een weekje neergestreken op stek, en ook zij hebben
bergen verzet. Letterlijk. Ze hebben een volledig nieuw
rioleringsstelsel aangelegd, en dat was nodig want een oud was zo
goed als onbestaande. Aanvankelijk leek het of er oorlog op komst
was: overal loopgraven, maar nu ligt alles netjes terug dicht.
Ziezo,
tot zover de korte briefing,
vlug
terug naar het veld,
tot
de volgende!
Fien.
Poperinge, 14 juli 2015
Dierbare
thuisblijvers,
Het
is zover. De spannendste weken van het jaar zijn aangebroken. Dit is
het moment waarop alles samenkomt. Pittige prei-planting, waanzinnig
wortel-wiedwerk, en rode bieten dunning. We trachten het hoofd koel
te houden (een emmer koud water kan wonderen doen), en krijgen
gelukkig hulp.
Het
veld ligt er netjes bij, dat is het voordeel van de droogte: onkruid
maakt geen schijn van kans. De groenten (behalve de knolselder)
hebben er niet al te veel last van.
Hier
op het erf lijkt het of er oorlog op komst is. Eén en al loopgracht.
Dat kan enkel het vakmanschap van Doom zijn. Gelukkig waren het geen
vijandelijke troepen die neerstreken; integendeel, het is de
bouworde! Vijf straffe mannen die op een week tijd de riolering pogen te leggen. Aan- en afvoer van water op de plaatsen waar het
nodig is, wat een luxe!
En
nu vrijdag vertel-avond, hopelijk zien we jullie dan!
Groeten,
Fien.
Poperinge, 7 juli 2015
Dag
allemaal,
Dat
de tijd 's zomers vlugger vooruit gaat dan 's winters staat wat mij
betreft met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid vast. Het veld
vult razendsnel, en we hebben alweer een snede hooi binnen. De dagen
zijn op hun langst en toch steeds veel te kort.
Capucijners
en doperwten hebben we nu overvloedig. Als jullie er graag willen
doppen om in de vriezer te steken, laat dan gauw wat weten, want
volgende week is het voorbij. Enkel de peultjes kunnen eventueel nog
wat nazinderen.
De
courgetten zijn in aantocht. Vermoedelijk zal het volgende week zo
ver zijn. Bij de venkel zit er wat schot in de zaak. Met de voorbije
droogte kon dat ook niet anders. Toch zijn ze mooi dik geworden, daar
ben ik blij om.
In
de windweg, waar de bewaarteelten groeien, beginnen de wortelen boven
te geraken. Als het weer een beetje mee wil planten we er deze week
voor 't eerst prei.
We
hebben nieuwe bewoners op de boerderij: Julie en Doortje. Twee
alleraardigste gevlekte biggen. Die zullen de komende tijd de
reststromen verwerken opdat er niets verloren gaat.
Karolien
is met vakantie. Teensleffers en een zonnebril zouden in haar geval
een beetje belachelijk zijn, maar de kampingplaats mooi kort houden
doet ze met plezier.
Groeten!
Fien.
PS:
Willen jullie eens allemaal goed kijken of er geen pakkettenkisten
thuis achterblijven, we kampen namelijk al een tijdje met tekort.
Merci!
Poperinge, 30 juni 2015
Haloha!
't
Belooft een zweetse week te worden, we gaan dus voor een tropische
aanspreking.
Qua
zomerse feestjes hebben we ons deel wel gehad de voorbije week.
Enerzijds was er een zalige editie “instant kafé”, anderzijds
namen we met spijt in het hart afscheid van Branco, (de pleegboy),
die hier een kleine twee maand verbleef.
De
vakantie is begonnen. Een relatief begrip op de boerderij, maar met
de zon op ons gezicht zit de sfeer wel goed. De bouworde komt een
duwtje geven aan de verbouwing van de melkverwerkingsruimte, en er
staat een vertelavond op het menu: 17 juli 2015 om 20u.
(Er bevindt zich een uitnodiging bij jullie brief, gelieve het nieuws
te verspreiden!)
Het
veld is in goede doen. De kolen groeien gelijk kolen, de sla slaat op
hol, en de courgetten zijn courageus. Voor het eerst beginnen er
keuzemogelijkheden te zijn voor de samenstelling van het pakket en
dat is fijn. De peulen en erwten zijn er nu in grotere getalen, en de
tuinbonen en bussel rode bieten zijn nieuwkomers.
Hitte
betekent hooien. Er is weer gemaaid dus er komt weer een moment aan
het einde van deze week dat de krachten gebundeld zullen moeten
worden voor het vergaren. Als iemand zich geroepen voelt, laat u
vooral niet weerhouden!
Zonnige
groeten!
Fien.
Poperinge, 23 juni 2015
Dierbare
doeners,
Had
ik geweten dat jullie zulke doorwinterde dansers waren, ik had al
veel eerder om een regendansje gevraagd. Een onverhoopt succes! De
perfecte hoeveelheid en ideale dosering. Over timing valt te
discuteren. Wat mij betreft sloot alles naadloos aan elkaar: het
frezen van de grond, ruggen trekken met Karolien (die ontzettend
voorbeeldig meewerkte!), wortelen, pastinaak en wortelpeterselie
zaaien, en vervolgens de regen. Doch de doop van camping stek, het
voorbije weekend, onderging daardoor een echte zegening. Niet dat
iemand het aan z'n hart liet komen, integendeel, het was weer
onvermijdelijk gezellig! Dat belooft voor het nakende instant
kaffé...
Maar
als er iemand écht gevoel voor timing heeft, dan is het ons Evie.
Van voorbije donderdag, de mooiste dag van de week, koos ze de
zonnige namiddag als moment om een flinke zoon op de wereld te
zetten: Koen. Zo hebben we er weer een klein debbeltje bij.
Op
het veld groeit alles voor het eerst dit jaar gelijk gek. Aan dit
pakket is dat nog niet echt te zien (kleine beetjes doperwten en/of
peultjes), maar de komende weken zal er vermoedelijk/hopelijk geen
houden meer aan zijn. De bloemkool hebben we aangekocht bij Dirk
Hebben omdat de onze uit de tunnel op is, en die van op het veld
noodgedwongen onder gefreesd. Maar dit is dé tijd van 't jaar om
bloemkool te eten, dus wouden we dat jullie niet ontzeggen. Jullie
zullen merken dat de pakketten op dit moment niet overdreven groot
zijn. Dat heeft te maken met het feit dat voorjaarsgroenten in
verhouding vrij duur zijn omdat het lang duurt tegen dat ze klaar
zijn en er bijgevolg meer werk in kruipt. Maar geen nood, de
overvloed is op komst. Een goede reden om deze zomer bij ons te
blijven...
Fien.
Poperinge, 16 juni 2015
Jeuj,
De
eerste snee is binnen! En wat voor een snee... 618 Baaltjes geurig
hooi. De koeien gaan koninklijk kunnen kauwen en herkauwen komende
winter. Ons heeft het bloed, zweet en tranen gekost om dat allemaal
te vergaren, maar het is gelukt. Hooi is altijd een huzarenwerk.
Grote inspanning bij warm weer. Al een geluk dat we konden rekenen op
trouwe vrienden en de verkoeling van de vijver.
Ook de gewassen snakken naar water. Ik zie de boeren rondom ons
uitrukken met grote aalkartelen om hun dorstige velden te laven. Ze
kunnen niet anders, de vruchten dreigen verloren te gaan. We zitten
allemaal in hetzelfde schuitje. Een gestrand schuitje.
Voorlopig
zijn wij nog niet aan het bewateren. 'k Zou begod niet weten hoe. Dus
bij deze een warme oproep aan jullie allen om een regendansje te
plasseren. Alvast bedankt!
Een
blijde boodschap uit het pakket: onze eerste eigenste bloemkool! Uit
de tunnel. Dé koninginneteelt van het voorjaar. Slakken hebben al
een paar hapjes genomen, maar ik ben toch wel fier op het resultaat.
En dat is niet de enige primeur. De eerste peultjes zijn er ook. Al
is het maar een handvol, ik hoop dat jullie er van genieten. Het is
een voorsmaakje. Als alles goed gaat volgt er spoedig meer van dat.
De
worteltjes van Walter en Roos zijn wat gehavend, maar ze zijn nog
goed van smaak en heerlijk in combinatie met.
Uit
Evie haar bloemkool is nog steeds geen kalfje gekomen. We blijven in
blijde verwachting. Haar vriendinnen waren dat deze morgen ook. Ze
sprongen allemaal op elkaar, en ik moet dan proberen uitvlooien wie
er nu precies tochtig is... Heb sowieso de veearts gebeld. Vanavond
zal niet alleen de tafel gedekt worden.
Fien.
Poperinge, 9 juni 2015
Ho(o)i!
Of
toch bijna. Het droogt alleszins aan een recordtempo. Die koude
noordooster mag dan wel een ellende zijn voor de groenten, voor het
hooi in wording is het een zegen. Bovendien zijn we vrijdag op
miraculeuze wijze door het oog van de naald gekropen. Terwijl een
groot deel van de westhoek zwaar bestormd werd, vingen wij slechts
enkele druppels. Chance!
Het
is een uitgelezen moment om het veld proper te zetten want met
dergelijk weer is onkruid een makkelijke prooi. Alles wat gewied of
omver geschoffeld wordt is sowieso eraan voor de moeite. Dat is fijn
want op die manier heb je eer van je werk.
Minder
fijn was de beslissing om de bloemkool, spitskool en koolrabi onder
te frezen. Deze teelten waren te fel aangetast door de koolvlieg,
waardoor we er niet van konden oogsten. Enigszins een streep door
onze voorjaarsrekening. Ook de radijzen weten er van maar daar heb ik
toch nog het beste van proberen maken. Er waren er niet genoeg voor
iedereen, dus degene die deze keer lente-uitjes in de plaats kregen
komen de volgende radijzen-keer op de eerste plaats.
Voorts
hebben we een eerste sneetje warmoes, en de sla die trouw op post
blijf, zij het wat aangetast door de slakken.
Bij
de koeien is het Evie haar beurt om te kalven, maar ze neemt rustig
haar tijd om weer een paar weken over te gaan. Zeer benieuwd wanneer
we dat kleintje te zien gaan krijgen.
En
hoezee er is weer een instant kaffé! Twee zelfs! Schrijf allen in
jullie agenda: 26/06 en 28/08 vrijhouden voor de tofste
feestjes in de wijde omgeving! Meer info op www.stekvzw.be
Fien.
Poperinge, 2 juni 2015
Hallo,
Het
verwondert me steeds opnieuw hoezeer het welbevinden van het veld
verbonden is met dat van mij. Het schrale weer, de droogte en koude
wind maakt dat de gewassen het moeilijk hebben. Het land ligt er ruig
bij, weinig aantrekkelijk om in te planten of te zaaien, en toch
loopt het seizoen verder. De pas uitgeplante rode en witte kolen
liggen uitgeput plat tegen de grond, de sfeer is bedrukt.
Zo
was het vorige week. Op zondag kwam de verlossing. Dikke druppels. Ik
heb m'n zetel onder het veluxvenster gezet, en met vochtige ogen
genoten van het getik. Nu nog een beetje warmte en dan zijn we
vertrokken. Deze week wil ik maaien. De voorspellingen zijn
twijfelachtig maar de tijd dringt. Het gaat dus hoe dan ook gebeuren.
In
het pakket nemen we definitief afscheid van de prei. Wat is ze lang
goed gebleven! Maar nu is het over. De witte kool (die wel een
eeuwigheid lijkt mee te gaan!) is 'stand in' voor de volledige oogst
verse spitskool die vernield is door maden van de koolvlieg. En de
laatste andijvie wordt zijn we aan het snijden. Het zal weer wachten
zijn tot volgend jaar voor meer van dat. Vooraleer we aan de nieuwe
courgettes toe zijn kunnen we nog eens genieten van een pot in
gemaakte exemplaren. Heeft voor mij een beetje het effect van
vakantiefoto's. Weet je nog vorige zomer...
Dat
doet er me aan denken dat de komende zomervakantie alweer op til is.
Willen jullie alsjeblieft zoeken naar oppas voor jullie pakket
tijdens de zomerse afwezigheid? Dat is zeer belangrijk voor ons
bestaan, omdat we op dat moment op het hoogtepunt van onze productie
zitten en het erg jammer is als er massaal afgehaakt wordt. Het
doorgeven van het pakket aan degene die de bloemetjes komt uitlaten
of de hond water geeft, kan er misschien voor zorgen dat er nieuwe
mensen geïnteresseerd geraken in onze groentjes en dat zou zeer
welkom zijn. Alvast bedankt voor de moeite!
Fien.
Poperinge, 26 mei 2015
Héla!
Het
begint hier stilaan op een crèche te lijken. Kleine kuikentjes,
kleine katjes, kleine kalfjes, en heel veel kinderen. De
Freinetschool komt op boerderijklasse, de Steinerschool op
schoolreis, de graad van enthousiasme is buiten categorie.
Om
deze uitgelaten sfeer kracht bij te zetten, streek er gisteren een
zwerm spreeuwen neer die het equivalent aan decibels van een stadion
vol AA-Gent supporters produceert.
