maandag 5 maart 2012

Eieren naar de Clarissen dragen.

't Is gebeurd! De eerste Stoppel-vóórzaai heeft plaatsgevonden. Vorige week. Peulen, doperwten, en capucijners.

Het geplant is voor eind maart gepland. Binnen twee weken komt het eerste plantgoed van De Koster al aan. Dat lijkt plots bangelijk dichtbij... 't Zal er om spannen, want de grond moet nog klaargelegd worden, en als het de komende dagen nog veel gaat regenen kan dat niet gebeuren. Zelfs niet met de paarden (die op 't land toch altijd ietsje meer mogen). We zullen ‘t moeten nemen gelijk het komt. Dat is de boerenkunst. Zo goed mogelijk inspelen op gegeven omstandigheden, want het weer heeft altijd gelijk.

We zijn vorige week ook voer voor de koeien gaan halen op Den Blinker. Onze eigen luzernekuil is gaan composteren in plaats van verzuren zoals het hoort. Bijgevolg was onze wintervoorraad er sneller door dan voorzien...

Gelukkig kan je op zo’n moment aankloppen bij collega-boeren. Transport was geen probleem, (papa's remorque is wel meer gewoon). Die lompe pakken ter plekke krijgen was een ander paar mouwen. Bij het afladen hebben we pyramidenbouwtechniek toegepast, maar je voelt toch dat die kennis niet zo paraat meer aanwezig is... En die rotbeesten ons maar uitloeien. Moeilijk gaat ook. Ze krijgen nu deels luzerne en deels gras van de tweede snee. Goede combinatie zo blijkt: ze eten het graag, en geven navenant melk.

Intussen draait ons promo-team op volle toeren. Zus en Dieter hebben een prachtige poster en flyers gemaakt voor onze voorstelling in de Steinerschool. Ook het ontwerp voor de folders was om duimen en vingers van af te likken. Maar het eindresultaat was een ontgoocheling. Bij de druk op recyclagepapier waren de kleuren veel te donker uitgevallen. Nu leeft er onder ons een dilemma. Herdrukken? Het gaat om 1000 exemplaren... Wat zal onze voetafdruk daarvan zeggen? Anderzijds is het belangrijk dat je zelf 100% achter je uithangbord kan staan...

Zaterdag namiddag ging het op Akelei (prachtig tuinbouwbedrijf in Schriek) over mechanisatie. Zeer boeiend, ook omdat ik er ook startende klasgenoten terugzag. Deze bijeenkomsten zijn echt heel waardevol! Je zit met dezelfde vragen, vreugdes en vedrieten, die vlijtig uitgewisseld kunnen worden.

Tot het volgende bericht!
Fien.