Wat ze helaas te laat ontdekte was dat ze zich bovenop het voedertransport tussen stek en stoppel bevond, daar kreeg ze pas erg in toen ze al aan hoge snelheid door de helletelweg reed. Er was geen weg terug meer, haar ei was immers al op komst.
Eens de bestemming bereikt, sprong ze verontwaardigd kakelend van de kar, maar het kwaad was reeds geschied. Bij het lossen van het hooi vonden we een gebarsten eitje...
Noodgedwongen scharrelde ze vandaag dus rond op het stoppel-erf, ver weg van al haar stek-vriendinnen. En alsof dat nog niet genoeg was, werd ze van tijd tot tijd achterna gezeten door de boze stoppel-haan die geen vreemdelingen duldt.
Gelukkig kon ze deze avond terug mee naar huis met het groentenpakkettentransport.
Zij zal in 't vervolg wel twee keer nadenken voor ze zich ergens installeert!