Als
tegenwicht is er de rust van het veld en van de koeien die
onverstoorbaar blijven herkauwen tot in het oneindige. Hun boodschap
is duidelijk: alleen kalmte kan u redden.
De
laatste prei is de deur nog niet uit, of we zijn al bezig voor
volgende winter. De pompoenen zijn geplant, en de rode en witte kool
zijn morgen aan de beurt.
Het
pakket bevat een beetje van alles. Net als je denkt dat we de laatste
raapsteeltjes gehad hebben, blijken er nog te zijn. Ook de andijvie
gaat nog even door. Na de tunnel, zijn we nu op het veld aan het
snijden. Dit is de tijd van het jaar om er van de genieten want
daarna een heel jaar lang geen meer. Als special act is er rabarber.
Heerlijk voor dessertjes allerhande. De koolrabi is er last-minute
bijgekomen omdat Hebben er van af moest. Wat zijn ze mooi van
kwaliteit en groot. Dat doet me dan toch weer wegdromen van en grote
glazen serre.
Poperinge, 19 mei 2015
Beste
al te gaar,
En
hop, daar staat dan plots een tweede vaarskalfje. Kristien. Met de
evidentie van het ter wereld komen als dagelijkse kost. Voor
moederkoe Marie valt er een enorme druk van haar... Uier. 15 Liter
per melkbeurt, stel je toch eens voor dat je dat hele dagen meezeult.
Nu ligt die melkdruk bij mij. En wat erger is: Marie heeft extreem
kleine speentjes, waar je geen pak aan hebt. 15 Liter er
druppelsgewijs uitnijpen, twee keer per dag, is geen sinecure.
Vandaar dat er overgegaan is op de aanschaffing van een melkmachine.
Met vier te melken koeien in het vooruitzicht zat dat er sowieso aan
te komen. Maar ook dit is geen lolletje. Het lawaai dat zo bruusk de
idyllische morgenstemming verstoort, en de hardhandigheid van de
zuigers maken Tammie helemaal van haar melk. We zullen er beide aan
moeten wennen.
Er
is hier op de boerderij altijd wel wemel, maar deze week gonst het
echt van de bedrijvigheid. Twee vrolijke meiden van de Gentse
Steinerschool, onze vier Poperingse anciens, en een kerel van Knokke.
Ambiance.
Met
het veld is het niet zo goed gesteld. De geleden dorst en koude eisen
nu toch hun tol. De stressgeur heeft koolvliegen aangetrokken waarvan
de maden zich te goed doen aan de wortels van bloemkool, spitskool,
koolrabi enz. Het lijkt wel of er een epidemie uitgebroken is. Eén
voor één leggen ze allemaal het loodje. Ook de peulen en erwten
hebben het hard te verduren. De duiven zijn er op geen enkele manier
weg te houden.
Maar
de spinazie gaat het voor de wind . Degene die we nu oogsten is
mooier dan ooit tevoren. Ook hetgeen uit de tunnel komt heeft niets
tekort gehad. De andijvie is daar het levende bewijs van. We snijden
de eerste buiten sla. Die is veel steviger en krokanter dan
'kasplanten', alleen een beetje kleiner van stuk. En de laatste
raapsteeltjes zitten in het pakket.
Laat
het jullie smaken!
Fien.
Poperinge, 12 mei 2015
Hallo!
De
boerderij is in speelse vorm. De tunnel doet aan 1 2 3 piano. Telkens
ik me omdraai is er weer wat anders klaar. De samenstelling van het
pakket is bijgevolg zeer veranderlijk. Aanvankelijk ging er andijvie
en rabarber in zitten, maar toen puntje bij paaltje kwam, waren de
rucola en koolrabi eerder aan oogsten toe. Laat iets 1 dag langer
staan en het is te ver.
De
koeien spelen tegenwoordig graag tikkertje. Ik ben dan
nietsvermoedend op het veld bezig als ik in de verte vertrouwde
silhouetten in onvertrouwde omgeving waarneem. Tegen de tijd dat ik
ter plaatse ben hebben ze al vrolijk hun kar gekeerd en schommelen
schuldbewust weer weiwaarts met volle slingerende uiers. Hoe ze het
doen is me een raadsel. De draad staat overal nog netjes overeind.
Voor Evie is het duidelijk ook een mysterie. Zij is degene die steeds
verweesd achterblijft in de wei. Rosa, ons jongste sprot, is de
aanvoerder als het op ontsnappen aankomt. Volgens mij doet ze het
gewoon voor de sport. Marie is volgzaam. Te zwanger om haar eigen weg
te gaan. Ze is echt meelijwekkend met die veel te zware uier. Waar
blijft dat kalf toch?
Na
al de smeekbeden om water, is er nu de vraag naar een stabiele warme
periode. Het gras is namelijk klaar om te hooien. Voor de weergoden
is deze verandering van vraag blijkbaar verwarrend. Ze worden er wat
wisselvallig van.
Het
veld begint er mooi uit te zien. Elke dag een beetje groener.
Fien.
Watou, 5 mei 2015
Oef...
Eindelijk
regen gekregen die regen is. En of het nodig was... Je zou het veld
eens moeten horen slurpen! Wat waren we daar aan toe.
Hopelijk
kunnen de erwten nu sneller groeien dan dat ze afgegeten worden door
de duiven, want het zag er niet al te best uit. Gelukkig staan de
andere groenten netjes onder net. Over hun groeigewilligheid valt er
niet te klagen. De spinazie is goed van kwaliteit. Zeker als je
bedenkt dat het het eerste gewas is dat we buiten kunnen oogsten. In
de tunnel is de sla nu volledig weg, en beginnen we aan de batavia.
Ook de eerste pijpajuintjes zijn een feit.
De
koeien hebben de tijd van hun leven. Ze zitten nu hele dagen buiten,
en dat uit zich in de prachtige volle gelige kleur van de melk.
Het
nieuwe seizoen is in gang geschoten, met volop zaaien, planten,
wieden enz.
In
het pakket nog een paar laatste wintersporen (we kunnen nog niet
zonder) wortelen die erg hun best doen om er nog vrolijk uit te zien,
prei en een grote witte kool (zo zijn ze nu eenmaal). Als je deze
laatste niet in je eentje meester kan, probeer hem dan te zien in het
kader van broederlijk delen. Misschien is de buurman of -vrouw wel
heel blij met een stukje.
Fien.
Watou, 28 april 2015
Lieve
luisteraars,
Het
nieuwe ochtendlijke geluid hier op de boerderij: verwoed gerammel,
zacht geërgerd gemompel: “is die drankautomaat nu weer defect”,
en als ze me de poort van koestal hoort openschuiven een klaaglijke
meuh: “voor mij een emmer warme melk aub”. Katrientje is echt het
schattigste kalf ooit, net als alle andere kalfjes dat ook altijd
zijn. En als de kinderen met haar gaan wandelen zie je menig
voorbijganger verward denken: “wuk ne schoane grote labrador...”
Inmiddels
is Marie zich aan het klaarmaken om haar eerste kalf op de wereld te
zetten. Ik vraag me af wie dat het spannendst vindt: zij of ik.
Op
en rond het veld verandert alles nu vlug. De groente van bomen en
struiken neemt razendsnel toe, en het plant- en zaaigoed wordt nu
razendsnel groente. In de tunnel hoor en zie je alles groeien terwijl
je er bij staat. Zo komt het dat de eerste sla een feit is. Het
zalige startschot van een nieuw seizoen, en van de wekelijkse
levering. De groentenbak is deze week iets minder gevuld dan
anders, maar geen nood volgende week is er weer verse toevoer.
De
aanblik van het veld dat meer en meer gevuld begint te geraken is
mooi, maar voor de plantjes is het niet gemakkelijk om te groeien met
dit schrale weer. Van de massa's regen die er al voorspeld geweest
zijn, vingen we slechts enkele druppels, en dat is niet veel op een
hete plaat.
De wortelen gaan er snel op
achteruit. Dat is jammer want we hebben er nog veel, maar ergens
houdt het op. De koeien zullen hun tanden bloot lachen, en de
composthoop zal er wel bij varen. Voor het pakket doen we de selectie
zo streng mogelijk, maar nieuwe kunnen we er niet meer van maken.
En we zijn helaas pindakaas al
toe aan de laatste rode bietjes: laat het jullie dubbel en dik
smaken!
Fien.
Watou, 14 april 2015
Goede
zon-daars,
De
éne zondag na de andere zeg! Al een geluk dat Pasen gepasseerd is,
want met deze temperaturen zou menig ei gesmolten zijn. Momenteel
zijn het de moederharten die massaal aan 't smelten gaan door al die
huppelende lammetjes overal te velde. Hier op de boerderij is het een
muisgrijs kalfje dat iedereen met haar grote donkere ogen, zachte
roze oortjes en onverantwoord lange benen inpakt. Ze heet Katrien en
is door onze Tammie in een recordtempo op de wereld gezet.
En
er is nog vrouwelijk schoon dat van zich laat spreken. Karolien is
tegenwoordig de held van het veld. Dagelijks ga ik met haar ploegen,
en het gaat vooruit! Tot ze helemaal in schuim en zweet staat.
In
de tunnel groeit alles aan overdreven snelheid. We kunnen nu volop
rucola en raapstelen oogsten. Pijpajuin en sla zijn in aantocht. Ook
buiten zouden er bij snelheidscontroles heel wat bloemkolen geflitst
worden, want het gaat vooruit. Inmiddels is bijna alles wat ik maar
bedenken kon geplant en gezaaid. We zijn werkelijk niet meer te
houden.
De
laatste preien en pastinaken wordt van het veld gehaald voor ze
opschieten en gaan de frigo in opdat we er nog even van kunnen
genieten. Dit is het laatste 14daags pakket. Binnen 14 dagen
schakelen we weer over op wekelijkse levering van een enkel pakket.
Ook
voor Ilja begint het te korten. Ongeveer alles wat er aan zijn stal
te slopen viel is gesloopt. Volgende week vertrekt hij naar de
eeuwige jachtvelden. Wij blijven achter met gemengde gevoelens maar
ook dat hoort bij het boerenleven.
En
afsluiten doen we met een vrolijke noot: nu zaterdag: instant
kaffé! Het belooft weer onvergetelijk te worden.
Tot
dan!
Fien.
Watou, 31 maart 2015
Hallokes!
Wat
heb ik de voorbije dagen (en nachten) al vaak m'n hart vastgehouden.
Niet dat ik bang was dat ook dat zou gaan waaien, maar voor al het
andere dat misschien minder degelijk verankerd zou kunnen zitten, de
tunnel bijvoorbeeld. Niet dat ik twijfel aan het pure vakmanschap
waarmee hij overeind gezet is... Doch de wind is een geduchte
tegenstander. Er doekjes om winden heeft geen zin, al de doeken die
ter bescherming over het pas geplante buitenplantgoed liggen zijn al
tig keren gaan waaien.
Wat
wil je, de weken vóór Pasen zijn de weken van de rosse maan. Het
weer kan niet anders dan onstuimig zijn. En ach, een mens moet wat
over hebben voor het Paasfeest. Zolang het me maar geen windeieren
legt, denk ik dan...
Ok,
terug ter zake. De lente is ver zoek en we geraken stilaan achter op
schema. Buiten kan er voorlopig niet geplant noch gezaaid worden.
Gelukkig gaat in de natuur alles onverstoorbaar verder. Het gras is
nu duidelijk in gang geschoten, en de bomen en struiken krijgen een
lichtgroene schijn.
De
zon die af en toe door het wolkendek piept begint behaaglijk warm aan
te voelen en doet verlangen naar meer.
Mochten
jullie heimelijk al een vakantie aan het plannen zijn, gelieve dan
ook voor jullie pakket een fijne besteming te zoeken. Dat hoeft niet
per se Barcelona of Madrid te zijn, een buurman of buurvrouw is nog
des te beter. Voor ons is het gewoon aangenamer als in het
hoogseizoen de groenten niet bestemming koeien of composthoop hoeven
te hebben omdat iedereen op reis is, maar mogelijks geïnteresseerden
kunnen kennismaken met de vruchten van het land.
En
nu we het toch over heuglijke vooruitzichten hebben: er komt weer een
instantkaffé aan. Hoera! Hou zaterdag 18 april alvast vrij.
Meer informatie kunnen jullie terugvinden op www.stekvzw.be.
Voor
hen die op baby-nieuws zitten te wachten: nog even geduld. Tammie is
gewend van haar tijd te nemen. Ze is nu ruim een week te ver, maar de
zal haar worst wezen.
Het
pakket bevat heerlijk vers groen, dankzij Nicole die speciaal voor
(o.a.) ons prachtig kervel en spinazie gezet heeft in de serre.
Laat
het smaken!
Fien.
Watou, 17 maart 2015
Mo
vint toch!
