donderdag 29 mei 2014

't Is gebeurd.

Geduld is een mooie deugd placht men te zeggen. Dat zal wel, maar 't mijne was op vandaag. Dat het weer weze wat het wil, ik heb gemaaid, en probeer daar nu geen wroeging over te hebben... 't Is ten minste van me af.

 Er wordt tegenwoordig niet meer gehooid omdat je alles na een paar dagen in plastiek draaien kan, vrijwel onafhankelijk van 't weer, en dat is nog zo gemakkelijk. Vandaar dat de boeren al maanden aan 't maaien zijn. Wat een opgefokt gevoel van hopeloos verachterd te zijn bezorgt aan degene die wél wachten op m/hooiweer, (we hebben het hier over onszelf).
Eigenlijk is juni de echte hooimaand, dat vertelde Dirk me vanmorgen nog. Vroeger was het de normaalste zaak van de wereld dat je dan pas maaide. Hoewel men naar het begin van de maand streefde, omdat juni ook de grasmaand is, (met het meeste groei), wat de tweede snee dan weer ten goede komt.
Hoe dan ook, 't is hier vandaag gebeurd. Wellicht resulteert dat in de eerst plastiek-stoppel-pakken. En zeggen dat ik me daar nooit ging aan bezondigen...

De werkzaamheden zijn wel volledig in eigen beheer verlopen, en daar gaat de fierheid van een pauw mee gepaard! U ziet het goed, de mooie tractor op de mooie Dieter-foto is de eerste Stoppel-tractor. Deze hebben we te danken aan de super Ezelpadsters die voor ons afstand gedaan hebben van hun juweeltje, waarvoor dank!



dinsdag 20 mei 2014

Het is een kalfje.

Tammie is onze kalfkampioene. Naar goede gewoonte weer 3 weken over tijd, maar als het moment daar is klaart ze de klus in minder dan een half uur. Zonder veel TamTam gelijk ze dat zeggen. Het moederschap bekijkt ze zeer vriendschappelijk. Terwijl zij haar kalf aflikt, mag ik er aan frullen zoveel ik wil. Co-ouderschap is voor haar gerust bespreekbaar.
Evie wist niet wat haar overkwam. Gisteren gedekt, vandaag een kalf. Goh... "De tijd vliegt"... zag ik haar denken." Voor je 't weet... en zonder al te veel moeite... Mmmeuh."
Eerste vraag van de toeschouwers: "en, wat is 't?" Ik, lollig als altijd: "een kalf." (Woehaha). Moet toch niet steeds origineel zijn. Vervolgens was het aan Tammie om te lachen, want ja, wat is het... een stiertje, mét tepeltjes... Er valt een ongemakkelijke stilte bij de omstanders, en vervolgens: "als 't maar gezond is!" Dat vind ik ook. Bovendien weer een reden om te borrelen. Zelfs het kalf was het daar mee eens. Het mag dan een bi-tje zijn, het is verdomd een zuipschuit. Na een paar mislukte opstijgpogingen met onzachte neuslandingen ten gevolge, had het een malse speen beet... om de eerste 5min niet meer los te laten. "Dit pakken ze mij niet meer af" zal het bij zichzelf gedacht hebben, "Santé!"

Schoonbroerdag.

Als een aap uit de mouw stel ik jullie iemand voor die een belangrijke rol speelt voor Stoppel, die altijd nadrukkelijk aanwezig is, en desondanks nooit eerder aan jullie voorgesteld werd (foei fien!): mijn schoonbroer Dieter. Fotograaf van nature en van bijberoep. Boven de vele amateurbeelden waar wij ons hier dagelijks schuldig aan maken, steekt zijn vakmanschap met kop en schouder uit.
Meer van zijn werk valt te bewonderen op facebook: www.facebook.com/pages/Dieter-Procureur_Photography/159433534215451

Komt dat zien!