Er is de voorbije weken weer heel wat gebeurd en je ziet het, tijd om er iets over te schrijven schiet er bij in. Gelukkig dat er zo nog iets bestaat als een zondag. Vandaag doen we eens alles waar we anders door de week geen tijd voor hebben. Samen met het hele gezin het ijs op om daarna dicht tegen de kachel even na te gaan wat er de voorbije weken weer allemaal gebeurd is.
We zijn bezig met infrastructuur werken en het is geen eenvoudige zaak om van een gewoon woonhuis een boerderij te maken. Je hebt plaats nodig, gezond verstand, maar vooral veel kennis, werkende handen en moed, om in dit weer aan de slag te gaan. Gelukkig hebben we van alles wat in huis. Een vader die weet hoe de dingen aan te pakken, een sterke zus die haar handen uit de mouwen kan steken, een moeder die ons op de been houdt met warme soep, heerlijke maaltijden en veel liefde, en ik? Ik vervoeg het team met veel plezier en enthousiasme. Er zijn ondertussen uitbreidingen gebeurd aan het poortgebouw, een haag heeft (jammer genoeg) moeten plaatsmaken voor parkeergelegenheid en de mestplaat heeft ook zijn hoekje in de tuin gekregen.
Bomen en hagen zijn gesnoeid en voor dat het begon te vriezen hebben we 55 laagstam appel- en peren boompjes geplant op het veld. We hebben een takkenril gemaakt van eigen snoeisel.
Toen het vriesweer aanhield hebben we de mest uitgereden en zoals het wetboek voorschrijft, op de kopakker klaargelegd in afwachting van dooi. De komende week voorzien we deze verder uit te rijden. Om dan eindelijk te kunnen beginnen, heel voorzichtig maar vol goede moed en heel veel zin aan ons eerste teeltseizoen. De zaden zijn ondertussen al even toegekomen en wachten om eindelijk de grond in te gaan, wij zijn er om hun daarbij een handje te helpen.
Bij dit vooruitzicht zijn we dus ook volop bezig om ons project de wereld in te sturen. Blog verder updaten, teksten en lay-out voor folders, voorbereiding voordrachten, flyers en affische's voor bekendmaking hiervan. Contacten leggen en mensen ontvangen, vooral veel praten.
Naast dit alles lopen uiteraard de gewone dingen door. De zorg voor de koeien en hun kalfjes. Het melken en de melk verwerken. Het stro halen en een plaatsje geven. Maken dat de dieren voldoende eten hebben en zich goed voelen.
Ja ja, het is een hele brok en ik ben waarschijnlijk nog heel wat vergeten.
Maar waarom doet een mens wat hij doet? Omdat hij er in gelooft en dat is voor ons niet anders!
Katrien
Katrien