Wie
had er gedacht dat het allemaal zou beginnen met een verzetje op de
werkdag. Alé ja, een serieus verzet. De tunnel (25mx5m) van de
Stoppelweg naar de Helleketerlweg. Daartoe stond er ons ter
beschikking: een klein maar onoverwinnelijk leger stoere mannen en
vrouwen. Het had bij momenten iets van piramidebouw. Enkel het
uitzetten van een rechte hoek in open veld was... een uitdaging. Bij
gebrek aan navigerende sterren moesten we ons behelpen met de
stelling van Pythagoras. Dat is gewoon iets met de zijden van een
driehoek of zo, en hop dan heb je een rechte hoek. Maar voor de rest
was het een fluitje van een cent... Er zijn ook bomen geknot,
verzaagd en versleurd dat het een lieve lust was. Enfin, we waren
collectief moe maar tevreden! En achteraf: “kem pertank ni zere
zere, ma kzin agelik stief stief...”
En
toen was het hek van de dam. Joël is een stuk grasland komen
omploegen (te zwaar voor één paard alleen). Vervolgens heb ik dat
geëgd met ons Karolien, nog even het land laten bekomen en dan
planten en zaaien maar!
Intussen
is ook de vers verzette tunnel gespit en gefreesd, en daarin reeds
geplant: bloemkool, koolrabi, sla, batavia en andijvie, en pijpajuin,
en gezaaid: spinazie, rucola en raapsteeltjes. Wees dus allen
hoopvol: het komt er aan!
Deze
zonnige dagen zijn te heerlijke voor woorden. Net als de lammetjes
neig ik meer en meer naar het maken van gekke blijheidssprongen.
In
het pakket weer een paar “einde reeks”en. We snijden onze laatste
winterpostelein (het woord zegt het in feite zelf dat het passé is)
en we serveren de laatste spruiten. De overige groenten lijken
misschien wel winters, maar ze kunnen ook lekker lentes klaargemaakt
worden. Neem nu een frisse groententaart met witte kool en wortel, of
zoete pastinaaksoep à la Jeroen Meus.
Geniet
van de zonne-energie!
Fien.
Watou, 3 maart 2015
Liefste
lenteklokjes,
Ik bevind me in de
zelfde wisselvallige stemming als het weer. 't Ene moment overmand
door voorjaarsvreugde, 't andere moment ondermijnd door
telertwijfels. 't Is als aan de start van een loopwedstrijd staan:
besmet met groepsadrenaline, maar sterven van schrik om over je
veters te vallen en de start te missen.
Doordat we verhuisd
zijn en een vers stuk land aanspreken in de Helleketelweg voelt alles
weer als de eerste keer. Met veel vragen. Hoe zal het seizoen
praktisch verlopen, hoe zal de grond reageren, enz. Gelukkig blijft
het plan en de volgorde der teelten grotendeels hetzelfde. Vandaag
worden er dus hoe dan ook erwten, peulen en capucijners voorgezaaid.
De eerste voorbereiding voor de buitenteelten! En daar zal het niet
bij blijven. Als het weer een beetje mee wil zou ik volgende week
graag mest uitrijden en beginnen ploegen. Karolien zal haar kitn
mogen smoetn!
Ook in de koestal
zijn er grootse gebeurtenissen til. Binnen een week of vier gaat
Tammie kalven, een maand later volgt Marie, en de maand daarop is
Evie aan de beurt. Dat wordt weer kalverliefde à volonté! Dit maakt
wel dat we op dit moment heel weinig melk hebben aangezien Tammie
droog staat en Evie's productie op z'n laatste beentjes loopt. De
liefhebbers zullen bijgevolg even op hun honger (dorst) moeten
blijven zitten.
Zuster Stek zit ook
niet stil. Er is de voorbije weken naarstig aan dossiers getimmerd,
maar nu roept het buitenwerk. Vandaar dat we komende zaterdag (7
maart) tot open werkdag gebombardeerd hebben. Wie zin
heeft om met een gezellige bende de handen uit de mouwen te steken is
van harte welkom! (meer info vind je op www.stekvzw.be).
Met het
groentenpakket is het tegenwoordig wat zoeken om nog voldoende
afwisseling te kunnen bieden. Het winteraanbod slinkt nu snel. Doch
aan volume geen gebrek, de spruiten worden bij gebrek aan koude
gigantisch, en de witte kool is ook uit de kluiten gewassen.
Misschien kan je hem broederlijk delen. Gelukkig zijn er nu fijne
bladgewasjes als rucola om het geheel wat op te leuken.
Geniet van het
voorjaar!
Fien.
Watou, 17 februari 2015
Ssshhh...
Hadden
jullie het ook al in 't snotje? De vogelen hebben een andere plaat op
gelegd. Ze draaien tegenwoordig de ene lente-hit na de andere, en dat
werkt in die mate aanstekelijk dat de krokussen massaal de grond uit
gekropen komen.
De
zalige zonnestralen laten ook ons' Karolien niet koud. Ze heeft van
pure lentezotheid de planken uit haar staldeur geslagen. Zus opperde
dat ze er misschien een porte-fenêtre van aan 't maken was... Dat
lijkt me zeer waarschijnlijk.
Ook
bij mij begint het tintelen van koude vingers steeds meer op het
jeuken van ongeduldige vingers te lijken. Zeker nu het zaad
pakjesgewijs binnendruppelt. De eerste zaaïng is een feit. Spinazie,
rucola en raapsteeltjes, meer is er niet nodig om de kleine tunnel
gevuld te krijgen. Nu, ik hoop dat het water u niet al te overvloedig
de mond in stroomt want het zal nog een heel aantal weken duren tegen
dat ze oogstbaar zullen zijn.
In
afwachting kunnen we gelukkig rustig verder genieten van de rijkdom
die onze wintervoorraad te bieden heeft. Al begint er hier en daar
één en ander op te geraken. Door de voorraad pompoen en knolselder
zijn we nu onherroepelijk heen. Gelukkig hadden we nog wat achter de
hand. Gelijk een duveltje uit een doosje hebben we voor u zoetzure
courgetten in een potje. Onze eigenste inmaak met andere woorden.
Heerlijk fris bij een posteleinslaatje.
Of
bij een rode kool rauwkostje met feta! Hmmm. De lekkere smaak van de
boerenkool kunt u ook best zo lang mogelijk vasthouden, want het is
de laatste.
Wat
we wel nog zeer overvloedig hebben, zijn wortelen. Laat jullie dus
gerust volledig gaan in het bijbestellen en vrienden aanzetten tot
wortelgulzigheid. Het zou heel fijn zijn mochten onze karoten een
goede nieuwe thuis vinden eerder dan op de composthoop te belanden.
Dat zou zonde zijn van de grote gezamenlijke inspanning, enni. Ik
beloof bij deze plechtig er nooit meer zoveel te zetten.
Fien.
Watou, 3 februari 2015
Goedendag!
Zo
is dat. Er lag vanmorgen zéker 1cm sneeuw, de kinderen door het
dolle heen, en wie ben ik dan om dat niet te zijn. De wereld is
immers 't mooist in 't wit. Wel biekan de ganzen overhoop gereden.
Was dat effe schrikken. Ik had hen niet gezien omdat hun zwarte
kraaloogjes nog sliepen en ze daardoor volledig wit waren, en zij
hadden mij niet gezien omdat ik met een witte camionette reed, en
omdat ze nog sliepen natuurlijk. Soit, er is niets gebeurd.
Voor
de varkens is dat anders. (Bent u een gevoelige lezer, ga dan meteen
door naar de volgende alinea). Thomas heeft ze vandaag Chantelle en
Chantal gedoopt. Ze waren weinig onder de indruk, en in feite doet
dat er ook niet zo veel toe, want eind deze week veranderen ze toch
van eigenaar (in kleinere eenheden weliswaar) en krijgen ze wellicht
namen als worst en kotelet... Leuk is anders, maar dat is 't
landbouwleven.
Over
naar het pakket. Met een bekentenis: kem de pret bedorven. Een beetje
maar. Dat is het moederhart dat spreekt met dit barre weer. 'k Zeg
tegen m'n eigen: kgoan de pret uut doen en in plastiek wikkelen, da
se azoa ni afziet. En toen ik dan toch troetelend bezig was, heb 'k
de wortelen gezellig tezamen in bad gezet. Eerst wat onwennig, maar
het ijs was algauw gebroken. Ook spruitjes plukken met z'n allen deze
morgen was maxi cosie. Alleen een beetje koud aan de tenen en aan de
spruitjes.
De
winterpostelein in de tunnel stond er fris en fruitig bij, klaar om
uw bord op te vrolijken als groene groente.
En
zo leefden we nog lang en gelukkig.
Tot
de volgende!
Fien.
Watou, 20 januari 2015
Goede verstaanders,
U zal het vandaag
met een half woord moeten doen. M'n neus zit verstopt, de inspiratie
bijgevolg ook. Het veld ligt er koud en nat bij, daar moeten we
zoveel mogelijk van blijven. Maar plannen maken kan natuurlijk
altijd, en dat is dus gebeurd. We hebben een strak (teelt)plan en het
zaad is reeds besteld. Laat dat voorjaar nu maar komen!
Op het erf is er
uiteraard altijd wel wat te doen. Zo is vorige week de semi-potstal
tussentijds uitgemest. Dat was nodig want de mest kwam zo hoog dat de
koeien bijna door de open venstergaten naar buiten wandelen konden.
De nieuwe mestput is gezegend, en de maagdelijk onbevlekte betonvloer
is bevlekt. De dames hebben geduldig gewacht in het voederhek en een
oogje in het zeil gehouden opdat de werkzaamheden vlekkeloos zouden
verlopen. Ze waren tevreden over de room-service en het verse
strobed.
Op
dit moment zijn de Stoppel-mannen hét machine-afdak aan 't
verwezenlijken. Dat is niet eenvoudig, maar wel belangrijk, want op
die manier krijgen we terug manoeuvreerruimte in den hangaar.
Het
pakket van deze week zit vol speciallekes. Maar geen paniek, we
zorgen voor de nodige professionele recepten-begeleiding om dit tot
een goed einde te brengen.
De
boerenkool heeft vorst over zich gehad, waardoor hij zoeter van smaak
geworden is. Klaar om in uw patattenpuree te belanden. We hebben er
een stuk stengel aan gelaten, als jullie hem willen bewaren, steek
hem dan gewoon in de grond. En we hebben de eerste aardperen
opgedolven. Niet overdreven groot maar mooi van kleur en goed van
smaak. Voor de pompoenen zijn het de laatste loodjes, zij hebben een
zeer moeizame bewaring gehad, je zal dus hier en daar een vlekje
aantreffen. We hebben ons best gedaan. De groene selder komt uit
Hebben z'n serres en zijn klein maar fijn.
Hou
jullie warm!
Fien.
Watou, 6 januari 2015
Et
voilà!
Een
nagelnieuw jaar, een onbeschreven blad, een verse onderbroek, en we
zijn weer vertrokken. We hopen dat jullie de feestelijkheden net zo
heelhuids doorgekomen zijn als wij, en dat jullie hét jaar van
jullie leven tegemoet gaan. Gewapend met goede voornemens en
zwaarbeladen met beste wensen zou dat geen probleem mogen vormen.
Het
veld is weinig onder de indruk. In feite laat het haar koud. In die
mate zelfs dat de savooikool deze morgen lichtelijk krokant bevroren
was. Ik op mijn beurt was daar niet echt op voorzien waardoor ik als
eerste zonde van het jaar een belangrijke tuindersregel overtreden
heb: “oogst nooit bevroren groenten”... Laten we het een
beginnersfoutje noemen. Aan het begin van het jaar kan dat gebeuren.
Eens de savooi in jullie pakket ontdooit, zal hij er wat slapjes
uitzien, maar verder is er niets mis mee. En hop daar zijn mijn
eerste verontschuldigingen dus al.
De
koeien hebben een vredige kerst gehad. Zij kijken er al lang niet
meer van op als er weer eens een kind in hun kribbe ligt. Zolang er
hooi is en af en toe een biet, is het hen allemaal om het even. Het
feesten houden ze huiselijk. Ze vieren in besloten kring. Met
oudejaar stonden er mosselen op het menu, dat meende ik te kunnen
concluderen toen ik een schelp in hun voederbak aantrof, maar dat
bleek een stukje van Tammie haar horen-stompje te zijn.
Voor
mij veel pakjes dit jaar. Enfin, dozen eigenlijk. Ben de boerderij
aan 't verhuizen. Weinig werk met de pyjamaatjes van de koeien doch
m'n persoonlijke garderobe had iets meer om het lijf.
Laat
me jullie afsluitend nog een vriendschappelijke raad geven: opgelet
als je vandaag taart gepresenteerd krijgt, daar zit sowieso een boon
in. Als die tussen uw nietsvermoedende kiezen beland is daar
gegarandeerd een stuk af, én dan zijt ge weer “den uul” want dat
zwart is er na een week schrobben nog niet af. Wat zouden ze daar in
Nederland eigenlijk van zeggen.
Het
pakket voorziet jullie van stevige kost. Niets heerlijker dan het
jaar te beginnen met een voedzame hutsepot!
Fien.
Watou, 16 december 2014
Beste kerstballen en
ballerina's,
Wie
heden nog hardnekkig droomt van een witte kerst op de taart zal
spoedig geconfronteerd worden met de harde realiteit dat dromen
bedrog zijn. Het zit er niet in, en kan er dus niet uit vallen ook.
Het enige dat er eventueel uitvallen kan is de elektriciteit.
Voorzichtig als we zijn hebben we daarom na wijs beraad besloten geen
vrolijke kerstverlichting in de koestal te hangen. Stel je toch eens
voor dat net dat de druppel zou zijn... Al die mensen die dan rauwe
raclette moeten eten op 's werelds grootste geboortefeest. Nee, dat
willen we niet op ons geweten hebben.
En
dan zou ik het nu graag even stil willen maken voor een emotioneel
moment. Toepasselijk voor de tijd van 't jaar. Een moment van
dankbaarheid. Van mijnentwege naar jullieëntwege. Voor de trouwe
steun onder alle mogelijke vormen. Het engagement dat jullie aangaan
door een pakket te nemen, een bemoedigend woord af en toe, de steun
die we kregen op moeilijke momenten (zoals de verwoestende hagelstorm
dit voorjaar), het sparen van broodzakken, het helpen wieden en
rooien van de wortelen, enz. Allemaal tekenen van betrokkenheid. Het
sterkt ons in onze overtuiging dat er samen zoveel mogelijk is, en
geeft ons kracht om het elke dag weer waar te maken... Ho-ho-ho, gaan
we daar even stevig uit de bocht. 't Is misschien wat zeemzoeterig en
roezemoezerig geformuleerd, maar in essentie wel gemeend!
U
weet wellicht niet wat u ziet als u in uw pakkettenbak kijkt. Ik zal
het u zeggen: het is een driedubbel pakket, om de feestdagen
door te komen. We een beetje moeten duwen om alle groenten erin te
krijgen, maar het is gelukt. Opgelet de eerstvolgende levering is
6 januari 2015.
We
wensen jullie een gezellige toekomende tijd toe.
Fien.
Aandacht
aandacht. Belangrijke mededeling. Bij deze brief bevindt zich
de kerstactie van zuster vzw Stek. Jullie steun is cruciaal.
Gelieve dit een ze breed mogelijk draagvlak te geven!
Watou, 2 december 2014
Halloha,
In deze tijd van 't
jaar kunnen ook niet-rokers witte wolkjes uitwasemen en is “cold
feet” behalve een tv-serie ook “dagelijkse kost”. We wanen ons
in de stille Kempen want drie weken geen zuchtje wind, dat is hier in
de far West ongezien, doch buitengewoon aangenaam. Het blijft me
verbazen hoe stil de wereld nog kan zijn, en hoe ver je stem dragen
kan in de mist... Dames, opletten bij het roddelen!
Het gevogelte troept
samen. En hop, daar is mijn verbazing weer: ongelooflijk hoe zo'n
zwerm voortdurend van richting veranderen kan zonder dat de hele
meute tegen elkaar knalt. Welk een immense besparing van
verkeersellende! Niet dat we daar ook maar het minste last van hebben
op het veld. Een beetje vertraagd verkeer in de wortelen misschien.
Maar ook daar is er licht aan het einde van de tunnel. Het zijn de
laatste loodjes. Weldra kan er weer over wat anders gedacht en
gesproken worden dan enkel over wortelen.
Slecht nieuws voor
rode bietenfans (mochten die er al zijn). Er waren er dit jaar al
weinig, maar nu muizen de hoop ontdekt hebben slinkt de voorraad
helemaal zienderogen. In het pakket zitten de overlevers. Samen met
een pannenkoekenrecept om duimen en vingers af te likken!
En daar zijn de
eerste spruitjes! Flink uit de kluiten gewassen. Omdat de sint op
komst is, en omdat we de vorst net voor zijn, zit er als toemaatje
een bussel platte peterselie in jullie kist. De Meusfans onder jullie
(wie behoort daar niet toe denk ik dan) zullen wel weten hoe vaak dat
van pas kan komen.
En het is
groentetaarttijd. Heerlijk met witte kool, prei of selder!
De
klantenbijeenkomst was gezellig, helaas wat weinig rondgebazuind van
mijnentwege, waardoor een aantal mensen niet op de hoogte waren. Eén
van de dingen die ik er van opstak is dat het voor jullie handig zou
zijn mocht de inhoud van het pakket wat vroeger bekend zijn op de
website... Oepsie, ben 't vergeten. Komt in orde!
Fien.
Watou, 18 november 2014
Hé daar,
'k Heb ze de
voorbije week zien vliegen: vriezeganzen. Zuid-Westwaarts. “Ah-ha,
koude op komst”, denk je dan spontaan. Maar blijkbaar zagen zij
ze ook vliegen, want even later vlogen ze in tegenovergestelde
richting. Nu, daar kunnen tal van goede redenen voor zijn:
wegomlegging bijvoorbeeld. Ze vliegen per slot van rekening over
West-Vlaanderen. Het kan ook de aanhoudende tegenwind in die hogere
regionen zijn, die hen deed besluiten hun kar te keren, of, en dat is
nog het meest waarschijnlijke, hun gps: “omkeren, indien mogelijk”.
We kunnen in ieder geval met zekerheid stellen dat er koude op komst
is of misschien ook niet.
Hier op Stoppel
heerst er wortelmanie, (nauwelijks besmettelijk, helaas). Elk moment
dat niet gevuld is met enig andere levensnoodzakelijke activiteit,
wordt wortelend benut. Balans na 14 dagen: bijna halverwege... Deert
niet, van tijd tot tijd krijgen we hulp van super sympathieke
helpers, en dat is steevast zeer gezellig.
De koeien verblijven
sinds enkele dagen voltijds in hun nieuwe stal en amuseren er zich
kostelijk. Tegen iedere melkbeurt is er wel weer wat anders
gemolesteerd. De voederbak versplinterd door het enthousiaste
schurken met hun kop, het drinkbad rondgesmeten omdat er iets lekkers
onder verzeild geraakt was, de poort geforceerd omdat ze daar achter
voederbieten vermoedden... Enfin, ik durf de stal nauwelijks meer te
betreden uit vrees voor verdere ravage. En het strafst van al is dat
ze steevast onschuldig liggen te herkauwen als ik binnenkom.
Ilja hebben we terug
van Stek naar Stoppel verhuisd. Met de camionette. Hij vond dat reuze
gezellig, en wij ook. Het bewasemen van de ruiten en het bewateren
van de vloer nemen we er bij. Hier lijdt hij alleszins een
paradijselijk bestaan. Bekept en beknuffeld en bovendien zijn alle
restjes voor hem alleen.
Nog even dit: de
klantenbijeenkomst gaat door op woensdag 26 november 2014.
En een warme oproep
om massaal te stemmen op Stek!
https://promo2.ing.be/solidarityAward/index.aspx
Onder
West-Vlaanderen - categorie sociale integratie. Merci!
Fien.
Watou, 4 november 2014
Herfst-dag!
We
gaan op dit moment door de puberteit der seizoenen. Woelig weer.
Onrust en uitersten. Van storm tot onwezenlijke stilte. Gisteren nog
regen en wind bij het oogsten van de prei, deze morgen geen zuchtje.
Enkel koude vingertoppen en een loopneus. Het veld begint er verlaten
uit te zien. De voederbieten en kolen zijn eraf. Enkel de wortelen
nog. Aangezien ze goed gelukt zijn belooft dat een huzarenwerk te
worden. Mochten jullie zin hebben om te helpen: heel graag! Morgen
beginnen we er aan.
Het
pakket heeft deze week iets van een wollen muts. Dat komt goed van
pas. Groenten die je behaaglijk warm houden. Onder de vorm van dikke
soep bijvoorbeeld. Ze ruiken ook zo lekker. Knolselder, prei, …
Veel meer geur dan zomergroenten.
De
dagen korten nu snel. Zo ook de afstand tot de stoof. Elke dag een
stukje dichter. Tijd voor een klantenbijeenkomst dus. Samen
terugblikken op het afgelopen teeltseizoen. Hoe was het voor jullie,
hoe was het voor ons. Ervaringen en tips uitwisselen. Om een datum te
vinden die voor zoveel mogelijk mensen past, hebben we een doodle
opgesteld: http://doodle.com/5pb3a5p5x7fxas85
gelieve deze massaal in te vullen, danku.
Tegen
alle verwachtingen in hebben we nog bladgewassen. Al zijn de laatste
kropjes sla niet van de grootste, en durft de warmoes hier en daar
wat vlekjes krijgen, het is toch wel uitzonderlijk dat dit begin
november nog kan, buiten. Zelfs de koeien staan nog niet op stal, al
zit het er nu wel tegenaan.
Fien.
Watou, 21 oktober 2014
(k)Uch,
Jep,
't is weer dubbel. Vanaf deze week een dubbele portie groenten. Omdat
jullie het dubbel en dik verdienen. Gelijk tea for two, maar dan een
deux-chevaux-pakket. Voor honger als een paard... Gelukkig kunnen we
behalve klinkklare onzin ook klinkklare wijn schenken. Wat wil ik nu
precies zeggen: we schakelen over op winterregime. Dat betekent dat
er om de twee weken een dubbel pakket bewaargroenten geleverd wordt.
Deze groenten kan je gemakkelijk twee weken goedhouden in de garage
of in een zak buiten, ze vragen geen extra frigoruimte.
Wintergroenten worden allemaal binnengehaald om de winter door te
komen, dus of ze nu hier in de bunker liggen of bij jullie, dat maakt
geen verschil (enkel in geval van oorlog liggen ze hier misschien een
ietsie veiliger). Voor ons maakt het een heel groot verschil als we
slechts om de 14dagen een pakket moeten leveren. Dat haalt wat druk
van de ketel en het geeft ons meer ademruimte voor andere
werkzaamheden. Concreet: volgende week leveren we niet. Het
eerstvolgende pakket is voorzien op 4 november. Enzovoort.
Aan
de betaling verandert er niets gezien het geheel kwantitatief
ongewijzigd blijft, enkel de leverfrequentie verandert... Geef toe,
dat ik zo droog en technisch kon zijn hadden jullie niet verwacht.
Intussen
is de grote volksverhuizing volop aan de gang. Van de Stoppels was ik
de eerste die in het stek-nest sliep, maar de koeien volgden op de
voet. Niet in het zelfde nest, gelukkig. Met de bulckaerts-beestenkar
meegaan was geen probleem. Evie hoopte dat ze terug mee naar huis
mocht, en Tammie was er van overtuigt dat ze op vakantie ging. Beide
hadden ze het aan het verkeerde eind, maar de alternatieve bestemming
was voor hen net zo wel: een verse stek-wei. Van de hereniging met
hun kroost (inmiddels adolescenten) waren ze niet onder de indruk.
Gras is het enige dat telt. Maar ik ben wel blij. Het ziet er mooi
uit, vier koeien in één wei. Een kudde. Net echt.
Fien.
Watou, 14 oktober 2014
Alö,
We
zijn wat kort van stof vandaag omdat de voorbije nacht dat ook was.
Gisteren naar Aalter gereden achter een nieuwe tweedehans éénwielige
agria-motoculteur. Ons vorige heeft weer eens een fataal attaksje
gedaan, en leven zonder is onmogelijk.
Bleek
Aalter toch niet het einde van de wereld te zijn zeker?! Ze hebben
daar geen licht en alleen maar kleine betonbaantjes die plots in een
karrenspoor overgaan. 'k Heb ze verzekerst allemaal gezien in 't
donker. Schoon streek. Blij dat ik terug thuis geraakt ben, want even
zag het er naar uit dat er 'no way back' was.
Stand
van de veldzaken? Knolselder is binnen. Rode biet is binnen. Nu ik
nog. (flauw Fien). We lijken een rijke oogst tegemoet te gaan. Prei,
kolen, wortelen, ze zien er veelbelovend uit.
De
sla is stilaan uitgeteld. Vanaf volgende week schakelen we dus terug
over op tweewekelijkse levering. De anciens weten wellicht
dondersgoed waar het over gaat, de nieuwe lichting hoort het nu
waarschijnlijk donderen... bij de anciens. Wees niet bevreesd, gij
onwetenden, in de komende correspondentie zal ik deze methodologie
haarfijn uit de doeken doen.
Haar-fijn
was ook de Stek-werkdag. Met vele handen hebben we het werk weer een
tikkeltje lichter gemaakt. De zuivelarij is geplafonneerd, de peilers
van het afdak zijn gebetoneerd, de oude frambozen zijn geëlimineerd,
en de cavia's zijn em gesmeerd.
Ook
de overige verbouwwerkzaamheden vorderen aan onverantwoorde snelheid
dankzij de hulp onze vele broeders van liefde. De boerderij-verhuis
komt in zicht!
Fien.
Watou, 7 oktober 2014
Forellekes,
De
jacht is weer open. De jacht van de wind op de wolken, de jacht op
m'n geruste gemoedsgesteldheid die door het dromerige weer van de
voorbije weken zachtjes ingedommeld was. Zaterdag al voelde ik het
aan m'n varissen dat het weer veranderen zou. En Karolien voelde het
ook aan de hare, want waar ze voorheen zo ontzettend voorbeeldig
ploegde in de Windweg (ha!), ging het zaterdag in de Helleketelweg
voor geen meter. Nu ja, dat had ook andere oorzaken, oa de droogte,
waardoor de grond hard was als beton, en de ploeg er zichzelf
voortdurend uittrok; en het feit dat dit grasland voor het eerst
sinds lang gescheurd wordt, en danig aangereden is van 't maaien.
Maar
het is ongepast om op dit voorspoedig verlopende moment te mopperen.
Als ik zie hoe vlotjes de maïs er overal af gaat, en hoe gezellig de
aardappelrooiers 's nachts, als grote kerststallen verlicht, zich
over de velden voortbewegen, dan kan ik enkel blij zijn voor hen die
een goed najaar hebben. Het gemeenschappelijk klawieren om de oogst
binnen te krijgen bezorgt me een warm samenhorigheidsgevoel.
“Alleen
delen kan een mens gelukkig maken”. Dat zeggen ons moe en Sinte
Maarten altijd. Vandaar een halve witte kool in jullie pakket. Nee,
serieus, de reden daarvoor is dat ze nogal uit de kluiten gewassen
zijn, en we jullie niet willen overdoseren alvorens de winter zelfs
nog maar begonnen is.
Wij
zijn trouwens wel al begonnen, met bunkeren. Letterlijk. De
wintervoorraad binnenhalen, en bewaren in de bunker. Het zal niet al
te lang meer duren vooraleer het er vol met kolen, knolselder,
bietjes en wortelen ligt. De pompoenen hebben we een warmer
onderkomen gegeven.
Wat
ook dringend een nieuw onderkomen krijgen moet, is de melkverwerking.
Vandaar dat we komende zaterdag
(11 oktober) nog
eens gezamenlijk de handen uit de mouwen steken op de Stek open
werkdag. Iedereen is ontzettend welgekome! Meer info vind je op
www.stekvzw.be
Fien.
Watou, 30 september 2014
Hallokes,
We
hebben een serieuze vernissing begaan. Ongeveer 109,2357m2 om precies
te zijn. Twee lagen dan nog wel?! Al een geluk dat zus zo courageus
was of ik had de borstel er na anderhalve plank al bij neer gelegd.
Geen slechte wil, gewoonweg niet gemaakt voor dit schilderachtige
karwei.
Laat
mij maar mest uitrijden. Alhoewel, als de mestkar z'n dag niet heeft
en alles handmatig gelost moet worden, is dat in feite ook een
str.-job. Nu ja, wat moet moet.
Zo
dacht ons Karolien er ook over toen we in de windweg de grond gingen
opentrekken ter voorbereiding van het ploegen: liever niet, maar als
't moet graag. Ze was deze keer vrij gewillig.
Zaterdag
is Patrick Doom een duwtje komen doen. Die man verzet hemel en aarde
(vooral aarde) met zijn kraan. De snelheid en precisie van zijn werk
zijn ongezien. Tegen de avond was elk hoekje van onze boerderij in
wording wel op een of andere manier beroerd. De riolering ligt er nu
volledig, de waterzuivering is gegraven, het materiaalafdak heeft een
verharde vloer, de mestplaat is uitgekofferd, enz. Het ging verbazend
goed vooruit...
Zo
ook de veearts met het insemineren van ons Roza. In een twee drie was
ze bezaaid. Ik stond er wat verstrooid bij: “wat worden ze vlug
groot” te denken.
Ook
vlug gegroeid zijn de andijvie's. Grote groene rakkers in jullie
pakket. En dikke venkels. Dat is echt dé herfstteelt bij uitstek.
Voldoende vocht en tijd om zich volledig te ontplooien in al hun
glorie. En wat te zeggen van de eerste savooien? Die mogen er ook
wezen, niet? Alleszins een tevreden boer deze week!
Fien.
Watou, 23 september 2014
Waarde
fijnbesnaarde,
Oorspronklijk had ik
gedacht dat een streepje Poëzei, als ode aan onze eerste wortelen
waar ik zo verschrikkelijk fier op ben, (en ter compensatie van de
mij op dit moment ontbrekende inspiratie), hier ontzettend passend
zou zijn geweest. Helaas blijkt het de gehele wereld op dit moment
aan inspiratie te ontbreken, gezien het magere resultaat van de
zoektocht naar een heldhaftig wortelgedicht:
Wees wijs als een
wortel
houd altijd je mond
Eet elke dag eikels
dan blijf je gezond
Was je met water
slaap op je zij
Denk aan de lente
en droom maar van mij
houd altijd je mond
Eet elke dag eikels
dan blijf je gezond
Was je met water
slaap op je zij
Denk aan de lente
en droom maar van mij
Auteur:
anoniem. Begrijpelijk. Toch bedankt voor het intermezzo.
Verdienstelijke poging. Blijven proberen. Oefening baart kunst.
Laten
we dan nu ter zake komen. Het is officieel; herfst. De 21ste is
immers gepasseerd. De activiteiten op de boerderij passen zich aan.
Het scheelt geen haar of we beginnen de wintervoorraden binnen te
halen, maar deze week nog niet. Het is de bedoeling om morgen
gecomposteerde stalmest van de vorige 'winter' uit te rijden op het
stuk in Stek waar we volgend jaar voor het eerst groenten gaan telen,
zodat dit nog vóór de komende winter ondergeploegd kan worden door
Karolien (onder leiding van mezelf). En daarnaast blijven de
bouwwerkzaamheden aan onverminderde vaart verder gaan.
Uw
pakket begint zich meer en meer te lenen voor een stevige stamppot
(met wortelen en ajuin). Dat kan zo deugd doen bij dalende
temperatuur. En wat gedacht van een heerlijk rode bietensoepje. Daar
zat iedereen toch op te wachten zeker?!
Afscheid
van de zomer nemen we met een dubbele portie sla. Dat was eigenlijk
niet voorzien. Maar dat de boontjes te ver zouden zijn was ook niet
voorzien, vandaar.
Fien.
Watou, 16 september 2014
Beste
bendeleden,
Perfectie
bestaat. Vandaag bijvoorbeeld. Met een licht benevelde ochtend waarin
de zon verzonken zit. Geen zuchtje wind, enkel weldadige warmte.
Herfst alleen is hiertoe in staat.
De
laatste snede hooi is binnengehaald. Een moment dat altijd spannend
en feestelijk tegelijk is. Jong en oud op de hooiwagen. Stoere mannen
en vrouwen die nog echte balen kunnen vorken, en kinderen die er
vrolijk tussendoor fladderen.
In
feite zouden de heroïsche wintervoorraad-rooi-werkzaamheden hier
perfect kunnen op aansluiten, maar daarvoor is het nog iets te warm.
Wie
ook iets te warm was gisteren, was ons Evie. 41.8 koorts... Daar
moest een veearts aan te pas komen. Hij gaf haar een spuit en gaf het
fenomeen een naam: virale infectie. Of nog: ze et etwoasten e
ploagsje ip-errapt. Toegegeven, ze zag er al een paar dagen droepie
uit, was slomer dan anders, en lag veel neer. Maar wat echt compleet
indruiste tegen haar normale gang van zaken, was het knuffelachtig
zijn. Ware dat praktisch haalbaar geweest, ze was bij mij op schoot
gekropen. Gelukkig heeft ze zich ingehouden. Inmiddels is ze er weer
door. Wel heb ik haar verzocht die aanhankelijke attitude te behouden
al gezond-wezende. Of ze er gehoor aan geeft valt nog af te wachten.
Ook
de camionette was wat ziekjes de voorbije week. (Vandaar de latere
levering op dinsdag waarvoor excuses.) De startmotor had het begeven
waardoor hij niet meer in gang geraakte. Zeer herkenbaar. Ik vraag
mij 's morgens ook soms af of mijn startmotor nog wel werkt.
Wat
schaft het pakket deze week: meer en meer herfstige groenten. De
laatste warmoes, want hij begint er gepokt en gemazeld uit te zien.
Batavia die wat aan de kleine kant is, want de groei begint er uit te
geraken. Pompoen! Hoe kan je anders pompoensoep maken?! Prei, die
hoort er vanaf nu ook terug bij. En waarschijnlijk de laatste gele
boontjes, helemaal assortie met de eerste vallende bladeren.
Ik
kan jullie ook nog meegeven dat de open monumentendag op Stek zeer
gezellig en dus geslaagd was!
Fien.
Watou, 9 september 2014
M'n
beste planchetjes,
We
hebben hier de voorbije week nogal hout vastgehouden! De ene plank na
de andere. M'n toekomstige woonst is namelijk gevloerd. Zowel boven
als beneden. En geïsoleerd. Met houtwolplaten.
De
camionette zouden we als volgt beletteren: algemene land- en
bouwwerken, gezusters stek & stoppel nv. De dakvensters zitten er
in (met dank aan Joris) en morgen plakken we de planken tegen het
plafond. Vervolgens leem aan de muren, en ik kan verhuizen.
Er
zit vaart achter, en dat moet ook, want over een paar weken begint de
grote winterrooi en dan is er nergens nog tijd voor. Het land lijkt
inmiddels wat te liggen soezen. Dit rustige weer is ideaal voor de
afrijping van bewaargroenten. Maar de sla krijgt het lastig. Botritis
is er neergestreken, waardoor we nogal veel buitenblad hebben moeten
afpellen, waarvoor excuses. De zomer loopt op z'n einde, maar we
hebben nog wat zon kunnen vangen in jullie pakket: de laatste
snijbonen (die hebben moeten plaatsmaken in de tunnel voor
winterpostelein), de laatste courgetten, en tomaten op de koop toe.
Voor de lol heb ik dit jaar ook boterboontjes gezet: zo geel en zacht
als boter...
Het
hooi droogt uiterst langzaam, maar het droogt. Wellicht gaan we eind
deze week onze spierballen nog eens mogen laten rollen met het
vorken.
En
om het te hebben over koetjes en kalfjes: die stellen het goed. Ze
zijn allen in zeer vredevolle stemming. De varkens zijn rond en
gezond. En bruin zonder zon. Zij genieten van hun dagelijkse
modderbaden.
Laat
ons maar genieten van de zon!
Fien.
Watou, 2 september 2014
Allo
allo,
Hebben
jullie dat ook gehoord; sprake van een nazomertje!? M'n oren begonnen
spontaan te flapperen en ik ben van pure alteratie op de tractor
gesprongen om te maaien. Helaas blijkt dat zomertje er niet al te
veel goesting in te hebben, en heeft het de grootste moeite om 's
morgens uit z'n wolkenbed te geraken. Slechts af en toe zien we in de
late namiddag zon. Maar goed, met een beetje meer te schudden aan dat
hooi zal 't ook wel gaan.
Evie
heeft het weer goed zitten. En maar roepen naar die dikke stier van
de buren. Hij daarentegen heeft enkel oog voor zijn persoonlijke
harem. Beetje sneu voor Evie, gelukkig voor ons. Stel je toch voor
dat die bull-dozer in een vlaag van nietsontziende verliefdheid door
de draad zou stormen... Ik heb het haar al meermaals gezegd: 't is
beter zo. De veearts gaat immers veel voorzichtiger te werk.
Op
het veld is het schimmeltijd. Wat wil je, vochtig en warm. Vooral de
spinazie heeft er hard van. In die mate zelfs dat de eerste lichting
niet oogstbaar is. De sla begint er ook van te weten, maar dat valt
voorlopig mee.
De
bewaarteelten zien er goed uit, en oh wat heb ik veel zin om daar aan
te beginnen oogsten. Stel je toch eens voor: verse wortelen,
pompoenen, knolselders, kolen allerlei en prei! Maar het is
verstandiger om daar tot het uiterste mee te wachten, de winter duurt
immers van nature al lang genoeg.
Het
vakantie-afsluitend instant-kafféestje op Stek was er weer boenk op.
Wij hebben er ontzettend van genoten. Jullie hopelijk ook. Voorlopig
de eerstkomende tijd geen feestjes meer want we zijn volop aan 't
verbouwen voor de grote verhuis van Stoppel naar Stek. Maar
kleinschalige evenementjes tussendoor zullen wellicht onvermijdelijk
zijn. We houden jullie op de hoogte. Zet alvast 14 september, open
monumentendag, maar op de kalender.
Fien.
Watou, 26 augustus 2014
Beste
regendropkes,
Ze
zijn hierboven duidelijk met administratieve vereenvoudiging bezig.
In 't begin van 't jaar gingen ze zomaar zonder winter over tot de
lente en nu laten ze de zomer voor wat het is om meteen in herfst te
vervallen. En ze zijn er goed in gevlogen. 'k Zie die weermannekes al
zitten op hun grote donkergrijze regenwolk, met een grijns van oor
tot oor: moet er nog water zijn? Voor mij niet alleszins. Gisteren 3x
van kleren gewisseld. Niet omdat ik vrouw ben en kleren wisselen dus
per definitie een hobby is, nee, omdat ik nat was tot op m'n vel.
Vandaag begonnen met een goede regenjas, dat scheelt ook al
natuurlijk.
Het
tractormysterie is ontrafeld. Hoe blij en tevreden we er ook mee
zijn, hij wou al geruime tijd niet starten zonder startkabels. In de
garage was alles nauwkeurig uitgeplozen zonder een mogelijke oorzaak
te detecteren. Zoals altijd lag de oorzaak te dichtbij. Het lag
namelijk aan mij... Wat was er gebeurd: ten tijde dat de tractor wél
nog zelfstandig startte, brandde er een lampje met bliksemschicht op
het dashboard. Een man zou weten dat dat vanzelf uitgaat na een
tijdje, of hij zou zich afvragen wat zijn goede vriend de tractor hem
daarmee zeggen wou, of hij zou er gewoon gerust in zijn. Ik, vrouw
zijnde, dacht meteen: lap 'k heb hier weer iets mispeuterd. En
vervolgens: hoe moet ik nu dat lampje uit krijgen. Vrij vlug ontdekt
dat door de sleutel een tandje terug te draaien, alle lampjes
uitgingen. En zo was 'k weer op m'n gemak. Wist ik veel dat de
batterij daardoor niet meer opladen kon... Enfin, er zijn geen doden
gevallen, en we hebben weer wat bijgeleerd. Vrouwen en techniek!?
Het
veld ziet er dezer dagen mooier uit dan ooit. In de windweg althans,
daar waar de bewaarteelten staan. Kon ik het jullie maar laten zien.
Kraaknette wortelen, voorbeeldige kolen en propere prei. Ondanks de
natte hebben we daar alles onder controle weten te houden. Mede
dankzij de hulp van vele vlijtige wieders, waarvoor mijn oneindige
erkentelijkheid.
Niet
vergeten: vrijdag het voorlopig laatste instant kaffé. 't Zal hoe
dan weer de moeite zijn! Als mijn zus iets doet, dan doet ze 't meer
dan goed.
Fien
Watou, 19 augustus 2014
Zij
die het bijna bestierven groeten u,
Zaterdag
aardappelen gerooid. Een gevecht op leven en dood. Karolien wou
absoluut niet, en ik wou absoluut niet opgeven. Het betrof immers de
strijd om het leiderschap. Van een berustende meegaande houding die
zo passend zou zijn bij haar pensioengerechtigde leeftijd was er in
de verste verte geen sprake. Zowel voor- als achterbenen gingen wild
in het ronde maaiend de lucht in. Mocht ze deze explosieve energie in
trekkracht omgezet hebben, hadden we nog 10x zoveel kunnen uitrijden,
maar zij dacht daar anders over. Duidelijk een principekwestie.
Uiteindelijk was ik genoodzaakt hulplijn Dirk te bellen, die kwam
gelukkig meteen ter plaatse, en hij kreeg de situatie min of meer
onder controle, maar het bleef een precaire affaire.
Enfin,
ze zijn uit, en we hebben het niet met de hand moeten doen, dat is
het voornaamste. Geen al te grote, maar wel een mooie opbrengst.
Lekker vers van de pers. Ze zouden nu zo snel mogelijk verdeeld
moeten geraken, want bewaarbaar zullen ze niet zijn, vrees ik.
Daarvoor zijn ze na de hagel te vlug ziek geworden. Ik stel dus voor
er een hype van te maken. Gelieve jullie massaal als
nieuwe-aardappel-trendzetters te profileren en deze blijde boodschap
zo weid mogelijk te verspreiden. Dank u.
Het
herfstige weer creëert een herfstige sfeer op het land. Bladgewassen
als warmoes beginnen vlekjes te krijgen (vandaar dat het wellicht
voor 't laatst in het pakket zit). En er zijn bewaarteelten (als
knolselder) die zowaar al beginnen afrijpen.
De
courgetten en boontjes minderen snel, maar we beginnen snijbonen
(lange platte) te oogsten in de tunnel, en dat is wel fijn. Bovendien
is het een prachtig zicht, die langgerekte groene pergola, volhangend
met bonen. Het is ook iets heel anders om boven je hoofd te oogsten
in plaats van voorovergebogen naar de grond gericht.
Walter
en Roos hadden weer veel kleine bloemkooltjes over. Die voor de
veiling te min zijn, weet je nog wel... Het leek mij een leuke
afwisseling.
Fien.
Watou, 12 augustus 2014
Hallo
daar!
't
Is hier weer mega windy. Net herfst. Zoveel lucht in eens. Maar het
doet wel deugd om diep in te ademen. De lucht voelt zijdezacht en
helder aan.
Evie
heeft het gevoel dat ze met dit weer tochtig hoort te zijn, ook al is
ze drie maand geleden al gedekt, vanmorgen sprak ze de stier van de
buren herhaaldelijk aan... Ik hoop maar dat het vals alarm is, want
anders wordt de kalvingsplanning weer op z'n kop gezet. Tammie blijft
haar onverstoorbare zelf. Zeer gedienstig en zorgvuldig likt ze
Evie's kop, en houdt ze de vliegen van me af tijdens 't melken. Het
striemen van haar zweepstaart moet ik er maar bij nemen.
Het
veld heeft inmiddels water gehad. Al te geweldige hagel is gelukkig
uitgebleven. De courgetten zijn over hun hoogste punt heen. De
boontjes gaan er nog even mee door. Daar ben ik blij om, want ik ben
dol op verse boontjes in de zomer. De wortelen doen het goed. Ook de
pastinaak en wortelpeterselie zijn blij van het onkruid verlost te
zijn.
Het
pakket dezer dagen heeft wat van een variatie op hetzelfde thema. Dit
zijn de groenten die hier nu volop op 't veld staan, en ik zou het
zonde vinden van ze aan de koeien te moeten voederen om tomaten en
paprika's bij te bestellen, maar ik zou graag horen hoe dat voor
jullie is. Het zou fijn zijn mochten jullie via mail of per briefje
in de retourbak, kort laten weten of er inhoudelijk met het pakket te
leven valt.
En
driewerf hoera, zus en co zijn terug van vakantie. De opbouw van het
derde instant kaffé kan beginnen. 29 Augustus 2014, schrijf deze
datum alvast in jullie agenda.
Fien.
Watou, 5 augustus 2014
Aah
Marie-louiske!
Ieder
die al een voet op stoppel-bodem gezet heeft weet dat je steevast op
deze manier begroet wordt door ons grootmoeke. Ze is hier nu een jaar
'in dienst' en goed op weg voor een vaste benoeming. De ijver waarmee
zij groenten snijden kan is namelijk ongezien. Daarnaast behoudt ze
overzicht over de werkzaamheden door zich in 't lang en 't breed te
laten informeren, en ook als telefoniste levert ze puik werk. Met
andere woorden, we houden haar met plezier nog even hier!
Na
twee weken non-stop wortelen wieden zitten we even over halverwege.
Tijd om conclusies te trekken... Misschien was 60 ruggen wat
ambitieus. Wellicht zal ik toch een deel moeten onderfrezen, het
onkruid haalt ons namelijk in. Ondanks de vele helpende handen. De
voorbije weken heb ik nauwelijks alleen op 't veld gezeten. Het was
plezant om met verschillende mensen te keuvelen. Mijn soort vakantie.
Het geeft immers enorm op als het werk wat vooruit gaat.
Maar
nu is het tijd om ook de rest van het veld terug aandacht te geven.
De laatste lichting prei moet dringend geplant worden en ook voor het
zaaien van spinazie, veldsla, raapjes en rammenas is nu het laatste
moment.
Het
hooi is binnen. Ik hoopte op een serieuze plens water zaterdag, maar
we hebben ons moeten tevreden stellen met een paar druppels. De
venkel krijgt het lastig, en ook de andere gewassen zouden deugd
hebben van een flinke slok.
De
courgetten gaan volledig uit de bol, zoals ze dat elk jaar even
moeten doen, dus zijn we overgegaan tot de inmaak. Onder de
deskundige leiding van Anna, hebben de buurvrouwen (en ons grootmoeke
natuurlijk) het beste van zichzelf gegeven en 120 potten courgette in
gezuurd. Als dat niet straf is!
Marie,
ons oudste jaarling is vrijdag geïnsemineerd. Een grote opluchting
dat ik haar tochtigheid toch heb kunnen vaststellen want het heeft
een hele tijd geduurd. Het is belangrijk voor de spreiding van de
kalvingen (en dus ook de melkproductie) dat het nu gebeurt, want als
ze te dicht op elkaar volgen zitten we met te hoge pieken en dalen in
de zuivel.
Fien.
Watou, 29 juli 2014
Aan
ieder een zonnige vakantiegroet!
De
wortelweken zijn weer aangebroken. Van 's morgens vroeg tot 's avonds
laat wieden tot je er scheel van kijkt. Gelukkig sta 'k er niet
alleen voor. Van tijd tot tijd dienen zich helpende handen aan, en
daar ben ik zeer dankbaar voor, want behalve functioneel, is het ook
steevast gezellig om met meerderen op het veld te zitten! Zaterdag
was er een 8-jarige moppentapper van de partij met de beste
groentenmoppen ooit. Die kan ik u uiteraard niet onthouden, vandaar
dat ik m'n uiterste best gedaan heb om er minstens 1 te onthouden...
't is groen en 't zegt broem broem, wat is het? Iemand een idee? Een
bromkommer! Als je al niet plat lag van het wieden, dan toch
tenminste van het grinniken. Wie bedenkt nu zoiets. (Onzin uitkramen
is een neveneffect van te lang op je knieën te zitten, dat staat in
de bijsluiter).
Tussen
twee partijen door heb ik een weinig succesvolle poging tot hooien
ondernomen. Van dinsdag tot zondag ging het wonderwel. Warm en
winderig zowaar, zonder ook maar één bui te vangen. Gisteren is er
dan toch 14liter gevallen. Dat valt nog reuze mee als je hoort wat ze
in Roeselare mochten slikken. Hoe dan ook 't hooi was bijna hooi, en
is nu weer nat. Hopelijk lukt het om daar de komende dagen
verandering in te brengen zodat we vóór het weekend kunnen pressen.
De
koeien zijn volledig in vakantiestemming. Dagelijks ondernemen ze
minstens 1 poging om de weide wereld in te trekken. Evie ontpopt zich
daarbij tot een padvindster van de bovenste plank. Je sloft 's
morgens nog half soezend en volledig één met de vredevolle rust van
de ontwakende natuur achter hen aan, in de overtuiging dat er toch
niets verkeerd kan lopen wegens de grachten aan weerszijde van de
weg, en dan uit het niets, met maar een heel klein aanloopje, springt
Evie plots belachelijk elegant over de gracht, het veld in. Tegen de
tijd dat ik haar vloekend en zwetend terug ter plekke heb, ben ik
klaarwakker en ontstemd. Een ochtendhumeur heet dat dan...
Voor
het overige zitten we met wat krap-sla. De laatste generaties zijn
door de warmte sneller gaan schieten dan bedoeld, en de volgende
hebben nog een weekje tijd nodig. Door de droogte is het ook mogelijk
dat er hier en daar een bruin randje aan zit, hoewel ik dat zo goed
mogelijk heb proberen te vermijden. Zowel de boontjes als de ajuin
zijn vochtig van het veld gekomen. Best niet te lang in het zakje
laten dus.
Fien.
Watou, 22 juli 2014
M'n zoete
profiterollekes,
Het veld verviel de
afgelopen week van het ene uiterste in het andere. Van heel heel warm
tot heel hevig onweer. Van heel alleen bezig zijn tot heel veel
helpende handen. Dit laatste was een fijne bijkomstigheid van het
gewemel op stek. Naast de bouworde die er hard gewerkt heeft aan de
dakconstructies van melkverwerking en koestal, had een bende JNMers
er hun tenten opgeslagen. Zij waren zo uiterst sympathiek om ook hun
diensten aan te bieden, en zo komt het dat er op korte tijd enorm
veel veldklussen geklaard zijn. De erwtendraad is weer netjes
opgeborgen tot volgend jaar, er is gewied, geschoffeld, preiplantgoed
gerooid, en geplant. En ter afwisseling is er uiteraard heftig
gezwommen in de stek-poel.
Het veld ondergaat
met enige gelatenheid de wispelturigheid der weergoden. Maar klagen
doen ze nooit, die groentjes van ons. Ze maken er het beste van.
Vandaar dat we deze
keer een serieus boontje voor u hebben. Omdat jullie dat verdienen.
In vergelijking tot andere jaren zeggen veel minder mensen hun pakket
nu tijdens de zomer af. Dat wil zeggen dat er wellicht duchtig
doorgegeven wordt, waarvoor dank! Dit verschil is voor ons van
levensbelang.
Jullie pakket wordt
gekleurd door tomaten van Hebben en rode bietjes van ons. Ook de
eerste ajuinen hebben een plekje veroverd in de bak die jullie
richting uitgaat. Op zich stellen ze 't niet slecht, maar hun
hagelgeschiedenis maakt dat ze niet lang houdbaar zullen zijn, dus
krijgen jullie de komende tijd een flinke portie.
Intussen zijn de
wortelen groot genoeg om ze gemakkelijk te onderscheiden van het
onkruid. Dit impliceert dat er als gek gewied moet worden. 60 ruggen
van 50m. Neem van mij aan dat je daar even zoet mee bent. Mocht er
iemand nog een gaatje hebben. Samen wieden kan heel gezellig zijn...
En het is weer hooitijd. Jaja de zomer draait op volle toeren. Vraag
me af wie er ooit bedacht heeft om deze tijd “vakantie” te
noemen.
Geniet er alleszins
van!
Fien.
Watou, 15 juli 2014
Dierbare
thuisblijvers,
Zelfs ons Evie heeft
er haar buik van vol. Zodra er druppels dreigen te vallen, hobbelt ze
verontrust naar de uitgang van de weide als om te zeggen: “weer nat
worden zeker? Mooi niet, ik ga naar m'n stal!” Helaas moet ze
telkens opnieuw vaststellen dat de draad nog dicht is... Vervolgens
een betekenisvolle blik in mijn richting: “ben je niet iets
vergeten?” Maar als er geen reactie komt van mijnentwege draait ze
zich met haar kont in de richting van de wind en begint verongelijkt
te herkauwen: “'t is hier ook altijd 't zelfde.” Tammie heeft er
doorgaans geen erg in dat het regent, zo uiterst geconcentreerd is ze
aan het grazen. Als Zwitserse koe is ze natuurlijk sneeuwstormen
gewoon.
Het veld is van
vocht verzadigd en verlangt terug naar de koesterende warmte van de
zon. Tot mijn grote opluchting staan de gezaaide winterwortelen nu
boven. Het onkruid jammer genoeg ook, maar daar zullen we de komende
hete dagen eens een mauw aan passen.
Het pakket is
wederom volledig in eigen regie. De aanblik daarvan vervult me met
fierheid. Van eigen kweek én levende vers. Maar soms knaagt de
twijfel wel een beetje. Worden jullie net zo blij als ik van de
venkel en de warmoes? Ik had het er deze week met Anna over. Zitten
onze mensen niet te wachten op tomaten en paprika's? Haar antwoord
klonk als volgt: “zolang we geen grote serre hebben behoort dit
niet tot de mogelijkheden. Wees blij met de rijkdom van het veld. Het
pakket is maar een basis en laat voldoende ruimte om daarnaast nog
tomaten naar hartenlust bij te kopen.” Daar kan ik haar wel in
volgen. Hopelijk lukt het jullie om creatief te koken met de groenten
van het moment.
Tenslotte nog een
vraagje: de mensen van ons afhaalpunt in Kemmel gaan verhuizen.
Mochten jullie ergens in centraal heuvelland wonen, of er mensen
kennen die bereid zouden zijn om hun tuinhuis of afdak ter onzer
beschikking te stellen, dan zouden we daar heel erg mee geholpen
zijn. Alvast bedankt om mee te denken!
Fien.
Watou, 8 juli 2014
Patatjes,
Het
bestaat al jaren, en we hebben er hier zelfs een naam voor:
restjesdag. Een dag zoals vandaag, waarop jullie pakket samengesteld
is uit de restjes van de lente. Wat absoluut niet zeggen wil dat we
daarvoor aan kwaliteit hebben ingebonden, integendeel. Het is een
geheel groen groentenpakket geworden met 100% op en top
Stoppel-groentjes.
Water
hebben we intussen ruim voldoende gekregen. Ongenuanceerd als ze zijn
lieten de weergoden weer alles in eens naar beneden storten, maar
gelukkig waren de hagelstenen deze keer niet zo groot. Toch is het
veld er van geschrokken, en dichtgeklapt. Ik hou dus lichtjes
gespannen m'n schoffel in de aanslag om, van zodra het kan, alles
terug open te schoffelen en alzo lucht in de bodem te brengen,
vooraleer het 'kwaad droogt' zoals men dat hier placht te zeggen.
Daar heb je vaak maar een paar dagen tijd voor, want het kan heel
snel gaan.
Regen
biedt tijd voor dingen die al veel te lang zijn blijven liggen. Het
opbinden van de snijbonen in de tunnel bijvoorbeeld. Uit pure armoede
waren ze alvast over de grond beginnen kruipen, steunzoekend bij
elkaar. Maar nu hebben ze dus elk hun eigen draad om langs omhoog te
klimmen, naar de zon toe. Het ziet er feestelijk uit, met blauwe
linten. Een levendig prieeltje.
En
we hebben sinds gisteren nog levendig gepriegel op de boerderij: twee
gevlekte biggetjes. Echte monsters zijn het. Eigenlijk is dat elk
jaar hetzelfde, en toch vergeet ik het keer op keer. Ze zien er o zo
schattig uit, maar slopen elke goedbedoelde constructie in een mum
van tijd en zijn 't gat in van zodra je je rug gekeerd hebt. Ik kijk
alweer verlangend uit naar de dag waarop ze te dik zijn om door elk
muizengaatje te ontsnappen...
Op
Stek wordt er inmiddels weer noest gewrocht door een hele bende volk.
De bouworde is er neergestreken, en de werkzaamheden vorderen
vliegensvlug. Zalig!
Fien.
Watou, 1 juli 2014
Senioren
en Senioritas,
De
buurman heeft z'n gerst gedesjd. Nu is 't zomer. Het goudgele stro
als de zon op aarde. En de zalig zomerse temperaturen spelen dat
spelleke mee.
Bovendien
is de vakantie van start gegaan. Dat betekent dat jullie natuurlijk
wanhopig op zoek zijn naar een zinvolle dagbesteding? Weet dat ik
jullie altijd uit de nood wil helpen met één of andere wiedklus.
Het veld voorziet, royaal als het is, werk voor velen.
We
bevinden ons in een periode van sla-hoogconjunctuur. De groei gaat zo
ontzettend snel dat verschillende generaties samen beginnen vallen.
Maar dat hindert niet, wat smaakt er op dit moment immers beter dan
fris gebladerte? Niets!
Ondanks
de droogte (het weinige hemelwater dat we vingen was in een oogwenk
weer verdwenen) staat het veld in vuur en vlam. Ze hebben er allemaal
zoveel zin in. Mooi om zien. Vandaar dat de natuur er sinds kort een
nieuwe rare vogelsoort bij heeft: moi! Aan het vliegen is er nog wat
werk, maar fluiten gaat vanzelf.
In
de tunnel zal het weldra te heet worden voor de meeste teelten, maar
op dit moment oogsten we de mooiste groenselder die ik ooit gezien
heb. Hij is natuurlijk ook flink bepamperd geweest, met op tijd z'n
natje en z'n droogje, en zonder bekogeld te worden door dikke
hagelstenen, doch dat doet niets af aan de puike prestatie: applaus
voor de groenselder!
De
busselbietjes hebben wat harder hun best moeten doen, dat maakt dat
hun buitenkant iets minder gaaf uitgevallen is, maar karakter hebben
ze des te meer: applaus voor de busselbiet.
Enkel
voor de paksoi moesten we nog aankloppen bij Hebben. Hopelijk de
volgende keer weer een volledig Stoppels pakket.
Lang
niets meer gehoord van de koeien? Ik ook niet. Ze zitten nu dag en
nacht buiten en hebben zoveel graaswerk dat er geen tijd rest voor
lange loei-verhalen.
Fien.
Watou, 24 juni 2014
Elk
zinne goeiendag,
Leven
met het land en tussen de elementen, es nie geweune wi!
Je
hebt te maken met krachten die boven je machte gaan, die zowel
vernietigend als ongelooflijk opbouwend zijn. Het leidt tot
bescheidenheid en is een toonbeeld van nimmer opgeven. Het veld ziet
er terug goed uit. Waar het de kracht vandaan haalt is me een raadsel
maar alles is weer volop aan de groei.
Zo
zijn we vroeger dan verwacht toch terug aan het oogsten. Zowel sla
als batavia waren snijdbaar, ze zitten dus in het pakket omdat ik
geen risico wou lopen dat ze er de volgende keer over zouden zijn. De
venkel komt uit onze tunnel, en de tuinbonen komen van het veld. Deze
laatste waren zwaar toegetakeld. De meeste koppen eruit en de plant
zelf doorzeefd. Maar de bonen die er nog aan hingen zijn blijven
doorgaan, en vindt u dus in uw pakket.
Gelijklopend
met het zonnige weer hebben we de zomer in huis gehaald met
komkommers van Hebben.
Eergisteren
hebben we ruggen getrokken met Karolien. Het ging wonderwel. Ze was
ontzettend gehoorzaam. Vervolgens hebben we de hele voorraad
winterwortelen, pastinaak en wortelpeterselie gezaaid. Of het ook
effectief allemaal goed zal kiemen valt nog af te wachten, het is
namelijk wat aan de droge kant.
En
vrijdag is het weer zover: Instant Kaffé 2 op Stek. Jullie zijn van
harte welkom. Meer info: www.stekvzw.be
Fien.
Watou, 17 juni 2014
Lieve
vrienden,
Alles
heeft twee kanten. Enerzijds was er de voorbije week het verdriet om
de verloren vruchten van het veld, anderzijds konden we weer warme
betrokkenheid en medeleven ervaren onder de vorm van bemoedigende
woorden, helpende handen, en financiële steun (van klein tot groot),
waarvoor onze oprechte dank!
Aanvankelijk
was ik vooral de kluts kwijt. Plan A lag aan diggelen en plan B was
niet bestaande. Maar inmiddels begin ik er min of meer terug vat op
te krijgen. De toestand van het veld blijft moeilijk in te schatten.
Van de erwten en capucijners had ik gedacht dat ze wel rustig zouden
verder groeien eens ze terug aan de draad hingen, maar dat blijkt
niet zo te zijn. De struiken vergelen, en ik denk dat het bij een
paar kleine na-plukjes blijven zal, daar waar de grote pluk eigenlijk
nog beginnen moest. De sla daarentegen is misschien toch niet
helemaal verloren. De latere lichtingen gaan terug aan de groei, maar
of ze ook effectief een krop vormen zullen, of gewoon gaan schieten,
dat zullen we moeten afwachten. Ook van de ajuin weet ik niet wat het
zal worden. Voor de zekerheid probeer ik nu zoveel mogelijk te
busselen. Als er schimmels toeslaan, dat we toch niet de volledige
teelt kwijt zijn.
Voor
het overige bestaat jullie pakket uit groenten van Roos en Walter.
Zij leveren steeds mooie kwaliteit, waar ik zeer blij om ben, maar
zelfs dan nog krijgen ze af en toe het deksel op hun neus. Zo waren
de bloemkooltjes uit jullie pakket afgekeurd door de veiling wegens
niet de juiste maatsortering, en moesten ze de courgetten om dezelfde
reden maar op de composthoop gooien. We hebben deze laatste
meegekregen en delen ze graag met jullie ter compensatie van het
triestige pakket de vorige keer.
En
we hebben gehooid. Verschillende kleine broks her en der, wat veel
gerij betekent voor het maaien en schudden, maar alles tezamen toch
goed voor 268 heurige hooibaaltjes. Onze veestapel zal haar kitn
mogen smoetn om dat allemaal verwerkt te krijgen komende winter.
En
we zijn volop aan 't planten. De rode en witte kool, spruiten en
savooien en boerenkool, allemaal aan de lopende band de grond in.
Resultaat: tevreden boer!
Fien.
Watou, 10 juni 2014
Kijk
nu...
Slechts
een paar minuten heeft het geduurd. Meer was er niet nodig om de boel
kort en klein en bond en blauw te slaan. Met hagelstenen zo groot als
de eieren van een Mechelse koekoek. De ravage op het veld is groot.
Moeilijk voor te stellen als je 't niet gezien hebt. Moeilijk te
vatten als je 't wel ziet. Moeilijk te aanvaarden na al de moeite die
het gekost heeft om het veld zo mooi te krijgen als het was.
Moeilijk.
De
pakketvooruitzichten waren zo rooskleurig: knapperige spitskool,
sappige warmoes, malse sla... Er schiet nauwelijks iets van over.
Niet alleen de kersvers oogstbare kroppen, maar ook alle lichtingen
voor de komende vijf weken, tot de pas geplante plantjes toe, zijn
volledig verbrijzeld. Het lof van de ajuin aan frut geslagen. Een
ideale invalspoort voor bacteriën en schimmels. De doperwten, peulen
en capucijners, plakken allen gebroken tegen de grond in plaats van
aan de draad te hangen.
Voor
het pakket van vandaag hebben we moeten oogsten wat nog min of meer
herkenbaar was. Er zat niets anders op. Onze excuses voor de zwaar
gehavende spitskool, de kortgewiekte lente-uitjes en de geblutste
doperwten. Hopelijk kunnen we rekenen op jullie begrip voor deze
overmacht. De rode bieten van vorig jaar liggen nog steeds veilig in
de bunker zó lekker knapperig te wezen dat het onnozel is, maar ze
komen nu wel goed van pas.
De
komende weken beloven lastig te worden. Bijna alle groenten zullen
moeten worden aangekocht. Een streep door de rekening.
Het
is nu afwachten of en hoe het veld zich zal herpakken. De natuur is
sterk, maar er zijn grenzen.
Mocht
u deze berichtgeving wat deprimerend vinden, dan hebben we nog altijd
de ontzettend opbeurende leuze: onkruid vergaat niet.
Fien.
PS:
Komende zaterdag (14 juni) is er werkdag op Stek (info:
www.stekvzw.be).
Alle helpende handen zijn zeer welgekomen.
Watou, 3 juni 2014
Beste
pakketpakkers,
Sterk
vertraagd verkeer in de Helleketelweg afgelopen donderdag. Allemaal
boeren die hun ogen niet konden geloven. Moh... Es zezie nu ant
moaien? Zelfs voor een niet al te verstandig iemand als ik, was dat
toch wel een heel onverstandig idee. Want als het iets niet was, dan
was het hooiweer: lange natte ochtenden, weinig wind, geen
temperatuur... Wat het dan wel was? Mijn geduld was op. Gelukkig,
bijgestaan door de beste hooikundigen van groot-Poperinge en verre
omstreken, is het uiteindelijk toch goed gekomen. Hooi kon het niet
worden, maar met 71 geurende graspakken hebben we voor de komende
winter alleszins voedselzekerheid. Desalniettemin ligt die plastiek
me op de maag. Als het enigszins kan toch liever hooien.
De
groenten groeien nu terwijl je er naar kijkt. Een streepje zon, een
spatje regen, en vooruit met de geit. Toch zitten we met een dipje in
het aanbod. De eerste plantingen sla hebben elkaar niet sluitend
genoeg opgevolgd waardoor het nu even op is. Maar er zijn een heel
aantal bijna's: spitskool, warmoes, venkel, … die komen eraan.
Intussen
beginnen de eerste vakantiemeldingen binnen te lopen, waarvoor alle
begrip. Maar sta mij toe nog één keer te vragen of het alstublieft
niet enigszins mogelijk is je pakket door te geven of een andere
ontzettend creatieve oplossing te vinden. We hebben via dit medium
geen hartverscheurende puppie-oogjes ter onzer beschikking, maar het
zou toch triestig zijn mochten we hier moederzielsalleen
achterblijven.
Alvast
een warme dankjewel voor de moeite!
Wij
zien jullie ook graag.
Fien.
Oei,
vergeet ik nu met al die emo-praat het heugelijke nieuws nog te
vermelden: de datum voor het volgende instant kaffé ligt vast: 27
juni 2014. Alle info op
www.stekvzw.be
Watou, 27 mei 2014
Hola
pola,
De
inkt van de vorige ventiel was nog niet droog of daar begon ons
Tammie al te persen. Deze timing was overduidelijk ter omzeiling van
de media-aandacht, die gezien de oplage van onze brief niet te
onderschatten is, doch wat ze over het hoofd zag was dat het kalf ter
wereld kwam temidde de openingsuren van onze drukbezochte
boerderijwinkel... Ze had met andere woorden toch wel wat bekijks.
Evie
begreep niet goed wat er gaande was en slurpte verward het gebroken
vruchtwater op. Een beetje onthutst: Heb ik dat verloren?
De
bevalling verliep uitermate vlot. Dat het kalf drie weken extra gehad
heeft is er niet aan te zien. Echt een klein drebbeltje. Na
democratische stemming heeft het de naam “Jerôme” gekregen.
“Bart” heeft niet op de lijst gestaan.
Een
paar dagen later moest hij oormerken in. Dat voelt altijd als
hoogverraad. Niet alleen het pijn doen van een wezentje dat je
vertrouwt, maar het dan nog eens moeten aangeven ook. Zoiets doe je
niet!
Een
ander tragisch element in zijn jonge leventje (en in dat van ons) is
dat we hem niet kunnen houden. We bereiken stilaan de uiterste
grenzen van onze capaciteit wat veebezetting betreft. In vroegere
tijden zou hij te vondeling zijn gelegd, maar tegenwoordig werkt dat
zo niet meer. Met die barcodes in z'n oren zou hij hier binnen de
kortste keren terug staan.
Hij
drinkt nu als een echt Jerommeke een volle zuigemmer per dag. Hoe
modern... Zoveel liever zou 'k hem gewoon bij de moeder zien
natuurlijk, maar over twee weken moet hij met de veehandelaar mee, en
dan hoort hij zelfstandig te kunnen functioneren... Dat is 't leven.
Het
veld geniet met volle teugen van het mals geregen. Alles groeit nu
heel gewillig. Onkruid incluis.
Bij
de bloemkool die we uit de tunnel oogsten zitten heel mooie
exemplaren, maar oh wat zijn het er weer weinig... En ook van het
veld verwacht ik niet zoveel. Het zal een bloemkoolarm jaar worden.
Gelukkig is er ander lekkers.
Fien.
Watou, 20 mei 2014
Beste
bruiners,
“Ze
stoat heet” zei de veearts gisteren toen hij Evie dekte. Ik had
zoiets van: “wie niet met zo'n weer”. Maar ik was toch wel blij
dat hij er een goed gevoel bij had. Ik had haar 's morgens nog
gezegd: “Luister eens hier Evie, als gij niet beter communiceert,
dan zult ge steekproefgewijs besprongen moeten worden tot we prijs
hebben. Dat is 't leven”. En zo geschiede het.
Tammie
kan inmiddels nog slechts waggelen als een eend omdat de gigantische
omvang van haar uier een normale gang van zaken belemmert. 'k Heb met
haar te doen. Ze wacht natuurlijk op verkoeling alvorens de arbeid
aan te vatten. Kon ik haar maar mee zwemmen nemen in de Stek-poel,
dat zou haar zo deugd doen. Misschien behoorde een onderwaterkalving
dan wel tot de mogelijkheden. Helaas staan er praktische bezwaren
tussen droom en werkelijkheid.
De
andijvie staat droog. Doorgaans is dat mijn favoriete humor, maar
deze keer kan ik er niet om lachen. We zijn nu genoodzaakt kleine
krokante kropjes te oogsten, en dat geeft minder voldoening dan een
sappige vette andijf.
Het
goede nieuws is dat er merkelijk minder slakken zijn, de andere kant
is dan weer dat er dorstige duiven aan de sla zitten. Voor jullie
komt dat wellicht op het zelfde neer: nooit een gave sla voor u
alleen, altijd moeten delen met de voorproevers. Maar er wordt aan
gewerkt. Vader Stoppel heeft een heuse vogelverschrikker
gefabriceerd. Helaas ben ik de enige die er van schrikt als hij
tijdens het wieden plots begint te kletteren door een windstoot. De
duiven hebben daar al lang geen last meer van. Die zijn kanonschoten
gewoon. Volgens mij worden moderne duiven met oordopjes geboren,
tegen geluidsoverlast. We gaan dus over tot het leggen van
vogelnetten.
Dat
we het er niet op gewaagd hebben met maaien, daar heb ik nu
natuurlijk dik spijt van. Hopen dus op een dikke onweersbui, zodat
het toch verstandig blijkt... Maar die mag dan niet op zaterdag
vallen, want dan is 't café open. Niet vergeten: vanaf 19u is Stek
de plees toe bie. Meer info op www.stekvzw.be
Fien.
Watou, 13 mei 2014
Jo
de manne!
Net
als het weer is ons Karolien een beetje winderig. Telkens ik haar
achterhoeven proper aan 't uitpeuteren ben, gaat haar staart omhoog
en ontsnapt er een stevige rukwind. Aangenaam is anders (voor mij
althans), maar ik ben blij dat er geen brokstukken meekomen.
In
tegenstelling tot het weer, wil ons Evie maar niet tochtig worden. Of
ze doet het heel subtiel, wat me in haar geval erg onverstandig
lijkt; ze zou toch moeten weten dat mannen duidelijke taal nodig
hebben. Misschien rekent ze op de fijngevoeligheid van haar baasje,
maar dat schat ze dan toch verkeerd in. Tot nu toe is de boodschap
nog niet overgekomen.
Het
veld vindt al dat getrek maar niets. De peultjes klampen zich
wanhopig vast aan hun draad, maar worden hardhandig door elkaar
geschud. Ook de bloemkool doet haar uiterste best om niet weg te
waaien, maar ze wordt tegelijkertijd aan haar wortelen belaagd door
de maden van de koolvlieg, waardoor ze nog maar erg weinig houvast
heeft. De sla heeft dan weer op haar dak gekregen van een losgeslagen
vliesdoek dat wild in 't rond flapperde (vandaar de bruine randen,
waarvoor excuses).
Maar
over de regen zijn we allemaal wél heel tevreden. Even vreesde ik
dat het bij een paar druppels blijven zou, maar zaterdag heeft het
heel voorbeeldig gebuid. Je kon de gewassen op 't veld zomaar gulzig
horen slurpen, en ze blonken in hun vel van contentement.
Stek
evolueert dezer dagen aan overdreven snelheid. We mogen van geluk
spreken dat hetgeen er tot nu toe geflitst is nog niet tot een boete
leidde. De ontmoetingsruimte is nog maar net geplafonneerd, en hop
daar is er al een gat gekapt naar de keuken in spe. Maar wat helemaal
te gek is: zaterdag 24 mei 2014 opent
het eerste “instant kaffé” haar deuren. Allen daarheen zou 'k
zeggen!
Fien.
Watou, 6 mei 2014
Hooi,
Het
scheelde geen haar of ik had vorige donderdag gemaaid. Het is
ontzettend verleidelijk want alle boeren hier in 't ronde hebben het
al gedaan, maar bij hen steekt het zo nauw niet omdat het ingekuild
wordt, terwijl wij er hooi van proberen maken. Ik ben dus blij dat ik
het niet gedaan heb, gezien de wisselvalligheid van het huidige
weertype.
Op
het veld hebben we het onkruid netjes onder controle, maar de droogte
begint z'n tol te eisen. De spinazie is aan't vergelen net als de
ajuin, en de gezaaide gewassen komen nogal onregelmatig op.
De
pompoenen en courgetten die voorgezaaid zijn en water krijgen naar
hartenlust, gaan ontzettend snel. 't Is als bij 1 2 3 piano, je
draait je om en hop alles staat boven.
Nog
zoiets zijn de peulen. De ene dag in bloei, de volgende dag hangen er
al ieniemienie peultjes aan. Je kan ze haast horen groeien, en met
een beetje geduld ook zien lengen.
In
de windweg is de knolselder geplant. De cirkel is rond, de laatste
gaan de deur uit en de nieuwe gaan de grond in.
In
de Helleketelweg hebben Rosa en Marie de grote weide ter beschikking
gekregen. De hele dag hoor of zie je ze niet meer. Het enige waaraan
je gerustgesteld kan vaststellen dat ze er weldegelijk nog zijn, is
aan hun flapperende oren en horentjes die af en toe boven het
maaiveld uitsteken.
Hier
op het thuisfront nog geen heuglijk nieuws te melden van ons Tammie.
Ze houdt haar kalf nog even voor zich.
Wel
heuglijk nieuws van Karolien. Haar hoeven zijn gekapt het voorbije
weekend, en ze ziet er echt beeldig uit. Ze blinkt trouwens mooi in
haar vel. Als ze maar buiten kan zijn.
Het
pakket is deze week volledig in eigen beheer. Dat impliceert een
zekere tevredenheid, doch de geperforeerde chinese kool, waarvan de
slakken de veroorzakers zijn, is niet helemaal wat ik ervan gehoopt
had.
Fien.
Watou, 29 april 2014
Koekoe!
Wat
ik fijn vind aan de lente, is dat de lucht terug gevuld is met
geluiden. Niet elk gerucht is aangenaam natuurlijk, een brullende
tractor langs uw oren als ge meditatief wiedwerk aan 't uitvoeren
zijt, brengt me niet meteen in vervoering (desalniettemin alle begrip
voor de tractor op wiens diensten wij ook soms beroep moeten doen),
maar het gegons van hommelen en bietjes, en het gezang van gevogelte
's morgens vroeg, kan me ten zeerste bekoren. Er houdt zich de
laatste tijd trouwens een vreemde vogel schuil in het struikgewas,
één die precies hetzelfde geluid produceert als onze buurman die
zijn hond fluit. Menigmaal heb ik me afgevraagd hoe vaak die hond al
voor schut gestaan heeft als hij dacht z'n baasje gehoorzaam tegemoet
te huppelen...
Genoeg
gefilosofeerd. Terug tot de orde van de dag. De lentepakketten gaan
gepaard met gemengde gevoelens. Enerzijds de oneindige fierheid over
de prachtige gewassen die onze tunnel produceert, anderzijds het
ongemakkelijke gevoel van elke keer de eindjes aan elkaar te moeten
knopen, omdat er zoveel uitval is en we nooit genoeg voor iedereen
hebben. Gelukkig kunnen we via Hebben groenten bij bestellen, maar
dat is toch niet hetzelfde.
Ook
het prachtige lenteweer blijkt een dubbeltje op z'n kant. Enerzijds
blijven de emelten het geweldig naar hun zin hebben, en belagen ze de
gewassen, anderzijds begint het wat aan de droge kant te worden,
waardoor de uitbundige groei wat stilvalt.
De
spinazie is daar een voorbeeld van. Deze was goed begonnen, maar
hebben we nu vrij klein moeten oogsten omdat ze na de groeistop zou
gaan opschieten. Toch ben ik wel content over de eerste
buiten-spinazie, die is zoveel steviger en krokanter dan de
kas(tunnel)-plantjes.
Ons
Tammie is uitgerekend om de 1ste mei te kalven, maar naar goede
gewoonte veegt ze daar vierkant haar voeten aan. Nog niets van
voorbereidende maatregelen heeft ze getroffen, het zal dus nog enkele
weken duren. Wel is ze bijna zo breed als ze lang is. We noemen haar
tegenwoordig Tonnie.
Fien.
